32ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Τρόμος, Θέμα: Αίμα

[northerain]

go to your room!

 

[Turambar]

Damn it! Ήθελα να συμμετέχω σε αυτό το διαγωνισμό! Μέχρι που βγήκα από το αντικοινωνικό κουκούλι μου και ξεκίνησα να σχολιάζω ιστορίες για να αποκτήσω δικαίωμα συμμετοχής. Δυστυχώς, η ιστορία βγήκε λίιιιιιγο μεγαλύτερη απ' ότι την ήθελα (καμια 15αριά σελίδες),όποτε δεν μπορεί να πάρει μέρος. Whatever...

 

Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες!

[northerain]

Damn it! Ήθελα να συμμετέχω σε αυτό το διαγωνισμό! Μέχρι που βγήκα από το αντικοινωνικό κουκούλι μου και ξεκίνησα να σχολιάζω ιστορίες για να αποκτήσω δικαίωμα συμμετοχής. Δυστυχώς, η ιστορία βγήκε λίιιιιιγο μεγαλύτερη απ' ότι την ήθελα (καμια 15αριά σελίδες),όποτε δεν μπορεί να πάρει μέρος. Whatever...

 

Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες!

 

Where is it?

[NIKANTHI]

Καλώς σας βρήκα …

Πολύ χάρηκα που επέστρεψα. Η αποχή μου για ενάμιση χρόνο περίπου… ήταν συνολική αποχή από το γράψιμο . Δεν έγραψα ενάμιση χρόνο, ούτε το όνομα μου. Οπότε δεν έκανα για ενάμιση χρόνο, ούτε ένα ορθογραφικό λάθος. Χάρηκα που έγραψα μια ιστορία μετά από τόσο καιρό. Το σίγουρο είναι ένα. Ότι η ιστορία μου αποκλείεται να ήταν τρομακτική… αλλά η συμμετοχή μου στο διαγωνισμό, σίγουρα θα ήταν .

Καλά να είστε. Θα ξανά συμμετέχω στα κοινά όσο μπορώ (ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΝΤΕΡΝΕΤ … και από αυτόν που κλέβω… είναι διακοπές!!!).

[dagoncult]

Damn it! Ήθελα να συμμετέχω σε αυτό το διαγωνισμό! Μέχρι που βγήκα από το αντικοινωνικό κουκούλι μου και ξεκίνησα να σχολιάζω ιστορίες για να αποκτήσω δικαίωμα συμμετοχής. Δυστυχώς, η ιστορία βγήκε λίιιιιιγο μεγαλύτερη απ' ότι την ήθελα (καμια 15αριά σελίδες),όποτε δεν μπορεί να πάρει μέρος. Whatever...

 

Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες!

Ε... ναι, όπως λέει κι ο Νορθ, γιατί δεν την ανεβάζεις;

[Turambar]

Θέλει ακόμη λίγο σουλούπωμα και η εξεταστική μου πλησιάζει απειλητικά, οπότε δεν υπάρχει χρόνος . Μόλις ολοκληρωθεί, όμως, θα την ανεβάσω.

[Nienor]

Μόλις τελείωσα το σχολιασμό και θέλω να σας δηλώσω ότι είμαι πάρα πολύ απογοητευμένη: καλά ρε παιδιά, διαγωνισμός υπερφυσικού τρόμου με θέμα το ΑΙΜΑ κι ούτε ένα βαμπιράκι? Ούτε ένα για δείγμα δηλαδή? Τι στο καλό? Τι πάθατε? :p

 

Λοιπόν, να σοβαρευτούμε. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα τα διηγήματα, πέρασα όμορφα μαζί τους και χαίρομαι πολύ που τα γράψατε. Ήτανε ένας πλούσιος διαγωνισμός, επειδή κανένα τους δεν έμοιαζε με κάποιο άλλο οπότε είχε και πάρα πολλά διαφορετικά είδη. Συνολικά ήταν μια όμορφη ανταπόκριση σε ένα πολύ πολύ ωραίο θέμα.

