kalanapathw Posted February 7, 2012 Share Posted February 7, 2012 Όνομα Συγγραφέα:Kalanapathon Είδος:επιστημονική φαντασία. Βία; ;ίσως ελάχιστη... Σεξ; Μπααα.... Αριθμός Λέξεων:1102 Αυτοτελής; Ναι, έτσι τουλάχιστον πιστεύω. Σχόλια: Το γεγονός είναι αληθινό, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά ένα αποκύημα της νοσηρής φαντασίας μου...... Πέντε λεπτά ακόμα… Ο αέρας παρέσυρε στο διάβα του τις πρώτες νιφάδες χιονιού κάνοντας τες να στροβιλιστούν γύρω από τις δερμάτινες μπότες της Ειρήνε και να αποθέσουν το παγωμένο τους άγγιγμα στην μαύρη κάπα της που ανέμιζε σαν τρελή σαν παιχνιδίσματα του ανέμου. Τα καστανά της μαλλιά μαστίγωναν κατά περιόδους την λευκή επιδερμίδα του προσώπου της και το κρύο είχε αρχίσει να βουρκώνει τα μάτια της. Μπροστά της απλωνόταν μία μικρή παραλιακή πόλη , μπορούσε να δει τα νυχτερινά της φώτα να τρεμοπαίζουν και ο αέρας της έφερνε γλυκιές μελωδίες και φωνές παιδιών που διασκέδαζαν ανέμελα. Κοίταξε μηχανικά το ρολόι της. «3 Δεκέμβρη, 1984 18:55» έλαμψαν χιλιάδες μικρές λυχνίες καθώς σήκωσε το μανίκι της. «Πέντε λεπτά ακόμα…» σκέφτηκε και μισόκλεισε τα μάτια της σαρώνοντας το σκοτάδι μπροστά της. Ένα μισή εκατομμύριο ψυχές απλωνόντουσαν σαν σεντόνι μπροστά της και ζούσαν στην Bhopal, πρωτεύουσα της περιφέρειας της Madhya Pradesh Ένα υπόκωφο γουργουρητό ακούστηκε, όμως ο αέρας το παρέσυρε γρήγορα μακριά από τα αυτιά της. Ο Φοίβος ερχόταν. Όλα είχαν πάει βάση σχεδίου. Το υπόκωφο γουργουρητό δυνάμωσε, δείγμα ότι πλησίαζε γρήγορα μια μηχανή διάσπασης υδρογόνου. Η Ειρήνε γύρισε την πλάτης της στα φώτα της πόλης και ένα λευκό φώς την έλουσε κάνοντας τα γαλανά της μάτια να λάμψουν από τα δάκρυα. «Κλαίς;» την ρώτησε ο Φοίβος καθώς έσβησε τον κινητήρα της μηχανής ο οποίος αγκομαχώντας άφησε τις τελευταίες τουλίπες διασπασμένου οξυγόνου να ενωθούν με το υδρογόνο της ατμόσφαιρας. «Όχι» αποκρίθηκε κοφτά η Ειρήνε «είναι ο αέρας.» συμπλήρωσε απολογητικά. Με ένα γρήγορο σάλτο για το μέγεθος του ο Φοίβος κατέβηκε από την μηχανή η οποία έμεινε να αιωρείται λίγα εκατοστά πάνω από το έδαφος. «Το ξέρεις ότι πρέπει να γίνει» της είπε κοιτώντας την διερευνητικά. «Ναι το γνωρίζω, για αυτό είμαστε εδώ εξάλλου» απάντησε η Ειρήνε γυρνώντας πάλι στα φώτα της πόλης. «Μην ξεχνάς ότι ο δικός τους χαμός, σώζει το δικό μας παρόν κάπου στο μέλλον τους» είπε ο Φοίβος καθώς πλησίαζε την κορυφή του λόφου και ο αέρας άρχισε να χτυπάει τον μαύρο δερμάτινο θώρακα που φορούσε. Η Ειρήνε τον κοίταξε βαθειά μέσα στα καστανά του μάτια. «Πιστεύεις ότι είναι σωστό αυτό που κάνουμε ;» Τον ρώτησε «αλήθεια πιστεύεις ότι υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό;» την κοίταξε απορημένος χώνοντας τα χέρια του βαθιά μέσα στις τσέπες του παντελονιού του προσπαθώντας να μεταλλώσει την φωνή του για να μην φανεί ίχνος αμφιβολίας. Μια όμορφη μελωδία από κάποια υπαίθρια μπάντα, έφτασε στα αυτιά τους όμως στην αλλαγή του αέρα ο ήχος εξαφανίστηκε. Οι δείκτες του ρολογιού του Σάφα έδειχναν 