BladeRunner Posted January 1, 2014 Share Posted January 1, 2014 (edited) Τα γνωστά... 1. Μετράνε όλα τα βιβλία, fiction & non-fiction.2. Το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί μέσα στο 2014, και εαν έχετε αρχίσει κάποιο και τελειώσει το 2014, τότε μετριέται στο 2014. (Ούτως ή άλλως το ίδιο θα μετρήσει και το 2015 που θα το συνεχίσουμε)3. Το κάθε βιβλίο θα έχει τουλάχιστον 50 σελίδες (ανεπίσημο read-off είναι, ας μετρήσουν και μικρά βιβλιαράκια)4. Εαν πρόκειται για κάποιο βιβλίο που περιέχει 2-3 βιβλία μαζί όπως τα Omnibus, τότε μετράει το καθένα ξεχωριστά (π.χ. εαν πάρετε το omnibus με τα 3 πρώτα βιβλία του Earthsea της LeGuin, θα μετρήσει για 3 ξεχωριστά βιβλία)5. Για μικρότερα βιβλία, comics, Audio-books, ξεχωριστή λίστα.6. Βιβλία που διαβάζονται για σπουδές όπως για κάποιο μάθημα πανεπιστημίου δεν μετράνε.7. Το κάνουμε για ευχαρίστηση και δεν πρόκειται να υπάρξει νικητής ή κάτι τέτοιο. Οπότε δεν χρειάζετε να βιάζεστε να τελειώσετε ένα βιβλίο. Απλά σας προτρέπω να γράφετε και από ένα σχόλιο για το βιβλίο που μόλις διαβάσατε, είτε σ'αυτό το τόπικ είτε σε άλλο σχετικό με το βιβλίο. Μια μικρή αράδα αρκεί. Edited April 17, 2014 by Nihilio Προσθέτω τους κανόνες για να μη χάνονται 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 1, 2014 Author Share Posted January 1, 2014 (edited) Αίμα στο φεγγάρι. Το βιβλίο φυσικά το άρχισα την τελευταία μέρα του 2013 και μόλις πριν από λίγο το τελείωσα. Πολύ δυνατή αρχή, με ένα αρκετά βίαιο αστυνομικό έργο από τον μαιτρ του είδους Τζέιμς Ελρόι. Οφείλω να παραδεχτώ ότι έχει κάποιες αδυναμίες σαν ιστορία, μιας και είναι από τις πρώτες του συγγραφικές προσπάθειες, αλλά σαν τελικό αποτέλεσμα με ικανοποίησε. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της τριλογίας με ήρωα τον αστυνομικό του Λος Άντζελες Λόιντ Χόπκινς, που θα έλεγα ότι είναι ο ορισμός του αντιήρωα σε αστυνομικό μυθιστόρημα. Έχει ένα σκοτεινό παρελθόν από τα παιδικά του χρόνια, που τον έκανε ευαίσθητο στην μουσική και τους δυνατούς ήχους ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, είναι παντρεμένος για είκοσι χρόνια με την γυναίκα που γνώρισε όταν πήγαιναν και οι δυο γυμνάσιο αλλά την απατά με άλλες γυναίκες για περίεργους λόγους, έχει τρεις κόρες στις οποίες τα βράδια, αντί για παραμύθια και ανέκδοτα, διηγείται άγριες αστυνομικές ιστορίες και ξεκίνησε την αστυνομική του καριέρα με έναν φόνο. Τώρα, θα μπλεχτεί σε μια ιστορία δολοφονιών γυναικών, με θύτη έναν σεξομανή κατά συρροή δολοφόνο, με τον Χόπκινς να πρέπει να βρει τους λόγους για τους οποίους κάνει ό,τι κάνει ο τύπος, έτσι ώστε να τον συλλάβει ή να τον σκοτώσει για να τελειώσει το αιματοκύλισμα αθώων γυναικών. Ο παρανοϊκός δολοφόνος παραμένει ασύλληπτος για δυο δεκαετίες και οι ιδέες του για την θανάτωση των θυμάτων του δείχνουν να είναι ατελείωτες. Αδυναμίες εντόπισα σε κάποιους λίγους διαλόγους, που μου φάνηκαν κάπως τραβηγμένοι και μάλλον αμήχανοι και στον τρόπο που έφτασε ο Χόπκινς στο συμπέρασμα για τον σεξομανή δολοφόνο, δίχως να έχει απτά στοιχεία στην κατοχή του ακόμα. Όμως η γραφή του δείχνει από τόσο νωρίς την δυναμική που έχει η γραφή του Ελρόι τώρα, αυτή που γνώρισα στο Λος Άντζελες εμπιστευτικό και τους Δρόμους του δολοφόνου. Η ιστορία δεν είναι και τόσο περίπλοκη και οι εκπλήξεις όχι πολλές, όμως διαβάζεται με ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος. Η δράση είναι κάμποση, όπως και η αγωνία για την κατάληξη, οι σκηνές βίας μπόλικες και αρκετά αιματηρές και η ατμόσφαιρα σούπερ. Γενικά έμεινα ευχαριστημένος