Jump to content

50 Βιβλία για το 2012


BladeRunner

Recommended Posts

Η ζωή μετά το Θεό. Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί τέσσερα βιβλία του Ντάγκλας Κόπλαντ, τα τέσσερα πρώτα που έγραψε δηλαδή. Με την σειρά: Generation X, Ο πλανήτης του σαμπουάν, Η ζωή μετά το Θεό και Microserfs. Το μόνο που μου λείπει είναι το Generation X, που κάποια στιγμή θα το τσιμπήσω και αυτό. Είναι πολύ γνωστός συγγραφέας εκεί έξω, εδώ στην Ελλάδα δεν ξέρω πόσοι τον γνωρίζουν. Έχει γράψει καμιά δεκαριά βιβλία μετά το Microserfs και απορώ που δεν έχουν μεταφραστεί κάποια από αυτά. Τέλος πάντων. Το Η ζωή μετά το Θεό είναι το πρώτο δικό του βιβλίο που διαβάζω, δεν είναι μυθιστόρημα, αλλά συλλογή ιστοριών μέσα στις οποίες βλέπουμε τις σκέψεις του συγγραφέα, μέσω των χαρακτήρων των ιστοριών του, πάνω σε διάφορα θέματα, όπως: η Πίστη στον Θεό στην εποχή της τηλεόρασης, των αυτοκινήτων, των φούρνων μικροκυμάτων και της Μαντόνα. Ενώ γενικά είμαστε πλάσματα με έμφυτες θρησκευτικές τάσεις, που τις διοχετεύουμε τελικά; Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος με όλα αυτά που μας κατακλύζουν δίχως να το καταλαβαίνουμε; Αν μας ζητούσε κάποιος να του διηγηθούμε τις στιγμές της ζωής μας, δέκα λεπτά πριν μας χτυπήσει ένα λεωφορείο, τι θα του λέγαμε; Επίσης, πως αντιμετωπίζουμε την μοναξιά, τους διάφορους φόβους μας, τις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους; Και διάφορα άλλα. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε οχτώ ιστορίες, με την κάθε ιστορία να είναι χωρισμένη σε πάρα πολύ μικρά κεφάλαια, στην αρχή των οποίων υπάρχει πάντα ένα σκίτσο, το οποίο σχετίζεται με αυτά που αναφέρονται στο κεφάλαιο αυτό. Τα σκίτσα πρέπει να είναι του Κόπλαντ, και ήταν απλά και καλά. Η πρόζα του Κόπλαντ πάρα πολύ καλή και συνάμα απλή, εύκολη στην κατανόηση. Το βιβλίο μου δημιούργησε μια κάποια μελαγχολία και σκέψη πάνω σε διάφορα θέματα, και αυτό είναι καλό. Αυτός ήταν ο σκοπός του, υποθέτω, όχι απλά να διαβάσω ιστορίες με τρομερή πλοκή. Μέσα στο 2012 θα διαβάσω και τα άλλα βιβλία του Κόπλαντ που έχω.

 

-Μάιος

 

77. Ε. Ε. Σμιτ, "Μικρά συζυγικά εγκλήματα", εκδόσεις Opera, 2004, σελ. 135(7/10)

78. Μπορίς Βιάν, "Θα φτύσω στους τάφους σας", εκδόσεις Γράμματα, 1990, σελ. 138(5/10)

79. Ντάνιελ Κέλμαν, "Φήμη", εκδόσεις Καστανιώτη, 2009, σελ. 162(9/10)

80. Τζον Στάινμπεκ, "Το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1987, σελ. 135(8.5/10)

81. Γουίλιαμ Τρέβορ, "Οι απόφοιτοι", εκδόσεις Γράμματα, 1982, σελ. 190(8.5/10)

82. Χουάν Ρούλφο, "Πέδρο Πάραμο", εκδόσεις Πατάκη, 1996, σελ. 141(9/10)

83. Τσαρλς Γουέμπ, "Ο πρωτάρης", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1970, σελ. 193(7/10)

84. Γκλάσκοου Φίλιπς, "Τασκαλούζα", εκδόσεις Aquarius, 1995, σελ. 225(8/10)

85. Γουίλιαμ Μπάροουζ, "Junky", εκδόσεις Απόπειρα, 1983, σελ. 198(8/10)

86. Τζέι Μακίνερνι, "Φώτα ολόφωτα, πόλη μεγάλη", εκδόσεις Aquarius, 1988, σελ. 215(8.5/10)

87. Ντάνιελ Κέλμαν, "Εγώ και ο Καμίνσκι", εκδόσεις Καστανιώτη, 2008, σελ. 178(7.5/10)