 

Θέλω να σας πω ακόμα κάτι, για οσους δεν έχουν ξαναδιαβάσει την περιγραφή της τρομομεζούρας μου, ότι είναι απλώς ένας τρόπος για να σας πω αν τρόμαξα ή όχι και πόσο. Έχει τρία στάδια: Μπα, Χμμμ... και Μπρρρ... Που υποθέτω πως μιλάνε από μόνα τους Δεν έχει να κάνει καθόλου με το αν μου άρεσε ή όχι η ιστορία γιαυτό και είναι κάτι ανεξάρτητο.

Φυσικά αυτό συνήθως έχει να κάνει ελάχιστα με την ίδια την ιστορία. Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία το πότε διαβάζεις μια ιστορία, το πώς είσαι εσύ όταν το κάνεις, ακόμα και το έφαγες πριν να τη διαβάσεις και σίγουρα και σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό το αν πατάει σε προσωπικούς σου φόβους ή όχι.

Αυτό που θέλω να σας πω είναι: να μην τολμήσει κανένας να μου στεναχωρηθεί που δε με τρόμαξε. Εντάξει?

Απλά κάποια στιγμή είχα σκεφτεί πώς εγώ μέσα σε όλα όσα θα ήθελα να ξέρω για μια ιστορία, όταν είναι τρόμου, τότε θα ήθελα να μου πουν όλοι κι αν τους τρόμαξα, οπότε και το έκανα μετρήσιμο μέγεθος και το χρησιμοποιώ. Αυτιά.

 

Άιντε να ψηφίσουμε κι όλας τώρα...

 

Υ.Γ. Μα ούτε ένα τόσο δα μικρούλι βαμπιράκι?

Edited January 18, 2013 by Nienor

[Eugenia Rose]

Παιδιά να ρωτήσω και εγώ κάτι; Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

[alkinem]

Παιδιά να ρωτήσω και εγώ κάτι; Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

 

Νομίζω τρεις εβδομάδες από την λήξη του διαγωνισμού.

[Ayu]

Σχολίασα και ψήφισα.

 

Δεν έμεινα πολύ σ' αυτό στα σχόλιά μου, αλλά νομίζω πως ελάχιστες από τις ιστορίες ήταν πραγματικά εντός θέματος (δηλαδή το αίμα να είναι ο κεντρικός πυρήνας της ιστορίας κι όχι κάτι που λειτουργούσε απλώς ως ατμόσφαιρα ή που θα μπορούσε ν' αντικατασταθεί από κάτι άλλο).

 

Επίσης, νομίζω πως οι περισσότερες ιστορίες θα μπορούσαν ν' αναπτυχθούν περισσότερο. Μ' άλλα λόγια, χωρίς οι ιδέες τους να είναι ιδέες για τόσο σύντομα διηγήματα, έμειναν στη μικρή έκταση (κάτι που τους το επέτρεψε το όριο λέξεων).

 

Καλή επιτυχία σε όλους και καλή ευκολία στους διοργανωτές!

Edited January 18, 2013 by Ayu

[alkinem]

Μετά από μερικές ημέρες σκέψης, έριξα τελικά και την δικιά μου ψήφο.

Μου άρεσε πάρα πολύ η ποικιλία των ιστοριών. Πραγματικά οι συγγραφείς προσπάθησαν να είναι πρωτότυποι και μας έδωσαν διαφορετικές και ενδιαφέρουσες ιστορίες.

Καλή επιτυχία σε όλους.

Edited January 18, 2013 by John82

[dagoncult]

Παιδιά να ρωτήσω και εγώ κάτι; Μέχρι πότε ψηφίζουμε;

 

Μέχρι τα μεσάνυχτα της Τρίτης, 29 Ιανουαρίου.

[abuno]

Μόλις τελείωσα το σχολιασμό και θέλω να σας δηλώσω ότι είμαι πάρα πολύ απογοητευμένη: καλά ρε παιδιά, διαγωνισμός υπερφυσικού τρόμου με θέμα το ΑΙΜΑ κι ούτε ένα βαμπιράκι? Ούτε ένα για δείγμα δηλαδή? Τι στο καλό? Τι πάθατε? :p

 

 

Υ.Γ. Μα ούτε ένα τόσο δα μικρούλι βαμπιράκι?

