Jump to content

Νταν Τζ. Μάρλοου (Dan J. Marlowe)


BladeRunner

Recommended Posts

Αυτό είναι ένα από τα πολλά topics που έχω σκοπό να δημιουργήσω, για γνωστούς ή και άγνωστους συγγραφείς αστυνομικών ή κατασκοπευτικών περιπετειών, απ'όλο τον κόσμο. 

 

Ο Dan J. Marlowe είναι ο κλασικός συγγραφέας παλπ αστυνομικών μυθιστορημάτων, που όμως δεν έτυχε να έχει την ίδια επιτυχία και αναγνωρισιμότητα με άλλους συγγραφείς ανάλογης ποιότητας, όπως οι Donald Westlake, Jim Thompson κ.α. Όμως από φαν του είδους αναγνωρίζεται ως ένα άγνωστο διαμάντι της hard-boiled αστυνομικής λογοτεχνίας. Είναι κυρίως γνωστός για τα δυο πρώτα βιβλία με ήρωα τον Earl Drake, The Name Of The Game Is Death και One Endless Hour, αλλά και για το stand-alone μυθιστόρημα The Vengeance Man

 

Λίστα με τα βιβλία του, μπορείτε να βρείτε εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Dan_J._Marlowe

 

Φυσικά, αν ψάξετε στο ίντερνετ θα βρείτε αρκετά blogs φαν των αστυνομικών νουάρ, που σχολιάζουν αρκετά από τα βιβλία του. Και μπορώ να πω ότι τα περισσότερα σχόλια είναι πολύ θετικά.

 

Ratings και κριτικές βιβλίων του υπάρχουν και στο Goodreads.

 

Στα ελληνικά, απ'όσο ξέρω, έχουν μεταφραστεί συνολικά 14 βιβλία του, όλα από τις εκδόσεις Άγκυρα τσέπης, την δεκαετία του '70. Εννοείται πως έχουν μεταφραστεί όλα τα βιβλία με ήρωα τον Earl Drake, ανάμεσα στα οποία φυσικά τα δυο πρώτα της σειράς. Το Όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος και Πολύ νωρίς για να πεθάνω. Επίσης τα stand alone μυθιστορήματα The Vengeance Man, με τον τίτλο Ο ΕκδικητήςNever Live Twice με τον τίτλο Τρόμος στους βάλτους και Four For The Money με τον τίτλο Ληστεία για τέσσερις.

 

Προσωπικά, έχω διαβάσει ήδη ένα του βιβλίο, το Ληστεία για τέσσερις. Μεταφέρω εδώ σχετικό σχόλιο:

 