με το βιβλίο, άλλωστε δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει βιβλίο του Ελρόι που να μην με διασκεδάσει με τις άγριες ιστορίες που αρέσκεται να διηγείται. -Ιανουάριος 01. Τζέιμς Ελρόι, "Αίμα στο φεγγάρι", εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006, σελ. 349(8/10) Edited January 1, 2014 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 1, 2014 Author Share Posted January 1, 2014 Ντίβα. Μικρό αστυνομικό μυθιστόρημα που διαβάζεται μονορούφι μέσα σε δυο-τρεις ώρες. Σ'αυτό το βιβλιαράκι βασίζεται η ομότιτλη γαλλική ταινία του 1981, την οποία κάποια στιγμή θα κατεβάσω και θα δω. Είναι το πρώτο βιβλίο μιας σειράς με ήρωες τον πρώην πιανίστα και νυν κομπιναδόρο Σερζ Γκόροντις και την δεκατριάχρονη προστατευόμενη του Άλμπα, που από μικρή έχει έφεση στο να κλέβει αντικείμενα από μαγαζιά και πορτοφόλια από άντρες που θαμπώθηκαν από την ομορφιά της. Στην ιστορία μας, θα μπλεχτούν με έναν λάτρη της όπερας και εξωτερικό υπάλληλο μιας δισκογραφικής εταιρείας, μια μαύρη σοπράνο διεθνούς φήμης, έναν βασιλιά του Παρισιού στον τομέα του εμπορίου λευκής σαρκός και σκληρών ναρκωτικών, έναν διεφθαρμένο αστυνομικό διευθυντή και δυο κασέτες, μια σχετική με την σοπράνο, την Ντίβα, και μια σχετική με τις βρωμοδουλειές του βασιλιά του εγκλήματος. Η αφήγηση είναι πολύ ωραία, κινηματογραφική θα έλεγα, τα πράγματα γίνονται πολύ γρήγορα και ο συγγραφέας δεν σπαταλάει πολλές προτάσεις για να πει αυτά που θέλει, ήταν σαν να έβλεπα ταινία δράσης και όχι να διάβαζα βιβλίο. Φυσικά δεν υπάρχει βάθος στην ιστορία και τους χαρακτήρες, αλλά σκοπός του βιβλίου είναι να διασκεδάσει για λίγες ώρες τον αναγνώστη με μια ενδιαφέρουσα και ευχάριστη αστυνομική περιπέτεια. Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει άλλο ένα βιβλίο του Ντελακόρτα (ψευδώνυμο του Ελβετού συγγραφέα Daniel Odier), με ήρωες πάλι τους Σερζ και Άλμπα, με τον τίτλο Λόλα, από τις εκδόσεις Λιβάνη. Θα ψάξω να το βρω και αυτό. -Ιανουάριος 01. Τζέιμς Ελρόι, "Αίμα στο φεγγάρι", εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006, σελ. 349(8/10) 02. Ντελακόρτα, "Ντίβα", εκδόσεις Aquarius, 1986, σελ. 145(7.5/10) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
melkiades Posted January 1, 2014 Share Posted January 1, 2014 Ιανουάριος 1. Ηλιακή καταιγίδα, Asa Larsson (p.372) Το πρώτο βιβλίο με πρωταγωνίστρια την δικηγόρο Ρεμπέκα Μάρτινσον που έχει γίνει ήδη ταινία http://en.wikipedia.org/wiki/Solstorm Αρκετά διαφορετικό από άλλα σουηδικά αστυνομικά που έχω διαβάσει. Η Asa Larsson έχει ένα πολύ ιδιαίτερο στυλ και έχοντας διαβάσει και το δεύτερο της σειράς έχω την εντύπωση ότι καταφέρνει να εντάξει με πολύ ωραίο τρόπο το λίγο μεταφυσικό στοιχείο που υπάρχει στα βιβλία της. Το θέμα της θρησκείας και η ζωή των πιστών μέσα στις κοινότητες που δημιουργούν οι διάφορες εκκλησίες δείχνει να την ενδιαφέρει ιδιαίτερα.Επίσης, η θέση της υπάκουης άβουλης και καθωσπρέπει συζύγου που «εξασφαλίζουν» στις γυναίκες αυτές οι κοινωνίες φαίνεται ότι είναι κάτι στο οποίο γυρνά συχνά. Σε ότι έχει να κάνει με τη μετάφραση από τα σουηδικά λέξεις όπως διαγκωνίστηκε, αποκάρωσε, κούπωσε και ένα σωρό άλλα που δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή, αλλά είναι πολλά, δείχνουν ότι ο μεταφραστής μιλάει πολύ διαφορετικά ελληνικά από μένα και αν και οι περισσότερες από αυτές τις λέξεις υπάρχουν δεν έχω καταλήξει αν εξυπηρετούν τελικά μιας και στα σημεία που χρησιμοποιούνται δείχνουν να δημιουργούν μόνο απορίες για το τι θέλει να πει η συγγραφέας. Μπορεί όμως και να