nefertiti Posted February 25, 2013 Share Posted February 25, 2013 Τρίχες κατσαρές.docΌνομα Συγγραφέα: Κατερίνα Γαλιτσίδου Είδος: χιουμοριστική ιστορία φαντασίας Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 2640 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: πρόκειται για ιστορία που αναπτύσσεται μέσα από 3 πράξεις θεατρικού διαλόγου και έναν επίλογο Τρίχες κατσαρές… « ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ!» «ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΜΑΣ ΠΙΣΩ! ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!» Φωνές από πάνω ψηλά αναστάτωναν το σώμα. Η τρίχα με κωδικό Α201 έτρεχε πάνω κάτω αλαφιασμένη ξεφυσώντας: «Ακούς, ακούς τι γίνεται; Πάει αυτό ήταν, καταστραφήκαμε! Θα μας αφανίσουν.» «Τι , τι λες πια; Δε σε μπορώ, δε σ’ αντέχω με τις κρίσεις πανικού που παθαίνεις κάθε τρείς και λίγο. Είσαι ανυπόφορη.» απάντησε βαριεστημένα η τρίχα με τον κωδικό Α290, στρίβοντας νωχελικά το μουστάκι της. «Μα πώς μπορείς να είσαι τόσο στον κόσμο σου; Εδώ γίνεται επανάσταση, οι τρίχες της κεφαλής τα παίζουν όλα για όλα και εμείς θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια;» είπε η Α201. «Και τι θες να κάνουμε εμείς δηλαδή, καλά δεν είμαστε; Καλά δε μας πλένει η Κυρία; Δε μας χτενίζει, μας κόβει και μας ξυρίζει να δυναμώσουμε, μας νοιάζεται; Μην είσαι αχάριστη.» την διέκοψε η Α290 υψώνοντας τη φωνή της απέναντι στη νευρική αντίδραση της Α201. Η Α201 συνέχισε: «Φφφ…Πως γίνεται να είσαι τόσο αναίσθητη; Δε βλέπεις τι γίνεται; ΧΑΛΑΣΜΟΣ!» Α290: « Πρώτα απ’ όλα μη φωνάζεις μέσα στο αυτί μου σαν την τρελή…και τελοσπάντων, ναι δε βρίσκω το λόγο να αγχώνομαι… όπως γνωρίζεις είμαι ανοιχτή στα γεγονότα και ενημερωμένη, αλλά να σ’ ακολουθήσω την υστερία σου αποκλείεται.» Α201: «Λοιπόν θα στο εξηγήσω για μια τελευταία φορά, και προσπάθησε να συγκεντρωθείς σε παρακαλώ γιατί χάνω την ψυχραιμία μου!» Παύση από ειρωνικό γέλιο της Α290. Α201: «…Σύμφωνα με φήμες της προηγούμενης βδομάδας, οργανώνεται ένα μεγάλο σχέδιο εξαφάνισης στο τριχωτό της κεφαλής!» Α290: «Μπα; Ποιός τις λέει αυτές τις σαχλαμάρες;» Α201: «Πάψε πια να μ’ ακούσεις. Η Μ50 μου το είπε την προηγούμενη βδομάδα που είχα πάει για να αγοράσω λίγο γάλα εκεί πάνω, ξέρεις πού..» «Πού μωρέ, μ’ έχεις τρελάνει πια, τα έχεις κάνει όλα ένα μύλο στο κεφάλι σου και με ταλαιπωρείς χωρίς λόγο. Πωωω..», ξέσπασε η Α290. «Kόψε τις ερωτήσεις να καταλάβεις. Στην περιοχή όπου φυτρώνουν οι τρίχες με τον κωδικό Ρ. Από τότε που γέννησε η κυρία δεν πάω συνέχεια να πάρω γάλα για να γυαλίζουμε;», απολογήθηκε έντονα η Α201. «Ααα, στους “διπλούς λόφους”. Τώρα κατάλαβα. Ε, εσύ φταις, εμείς δεν έχουμε ανάγκη το γάλα από τις ξιπασμένες τρίχες Ρ. Δέκα τρίχες όλο και όλο και νομίζουν ότι κάποιες είναι. Τις πρωτεΐνες μας τις παίρνουμε εξωτερικά.», γέλασε πονηρά η Α290 και συνέχισε : « Που πας και τρέχεις και επηρρεάζεσαι με την μπαρούφα που σου πουλάνε οι τρίχες Μ. Δε λέω είναι πιο κοντά στην κεφαλή, αλλά τι να μας πουν και αυτές από τη ζωή τους; Που δεν τις βλέπει ήλιος; Που είναι χωμένες στις ρίζες των χεριών και διχασμένες σε δεξιά και αριστερή “γούβα”; Άσε που είναι και από τις παλαιότερες στο σώμα και τα ‘χουν χάσει! Βρωμάνε κιόλας συχνά από ιδρώτα, άστα!» Α201: «Ναι καλά, αυτό δεν έχει να κάνει! Είσαι πολύ επιφανειακή! Όσο για τις εξωτερικές πρωτεΐνες έχουμε να νιώσουμε τέτοια χαρά κανά δεκάμηνο τουλάχιστον, να σου θυμίσω. Στο θέμα μας όμως! Μου ‘χε πει η Μ50 πως η Κυρία με το άγχος της δουλειάς