 

Θα μπορούσες εσύ αγαπητή Κιάρα να γράψεις κάτι για ένα μικρό βαμπιράκι ίσως...

[Nienor]

Μόλις τελείωσα το σχολιασμό και θέλω να σας δηλώσω ότι είμαι πάρα πολύ απογοητευμένη: καλά ρε παιδιά, διαγωνισμός υπερφυσικού τρόμου με θέμα το ΑΙΜΑ κι ούτε ένα βαμπιράκι? Ούτε ένα για δείγμα δηλαδή? Τι στο καλό? Τι πάθατε? :p

 

 

Υ.Γ. Μα ούτε ένα τόσο δα μικρούλι βαμπιράκι?

 

Θα μπορούσες εσύ αγαπητή Κιάρα να γράψεις κάτι για ένα μικρό βαμπιράκι ίσως...

 

Μμμμφφφφ νια νια νια.... Ορίστε... Αλλά και πάλι, θα σας το κρατήσω μανιάτικο

 

 

Το νεογέννητο

 

Αισθανόταν τα μαλλιά της κολλημένα στο σβέρκο της και κρύο ιδρώτα να τη λούζει σαν να ήταν άρρωστη, σαν να είχε πυρετό για μέρες. Τα χέρια της σχεδόν έτρεμαν και το στομάχι της διαμαρτυρόταν αφήνοντας θορύβους σαν θυμωμένη ζεμπελίνα. Τίποτα δεν μπορούσε να την κρύψει από αυτούς. Το δίχως άλλο θα τη μύριζαν και θ’ ακολουθούσαν τα ίχνη της όπου κι αν πήγαινε.

Κρυμμένη πίσω από τα κιβώτια της παλιάς αποθήκης, αισθανόταν γύρω τις σκιές να πυκνώνουν, κι όμως να γίνονται ολοένα και πιο διαυγείς. Άκουγε τα βήματά τους και τους ψιθύρους που αντάλλασαν μεταξύ τους. Άκουγε τις κλαγγές των όπλων, ανεπαίσθητες και φοβερές μέσα στη νύχτα, διογκωμένες από την ηχώ του μεγάλου χώρου. Η αποθήκη έσταζε υγρασία στο χωμάτινο πάτωμα, από τους τοίχους, τα ταβάνια και τα ξύλα της οροφής. Ο ήχος από τις σταγόνες απειλούσε να την τρελάνει.

Τι ήθελαν από αυτήν; Προσπαθούσε να βάλει το μυαλό της σε τάξη, να σκεφτεί πώς θα ξεφύγει, μα ένα σκούρο πέπλο κάλυπτε τη σκέψη της. Ήταν σίγουρη πως ανέβαζε πυρετό.

Ήταν κοντά τώρα, μπορούσε να μυρίσει τις άγριες ανάσες τους σχεδόν. Μπορούσε να διακρίνει το σύρσιμο της φόδρας στις τσέπες των τουίγκ παντελονιών τους.

«Εδώ» άκουσε έναν τους να λέει. Κι ύστερα το στομάχι έγρουξε ξανά, πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά. Πεινούσε τόσο πολύ κι αισθανόταν αβοήθητη, στο έλεός τους – πράγμα που ήξερε πολύ καλά πώς δεν είχαν.

Δε θα πεθάνω κυνηγημένη και πεινασμένη, άκουσε κάποια στιγμή τον εαυτό της να της λέει έντρομη ακόμα. Θα πεθάνω με το κεφάλι ψηλά και χορτάτη. Όχι, δε θέλω να πεθάνω, του απάντησε, καθώς με τρόμο αισθάνθηκε το σώμα της να σηκώνεται όρθιο με μια ρευστή κίνηση, εκτεθειμένο στα μάτια τους.