Τις τελευταίες μέρες αγόρασα κάμποσα βιβλία του Νταν Τζ. Μάρλοου και έφτασα τα δέκα στη συλλογή μου, αλλά αυτό είναι μόλις το πρώτο που διαβάζω. Ο συγγραφέας είναι γνωστός μόνο στους φαν της παλπ αστυνομικής λογοτεχνίας και αριστούργημά του θεωρείται το Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος (The Name Of The Game Is Death), πρώτο βιβλίο της σειράς Ερλ Ντρέικ που έχει σούπερ βαθμολογία στο goodreads. Δυστυχώς ούτε αυτό ούτε το αμέσως επόμενο βιβλίο της σειράς έχω βρει ακόμα, ελπίζω να τα βρω κάποτε. Το Ληστεία για τέσσερις είναι ένα αυτοτελές παλπ μυθιστόρημα με αφηγητή τον Τζέιμς "Σλικ" Κουίκ, που μόλις αποφυλακίστηκε και ακολουθεί το σχέδιο που οργανώθηκε από αυτόν και άλλους τρεις συγκρατούμενούς του στη φυλακή, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να βρει σπίτι να εγκατασταθεί στην πόλη Ντέζερτ Σίτι, μια πόλη κάτι ανάμεσα στο Ρένο και το Λας Βέγκας, και να περιμένει τους τρεις μέχρι να βγουν από την φυλακή, να συγκεντρωθούν όλοι μαζί και να κάνουν μια ληστεία που θα τους κάνει πλούσιους. Όμως μέχρι να αποφυλακιστούν, ο Σλικ δένεται με την πόλη, ερωτεύεται με μια κοπέλα, κερδίζει κάμποσα λεφτά από χαρτοπαιξίες και αγοράζει ένα μοτέλ ενός κομπιναδόρου ψυχιάτρου που νόμιζε ότι βρήκε κορόιδο. Όλα είναι ήσυχα, μέχρι που αποφυλακίζονται σιγά-σιγά οι πρώην συγκρατούμενοί του και ο Μπλάκι, ο "αρχηγός" της συμμορίας και ο πιο θερμόαιμος απ'όλους, ανυπομονεί να χρησιμοποιήσει το μάουζερ του και να γίνει πλούσιος. Όμως το σχέδιο έχει τρύπες, δεν υπάρχει κάποιος σίγουρος και συγκεκριμένος στόχος, η θέληση των περισσοτέρων της συμμορίας για κομπίνα όλο και μειώνεται και η νευρικότητα αυξάνεται... Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από αυτά που διάβασα, μιας και είδα σε σχόλια ότι οι ιστορίες του Μάρλοου με κομπίνες και τα ρέστα είναι ίδιας ποιότητας με αυτές του Πάρκερ του Ρίτσαρντ Σταρκ (aka Ντόναλντ Γουεστλέικ), μαιτρ του είδους, οπότε οι απαιτήσεις μου ήταν αρκετά υψηλές. Βέβαια τα σχόλια αφορούσαν περισσότερο τα δυο-τρία πρώτα βιβλία της σειράς Ερλ Ντρέικ, οπότε πάω πάσο. Όμως επίσης δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα, η ιστορία μου φάνηκε αρκετά καλή (αν και ήθελα περισσότερη δράση), η γραφή παλπ όπως μ'αρέσει και η ατμόσφαιρα σούπερ. Όπως και να'χει νομίζω ότι πέτυχα φλέβα χρυσού με τον Μάρλοου, όσον αφορά την δίψα μου για καλό παλπ. 7/10

 

 

Και έχω αρχίσει το Το Όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος. Φαίνεται τρομερό... 

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος

 

Δεν ξέρω πως ν'αρχίσω την κριτική μου για το "παραλογοτεχνικό" αυτό αριστούργημα. Το βιβλίο το πέτυχα τυχαία στο goodreads και ύστερα στο google σε λίστες με άγνωστα διαμάντια, σκληρά νουάρ μυθιστορήματα και ούτω καθεξής (μάλιστα κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το παρόμοιου είδους και γνωστότερο The Hunter του Richard Stark, πρώτο βιβλίο της σειράς Parker). Και έψαξα και βρήκα ότι τόσο αυτό όσο και πολλά άλλα βιβλία του συγγραφέα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Άγκυρα την δεκαετία του '70. Και έψαχνα για αρκετό καιρό και βρήκα σχεδόν όλα του τα βιβλία πλην των δυο πρώτων της σειράς Ερλ Ντρέικ και όσο περνούσε ο καιρός χωρίς να τα βρίσκω τόσο πιο πολύ αγχωνόμουν κατά κάποιο τρόπο. Μέχρι που χτες, Δευτέρα, τα βρήκα και τα δυο μαζί με τέσσερα ευρώ! Λοιπόν, αυτό είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς όπου γνωρίζουμε τον απόλυτο αντιήρωα που δεν χρησιμοποιεί ακόμα το όνομα με το οποίο θα γίνει γνωστός στην συνέχεια, αλλά ψευδώνυμα όπως Ρόι Μάρτιν, Τσετ Άρνολντ κλπ. Ο πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας μας είναι ληστής τραπεζών. Είναι ένας σκληρός τύπος που δεν το 'χει σε τίποτα να στην μπουμπουνίσει αν τυχόν του σταθείς εμπόδιο ή τον πειράξεις. Γενικά με τους ανθρώπους δεν τα έχει πολύ καλά, σε αντίθεση με τα ζώα που τα λατρεύει. Η ιστορία αρχίζει κλασικά με μια ληστεία τράπεζας που δεν πάει και τόσο καλά. Η προσωρινή συμμορία του αποτελείται από τον ίδιο, έναν πιτσιρικά για την οδήγηση και έναν άλλο τύπο, τον Μπάνι, απόλυτης εμπιστοσύνης. Η ληστεία θα καταλήξει σε αιματοκύλισμα, με δυο νεκρούς φύλακες, κάποιους τραυματίες πολίτες, νεκρό τον οδηγό του και τον ίδιο τραυματισμένο στον ώμο. Οι δυο τους θα ξεφύγουν και τελικά θα χωριστούν, με τον ίδιο να παραμένει στην πόλη μέχρι να γίνει καλά και τον συνεργάτη του να φεύγει με τα λεφτά προς την Φλόριντα, σε κάποια μικρή πόλη. Οι δυο τους συνεννοούνται μέσω τηλεγραφημάτων και ο Μπάνι κάθε τόσο στέλνει κάποια λίγα λεφτά στον "Ρόι Μάρτιν", μέχρι να πάει και ο ίδιος στην πόλη που διάλεξε ο Μπάνι. Όμως τα τηλεγραφήματα ξαφνικά θα σταματήσουν, με το τελευταίο να είναι πραγματικά παράξενο για τον "Ρόι Μάρτιν". Τελικά θα ταξιδέψει μέχρι την πόλη της Φλόριντα και θα μάθει τι έγιναν τόσο ο συνεργάτης του όσο και τα 178.000 δολάρια... Η αφήγηση της ιστορίας είναι πραγματικά τρομερή, με σκληρούς διαλόγους και περιγραφές δίχως περιττές λέξεις. Η δράση είναι μπόλικη, με πολλές σκηνές βίας και η ατμόσφαιρα είναι σαφώς σκοτεινή, νουάρ, θυμίζει έντονα ιστορίες του Τζιμ Τόμσον. Οι χαρακτήρες πλάκα-πλάκα δεν ήταν και άσχημα σκιαγραφημένοι για παλπ μυθιστόρημα 160 σελίδων και τα διάφορα φλας μπακ στην παιδική και νεανική ηλικία του αφηγητή πραγματικά ενδιαφέροντα, έδιναν βάθος στον χαρακτήρα του και ήταν χρήσιμα για να καταλάβουμε πως κατέληξε έτσι. Και το τέλος πραγματικός δυναμίτης και αφήνει πολλά ερωτηματικά για την συνέχεια. Το βιβλίο προτείνεται αποκλειστικά και μόνο στους φαν των σκληρών παλπ αστυνομικών ιστοριών...