και του γάμου – εύρεσης συζύγου, είχε χάσει πολλές τρίχες από το κεφάλι. Κάτι μου μισοπέταξε και για μια ερωτική απογοήτευση, δεν ξέρω αν αληθεύει, χρόνια πίσω..» «Μην μακρυγορείς. Και τι έγινε μετά;», την διέκοψε κοφτά η Α290. Α201: « Μετά ‘φύγαν οι γηραιότερες και πιο αδύναμες εθελοντικά, ‘δώσαν τόπο στα νιάτα να στο πω αλλιώς, καθώς δεν υπήρχε καλή υποδερματική κυκλοφορία αίματος για να τραφούν όλες όπως πρέπει. Ως εδώ καλά. Έλα όμως που η Κυρία τώρα που γέννησε και έδεσε την κατάσταση στο γάμο της θέλει να γίνει νεότερη και ανταγωνιστικότερη.» Α290: « Αμάν αυτές οι επιστημονικές σου περιγραφές βρε αδερφάκι μου. Ε, ας γίνει ομορφότερη τι μας πειράζει εμάς; Ίσα ίσα που θα μας προσέχει περισσότερο.» Α201: « Σκάσε χαζή! Τι μας νοιάζει; Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Μ50 είχε πάει στο γιατρό την προηγούμενη βδομάδα η Κυρία, να ελέγξει τα κενά στην κεφαλή της για να τα αντικαταστήσει. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ?» «Να πω την αλήθεια μου, όχι. Δηλαδή;», χαζογέλασε με αφέλεια η Α290. «Δηλαδή θα βάλει στα κενά ξένες τρίχες από άλλο σώμα, πιο λαμπερές, πιο υγιείς, αλλά με άλλο ph που θα δημιουργήσουν προβλήματα στις ήδη υπάρχουσες. Και ποιός μου λέει εμένα ότι δε θα πετάξει με το έτσι θέλω τις παλιές τρίχες Κ να βάλει τις ξενόφερτες που είναι πιο φανταχτερές με βάση τις φήμες; Από ότι κατάλαβες από τις φωνές αυτό συμβαίνει ήδη! ΤΩΡΑ!», ξεφώνισε η Α201 απεγνωσμένα. Α290: «Οκ. Αρχικά ηρέμησε να μιλήσουμε σαν τρίχες. Το κακό που είναι τελικά; Καινούριο υλικό για το κεφάλι, καλό για τις τρίχες Κ. Θα μάθουν να είναι πιο προσεχτικές, να προσφέρουν πιο πολλά για να εξασφαλίσουν τη θέση τους και να ικανοποιήσουν περισσότερο την Κυρία, ώστε να μην τις αντικαταστήσει. Στην τελική γι’ αυτό θυσιάστηκαν οι παλιές τρίχες Κ. Για ένα καλύτερο μέλλον. Ορίστε η ευκαιρία. Το ξενόφερτο στοιχείο θα βοηθήσει τις τρίχες Κ δημιουργικά να πάνε μπροστά, και να αφομοιωθούν όλες μαζί αρμονικά.» Ακολουθεί παύση, η Α201 κουνάει απογοητευμένη το κεφάλι της και σιγομουρμουρίζει «Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι. Δεν καταλαβαίνεις μου φαίνεται. Είσαι πολύ καλοπροαίρετη για να το πιάσεις, είναι σχέδιο αφανισμού…Ωχχ και αλοίμονό μας», ξεφυσά και συνεχίζει: «Δεν αντέχω άλλο μ’ έπιασε το κεφάλι μου πάω να κοιμηθώ. Καληνύχτα.» Α290: « Καληνύχτα» Μετά από μια βδομάδα Α290: «Καλώστηνα, τι νέα?» Α201: «Τι νέα; Χμ, κακομοίρα μου, τι νέα…», ξεφυσά και συνεχίζει «Αυτοκτόνησε μία τρίχα Κ. Η Κ502 για την ακρίβεια μου είπαν.» Α290: « Σώπα; Ε, θα ‘χε ψυχολογικά προβλήματα.» Α201: «Ναι σίγουρα. Δε μου λες παριστάνεις τη χαζή εσύ τώρα; Αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε τις συνθήκες ασφυξίας που δημιούργησαν οι ξένες τρίχες στην κεφαλή. Για την ακρίβεια η κατάσταση είναι ανυπόφορη ιδίως για το τμήμα πάνω από το μέτωπο. Εκεί υπάρχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα προσαρμογής.» «Αααααα», απάντησε όλο απογοήτευση η Α290. «Άξις και ξερός, τι με κοιτάς σαν χαζή; Αυτό είναι η αρχή του τέλους σου λέω. Να μ’ ακούς εμένα. Οι ξενόφερτες τρίχες της κεφαλής είναι εχθρικές και κάνουν τα πάντα να ξεπαστρέψουν τις υπάρχουσες για να καλύψουν όλο το κεφάλι αποκλειστικά. Μάλιστα. Αποκλειστικά!», τσίριξε η Α201 και συνέχισε : « Εσύ που νόμιζες ότι οι ξένες θα κοιτάξουν την αρμονία, την συνύπαρξη και την πρόοδο με τις παλιές. Μόνο την πάρτη τους σκέφτονται. Μην πετάς στο ροζ συννεφάκι σου!» «Καλά μωρέ παιδάκι μου, μην κάνεις