Jump to content

Luis Fernando Versissimo


Naroualis

Recommended Posts

Οκέι, πιθανόν, να μην ανήκει εδώ αυτό το νήμα, όμως και τα δύο βιβλία με τα οποία ο Λουίς Φερνάντο Βερίσσιμο είναι γνωστός στα ελληνικά είναι καθαρόαιμα αστυνομικά.
 
Πρόκειται για τα Η λέσχη των αγγέλων (Ενάλιος 2001, μετάφραση Μαρία δα Πιεδάδ Φερέιρα - Μανιατόγλου) και Ο Μπόρχες και οι Αιώνιοι Ουραγκοτάγκοι (Άγρα 2007, μετάφραση Κρίτων Ηλιόπουλος).

 

 

Αυτό το τελευταίο το τελείωσα χτες βράδυ. Είναι ένα παράξενο βιβλιαράκι, γραμμένο στο δεύτερο πρόσωπο (πιθανόν το πρώτο βιβλίο γραμμένο στο δεύτερο πρόσωπο που διαβάζω). Είναι σίγουρα αστυνομικό, αλλά ανακατεύει τον Πόε, το Μπόρχες, το Λάβκραφτ και μια ολόκληρη σημειολογία σχετικά με τους τρεις αυτούς στα όρια της ερωτικής μονομανίας. Η ιδέα είναι έξυπνη και στέκεται μέσα στον κυκεώνα των υποθέσεων που κάνουν οι λογοτεχνικοί ντετέκτιβ. Η γραφή είναι σπιρτόζικη, γεμάτη με πνεύμα, και αυτά που περιγράφονται μπορεί να μην είναι κραυγαλέα ανατριχιαστικά, αλλά σε κάνουν να σαλεύεις στην καρέκλα σου. Το τέλος είναι ταυτόχρονα αιωρούμενο και καταληκτικό, με την έννοια ότι ξέρεις ότι η υπόθεση λύθηκε, αλλά δεν ξέρεις αν είναι στ' αλήθεια αυτή η υπόθεση που διάβασες, ή αυτό το τέλος της.

 

Γενικά σε κάνει να εκτιμάς και το συγγραφέα και την επιλογή της φόρμας του και κυρίως να μη μπουκώνεις από το πειραματικό του ύφος. Πάει να πει, μπορεί όντως να πειραματιζόταν με το ύφος του, αλλά στο σερβίρει σαν κάτι εύκολο, κάτι που το κατέχει. 

 

Θα το πρότεινα σε όλους, κυρίως γιατί είναι ευχάριστο στην ανάγνωση, με δράση και φιλοσοφία μπλεγμένες ταυτόχρονα. 

 

 

 

 

Περισσότερα στοιχεία για τον Βερίσσιμο, στο λήμμα του στη Wikipedia.

Edited by Naroualis
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Και γω πέρυσι τον Ιούλιο διάβασα το Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι, σχόλιο εδώ. Καλό μου είχε φανεί και ευχάριστο. Στην βιβλιοθήκη μου έχω και την Λέσχη των Αγγέλων, κάποια στιγμή θα την διαβάσω κι αυτήν.

Link to comment
Share on other sites

Έπεσα πάνω του χθες, σε δανειστική βιβλιοθήκη. Το διάβασα και δεν έχω να πω καλά λόγια. Σε ένα σημείο προς τη μέση το απολάμβανα, (μου άρεσε το λεπτό του χιούμορ και η ιδέα πάνω στην οποία κινήθηκε), αλλά μετά ξεχύλωσε τόσο, που πραγματικά δεν είχε νόημα. Βρήκα τη σημειολογία του σχεδόν αδιάφορη και γενικά μου έμεινε η αίσθηση ότι ο συγγραφέας κομπάζει για τις γνώσεις του και για το ότι είναι συγγραφέας.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..