 

9.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση συγγραφέα αν μη τι άλλο. Έψαξα λίγο σε biblionet, αλλά δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Μπορείς κάποια στιγμή να αναφέρεις τους τίτλους όλων των βιβλίων του που έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά;

Link to comment
Share on other sites

Στην Biblionet δύσκολα θα έβρισκες γι'αυτόν, γιατί τα βιβλία του μεταφράστηκαν από τις εκδόσεις Άγκυρα τσέπης την δεκαετία του '70 και μπορείς να τα βρεις μόνο σε παλαιοβιβλιοπωλεία. Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει σίγουρα 14 βιβλία, από τα οποία έχω τα 13...

 

Βιβλία της σειράς Earl Drake που ξέρω ότι μεταφράστηκαν:

 

01. The Name Of The Game Is Death - Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος
02. One Endless Hour - Πολύ νωρίς για να πεθάνω
03. Operation Fireball - 5 βήματα θανάτου
04. Operation Flashpoint - Επικίνδυνος συμβιβασμός
05. Operation Breakthrough - Ο φάκελος της μαφίας
06. Operation Drumfire - Μέτρα τα βήματά σου, τρελέ
07. Operation Stranglehold - Ο κλοιός του θανάτου
08. Operation Whiplash - Ο φονιάς με το μαχαίρι
09. Operation Hammerlock - Επιχείρηση κομπιούτερ
10. Operation Deathmaker - Τα λύτρα του θανάτου

 

Να ξέρεις ότι ο Earl Drake γίνεται κάτι σαν κατάσκοπος μετά το δεύτερο βιβλίο (όπως καταλαβαίνεις με τα "Operation"), οπότε αλλάζει κάπως η θεματολογία. Αλλά απ'όσο ξέρω δεν αλλάζει και η ποιότητα...