έτσι! Ώχου. Εμείς δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανέναν, βρισκόμαστε στη μέση του σώματος, στην πιο ζεστή και απόκρυφη περιοχή της Κυρίας και μας προσέχει σαν τα μάτια της», απάντησε η Α290. Α201: « Σαν τα μάτια της ε; Ώπα ώπα γι’ αυτό μας ξυρίζει και κοβόμαστε συχνά πυκνά; Τουλάχιστον τις τρίχες Φ που βρίσκονται πάνω από τα μάτια της, τις βγάζει με το τσιμπιδάκι ή τις κόβει με το ψαλίδι χωρίς κίνδυνο για αιματηρά επεισόδια! Το λες εσύ αυτό δικαιοσύνη;» «Σσσς, τι λόγια είναι αυτά; Τρελάθηκες; Θες να μας ακούσει κανείς και να ‘χουμε τραβήγματα; Τι ήθελες δηλαδή να μας ξεριζώνει όπως τις Φ και μετά να κάνουμε πόσο καιρό να ξαναφυτρώσουμε; Λογικέψου.», απάντησε χαμηλόφωνα και συνωμοτικά η Α290. Α201: «Ναι μωρέ δίκιο έχεις αλλά δε μπορώ με τόσο άγχος μου φταίνε όλα. Πφφ, δε μπορώ άλλο.» Η Α201 μαζεύεται και παραιτείται σιωπηλά ενώ η Α290 την προτρέπει: «Έλα ξέχνα τα αυτά τώρα και πάμε στους φίλους μας την Α135, την Α136, και την Α138 να δούμε αν τα κατάφεραν στο κατσάρωμα τώρα που μακρύναν. Χαχα πλάκα θα χει να δούμε πως έγιναν!» Η Α201 σκεφτική δέχεται : «Ναι, άντε πάμε.» Μετά από δύο βδομάδες Η Α201 και η Α290 λογομαχούν άγρια. Ακούγεται κυρίως η εξοργισμένη φωνή της Α201: Α201: «Λοιπόν τέλος, αυτό ήταν τα μαζεύουμε και φεύγουμε δε θα κάτσουμε εδώ να πεθάνουμε! Μ’ άκουσες;» Α290: « Που να πάμε χριστιανή μου τρελάθηκες; Τα χεις χάσει τελείως;» Α201: «Πάμε όπου να ‘ναι δε με νοιάζει αρκεί να φύγω από δω! Δε θα με ξεκάνει Αυτή εμένα! Αρνούμαι!» Α290: « Μα τι έπαθες στα καλά καθούμενα. Μύγα σε τσίμπησε;» Α201: « Τι έπαθα; Να τι έπαθα!» και πετάει στα μούτρα της Α290 μια τσαλακωμένη εφημερίδα της προηγούμενης εβδομάδας «Για διάβασε μου σε παρακαλώ, τι λέει εδώ;» Α290: « Κάτσε μωρέ και με τρόμαξες! Τι λέει;» κομπιάζοντας η Α290 διαβάζει δυνατά « Η νέα τεχνολογία πρόσθεσης τριχών laser χρησιμοποιείται πλέον και για την οριστική τους καταπολέμηση και αποτρίχωση.» Α201: « Κατάλαβες; Θα μας ψοφήσει θες δε θες!» Α290: « Μα για ποιο λόγο να το κάνει! Αποκλείεται.» Α201: « Για ποιο λόγο; Τι κουτή που είσαι; Γιατί λες μας ξυρίζει κάθε τόσο η αυτού Μεγαλειότης της και δε μας αφήνει να μεγαλώσουμε και να κατσαρώσουμε; Γιατί θέλει να μας ξεφορτωθεί. Και τώρα που βρέθηκε η οριστική λύση, έχετε γεια βρυσούλες.» Α290: « Λες; Δε νομίζω ρε συ, για μας το κάνει, για να δυναμώσουμε. Εξάλλου η λέξη laser ακούγεται πολύ καλή.. νέα τεχνολογία, πρόοδος. Μάλλον κάτι δε θα καταλάβαμε καλά. Δωσ’ μου να ξαναδιαβάσω.» Α201: « Είσαι σοβαρή τώρα τι να ξαναδιαβάσεις; Το λέει ξεκάθαρα! ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ! ΟΡΙΣΤΙΚΗ! Λοιπόν τέλος. Τα μαζεύουμε και φεύγουμε. Δεν στην έδειχνα την εφημερίδα να μη με πεις υπερβολική. Αλλά σήμερα, σήμερα…όχι» Α290: «Τι έγινε σήμερα;» Α201: «Σήμερα επιβεβαίωσα τις φοβίες μου, πήγα μια βόλτα λίγο πιο κάτω να πάρω καθαρό αέρα στις τρίχες Π, που βρίσκονται στα πάνω τμήματα των ποδιών, στις άνω άκρες, έχω δυο φίλες εκεί, και τα ‘μαθα τα μαντάτα. Έννοια σου.» «Τι έμαθες, δηλαδή; Λέγε πια θα με σκάσεις!», είπε με γουρλωμένα μάτια η Α290. Α201: «Από κρυφές πληροφορίες άκουσα πως οι τρίχες Π που βρίσκονται κοντά στον αστράγαλο υπέστησαν τεστ με την τεχνολογία laser, πως στο διάολο τη λένε, για ολοκληρωτικό αφανισμό! Μάλιστα!» Α290: «Μπααα, δεν το πιστεύω, η Κυρία μας αγαπάει πολύ για να το κάνει αυτό. Μήπως αυτές οι φίλες σου οι κουτσομπόλες..» Α201: «Πλάκα μου κάνεις;;; Εγώ σου λέω μας σκοτώνει σιγά σιγά, έχει σκοπό να μας