FFL #9 (Kafka vs Deus Misereatur vs Naroualis vs Cassandra Gotha vs John82 vs Nienor vs Mesmer vs Waylander vs KELAINO vs Ayu vs DinMacXanthi vs abuno vs Eugenia Rose)

[Nirgal]

Το θέμα: πάρα πολύ καλό (7@mwt0!)

Από έμπνευση, και κυρίως από χρόνο: γιοκ.

Επιφυλάσσομαι για την επόμενη φορά, η οποία ελπίζω να έρθει συντομότερα απ' όσο αυτή.

 

Κυρίες και κύριοι συγχαρητήρια για την ταχύτατη αποτύπωση ολοκληρωμένων ιστοριών.

Θα επιστρέψω αφού τις διαβάσω.

[Mesmer]

Επειδή δεν βλέπω να υπάρχουν άλλες προτάσεις νομίζω ότι 4 ψήφοι για τον καθένα είναι αρκετές, βάσει και του αριθμού των συμμετοχών.

 

Φυσικά, οι συγγραφείς δεν ψηφίζουν τους εαυτούς . Σε περίπτωση που συμβεί αυτό θα τους βρούμε και θα τους .

[Eugenia Rose]

Γιατί να μην ειναι 3 όπως τις άλλες φορες; Για να είναι πιο απλα τα πραγματα.

[Mesmer]

Επειδή σε παλιότερο διαγωνισμό με περισσότερες συμμετοχές είχαμε 5 ψήφους, στον πρηγούμενο που είχε 10 είχαμε 3. Οπότε, για να υπάρχει μια ισορροπία, πρότεινα τις 4. Αν υπάρχουν κι άλλες γνώμες, πείτε τώρα που είναι νωρίς ακόμα.

 

Σύντομα, πάντως, θα υπάρξει γενικό τόπικ για τους FFL, για να μην ψαχνόμαστε κάθε φορά.

[KELAINO]

Κανένα πρόβλημα, 4.

[Kafka]

4 it is...

[Eugenia Rose]

4 then

[Ad Noctum]

4 μια χαρά είναι!

[Kafka]

Μιας και εγώ ανέβασα πρώτος το κείμενο, ας παραθέσω και τον αρχικό μου σχολιασμό. Στη συνέχεια μάλλον θα συμπληρώσω και άλλα σχόλια, με αφορμή τη συζήτηση και τις γνώμες των άλλων

 

Η εισβολή τους χώρισε

 

 

Είχα την αίσθηση οτι το κείμενο θα κατέληγε αλλού, και αληθινά με μπέρδεψε το τέλος του. Επίσης δεν κατάφερα να διαπιστώσω μια συνάφεια (που αναζητούσα) ανάμεσα στο χωρισμό του ζευγαριού, και το χωρισμό των δύο φίλων με το θάνατο του ενός. Το τέλος δε σχημάτισε ακριβώς έναν κύκλο, αφού δε ξέρουμε τί συνέπεια είχε το νέο χτύπημα σε ένα αυτοκίνητο, και εξάλλου ο αφηγητής ακόμα ζει.

Η ατμόσφαιρα του κειμένου μου άρεσε, όπως και η γλώσσα. Απλά, καθώς ήδη σημείωσα, μου έμοιασε πολύ χαοτικό στην πλοκή του.

 

Εφτά Αστερίες

 

Αν και τα φάντασυ δε μου αρέσουν σχεδόν ποτέ, το τέλος του σύντομου αυτού διηγήματος με έκανε να χαμογελάσω. Η ιδέα μου φάνηκε πολύ καλή. Οι αξιωματούχοι του λαού των Αστερίων ήταν σιωπηλοί, και ίσως ακόμα και να είχαν μαντέψει την τύχη τους, αν κρίνει κανείς οτι οι υπόλοιποι αστερίες την έμαθαν με κάποιο τρόπο.

 

Ζωή απο τη ζωή σας

 

Μου άρεσε το τέλος του κειμένου, ήταν συγκινητικό. Η δομή του δεν είναι απο αυτές που συνηθίζω εγώ να διαβάζω και έτσι μάλλον την αδικώ. Επίσης προσωπικά δε μου είναι ευχάριστη η χρήση ξένων ονομάτων στους χαρακτήρες, αλλά είναι μια προσωπική επιλογή.

 

Μέσα του

 

Γενικά υπάρχουν πολλά κείμενα στις βιβλιοθήκες που ενώνονται απο το μοτίβο κάποιου σκιερού όντος το οποίο τρέφεται με ανθρώπους, όντας κάποτε και εκείνο ίσως ανθρώπινο. Έτσι η πλοκή μου φάνηκε οικεία. Το τέλος ήταν λίγο αναπάντεχο, προσωπικά μου θύμισε έριδες ανάμεσα σε αδέλφια.

 

Άτιτλο (Nienor)

 

Θεωρώ οτι είναι εντός θέματος, μια εισβολή ενός σώματος απο ένα νεκρό ον. Κατά τη γνώμη μου μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο με μια μεγαλύτερη ανάπτυξη, η ιδέα μου φάνηκε αξιόλογη. Μου θύμισε κάποιες σύντομες ταινίες με σκοτεινό θέμα.

 

Μέρα 1

 

Πρέπει να πω οτι αυτό που μου άρεσε περισσότερο απο όλο το κείμενο ήταν η πρώτη του ενότητα. Ιδίως η καταληκτική πρότασή της μου φάνηκε εξαιρετική, πως όταν έγινε κατανοητό τί είχε εισβάλει, όλοι παραιτήθηκαν...