 

Άλλα αυτοτελή:

 

11. Four For The Money - Ληστεία για τέσσερις

12. The Vengeance Man - Ο εκδικητής (έχω ακούσει επίσης εξαιρετικά λόγια)
13. Never Live Twice - Τρόμος στους βάλτους

14. Death Deep Down - Πύρινες νύχτες στο Χάρλεμ

 

Δημήτρη, αν ψάξεις στο google στ'αγγλικά θα βρεις μπόλικα blogs και ιστοσελίδες να μιλάνε για τον συγγραφέα και τα βιβλία του. Και τα περισσότερα σχόλια είναι αν μη τι άλλο διθυραμβικά.

 

Να φανταστείς ο Stephen King αφιέρωσε το βιβλίο του The Colorado Kid στον Dan J. Marlowe, αναφέροντας το The Name For The Game Is Death ως "hardest of the hardboiled". Αυτό λέει πολλά...

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Με ιντρίγκαρες με όλα αυτά που έγραψες και θα με κάνεις να την ψάξω την δουλειά.

 

Και ναι, η αφιέρωση του Κινγκ λέει όντως πολλά...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πολύ νωρίς για να πεθάνω

 

Δεύτερο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον ληστή τραπεζών και κατά περίσταση πριονιστή δέντρων Ερλ Ντρέικ, που για πρώτη φορά χρησιμοποιεί και επίσημα το συγκεκριμένο όνομα. Η ιστορία αρχίζει αμέσως μετά το συγκλονιστικό τέλος του πρώτου βιβλίου, με τον Ντρέικ να βρίσκεται σοβαρά τραυματισμένος στην πτέρυγα φυλακισμένων ενός κρατικού νοσοκομείου. Αποφάσισε ν'αλλάξει πρόσωπο, ταυτότητα, να εκδικηθεί γι'αυτά που τράβηξε και να σχεδιάσει μια μεγάλη δουλειά που θα του εξασφαλίσει ένα κάποιο μέλλον. Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να επουλωθούν τα τραύματά του και ν'αποδράσει από το κρατικό νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται και στη συνέχεια να βρει συνεργάτες και να οργανώσει ένα σίγουρο σχέδιο. Βέβαια δεν θα πάνε όλα κατ'ευχήν, αλλά αυτό είναι μάλλον κάτι αναμενόμενο... Οπωσδήποτε πρόκειται για ένα εξαιρετικό σίκουελ, η πλοκή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και η δράση ικανοποιητική, η γραφή σκληρή και δίχως φτιασίδια, η ατμόσφαιρα σούπερ, νουάρ και κάπως μαύρη, αλλά, δεν ξέρω, κάτι στην ιστορία έλειπε, κάτι που έκανε το πρώτο βιβλίο της σειράς ένα πραγματικό αριστούργημα της παλπ αστυνομικής λογοτεχνίας. Η εξέλιξη του χαρακτήρα του Ντρέικ πάντως μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, παραμένει βίαιος και σκληρός απέναντι σε όσους του σταθούν εμπόδιο στα σχέδιά του, σε καμία περίπτωση δεν θα λυπηθεί κανέναν από δαύτους, αλλά παράλληλα θέλει να θάψει το παρελθόν του, να αποδεχτεί το νέο του πρόσωπο και την νέα του ταυτότητα και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, με προσεκτικότερα βήματα. Βέβαια με την ζωή που κάνει δύσκολα θα το πετύχει αυτό, αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσει. Το τέλος της ιστορίας αρκετά δυνατό, όχι ευχάριστο για κάποιους χαρακτήρες και σίγουρα όχι το ιδανικό για τον Ντρέικ, αλλά αυτά παθαίνει κανείς όταν μπλέκει σε φασαρίες... Οι φαν του είδους το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ψυχαγωγηθούν και θα περάσουν καλά, οι υπόλοιποι μάλλον να μείνουν μακριά. Λίαν συντόμως θα πιάσω και το τρίτο βιβλίο της σειράς, έχω μια περιέργεια να δω πως ο Ντρέικ θα γίνει κατάσκοπος ή κάτι παραπλήσιο...