18:55, σε πέντε λεπτά σχόλαγε, σε πέντε λεπτά σχόλαγαν 30 χρόνια εργασίας στο εργοστάσιο της «Union Carbine». Είχε ξεκινήσει σφίγγοντας βίδες στα καζάνια με το μεθύλιο και είχε καταφέρει να μεγαλώσει μια οικογένεια με εφτά παιδιά. Έκανε την τελευταία του βόλτα ανάμεσα στους σωλήνες, που με τόσο μεράκι τόσα χρόνια συντηρούσε, κοιτάζοντας ανήσυχα τα μανόμετρα. Κάτι δεν πήγαινε καλά, έτσι πίστευε τουλάχιστον, θυμήθηκε την πρώτη του μέρα στην δουλειά τότε που είχε σφίξει τις πρώτες του βίδες, δεν είχε κοιμηθεί όλο το βράδυ σκεφτόμενος μήπως τις είχε σφίξει πιο πολύ είτε πιο χαλαρά απ’ότι έπρεπε και ένα μειδίαμα εμφανίστηκε στο γερασμένο πρόσωπο του. Το πρώτο πράγμα που έμαθε αφού υπέγραψε το συμβόλαιο εργασίας του ήταν ότι το μεθύλιο είναι θανατηφόρο και δεύτερον ότι είναι άχρωμο, κοινώς ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις ότι υπάρχει διαρροή είναι όταν είσαι δίπλα της. Σήμερα κάτι παράξενο είχε συμβεί στο εργοστάσιο, ορισμένοι εργάτες είχαν αναφέρει μια παράξενη μια σκιά να κινείτε στα παιχνιδίσματα του φωτός ανάμεσα από τα καζάνια. Ο ήχος της σφυρίχτρας ενός μανόμετρου, απέσπασε την σκέψη του από την σκιά, και τον έκανε να αρχίσει να κινείτε όσο πιο γρήγορα του επέτρεπαν τα σακατεμένα από τα χρόνια γόνατα του προς την πηγή του ήχου. Η βελόνα του μανόμετρου κολλημένη λίγο πιο πάνω από το κόκκινο τον έκανε να παγώσει στην θέση του. Τα μάτια του άρχισαν να δακρύζουν και τα πνευμόνια του να παλεύουν να βρουν λίγο καθαρό οξυγόνο, διαρροή σκέφτηκε και γονάτισε καθώς το νευρικό του σύστημα κατέρρεε. Ένοιωσε μια ισχυρή έκρηξη και τους μυείς του να ξεσκίζονται. Την δεύτερη έκρηξη που ακολούθησε δεν την έμαθε ποτέ. Δέκα μέρες αργότερα αξιωματούχοι της Ινδίας ανέφεραν στην γυναίκα και στα εφτά παιδία του Σάφα ότι ο άνδρας της οικογενείας είχε εξαϋλωθεί από το κατά την διάρκεια του δυστύχηματος. Πάνω στον λόφο δύο ανθρώπινες φιγούρες φωτίζονται από την φωτιά που έχει ξεσπάσει στη μικρή πόλη, η μουσική είχε σταματήσει με ένα αναπάντεχο φάλτσο και τα παιδικά γέλια είχαν μετατραπεί σε κραυγές αγωνιάς. Ο Φοίβος βάζει το χέρι του μέσα στην τσέπη του και τραβάει ένα κουρελιασμένο χαρτί, ο τίτλος της εφημερίδας παρόλα τα χρόνια που έχουν περάσει είναι ακόμα ευδιάκριτος «New York Times» , με πιο ισχνά γράμματα πιο κάτω δεσπόζει η ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου 1984. Η πρόταση του Ρίγκαν για περικοπή προγραμμάτων στο στρατό έχει πλέον μετατοπισθεί στην δεύτερη σελίδα, στο πρωτοσέλιδο υπάρχει ο τίτλος «Τοξικός θάνατος στην Ινδία» “Tις 3 Δεκεμβρίου 1984, η πόλη Bhopal, πρωτεύουσα της ινδικής περιφέρειας της Madhya Pradesh, έγινε μάρτυρας της χειρότερης βιομηχανικής περιβαλλοντικής καταστροφής που έχει ποτέ καταγραφεί. Σαράντα-τρεις τόνοι ισοκυκλικό μεθύλιο (MIC) διέρρευσε από το εργοστάσιο της Union Carbine, που βρισκόταν στη μεγαλούπολη. Το MIC, ένα άχρωμο αέριο, το οποίο συνήθως προσβάλλει τα μάτια όπως το δακρυγόνο, έχει έντονη μυρωδιά και ιδιότητες που το κάνουν πιο πυκνό από τον αέρα, με αποτέλεσμα να προκαλείται ασφυξία. Το φονικό σύννεφο, προκάλεσε μαζική υστερία, με αποτέλεσμα να προκληθούν θάνατοι λόγω ποδοπατήματος. Περίπου 20.