κάνω λάθος. Τέλος, το βιβλίο είχε πάρα πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο τα οποία ήταν όλοι σε θέση να διαβάσουν (πιστοί ή μη) και να γίνουν κατανοητοί από άλλους μη πιστούς, ή να τα αποστηθίσουν και να τα πουν σε οποιαδήποτε στιγμή. Αυτά όλα ήταν σε καθαρεύουσα και παρότι ήταν πολύ σημαντικά για την ιστορία και θα έπρεπε να είναι απόλυτα κατανοητά από τον αναγνώστη, ο μεταφραστής το μόνο που έκανε ήταν να σημειώνει τον αριθμό του ψαλμού ή/και το Ευαγγέλιο λες και θα μπει κάποιος στη διαδικασία να τα ψάξει για να βγάλει νόημα. Θεοί! 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Σε ότι έχει να κάνει με τη μετάφραση από τα σουηδικά λέξεις όπως διαγκωνίστηκε, αποκάρωσε, κούπωσε και ένα σωρό άλλα που δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή, αλλά είναι πολλά, δείχνουν ότι ο μεταφραστής μιλάει πολύ διαφορετικά ελληνικά από μένα και αν και οι περισσότερες από αυτές τις λέξεις υπάρχουν δεν έχω καταλήξει αν εξυπηρετούν τελικά μιας και στα σημεία που χρησιμοποιούνται δείχνουν να δημιουργούν μόνο απορίες για το τι θέλει να πει η συγγραφέας. Μπορεί όμως και να κάνω λάθος. Τέλος, το βιβλίο είχε πάρα πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο τα οποία ήταν όλοι σε θέση να διαβάσουν (πιστοί ή μη) και να γίνουν κατανοητοί από άλλους μη πιστούς, ή να τα αποστηθίσουν και να τα πουν σε οποιαδήποτε στιγμή. Αυτά όλα ήταν σε καθαρεύουσα και παρότι ήταν πολύ σημαντικά για την ιστορία και θα έπρεπε να είναι απόλυτα κατανοητά από τον αναγνώστη, ο μεταφραστής το μόνο που έκανε ήταν να σημειώνει τον αριθμό του ψαλμού ή/και το Ευαγγέλιο λες και θα μπει κάποιος στη διαδικασία να τα ψάξει για να βγάλει νόημα. Θεοί! Σε ό,τι αφορά την πρώτη παράγραφο, τα "αποκάρωσε" και "κούπωσε" με αφήνουν όντως άφωνο, αλλά το διαγκωνίστηκε; Από πού κι ως πού; Εκτός αν το λένε χαρακτήρες ηλικίας 7 ετών. Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη παράγραφο, προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς, και δεν μπορώ. Δηλαδή ο συνάδελφος παραθέτει το πρωτότυπο της αγίας γραφής στη μετάφρασή του, δίνοντας σε υποσημείωση το πού βρίσκεται; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
melkiades Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Αγαπητέ Κόμη, τα αποκάρωσε, κούπωσε, ξεροστρίφτηκε (που το θυμήθηκα τώρα) και διαγκωνίστηκε και πολλά άλλα δεν τα λένε οι χαρακτήρες αλλά βρίσκονται μέσα στο κείμενο. Τώρα, σε ό,τι αφορά τα αποσάσματα από την Βίβλο, αν και δεν ξέρω τι γλώσσα χρησιμοποιεί η συγγραφέας στο πρωτότυπο, αυτό που διαβάζω εγώ είναι ολόκληρες παραγράφους στο πρωτότυπο και σε κάποια σημεία (όπου δεν το λέει μέσα το κείμενο ήδη) βάζει τον αριθμό του Ψαλμού σε υποσημείωση. Επειδή τα κομμάτια αυτά είναι μεγάλα και δυσνόητα και έχουν σημασία για την εξέλιξη της ιστορίας θα έπρεπε να μπορεί να τα καταλάβει ο αναγνώστης. Ελπίζω κύριε Κόμη μας να τα έγραψα καλύτερα τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Αγαπητέ Κόμη, τα αποκάρωσε, κούπωσε, ξεροστρίφτηκε (που το θυμήθηκα τώρα) και διαγκωνίστηκε και πολλά άλλα δεν τα λένε οι χαρακτήρες αλλά βρίσκονται μέσα στο κείμενο. Τώρα, σε ό,τι αφορά τα αποσάσματα από την Βίβλο, αν και δεν ξέρω τι γλώσσα χρησιμοποιεί η συγγραφέας στο πρωτότυπο, αυτό που διαβάζω εγώ είναι ολόκληρες παραγράφους στο πρωτότυπο και σε κάποια σημεία (όπου δεν το λέει μέσα το κείμενο ήδη) βάζει τον αριθμό του Ψαλμού σε υποσημείωση. Επειδή τα κομμάτια αυτά είναι μεγάλα και δυσνόητα και έχουν σημασία για την εξέλιξη της ιστορίας θα έπρεπε να μπορεί να τα