Jump to content

Διηγήματα τύπου "ΝΤΛΟΝΚ"


wordsmith

Recommended Posts

Ξέρετε τι εννοώ: τύπος ανακαλύπτει ένα ΝΤΛΟΝΚ, κάτι που ποτέ δεν περιγράφεται, ούτε αφήνεται να εννοηθεί με τι μοιάζει, αλλά παρακολουθούμε τις συνέπειες των μεγάλων και μυστήριων μαγικών του δυνάμεων. Το πιο διάσημο παράδειγμα ΝΤΛΟΝΚ είναι αυτό: http://www.altfactor.ath.cx/library/stuff/oxy/the_box.html ).

Ένα άλλο βρίσκεται στην ανθολογία του anubis "Ιστορίες μαγείας και φαντασίας" με τίτλο το ίδιο το ΝΤΛΟΝΚ (άρα άτιτλο;), ανήκει στο συγγραφέα F. Paul Wilson (το τρίτο από το τέλος) και μου φαίνεται ένα πολύ καλό δείγμα slipstream. Εδώ το ΝΤΛΟΝΚ είναι μια λέξη που δε μπορεί να γραφτεί ή να μαγνητοφωνηθεί και που είναι πάντα η καλύτερη δυνατή απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση. "Πώς θέλεις να πεθάνεις;" "ΝΤΛΟΝΚ!" "Εξαιρετική ιδέα!".

Ένας Έλληνας συγγραφέας (http://www.biblionet.gr/author/42361/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CE%B8%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82) έγραψε το διήγημα "Η πιο σοφή κουβέντα στον κόσμο", που έχει δημοσιευτεί στη συλλογή "Χρονογραφικά και άλλα εύθυμα" (που δεν την έχει η βιβλιονέτ, αλλά την έχω εγώ), μαζί με άλλα κωμικά διηγήματα του ίδιου και χρονογραφήματα του Αλέκου Σακελλάριου. Εδώ πρόκειται για τέσσερις φίλους που συναντάνε σε μια ταβέρνα έναν μεθυσμένο, ο οποίος συνέχεια τους χαμογελάει και τους κάνει προπόσεις και, όταν ο ένας (ο αφηγητής) πηγαίνει στην τουαλέτα, ΝΤΛΟΝΚ! Ο τύπος λέει στους εναπομείναντες την "πιο σοφή κουβέντα στον κόσμο", η οποία τούς κάνει να

πεθάνουν (κυριολεκτικά όμως, με καρδιακά επεισόδια) από τα γέλια.

 

Έχετε διαβάσει τέτοια διηγήματα; Έχετε υπόψη σας κανένα καλό εκτός από τα παραπάνω; Σίγουρα θα υπάρχουν, αν όχι ταινίες, επεισόδια σειρών με θέμα κάποιο ΝΤΛΟΝΚ, σε οποιαδήποτε μορφή. Δεν εννοώ αυτό που λέμε "υπαινικτικός τρόμος", εκεί που ο συγγραφέας επίτηδες δεν περιγράφει το τέρας/το κακό για να μας τρομάξει περισσότερο. Εννοώ τα διηγήματα όπου υπονοείται πως τη μορφή του ΝΤΛΟΝΚ δεν μπορούν να την αντιληφθούν ούτε οι χαρακτήρες που ζουν μέσα στον κόσμο του διηγήματος.

 

Και βέβαια, για όσους ακόμα δεν κατάλαβαν τι εννοώ με το ΝΤΛΟΝΚ, υπάρχει και αυτό:

 

 

(Χμμμ. Έχω την εντύπωση ότι έπρεπε να πάει στη λογοτεχνία τρόμου αυτό το τόπικ, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Ό,τι πει ο γενεθλιάζων μικρός και φαρμακερός)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αμάν, σε έκαψα προχτές. :D

 

Σοβαρά τώρα, είμαι σίγουρη ότι έχω μια τέτοια κατάθεση κειμένου να κάνω, αλλά δεν υπάρχει πρίπτωση να τη θυμηθώ πριν περάσουν οι επόμενες 4 γκα-γκα μέρες της ζωής μου. Θα επανέλθω, μόλις ξελαμπικάρω.

 

Ωραίο τόπικ!

Link to comment
Share on other sites

Αμάν, σε έκαψα προχτές. :D

 

Όχι, δε με έκαψες εσύ, το είχα καιρό υπόψη μου να ανοίξω ένα τέτοιο τόπικ - απλώς το τραγουδιστό ΝΤΛΟΝΚ ήταν η τελευταία σταγόνα.

 

Να και η αμερικάνικη εκδοχή:

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Κατ' αρχάς να υποκλιθώ στον τεράστιο Χάρι Κλίν. "Το αυτό" είναι καταπληκτικό τραγούδι (δεν ήξερα ότι υπάρχει και στα αγγλικά - ίσως ο Κλιν το άκουσε ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ και μας το έφερε κι εδώ).

 

Όσο για ΝΤΛΟΝΚ, έχω διαβάσει κάποιες ιστορίες, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια αυτή τη στιγμή.