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από άμεση επαφή με το αέριο και 560.000 τραυματίστηκαν πολύ σοβαρά.” Ο Φοίβος δίπλωσε ευλαβικά το κουρελόχαρτο που είχε επιβιώσει εδώ και τριακόσια χρόνια σε κάποια σκοτεινή γωνία με τα προ-αποικιακά εκθέματα και το έβαλε πάλι στην τσέπη του. «πόσοι;» ρώτησε η Ειρήνε έχοντας αποτραβήξει το βλέμμα της από τον θάνατο που απλωνόταν κάτω στην πόλη και άρχισε να απομακρύνετε προς την μηχανή. «Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι λιγότεροι.» απάντησε σκεφτικός ο Φοίβος. Η Ειρήνε σταμάτησε να περπατάει η σκέψη ότι αυτή την στιγμή στο παρόν τους ο πληθυσμός είχε μειωθεί κατά 2 δισεκατομμύρια της προκάλεσε ένα κύμα αναγούλας. «Ηρέμησε , δεν γεννηθήκαν αυτά τα άτομα ποτέ» είπε ο Φοίβος απολογητικά. «δύο φορές ακόμα και θα υπάρχει τροφή για όλους μας.» Συμπλήρωσε. «Φεύγουμε σε παρακαλώ;» του είπε μέσα από τα δόντια της η Ειρήνε. Και ανέβηκε στην μηχανή. Σιωπηλά ο μεγαλόσωμος άνδρας καβάλησε την μηχανή και το γουργουρητό της μηχανής άρχισε να αντηχεί ανάμεσα στους λόφους. «Που πάμε;» του ψιθύρισε. «Στο 1986, 26 Απριλίου» απάντησε παγερά ο Φοίβος πατώντας διάφορες χωροχρονικες συντεταγμένες στο πάνελ της μηχανής, « σε μία πόλη της Σοβιετικής Ένωσης» συμπλήρωσε καθώς είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται μέσα σε μια μπάλα λευκού φωτός. created by kalanapathon p.s αφιερωμένο στην Lady Nina επειδή θυμήθηκε τα γενέθλια μου και μου έδωσε το σκούντημα για να ξαναγράψω! ps.2 Μην με λυπηθείτε λιώστε με! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted February 7, 2012 Share Posted February 7, 2012 Αουτς! Νοσηρή φαντασία δε λες τίποτα! Φρικιαστική ιδέα! Δεν την έχω ξανακούσει/ξαναδιαβάσει, αλλά ας την πει πρωτότυπη κάποιος που να έχει διαβάσει και δει πιο πολλά σφφ από μένα. Δεν είμαι σίγουρη ότι στέκει(φτάνει κάτι τέτοιο για να μειωθεί ο πληθυσμός; πώς είναι τόσο σίγουροι; δεν κάνανε καλύτερα μαζικές στειρώσεις ή κάτι τέτοιο; ), αλλά οπωσδήποτε πολύ εντυπωσιακό. Μα σοβαρά αμφιβάλλουν αν είναι σωστό ή όχι;! Ως προς το χρονοταξίδι, υποθέτω ότι σε καλύπτουν οι νόμοι που ισχύουν στο Back to the future . Ειδικά στην Ινδία και σε άλλες τέτοιες χώρες δε χρειάζεται να είναι και πάρα πολύ δυνατή μια έκρηξη ή κάτι τέτοιο για να έχει άπειρα θύματα. Είχα διαβάσει πριν χρόνια ότι, όταν είχε γίνει μια έκρηξη σε ένα ινδικό εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας, τα ασθενοφόρα είχαν κάνει 24 ώρες να πάνε. Αποτέλεσμα δε θυμάμαι πόσες εκατοντάδες νεκροί... Το γράψιμο/η μορφή δε μπορώ να πω ότι έχει σημαντικά λάθη, οπωσδήποτε δε χαλάει την ιδέα. Αλλά σίγουρα χρειάζεται μια γερή δόση στίξης και ορθογραφίας και κάποιοι τόνοι είναι λάθος. Το πιο χοντρό τέτοιου είδους που σου ξέφυγε είναι το "είχε εξαϋλωθεί από το κατά τη διάρκεια του δυστυχήματος". Κάτι