καταλάβει ο αναγνώστης. Ελπίζω κύριε Κόμη μας να τα έγραψα καλύτερα τώρα. Οκ, όπως τα βλέπω, σε φάουλ με παραπέμπουν (όχι το διαγκωνίστηκε, επιμένω). Πάντως αν στο πρωτότυπο χρησιμοποιείται παράθεμα σε αρχαϊκή-ακατανόητη για τον αναγνώστη της γλώσσας-πηγής γλώσσα, η ίδια γλώσσα πρέπει να διατηρηθεί στο μετάφρασμα, διατηρώντας τη δυσκολία κατανόησης για τον αναγνώστη της γλώσσας-στόχου. Είναι υποχρέωση του μεταφραστή να διαπιστώσει κατά πόσον το πρωτότυπο κείμενο είναι δυσνόητο και για τον αναγνώστη του πρωτοτύπου. Ωστόσο, έχω βάσιμες αμφιβολίες κατά πόσον ισχύει αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση, οπότε εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου - έχω δε (όχι και τόσο βάσιμες) αμφιβολίες για το αν η μετάφραση έχει γίνει απευθείας από τη γλώσσα του πρωτοτύπου ή από άλλη γλώσσα (με πιθανότερα τα αγγλικά). Μια τελευταία απορία: οι υποσημειώσεις παρουσιάζονται με την ένδειξη Σ.τ.Μ. (σημείωση του μεταφραστή) ή ως κανονικές υποσημειώσεις, πράγμα που μπορεί να υπονοεί ότι είναι υποσημειώσεις του πρωτοτύπου και πρέπει να διατηρηθούν ως έχουν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Αν δεν κάνω κάποιο τεράστιο λάθος, χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο, έχουμε να κάνουμε με προτεστάντες, άρα οι γραφές θα πρέπει να είναι σε γλώσσα που κατανοεί ο πιστός. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 1) Ωρόρα: Ιστορίες Κυβερνοπάνκ (σελ 239) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 1. Philip Dick - Ο αντίστροφος κόσμος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
melkiades Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Αγαπητέ Κόμη, τα αποκάρωσε, κούπωσε, ξεροστρίφτηκε (που το θυμήθηκα τώρα) και διαγκωνίστηκε και πολλά άλλα δεν τα λένε οι χαρακτήρες αλλά βρίσκονται μέσα στο κείμενο. Τώρα, σε ό,τι αφορά τα αποσάσματα από την Βίβλο, αν και δεν ξέρω τι γλώσσα χρησιμοποιεί η συγγραφέας στο πρωτότυπο, αυτό που διαβάζω εγώ είναι ολόκληρες παραγράφους στο πρωτότυπο και σε κάποια σημεία (όπου δεν το λέει μέσα το κείμενο ήδη) βάζει τον αριθμό του Ψαλμού σε υποσημείωση. Επειδή τα κομμάτια αυτά είναι μεγάλα και δυσνόητα και έχουν σημασία για την εξέλιξη της ιστορίας θα έπρεπε να μπορεί να τα καταλάβει ο αναγνώστης. Ελπίζω κύριε Κόμη μας να τα έγραψα καλύτερα τώρα. Οκ, όπως τα βλέπω, σε φάουλ με παραπέμπουν (όχι το διαγκωνίστηκε, επιμένω). Πάντως αν στο πρωτότυπο χρησιμοποιείται παράθεμα σε αρχαϊκή-ακατανόητη για τον αναγνώστη της γλώσσας-πηγής γλώσσα, η ίδια γλώσσα πρέπει να διατηρηθεί στο μετάφρασμα, διατηρώντας τη δυσκολία κατανόησης για τον αναγνώστη της γλώσσας-στόχου. Είναι υποχρέωση του μεταφραστή να διαπιστώσει κατά πόσον το πρωτότυπο κείμενο είναι δυσνόητο και για τον αναγνώστη του πρωτοτύπου. Ωστόσο, έχω βάσιμες αμφιβολίες κατά πόσον ισχύει αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση, οπότε εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου - έχω δε (όχι και τόσο βάσιμες) αμφιβολίες για το αν η μετάφραση έχει γίνει απευθείας από τη γλώσσα του πρωτοτύπου ή από άλλη γλώσσα (με πιθανότερα τα αγγλικά). Μια τελευταία απορία: οι υποσημειώσεις παρουσιάζονται με την ένδειξη Σ.τ.Μ. (σημείωση του μεταφραστή) ή ως κανονικές υποσημειώσεις, πράγμα που μπορεί να υπονοεί ότι είναι υποσημειώσεις του πρωτοτύπου και πρέπει να διατηρηθούν ως έχουν; Η μετάφραση είναι από τα Σουηδικά όπως λέει στην πρώτη σελίδα και οι υποσημειώσεις είναι του μεταφραστή (Σ.Τ.Μ. όπως λέει). Κόμη μας, πάντα της λεπτομέρειας. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Αν δεν κάνω κάποιο τεράστιο λάθος, χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο, έχουμε να κάνουμε με προτεστάντες, άρα οι γραφές θα πρέπει να είναι σε γλώσσα που κατανοεί ο πιστός. Δεν διαφωνώ. Πολλές φορές όμως έχω πέσει σε αμερικάνικα έργα όπου φανατικοί θρησκόληπτοι, τύποις προτεστάντες, παραθέτουν χωρία της αγίας γραφής σε αρχαίζουσα αγγλική. Ε, εδώ πρέπει να μπαίνει η "ακαταλαβίστικη" ελληνική βερσιόν. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Σε ότι έχει να κάνει με τη μετάφραση από τα σουηδικά λέξεις όπως διαγκωνίστηκε, αποκάρωσε, κούπωσε και ένα σωρό άλλα που δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή, αλλά είναι πολλά, δείχνουν ότι ο μεταφραστής μιλάει πολύ διαφορετικά ελληνικά από μένα και αν και οι περισσότερες από αυτές τις λέξεις υπάρχουν δεν έχω καταλήξει αν εξυπηρετούν τελικά μιας και στα σημεία που χρησιμοποιούνται δείχνουν να δημιουργούν μόνο απορίες για το τι θέλει να πει η συγγραφέας. Μπορεί όμως και να κάνω λάθος. Τέλος, το βιβλίο είχε πάρα πολλά αποσπάσματα από τη Βίβλο τα οποία ήταν όλοι σε θέση να διαβάσουν (πιστοί ή μη) και να γίνουν κατανοητοί από άλλους μη πιστούς, ή να τα αποστηθίσουν και να τα πουν σε οποιαδήποτε στιγμή. Αυτά όλα ήταν σε καθαρεύουσα και παρότι ήταν πολύ σημαντικά για την ιστορία και θα έπρεπε να είναι απόλυτα κατανοητά από τον αναγνώστη, ο μεταφραστής το μόνο που έκανε ήταν να σημειώνει τον αριθμό του ψαλμού ή/και το Ευαγγέλιο λες και θα μπει κάποιος στη διαδικασία να τα ψάξει για να βγάλει νόημα. Θεοί! Σε ό,τι αφορά την πρώτη παράγραφο, τα "αποκάρωσε" και "κούπωσε" με αφήνουν όντως άφωνο, αλλά το διαγκωνίστηκε; Από πού κι ως πού; Εκτός αν το λένε χαρακτήρες ηλικίας 7 ετών. Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη παράγραφο, προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς, και δεν μπορώ. Δηλαδή ο συνάδελφος παραθέτει το πρωτότυπο της αγίας γραφής στη μετάφρασή του, δίνοντας σε υποσημείωση το πού βρίσκεται; Εγώ δεν καταλαβαίνω ποια είναι η αντίρρησή σας ως προς το πρώτο θέμα. Ναι, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του idiolect, μιλάει ελαφρώς διαφορετικά ελληνικά από τους άλλους, πχ στο idiolect του φίλτατου κόμη ανήκει η λέξη "σπαράγματα", που εγώ ποτέ δε θα έλεγα/έγραφα, αλλά βεβαίως καταλαβαίνω τι σημαίνει (εγώ θα το έλεγα "αποσπάσματα" ή "κομμάτια μισοτελειωμένα" και μη μου πείτε ότι είναι λάθος οποιοδήποτε από τα τρία). Το "αποκάρωσε" και το "διαγκωνίστηκε" τα έχω ξαναδεί και δε θα τα θεωρούσα λάθη, αν και καλύτερα να μη χρησιμοποιούνταν σήμερα σε μετάφραση, γιατί είναι απαρχαιωμένα. Τα άλλα δεν τα ξέρω, αλλά δεν το αποκλείω να ανήκουν καλή τη πίστει σε κάποιου το idiolect και να μην οφείλονται σε λάθος μεταφραστικό. Ποιο είναι το πρόβλημα; Θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε όλες τις λέξεις σε κάθε βιβλίο που διαβάζουμε; Και τότε γιατί μας έπρηζαν μικρούς ότι "διαβάζοντας πλουτίζεις το λεξιλόγιό σου και γράφεις καλές εκθέσεις"; (αυτό μην το σχολιάσω, αλλά you got the point, ελπίζω) 1) Ωρόρα: Ιστορίες Κυβερνοπάνκ (σελ 239) 1. Philip Dick - Ο αντίστροφος κόσμος Και on topic: είπαμε, βρε παιδιά, να γράφετε και σχόλιο, έστω ένα "μου άρεσε-δε μου άρεσε", να φωτιζόμεθα και ημείς οι άσχετοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Θα σχολιάσω την Ωρόρα κάποια στιγμή μέσα το ΣΚ στο αντίστοιχο τόπικ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 Εγώ δεν καταλαβαίνω ποια είναι η αντίρρησή σας ως προς το πρώτο θέμα. Ναι, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του