εξοντώσει όλες οριστικά και συ μου λες για κουτσομπολιά; Που ζεις επιτέλους; Ξέρεις γιατί δε μιλάνε οι τρίχες Π στα πάνω τμήματα των ποδιών ανοιχτά; Γιατί φοβούνται μην το μάθει η Κυρία και τους κάνει το ίδιο! Άκουσες! Και άμα κάνει σε αυτούς το ίδιο ποιός έχει σειρά;» Α290: «Ποιός;» Α201: «Εμείς, ξύπνα επιτέλους!! Και ξέρεις τι άλλο μου είπαν η Π457 και η Π502; Ότι από τα γόνατα και κάτω δεν τολμάει να πλησιάσει κανένας γιατί μυρίζει σαν καμένο δέρμα! Θα μας κάψει ζωντανές η Σκρόφα!» Α290: «Που να Την πάρει ο διάολος. Και τι κάνουμε τώρα;» «Μπα! Ξύπνησες και συγχρονίστηκες επιτέλους;!» απάντησε με ένα βλέμμα γεμάτο καρφιά η Α201, και συνέχισε: «Μωρέ άμα την έπαιρνε ο διάολος θα την κάναμε την καλή, και θα μεγαλώναμε ανεξέλεγκτα και δεν πάει να καεί το σύμπαν όλο! Αλλά που τέτοια τύχη!» Παύση και συνεχίζει αποφασιστικά η Α201 καθώς η Α290 αποσβολωμένη δεν απαντά: «Τι κάνουμε; Μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας, τις οικονομίες μας και φεύγουμε από αυτόν τον άδικο κόσμο. Μεταφύτευση!» Α290: «Λες να πάμε να μεταφυτευτούμε στις τρίχες Χ των χεριών; Δεξιά η αριστερά; Στο Βορρά η στο Νότο;» «Χαχαχα!» γελάει σαρκαστικά κοροϊδεύοντας η Α201 « Πως δεν το σκέφτηκα πιο πριν; Πολύ έξυπνο! Μα καλά παιδάκι μου πας καλά; Και που ξέρω εγώ αν δεν της τη βαρέσει της Κυρίας κάποια στιγμή και κατακάψει και τις τρίχες των χεριών. Ποιός της έχει εμπιστοσύνη;» Α290: « Λες; Όχι ρε συ, δε θα φτάσει τόσο μακρυά δεν είναι Τέτοια! Εξάλλου εντάξει αυτές οι τρίχες Π γύρω από τον αστράγαλο είναι και λίγο εκνευριστικές μπλέκονται με τις κάλτσες, ε όσο να ‘ναι…» Η Α201 ωρύεται και ουρλιάζει: «Μην Την δικαιολογείς πάψε πια να Την καλύπτεις, είναι ένα Τέρας, θα ‘κανε ότι περνάει από το χέρι της να σε καταστρέψει! Και συ μπλέκεσαι στην κυλόττα! Ηλίθια! Φτάνει πια δε σ’ αντέχω.» Η Α201 ξεσπάει σε νευρικά κλάματα, ενώ η Α290 προσπαθεί να την κατευνάσει: «Έλα μην κάνεις έτσι θα βρούμε μια λύση. Μεταφύτευση, μεταφύτευση, ό,τι θέλεις εσύ..» «Δε θέλω να πεθάνω εδώ πέρα για χατήρι της Σκρόφας», λέει η Α201 και κλαίει γοερά. Α290: « Ωραία που σκέφτεσαι να πάμε;» Η Α201 σκουπίζεται ανακάθεται και λέει σοβαρά: « Κοίτα το έχω σκεφτεί καλά από όλες τις απόψεις, θα πάμε σε άλλο σώμα.» «Σε άλλο σώμα; Μα πώς, πού..» απαντάει όλο απορία η Α290. Α201: «Σε ένα σώμα που αγαπά και σέβεται τις φυσικές τρίχες και δε θέλει να τις ξεφορτωθεί, κάθε άλλο…» Α290: «Κοίτα αυτό το πράγμα θέλει οργάνωση, να έρθουμε σε επαφή με τις τρίχες αυτού του νέου σώματος, να δούμε αν είμαστε συμβατές με αυτές, αν μας δέχονται, δε μπορούμε έτσι στο ξεκάρφωτο…» Α201: «Άστο πάνω μου. Το ‘χω κανονίσει. Αρκεί να μ’ εμπιστευτείς.» Α290: «Ναι, δε λέω ίσως όμως πρώτα θα μπορούσαμε..» διακόπτει και συνεχίζει με ερώτηση « Και για να χουμε καλό ρώτημα πιο σώμα είναι αυτό;» Α201: «Το μόνο που θα σου πω είναι ότι είναι αντρικό σώμα και έχει πραγματικά ανάγκη από φυσική τρίχα.» Της Α290 σαν να μην της καλάρεσε η ιδέα και διαμαρτυρήθηκε ήπια: «Ααα..