Project 71short!

[nikosal]

Αυτό που αναπολώ περισσότερο τα τελευταία χρόνια, που διαβάζω κυρίως μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, είναι τα πρώτα μου βήματα: Τα διηγήματα της κλασικής αλλά και λίγο πιο σύγχρονης (με τα δεδομένα εκείνης της εποχής) εφ. Τα περισσότερα ήταν διηγήματα από τις δεκαετίες του '50, του '60, του '70 και τα είχα διαβάσει στις ιστορικές, ογκώδεις ανθολογίες του Εξάντα.
 

Αποφάσισα λοιπόν να γυρίσω για λίγο στις ρίζες, στα παραμελημένα διηγήματα. Το «project 71short!» (ναι... μαζί με το θαυμαστικό) είναι ένα αναγνωστικό ταξίδι που θα κρατήσει ολόκληρα τα έτη 2014 και 2015, με ανάγνωση (και εντυπώσεις - κρίσεις - σχολιασμό) των 50 καλύτερων διηγημάτων του 20ου αιώνα και των 21 καλύτερων του 21ου, σύμφωνα με τους αναγνώστες του Locus Online. Αν θέλετε, αυτό το ταξίδι μπορούμε να το κάνουμε μαζί: Έχει θέσεις! Ξεκινώντας από την ερχόμενη Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014, διαβάζουμε και συζητάμε ένα διήγημα κάθε 10 μέρες. Αυτό σημαίνει 3 διηγήματα το μήνα. Δεν είναι πολύ, νομίζω λίγο πολύ μπορούμε να ανταποκριθούμε.

 

Σίγουρα θα είναι ένα ταξίδι ευχάριστο. Για το νεότερο κόσμο, θα σημαίνει γνωριμία με τη σύγχρονη ιστορία της εφ, θα αποτελεί πρώτη επαφή με πολλά διαμάντια και συγγραφείς. Θα έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ιδιαίτερα για τους συγγραφείς ανάμεσά σας: Στο τέλος του θα έχετε μια εικόνα για το πώς εξελίχθηκε η γραφή, η εκμετάλλευση και η ανάπτυξη μιας ιδέας στην εφ. Για μένα και μερικούς ακόμα παλιότερους, θα έχει επιπρόσθετα νοσταλγικό χαρακτήρα. Είπαμε, κάποια από τα παλιότερα διηγήματα ήταν τα πρώτα μας από το χώρο. Τέλος, θα είναι ένα ταξίδι μακρύ: 71 δεκαήμερα = 2 χρόνια, wow!

 

Παρακάτω θα βρείτε τα 71 διηγήματα. Θα πάμε -σειρά ανάγνωσης- από το 50ο στο 1ο (στα διηγήματα του 20ου αιώνα) και από τα δύο 20ά (ισοβάθμισαν) στο 1ο (στα διηγήματα του 21ου αιώνα). Η σειρά θα είναι μικτή, σε κάθε 2 ή 3 παλιά θα παρεμβάλλεται 1 νέο, ώστε να φτάσουμε ταυτόχρονα στα δύο «νούμερα ένα». Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε τη διαρκή αίσθηση «τα καλύτερα έρχονται» (αν και όλα -τα 71- ασφαλώς θα είναι καλά).

Θα τα βρούμε όμως εύκολα; Υποπτεύομαι ότι λόγω παλαιότητας, τα περισσότερα από αυτά, ίσως και όλα, βρίσκονται δωρεάν στο δίκτυο (εννοώ, δωρεάν και νόμιμα). Αν ψάξετε με τον τίτλο, θα βρείτε αρκετά. Το κοίταξα. Αν δεν τα βρείτε, πολλά πωλούνται. Αν ούτε έτσι τα βρείτε, με ρωτάτε με ένα προσωπικό μήνυμα. Είναι πιθανό να μπορώ να σας στείλω το διήγημα που σας λείπει ψηφιακά. Α, ναι, πολλά από τα διηγήματα δεν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Και αυτά που έχουν, είναι αμφίβολο αν θα τα βρείτε, αφού η ελληνική έκδοσή τους θα είναι μάλλον παλιά.