idiolect, μιλάει ελαφρώς διαφορετικά ελληνικά από τους άλλους, πχ στο idiolect του φίλτατου κόμη ανήκει η λέξη "σπαράγματα", που εγώ ποτέ δε θα έλεγα/έγραφα, αλλά βεβαίως καταλαβαίνω τι σημαίνει (εγώ θα το έλεγα "αποσπάσματα" ή "κομμάτια μισοτελειωμένα" και μη μου πείτε ότι είναι λάθος οποιοδήποτε από τα τρία). Το "αποκάρωσε" και το "διαγκωνίστηκε" τα έχω ξαναδεί και δε θα τα θεωρούσα λάθη, αν και καλύτερα να μη χρησιμοποιούνταν σήμερα σε μετάφραση, γιατί είναι απαρχαιωμένα. Τα άλλα δεν τα ξέρω, αλλά δεν το αποκλείω να ανήκουν καλή τη πίστει σε κάποιου το idiolect και να μην οφείλονται σε λάθος μεταφραστικό. Ποιο είναι το πρόβλημα; Θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε όλες τις λέξεις σε κάθε βιβλίο που διαβάζουμε; Και τότε γιατί μας έπρηζαν μικρούς ότι "διαβάζοντας πλουτίζεις το λεξιλόγιό σου και γράφεις καλές εκθέσεις"; (αυτό μην το σχολιάσω, αλλά you got the point, ελπίζω) Δεν έχεις άδικο. Και εγώ προσωπικά μιλάω στον αέρα, μιας και δεν έχω δει καν το μετάφρασμα. Για το δε διαγκωνίστηκε εξέφρασα τη διαφωνία μου εξαρχής με το σχόλιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Airbourne Posted January 2, 2014 Share Posted January 2, 2014 (edited) Η μαύρη τουλίπα - Αλέξανδρος Δουμάς Πρώτο βιβλίο για την νέα χρονιά, καλή αρχή λοιπόν. Το βιβλίο το είχα αγοράσει μαζί με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία κάποια στιγμή. Η μετάφραση είναι του Μιχάλη Στασινόπουλου. Το υλικό που αποτελεί τις σελίδες μάλλον είναι από λαδόκολλα...Απλά άθλιο. Στα του βιβλίου όμως: Μετά από πολύ καιρό αποφάσισα να διαβάσω βιβλίο κλασικής λογοτεχνίας. Η μαύρη τουλίπα είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται νεράκι. Ένα παραμύθι γεμάτο συμβολισμούς για την ματαιοδοξία του ανθρώπου αλλά και για την σπάνια ομορφιά που κρύβει μέσα του. Γεμάτο αντιθέσεις αλλά και τόσο διδακτικό, το βιβλίο αυτό μπήκε στην καρδιά μου και χάρηκα πολύ που ξεκίνησα τόσο όμορφα την αναγνωστική χρονιά του 2014. Λίγα λόγια για την ιστορία: Το βιβλίο μας περιγράφει την ιστορία του Κορνήλιου βαν Μπέρλε. Ένας άνθρωπος προσωποποίηση της αθωότητας, των γραμμάτων και της καλοσύνης. Το μεράκι του είναι να καλλιεργεί τουλίπες. Ο διαγωνισμός με έπαθλο ένα πολύ μεγάλο ποσό θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του για την δημιουργία μιας μοναδικής μαύρης τουλίπας. Η μοίρα όμως τα φέρνει διαφορετικά από ότι περιμένουμε και έτσι θα μπλέξει σε μια περιπέτεια που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον θάνατο. Για καλή του τύχη όμως θα γνωρίσει μια κοπέλα που συγχρόνως θα γίνει και η ελπίδα του για αυτό που θεωρούσε μεγαλύτερο δώρο από όλα... Το βιβλίο είναι πολύ ωραίο. Διαβάζεται σαν παραμύθι και διαδραματίζεται σε τοποθεσίες της Ολλανδίας, την χώρα της τουλίπας. Πραγματικά όμορφο. Edited January 2, 2014 by Airbourne 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted January 3, 2014 Share Posted January 3, 2014 1) Ωρόρα: Ιστορίες Κυβερνοπάνκ (σελ 239) 2) Stephen King: Η Ομίχλη (σελ 201) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 3, 2014 Author Share Posted January 3, 2014 (edited) Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ. Σχόλιο εδώ: H. P. Lovecraft -Ιανουάριος 01. Τζέιμς Ελρόι, "Αίμα στο φεγγάρι", εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006, σελ. 349(8/10) 02. Ντελακόρτα, "Ντίβα", εκδόσεις Aquarius, 1986, σελ. 145(7.5/10) 03. Χ. Φ. Λάβκραφτ, "Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ", εκδόσεις Αίολος, 1988, σελ. 246(9.5/10) Edited