ναι ε; Σκέψου όμως πως δε θα χουμε την προσοχή και τον καλλωπισμό που μας προσφέρει η Κυρία, οπότε μήπως να το αφήσουμε;» Η Α201 αντέδρασε φωναχτά «ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ. Αν θες να κάτσεις να φας το κεφάλι σου εδώ όπως οι φίλοι σου η Α135, η Α136 και η Α138, που πέρα από το κατσάρωμα δεν ξέρουν τίποτα άλλο να κάνουν κάν’το. Εγώ ΦΕΥΓΩ. Αν θες μ’ ακολουθείς.» «Εντάξει, εντάξει μη φωνάζεις. Θα φύγουμε μαζί, μπορώ να κάνω και αλλιώς;», υποχώρησε η Α290. «Χαίρομαι που το πήρες απόφαση. Πάω να κάνω τις απαραίτητες προετοιμασίες.» σηκώνεται και αποχωρεί ψυχρά η Α201. Μετά από δυόμιση βδομάδες Τακούνια ακούγονται που αποχωρούν από το γραφείο του δερματολόγου Ιάσωνα Περδάκη, και στο χώρο υποδοχής βρίσκεται η Κυρία, 20 κιλά περισσότερο μετά τη γέννα, με πουκάμισο φαρδύ να καλύπτει τα ψωμάκια της και μαύρο παντελόνι. Φοράει παπούτσια φλατ, καθώς δυσκολεύεται να σηκώσει το νέο της βάρος, έχει φανερή κεκαλυμμένη αραίωση στο κεφάλι, αλλά μύτη ως το ταβάνι όπως συνήθιζε να λέει η Α201. «Παρακαλώ περάστε.» την προσκαλεί ο γιατρός στο χώρο όπου γίνεται το laser και της χαμογελά όλο υποννοούμενο. «Αχ ευχαριστώ.» ανταπαντά η Κυρία, ικανοποιημένη από το ψευτοφλερτ του γιατρού. Αν και καραφλός και με ελάχιστες ενδείξεις τριχοφυΐας σε όλο το σώμα του, η Κυρία απολάμβανε πολύ τις φιλοφρονήσεις του γιατρού. Ενώ την ξαπλώνει στο ιατρικό κρεβάτι και της βάζει τα γυαλιά προστασίας της λέει χαριτολογώντας: «Τελικά το αποφασίσαμε. Όλες έτσι?» «Εμ ναι, όλες γιατρέ μου. Βλέπετε πως ασχημαίνει το σώμα μου με αυτές τις τρίχες παντού; Οι έξτρα τρίχες είναι μόνο για εκεί που μας ομορφαίνουν, στο κεφάλι. Σωστά;», απαντάει με ερώτηση η Κυρία. «Σωστά γλυκιά μου.», ανταπαντά ο γιατρός χαμογελώντας ειρωνικά κάτω από τα ανύπαρκτα μουστάκια του. Η διαδικασία ξεκινά και οι τρίχες κατακαίγονται κάτω από το θανατηφόρο εργαλείο, εν ονόματι laser. Ο γιατρός ξεκινάει από τους αστραγάλους, η Κυρία χαζογελά αυτάρεσκα καθώς την ακουμπά για να κάνει τη δουλειά του. Σειρά έχουν οι γάμπες, τα γόνατα, τα μπούτια και μετά οι παρειές της ευαίσθητης περιοχής, και το πολύτριχο όργανο αυτού καθαυτού. Τσακ τσακ τσακ. Κάθε ήχος τσακ και ένας θάνατος τρίχας. Πανικός επικρατεί από φωνές και θρήνους στο σώμα. Οι αμέτρητες τρίχες ζαρώνουν και πέφτουν αμαχητί κάτω από τον καυτό αέρα της ακτινοβολίας. Η Α201 και η Α290 μόλις που καταφέρνουν να ξεγλιστρήσουν στο κουτί δεξιά του ανάκλιντρου της θεραπείας laser, όπου μυστικά φυλάσσει ο γιατρός ζωντανές τρίχες από τους ασθενείς του, για προσωπική του χρήση και μελλοντική μεταφύτευση στο δικό του σώμα. Το laser καταυθάνει στην ευαίσθητη περιοχή. Εκτυφλωτικό φως, σαν πέρασμα από τον ένα κόσμο στον άλλο, ακολουθεί το φονικό εργαλείο. Οι τρίχες αφήνονται χωρίς αντίσταση στη μοίρα τους, και ένα απογοητευτικό και απορημένο «ααααααα» συνοδεύει σαν επιθανάτιος ρόγχος τον οριστικό τους θάνατο. Η Α135, η Α136 και η Α138 εξολοθρεύονται μέχρι να πεις κύμινο. Η Α201, και η Α290 κλαίνε λυτρωτικά και σιωπηλά μέσα στο κουτί σχεδόν δίπλα από τα πτώματα των φίλων τους. «Ευτυχώς..ευτυχώς σωθήκαμε», λέει η μία στην άλλη. Τυλίγονται και μπλέκονται σαν μικρό κουβάρι, αναμένοντας τη νέα τους τύχη. Η αλήθεια είναι πως η Α201 και η Α290 τη γλιτώσανε παρά τρίχα.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted March 1, 2013 Share Posted March 1, 2013 Καλησπέρα Κατερίνα! Καλώς ήρθες! Καταλαβαίνω πως η μορφή του κειμένου έχει ξενίσει τα μέλη και τα έχει ίσως αποτρέψει από το να σου αφήσουν κάποιο σχόλιο. Θα είμαι λοιπόν η πρώτη που θα σου σχολιάσει. Κατ'αρχάς, η ιδέα μού φάνηκε πολύ πρωτότυπη. Τρίχες να μιλούν και πόσω μάλλον να κουτσομπολεύουν, να κοιμούνται και να μετακινούνται! Είναι πετυχημένες και οι ονομασίες τους, αν και - τουλάχιστον για μένα - δε χρειαζόταν ιδιαίτερη εξήγηση σχετικά με το πού βρίσκεται η καθεμία. Μην έχεις ανασφάλεια. Εμπιστεύσου τον αναγνώστη· μπορεί να καταλάβει και μόνος του τι θέλεις να του πεις, χωρίς να του το δώσεις