 

Πριν το ρωτήσετε: Φυσικά και δεν σημαίνει ότι τα 71 «καλύτερα» κατά τους αναγνώστες του locus δεν θα είναι απαραίτητα τα δικά σας «καλύτερα 71», ωστόσο το site / περιοδικό έχει σχεδόν πάντα αξιόπιστες λίστες, αφού οι αναγνώστες του είναι καλά ενημερωμένοι (πολλοί από αυτούς, γνωστοί συγγραφείς και κριτικοί οι ίδιοι).

 

Ας δούμε τώρα τα διηγήματα και τη σειρά ανάγνωσης. Με κοκκινωπή γραφή, τα 21 «νέα».

50. Sturgeon, Theodore : Thunder and Roses (1947)

49. Knight, Damon : The Country of the Kind (1956)

20. Fowler, Karen Joy : What I Didn't See (2002)

48. Bradbury, Ray : All Summer in a Day (1954)

47. Ballard, J. G. : The Terminal Beach (1964)

45. Leiber, Fritz : Coming Attraction (1950)

20. Fowler, Karen Joy : The Pelican Bar (2009)

45. Silverberg, Robert : Passengers (1968)

44. Wolfe, Gene : The Island of Doctor Death and Other Stories (1970)

19. Johnson, Kij : Ponies (2010)

43. Gaiman, Neil : Troll Bridge (1993)

42. Egan, Greg : Learning to Be Me (1990)

18. Ellison, Harlan : How Interesting: A Tiny Man (2010)

41. Asimov, Isaac : Liar! (1941)

40. Bester, Alfred : The Men Who Murdered Mohammed (1958)

17. McIntosh, Will : Bridesicle
39. Gaiman, Neil : A Midsummer Night's Dream (1990)

38. Martin, George R. R. : With Morning Comes Mistfall (1973)

16. Stross, Charles : Rogue Farm (2003)

37. Card, Orson Scott : Unaccompanied Sonata (1979)
35. Davidson, Avram : Or All the Seas with Oysters (1958)
15. Bear, Elizabeth : Tideline (2007)
35. Russell, Eric Frank : Allamagoosa (1955)

34. Sturgeon, Theodore : Saucer of Loneliness (1953)

33. Leiber, Fritz : A Pail of Air (1951)

14. Ford, Jeffrey : Creation (2002)

30. Bradbury, Ray : The Million Year Picnic (1946)
30. Willis, Connie : Even the Queen (1992)

13. Resnick, Mike : Travels with My Cats (2004)

30. Sturgeon, Theodore : The Man Who Lost the Sea (1959)

29. Asimov, Isaac : Robbie (1940)

12. Gaiman, Neil : October in the Chair (2002)

28. Butler, Octavia E. : Speech Sounds

27. Bisson, Terry : Bears Discover Fire (1990)

26. Le Guin, Ursula K. : The Day Before the Revolution (1974)

11. Liu, Ken : The Paper Menagerie (2011)

25. Varley, John : Air Raid (1977)

24. Bradbury, Ray : The Veldt (1950)

  9. Reynolds, Alastair : Zima Blue (2005)

23. Bixby, Jerome : It's a Good Life (1953)

22. Delany, Samuel R. : Aye, and Gomorrah (1967)

  9. Johnson, Kij : Spar (2009)

21. Tiptree, James, Jr. : Love Is the Plan the Plan Is Death (1973)
20. Russ, Joanna : When It Changed

  8. Abraham, Daniel : The Cambist and Lord Iron (2007)

19. Clarke, Arthur C. : The Sentinel (1951)
18. Ellison, Harlan : Jeffty Is Five (1977)
17. Pohl, Frederik : Day Million (1966)

  7. Johnson, Kij : 26 Monkeys, Also the Abyss

16. Smith, Cordwainer : The Game of Rat and Dragon (1955)
15. Heinlein, Robert A. : The Green Hills of Earth (1947)

  5. Le Guin, Ursula K. : The Bones of the Earth (2001)

14. Vonnegut, Kurt : Harrison Bergeron (1961)
13. Shaw, Bob : Light of Other Days (1966)
12. Asimov, Isaac : The Last Question (1956)

  5. Swanwick, Michael : The Dog Said Bow-Wow (2001)

11. Bradbury, Ray : There Will Come Soft Rains (1950)
10. Jackson, Shirley : The Lottery (1948)
  4. Watts, Peter : The Things (2010)