Θυμάμαι όμως, τη βαλίτσα στο Pulp Fiction, την οποία περιέφεραν ο Τραβόλτα και ο Τζάκσον, και της οποίας το περιεχόμενο δεν είδαμε ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Οκ, θα σου την φάω τη μουστάρδα. (για να απαντήσω στην ερώτηση σου "γιατί τη μουστάρδα". Η μουστάρδα πάει με όλα τα κρεατικά σχεδόν αλλά από μόνη της είναι άθλια. Έτσι για να γίνει νόστιμη θα πρέπει να μαγειρέψεις κάτι που να πηγαίνει στη μουστάρδα. κοινώς, χρωστάς τραπέζι :Ρ)

 

Στο θέμα μας. Ακόμα και στα βιβλία του Έραγκον έχει το "απόλυτο όνομα" ή αλλιώς το όνομα της γλώσσας της μαγείας όπου αν και περιγράφεται εμμέσως, δεν ονοματίζεται ποτέ. 

Ένα από τα πιο διάσημα ΝΤΛΟΝΓΚ είναι η ερώτηση στη ζωή στο σύμπαν και στα πάντα του Ντάγκλας στο Γυρίζοντας το γαλαξία με ωτοστόπ, της οποίας η απάντηση είναι 42. 

Το πιο διάσημο όλων όμως, θεωρώ ότι είναι το όνομα του χριστιανικού θεού. Αν θυμάμαι καλά, στην αποκάλυψη του Ιωάννη περιγράφεται μία πλάκα με το όνομα του θεού που είναι τόσο ισχυρό σαν όνομα που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, προφέρει, ακούσει κλπ κλπ κλπ...

 

Σε μυθιστορήματα επικής φαντασίας (λ.χ. Έλρικ του Μελνιμπονέ) αναφέρονται συχνά μυρωδιές, χρώματα κ.α. που δικαιολογούνται ως 'αλλοδιαστατικές' και δεν μπορούν να περιγραφούν με κανέναν τρόπο στον δικό μας φτωχό κόσμο. 

 

Πραγματικά είναι η κατάρα των ψυχαναγκασμών!!! 

Link to comment
Share on other sites

Εδώ το ΝΤΛΟΝΚ είναι μια λέξη που δε μπορεί να γραφτεί ή να μαγνητοφωνηθεί και που είναι πάντα η καλύτερη δυνατή απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση.

 

Κώστας Μήτρογλου. :p

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Μόλις θυμήθηκα κάτι: όχι διήγημα αλλά ταινία της Ντίσνεϋ: στο "ο Αυτοκράτορας έχει κέφια" (Emperor's new groove), όποιος προσπαθεί να περιγράψει την κακιά Ίζμα το βρίσκει αδύνατο και χρησιμοποιεί πάντα τις ίδιες λέξεις: "An old woman, scary beyond all reason". Το ότι η ίδια η Ίζμα είναι από τις πρωταγωνιστικές μορφές της ταινίας και τη βλέπουμε άπειρες φορές ζωγραφισμένη μπροστά στα μάτια μας, δεν παύει να την κάνει ένα ΝΤΛΟΝΚ από τα πιο χαριτωμένα.

Link to comment
Share on other sites

 

Εδώ το ΝΤΛΟΝΚ είναι μια λέξη που δε μπορεί να γραφτεί ή να μαγνητοφωνηθεί και που είναι πάντα η καλύτερη δυνατή απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση.

 

Κώστας Μήτρογλου. :p

 

 

??

Link to comment
Share on other sites

Πολυ ενδιαφερον τοπικ! Δεν γνωριζω να προτεινω κατι αλλα παρακολουθω για να μαθω...

Link to comment
Share on other sites

Πολύ ωραίο θέμα. Δεν έχω να καταθέσω κάποιο διήγημα αλλά έχω μια διασκευή, που μου αρέσει πολύ του τραγουδιού.

 

 

 

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Είναι ολόκληρη σχολή αυτό. Πέρα από τη σχολή του Λάβκραφτ (τόσο φρικιαστικό που δε γίνεται να περιγραφεί), υπάρχει και στην ΕΦ (πάρτε παράδειγμα τον μονόλιθο του Κλαρκ).

 

Σχετικό άρθρο στη wikipedia.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Ενδεχομένως ανήκει σε αυτήν την κατηγορία το Τίποτα στην "Ιστορία χωρίς τέλος" του Μίχαελ Έντε, το οποίο είναι κάτι που λειτουργεί σαν σκουριά και τρώει-εξαφανίζει σιγά σιγά τη χώρα της Ονειροφαντασίας (υπέροχο βιβλίο - διαβάστε το), αλλά κανείς δε μπορεί να το δει κανονικά και όλοι το περιγράφουν σαν κάτι που, όταν το κοιτάς, σου δίνει την εντύπωση ότι έχεις τυφλωθεί.

Και, στο πιο εφ, το τεράστιο άγνωστο αντικείμενο στο διήγημα "Αιρέσεις του Υπέρογκου Θεού" (Heresies of the Huge God) του Brian Aldiss, που έρχεται από το διάστημα, κολλάει πάνω στη γη και της κάνει τη γεωγραφία μπάχαλο, ενώ κανένα όπλο δε μπορεί να το καταστρέψει και καμία ανάλυση δε μπορεί να βρει από τι αποτελείται.

Και, βεβαίως, αυτή.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..