Αλφρεντ Ελτον βαν Βογκτ (A.E. Van Vogt)

[BladeRunner]

Πολυγραφότατος και κλασικός συγγραφέας της Χρυσής Εποχής της ΕΦ, φημίζεται για τις πρωτοποριακές ιδέες του και την παλπ αίσθηση των ιστοριών του.

Πρέπει να έγραψε χαλαρά πάνω από τριάντα μυθιστορήματα και φυσικά πολλά διηγήματα. Πλήρη βιβλιογραφία θα βρείτε εδώ.

Τα περισσότερα μυθιστορήματα που έγραψε αποτελούνται από μικρότερες ιστορίες που τις ένωσε για να πάρουν την μορφή του μυθιστορήματος, το λεγόμενο fixup, ενώ άλλα βασίζονται σε διηγήματα που τελικά τα επέκτεινε.

 

Βιβλία του A. E. Van Vogt που έχουν μεταφραστεί:

 

01. The Anarchistic Colossus - Ο ανυπεράσπιστος Κολοσσός (εκδόσεις Space)
02. Slan - Κυνηγώντας τους Σλαν/Σλαν (εκδόσεις Λυχνάρι/Εξάντας)
03. The War Against The Rull - Ο πόλεμος ενάντια στο Ραλ (εκδόσεις Space)
04. Supermind - Ο υπερνούς (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)
05. The World Of Null-A - Ο Κόσμος του Μηδέν-Α (εκδόσεις Εξάντας)
06. Empire Of The Atom - Αυτοκρατορία του ατόμου (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)
07. Silkie - Σίλκι (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)
08. The Weapon Makers - Η δυναστεία των Ίσερ (εκδόσεις Λυχνάρι)
09. Quest Of The Future - Αναζήτηση του μέλλοντος (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)
10. Children Of Tomorrow - Τα παιδιά του αύριο (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)
11. The Book Of Ptath - Η βίβλος του Φθα/Πταθ (εκδόσεις Λυχνάρι/ΒΙΠΕΡ)
12. The Winged Man - Ο φτερωτός άνθρωπος (εκδόσεις Λυχνάρι)
13. The Man With A Thousand Names - Ο άνθρωπος με τα χίλια ονόματα (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)
14. The Beast - Το τέρας της Σελήνης/Το κτήνος/Το τέρας της Σελήνης (εκδόσεις Κάκτος/Μέδουσα/Λυχνάρι)
15. The Voyage of the Space Beagle - Ο ερημίτης του διαστήματος (εκδόσεις Λυχνάρι)

16. Renaissance - Αναγέννηση (εκδόσεις ΒΙΠΕΡ)

17. Planets For Sale - Σκαλ/Ο εχθρός του Γαλαξία (εκδόσεις Κάκτος)
18. The Far Out Worlds - Άγνωστοι κόσμοι (εκδόσεις Διόπτρα)

19. The Universe Maker - Θύελλα στο διάστημα/Ο δημιουργός του σύμπαντος (εκδόσεις Κάκτος/Λυχνάρι)

 

Μέχρι σήμερα έχω διαβάσει όλα κι όλα τρία βιβλία του: (με σειρά ανάγνωσης)

 

* Ο φτερωτός άνθρωπος: Κριτική εδώ.

* Ο εχθρός του Γαλαξία: Κριτική εδώ.

* Κυνηγώντας τους Σλαν: Κριτική εδώ.
 

Εσείς έχετε διαβάσει τίποτα δικό του; Πως σας φάνηκε;

Edited February 20, 2014 by BladeRunner

[Δημήτρης]

Καλός συγγραφέας ο Βογκτ για όσους αρέσκονται σ' αυτόν τον pulp τρόπο γραφής, μου άρεσε και στα τρία του που έχω διαβάσει. Ωραίες περιπέτειες που έχουν όμως έναν κάποιον βαθμό δυσκολίας με αποτέλεσμα να πρέπει ο αναγνώστης να είναι προσεκτικός για να μην χάσει την μπάλλα. Οι κριτικές μου:

 

- Οι Οπλοποιοί

 

- Σλαν

 

- Το Κτήνος

Edited February 20, 2014 by Δημήτρης

[vaggelis]