  9. Tiptree, James, Jr. : The Screwfly Solution (1977)
  8. Gibson, William : Johnny Mnemonic (1981)
  7. Heinlein, Robert A. : All You Zombies-- (1959)

  3. Gaiman, Neil : How to Talk to Girls at Parties (2006)
  6. Bradbury, Ray : A Sound of Thunder (1952)
  5. Clarke, Arthur C. : The Star (1955)

  2. Lanagan, Margo : Singing My Sister Down (2004)
  4. Ellison, Harlan : I Have No Mouth, and I Must Scream (1967)
  3. Ellison, Harlan : 'Repent, Harlequin!' said the Ticktockman (1965)
  2. Le Guin, Ursula K. : The Ones Who Walk Away from Omelas (1973)

  1. Chiang, Ted : Exhalation (2008)
  1. Clarke, Arthur C. : The Nine Billion Names of God (1953)

 

(όπου βλέπετε ίδιο αριθμό κατάταξης, υπήρχε ισοβαθμία στην ψηφοφορία των αναγνωστών).

 

Λοιπόν, τι λέτε; Ποιοι ξεκινούν μαζί μου από τη Δευτέρα;

[Myyst]

Count me in! (Κόμης μι ιν)

[wordsmith]

Ενδιαφέρον, κυρίως διότι σχεδόν κανένα δεν έχω διαβάσει, ούτε ακούσει. Το (πολύ διάσημο και καλό) The Lottery της Shirley Jackson από πού κι ως πού είναι εφ;

Τώρα μου έρχεται να γράψω ένα δικό μου τοπ τεν, αλλά κάτι καναρίνια εκ Χαλκίδος θα πέσουν να με φάνε...

[wordsmith]

Αυτά έχω διαβάσει:

 

28. Butler, Octavia E. : Speech Sounds (ενδιαφέρον)

11. Liu, Ken : The Paper Menagerie (2011) (πολύ καλό, με έκανε σχεδόν να χάσω τη στάση του λεωφορείου)

23. Bixby, Jerome : It's a Good Life (1953) (ΦΟ-ΒΕ-ΡΟΟΟΟΟ)

18. Ellison, Harlan : Jeffty Is Five (1977) (ΦΟΒΕΡΟΟΟΟ λέμε!)

10. Jackson, Shirley : The Lottery (1948) (εξαιρετικό)

  7. Heinlein, Robert A. : All You Zombies-- (1959) (θρυλικό, αλλά πολύ μικρό)

   2. Le Guin, Ursula K. : The Ones Who Walk Away from Omelas (1973) (ορίστε; )

 

Εγώ θα έβαζα (και) τα:

-Morning Child, by Gardner Dozois

-Understand, by Ted Chiang

-Heresies of the Huge God, by Brian Aldiss

-La pared de hielo, by Cesar Mallorqui

-The bully and the beast, by Orson Scott Card

-Second Variety, by Philip K. Dick

-Armaja Das, by Joe Haldeman

-Nightfall, by Isaac Asimov

-The little black bag, by C. M. Cornbluth

 

Και βάλτε και κανένα λινκ, παρεμπιπτόντως.

 

[Nihilio]

από τη λίστα αναγνωρίζω ότι έχω διαβάσει μόνο αυτά τα τρία:

  8. Gibson, William : Johnny Mnemonic (1981)

  7. Heinlein, Robert A. : All You Zombies-- (1959)

 4. Ellison, Harlan : I Have No Mouth, and I Must Scream (1967)

 

[nikosal]

Word, κάθε πράγμα στην ώρα του. Λινκ, όπου το διήγημα είναι «ελεύθερο», θα βάζω όταν έρχεται η σειρά του για ανάγνωση (εφόσον έχω link, φυσικά). Επίσης: Είπαμε, η λίστα έχει 71 διηγήματα από τους αναγνώστες του locus. Και εγώ θα έβαζα πολλά ακόμα στη θέση τους (πρώτο που μου έρχεται, το «By his bootstraps»).