 

8.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Ο εκδικητής

 

Τέταρτο βιβλίο του Νταν Τζ. Μάρλοου που διαβάζω και αυτή την φορά δεν έχουμε να κάνουμε με ληστές τραπεζών και σχέδια για την καλύτερη δυνατή μπάζα, αλλά με μια ιστορία εκδίκησης ενός απατημένου συζύγου... και όχι μόνο. Η ιστορία διαδραματίζεται στην πόλη Μολίν της Νότιας Καρολίνας και πρωταγωνιστής είναι ο Τζιμ Γουίλσον που δουλεύει ως μηχανικός σε μια κατασκευαστική εταιρεία. Ο Γουίλσον πιάνει στα πράσα την γυναίκα του μ'έναν άλλο άντρα και την σκοτώνει. Ο φόνος φαίνεται να είναι εν βρασμώ ψυχής και λόγω των περίεργων νόμων της πολιτείας αθωώνεται, μόνο που ο φόνος ήταν προμελετημένος και με στόχο ο Γουίλσον να αποκτήσει κάποια χρήματα και δύναμη στην τοπική κοινωνία για το καλό της εταιρείας του και παράλληλα να χτυπήσει τον πατέρα της νεκρής πλέον γυναίκας του, που είναι ένας από τους δικαστές της πόλης με μεγάλη επιρροή παντού. Ο Γουίλσον θα έρθει αντιμέτωπος τόσο με την διαφθορά στα ανώτερα δημόσια κλιμάκια της πόλης, όσο και με μια γυναίκα που έχει δικά της σχέδια... Τα σχόλια που διάβασα σε διάφορα αμερικάνικα blogs που ασχολούνται με την παλπ αστυνομική λογοτεχνία ήταν αν μη τι άλλο θετικά για το βιβλίο και μπορώ να πω ότι δεν έλεγαν ψέματα. Σαν φαν του είδους έμεινα ευχαριστημένος, διάβασα μια σκληρή αστυνομική ιστορία με ενδιαφέρουσα πλοκή, αρκετή δράση, νουάρ ατμόσφαιρα και έναν αντιήρωα που αφηγούνταν σε πρώτο πρόσωπο, ο οποίος μου θύμισε έντονα χαρακτήρα του Τζιμ Τόμσον. Ναι μεν δεν μπορείς να τον συμπαθήσεις με αυτά που κάνει, από την άλλη όμως δεν μπορείς να λυπηθείς τους υπόλοιπους γιατί είναι το ίδιο σκατά. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα κάποια παραπάνω πράγματα και ίσως περισσότερη μαυρίλα απ'όση υπήρχε, παρόλ'αυτά σίγουρα έμεινα ευχαριστημένος. Το βιβλίο προτείνεται αποκλειστικά και μόνο στους φαν της παλπ αστυνομικής λογοτεχνίας.

 

7.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Πέντε βήματα θανάτου

 

Τρίτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Ερλ Ντρέικ και βλέπουμε πως σιγά-σιγά θ'αρχίσει να μπλέκεται σε διεθνείς μπίζνες και να έχει πάρε-δώσε με τύπους που μπορεί ν'ανήκουν σε κάποια από τις πολλές αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες. Συναντιέται ξανά με την αγαπημένη του Χέιζελ και έρχεται σε επαφή με έναν παλιό "συνάδελφό" του, ο οποίος ήταν για χρόνια φυλακή αλλά γνωρίζει που βρίσκονται δυο εκατομμύρια δολάρια και τώρα είναι ελεύθερο πουλί. Τα λεφτά βρίσκονται κρυμμένα σ'ένα συγκεκριμένο μέρος στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο και χρειάζονται κάποια απαραίτητα μέσα για να γίνει η δουλειά. Γι'αυτό υπάρχει και ο Έρικσον, ένας μυστηριώδης τύπος με πολλές διασυνδέσεις...  Σε καμία περίπτωση δεν φτάνει το επίπεδο του πρώτου βιβλίου, ούτε καν του δεύτερου, δεν έχει την ίδια μαύρη ατμόσφαιρα και ούτε η πρωτοπρόσωπη αφήγηση την ίδια δύναμη, χώρια που αργεί να πάρει μπρος, όμως σίγουρα σαν φαν του είδους με ικανοποίησε ως ένα βαθμό, είχε κάποια καλά δυνατά κομμάτια και μια ωραία αποκάλυψη στο τέλος. Δεν ξέρω, ο Μάρλοου το άρχισε εξαιρετικά το πράγμα, αλλά ατύχησε μιας και την ίδια εποχή έγραφε παρόμοιες ιστορίες με ήρωα τον Πάρκερ ο Ρίτσαρντ Σταρκ (aka Ντόναλντ Γουεστλέικ), οπότε είπε να αλλάξει λίγο το θεματικό πλαίσιο των δικών του ιστοριών. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχουν την ίδια νουάρ ατμόσφαιρα και την ίδια βίαιη αφήγηση οι ιστορίες του με τον αλλαγμένο Ντρέικ όπως οι δυο πρώτες, έτσι δεν είναι; Θα δείξει η συνέχεια...