Το υπόλοιπο κείμενο παρουσιάζει το αναπόφευκτο της καταστροφής. Μια απάντηση ενός διακεκριμένου Φυσικού σφραγίζει τη μοίρα της περιοχής απο την οποία έχει αρχίσει η εισβολή. Αν και ποτέ δε διαβάζω αυτόβουλα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, το διήγημα αυτό μου άρεσε.

 

Εισβολείς στην Καταιγίδα

 

Ωραία ανάπτυξη, που δεν προδικάζει αυτό που έρχεται στο τέλος. Πολύ αβίαστη έμοιασε η παρακίνηση του αφηγητή να φτάσει ως το παρατηρητήριο της θάλασσας. Και η αποκάλυψη μου φάνηκε καλή. Δε ξέρω αν χρειαζόταν να ονομαστούν οι Vikings, αν και αυτό δικαιολογεί και την πρώτη παράγραφο.

 

H ΦΡΥΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

 

Έχω κάποιο ζήτημα με τη γλώσσα, και γι αυτό οπωσδήποτε αδικώ την πλοκή του. Επίσης παρόλο που το humor μπορεί να ταιριάξει με την έννοια της εισβολής, προσωπικά μου φάνηκε οτι εδώ την υπερκάλυπτε.

 

Άτιτλο (Ayu)

 

Μου θύμισε έντονα survival horror με φόντο τη μυθολογία Cthulhu. Το τέλος αρκετά κινηματογραφικό. Όμως ήταν κατά τη γνώμη μου πολύ σύντομο για να κάνει κάποια πιο σαφή εντύπωση.

 

Γεννημένοι στο Σκοτάδι

 

Μου θύμισε αόριστα κάποια εικόνα απο το In the mouth of Madness. Θεωρώ όμως οτι η προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση πως είναι συναφές με τη μυθολογία Cthulhu δεν επέδρασε θετικά.

 

Μαύρη Σφαίρα

 

Πολύ καλή η πλοκή, παρόλο που αρχικά μου φάνηκε να περιέχει ανούσιες λεπτομέρειες. Το τέλος είναι το δυνατότερο του σημείο κατά τη γνώμη μου, μια σαφής κορύφωση. Μου θύμισε λιγάκι το Δίσκο, το διήγημα του Borges…

 

No rest for the wicked

 

Σκεφτόμουν το The Mist, ιδίως με την αντιπαράθεση του άπιστου με τον εκπρόσωπο ενός θεού, και τη σκοτεινή εισβολή. Κλειστός χώρος, που περιβάλλεται απο την απειλή. Θεωρώ οτι κάποιες περισσότερες πληροφορίες για την αρχή του κακού θα έκαναν το κείμενο πιο ατμοσφαιρικό.

 

Αυτά ήταν όλα, νομίζω... Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους!

Edited February 10, 2013 by Kafka

[Mesmer]

Αφού υπάρχει μια σχετική συμφωνία, όπως φαίνεται, καταλήγουμε στις 4 ψηφούς. Και δεν είναι «μέχρι 4 ψήφους», αλλά «υποχρεωτικά 4» για τον καθένα.

 

Οπότε, όποιος έχει τελειώσει με την ανάγνωση μπορεί να ψηφίσει.

 

Καλές αναγνώσεις και καλή επιτυχία!

Edited February 10, 2013 by Mesmer

[Mesmer]

Έβαλα και τις ιστορίες του διαγωνισμού στο αρχικό ποστ για τις βρίσκετε πιο εύκολα. Αν διαπιστώσετε κανένα λάθος στους συνδέσμους πείτε μου να το διορθώσω.

[Kafka]

Κατέθεσα και εγώ τις 4 ψήφους μου

[Ayu]

Ψήφισα κι εγώ:

Eugenia και Naroualis επειδή τα λάτρεψα, Nienor γιατί εξακολουθεί να με μαγεύει η γλώσσα κι ο κόσμος παρόλο που η συγκεκριμένη ιστορία δεν με κάλυψε 100%, και DinMacXanthi για την τελευταία φράση του κειμένου.

 

Περισσότερα σχόλια εν καιρώ

[alkinem]

Έριξα κι εγώ την ψήφο μου.

 

Ψήφισα τους

DinMacXanthi: Πολύ καλή ιδέα και εκτέλεση

KELAINO: Πραγματικά διασκέδασα με αυτήν την ιστορία

Eugenia Rose και Cassandra Gotha: Γιατί πολύ απλά μου άρεσαν οι ιστορίες τους.

 

Μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες και καλή επιτυχία.

[Nienor]

1. Η διήγηση του παππού - Kafka: Με μπέρδεψε λίγο η αρχή, νόμιζα πως θα διάβαζα κάτι άλλο και ίσως κι εσύ να νόμιζες πως θα το πας κάπου αλλού. Η ιδέα του τίμια και ο παππούς καλή επιλογή για χαρακτήρα του δεύτερου ορόφου.
    
   
2. Η εισβολή τους χώρισε - Deus Misereatur: Δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς έγινε εδώ. Δεν ξέρω δηλαδή ακόμα ποιος ήτανε ποιος και τι σχέση είχε όλο αυτό με το Βαγγέλη και το τρακάρισμα και τον τρελό γέρο. Το διάβασα ευχάριστα, αλλά θέλει να ξεδιαλύνεις πολλά πράγματα ακόμη.
    