88. Ντάγκλας Κόπλαντ, "Η ζωή μετά το Θεό", εκδόσεις Λιβάνη, 1994, σελ. 343(8.5/10)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Άνθρωποι και ποντίκια. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του Τζον Στάινμπεκ που περνάει στην λίστα με τα διαβασμένα, ύστερα από το πάρα πολύ καλό Το φεγγάρι έπεσε χαμηλά. Το Άνθρωποι και ποντίκια είναι ίσως το πιο κλασικό αμερικάνικο μυθιστόρημα και κατά τη γνώμη μου είναι ένα μικρό αριστούργημα. Πρόκειται για την ιστορία δυο μοναχικών αντρών που δουλεύουν σε ράντσα, και πηγαίνουν από ράντσο σε ράντσο στην Καλιφόρνια για να δουλέψουν. Ο Λένι είναι ένας καλός γίγαντας, σωματικά δυνατός αλλά παράλληλα καθυστερημένος. Ο Τζορτζ προσπαθεί να καθοδηγεί και να φυλάει τον Λένι από το να κάνει κακά πράγματα, αλλά παράλληλα βλέπει στον Λένι μια παρέα. Το όνειρο και των δυο είναι να μαζέψουν αρκετά λεφτά από τις δουλειές τους στα ράντσα και να αποκτήσουν κάποτε ένα κομμάτι γης, στο οποίο θα υπάρχει και ένα σπίτι, και σ'αυτό το κομμάτι γης θα φυτέψουν διάφορα λαχανικά και φρούτα, και θα έχουν και γουρούνια, και κότες, μπορεί και καμιά αγελάδα, και σίγουρα πολλά κουνέλια τα οποία θα φροντίζει ο Λένι. Μόνο που αυτό είναι απλά ένα κοινό τους όνειρο. Τελικά βρίσκουν δουλειά σε ένα ράντσο, αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα ήθελαν. Η γραφή του Στάινμπεκ είναι εξαιρετική μες στην απλότητά της, οι περιγραφές τοπίων, ανθρώπων και γεγονότων πάρα μα πάρα πολύ φυσικές και δίνουν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων είναι επίσης εξαιρετική, δέθηκα αρκετά με αυτούς και με την ιστορία, η οποία σίγουρα δεν ξεχνιέται. Ο Στάινμπεκ μέσω του βιβλίου κατάφερε να μου δώσει εικόνες εκείνης της εποχής στην Καλιφόρνια, και του βγάζω το καπέλο γι'αυτό. Όσον αφορά την ελληνική έκδοση, η νουβέλα αυτή ανήκει σε μια μικρή συλλογή με άλλα δυο μυθιστορήματα, το Η πεδιάδα της Τορτίλια και το Το Μαργαριτάρι, είναι με σκληρό εξώφυλλο και έχει και σελιδοδείκτη, με ωραία μετάφραση και κατάλληλη γραμματοσειρά. Στα συν ότι η συλλογή αυτή κόστισε μόνο 6,50 ευρώ (να 'ναι καλά το παζάρι βιβλίου). Σίγουρα μέσα στον χρόνο θα διαβάσω και άλλα 2-3 βιβλία του Στάινμπεκ (έχω πάνω από 10 βιβλία του συνολικά και θα πάρω και όσα άλλα έχουν μεταφραστεί).

 

-Μάιος

 

77. Ε. Ε. Σμιτ, "Μικρά συζυγικά εγκλήματα", εκδόσεις Opera, 2004, σελ. 135(7/10)

78. Μπορίς Βιάν, "Θα φτύσω στους τάφους σας", εκδόσεις Γράμματα, 1990, σελ. 138(5/10)

79. Ντάνιελ Κέλμαν, "Φήμη", εκδόσεις Καστανιώτη, 2009, σελ. 162(9/10)

80. Τζον Στάινμπεκ, "Το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1987, σελ. 135(8.5/10)

81. Γουίλιαμ Τρέβορ, "Οι απόφοιτοι", εκδόσεις Γράμματα, 1982, σελ. 190(8.5/10)

82. Χουάν Ρούλφο, "Πέδρο Πάραμο", εκδόσεις Πατάκη, 1996, σελ. 141(9/10)

83. Τσαρλς Γουέμπ, "Ο πρωτάρης", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1970, σελ. 193(7/10)

84. Γκλάσκοου Φίλιπς, "Τασκαλούζα", εκδόσεις Aquarius, 1995, σελ. 225(8/10)

85. Γουίλιαμ Μπάροουζ, "Junky", εκδόσεις Απόπειρα, 1983, σελ. 198(8/10)

86. Τζέι Μακίνερνι, "Φώτα ολόφωτα, πόλη μεγάλη", εκδόσεις Aquarius, 1988, σελ. 215(8.5/10)

87. Ντάνιελ Κέλμαν, "Εγώ και ο Καμίνσκι", εκδόσεις Καστανιώτη, 2008, σελ. 178(7.5/10)

88. Ντάγκλας Κόπλαντ, "Η ζωή μετά το Θεό", εκδόσεις Λιβάνη, 1994, σελ. 343(8.5/10)

89. Τζον Στάινμπεκ, "Άνθρωποι και ποντίκια", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1979, σελ. 109(10/10)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

1) Algernon Blackwood - Γουέντιγκο (σελ 107)

2) Ωρόρα - Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας (σελ 247)

3) Συλλογικό Έργο - Εκείνες οι Άλλες Πραγματικότητες (σελ 218)

4) Henry Kuttner - Το Κάστρο του Σκότους (σελ 197)

5) William Vollmann - Πόρνες για την Γκλόρια (σελ 167)

6) Avery Corman - Η Παλιά μου Γειτονιά (σελ 207)

7) Adolf Hitler - Ο Αγών μου (σελ 900)

8) Philip Dick - Έρευνα στο Σκοτάδι (σελ 354)

9) Fyodor Dostoevsky - Το Υπόγειο (σελ 140)

10) Eric Frank Russell - Σφήκα (σελ 276)

11) Ωρόρα - Ιστορίες από Βελούδο και Ατσάλι (σελ 262)

12) David Gemmell - Ντρας ο Θρύλος (σελ 415)

13) David Gemmell - Ο Βασιλιάς Πέρα από την Πύλη (σελ 367)

14) Βάσω Χρήστου - Λαξευτές της Παλίρροιας (σελ 571)

15) Βάσω Χρήστου - Λαξευμένο Δίχτυ (σελ 535)

16) Βάσω Χρήστου - Ο Λαξευτής των Στοιχείων (σελ 600)

17) Clive Barker - Hellraiser (σελ 151)

18) Marquis de Sade - Ζυστίν ή Τα Βάσανα της Αρετής (σελ 385)

19) Ωρόρα - Ιστορίες με Ουρλιαχτά και Ψιθύρους (σελ 265)

20) M. R. James - Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη (σελ 247)

Link to comment
Share on other sites

Κρατώντας λίστα απο την αρχή της χρονιάς, λέω πλέον να σας κάνω παρέα.

 

1) Μπαρ Φλωμπερ - Α. Σταμάτης / Κέδρος / σελ. 397 (9.5/10) Η χρονιά μπήκε με ένα μεγάλο απο όλες τις απόψεις μυθιστόρημα!

