Σχεδόν ποίηση

[galif]

 

Ολες αυτές οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις.

Όλα αυτά τα κέρματα που ταισα το μετρό.

Όλα τα δεσιματα των κορδονιών μου.

Και όλα τα λυσίματα τους για να πάω για ύπνο.

Ο ήλιος σηκώνεται.

Το φεγγάρι σηκώνεται.

Τα αστέρια αιωρούνται και πάλι.

Μια μέρα, μια νύχτα.

Αλλη μια μερα και αλλη μια νύχτα.

Τόσες κινήσεις κάθε μερα.

Οι ίδιες κινήσεις.

Όλες αυτές οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις.

Να κανεις μπάνιο για να βγείς έξω.

Να κάνεις μπάνιο με το που μπαίνεις μέσα.

Να στρώσεις το κρεββάτι για να το ξεστρώσεις (με kinky ή νυσταγμένους τρόπους).

Να κάτσεις στη λεκάνη και να σηκωθείς.

Να σηκωθείς από το κρεββάτι και να κάτσεις.

Να μπεις στο αμάξι και να βγείς.

Να βγείς για ψωμί και να μπεις στο σπίτι με μισοφαγωμένο το ψωμί.

Να παρεις τζούρα και να βγάλεις κάπνα.

Ένας κύκλος που γυρίζει.

Μπαινω και βγαίνω,

ντύνομαι και γδύνομαι,

καθομαι και σηκωνομαι,

κάνω κέφι και το χάνω,

βάζω το χέρι στη τσεπη για να παρω το κλειδί,

βάζω το χέρι στη τσέπη να αφήσω το κλειδί.

Απειρες και άπειρες φορές, ξανά και ξανά.

Δεν το είχα ξανασκεφτεί πριν. Παρα μόνο τώρα.

Τώρα που όλες αυτές οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις είναι σταγόνες κινέζικου μαρτυρίου.

Τώρα που θέλω να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού με μαγικές σουσαμένιες λέξεις.

Τώρα που θέλω να κάνω μπάνιο μεσα σε καταράκτες.

Τώρα που θέλω να πάω σπίτι με τους ταράνδους του Αι-Βασίλη.

Τώρα μου ήρθαν τα μιζεροτριψίματα μια ημέρας που μπορούσε να είναι και καλύτερη.

Σίγουρα ίδια με τη χθεσινή, και όσο για την αυριανή δεν θέλω να κάνω προβλέψεις.

Αφήνω στη μοίρα να κάνει και καμιά δουλειά.

Αν οχι να σκουπίσει ή να πλύνει το αμάξι.

Τουλάχιστον να κάτσει και να σκεφτει κανα καλό κόλπο για αλλαγή.

Συνηθώς είναι καλή με κάτι τέτοια, απλά τώρα τελευταία και αυτή εχει βαλτώσει λιγο.

Δεν την κακίζω.

Όλοι έχουμε τις κακές μας στιγμές.

 

[Cassandra Gotha]

Καλώς ήρθες στο forum.

 

Αυτό που έγραψες μου άρεσε, είναι από αυτά τα περίεργα κείμενα που ενώ στην αρχή τσινάω, σαν να μην πάει κάτι καλά, στη συνέχεια με παρασέρνουν και δεν με αφήνουν παραπονεμένη: όλα πήγαν καλά τελικά.

 

Έχεις δίκιο, δεν είναι ποίημα μάλλον, αλλά είναι πολύ άσχημο που το τιτλοφορείς έτσι. Δεν το άνοιγα γιατί με χάλαγε. Του αξίζει κάτι καλύτερο.