   
3. ΕΦΤΑ ΑΣΤΕΡΙΕΣ - Naroualis: Μμμφφ, τους καημένους τους αστερίες, ρεεε. Καλά τους κάνανε! Χαζοί άνθρωποι... Πολύ χαίρομαι που δεν το παράτησες
    
   
4. Ζωή από τη ζωή σας - Cassandra Gotha: Ωπ! Τι ήταν αυτό για όνομα? Δεν είχα ιδέα από που μου 'ρθε μιλάμε. Δεν ξέρω πότε πρόλαβες να χτίσεις ατμόσφαιρα και να μου πεις και την ιστορία και να με πονέσεις κι όλας. Απλά κάπου έφαγα μια κατραπακιά και πόναγε μέχρι το τέλος. Να το γράψεις αυτό. Να το εμπλουτίσεις, να το σκεφτείς, να το κάνεις διήγημα σωστό. Είναι πολύ καλό!
    
   
5. Μέσα του - John82: Πολύ κυνήγι, λίγη υπόθεση. Οκ, πού να το ζυγίσεις μέσα σε μιαμιση ώρα, δε γίνεται. Αλλά να το κάνεις κάποια στιγμή γιατί η υπόθεση είναι συμπαθέστατη. Όπως και το τέλος του, χεράκι χεράκι. Σαν καλή σκηνή από κόμικ.
    
   
6. Άτιτλο - Nienor (δεν το βγάζω γιατί μου χαλάει την αρίθμηση )
    
   
7. Μέρα 1 - Mesmer: Δύσκολο ήτανε τούτο δω. Μάλλον καλοστημένο, μάλλον και λίγο μελαγχολικό. Έβγαζε εξαρχής μια αίσθηση παραίτησης που δεν ξέρω αν τελικά την ήθελε ή αν θα ήταν καλύτερα να τη βιώσουμε μαζί του. Όπως και να χει σηκώνει πολύ δεύτερη σκέψη, είναι δηλαδή από τις ιδέες που σου μένουνε και δεν τις ξεχνάς εύκολα. Θεωρώ πως τα ξέρεις (ή θα τα ξέρεις όταν θα πάρεις λίγο απόσταση και δεις ότι είναι πολύ καλή) κι ότι θα το κάνεις ένα πολύ καλό διήγημα.
    
   
8. Εισβολής στην καταιγίδα - Waylander: Εσύ από την τελευταία φορά που σε διάβασα έχεις ανέβει καμιά δεκαριά σκαλιά έτσι? Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό που διάβασα: Λιτό, χαρακτήρες οκ, πλοκή που σε κρατάει Σε άλλη περίπτωση, αν δεν ήξερα πως το θέμα εδώ ήταν η εισβολή νομίζω το τέλος, το να κλείσεις με το χαρακτηρισμό, θα μου άρεσε πολύ
    
   
9. H ΦΡΥΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ - KELAINO: Χα! Ώστε έτσι εξηγούνται όλα. Το αγαπώ. Χαμογέλασα, γέλασα, στεναχωρήθηκα, όλα χωρέσανε. Απλά το αγαπώ.
    
   
10. Άτιτλο - Ayu: Τούτο δω ήταν όμορφα στημένο, βαρύ κάπως, με μια αίσθηση μάταιου να το διατρέχει - πολύ ταιριαστή με το θέμα του. Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να το δουλέψεις. Μου άρεσε (=δηλαδή, δε μου άρεσε καθόλου, αλλά ήταν φτιαγμένο ακριβώς για να μη μου αρέσει καθόλου οπότε η προσπάθεια ήταν εξαιρετικά επιτηχημένη).
     
    
11. Γεννημένοι στο σκοτάδι - DinMacXanthi: Εσένα τώρα τι να σου πω, παίζεις σε δικό σου παιχνίδι Είναι μια ιστορία που λες κι έχει τόνους σκέψη πίσω της, λες κι είναι ζυγισμένη, να βγάζει σασπένς, μυστήριο, φρίκη όλα στα σωστά τους σημεία... Κι είναι φοβερό τώρα αυτό άμα ξέρεις ότι όλη αυτή τη σκέψη που δείχνει να έχει πίσω της την έχεις κάνει σε κάνα δεκάλεπτο. Έχεις περάσει σε άλλα level καιρό τώρα, αυτό όμως δε σημαίνει πως θα σταματήσεις ποτέ να με εκπλήσεις.
     
    
12. Μαύρη σφαίρα - abuno: Δε νομίζω πως χρειαζόσουνα την πρώτη γραμμούλα. Καλύτερα να μην ξέρουμε από που είναι αυτή η σφαίρα. Καλύτερα μάλλον να ξέρουμε λίγο περισσότερα πράγματα για την ίδια τη σφαίρα κι όχι την προέλευσή της δηλαδή. Πολύ καλό το τέλος.
     
    
13. No rest for the wicked - Eugenia Rose: Φρικαλέο όσο του πρέπει, αν και ίσως το έπαιρνε και για πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς για τι πράγμα μιλάμε. Είναι σίγουρα καλοστημένο για το χρόνο του κι αν δεν ήσουνα εσύ είναι εξίσου σίγουρο ότι δε θα το έλεγα αυτό, αλλά ξέροντας πολύ καλά τι μπορείς να κάνεις με την ατμόσφαιρα και τη ζωντάνια στην εσωτερική δομή μιας ιστορίας, τούτο δω είναι μάλλον λίγο χλιαρό. Επίσης, αυτή τη φορά και σε τόσο λίγο χρόνο, έχω ελάχιστες απορίες κι αυτές όχι και πολύ ουσιαστικές. Μήπως πρέπει να το προσέξεις αυτό? Μήπως πας και τα μπερδεύεις επίτηδες μετά, ρε συ? Σίγουρα (για τρίτη φορά) από αυτά που μου αρέσανε.
    