2) Ο άρχοντας του ψεύδους - G. Masterton / Οξύ / σελ. 287 (9/10) Τον πόντο τον έκοψα μόνο για τη μικρή κοιλιά που κάνει στη μέση. Πάρα πολύ καλό!

3) Άννα, να ένα άλλο - Μ. Μήτσορα / Πατάκης / σελ. 171 (6/10) Ενδοιαφέρουσα γραφή, κάτι διαφορετικό.

4) Αντίο γλυκειά μου - R. Chandler / Λυχνάρι / σελ. 176 (6.5/10) Δεν ξέρω αν οι άλλες μεταφράσεις αποδίδουν καλύτερα, αυτή μου φάνηκε "λίγη".

5) Τα δαιμόνια - A. Davidson / Τόπος / σελ. 441 ( 8.5/10) Η δύναμη της αγάπης μέσα απο το πέρας των αιώνων. Διαφορετικό, έχω διαβάσει και καλύτερο.

6) Σκοτάδι βαθύ δίχως άστρα - S. King / Bell / σελ. 460 (8/10) Δεν είναι άσχημα τα διηγήματα, αξιόλογα, έχει γράψει σαφώς και καλύτερα.

7) Το διαμέρισμα της οδού Πατησίων - Μ. Τριανταφύλλου / Αίολος / σελ. 178 / (9/10) Ελληνικός υπαινιχτικός τρόμος! Η μεγάλη έκπληξη ως τώρα!

8) Η θυρίδα - Roslund & Hellström / Οξύ / σελ. 448 (9/10) Όχι πολύ γνωστό, αλλά πάρα πολύ καλό αστυνομικό.

9) Ασκήσεις ύφους - R. Queneau / Ύψιλον / σελ. 125 (4/10) Blade με πήρες στο λαιμό σου (πλάκα κάνω). Αρκετά μονότονο....

10) Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον - R. Bach / Διόπτρα / σελ. 144 (6/10) Μπορεί ο Μπάχ να κριθεί συγγραφικά εδώ; Πέρα απο τη φαντασία, τι;

11) Ο ξένος - A. Camus / Γράμματα / σελ. 125 (8.5/10) Κλασσικό και μη εξαιρετέο. Μου άρεσε περισσότερο απο την πτώση του ίδιου.

12) Ο συλλέκτης - J. Fowles / Εστία / σελ. 283 (6/10) Πριν απο αυτό διάβασα πολλά παρόμοια. Η γραφή το ανέβασε τόσο.

13) Το βασίλειο του αποχαιρετισμού - Κ. Αθανασιάδης / Συγχ. Ορίζοντες / σελ. 82 (3/10) Νουβέλα σωματικού τρόμου? Πολύ κακό για το τίποτα.

14) Εκτός ελέγχου - J.G. Ballard / Άγρα / σελ. 128 (7/10) Ωραία ατμόσφαιρα, σκοτεινή ιστορία. Μέχρι εκεί όμως.

15) Στη φωλιά του κούκου - S. Kesey / Anubis / σελ. 424 (9.5/10) Αξιέπαινη γραφή, ζωντανοί χαρακτήρες. Εξαιρετικό, μένει για πάντα στη μνήμη!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μονσινιόρ Κιχότης. Αυτό είναι το τέταρτο βιβλίο του Γκράχαμ Γκριν που διαβάζω (Ταξίδια με τη θεία μου, Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα και Ο τρίτος άνθρωπος τα άλλα τρία) και μέχρι στιγμής σίγουρα είναι το καλύτερό του. Μια σύγχρονη και πιο συντομευμένη έκδοση του κλασικού έργου του Θερβάντες. Βασικοί ήρωες είναι ο ιερέας της μικρής επαρχιακής πόλης Ελ Τομπόσο, Πάδρε Κιχότης, ή Μονσινιόρ Κιχότης, καθώς και ο κομμουνιστής πρώην δήμαρχος της πόλης, ονόματι Σάντσο - όλως τυχαίως. Χρονικά η ιστορία τοποθετείται στην μετά Φράνκο εποχή, αν και η φρανκική νοοτροπία είναι ακόμα δυνατή, και έχουμε αυτούς τους δύο ανθρώπους, φίλους αλλά φυσικά με αντίθετα πιστεύω, ο ένας είναι καθολικός παπάς και ο άλλος κομμουνιστής άθεος, να περιπλανώνται με την Ροσινάντη, το πιστό αυτοκίνητο του Μονσινιόρ Κιχότη, στην Ισπανία και να αντιμετωπίζουν τους ανεμόμυλους και τα φαντάσματα της σύγχρονης εποχής. Είναι από τα πιο ξεκαρδιστικά βιβλία που έχω διαβάσει, με διάφορα ευτράπελα και ορισμένους αστείους διαλόγους μεταξύ του καθολικού παπά και του κομμουνιστή πρώην δημάρχου, αλλά παράλληλα είναι και λίγο μελαγχολικό και έχει πολύ πράμα για σκέψη και συζήτηση, μιας και καταπιάνεται με πολλά θέματα όπως είναι η θρησκεία και η πολιτική. Είναι ένα μικρό σε μέγεθος βιβλίο που έχει τόσο πλούσιο περιεχόμενο όσο θα είχε ένα τριπλάσιο σε μέγεθος βιβλίο. Περιττό να αναφέρω ότι οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικά σκιαγραφημένοι, η όλη ιστορία από μόνη της πολύ ενδιαφέρουσα, με ένα λίγο μελαγχολικό τέλος (αλλά μάλλον ταιριαστό) και με μια πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα, καθώς και ότι η γραφή είναι εξαιρετική με καλό χιούμορ και με τροφή για σκέψη. Γενικά όσα βιβλία του Γκράχαμ Γκριν έχω διαβάσει, με έχουν αφήσει πολύ ευχαριστημένο, σίγουρα αν διαβάσω και άλλα δυο - τρία δικά του, θα γίνει από τους αγαπημένους μου συγγραφείς.