[wordsmith]

Οκέι. Πάντως υποψιάζομαι ότι αρκετά από αυτά υπάρχουν στις Ωρόρες, οπότε κάθε φορά να πέφτουν και πληροφορίες πού μπορούμε να τα βρούμε. Εκτός από το μεγάλο μπάλωμα altfactor http://altfactor.ath.cx/library/fiction.html

 

Αχ ναι, το ξέχασα το By his bootstraps. Και το Flowers for Algernon.

[mman]

Έχω 18/71, αλλά, φυσικά, μερικά δεν τα θυμάμαι καλά. Με βλέπω να συμμετέχω περιστασιακά.

 

Edit: Λείπουν τουλάχιστον δυο-τρεις Chiang κλπ, και δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν υπάρχει το Flowers for Algernon. Είπα να κρατηθώ, αλλά... :-)

Edited January 18, 2014 by mman

[nikosal]

Μας κάνει και η περιστασιακή συμμετοχή. Αρκεί να μη τα διαβάσω όλα μόνος μου.

[nikosal]

Ξεκινώ -και όποιος επιθυμεί, μαζί μου.

 

Διήγημα 1/71

 

«Thunder and Roses» (1947) του Theodore Sturgeon (1918-1985)

 

Είναι το 50ο στα «καλύτερα διηγήματα του 20ου αιώνα». Δημοσιεύθηκε στο τεύχος του Νοεμβρίου 1947 του Astounding Science Fiction. Το συγγραφέα του θα το συναντήσουμε δύο ακόμα φορές τους επόμενους μήνες. Πιο γνωστό του έργο μάλλον το Πέρα από το ανθρώπινο (έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά στον Εξάντα παλιότερα, δεν ξέρω αν έχει επανακυκλοφορήσει) αλλά κυρίως έγραφε διηγήματα (γύρω στα 200) και αρκετά σενάρια. Ανάμεσά τους δύο για το Star Trek TOS, με πρώτη αναφορά σε ένα από αυτά του Πον Φαρ, του Long Live and Prosper και του χαιρετισμού των Βολκάνιων, με τα ενωμένα δάκτυλα (βλ. wikipedia). Χαρακτηριζόταν για το χιούμορ του, έκανε πολλές δουλειές στη ζωή του (ανάμεσά τους: οδηγός μπουλντόζας, βενζινάς, πωλητής ψυγείων, ναυτικός κ.ά.), παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε 7 (!) τέκνα.

 

 

Το διήγημα που διαβάζουμε γράφηκε σε μια περίοδο που η ανθρωπότητα έμπαινε στον ψυχρό πόλεμο. Μπορείτε να το διαβάσετε ελεύθερα εδώ (πηγαίνετε contents και θα το βρείτε τελευταίο).

 

Το διαβάζουμε ως την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου (έχετε 11 μέρες) και το σχολιάζετε όποτε θέλετε (από σήμερα) στο παρόν τόπικ.

Edited January 19, 2014 by nikosal

[Eanorel]

Ενδιαφέρον αυτό το project. Θα συμμετέχω κι εγώ.

[aScannerDarkly]

Με μια γρήγορη ματιά, έχω διαβάσει 11. Όχι ότι τα θυμάμαι όλα, φυσικά. Λέω να συμμετέχω κι εγώ περιστασιακά. Δεν είμαστε για πλήρη απασχόληση.

[hombre]

Μέσα κι εγώ!

[kgeo]

Γεια σε όλους!

 

Μόλις γράφτηκα στο σουφουφού, μόνο και μόνο, για να συμμετάσχω σε τούτη τη συζήτηση! 

 

Δύο λόγια για εμένα.

 

Από μικρός ενδιαφέρομαι εντατικά για την ΕΦ, και τα τελευταία χρόνια γράφω την στήλη "Μάθαμε από έγκυρες πηγές" στο φανζίν ΕΦ ΖΙΝ, από όπου και κάποιοι μπορεί και να με ξέρετε.

 

Ζητώ συγνώμη για τα Ελληνικά μου. Γεννήθηκα στο εξωτερικό, και αν και είμαι πάνω από δεκαετία στην Ελλάδα, δεν αισθάνομαι και τόσο σίγουρος στην μητρική μου γλώσσα. Δεν θα επιβαρύνω τον συντάκτη του ΕΦ ΖΙΝ με το να μου στρώνει τις προτάσεις μου, και ελπίζω στην δικοί σας κατανόηση και επιμονή μαζί μου. Αν μου την δώσει να ανατρέχω σε lexigram.gr & translate.google.com μπορεί και να πετάξω και λίγο Αγγλικά, αν και θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ.