 

 

 

edit: Α, μπαρντόν: Ναρού και Άννα, φυσικά τη Φρύα, και εξίσου φυσικά τα απαίσια γεννημένα στο σκοτάδι πλασματάκια...

Edited February 11, 2013 by Nienor

[Cassandra Gotha]

Kafka: Η διήγηση του παππού

Η δυνατότερη αίσθηση που μου άφησε αυτό το κείμενο είναι ο φόβος του παππού. Μόνο που μου έλειψε η οικειότητα, δεν κατάφερα να τον πλησιάσω, το ύφος του κειμένου είναι πολύ αποστασιοποιημένο. Επίσης, η γλώσσα δεν ταιράζει με τον τίτλο.

 

Deus Misereatur: Η εισβολή τους χώρισε.

Η ιστορία ξεκινάει γεμάτη υποσχέσεις, κάπου στη μέση φαίνεται ότι άρισες να ανησυχείς γιατί δεν σου ερχόταν η συνέχεια, και στο τέλος έπαθες πανικό, κλείνοντας όπως-όπως. Κατανοητό. FFL είναι αυτό, πότε δουλεύει πότε όχι. Ακόμη, θέλω να σου πω, ότι μέσα στο άγχος σου να τα πεις, να αφηγηθείς παρακάτω, ξέχασες να το κάνεις λογοτεχνικό. Το κείμενο μοιάζει δημοσιογραφικό.

 

Naroualis: Εφτά Αστερίες

Ο τίτλος έχει ωραίο ήχο (και ας μην είναι "ιξ" ). Και ωραία εικόνα. Τέλος πάντων, μου αρέσει! "Έφτασαν εφτά αστερίες". Σκέτη ποίηση αυτή η φράση. Καλό το στόρυ, αλλά διατυπωμένο τόσο βιαστικά που μοιάζει με προσωπικές σημειώσεις. (Φυσικά χάρηκα στο τέλος, "καλά να πάθετε, αιωνίως ανόητοι άνθρωποι" ).

 

Nienor:Άτιτλο

Καλό. Μου φάνηκε λίγο μπερδεμένο στην αρχή, αλλά όλα είναι εκεί, Μια πραγματικά πολύ σύντομη ιστορία φαντασίας, ολοκληρωμένη, που δεν αφήνει ερωτηματικά. Σε απίστευτα λίγο χρόνο! Τώρα βάλε της και λίγο χρώμα, λίγο αλατοπίπερο, ε;

 

Mesmer: Μερα 1

Είναι η αρχή μιας ιστορίας ή το τέλος της; Με άφησε με την απορία, τι ήθελες να μου διηγηθείς και δεν τό 'κανες.

 

Waylander: Εισβολείς στην καταιγίδα

Μου άρεσε ο ζωντανός τρόπος αφήγησης. Αλλά το πρόβλημα είναι πως ξόδεψες τον χρόνο σου και στο τέλος κατέφυγες να μας δίνεις, άκομψα, πληροφορίες. Επίσης, το τέλος μοιάζει βεβιασμένο, καθώς δεν υπήρξε καθόλου προϊκονομία για το τι ήταν τελικά. Φάνηκε σαν ιδέα της στιγμής, κάτι για να κλείσεις, σαν να μην ήξερες κι εσύ μέχρι την τελευταία παράγραφο τι είχε δει ο Τζακ.

 

KELAINO: Η Φρύα φτιάχνει τους ανθρώπους

Από τη δεύτερη γραμμή με κέρδισες, τέρας! Υπέροχο! Τι άλλο να πω; (Ο τίτλος, μμμ... δηλαδή πώς τους φτιάχνει; Με καπνούς από αρωματικά φυτά; )

 

Ayu: Άτιτλο

Αυτό το κείμενο δεν μου φάνηκε σαν ολοκληρωμένη ιστορία. Θέλω να ρωτήσω κι εδώ, είναι η αρχή ή το τέλος μιας ιστορίας;

 

DinMacXanthi: Γεννημένοι στο σκοτάδι.

Τρομακτικό! Μου άρεσε η διπλή εισβολή.

 

Abuno: Μαύρη Σφαίρα

Πολύ ωραία ιδέα, πραγματικά θέλω να το διαβάσω ολοκληρωμένο, παραμύθι σωστό. Το τέλος φυσικά μου φαίνεται βεβιασμένο, γιατί να καταστρέψεις ένα ωραίο παραμύθι γυρνώντας τελευταία στιγμή σε ένα ψυχρό τέλος που δεν με έκανε να νιώσω τίποτα (ούτε τρόμο, αν αυτός ήταν ο σκοπός) ;

Η γλώσσα ήταν εντελώς ψυχρή, ειδικά εκείνο το "εισήλθαμε", απαράδεκτο.

 

Eugenia Rose: No rest for the wicked

Μου άρεσε, αλλά δεν με κράτησε τόσο πολύ. Περίεργο; Απλά λέω ότι θα μου άρεσε πολύ, θα το απολάμβανα, αν ήταν γραμμένο κανονικά, σε όσο χρόνο θα χρειαζόσουν. Φτιάξε το, αξίζει.

 

Nienor, Kelaino, abuno, Ευγενία, έχετε τις ψήφους μου!

Edited February 11, 2013 by Cassandra Gotha

[abuno]

Kelaino, Rose, Mesmer, Naroualis, for me.

[Mesmer]

Η διήγηση του παππού – Kafka

Πολύ ενδιαφέρων ο μύθος του σκαφτιά και παράλληλα δημιουργεί ενδιαφέρον για τον κόσμο στον οποίο τον τοποθετείς. Θα ήθελα, όμως, να δω κι άλλο από αυτόν. Βέβαια, δεν υπήρχε και ο απαραίτητος χρόνος για να μας πεις όσα θα ήθελες.