Άκουσε έναν πυροβολισμό, είδε ένα ξύλινο παλούκι να σηκώνεται προς το μέρος της, μα όλα αυτά συνέβαιναν μέσα σε μια φούσκα από νερό, ενώ εκείνη κινιόταν στεγνή πάνω στη γη. Άκουσε τον εαυτό της να γελάει, καθώς μετακινιόταν πίσω τους την ώρα που εκείνοι δεν είχαν προλάβει ούτε να ολοκληρώσουν μια κραυγή. Άκουσε τις οργισμένες φωνές τους. Όχι κορίτσι μου, μόνο αβοήθητη δεν είσαι.

Το στομάχι της γουργούρισε για άλλη μια φορά, καθώς παρατηρούσε το δέρμα στο σβέρκο ενός από τους διώκτες της. Μια στάλα ιδρώτας – και πόσο ωραία μύριζε – κυλούσε πάνω σε μικρούς πόρους, και κάτω από αυτούς – αχ, κάτω από αυτούς, λίγο πιο κάτω – φαγητό, επιτέλους φαγητό!

Έφερε τον εαυτό της πιο κοντά, και καθώς ο άντρας γύριζε προς το μέρος της έμπηξε τα νύχια της στους ώμους της για να τον κρατήσει ακίνητο κι ύστερα τα δόντια της στο λαρύγγι του. Αισθάνθηκε το σώμα της να γουργουρίζει ευχαριστημένο, αισθάνθηκε τον κρύο ιδρώτα να υποχωρεί, τα πόδια της πάτησαν κάτω γερά, τα χέρια της δεν έτρεμαν πια. Μια σφαίρα της τσίμπησε το πόδι, μα καθώς έτρωγε, προσπαθώντας να μην αφήσει στάλα να πάει χαμένη, σκέφτηκε απλά πως αυτό ήταν κάτι που θα αντιμετώπιζε αργότερα. Χορτάτη.

[abuno]

 

 

 

Το νεογέννητο

 

Αισθανόταν τα μαλλιά της κολλημένα στο σβέρκο της και κρύο ιδρώτα να τη λούζει σαν να ήταν άρρωστη, σαν να είχε πυρετό για μέρες. Τα χέρια της σχεδόν έτρεμαν και το στομάχι της διαμαρτυρόταν αφήνοντας θορύβους σαν θυμωμένη ζεμπελίνα. Τίποτα δεν μπορούσε να την κρύψει από αυτούς. Το δίχως άλλο θα τη μύριζαν και θ’ ακολουθούσαν τα ίχνη της όπου κι αν πήγαινε.

Κρυμμένη πίσω από τα κιβώτια της παλιάς αποθήκης, αισθανόταν γύρω τις σκιές να πυκνώνουν, κι όμως να γίνονται ολοένα και πιο διαυγείς. Άκουγε τα βήματά τους και τους ψιθύρους που αντάλλασαν μεταξύ τους. Άκουγε τις κλαγγές των όπλων, ανεπαίσθητες και φοβερές μέσα στη νύχτα, διογκωμένες από την ηχώ του μεγάλου χώρου. Η αποθήκη έσταζε υγρασία στο χωμάτινο πάτωμα, από τους τοίχους, τα ταβάνια και τα ξύλα της οροφής. Ο ήχος από τις σταγόνες απειλούσε να την τρελάνει.

Τι ήθελαν από αυτήν; Προσπαθούσε να βάλει το μυαλό της σε τάξη, να σκεφτεί πώς θα ξεφύγει, μα ένα σκούρο πέπλο κάλυπτε τη σκέψη της. Ήταν σίγουρη πως ανέβαζε πυρετό.

Ήταν κοντά τώρα, μπορούσε να μυρίσει τις άγριες ανάσες τους σχεδόν. Μπορούσε να διακρίνει το σύρσιμο της φόδρας στις τσέπες των τουίγκ παντελονιών τους.

«Εδώ» άκουσε έναν τους να λέει. Κι ύστερα το στομάχι έγρουξε ξανά, πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά. Πεινούσε τόσο πολύ κι αισθανόταν αβοήθητη, στο έλεός τους – πράγμα που ήξερε πολύ καλά πώς δεν είχαν.