Μολις τελείωσα το "Κτήνος" και το βρήκα λίγο μέτριο. Η υπόθεση ξεκινάει όταν ο Τζιμ Πέντρέϊκ που είναι πρώην πιλότος της Αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας και βετεράνος του Βιετνάμ όπου ακρωτηριάστηκε το δεξί του χέρι, βρίσκει κοντά στο σπίτι του μια περίεργη μηχανή που λειτουργεί συνεχώς χωρίς να χρειάζεται καύσιμα και το κυριότερο κάνει το χέρι του να ξαναφυτρώσει. Στην προσπαθειά του να βρει πως ακριβώς λειτουργεί και πως να την αξιοποιήσει καλύτερα, κάποιοι μυστήριοι τύποι του την αρπάζουν και τότε αρχίζει ένα ατελείωτο κυνηγητό όπου εμπλέκονται ιδιωτικές μυστικές οργανώσεις, κρατικές μυστικές οργανώσεις, απομεινάρια των Ναζί και μυστικές βάσεις στην Σελήνη. 

 

Αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι δεν έχει κάποια συνεκτική δομή, ή κάποια κεντρική ιδέα, αλλά απλώς συμβαίνουν διάφορα περιστατικά που όλα τελειώνουν όταν κάποιος κτυπάει στο κεφάλι τον Πέντρεϊκ ρίχνωντας τον αναίσθητο, ή όταν κάποιος του κόβει ξανά το χέρι ή κάποιο πόδι του (που μετά ξαναφυτρώνουν). Πρόκειται για ένα ελαφρύ pulp μυθιστόρημα που το διαβάζεις και περνάει καλά η ώρα.

 

6/10

Edited February 11, 2017 by vaggelis

[tonisq]

Καλημέρα

Το τέρας της Σελήνης δεν είναι το ίδιο βιβλίο με Το κτήνος

[vaggelis]

6 hours ago, tonisq said:

Καλημέρα

Το τέρας της Σελήνης δεν είναι το ίδιο βιβλίο με Το κτήνος

Αν ρωτάς, ναι είναι το ίδιο βιβλίο, που για κάποιο λόγο δυο διαφορετικοί εκδότες το έβγαλαν με διαφορετικό τίτλο.

[tonisq]

aha! πάντα είχα την εντύπωση πως ήταν διαφορετικά

[Δημήτρης]

Καιρό είχα να τον πιάσω και μου είχ... Εεε όχι ακριβώς λείψει γιατί δεν είναι να πεις ότι έχω ξετρελαθεί. Έστω σε αυτά τα λίγα που έχω διαβάσει. Αλλά ναι, μπορώ να πω ότι σε γενικές γραμμές έχω περάσει καλά μαζί του. Και έτσι έγινε και τώρα με την συλλογή ''Θύελλα στο Διάστημα'':

-''Θύελλα στο Διάστημα'': Το ομότιτλο έχει να κάνει με το μακρινό μέλλον όπου η ανθρωπότητα έχει εξελιχθεί σε ένα είδος δυνάστη στο σύμπαν και θέλει -φυσικά- να κατακτήσει τα πάντα. Οι άνθρωποι δεν είναι η μόνη μορφή ζωής που υπάρχει μιας και παίζουν και οι Μικτοί άνθρωποι και οι Δήλιοι. Ρομπότ με ξεχωριστές πνευματικές ικανότητες. Πεδίο δράσης το μικρό νέφος του Μαγγελάνου που μόνο κατ' όνομα είναι τέτοιο. Είχε τεχνητή γλώσσα όντας όμως εκλαϊκευμένη, όχι μόνο δεν με κούρασε, αλλά μ' έβαλε και καλύτερα στο κλίμα. Κυνικό κλείσιμο, δεν μπορεί κανείς παρά να την τελειώσει με ένα χαμόγελο στα χείλη.

- ''Τζάγγερνωτ'': Φόντο κάπου κατά την διάρκεια του Β' Π.Π. όπου μία εργοστασιακή εφεύρεση, θα φέρει επανάσταση και νέα τροπή υπέρ των Συμμάχων. Ή κάτι τέτοιο, δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα καλά. Υποψιάζομαι κακή μετάφραση. Καθόλου περίεργο φυσικά από την στιγμή που έχουμε να κάνουμε με Κάκτο. Αδιάφορο όπως και να 'χει. 

- ''Η Φυλακή του Θηρίου'': Ακολουθεί το γνωστό μοτίβο εχθρικής μορφής ζωής που έρχεται στη Γη και απορροφάει τα σώματα αυτών που αποσύρει. Όχι όμως και το συνηθισμένο κίνητρο της κατάκτησης της, είναι πιο... ευγενές. Προσοχή όμως γιατί τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει. Ωραία ήταν.