 

Η εισβολή τους χώρισε – Deus Misereatur

Αν και είχε ωραία ατμόσφαιρα, τα επί μέρους κομμάτια της ιστορίας μού φάνηκαν κάπως ασύνδετα. Η φυλάκιση, ο Παντελής, ο γέρος, το ατύχημα. Αν και καταλαβαίνω προς τα πού θες να το πας, δεν υπάρχει ένας ξεκάθαρος λόγος που συμβαίνουν όλα.

 

Εφτά αστερίες – Naroualis

Ενώ είχε την ατμόσφαιρα παραμυθιού ήταν σκληρό και άδικο. Παρά τη διαφορετικότητάς τους ήταν μια πετυχημένη μίξη ατμόσφαιρας και συναισθημάτων. Μ’ έκανε, όμως, ν’ αναρωτηθώ: γιατί οι πρώτοι αστερίες δεν μίλησαν στους άρχοντες;

 

Ζωή από τη ζωή σας – Cassandra Gotha

Πολύ καλή ατμόσφαιρα κι αρκετά ενδιαφέρων ο λόγος της εισβολής. Σίγουρα θα έπαιρνε πολύ περισσότερη ανάλυση, μιας και είναι ωραία ιδέα και σηκώνει παραπάνω δουλειά. Μ’ άρεσε το τέλος.

 

Μέσα του – John82

Ενδιαφέρουσα ιστορία όπως και αρκετά ωραίος ο τρόπος που μπαίνουμε μέσα στις σκέψεις του Αντρέα και μαθαίνουμε τι κάνει και γιατί το κάνει. Το τέλος με μπέρδεψε κάπως.

 

Άτιτλο – Nienor

Πολύ όμορφη γραφή και πολλά +++ για το «τζιτζικάνε» και του «χρουτσχρουτσρίζουν». Πολύ ωραίες οι περιγραφές για πώς το πνεύμα εισβάλει στο σώμα της κοπέλας και πώς εκείνη το αντιλαμβάνεται. Γενικά, μια ωραία ιστορία.

 

Εισβολής της καταιγίδας – Waylander

Η ιστορία σου μοιάζει σαν μια εισαγωγή για το χρονικό μιας εισβολής. Είναι δηλαδή μια σκηνή για το πώς ξεκίνησαν όλα. Γενικά, πάντως, οι περιγραφές σου γι’ αυτό το βραδινό κυνηγητό ήταν πολύ καλές. Επίσης, λείπει και το φανταστικό στοιχείο. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να μην είναι οι Βίκινγκ, αλλά οι σκελετο-πειρατές της Καραϊβικής.

 

Η Φρύα φτιάχνει τους ανθρώπους – KELAINO

Γενικά, το καταφχαριστήθηκα. Δεν έχω πολλά να πω, μιας και πέρασα πολύ καλά μ’ αυτήν την ιστορία και δεν βρήκα κάτι αρνητικό.

 

Άτιτλο – Ayu

Μ’ άρεσαν τα οικολογικά στοιχεία της ιστορίας. Δεν μ’ άρεσε το ότι έφερνα στο νου μου μεταλλαγμένους καρχαρίες. Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να στηθεί μια ιστορία αυτού του είδους.

 

Γεννημένοι στο σκοτάδι – DinMacXanthi

Σπάνια πετυχαίνω έναν καλό συνδυασμό τρόμου και επιστημονικής φαντασίας. Ήταν πολύ ευχάριστο να τον συναντήσω σ’ ένα φλασάκι. Μ’ άρεσαν τα σκοτεινά πλάσματα, ο τρόπος που εισέβαλαν κι η ειρωνεία πως η επιστήμη μπορεί να μας βγει σε κακό, ακόμη κι αν χρησιμοποιείται για καλό.

 

Μαύρη σφαίρα – abuno

Ακόμη και χωρίς να δίνεις καμιά εξήγηση για το τι είναι αυτή η σφαίρα ή με το τι είδους εισβολή έχουμε να κάνουμε, δημιουργείς μια πολύ έντονη και σκοτεινή ατμόσφαιρα γύρω απ’ αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο. Θα ‘θελα να μάθω περισσότερα γι’ αυτό; Ναι. Με πείραξε που δεν τα ‘μαθα; Όχι.

 

No rest for the wicked – Eugenia Rose

Όπως ειπώθηκε και παραπάνω, μου θύμισε κι εμένα κάπως το The Mist. Ωραία ατμόσφαιρα, ωραίοι χαρακτήρες και πολύ καλό το ξεδίπλωμα τού τι είχε γίνει. Δυνατό και το τέλος της ιστορίας.

 

Οι ψήφοι μου σε Cassandra, KELAINO, McXanthi και abuno.

 

Καλή επιτυχία!

[Naroualis]

Γουέλ, το θέμα μου φάνηκε πολύ γενικό και χωρούσε τα άπαντα μέσα, και είδαμε διάφορα (αν και πολλά τουίστ σε ζόμποϊστορίες). Παρατηρήσατε όπως κι εγώ τις αρχέγονες φοβίες; Σκοτάδι, φάντασμα, ξένος, θάλασσα; Χμ;

 

Η διήγηση του παππού - Kafka

 

Από τα πλέον αγαπημένα μου μοτίβα διήγησης, είναι γραμμένο (άκου τι λέει αυτή τώρα) βιαστικά. Αν καθήσεις από πάνω του με σπουδή, θα δεις ότι μπορείς να το κάνεις πολύ πιο δραματικό αφαιρώντας, χμ, 50 ή και 100 λέξεις από ‘δω κι από ‘κει.