 

7/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Επικίνδυνος συμβιβασμός

 

Τέταρτο βιβλίο με ήρωα τον τρομερό Ερλ Ντρέικ, ο οποίος μπαίνει για τα καλά στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του. Η ιστορία αρχίζει με μια αεροπειρατεία στο αεροπλάνο που βρίσκεται ο Ντρέικ μαζί με άλλους τύπους, στην πλειοψηφία τους φανατικοί χαρτοπαίκτες, κάπου κοντά στο Λας Βέγκας. Δράστες της επίθεσης είναι τρεις παράξενοι μαυριδεροί τύποι, προφανώς από κάποια χώρα της Μέσης Ανατολής και στόχος τους τα χρήματα των επιβατών. Ο Ντρέικ για κακή του τύχη κουβαλούσε μαζί του 75.000 δολάρια, τα οποία έπρεπε να παραδώσει κάπου. Η αεροπειρατεία δεν πάει καλά, σκοτώνονται δυο μέλη του πληρώματος και δυο από τους ληστές, ο τρίτος όμως διαφεύγει μαζί με όλα τα χρήματα. Τελικά ο Ντρέικ θα μπλεχτεί σε μια παράξενη ιστορία με φανατικούς τρομοκράτες και ο Έρικσον, ένας κυβερνητικός πράκτορας με τον οποίο ο Ντρέικ δούλεψε μαζί του στο προηγούμενο βιβλίο, θα τον μπάσει για τα καλά στην βρώμικη αυτή υπόθεση. Βέβαια ο Ντρέικ δεν λέει όχι στην πρόκληση, και άλλωστε θέλει τα λεφτά του πίσω, οπότε απλώς γκρινιάζει για λίγο και δέχεται... Σίγουρα δεν φτάνει το επίπεδο των δυο πρώτων βιβλίων, όμως ξεπερνάει άνετα το τρίτο της σειράς. Η αρχή είναι πραγματικά πολύ δυνατή, όπως και το τέλος, και η μέση οπωσδήποτε ενδιαφέρουσα. Τουλάχιστον για τους φαν της σειράς όπως εγώ. Ανατροπές ιδιαίτερες δεν υπάρχουν, η πλοκή όμως κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, με την δράση της, το σασπένς της και φυσικά την παλπ ατμόσφαιρά της.  Η γραφή σίγουρη, σκληρή, κάπως μάγκικη, απόλυτα ταιριαστή με την ιστορία που παρουσιάζεται. Γενικά πέρασα πολύ καλά και χαίρομαι που γνώρισα αυτόν τον σκληρό, αλλά συνάμα συμπαθητικό ληστή, τον Ερλ Ντρέικ.

 

edit: Ξέχασα να αναφέρω ότι το βιβλίο κέρδισε το σημαντικότατο Edgar Award for Best Paperback Original, το 1971. Δικαιότατα.

 

7.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Τρόμος στους βάλτους

 