 

Χαίρομαι πολύ που θα μπορέσω να διαβάσω συγγραφείς που έχω να τους διαβάσω κυριολεκτικά δεκαετίες, και πάντα αναμένω να δω τι αξιόλογο έχω χάσει.

 

Στον φίλο mman ήθελα να πω ότι το Flowers for Algernoon βγήκε πρώτο (συμφωνώ!) στη κατηγορία novelette. Δεν ανήκει στης μικρού μήκους. Βλέπε http://www.locusmag.com/Roundtable/2012/12/all-time-short-fiction-results-2012/

 

Στο θέμα μας όμως:

 

Διάβασα το «Thunder and Roses» χθες το βράδυ, αν και με λίγο δυσκολία.

 

Γιατί; Γιατί φαίνονται οι πάνω από 6 δεκαετίες της ηλικίας του. Δεν συζητάμε την γραφική ικανότητα του Sturgeon, ούτε την δομή του διηγήματος, ούτε την γροθιά στο στομάχι που σου δίνει η τελευταία καταπληκτική σκηνή, ούτε και το έντονο συναισθηματικό αντίκτυπο όλου του κειμένου. Είναι απλά το ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αίσθηση των δεκαετιών του 40/50. Το να ζεις με τον συνεχή φόβο της άμεσης πυρηνικής καταστροφής. Την απουσία τον σημερινών τεχνικών δυνατοτήτων. 

 

Είναι ενδεικτικό, ότι η πιο παλιά ιστορία στα τοπ 50 είναι από το 1940. Ενώ δεν βλέπω τίποτα π.χ. του Wells. Είναι δύσκολα (και γίνεται όλο πιο δύσκολα) να καταλάβουμε το εύρος της σημασίας της ιστορίας στο σημερινό κόσμο. Έτσι η ΕΦ πάντα ήταν και θα είναι ένα αποτέλεσμα της εποχή της.

 

 

 

Αυτές οι εντυπώσεις μου. Αναμένω και τα δικά σας σχόλια.

Edited January 22, 2014 by kgeo

[Eanorel]

Εγώ αισθάνθηκα ότι είναι πραγματικά αντιπροσωπευτικό δείγμα της επιστημονικής φαντασίας του '50 και όπως είπε και ο kgeo ήταν κάπως "παλιομοδίτικο" σαν να μου διηγούνταν ιστορία ο μπαμπάς μου από την "εποχή του". Μπορώ, όμως, να δω τις επιρροές στη νεότερη λογοτεχνία και στις σημερινές ταινίες καταστροφής και αυτό ήταν ωραίο. Απλά οι ανησυχίες μας σήμερα θεωρώ ότι είναι πιο υπαρξιακές και λιγότερο φυσικής επιβίωσης. Οι άνθρωποι αισθάνονται μόνο και αποκομένοι από το φυσικό περιβάλλον περικυκλωμένοι από τεχνολογία που υποτίθεται φτιάχνεται για να τους εξυπηρετεί αλλά στην πραγματικότητα τους αποξενώνει. Αφήστε δε που πριν το 2000 όλοι είχαμε να περιμένουμε τον περίφημο "21 ΑΙΩΝΑ" (έτσι με κεφαλαία) όπου και καλά περιμέναμε ότι θα φοράμε ολόσωμες φόρμες, θα τρώμε απο σωληνάρια, θα κυκλοφορούμε πάνω σε κυλιόμενους διαδρόμους και με εναέρια αυτοκίνητα και μετά ήρθε κι αυτός και είδαμε ότι δεν είναι τίποτα. Ούτε ο καν ο ιός 2k δεν μας χτύπησε. Πέρα από τα κινητά δεν είδαμε και καμιά θεαματική αλλαγή. Και τώρα προσπαθούμε να βρούμε τον θεό και το νόημα της ζωής. (βλέπε Prometheus και Atlas Cloud)

[mman]

Στον φίλο mman ήθελα να πω ότι το Flowers for Algernoon βγήκε πρώτο (συμφωνώ!) στη κατηγορία novelette. Δεν ανήκει στης μικρού μήκους. Βλέπε http://www.locusmag.com/Roundtable/2012/12/all-time-short-fiction-results-2012/

 

Ναι, έτσι εξηγείται, και ο κόσμος επιστρέφει στη θέση του, thx! Επίσης, έριξα μια ματιά σε όλες τις κατηγορίες και παρατήρησα, όπως και οι ίδιοι αυτό:

 

[...] probably the most amazing thing about these results is that Ted Chiang takes the #1 spot in 3 out of the 6 categories. 