 

-Μάιος

 

77. Ε. Ε. Σμιτ, "Μικρά συζυγικά εγκλήματα", εκδόσεις Opera, 2004, σελ. 135(7/10)

78. Μπορίς Βιάν, "Θα φτύσω στους τάφους σας", εκδόσεις Γράμματα, 1990, σελ. 138(5/10)

79. Ντάνιελ Κέλμαν, "Φήμη", εκδόσεις Καστανιώτη, 2009, σελ. 162(9/10)

80. Τζον Στάινμπεκ, "Το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1987, σελ. 135(8.5/10)

81. Γουίλιαμ Τρέβορ, "Οι απόφοιτοι", εκδόσεις Γράμματα, 1982, σελ. 190(8.5/10)

82. Χουάν Ρούλφο, "Πέδρο Πάραμο", εκδόσεις Πατάκη, 1996, σελ. 141(9/10)

83. Τσαρλς Γουέμπ, "Ο πρωτάρης", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1970, σελ. 193(7/10)

84. Γκλάσκοου Φίλιπς, "Τασκαλούζα", εκδόσεις Aquarius, 1995, σελ. 225(8/10)

85. Γουίλιαμ Μπάροουζ, "Junky", εκδόσεις Απόπειρα, 1983, σελ. 198(8/10)

86. Τζέι Μακίνερνι, "Φώτα ολόφωτα, πόλη μεγάλη", εκδόσεις Aquarius, 1988, σελ. 215(8.5/10)

87. Ντάνιελ Κέλμαν, "Εγώ και ο Καμίνσκι", εκδόσεις Καστανιώτη, 2008, σελ. 178(7.5/10)

88. Ντάγκλας Κόπλαντ, "Η ζωή μετά το Θεό", εκδόσεις Λιβάνη, 1994, σελ. 343(8.5/10)

89. Τζον Στάινμπεκ, "Άνθρωποι και ποντίκια", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1979, σελ. 109(10/10)

90. Γκράχαμ Γκριν, "Μονσινιόρ Κιχότης", εκδόσεις Ψυχογιός, 1983, σελ. 208(10/10)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

1. Φίοντορ Ντοστογιέφσκι- «Αδελφοί Καραμαζώφ», εκδ. Δαμιανός (Σλ. 592)

2. Σπύρος Πλασκοβίτης- «Το φράγμα», εκδ. Κέδρος (Σλ.280)

3. Κόρμακ ΜακΚάρθυ- «Πεδινές Πολιτείες», εκδ. Καστανιώτη (Σλ. 368)

4. Πάτρικ Ντεγουίτ- «Οι αδελφοί Αδελφές», εκδ. Ψυχογιός (Σλ. 342)

5. Pablo Neruda- «Είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα τραγούδι χωρίς καμμιάν ελπίδα», εκδ. Τυπωθήτω (Σλ. 93)

6. Σελίν- «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας», εκδ. Εστία (Σλ. 638)

7. J.D. Salinger- «Ο φύλακας στη σίκαλη», εκδ. Επίκουρος (Σλ. 255)

8. Μέριλιν Ρόμπινσον- «Στο σπίτι», εκδ. Εν πλω (Σλ. 469)

 

Τα 50 δεν τα φτάνω με τίποτα. Ελπίζω να φτάσω τα 25 όπως και πέρυσι.

Link to comment
Share on other sites

Πως ήταν το βιβλίο της Μέριλιν Ρόμπινσον; Ένα σχόλιο;

Link to comment
Share on other sites

34) H Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος - Ursula Le Guin (176)

Link to comment
Share on other sites

Πως ήταν το βιβλίο της Μέριλιν Ρόμπινσον; Ένα σχόλιο;

 

Πάρα πολύ καλό, όπως και το "Γκίλιαντ" που το διάβασα πέρυσι. Πραγματεύεται ζητήματα γύρω από την οικογένεια, το Θεό και κυρίως τη συγχώρεση με μεγάλη επιτυχία και με μια σπάνια αμεσότητα. Δύο βιβλία της έχω διαβάσει- από τα τρία που έχει γράψει- και παρόλα αυτά την κατατάσω στους αγαπημένους μου συγγραφείς. Δίνει διάλεξη στην Αθήνα στις 30 του μήνα, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να πάω :(

Link to comment
Share on other sites

1) Darker than you think - Jack Williamson

2) Η νύχτα της λευκής παπαρούνας - Κωνσταντίνος Μίσσιος

3) Έγκλημα στην αρχαία αγορά - Claude Mosse

4) Ο βασιλιάς με τα κίτρινα - Robert Chambers

5-8) To Πηγάδι στο Τέλος του Κόσμου - William Morris

9) Teatro Grottesco - Thomas Ligotti

10) The Conan chronicles vol. 2- Robert E. Howard

11) Οι έμποροι των εθνών -Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

12) Η φρουρά του διαβόλου - G. R. Elford

13) H Πτώση - Joachim Fest

14) Πλωτά νησιά - Δημήτρης Μίγγας

15) The throne of bones - Brian McNaughton

16) Metro 2033 - Dmitry Glukhovsky: μετα-αποκαλυπτικό μυθιστόρημα με τους επιζώντες του πυρηνικού πολέμου να έχουν αποσυρθεί στις υπόγειες εγκαταστάσεις του μετρό της Μόσχας. Ένας νεαρός ξεκινά μια αναζήτηση προκειμένου να σώσει το σταθμό του μετρό στον οποίο κατοικεί από μια νέα και σοβαρή απειλή και εμείς παρακολουθούμε τις περιπέτειες του. Ενδιαφέρον βιβλίο, σε σημεία κουράζει αλλά σε γενικές διαβάζεται ευχάριστα.