 

Άσχετη παρατήρηση: τελευταία, τα κείμενά σου μου αρέσουν όλο και περισσότερο!

 

Η εισβολή τους χώρισε - Deus Misereatur

 

Δεν είμαι σίγουρη για τη ροή ή το νόημα της ιστορίας. Αν κρίνω από τον εαυτό μου (όταν γράφω παρόμοια βιαστικά), ξεκίνησες να γράφεις κάτι και στην πορεία σου προέκυψε κάτι άλλο; Έχεις πολλά στοιχεία που θα γίνουν τελικά κάτι δυνατό, αλλά αυτή τη στιγμή τού λείπουν πράγματα για να πει κανείς ότι είναι ολοκληρωμένο, και σα γραφή και σαν ιδέα.

 

Στο ξανακοίταγμα, θα ήθελα περισσότερες πληροφορίες, να γίνει πιο αληθινό. Πχ, τι έγινε μετά την αποφυλάκιση; Δουλεύει, μένει με τους γονείς, τον αποκήρυξαν; Ξέρει η γειτόνισσα ότι είναι αποφυλακισμένος ή τον γλυκοκοιτάζει γιατί δεν το ξέρει (ο ρατσισμός είναι κακό πράγμα, αλλά εμείς οι συγγραφείς πρέπει να ξέρουμε να τον εκμεταλλευόμαστε δραματουργικά…)

 

Ζωή από τη ζωή σας - Cassandra Gotha

 

Αμάν. Το διάβασα δύο φορές και στο τέλος ξεροκατάπια και στις δύο. Δεν είμαι σίγουρη τι θα ήθελα να πω γι’ αυτό το κείμενο. Του λείπει η απλωτή αφήγηση που θα το έκανε ή μαχαιριά στα σωθικά ή κάτι να περνάει η ώρα. Έτσι όπως είναι… Να, αν αποφασίσεις να το διορθώσεις, σφύρα μου ένα πμ, να το ξαχουλέψουμε παρεούλα.

 

Μέσα του - John82

 

Κάτι έχασα ρε συ. Από το ξημέρωμα και το πλήθος στην κοπέλα και την αδερφή… Κάτι έχασα.

 

Άτιτλο - Nienor

 

Αχουμ-χουμ. Ναι. Τι θα γίνει με σένα, παιδί μου; Θα βγεις από το μυαλό μου τελικά ναι ή όχι;

 

Μέρα 1 - Mesmer

 

Θέλω περισσότερες εικόνες του διαλυμένου κόσμου, για να νιώσω απόλυτα ευτυχής με αυτό το πετράδι.

 

Εισβολής στην καταιγίδα - Waylander

 

Φλασάκι πραγματικά. Φλυαρεί λιγάκι, αλλά μόνο και μόνο για να κόψει απότομα την αφήγηση εκεί που πρέπει. Κι επίσης, ορατότατη η βελτίωση στη γραφή σου, από άλλα σου κείμενα, παλαιότερα. Keep it up!

 

H ΦΡΥΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ - KELAINO

 

Τώρα αυτό είναι άδικο για τους υπόλοιπους γιατί ενώ όλα τα άλλα τα διάβασα μία, άντε δύο φορές, αυτό το κλεφτοδιαβάζω, μια γραμμούλα εδώ, μια γραμμούλα εκεί από την πρώτη στιγμή… Τεσπα, και μόνο για τον πύρινο δεινόσαυρο θα το ψήφιζα, αλλά οι πρώτες λέξεις που ακούστηκαν ποτέ στον κόσμο ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Αν ποτέ αποφασίσεις να το κάνεις audio, εγώ-εγώ-εγώ-κυρ-κυρ-κυρ-φτου-και-το-πατάω-και-καθρεφτάκια-παντού.

 

Άτιτλο - Ayu

 

Έι… Θυμήθηκα το «Μικρό Κόσμο του Λούις Στίλμαν» του Γουίλλιαμ Νόλαν, ένα διήγημα στην Ωρόρα 15, που μου είχε προκαλέσει σοκ η πρώτη του ανάγνωση. Όπου το βρεις (αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει) τσίμπησέ το. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να παρατηρήσω κάτι εδώ. Σαφώς μπορεί να βελτιωθεί, αλλά για την βελτίωσή του δε μπορώ να πω μερικές κουβέντες μόνο, είναι θέμα ψειρίσματος μάλλον.

 

Γεννημένοι στο σκοτάδι - DinMacXanthi

 

Ίσως η πιο ισορροπημένη από άποψης ρυθμού απ’ όλες. Η ερώτησή μου είναι μία: Γιατί; Γιατί αφού το φως τα καίει θέλουν να εισβάλουν στον κόσμο του φωτός;

 

Μαύρη σφαίρα - abuno

 

Δεν είμαι σίγουρη για την εισβολή εδώ. Επίσης είναι λίγο φλύαρο.

 

No rest for the wicked - Eugenia Rose

 

Άλλη μια που θυμίζει (με μεγαλύτερη ακρίβεια μάλιστα) το «Μικρό Κόσμο του Λούις Στίλμαν». Χαίρομαι που αποφύγατε τα ζόμπι με τέτοιον τρόπο και οι δυο σας. Κυλάει εύκολα, με ορθολογισμό τολμώ να πω.

 

Τι ψηφίζω τώρα, χμ… Κελαινώ, όπως και δήποτε. Ευγενία, ναι, σίγουρα. Τι άλλο, χμ, Αγιού, ναι, ναι και Νίενορ. Είμαι λίγο σόφτι αυτές τις μέρες, προτιμώ τις γυναικείες γραφές.