Δε θα πεθάνω κυνηγημένη και πεινασμένη, άκουσε κάποια στιγμή τον εαυτό της να της λέει έντρομη ακόμα. Θα πεθάνω με το κεφάλι ψηλά και χορτάτη. Όχι, δε θέλω να πεθάνω, του απάντησε, καθώς με τρόμο αισθάνθηκε το σώμα της να σηκώνεται όρθιο με μια ρευστή κίνηση, εκτεθειμένο στα μάτια τους.

Άκουσε έναν πυροβολισμό, είδε ένα ξύλινο παλούκι να σηκώνεται προς το μέρος της, μα όλα αυτά συνέβαιναν μέσα σε μια φούσκα από νερό, ενώ εκείνη κινιόταν στεγνή πάνω στη γη. Άκουσε τον εαυτό της να γελάει, καθώς μετακινιόταν πίσω τους την ώρα που εκείνοι δεν είχαν προλάβει ούτε να ολοκληρώσουν μια κραυγή. Άκουσε τις οργισμένες φωνές τους. Όχι κορίτσι μου, μόνο αβοήθητη δεν είσαι.

Το στομάχι της γουργούρισε για άλλη μια φορά, καθώς παρατηρούσε το δέρμα στο σβέρκο ενός από τους διώκτες της. Μια στάλα ιδρώτας – και πόσο ωραία μύριζε – κυλούσε πάνω σε μικρούς πόρους, και κάτω από αυτούς – αχ, κάτω από αυτούς, λίγο πιο κάτω – φαγητό, επιτέλους φαγητό!

Έφερε τον εαυτό της πιο κοντά, και καθώς ο άντρας γύριζε προς το μέρος της έμπηξε τα νύχια της στους ώμους της για να τον κρατήσει ακίνητο κι ύστερα τα δόντια της στο λαρύγγι του. Αισθάνθηκε το σώμα της να γουργουρίζει ευχαριστημένο, αισθάνθηκε τον κρύο ιδρώτα να υποχωρεί, τα πόδια της πάτησαν κάτω γερά, τα χέρια της δεν έτρεμαν πια. Μια σφαίρα της τσίμπησε το πόδι, μα καθώς έτρωγε, προσπαθώντας να μην αφήσει στάλα να πάει χαμένη, σκέφτηκε απλά πως αυτό ήταν κάτι που θα αντιμετώπιζε αργότερα. Χορτάτη.

 

Μπορούμε να το ψηφίσουμε;;;

[Ad Noctum]

Έφυγαν οι πσήφοι μου.

 

Έμειναν δύο σχολιασμοί να κάνω, αλλά νομίζω ότι είναι ανούσιοι γιατί έχουν γραφτεί όλα για αυτές...

 

Anyway, καλή επιτυχία σε όλους!

[Man_from_Earth]

Άκουσε έναν πυροβολισμό, είδε ένα ξύλινο παλούκι να σηκώνεται προς το μέρος της, μα όλα αυτά συνέβαιναν μέσα σε μια φούσκα από νερό, ενώ εκείνη κινιόταν στεγνή πάνω στη γη.

 

Λογοτεχνομεζούρα: Μπα!!

[Man_from_Earth]

Ψήφισα κι εγώ. Η εντύπωσή μου γενικά είναι οτι όλοι οι συγγραφείς απέδωσαν σωστά το 60,70 ή και 80% του διηγήματός τους αλλά μου φαίνεται όλοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (πλην μιας εξαίρεσης μάλλον - και δεν εννοώ τη δική μου συμμετοχή!) έπεσαν σε κάποια παγίδα, έκαναν ένα λάθος που τα έκανε να χάσουν πολύ. Και το 'σωστά' δεν είναι τελικά όσο υποκειμενικό όσο νομίζουν πολλοί γιατί αν ήταν έτσι δε θα διαμαρύρονταν οι σχολιαστές για τα ίδια πράγματα!