Έβδομο βιβλίο του Νταν Τζ. Μάρλοου που διαβάζω και έτσι όπως το πάω θα μου τελειώσουν πολύ γρήγορα και δεν θα ξέρω τι να κάνω μετά. Πρόκειται για μια αυτοτελή ιστορία, η οποία ξεκινά με την απόπειρα δολοφονίας του πρωταγωνιστή μας, Τεντ Μπλέιν, από την όμορφη γυναίκα του και τον κουνιάδο του. Θα το έκαναν να φανεί σαν ατύχημα. Ο Μπλέιν ήταν ένα βήμα πριν (ή και μετά) από τον αλκοολισμό, έτσι τι πιο φυσικό αν τα είχε πιει, να ρίξει το αυτοκίνητο που οδηγούσε στο ποτάμι και να πνιγεί. Και τι πιο πειστικό, αν ήταν μαζί με την γυναίκα του, η οποία θα γλίτωνε κατά τύχη. Το θέμα είναι ότι ο Μπλέιν επέζησε. Αλλά φαίνεται ότι χτύπησε το κεφάλι του κι έπαθε αμνησία. Βρέθηκε μακριά από το βυθισμένο αυτοκίνητο και νόμιζε ότι βρισκόταν... στην Κορέα, είκοσι χρόνια πριν, τότε που ήταν κατάσκοπος και έκανε διάφορες δουλειές. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι απλά, μετά μπερδεύονται για τα καλά, μιας και ο πρωταγωνιστής μας, πλέον, πάσχει από διπλή αμνησία (δικός μου όρος), έχει ξεχάσει την τωρινή ζωή, ένα διάστημα είκοσι χρόνων σχεδόν, από τότε που έκανε περίεργες δουλειές για την κυβέρνηση. Δεν θυμάται τίποτα από το τώρα. Όμως με το πέρασμα των εβδομάδων θα επανέλθει, θ'αλλάξει εξωτερικά και θα γυρίσει σπίτι του. Τότε θα καταλάβει ότι ο κουνιάδος του κάνει κάποιες βρόμικες δουλειές, ότι η γυναίκα του επιχείρησε να τον στείλει στον άλλο κόσμο (όχι άδικα) και ότι η Ουάσινγκτον δεν ξεχνά τις υπηρεσίες του... Αυτά. Ιδιαίτερα περίπλοκη ιστορία δεν είναι ακριβώς, αλλά δύσκολα μπορώ να γράψω μια κατατοπιστική περίληψη με αυτά που συμβαίνουν. Η πλοκή μου φάνηκε το λιγότερο ιντριγκαδόρικη, με αρκετό μυστήριο, μπόλικη δράση και δυνατές σκηνές βίας. Η γραφή φυσικά πολύ καλή, σίγουρη και χωρίς περιττές λεπτομέρειες, οι χαρακτήρες ενδιαφέροντες και η ατμόσφαιρα σούπερ. Στα συν ότι η ιστορία διαδραματιζόταν στην όμορφη Φλόριντα, με τους βάλτους, την υγρασία, τα επικίνδυνα νερά κλπ.

 

8/10

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Ο φάκελος της μαφίας

 

Πάνω από έξι μήνες πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα ιστορία με πρωταγωνιστή τον συμπαθητικό πρώην ληστή τραπεζών και νυν (κάτι σαν) κατάσκοπο Ερλ Ντρέικ και, όσο να'ναι, μου έλειψε τόσο αυτός όσο και ο κόσμος του. Η ιστορία αρχίζει με τον Ντρέικ και τον κυβερνητικό πράκτορα Καρλ Έρικσον να βρίσκονται σε μια τράπεζα στο Νασάου, πρωτεύουσα των Μπαχαμών, και να ληστεύουν το χρηματοκιβώτιο της, έχοντας ως στόχο κάποια ντοκουμέντα που θα φέρουν σε δύσκολη θέση πολλά ανώτερα στελέχη της Μαφίας. Κατά την διαφυγή ο Ντρέικ καταφέρνει και ξεφεύγει με τους φακέλους, όμως ο Έρικσον συλλαμβάνεται από την τοπική αστυνομία. Ο Ντρέικ γυρίζει στην Ουάσινγκτον και ψάχνει να βρει που στο διάολο να παραδώσει τους φακέλους, έχοντας σαν επόμενη κίνηση να γυρίσει ξανά στο Νασάου και να βοηθήσει τον φίλο του να αποδράσει από την φυλακή. Εκτός από την γραφειοκρατία και την τοπική αστυνομία, όμως, ο Ντρέικ θα συναντήσει στον δρόμο του και επικίνδυνους εκτελεστές της Μαφίας. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι μόνος στην όλη ιστορία... Κλασικά, συστήνεται μόνο στους φαν της παλπ αστυνομικής λογοτεχνίας που θέλουν μια απλή, σχετικά καλογραμμένη και ψυχαγωγική περιπέτεια, με αρκετή δράση, όχι ιδιαίτερα περίπλοκη ιστορία και σούπερ ατμόσφαιρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πέρασα καλά.