[Πυθαρίων]

Πρώτα σχόλια (σειρά λίστας):

 

Η διήγηση του παππού – Kafka

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Η κεντρική ιδέα, το υπόβαθρο της ιστορίας.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Μεγαλύτερη αφηγηματική ένταση. Ίσως πρόσθετη πλοκή, περισσότερη λεπτομέρεια.

Λογοτεχνικά:

Έμεινα με την αίσθηση ότι απομακρύνθηκες ελαφρά απ’ αυτό που αποτελεί την ταυτότητα γραφής σου. Αυτό βέβαια, αφ’ ενός μεν δεν στάθηκε αρκετό να αλλοιώσει το συνολικό σου στυλ, αφ’ ετέρου δε δεν είναι απαραίτητα κακό. Ίσα - ίσα, δείχνει ευελιξία και εκφραστικό πλουραλισμό (υπό τον όρο ότι διατηρείται το επίπεδο). Άλλωστε, μερικές φορές τέτοιες προσαρμογές σχετίζονται με το λογοτεχνικό είδος, επιβάλλονται δηλαδή σαν αναγκαιότητα.

 

Η εισβολή τους χώρισε - Deus Misereatur

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Η στρωτή ιστορία, η στρωτή απόδοση.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Θα το εμπλούτιζε πιθανόν, μια αναπάντεχη “επι-πλοκή”.

Λογοτεχνικά:

Λόγος χωρίς -αταίριαστες προς την ιστορία- περιττές εξάρσεις. Μένουν οι απλές περιγραφές να χτίσουν την τελική εντύπωση με εικόνες.

 

ΕΦΤΑ ΑΣΤΕΡΙΕΣ – Naroualis

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Παραμυθένιες συλλήψεις, που δεν επιτρέπουν πεζούς σχολιασμούς.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: 9 αστερίες, όχι 7

Λογοτεχνικά:

Ακόμα και το μίνιμουμ των δεξιοτήτων σου, δίνει στις γραφές σου τον δικό τους απαράμιλλο χαρακτήρα.

 

Ζωή από τη ζωή σας - Cassandra Gotha

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: α) Η ισορροπία περιγραφής /αφήγησης /διαλόγων.

β) Ευρήματα του τύπου: “Πάνω στο τζάμι το μήνυμα ήταν ευδιάκριτο. Ένα λεπτό, άτσαλο δάχτυλο είχε ζωγραφίσει το Μάτι, αφαιρώντας την πρωινή υγρασία και σκόνη μηνών. Η τελευταία κίνηση, βιαστική, άφηνε την εντύπωση ότι το μάτι δάκρυζε”, που προσθέτουν λογοτεχνικότητα.

γ) Η απρόσμενη για το είδος, αλλά απόλυτα ενσωματωμένη και συνεπής προς την ιστορία, συναισθηματική έκταση.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Τέλειωσαν οι σφαίρες μου.

Λογοτεχνικά:

Προσεγμένος, ή μάλλον προσεκτικός (γιατί το “προσεγμένος” συνδέεται ίσως και με επιμέλεια του κειμένου και πού ο χρόνος για κάτι τέτοιο;) λόγος. Σαφής και ακριβής.

Edited February 11, 2013 by Πυθαρίων

[Πυθαρίων]

Συνέχεια σχολίων (σειρά λίστας):

 

Μέσα του - John82

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Ο τρόπος που προβάλλονται η εσωτερική ένταση και η προοδευτική επανα-κατάληψη του μυαλού του κεντρικού ήρωα από την “όρεξη”.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Μια αποσαφήνιση για το ποιο δώρο άφησε μέσα στο νέο θύμα του.

Αν κατάλαβα καλά, ανικανοποίητος, ψάχνει για κάτι διαφορετικό, πιο δυνατό αυτή τη φορά και φαίνεται να το βρίσκει στην αδελφή του (εκείνη εκπλήσσεται την στιγμή που τον αναγνωρίζει). Άρα δεν είναι η ίδια η αδελφή του το δώρο. Την είχε επιλέξει από την αρχή. Ή κάνω λάθος;

Λογοτεχνικά:

Μια σεμνή, καλά οργανωμένη γλώσσα μεταθέτει την ευθύνη των εντυπώσεων στην ομαλά κλιμακούμενη ατμόσφαιρα που δημιουργεί.

 

Άτιτλο – Nienor

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: α) Το θέμα και η πληρότητα της ιστορίας.

β) Η αρθρωτή περιγραφή, η χρονική αναδρομή με την μερικά βιωματική εναλλαγή της οπτικής γωνίας της ηρωίδας. Το ότι δεν βλέπει μόνο δηλαδή το παρελθόν σαν προβολή γεγονότων σε εικόνες, αλλά ζει τα γεγονότα συμμετέχοντας σ’ αυτά σαν να είναι εκείνος που τα βίωσε, χωρίς όμως να ταυτίζεται ακριβώς μαζί του, χωρίς να χάνει την ατομική της συνείδηση.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Είμαι στο ψάξιμο. Θα επανέλθω μόλις βρω κάτι.

Λογοτεχνικά:

Γοητευτική γλώσσα και ύφος, αρμονικά συνυφασμένα με τον κόσμο σου και την μυθοπλασία σου.

 

 

Μέρα 1 - Mesmer

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Η γλώσσα συμπαγής, δυνατή, “μινιμαλιστική” αν μπορεί να ειπωθεί έτσι. Το ύφος εκπληκτικό. Το είδος που μου αρέσει (ε.φ.). Ωραίο διήγημα.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Δεν με απασχολεί.