[Nienor]

Μπορούμε να το ψηφίσουμε;;;

Ναι, βρε, θα έβγαινε και πρώτο στο διαγωνισμό "Μπορείς-κι-εσύ-να-γράψεις-για-βαμπίρια-σε-δέκα-λεπτά" χαχαχα, επειδή φυσικά θα έπαιζε μόνο του

Λογοτεχνομεζούρα: Μπα!!

Γιατί, μα δεν καταλαβαίνω; Τι είναι αυτό που δε σου άρεσε; Το παλούκι; Μήν είναι η φούσκα; :p

 

 

Λοιπόν, θα σοβαρευτώ. Επειδή αυτή τη φορά λίγο κουράστηκα προσπαθώντας να ψηφίσω (δηλαδή να είμαι αντικειμενική, σε φάση ποιο είναι πιο μέσα στο θέμα, ποιο είναι όντως υπερφυσικό, ποιο είναι όντως τρόμος, ποιο είναι πιο προσεγμένο, περισσότερο δουλεμένο κτλ) αποφάσισα πως για αυτή τη δουλειά έχουμε τους υπέροχους διοργανωτές μας. Άμα λένε αυτοί "ψηφίστε τα" σημαίνει ότι όλα τους είναι εντός θέματος και κόνσεπτ και τελεία (και παύλα μπορώ να πω ). Οπότε κι εγώ επαναπαύτηκα και το ευχαριστήθηκα: τα κατέταξα μόνο με βάση πόσο μου άρεσε το καθένα τους. Μάλιστα κύριε.

 

Σας ευχαριστώ άλλη μια φορά, διοργανωτή και βοηθό και διαγωνιζόμενους, πέρασα όμορφα με τον τρομοδιαγωνισμό μας

[abuno]

Ψήφισα και εγώ.

 

Good luck folks!

[Nhrhida]

Δεν ψήφισα ακόμη, λέω να το κάνω με την ησυχία μου το βράδυ. Άλλά έχω μια απορία. Πρέπει να κάνω σχόλια σε όλα τα διηγήματα ακόμη κι αν σε κάποιο έχω καλυφθεί απο σχόλια των άλλων και δεν έχω τίποτα να προσθέσω;

Edited January 28, 2013 by Nhrhida

[Mesmer]

Όχι, τα σχόλια δεν είναι υποχρεωτικά προκειμένου να ψηφίσει κάποιος. Παρόλ' αυτά, όλα τα σχόλια είναι χρήσιμα για τους συγγραφείς, ακόμη κι αυτά που επαναλαμβάνονται, επειδή μπορούν να καταλάβουν πού θα έπρεπε να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή. Μπορείς, πχ να πεις σε ποια σημεία συμφωνείς με άλλα σχόλια και σε ποια όχι, αν δεν έχεις κάτι παραπάνω να προσθέσεις.

[Nhrhida]

Ευχαριστώ για την γρήγορη απάντηση

Ψήφισα κι εγώ αν και πάντα δυσκολεύομαι σε τέτοιες ψηφοφορίες γιατί μπορεί στο ένα διήγημα να με κερδίζει η ιδέα μα να μην με ικανοποιεί το πως αποδώθηκε, και σε ένα άλλο να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

 

Καλή επιτυχία σε όλους τους διαγωνιζόμενους

[Tiessa]

Οι δέκα συγγραφείς έχουν ήδη ψηφίσει. Όπως φαίνεται τα πάντα βαίνουν ομαλά για το αποψινό τέλος του διαγωνισμού

 

Είμαστε έτοιμοι;

 

 

 

Ωραία, και τώρα έχουμε την προσοχή σας για τα μεσάνυχτα.

 

 

[dagoncult]

Έχει γίνει μεγάλη μάχη για τις τρεις πρώτες θέσεις. Προφανώς, ακόμα και τώρα, η διαφορά των τριών είναι τέτοια που η κατάταξη μπορεί να αλλάξει με μια ψήφο, ενώ το ίδιο ισχύει και για τις δυο επόμενες θέσεις (4/5).

 

edit: ορθογραφικό

Edited January 29, 2013 by dagoncult