έτοιμο στο πιάτο. Μου άρεσε γενικά η άλλη οπτική, εκείνη των ίδιων των τριχών, που αποκλείεται να την είχαμε σκεφτεί εμείς οι γυναίκες, οι άκαρδες, που τις ξεπαστρεύουμε με όποιον τρόπο βρούμε! Μου φάνηκε επίσης ταιριαστή η ειρωνία του τέλους, και υποψιάζομαι πως όλη την ιστορία την εμπνεύστηκες από την τελευταία της φράση. Τέλος, κάτι που θα προτιμούσα να ήταν λίγο πιο περιορισμένο είναι η φλυαρία της αρχής, εκεί που δεν ξέρεις ακριβώς πώς θα εξελιχθεί η ιστορία, αλλά συνεχίζεις να γράφεις, μια και γράφοντας ανοίγει η όρεξη. Μπορεί βέβαια και να κάνω λάθος, γιατί μιλάω απλά με βάση την προσωπική μου εμπειρία. Καλή συνέχεια σου εύχομαι στο φόρουμ μας! Καλώς μας ήρθες και πάλι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted March 1, 2013 Share Posted March 1, 2013 (edited) Καλησπέρα και από εμένα.. Σκέφτηκα να αφήσω κάποιον άλλον να σπάσει το ρόδι για την ιστορία σου. Ήταν μία ιδιαίτερη και πρωτότυπη κεντρική ιδέα που αναπτύχθηκε εξαιρετικά. (Ομολογώ ότι μόνο στο τέλος καταλάβα που βρίσκονταν όλες οι τρίχες), αλλά προσυπογράφω (περίπου) το σχόλιο της Lady Nina, εμπιστεύσου την αναγνώστρια. Θα προσθέσω ότι η μορφή στην οποία ανέπτυξες την ιστορία απέδωσε μία πολύ ενδιαφέρουσα θεατρικότητα που ταυτόχρονα ταιριάζει απόλυτα στο ύφος της. Για εμένα ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο. Σου εύχομαι ευχάριστες συγγραφικές αναζητήσεις.. Edited March 1, 2013 by Myyst Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nefertiti Posted March 2, 2013 Author Share Posted March 2, 2013 Καλησπέρα παιδιά και από εμένα. Χαίρομαι πάρα πολύ που σας άρεσε η ιστοριούλα μου, αν και δεν μπορείς να την πεις "fantasy" ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι το παράκανα με τις επεξηγήσεις, που σε ένα εκπαιδευμένο κοινό σαν του forum είναι λίγο κουραστικό, αλλά επειδή οι πρώτοι αναγνώστες- φίλοι, πριν αποτολμήσω να το δημοσιεύσω εδώ, είχαν κάποια κενά, αποφάσισα να τα διευκρινίσω όλα. Η ιδέα είχε έρθει χρόνια πριν, αλλά τα ερεθίσματα δόθηκαν τον τελευταίο μήνα. Πάντα μ'άρεσαν οι διάλογοι μεταξύ δύο άκρως αντίθετων προσωπικοτήτων, και ήθελα παραβολικά να εντάξω μια ιστορία με αυτόν τον τρόπο, βάσει τις σύγχρονες ανησυχίες μου! Όσο για το τέλος, είναι γεγονός πως δε με ελκύουν καθόλου τα "happy end", στην αρχή ήθελα να τις πεθάνω τις "τρίχες" μου εξαιτίας της άρνησης και επανάπαυσης της Α290. Όμως μετά είπα να δώσω ένα αισιόδοξο μήνυμα- φινάλε. Και η χαρακτηριστική φράση- κλισέ προέκυψε δυο μέρες μετά το τέλος της συγγραφής σαν κερασάκι στην τούρτα. Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σας λόγια και την προσοχή σας! Μετά από όλα αυτά έχω αρχίσει να τη σκέφτομαι και σκιτσογραφημένη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιτσούκω Posted March 2, 2013 Share Posted March 2, 2013 Πολύ μ' άρεσε η ιστορία σου. (Κρίμα οι καημένες οι τριχούλες...). Πρωτότυπη, και η μορφή της ταιριάζει στα γούστα μου. Πολύ ωραία τα νοήματα... Πράγματι, θα ταίριαζε πολύ για κόμικ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nefertiti Posted March 3, 2013 Author Share Posted March 3, 2013 Ευχαριστώ ξανά πάρα πολύ για τα καλά σχόλια.. Τα εκτιμώ. Αν ποτέ πάρω μπρος και το σκιτσογραφήσω ένα διακριτικό δείγμα θα προσπαθήσω να ανεβάσω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