 

7.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

Μέτρα τα βήματά σου, τρελέ

 

Τον Ιανουάριο ήταν η τελευταία φορά που διάβασα ιστορία με ήρωα τον Ερλ Ντρέικ (και γενικά βιβλίο του Νταν Τζ. Μάρλοου), και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε ο βρόμικος κόσμος του συγγραφέα. Το βιβλίο αυτό είναι το έκτο της σειράς με ήρωα τον πρώην ληστή τραπεζών και νυν ανεπίσημο κατάσκοπο Ερλ Ντρέικ και, λίγο-πολύ, προσφέρει την ίδια ψυχαγωγία με τα προηγούμενα βιβλία της σειράς (εκτός ίσως των δυο πρώτων που είναι σε πολύ ανώτερο επίπεδο ποιότητας). Αυτή την φορά ο "φιλαράκος" του Ντρέικ και πράκτορας της κυβέρνησης Καρλ Έρικσον θα μπλέξει τον πρωταγωνιστή μας και την αγαπημένη του κοκκινομάλλα Χέιζελ σε μια βρόμικη ιστορία στο Σαν Φρανσίσκο, με κάποιους φανατικούς μαύρους ακτιβιστές, τους Μαύρους Ιππότες, οι οποίοι είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν ένα τρομοκρατικό χτύπημα, χρησιμοποιώντας πληροφορίες από ένα κρατικό ίδρυμα, το ΙΑΑ, που είναι ειδικό σε μελέτες και αναλύσεις γύρω από την ασφάλεια της χώρας. Οι πρωταγωνιστές μας θα αναμιχθούν στον κόσμο του Ιδρύματος, θα μπλέξουν και με κάτι ιπποδρομίες, με την πίεση του χρόνου να είναι ένας επιπλέον αντίπαλος. Η εξέλιξη της πλοκής μου φάνηκε κάπως αργή σε ορισμένα σημεία, ενώ και η δράση δεν ήταν πολλή, μόνο προς το τέλος έγινε ένας μικρός χαμός. Σίγουρα πέρασα καλά, ευχαριστήθηκα δεκαετία του '70, έλλειψη πολιτικής ορθότητας, παλπ γραφή και βρόμικους χαρακτήρες, δεν θα το πρότεινα όμως σε μη φανατικούς της σειράς. Το κακό είναι ότι δεν βλέπω να έχει μεταφραστεί το έβδομο της σειράς, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τέσσερα που ευτυχώς έχουν μεταφραστεί. Θα το υποστώ...

 

7/10

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Νταν Τζ. Μάρλοου (Dan J. Marlowe)
  • 6 months later...

Ύστερα από μόλις δέκα χρόνια μετά, είπα να το κάνω το καλό. Να διαβάσω επιτέλους ένα δικό του, το είχα στο νου μου εδώ και καιρό. Διάλεξα ''Το όνομα του παιχνιδιού είναι θάνατος'' το μάλλον καλύτερο του σύμφωνα με τις άνωθεν κριτικές. Και ήταν καλό, ωραίο. Όχι το σούπερ ουάου αριστούργημα που θα μου μείνει. Αλλά ναι, με κράτησε καθ' όλη την έστω και μικρή διάρκεια του. Δυνατό θα ήταν η λέξη που θα χρησιμοποιούσα για να το περιγράψω. 

Ωραίος ο -δεν σηκώνω πολλά- πρωταγωνιστής. Είχε προϊδεάσει για το μονοπάτι που θα χάραζε από νωρίς. Χωρίς επιστροφή, όσο και αναστολές για όποιον στεκόταν στο δρόμο του. Ικανός με το σιδερικό όσο όμως και εύστροφος, όχι μόνο το ένα ή το άλλο. Στοιχεία αμφότερα απαραίτητα για το ''επάγγελμα'' του. Και δεν ξέρω αν ήταν ιδέα μου, αλλά μου άρεσε που διακατεχόταν από έναν έστω και χαλαρό κώδικα ηθικής. Ότι απέσυρε μόνο όσους τον ζόριζαν. Στα συν θα προσθέσω και την μάγκικη, κοφτή γλώσσα με την οποία ήταν γραμμένο. Σύναδε θα έλεγα με το όλο ζόρικο κλίμα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
  • Upcoming Events

    • 0
      14 December 2024 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..