Link to comment
Share on other sites

Μάιος

14. Βουβές Κραυγές, Ann Cleeves (p.461)

15. Φανταστικές ιστορίες Νο 5 - Η Τρέλα (εκδ. Αιγόκερως) (p. 157)

16. Σύγχρονες Ιστορίες Τρόμου - Σκοτεινά Οράματα 1 (p.253)

Link to comment
Share on other sites

Σατόρι στο Παρίσι. Είναι ο δεύτερος συγγραφέας που διαβάζω και ανήκει στην beat λογοτεχνία, πρώτος ήταν ο Μπάροουζ με το Junky που διάβασα λίγες μέρες πριν. Αυτό είναι ίσως από τα λιγότερο γνωστά και καλά βιβλία του Τζακ Κέρουακ, πάντως αποφάσισα να αρχίσω με αυτό, απλά και μόνο να πάρω μια ιδέα για την γραφή και τις σκέψεις του συγγραφέα. Στο συγκεκριμένο βιβλίο βλέπουμε το ταξίδι του Κέρουακ στο Παρίσι, προς αναζήτηση των ριζών του παλιού Βρετονικού ονόματός του, το οποίο ταξίδι διήρκεσε όλες κι όλες δέκα μέρες, μέσα στις οποίες γεύτηκε διάφορες εμπειρίες, μια από τις οποίες υπήρξε η αιτία για το ξαφνικό ξύπνημα, την ξαφνική επιφοίτηση, το σατόρι του στο Παρίσι. Μπορώ να πω ότι είχε την φάση του, μου άρεσε η όλη ατμόσφαιρα και η ιστορία, αν και χωρίς ιδιαίτερη πλοκή ή και κάτι το συνταρακτικό, ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη και ενδιαφέρουσα. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το βιβλίο, είναι σίγουρα η χειμαρρώδης γραφή, με μεγάλες προτάσεις που καμιά φορά ξεφεύγουν, θυμίζουν παραλήρημα και μπερδεύουν τον αναγνώστη, αλλά σίγουρα που κρύβουν ποικίλα διαμαντάκια και πολύ χιούμορ. Συμπερασματικά, οι εντυπώσεις σίγουρα είναι θετικές, η γραφή του Κέρουακ, όπως και η ιστορία, μου άρεσε, αλλά δεν είναι ούτε αριστούργημα, ούτε εξαιρετικό, για να του βάλω μεγαλύτερο βαθμό, πάντως είναι καλό και αξίζει να διαβαστεί.

 

-Μάιος

 

77. Ε. Ε. Σμιτ, "Μικρά συζυγικά εγκλήματα", εκδόσεις Opera, 2004, σελ. 135(7/10)

78. Μπορίς Βιάν, "Θα φτύσω στους τάφους σας", εκδόσεις Γράμματα, 1990, σελ. 138(5/10)

79. Ντάνιελ Κέλμαν, "Φήμη", εκδόσεις Καστανιώτη, 2009, σελ. 162(9/10)

80. Τζον Στάινμπεκ, "Το φεγγάρι κατέβηκε χαμηλά", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1987, σελ. 135(8.5/10)

81. Γουίλιαμ Τρέβορ, "Οι απόφοιτοι", εκδόσεις Γράμματα, 1982, σελ. 190(8.5/10)

82. Χουάν Ρούλφο, "Πέδρο Πάραμο", εκδόσεις Πατάκη, 1996, σελ. 141(9/10)

83. Τσαρλς Γουέμπ, "Ο πρωτάρης", εκδόσεις ΒΙΠΕΡ, 1970, σελ. 193(7/10)

84. Γκλάσκοου Φίλιπς, "Τασκαλούζα", εκδόσεις Aquarius, 1995, σελ. 225(8/10)

85. Γουίλιαμ Μπάροουζ, "Junky", εκδόσεις Απόπειρα, 1983, σελ. 198(8/10)

86. Τζέι Μακίνερνι, "Φώτα ολόφωτα, πόλη μεγάλη", εκδόσεις Aquarius, 1988, σελ. 215(8.5/10)

87. Ντάνιελ Κέλμαν, "Εγώ και ο Καμίνσκι", εκδόσεις Καστανιώτη, 2008, σελ. 178(7.5/10)

88. Ντάγκλας Κόπλαντ, "Η ζωή μετά το Θεό", εκδόσεις Λιβάνη, 1994, σελ. 343(8.5/10)

89. Τζον Στάινμπεκ, "Άνθρωποι και ποντίκια", εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1979, σελ. 109(10/10)

90. Γκράχαμ Γκριν, "Μονσινιόρ Κιχότης", εκδόσεις Ψυχογιός, 1983, σελ. 208(10/10)

91. Τζακ Κέρουακ, "Σατόρι στο Παρίσι", εκδόσεις Πλέθρον, 1986, σελ. 99(7/10)

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σατόρι στο Παρίσι. Είναι ο δεύτερος συγγραφέας που διαβάζω και ανήκει στην beat λογοτεχνία, πρώτος ήταν ο Μπάροουζ με το Junky που διάβασα λίγες μέρες πριν. Αυτό είναι ίσως από τα λιγότερο γνωστά και καλά βιβλία του Τζακ Κέρουακ, πάντως αποφάσισα να αρχίσω με αυτό, απλά και μόνο να πάρω μια ιδέα για την γραφή και τις σκέψεις του συγγραφέα. Στο συγκεκριμένο βιβλίο βλέπουμε το ταξίδι του Κέρουακ στο Παρίσι, προς αναζήτηση των ριζών του παλιού Βρετονικού ονόματός του, το οποίο ταξίδι διήρκεσε όλες κι όλες δέκα μέρες, μέσα στις οποίες γεύτηκε διάφορες εμπειρίες, μια από τις οποίες υπήρξε η αιτία για το ξαφνικό ξύπνημα, την ξαφνική επιφοίτηση, το σατόρι του στο Παρίσι. Μπορώ να πω ότι είχε την φάση του, μου άρεσε η όλη ατμόσφαιρα και η ιστορία, αν και χωρίς ιδιαίτερη πλοκή ή και κάτι το συνταρακτικό, ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη και ενδιαφέρουσα. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το βιβλίο, είναι σίγουρα η χειμαρρώδης γραφή, με μεγάλες προτάσεις που καμιά φορά ξεφεύγουν, θυμίζουν παραλήρημα και μπερδεύουν τον αναγνώστη, αλλά σίγουρα που κρύβουν ποικίλα διαμαντάκια και πολύ χιούμορ. Συμπερασματικά, οι εντυπώσεις σίγουρα είναι θετικές, η γραφή του Κέρουακ, όπως και η ιστορία, μου άρεσε, αλλά δεν είναι ούτε αριστούργημα, ούτε εξαιρετικό, για να του βάλω μεγαλύτερο βαθμό, πάντως είναι καλό και αξίζει να διαβαστεί.