Λογοτεχνικά:

Συναρπαστικό, χωρίς να χρειάζεται βοήθεια από μπιχλιμπίδια.

Edited February 11, 2013 by Πυθαρίων

[Ad Noctum]

Η δική μου τετράδα:

 

Γεννημένοι στο σκοτάδι - DinMacXanthi

Μέρα 1 - Mesmer

Άτιτλο - Nienor

Μέσα του - John82

[Πυθαρίων]

Τελευταία δόση σχολίων μετά ψήφου:

Εισβολείς στην καταιγίδα - Waylander

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: α) Η παραστατικότητα των περιγραφών.

β) Η προοπτική του, καθώς μπορεί να λειτουργήσει σαν εισαγωγή για κάτι μεγαλύτερο.

γ) Η επιτυχημένη μεταφορά των δυο χαρακτήρων, με ελάχιστες λεπτομέρειες, χωρίς να φορτώνεται το μικρό κείμενο.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Θα ενισχυόταν ενδεχομένως η αυτοτέλειά του, από μια μικρή αναφορά στις γιατρεμένες πληγές μιας προηγούμενης, ξεχασμένης πια, επιδρομής των Βίκινγκς, ή γενικότερα στις επιδρομές τους σε άλλα παρακείμενα μέρη και την καταστροφή που άφηναν πίσω τους. Αυτό επίσης θα δραματοποιούσε ακόμα περισσότερο την (επαν-)εμφάνισή τους.

Λογοτεχνικά:

Ισορροπημένο, ευχάριστο κείμενο.

H ΦΡΥΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ - KELAINO

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Ο μύθος. Η φαντασία. Η διάθεση. Η ελευθερία έκφρασης.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Πώς να τολμήσει να παρεμβληθεί κανείς σε τούτη τη νέα κοσμογονία; Παραδίνομαι σ’ αυτήν, άνευ όρων.

Λογοτεχνικά:

Ιδιαίτερος, σχεδόν προφορικός στη ροή λόγος, με χιουμοριστικούς τόνους αλλά και πνεύμα αναφορικά με την ιδιαιτερότητα του ανθρώπινου είδους.

Άτιτλο - Ayu

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Η ευκολία ανάπτυξης.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Γοργονο-δέλφινα(;!)

Λογοτεχνικά:

Άνετη, άψογη γραφή.

Γεννημένοι στο σκοτάδι - DinMacXanthi

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Η συνέπεια στο θέμα. Η έκταση (νομίζω ότι είναι το δεύτερο μεγαλύτερο απ’ όλα τα κείμενα) που προσδίδει αίσθηση πληρότητας στην ιστορία. Η μηχανή που προκαλεί σχισμές - ρωγμές στον χωροχρόνο και προβάλλει σε άλλες διαστάσεις.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Αν προλάβαινες να αποφύγεις από τη μέση και μετά κάποια μικρή συντακτική βιασύνη. Αν τα όντα που ξεπήδησαν από τα σκοτάδια δεν περιγράφονταν με σχετική σαφήνεια (μου είναι αδιάφορα έως απεχθή τα αραχνοειδή και τα παρόμοια, αλλά εντάξει, αυτή είναι απόλυτα προσωπική προτίμηση).

Λογοτεχνικά:

Απέριττος λόγος, εστιασμένος στη δύναμη των εικόνων που περιγράφει.

Μαύρη σφαίρα - abuno

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Η σφαίρα, γιατί έτσι κι αλλιώς σφαίρες υπάρχουν (προσωπικά έχω δει μια. Το ίδιο και ο αδελφός μου, ξεχωριστά, σε διαφορετικό τόπο και χρόνο). Η επιλογή της Αλάσκας σαν κατάλληλη ατμόσφαιρα και ταιριαστό φόντο μιας τέτοιας ιστορίας (τονίζει την αίσθηση απομόνωσης, αποκλείει εξωτερικές επιδράσεις και επικεντρώνει στις πολύ προσωπικές επιπτώσεις, δίνοντας έμφαση και στον ψυχολογικό παράγοντα).

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Να υπήρχε μια θεωρία προέλευσης ή και λειτουργίας – σκοπού για να συνδεθεί πιθανολογικά μαζί της η σφαίρα.

Λογοτεχνικά:

Η λογοτεχνική απλότητα ως μέσο εκφραστικής ευστοχίας.

No rest for the wicked - Eugenia Rose

Περιεχόμενο και Δομή:

Μου άρεσε: Χαρακτήρες και διάλογοι πειστικοί και ζωντανοί. Ένα ενδιαφέρον διήγημα.

Τι θα μου άρεσε, ή τι θα ταίριαζε περισσότερο: Κανένα σχόλιο.

Λογοτεχνικά:

Σωστά επιλεγμένα ύφος και γλώσσα.

Οι ψήφοι μου (σειρά λίστας, όχι απαραίτητα σειρά προτίμησης):

Ζωή από τη ζωή σας - Cassandra Gotha

Άτιτλο – Nienor

Μέρα 1 - Mesmer

H ΦΡΥΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ - KELAINO

[DinMacXanthi]

Ευθυμία, Κιάρα, Άγγελος και Άννα από μένα. Από πολύ-πολύ κοντά Ευγενία και Στράτος.

 

Μπράβο σε όλους για την προσπάθεια και καλή επιτυχία!

Edited February 13, 2013 by DinMacXanthi

[abuno]

Αν δε κάνω λάθος, αύριο λήγει η προθεσμία της ψηφοφορίας και βλέπω ότι έχουμε ισοβαθμία στη κορυφή.

Θα ψηφίσει κανένας άλλος;