Blade of the Immortal

[Darkchilde]

O Manji είναι ένας Ronin, ένας samurai δηλαδή χωρίς τόπο και άρχοντα να υπηρετεί. Μέχρι την στιγμή που τον βρίσκουμε έχει σκοτώσει 100 άτομα, άλλα καλά άλλα κακά μεταξύ των οποίων έναν άρχοντα που υπηρετούσε.

 

H Rin είδε την ημέρα των 14ων γενεθλίων της να σκοτώνουν τον πατέρα της και να παίρνουν την μητέρα της με την βία μακριά της. Ζεί για να εκδικηθεί, για να σκοτώσει αυτούς που σκότωσαν τον πατέρα της, Sensei του Mutenichi-Ryu, μίας σχολής ξιφομαχίας.

 

Ο Manji θα γίνει αθάνατος, χωρίς πραγματικά να το θέλει, και κάνει συμφωνία ότι όταν σκοτώσει 1000 κακούς τότε θα μπορέσει να πεθάνει.

 

Η Rin ψάχνει κάποιον να την βοηθήσει να εκδικηθεί.

 

Οι τύχες τους ενώνονται, με ένα πολύ καλό αποτέλεσμα σε comic.

 

Το Blade of the Immortal Κυκλοφορεί σε τεύχη ανά μήνα, αλλά και σε Trade Paperback τα οποία έχουν από 5-6 τεύχη το καθένα, χωρίς παραλείψεις τευχών.

 

Η σειρά των Trade Paperback έχει ως εξής:

 

1. Blood of a Thousand

2. Cry of the Worm

3. Dreamsong

4. On Silent Wings

5. On Silent Wings II

6. Dark Shadows

7. Heart of Darkness

8. The Gathering

9. The Gathering II

10. Secrets

11. Beasts

12. Autumn Frost

13. Mirror of the Soul

14. Last Blood

 

Η σειρά έχει φτιαχτεί από τον Hiroaki Samura.

Για περισσότερες πληροφορίες:

Dark Horse

 

Blade of the Immortal

Edited March 30, 2005 by Darkchilde

[Nihilio]

Έχω διαβάσει τα 13 πρώτα paperback και είναι πάρα πολύ καλό manga. Έχει αρκετά ενδιαφέρουσα πλοκή και πάρα πολύ καλούς χαρακτήρες. Όσο hack'n'slash κι αν φαίνεται από την περιγραφή τόσο βάθος και ανάπτυξη χαρακτήρων έχει.

 

Αγαπημένη ατάκα: Manji: Ψάξε λίγο μέσα στα καλάμια μήπως και βρεις το δεξί μου χέρι

Αγαπημένος χαρακτήρας: Makie

[heiron]

Διάβασα μέχρι και το 10ο και είναι αρκετά καλό αλλά όχι και συναρπαστικό. Όπως είπε κι Nihilio δεν είναι κάποιο σούνεν με ούμπερ μαχες κάθε τρεις και λίγο (αν και έχει μάχες αρκετά συχνά, με αρκετό gore, ειδικά ο Manji αν και πολύ ικανός έχει σφαγιαστεί ουκ ολίγες φορές...). Ανάπτυξη χαρακτήρων σε μεγάλο βαθμό αν και κυρίως γίνεται με ψιλοξενέρωτους διαλόγους. Επίσης κάτι που ψιλοχάλασε είναι που ορισμένοι από τους χαρακτήρες μοιάζουν μεταξύ τους (ιδίως οι γυναίκες) και ώρες ώρες μπερδεύομαι. Βέβαια είναι ρεαλιστικό γιατί στην Ιαπωνία και μάλιστα εκείνη την εποχή υποέτω δεν ήταν και τόσο εύκολο να διακρίνεις τον έναν από τον άλλο. Δέκα τόμους τώρα και η κυρίως υόθεση δεν έχει προχωρήσει ιδιαίτερα. Νόμιζα θα άλλαζε πορεία, ή θα περνούσαμε σε επόμενο στάδιο αλλά πάει αρκετά αργά.