 

-Μάιος

91. Τζακ Κέρουακ, "Σατόρι στο Παρίσι", εκδόσεις Πλέθρον, 1986, σελ. 99(7/10)

 

Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στις γούρνες τους

άχαστο blade!

 

 

ΥΓ: Κρίμα θα είναι πάντως να μην χτυπήσεις και το Στο δρόμο

Link to comment
Share on other sites

Από Τζακ Κέρουακ εκτός από το Σατόρι στο Παρίσι, έχω και αυτά: Στο δρόμο, Οι αλήτες του Ντάρμα και Τριστέσσα. Συνολικό κόστος, κάπου στα 8 ευρώ! Κάποια στιγμή σίγουρα θα αγοράσω και τους Ιπποπόταμους...

Link to comment
Share on other sites

1. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 496 (8/10)

2. ο χλωμος καβαλάρης CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 530 (9/10)

3. οι αρχοντες του βορρα CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ464(8.5/10)

4. το τραγουδι του ξιφους CORNWELL BERNARD (ψυχογιος) σελ 464(9.5/10)

5. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ - kay (anubis) σελ. 432(7/10)

6. η περιπλανωμενη φλογα- kay (anubis) σελ. 384(7/10)

7. ο πιο σκοτεινος δρομος - kay (anubis) σελ. 536 (7.5/10)

8. tigana (1ος τομος) - kay (anubis) σελ 442 (8/10)

9. tigana (2ος Τομος) - Kay (Anubis) σελ 314 (10/10)

10. 9 πριγκιπες στο αμπερ - ζελαζνυ (Parsec) σελ. 246 (9,5/10)

11. o χορος των δρακων - τομος β- μαρτιν (anubis) σελ 650 (9,5/10)

12. το ονομα του ανεμου - p. rothfuss (anubis) σελ. 855 (10/10)

13. εκκλησιαστης- L. Blisset (Τραυλος) σελ. 844 (9,5/10)

14 . Tα οπλα του αβαλον - ζελαζνυ (parsec) σελ 265 (7/10)

15. οι λαξευτες της παλιρροιας - Β. χρηστου (ιαμβος) σελ 575 (8,5/10) αξιζει ολοι να δωσουμε μια αναγνωση σε αυτο το εξαιρετικο βιβλιο. περισσοτερα σχολια στην αντιστοιχη ενοτητα

Link to comment
Share on other sites

1)Κουτί σε σχήμα καρδιάς, Joe Hill, Bell.

2)Το κατά Πιλάτον ευαγγέλιο, Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ, Περίπλους.

3)Οrphans of the Sky, Robert A. Heinlein.

4)Νεκρό Δέρμα, Αβραάμ Κάουα, Gemma Press.

5)Rage, by Stephen King (as Richard Bachman)

6)Η ωραία της ημέρας, το ημερολόγιο ενός call girl, Introbooks.

7)The Long Walk, Stephen King.

8)Εγώ το Ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

9)Τα παιδιά του Μαθουσάλα, Ρ.Α.Χάινλαϊν.

10)α)Η όμορφη Μάγκι των ασημένιων νομισμάτων και β)Ο πεντάχρονος Τζέφτη, του Χάρλαν Έλλισον, Παρά Πέντε.

11)Σοφία, Ζωρζ Σαρή, Πατάκης.

12)Ο Αρχιτραγουδιστής, Orson Scott Card, Μέδουσα.

13)Μπιλ, ο ήρωας του γαλαξία, του Harry Harrison, Μέδουσα.

14)Ελευθερία, Τζόναθαν Φράνζεν, Ωκεανίδα.

15)Greek Psycho, Νίκος Βλαντής, Οξύ.

16)Βιβλία εναντίον τσιγάρου, George Orwell, Μεταίχμιο.

17)Μύρτος, Παύλος Μάτεσις, Καστανιώτης.

18)Rendez vous with Rama, Arthur Clarke.

19)Οι ασκητές του πλήθους, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Πατάκης.

20)Έρχονται τα ρομπότ, Ισαάκ Ασίμοφ, Κάκτος.

21)Τα μάτια του ανώτερου κόσμου, Τζακ Βανς, Αίολος.

22)Ιστορίες της σκακιέρας, εκδ. Κριτική.

23)Χόμπιτ, Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, Κέδρος.

24)Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω, Παντελής Καλιότσος, Καστανιώτης.

25)Το κάλεσμα του ξίφους, Joe Abercrombie, Anubis.

26)Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας, Ωρόρα Νο 12.

27)Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου, Ωρόρα Νο 16.

28)Roadwork, Stephen King.

29)Ιστορίες με γίγαντες, Ωρόρα Νο 37.

30)Ιστορίες από εφιαλτικούς κόσμους, Ωρόρα Νο 10.

31)Ιστορίες με κατάρες, Ωρόρα Νο 56.

32)Ιστορίες από το εφιαλτικό μέλλον, Ωρόρα Νο 73.

33)Ιστορίες με ταξίδια στο χρόνο/2, Ωρόρα Νο 57.