ξέχασες να σβήσεις εδώ. Κατά τα άλλα δε μου φαίνεται να λείπει ή να περισσεύει τίποτα ή τουλάχιστον όχι σε σημαντικό βαθμό. Δεν έχει, δηλαδή, πουθενά υπερβολικό άχρηστο μπλα μπλα, ούτε σήμεια όπου να δίνεις τις πληροφορίες με το σταγονόμετρο. Μπράβο, πολύ καλή προσπάθεια. Και πολύ σπάνιο να βρεις μια ιδέα που να μην έχει ξαναγραφτεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted February 7, 2012 Share Posted February 7, 2012 Δεν μπορώ να μη σ'ευχαριστήσω για την αφιέρωση! Το'πες και το'κανες! Τη διάβασα την ιστορία και μου άρεσε, σαν ιδέα μα και σαν γραφή. Είτε είναι πρωτότυπη η ιδέα, είτε όχι -δε με ενδιαφέρει καθόλου. Όσον αφορά τη γραφή, σου ξέφυγαν κάποια σημεία, αλλά τίποτα που δε διορθώνεται με ένα χτένισμα. Α, και μια ιδέα, σε περίπτωση που θελήσεις να μεγαλώσεις το διήγημα: θα μπορούσες να τους δείξεις να επιστρέφουν στο παρόν τους και να ανακαλύπτουν τρομερές αλλαγές. Όπως άλλωστε και στο "Back to the future". (Τι μου θυμίσατε τώρα!) Θα είχε ενδιαφέρον, αλλά θα ξέφευγε βέβαια από τα πλαίσια ενός φλασακίου. Χαίρομαι που σε σκούντηξα και που την έγραψες και για την αφιέρωση! Και τώρα που πήρες μπρος, συνέχισε! Στη χειρότερη, δες αυτό να εμψυχωθείς! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 8, 2012 Share Posted February 8, 2012 (edited) Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα. Από την αρχή κατάλαβα για ποιο λόγο είχαν πάει εκεί και ήμουν περίεργος να μάθω γιατί το έκαναν. Το τέλος ανταμείβει με το παραπάνω. Υπάρχουν και πάλι τα γνωστά παράδοξα του χρονοταξιδιού (αφού είχε ήδη γίνει η εκκαθάριση, ο Φοίβος και η Ειρήνε θα έπρεπε να ζουν σ' έναν μελλοντικό κόσμο με λιγότερους κατοίκους, κι έτσι δεν θα χρειαζόταν το χρονοταξίδι, αλλά πώς έγινε η εκκαθάριση αν δεν υπήρξε χρονοταξίδι κ.ο.κ.), αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν αφήνει μια πολύ καλή εντύπωση. Σύντομο, εύστοχο και έξυπνο. Aπό άποψη γραφής ήταν αρκετά ευκολοδιάβαστο, χωρίς να μπαίνει σε περιττές λεπτομέρειες. Υπάρχουν μόνο μερικά λαθάκια, που μπορούν να φύγουν με ένα πιο προσεκτικό πέρασμα. Σημειώνω ένα εδώ: «άφησε τις τελευταίες τουλίπες διασπασμένου οξυγόνου». Μάλλον εννοείς τολύπες/τουλούπες. Καλή δουλειά. Συνέχισε έτσι. Edited February 8, 2012 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted February 8, 2012 Share Posted February 8, 2012 Ωραία ιστορία. Σίγουρα πολύ καλύτερη από προηγούμενες σου που έχω διαβάσει. Σαν γραφή υπάρχει σημαντική βελτίωση σε σχέση με τα παλιότερα σου κείμενα, αλλά σαν πλοκή είναι ακόμη μεγαλύτερη η βελτίωση. Η ιδέα μπορεί φυσικά να φαίνεται πρωτότυπη, αλλά σίγουρα δεν είναι. Και στο λέω εγώ που δεν έχω και τεράστια σχέση με την Ε.