Jump to content

το νέο τίποτα


mpousoulas

Recommended Posts

Χμμμ, ένα ποίημα που μπορεί να προκαλέσει πολύ συζήτηση! Να ξεκινήσω με την παρακάτω παρατήρηση:

 

σε ένα στοίχο βλέπω μόνο εσένα: "δέκα εκατομμύρια σκυλιά να με κοιτάζουν"

 

και στον τελευταίο στοίχο καταλήγεις: "ρουφήχτρες καταπίνουν το νέο τίποτα.."

 

και η ερώτησή μου είναι: "κι εσύ;"

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ, ένα ποίημα που μπορεί να προκαλέσει πολύ συζήτηση! Να ξεκινήσω με την παρακάτω παρατήρηση:

 

σε ένα στοίχο βλέπω μόνο εσένα: "δέκα εκατομμύρια σκυλιά να με κοιτάζουν"

 

και στον τελευταίο στοίχο καταλήγεις: "ρουφήχτρες καταπίνουν το νέο τίποτα.."

 

και η ερώτησή μου είναι: "κι εσύ;"

 

πολύ καλή ερώτηση

δεν το είχα σκεφτεί καθόλου έτσι όπως το λες

κι όμως έχει βάση η παρατήρηση σου και σε ευχαριστώ που μου δίνεις μια νέα διάσταση.

θα μπορούσα να απαντήσω εκ του ασφαλούς ότι εγώ είμαι ο ποιητής και ότι θέλω κάνω,

ωστόσο ίσως θα ήταν καλύτερα αν είχα μια πιο ευγενική ή επιστημονική ή άλλη τεκμηριωμένη απάντηση.

Και πάλι σε ευχαριστώ.

Edited by mpousoulas
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Νίκο είναι καλό σε γενικές γραμμές.

 

Η γλώσσα που χρησιμοποιείς δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Είναι αρκετά απλή βασικά, όπως και η δομή του ποιήματος. Ωστόσο, είναι γεμάτο από συναισθήματα και εκεί τελικά κερδίζει. Οι εικόνες είναι εφιαλτικές και το concept "Ματαιότις Ματαιοτήτων τα πάντα Ματαιότις" ταίριαξε πολύ καλά...

 

Τα μάτια είναι όπως τα συνηθίσεις. Όπως και τα περισσότερα πράγματα δηλαδή.... :) Χαιρετώ. Καλή συνέχεια

Link to comment
Share on other sites

Εισαι νεος στην παρεα μας, καλωσηρθες! :)

Ηθελα να σκεφτω καλα τι θα σου εγραφα και γι αυτο δεν βιαστηκα να σχολιασω. Το ποιημα σου μου εκανε εντυπωση. Μου αφησε ισχυρο αντικτυπο, αν και πρεπει να ομολογησω πως δεν το καταλαβα σχεδον καθολου... ξερω πως ακουγεται αντιφατικο και μαλλον ειναι, αλλα ετσι μου βγηκε. Καταλαβαινω πως πιθανον προκειται για "Ματαιοτις ματαιοτητων τα παντα ματαιοτις" οπως ειπε η oceanborn αλλα μενω με την απορια του τι ακριβως συμβαινει ... το ενιωσα σαν ενα συμπαντικο μυαλο που μεσα στην παρανοια του εχει χασει πλεον το οριο μεταξυ λογικης και τρελας... και με καποιο τροπο το εχει ξεπερασει... εχει προχωρησει σε ενα αλλο επιπεδο οπου ολα εχουν νοημα μονο γι εκεινο και κανενα ισως νοημα γι τους αλλους.

Βρισκω πολυ ενδιαφερον το ολο εχγειρημα και μου δινει υλικο να σκεφτω και αναρωτηθω.

Ξαναδιαβαζοντας το σκεφτηκα μια λεξη... ψυχεδελεια.

Link to comment
Share on other sites

Μαριάντζελα σε ευχαριστώ για το καλοσώρισμα και τα σχόλια σου.

νομίζω ότι το χαοτικό μοτίβο που αναπτύσσεται καθημερινά γύρω μας σε ότι αφορά στον τρόπο με τον οποίο ο καθένας από εμάς φτιάχνει το

δικό του νόημα σε αυτή τη ζωή( αυτοκτονία, θρησκεία, αθεισμός, επιστήμη, λογική, συναίσθημα, τρέλλακλπ), σε συνδυασμό με την τύχη ή το πεπρωμένο όπως θα το προτιμούσαν κάποιοι άλλοι, αλλά και με το άρωμα της λεγόμενης λογικής που δημιουργήθηκε μέσω της εξέλιδης του είδους μας -όλα αυτά- αποτελούν αγαπημένα μου θέματα και δεν με ξενίζει καθόλουπου τα εντοπίζεις στο ποίημα έστω και αν δεν είχα την πρόθεση όταν το έγραφα- μπορεί να την είχα όταν το διόρθωνα.

πάντως τα σχόλια σου μου έδοσαν θάρρος :hi:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..