June 5, 2014 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Airbourne Posted January 4, 2014 Share Posted January 4, 2014 No easy day - Mark Owen Δεύτερο βιβλίο για φέτος. Το βιβλίο αυτό είναι μια εξιστόρηση πολεμικών γεγονότων, από ένα μέλος της ομάδας των ειδικών δυνάμεων της Αμερικής, των περίφημων Seals Team Six, που συμμετείχε στην αποστολή εξόντωσης στη φωλιά του Οσάμα Μπίν Λάντεν. Αν σας αρέσουν οι περιπέπειες με αποστολές και η δράση με τακτικές και όπλα τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσάς. Η γραφή είναι πολύ καλή και η σελίδες κυλάνε πολύ γρήγορα. Μικρό μέρος του βιβλίου έχει μεταφερθεί σχεδόν αυτούσιο στην πολεμική ταινία-θρίλερ: Zero Dark Thirty (2012). Το όνομα του συγγραφέα είναι φυσικά ψευδώνυμο γιατί τα μέλη αυτών των μυστικών ομάδων κρούσης έχουν πολλές απαγορεύσεις σχετικά με τις λεπτομέρειες των αποστολών τους. Από αυτό δεν έλλειψε φυσικά και το συγκεκριμένο βιβλίο που εξετάστηκε εξονυχιστικά από το στρατό της Αμερικής για τυχόν "περίεργες" λεπτομέρειες. Σίγουρα και αν κρίνουμε από την λατρεία που έχουν οι Αμερικανοί με κάθε τί πολεμικό, κάποια στιγμή θα δούμε και την μεταφορά ολόκληρου του βιβλίου σε ταινία. Μια καλή επιλογή έντονης δράσης, που στηρίζεται σε αληθινές καταστάσεις που βίωσε ο συγγραφέας του στη διάρκεια που ανήκε στον στρατό των ΗΠΑ. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Airbourne Posted January 4, 2014 Share Posted January 4, 2014 (edited) Το τραγούδι της Θεάς Κάλι - Dan Simmons Τρίτο βιβλίο. Κάθομαι μπροστά στην οθόνη και προσπαθώ να βρω λέξεις για να περιγράψω το βιβλίο αυτό. Ανατριχίλα; Απελπισία; Δεν ξέρω. Όμως, αυτό που ξέρω είναι ότι τόσο γλαφυρές περιγραφές της Καλκούτας δεν έχω διαβάσει ποτέ μου. Νομίζω ότι ήταν σαν να ζούσα εκεί. Αν και γνωστοί μου που επισκέφτηκαν την περιοχή, με έχουν ενημερώσει για την τραγική κατάσταση που επικρατεί σε αυτή τη χώρα, ωστόσο κανείς από αυτούς δεν έζησε παραπάνω από μια εβδομάδα εκεί ή μακρύτερα από τις ασφαλείς πόρτες του ξενοδοχείου τους. Ο συγγραφέας εξαντλεί την χαρισματικότητα του και μας δίνει εικόνες φρίκης αλλά περισσότερο αφήνει να εννοηθεί ότι ο άνθρωπος είναι έρμαιο των πράξεων του, αλλά και συχνά, θύμα της ματαιοδοξίας του και της περιέργειας του. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει μια απαίσια κατάσταση που συμβαίνει σε κάποιον άλλο, εκτός και αν συμβεί σε εμάς τους ίδιους. Η σκηνή στο αεροδρόμιο στην απλότητα της σοκάρει. Αν και ο έμπειρος αναγνώστης σίγουρα μπορεί να υποψιαστεί ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί, ο συγγραφέας μαεστρικά παίζει με τα συναισθήματα μας. Το ανδρόγυνο συμβολίζει τον κόσμο της λογικής και τον κόσμο της υπερβατικής φαντασίας. Η Καλκούτα, χωμένη στη δυστυχία της, μοιάζει με ένα χωνευτήρι ψυχών. Εκεί που η ανθρώπινη ζωή για ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού, έχει απλά ένα μέρος να σταθεί και τίποτε άλλο. Λένε ότι η κόλαση μας βρίσκει όταν πεθαίνουμε και κρινόμαστε για τις πράξεις μας, υπάρχουν μέρη στη γη που η κόλαση απλά υπάρχει. Δυνατό βιβλίο, μια από τις πιο γρήγορες αναγνώσεις αλλά βοήθησε και ο ρυθμός του βιβλίου (και το ότι έλειπε και η μικρή από το σπίτι..χοχο..) που ήταν καταιγιστικός από ένα σημείο και μετά! Χαίρομαι που το διάβασα, το συνιστώ σε όλους. Edited January 4, 2014 by Airbourne 9 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nestor Posted January 5, 2014 Share Posted January 5, 2014 Καλημέρα και καλή χρονιά. 2 βιβλία με τα οποία ξεκίνησε το 14, τα οποία βρήκα σε βιβλιοθήκη φιλικού σπιτιού. 