Φ. Το να γυρίσεις πίσω για να αλλάξεις με τις πράξεις σου κάτι στο μέλλον έχει παίξει σχεδόν σε όλα τα έργα με χρονοταξίδια. Ακόμη ακόμη στον "Εξολοθρευτή", κάποια μηχανή γυρνάει πίσω να σκοτώσει την Σάρα Κόνορ (και αργότερα τον Τζον Κόνορ) και να τελειώσει την ανθρωπότητα και την δυνατότητα για αντίσταση. Και αυτό είναι μόνο ένα franchise. Εγώ στη θέση σου θα το επέκτεινα προς την κατεύθυνση που λέει η Λαίδη. Αλλαγές στο παρελθόν, που όμως στο παρόν τους δεν λειτουργούν ακριβώς όπως θα ήθελαν αυτοί που τις έκαναν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Suss Kind Posted June 7, 2012 Share Posted June 7, 2012 (edited) Μου άρεσε αυτό το κείμενο, γι'αυτό και αποφάσισα να αφήσω εδώ το πρώτο μου σχόλιο, αν και έχω διαβάσει και άλλα κειμενάκια του forum. Ήθελα να κάνω την εξής παρατήρηση σε σχέση με το φιλοσοφικό κομμάτι: Οι χαρακτήρες σου βρίσκονται σε ένα τρομακτικό ηθικό δίλλημα, και κάνουν κάτι που είναι από πολλές απόψεις λάθος – και φυσικά εκεί βρίσκεται και η όλη ατμοσφαιρικότητα του διηγήματος. Όμως, το γιατί αναγκάζονται να πάρουν μία τέτοια δύσκολη απόφαση είναι το κλειδί της ‘επιτυχίας’ του διηγήματος – Πόσο αληθινό θα είναι για τον αναγνώστη και πόσο μπορεί να ταυτιστεί με την υπόθεση. Σήμερα, μεγάλο ποσοστό της πείνας στον πλανήτη οφείλετε στο γεγονός ότι τα προϊόντα σιτισμού, αλλά και τα μέσα παραγωγής αυτών των προϊόντων υπόκεινται στους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Γι’αυτό έχουμε και τα φαινόμενα μαζικής καταστροφής γεωργικών προϊόντων ώστε να μην πέσουν οι τιμές, αλλά και την καταστροφή του κύκλου αναπαραγωγής της σοδειάς με την χρήση μεταλλαγμένων σπόρων κλπ. Η δήλωση ‘σε λίγο δεν θα φτάνουν τα τρόφιμα της γης να καλύψουν τις ανάγκες του συνεχούς αυξανόμενου πληθυσμού’ είναι από μόνη της άτοπη. Όσο αυξάνεται ο πληθυσμός, αυξάνονται οι άνθρωποι που μπορούν να ασχοληθούν με το επάγγελμα, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις είναι απείρως μεγαλύτερες από αυτές που χρησιμοποιούνται ήδη, ακόμη υπάρχουν οι εναλλακτικές καλλιέργειες της υδροπονικής (που δεν είναι Ε.Φ. αλλά γεγονός) και τέλος, όσο κι αν προχωρεί η ιατρική επιστήμη το προσδόκιμο ζωής θα τείνει σε έναν συγκεκριμένο αριθμό λόγω φυσικής φθοράς του οργανισμού (αν πάλι θεωρήσεις ότι στο διήγημά σου βρήκαν και το πώς να εμποδίσουν αυτήν την φθορά τότε μιλάμε για ανθρώπινη ματαιοδοξία, και μάλλον θα πρέπει να υπάρξει και έλεγχος γεννήσεων και γενικά ένα διαφορετικό πλαίσιο όπου θα κινηθείς). Επομένως το επιχείρημα του γιατί να κάνουν αυτό που έκαναν καταρρέει, ή τέλος πάντων σταματάει να είναι αυτονόητο. Αυτό κάνει τους χαρακτήρες σου, οι οποίοι δρουν ως 'θεοί', να είναι συνεργοί σε ένα παγκόσμιο στυγνό έγκλημα, και έχω την εντύπωση (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) πως δεν ήταν αυτήν η αρχική σου πρόθεση. Αυτά ήθελα να πω για να δεις και μία άλλη οπτική, ότι δηλαδή κάποιοι αναγνώστες θα βρουν αυτό το διήγημα πιο βλοσυρό από όσο περίμενες. Και γενικά πιστεύω πως αν ακούμε περισσότερες απόψεις, αυτό θα διαχωρήσει το γραπτό μας από το τυπικό, Hollywoodianou τύπου, σε αυτό ενός λίγο πιο σκεπτόμενου όντος. Σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες. Edited June 7, 2012 by Suss Kind Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.