apelpio Posted May 6, 2013 Share Posted May 6, 2013 Κατ' αρχήν θέλω να αναφέρω το μεγαλύτερο αρνητικό του κειμένου σου. Η μορφή του παραπέμπει σε θεατρικό έργο ή μια ραδιοφωνική εκπομπή. Δε πιστεύω ότι λειτουργεί ως λογοτεχνική εμπειρία. Είναι ανάγκη για μένα να το βελτιώσεις αυτό.Όλα τα παράπονά μου όμως τελειώνουν εκεί. Κρίνοντας το περιεχόμενό του, οφείλω να ομολογήσω πως έχω μείνει με το στόμα ανοικτό. Η ιδέα είναι πολύ πρωτότυπη και πιστεύω ότι την αξιοποιείς εξαιρετικά. Τρίχες που έχουν δική τους ζωή και ανησυχούν για την ασφάλειά τους. Αν δεν το διάβαζα, δε θα το πίστευα. Οι διάλογοι με τη σπιρτάδα και το χιούμορ τους, με κράτησαν χωρίς πρόβλημα ως το τέλος. Η ιστορία σου μάλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει και μια μεταφορά για τη σύγχρονοι εποχή, όπου οι άνθρωποι αρνούνται να δεχτούν τη φυσική τους εμφάνιση και προσπαθούν με μανία να την αλλάξουν, μέσω της νέας τεχνολογίας. Εάν πάλι δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση, δεν πειράζει καθόλου. Το κείμενο εξακολουθεί να είναι πανέξυπνο και αν μου επιτρέπεται να υπερβάλλω, ανεπανάληπτο, Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nefertiti Posted June 13, 2013 Author Share Posted June 13, 2013 Σ'ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου apelpio, είναι πολύ εποικοδομητικά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε πρώτο επίπεδο έγινε αντιληπτή η μεταφορά, ωστόσο ακόμα πιο βαθύτερα το ερέθισμα ήταν από την ανθρώπινη ιστορία της καθημερινότητας που ζούμε, όπου επικρατεί το "Ωχ, μωρέ αδερφέ...και τι με νοιάζει εμένα.", ενώ κατά βάθος η ιστορία επιβεβαιώνει πως κανείς δεν διαφεύγει της σειράς, ανεξάρτητα αν είναι "τρίχα της κεφαλής" ή "τρίχα του ποδιού". Και ως λάτρης των παραβολικών ιστοριών, ιδού το αποτέλεσμα. Κα πάλι ευχαριστώ Σ'ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου apelpio, είναι πολύ εποικοδομητικά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε πρώτο επίπεδο έγινε αντιληπτή η μεταφορά, ωστόσο ακόμα πιο βαθύτερα το ερέθισμα ήταν από την ανθρώπινη ιστορία της καθημερινότητας που ζούμε, όπου επικρατεί το "Ωχ, μωρέ αδερφέ...και τι με νοιάζει εμένα.", ενώ κατά βάθος η ιστορία επιβεβαιώνει πως κανείς δεν διαφεύγει της σειράς, ανεξάρτητα αν είναι "τρίχα της κεφαλής" ή "τρίχα του ποδιού". Και ως λάτρης των παραβολικών ιστοριών, ιδού το αποτέλεσμα. Και πάλι ευχαριστώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vanessa Van Hault Posted June 13, 2013 Share Posted June 13, 2013 Πολύ ωραίο και πρωτότυπο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted June 13, 2013 Share Posted June 13, 2013 Πλάκα είχε :) Μου θύμισε τον Βιολογικό Μετανάστη, του Αρκά. Τσέκαρέ το, θα σ' αρέσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nefertiti Posted June 14, 2013 Author Share Posted June 14, 2013 Όντως τον Βιολογικό Μετανάστη του Αρκά τον έχω διαβάσει πριν περίπου 1,5 χρόνο, αν θυμάμαι καλά, και ο τρόπος που ανέλυε το θέμα του μέσω θεατρικού διαλόγου ήταν έμπνευση για τη δική μου ιδέα. Έχω, προφανώς, επιρροές από αυτό το έργο και γι'αυτό χαίρομαι που βρήκες ομοιότητες dagoncult. Αν δεν κάνω λάθος είχα πετύχει διαφήμιση έξω από θέατρο, για παράσταση βασισμένη σε αυτό ή στο " Εχθροί εξ Αίματος" του ίδιου συγγραφέα, κάτι που με ενθουσίασε αν και δεν την παρακολούθησα δυστυχώς... Ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nefertiti Posted June 14, 2013 Author Share Posted June 14, 2013 Σ'ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου apelpio, είναι πολύ εποικοδομητικά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε πρώτο επίπεδο έγινε αντιληπτή η μεταφορά, ωστόσο ακόμα πιο βαθύτερα το ερέθισμα ήταν από την ανθρώπινη ιστορία της καθημερινότητας που ζούμε, όπου επικρατεί το "Ωχ, μωρέ αδερφέ...