 

Γιατί είναι πραγματικά φοβερός και τρομερός!

 

Στο διήγημα τώρα, είναι αλήθεια πως δείχνει την ηλικία του, όπως σχεδόν όλα τα διηγήματα μετά από 67 χρόνια -ούτε που θέλω να σκέφτομαι πώς θα φαίνονται τα σύγχρονά μας το 2061.

Ξεκινάει μάλλον νωθρά για μένα, "χτίζοντας" φυσικά, αλλά βελτιώνεται πολύ μετά τη μέση, που εμφανίζεται η Starr. Εκεί έχει μερικά πολύ καλά σημεία, όπως οι περιληπτικές περιγραφές της καταστροφής που δίνει εκείνη, καθώς και η κατά τη γνώμη μου καλύτερη πρόταση του διηγήματος:

 

No planet, no universe, is greater to a man than his own ego, his own observing self.

 

Το τέλος είναι από αρκετά ως πολύ προβλέψιμο, αλλά μπορώ να φανταστώ ότι θα φάνταζε πολύ πιο φρέσκο όταν γράφτηκε.

Συνολικά, μια καλή ιστορία.

Edited January 23, 2014 by mman

[wordsmith]

Το διάβασα με πολύ σπρώξιμο. Καλογραμμένο, αλλά όχι και τόσο ενδιαφέρον και βέβαια προβλέψιμο από αρκετά νωρίς, αν και λιγότερο παλιομοδίτικο από όσο περίμενα. Σε γράψιμο μού θύμισε το Make Room! Make Room! του Harry Harrison (που κι αυτό περιγράφει έναν από μια άποψη κατεστραμμένο κόσμο). Δεν κατάλαβα γιατί, όταν ο Pete πρωτοσυναντάει τη Starr, της λέει ότι δεν του άρεσε το show της, λόγω του μηνύματος. Εκτός αν είναι αυτή η γενική συνωμοσιολογική διάθεση των Αμερικάνων να βλέπουν κομμουνιστική προπαγάνδα σε οτιδήποτε αμφισβητεί τη γνωστή τους αντίληψη του κόσμου.

Τη φράση αυτή:

No planet, no universe, is greater to a man than his own ego, his own observing self.

εγώ την κατάλαβα, πριν διαβάσω το διήγημα, με την έννοια αυτή:

 

Η μάντισσα

Η μάντισσα Αμάλια, διάσημη χαρτομάντις, δέχτηκε τον πελάτη στο γραφείο της. Πάνω στο τραπέζι ήταν ένα αγαλματάκι αιγυπτιακό, τρία πακέτα τσιγάρα και μια τράπουλα ταρό.
-Κόψε τα χαρτιά, είπε η Αμάλια, με φωνή βαρύτονου.
Ο πελάτης υπάκουσε.
Η χαρτομάντις Αμάλια έβγαλε τρία χαρτιά και τα άπλωσε αργά μπροστά της.
-Το πρώτο χαρτί λέει ότι το Μάρτιο αυτής της χρονιάς θα γίνουν τρομερές επιθέσεις στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στη Ρώμη και πυρηνικά θα πέσουν πάνω στην Ουάσιγκτον.
Ο άντρας ξεροκατάπιε.
-Το δεύτερο χαρτί λέει ότι η αντίδραση των ΗΠΑ θα προκαλέσει τον Τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με δύο δισεκατομμύρια νεκρούς και μια κλιματική καταστροφή που θα κάνει να βουλιάξουν στη θάλασσα τα δύο τρίτα της στεριάς.
Ο άντρας έξυσε το κεφάλι του.
-Το τρίτο χαρτί λέει ότι η γυναίκα που σκέφτεσαι σ' αγαπάει ακόμα και θα ξαναγυρίσει σε σένα.
-Ευχαριστώ, ευχαριστώ, είπε ο άντρας σχεδόν με δάκρυα στα μάτια. Πλήρωσε, βγήκε και, όταν βρέθηκε στο δρόμο, οι άνθρωποι, τα δέντρα, ο ουρανός, όλα τού φάνηκαν πιο όμορφα και φωτεινά.