34)ιστορίες με τρελούς επιστήμονες/2, Ωρόρα Νο 70.

35)La grammatica di Dio, Storie di solitudine e allegria, του Stefano Benni.

36)The Penelopiad, της Margaret Atwood.

37)Ιστορίες με εξωγήινους εισβολείς/2, Ωρόρα Νο 59.

38)Ιστορίες καθημερινής τρέλας, Ωρόρα Νο 74.

39)Ιστορίες μελλοντικού ερωτισμού, Ωρόρα Νο 51.

40)Ιστορίες από παράδοξες διαστάσεις, Ωρόρα Νο 50.

41)TΙγκάνα, Guy Gavriel Kay, Anubis(2 τόμοι).

42)Ιστορίες με κολασμένους ήρωες, Ωρόρα Νο 46.

 

43)Ιστορίες με θεούς και δαίμονες, Ωρόρα Νο 22

44)Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας - Ερωτικές Ιστορίες ΕΦ. Επιμέλεια Μάκης Πανώριος, εκδ. Κομήτης. Πιθανόν να υπάρχουν κι άλλα στη σειρά αυτή, γιατί έχει ένα 4 στη ράχη. Χάλια έκδοση, όλο λάθη(1,50 ευρώ από το παζάρι), αλλά αρκετά καλή επιλογή διηγημάτων. Καταρχάς δύο πρόλογοι του Πανώριου(:dazzled:), ο ένας θεωρητικός για το θέμα και ο άλλος συγκεκριμένος, για τα διηγήματα. Ύστερα:

-Θίοντορ Στάρτζεον "Τα ερωτευμένα πουλιά": Ζευγάρι ερωτευμένων εξωγήινων εξορίζονται στη γη και οι γήινοι δεν ξέρουν για ποιο λόγο. Κάπως μπλα μπλά και μεγάλο.

-Τζέιμς Μπάλαρντ "Σύγκρουση": Εεε.. διήγημα είναι αυτό; Η δομή του είναι άρθρου, που συνδέει, με στατιστικά στοιχεία(!), το σεξ με τα τροχαία δυστυχήματα. Με την ίδια ακριβώς δομή υπάρχει αυτό. Αν το αντέχετε...

-Ρόμπερτ Σέκλεϊ "Νιώθεις τίποτα όταν κάνω αυτό;": Ρομπότ μη ανθρωπόμορφο ερωτεύεται γυναίκα. Παλιομοδίτικο, αλλά όχι και για πέταμα.

-Πίερς Άντονι "Στο στάβλο": Πλανήτης όπου άνθρωποι δε χρησιμοποιούν στην κτηνοτροφία ζώα, αλλά... Ανατριχιαστική ιδέα, με το σεξ να παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Διαβάστε το εδώ και δε θα το μετανιώσετε.

-Ρέι Νέλσον "Χρονοταξίδι για πεζούς": Αλυσιδωτές φαντασιώσεις του αφηγητή, ερωτικές και μη. Κάπως ασυναρτησία.

-Χοσέ Φίλιπ Φάρμερ "Η πρωινή περίπολος του Χένρι Μίλερ": Καμία σχέση με το συγγραφέα Χένρι Μίλερ. Ένας γέρος, βετεράνος πιλότος, τριγυρνάει κάθε πρωί στο γηροκομείο και την πέφτει στις γριές που κοιμούνται ή τα έχουν χαμένα, περιγράφοντας τα όργανά τους και τα δικά του σαν να είναι αεροπλάνου! Αρκετή πλάκα.

-Τσαρλς Μπόμοντ "Ο διεστραμμένος": Αυτό το είχα διαβάσει σε αυτήν την ανθολογία, με τίτλο "Ο έκφυλος". Μελλοντική κοινωνία όπου όλοι είναι ομοφυλόφιλοι και οι ετεροφυλόφιλοι υφίστανται διωγμό. Καλό, αλλά δεν έχει ακριβώς υπόθεση, απλώς δείχνει αυτήν την κοινωνία.

-Μίριαμ Άλεν Ντε Φορντ "Διέξοδος": Πολύ πρωτότυπο. Εξωγήινος έχει σταλεί στη γη ως πρέσβης ή κάτι τέτοιο και δε μπορεί να προσαρμοστεί με τίποτα, το φαγητό, τα κρεβάτια, το σεξ κλπ.

-Κάθριν Μακ Κίνεϊ "Ξεσέξ": Εξωγήινος με εμφάνιση γυναίκας προκαλεί τον έρωτα αστροναύτη, αλλά τα φαινόμενα απατούν. Όχι κάτι ιδιαίτερο.

-Τσετ Ουίλιαμσον "Ροσινάντε": Ίσως το καλύτερο, μαζί με το "Στο στάβλο". Αστροναύτης μέσα σε διαστημόπλοιο δεκαπενταετούς ταξιδιού ερωτεύεται ανθρωποειδές, μέρος του εξοπλισμού. Το βρήκα συγκινητικό.

-Στέφαν Χέιμ "Το σύνδρομο Γουότσμιθ": Οι άντρες της γης, ένας ένας και ανεξήγητα, μεταλλάσσονται σε γυναίκες, έτσι, απλά ξυπνώντας κάποιο πρωί. Θα εκλείψει η ανθρωπότητα; Αρκετά ενδιαφέρον κοινωνικό σχόλιο για τα φύλα, αλλά το τέλος είναι κάπως ξεκρέμαστο.

-"Κορνέλιους", συγγραφέας άγνωστος: Ρομπότ φτιαγμένο για εραστής αναζητά κι άλλους εραστές πέρα από τη γυναίκα για την οποία δουλεύει. Καλή ιδέα, αλλά κάπως αρχάρια γραμμένο.