και τι με νοιάζει εμένα.", ενώ κατά βάθος η ιστορία επιβεβαιώνει πως κανείς δεν διαφεύγει της σειράς, ανεξάρτητα αν είναι "τρίχα της κεφαλής" ή "τρίχα του ποδιού". Και ως λάτρης των παραβολικών ιστοριών, ιδού το αποτέλεσμα. Κα πάλι ευχαριστώ Σ'ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου apelpio, είναι πολύ εποικοδομητικά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε πρώτο επίπεδο έγινε αντιληπτή η μεταφορά, ωστόσο ακόμα πιο βαθύτερα το ερέθισμα ήταν από την ανθρώπινη ιστορία της καθημερινότητας που ζούμε, όπου επικρατεί το "Ωχ, μωρέ αδερφέ...και τι με νοιάζει εμένα.", ενώ κατά βάθος η ιστορία επιβεβαιώνει πως κανείς δεν διαφεύγει της σειράς, ανεξάρτητα αν είναι "τρίχα της κεφαλής" ή "τρίχα του ποδιού". Και ως λάτρης των παραβολικών ιστοριών, ιδού το αποτέλεσμα. Και πάλι ευχαριστώ Τέλος ήθελα να προσθέσω πως χάρηκα πολύ που σε εξέπληξε και σε εντυπωσίασε η ιστορία μου, αν και δε το πίστευες όπως λες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 18, 2013 Share Posted June 18, 2013 Όντως πολύ πρωτότυπη ιδέα, όσο και του "Βιολογικού Μετανάστη" (την παράσταση "Εχθροί εξ Αίματος" την έχω δει και είναι κατώτερη από το βιβλίο). Η εκτέλεσή σου θέλει σουλούπωμα, λείπουν πολλά σημεία στίξης και έχεις κάποια λάθη όπως "αυτού μεγαλειότης" (όταν είναι γυναίκα λέμε "αυτής μεγαλειότης"). Συμφωνώ κι εγώ να μειώσεις το μπλα μπλα της αρχής και να μπεις στο ψητό πιο γρήγορα. Επηρεασμένη ίσως από τον "Βιολογικό Μετανάστη", περίμενα κάπου να εμφανιστούν συμβολισμοί πολιτικοί-ιδεολογικοί, αλλά τελικά το πήγες αλλού. Ίσως να έβγαινε κάτι και προς τέτοια κατεύθυνση, σκέψου το. Κατά τα άλλα έχω την εντύπωση ότι το laser δε λειτουργεί έτσι, δεν κάνει τις τρίχες να πέφτουν εκείνη τη στιγμή σαν Σουλιώτισσες στο Ζάλογγο, αλλά απλώς αποδυναμώνει τη ρίζα τους για να μην ξαναβγούν. Αλλά αν το έχεις ψάξει, πάσο. Γενικά πάντως πολύ διασκεδαστική ιστοριούλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nefertiti Posted July 2, 2013 Author Share Posted July 2, 2013 Wordsmith ευχαριστώ για τις ωφέλιμες επισημάνσεις. Οι συμβολισμοί μου προκύπτουν αρχικά από την ανθρώπινη φύση πως αντιδράει στα γεγονότα που την αφορούν και την επηρεάζουν στο ευρύτερο κοινωνικό, και κατ'επέκταση πολιτικό επίπεδο. Ίσως να μην έγινε έντονα αντιληπτό. Όσο για την τεχνική laser την έχω εφαρμόσει πάνω μου πριν από 4 χρόνια...πίστεψε με είναι ακριβώς έτσι ακραία και σαρωτική η συγκεκριμένη μέθοδος, δυστυχώς για τις παθούσες "τρίχες" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted July 8, 2013 Share Posted July 8, 2013 Διάβασα το κείμενό σου και γέλασα πάρα πολύ! Προσπαθούσα να σκεφτώ τις τρίχες να διαβάζουν εφημερίδα και να στρίβουν το μουστάκι τους... χαχαχα!!! Πολύ έξυπνη ιδέα που αξίζει να της δώσεις μεγαλύτερη σημασία. Να κόψεις κάποια περιττά και να το σουλουπώσεις. Θα μπορούσες να το κάνεις ακόμα περισσότερο θεατρικό και - γιατί όχι - να το προωθήσεις εφόσον είναι η εποχή που τα θέατρα έχουν την τιμητική τους! Καλή συνέχεια... ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΔημήτρηςΤ Posted July 13, 2013 Share Posted July 13, 2013 Ωραία και πρωτότυπη ιστορία. Και οι καλογραμμένοι διάλογοι, με έκαναν να το διαβάσω μέχρι το τέλος πολύ ευχάριστα. Η Α201 πολύ συμπαθητική μπορώ να πω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.