- ''Το Οπλοπωλείο'': Ταλαίπωρος μεροκαματιάρης αναστατώνεται από σχετικό κατάστημα που ανοίγει στο χωριό του για να φέρει τα πάνω- κάτω στην ήσυχη του καθημερινότητα. Ενώ παράλληλα υπάρχει και το ηθικό σκέλος στη μέση. Βλέποντας τα αιτήματα του να αγνοούνται θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του και τα απρόοπτα θα αρχίσουν. Κάτι πήγε να πει στην αρχή αλλά στη συνέχεια με κούρασε. Μου έδωσε την εντύπωση ότι δεν ήξερε πως να την τελειώσει. Ενδιαφέρουσα πάντως, δεν την λες και μάπα.

Καλή σε γενικές γραμμές, αξιόλογη. Έδειχνε κατά διαστήματα την ηλικία της. Ακόμη και αν δεν ήξερε κανείς τον συγγραφέα, φαινόταν ότι είναι παλαιομοδίτικη. Με γράψιμο που αντιτίθεται στα στάνταρ που ενδεχομένως έχει συνηθίσει ο σημερινός αναγνώστης. Δεν νομίζω ο Βογκτ να πάρει ποτέ θέση ανάμεσα στους αγαπημένους μου συγγραφείς, αλλά πάντα θα τον έχω στο νου μου όταν θέλω κάτι το ανάλαφρο και συνάμα ποιοτικό. 

Edited July 5, 2020 by Δημήτρης

[Δημήτρης]

Διάβασα ''Τα παιδιά του αύριο''. Πρέπει να πω ότι πριν ξεκινήσω με προϊδέασε αρνητικά η pulp έκδοση από Πάπυρο. Πολύ pulp ακόμη και για Βογκτ. Λανθασμένα όμως, αποδείχθηκε ευχάριστη έκπληξη. 

Βρισκόμαστε σ' ένα προαστιακό μέρος στη Γη, το Σπέισπορτ. Ιδιαίτερης όμως σημασίας μιας και είναι κατά κάποιο τρόπο γενέτειρα αστροναυτών, αφού βρισκόμαστε πλέον σε διαστημική εποχή. Βετεράνος κοσμοναύτης επιστρέφει μετά από δεκαετή απουσία για να συναντήσει νέα τάξη πραγμάτων. Η οποία έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές του, για να ακολουθήσουν και οι αναπόφευκτες στο σπίτι. Παράλληλα παίζουν και άλλοι παίκτες, πιο extreme. Στο πρόσωπο... απρόσωπων εξωγήινων. Αόρατων, ή που έχουν την ικανότητα να καταλαμβάνουν ανθρώπινα προσωπεία. Με τον σκοπό τους όπως καταλαβαίνει κανείς, να μην είναι αυτό ακριβώς που λέμε φιλικός. 

Καλό και αυτό, ωραίο. Ανάλαφρη, teen περιπέτεια. Με πιπεράτες ενίοτε λεπτομέρειες, προτείνεται πιστεύω ως καλό ξεκίνημα για τον σημαντικό αυτό συγγραφέα. 

Edited February 22, 2021 by Δημήτρης

[Δημήτρης]

Έκτο που περνάει στα διαβασμένα με το ''Ο ανυπεράσπιστος κολοσσός''.

Video game δράση αλλά δεν με χάλασε. Και δεν είναι σχήμα λόγου μιας και όντως έχουμε να κάνουμε με παιχνίδι. Και συγκεκριμένα των Ιγκ, φυλής στα απώτερα βάθη του διαστήματος. Σκοπός του παιχνιδιού η κατόπτευση, και στη συνέχεια η καταστροφή κατώτερων φυλών που ζούνε στο σύμπαν. Ο συγκεκριμένος παίκτης, Ξένος όπως αποκαλείται, έχει επιλέξει την ανθρωπότητα. Εύκολος στόχος μιας και είναι αλαζονική όσο και ηλίθια. Με μορφή αύρας παρακολουθεί τους στόχους του, για να μπορέσει να χαράξει την στρατηγική του. Και αυτοί όμως δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. 

Καλό και αυτό, με το ανάλαφρο πάνω- κάτω ύφος και του προηγούμενου. Με αναρχικές και σοσιαλιστικές προεκτάσεις. Παίζει να έχω και άλλα από την pulp σειρά των εκδόσεων Λυχνάρι, πρέπει όμως να ξεθάψω την κούτα. 

Edited April 22 by Δημήτρης