 

Γενικά από καλά έως πολύ καλά διηγήματα, αλλά ψάξτε να τα βρείτε αλλού, γιατί, είπαμε, αυτή εδώ η έκδοση είναι γεμάτη λάθη, ορθογραφικά και μεταφραστικά.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

-Τζέιμς Μπάλαρντ "Σύγκρουση": Εεε.. διήγημα είναι αυτό; Η δομή του είναι άρθρου, που συνδέει, με στατιστικά στοιχεία(!), το σεξ με τα τροχαία δυστυχήματα. Με την ίδια ακριβώς δομή υπάρχει αυτό. Αν το αντέχετε...

Έψαχνα να το διαβάσω το Crash (αφού είχα δει την ταινία του Cronemberg) αλλά δεν ήξερα ότι υπήρχε ήδη στη βιβλιοθήκη μου...

Link to comment
Share on other sites

Δε το ήξερα ότι εκεί βασίζεται η ταινία. Την έχω δει και μου άρεσε, αλλά δεν τη συνέδεσα με το διήγημα.

Το έχεις κι εσύ αυτό το βιβλίο; Γιατί δεν είναι Ωρόρα, προσοχή.

Link to comment
Share on other sites

Δε το ήξερα ότι εκεί βασίζεται η ταινία. Την έχω δει και μου άρεσε, αλλά δεν τη συνέδεσα με το διήγημα.

Το έχεις κι εσύ αυτό το βιβλίο; Γιατί δεν είναι Ωρόρα, προσοχή.

Ναι, το είχα πάρει στο παζάρι

Link to comment
Share on other sites

Χμ, το Crash είναι ολόκληρο βιβλίο, έχει κυκλοφορήσει και από τις εκδόσεις Απόπειρα (φυσικά το έχω laugh.gif). Στο βιβλίο αυτό βασίζεται η ταινία, όχι σε διήγημα...

Link to comment
Share on other sites

44)Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας - Ερωτικές Ιστορίες ΕΦ. Επιμέλεια Μάκης Πανώριος, εκδ. Κομήτης. Πιθανόν να υπάρχουν κι άλλα στη σειρά αυτή, γιατί έχει ένα 4 στη ράχη. Χάλια έκδοση, όλο λάθη(1,50 ευρώ από το παζάρι), αλλά αρκετά καλή επιλογή διηγημάτων. Καταρχάς δύο πρόλογοι του Πανώριου(:dazzled:), ο ένας θεωρητικός για το θέμα και ο άλλος συγκεκριμένος, για τα διηγήματα. Ύστερα:

 

 

Πράγματι υπάρχουν άλλες τρεις ανθολογίες στη συγκεκριμένη σειρά. Τα θέματα τους είναι: fantasy, όπερα του διαστήματος και ταξίδια στο χωροχρόνο. Η fantasy ανθολογία (Ιστορίες από φανταστικούς κόσμους) είναι αξιόλογη, διαθέτει μια πολύ καλή εισαγωγή από τον Πανώριο και περιέχει διηγήματα από ονόματα οπως: Robert Howard, C. A. Smith, Karl Edward Wagner, Λόρδο Dunsany, Fritz Leiber, C L. Moore και άλλους. Έχω και τις άλλες δύο αλλά είναι τόσο χάλια εκδόσεις/μεταφράσεις που ποτέ δεν έκατσα να τις διαβάσω ολόκληρες.

Link to comment
Share on other sites

Μάιος

12. Επιστροφή στη Γη (This immortal, a.k.a Call me Conrad), Ρότζερ Ζελάζνι (σελ.214)

13. The Lovers, Philip Jose Farmer (σελ. 200)

14. The Genocides, Thomas Disch (σελ. 208)

15. The Beast that shouted Love at the heart of the world, (Συλλογή) Harlan Ellison (σελ. 256)

16. Ο Αγαπημένος Μαθηματικός Τύπος του Καθηγητή, Γυόκο Ογκάουα (σελ. 294)

 

Τα τέσσερα πρώτα ήταν από τα 100 κλασικά ε.φ.

 

Ο Αγαπημένος Μαθηματικός Τύπος του Καθηγητή ήταν ένα περίεργο μυθιστόρημα, που αφορά την ιστορία μας νεαρής οικιακής βοηθού και του γιου της, και τη σχέση τους μ' έναν ηλικιωμένο καθηγητή μαθηματικών στο σπίτι του οποίου βρίσκονται.

Με την πρώτη ματιά φαίνεται για κάτι πολύ συνηθισμένο, με μια διαφορά: ο καθηγητής, που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στη θεωρία αριθμών, έχει πάθει ένα ατύχημα, από το οποίο έχει ανακάμψει με μια παράξενη βλάβη στον εγκέφαλο: η μνήμη του έχει μείνει ατόφια μέχρι τη στιγμή πριν το ατύχημα, αλλά στη σύγχρονη ζωή του θυμάται μόνο για ένα χρονικό διάστημα 80 λεπτών. Έτσι ξεκινάει κάθε πρωί τη μέρα του ρωτώντας την οικιακή βοηθό του τι νούμερο παπούτσι φοράει και κάθε μέρα ανακαλύπτει καταχαρούμενος ότι είναι παραγοντικός αριθμός.

Παρεμπιπτόντως, ο αγαπημένος μαθηματικός τύπος του καθηγητή είναι αυτή η φοβερή εξίσωση που περιλαμβάνει τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα: e+1 = 0.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Να διαβάσεις και τα άλλα της Ογκάουα, Τιέσσα! Είναι φοβερή συγγραφέας η κοπέλλα, ειδικά το Ξενοδοχείο Ίρις είναι στιγμές που το διαβάζεις και νιώθεις μαγεμένος... Έχω πάρει ότι έχει κυκλοφορήσει η Άγρα από την κυρία, ο Αγαπημένος Μαθ. Τύπος μου φάνηκε το πιο "χλιαρό" από όλα (χωρίς να είναι κακό, καθόλου). Είναι όμως και το πιο αισιόδοξο και γλυκό. Να σημειώσω επίσης πως σε όλα της τα έργα πρωταγωνιστούν νεαρές γυναίκες.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..