1. Άχρηστες γνώσεις και χρήσιμες πληροφορίες. Παπαδοπούλου Λίζα. Εκδόσεις Γνώση (122) 2. Γυναίκες, ο ομφαλός του κόσμου. Ντομινίκ Κεσαντα. Εκδόσεις Ψυχογιός. (112) Και τα 2 είναι βιβλία τα οποία δεν θα αγόραζα για να διαβάσω, αλλά λόγω του μικρού τους μεγέθους και της έλλειψης κάτι άλλου τα διάβασα. Μικρά σε μέγεθος, διαβάζονται γρήγορα, χωρίς προβληματισμό. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 5, 2014 Author Share Posted January 5, 2014 (edited) Αφανισμός. Ένα σχόλιο και η βαθμολόγησή μου, εδώ: Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ -Ιανουάριος 01. Τζέιμς Ελρόι, "Αίμα στο φεγγάρι", εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006, σελ. 349(8/10) 02. Ντελακόρτα, "Ντίβα", εκδόσεις Aquarius, 1986, σελ. 145(7.5/10) 03. Χ. Φ. Λάβκραφτ, "Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ", εκδόσεις Αίολος, 1988, σελ. 246(9.5/10) 04. Μαρκ Άλπερτ, "Αφανισμός", εκδόσεις Τραυλός, 2013, σελ. 556(8/10) Edited June 5, 2014 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted January 5, 2014 Share Posted January 5, 2014 (edited) Mini Festival of Horror and Grotesque the book, σελ. 111 Η χρονιά ξεκίνησε με μια συλλογή ιστοριών τρόμουν. Το βιβλίο εκδόθηκε στα πλαίσια του Mini Festival of Horror and Grotesque, που έγινε για το Halloween σατη Θεσ/νίκη. Πρόκειται για 9 ιστορίες που προσπαθούν, και τα καταφέρνουν αρκετά καλά, να καλύψουν όλο το φάσμα του τρόμου. Μιλάμε για μια πολύ αξιόλογη δουλειά, τόσο στυλιστικά όσο και συγγραφικά. Τα περισσότερα διηγήματα ήταν ωραία, προσωπικά ξεχώρισα την Γοργόνα και δε μου άρεσε το πρώτο (Φεστιβάλ Τρόμου κάπως έτσι). Λάθος της έκδοσης θεωρώ την εικόνα που πλαισίωνε τα διηγήματα, που αν και πολύ όμορφη τις περισσότερες φορές, πρόδιδε την πλοκή. Βαθμό δεν βάζω, αλλά το προτείνω σε όλους, καθώς και η τιμή είναι αστεία. 3 ευρώ νομίζω (μου το πήρε φίλος, γι' αυτο και δεν αναφέρω τίποτα για το φεστιβάλ) Edited January 5, 2014 by Alucard 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 5, 2014 Share Posted January 5, 2014 (edited) Λέω να παίξω κι εγώ φέτος μαζί σας. Ας κάνω, λοιπόν την αρχή. 1. Θνητοί Θεοί - Richard Morgan (532) Μια αστυνομική περιπέτεια με φόντο τη Γη του 25ου αιώνα. Η κεντρική ιδέα, η ψηφοποίηση του ανθρώπου και η δυνατότητα μεταφοράς του σε διαφορετικά σώματα ή και ψηφιακά περιβάλλοντα, είναι πολύ καλά δουλεμένη. Η πλοκή του είναι συμπαγής και δυνατή, με όλα τα μυστήρια, το τρέξιμο και τις αποκαλύψεις, που απαιτεί μια καλή αστυνομική ιστορία. Η γραφή είναι, επίσης, πολύ καλή και σε συνδυασμό με τη νουάρ ατμόσφαιρα δίνει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, που διαβάζεται χωρίς να σε κουράζει. Αν και ο κόσμος που μας παρουσιάζει ο συγγραφέας είναι πολύ προσεγμένος και αληθοφανής, τον βρήκα κάποιες φορές φορτωμένο με ΕΦ καλούδια που δεν του ήταν και τόσο απαραίτητα, αλλά χρησιμοποιούνταν μόνο και μόνο για το εφέ, ή για να δώσουν την φουτουριστική αίσθηση που ταίριαζε στο βιβλίο. Αυτό είναι και το μόνο αρνητικό, που δεν παίζει και κανέναν πολύ ουσιαστικό ρόλο. Γενικά, βιβλίο που προτείνεται. Edited January 5, 2014 by Mesmer 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted January 5, 2014 Share Posted January 5, 2014 (edited) 1. Η Χώρα των Χαμένων Ευχών, Γιώργος Χατζηκυριάκος, Βορειοδυτικές Εκδόσεις, 2011 (4/5) Η Χώρα των Χαμένων Ευχών Τη Νοέλα θα θύμιζε η Narnia αν ο Lewis προσπαθούσε να διηγηθεί και όχι να γράψει προπαγάνδα. Edited January 6, 2014 by Myyst 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.