Stefano Benni, L' indovina (από το La grammatica di Dio, μετάφραση δική μου)

 

Στο διήγημα του ΤS μάλλον δεν έχει αυτή τη σημασία, αλλά δεν πολυκαταλαβαίνω ποια έχει. Ή, αν έχει αυτήν, πού κολλάει εδώ. Και προπαντός, αν έχει αυτήν, πώς αρέσει στο έγκριτο μέλος του φόρουμ που έγραψε το "Περίπατος στον Άρη" .

[wordsmith]

Κι αυτό έχω διαβάσει και δεν το αναγνώρισα με την πρώτη:

33. Leiber, Fritz : A Pail of Air (1951)

Και πιθανόν και άλλα 2-3 από τις Ωρόρες.

[elgalla]

Έχω διαβάσει 10 (όλα του Gaiman, όλα του Bradbury συν το Saucer of Loneliness του Sturgeon). Να προσθέσω, επίσης, ότι το A midsummer night's dream του Neil Gaiman δεν είναι διήγημα αλλά κόμικ, είναι τεύχος του Sandman (#19, συγκεκριμένα) το οποίο βραβεύτηκε με World Fantasy Award για Short Fiction το 1991 λόγω λούπας στους κανόνες των βραβείων - τους οποίους και άλλαξαν μετά το περιστατικό αυτό. Οπότε όταν φτάσετε στο νούμερο 39 της λίστας, να ξέρετε ότι ψάχνετε για κόμικ 

[nikosal]

Γεια σε όλους!

 

Μόλις γράφτηκα στο σουφουφού, μόνο και μόνο, για να συμμετάσχω σε τούτη τη συζήτηση! 

 

 

Καλώς στον Κωνσταντίνο! Χαίρομαι που η... ιδέα μου έφερε ένα φίλο της εφ κοντά μας.

[nikosal]

«Thunder and Roses»

 

Προσπάθησα να το δω, όσο ήταν δυνατόν, με τα μάτια του 1947 (είναι το 4ο παλιότερο των 71...) συγκρίνοντάς το και με άλλα εφ διηγήματα της εποχής. Μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να ήταν εντυπωσιακό στον καιρό του -η επιλογή να μην επιστρέψεις το πυρηνικό χτύπημα για να ζήσει η Γη, όταν στις ΗΠΑ είχε ήδη ξεκινήσει η αντι-σοβιετική υστερία. Επίσης, μοντέρνα γραφή, συμπαθητικό αν και βίαιο τέλος... Χάρηκα που το διάβασα, δεύτερη φορά μάλιστα. Του δίνω τρία roses στα πέντε...

 

:rose:

[wordsmith]

Αν όλοι όσοι συμμετέχουμε στο project έχουμε ήδη διαβάσει το διήγημα, μπορούμε να πάμε στο επόμενο χωρίς να έχει συμπληρωθεί το 10ήμερο; Και γενικά είναι μάλλον πολλές οι 10 μέρες, ένα διήγημα το διαβάζεις με τη μία. Εγώ θα πρότεινα 5-7 μέρες.

[nikosal]

Δεν θα είχα αντίρρηση word, αν οι συμμετέχοντες το ζητήσουν πάμε στο ένα ανά εβδομάδα. Όχι πυκνότερα όμως. Εγώ έχω και να διαβάσω και να κάνω το ποστ αναγγελίας. Δυο δουλειές (που μου αρέσουν αμφότερες, χεχε).

[aScannerDarkly]

Εγώ δεν το έχω διαβάσει ακόμα.

[nikosal]

Με την ησυχία μας, δεν θέλω να αγχωθούμε. Θα μείνουμε στις 10 μέρες και βλέπουμε από Άνοιξη και μετά.