DinoHajiyorgi Posted April 4, 2014 Share Posted April 4, 2014 (edited) Η Ατσαμπάχ η Απόρθητη είχε πέσει, και ο Σοφόρ ο Κατακτητής, σαν σωστός ηγέτης, μας έδωσε τρεις μέρες να βγάλουμε το άχτι μας για όλους τους νεκρούς συμπολεμιστές μας που χάθηκαν στα τείχη. Οι άντρες του δικαιούνταν μια αμοιβή για την νίκη τους. Πλιάτσικο και βιασμοί μέχρι να χορτάσουν τα λιμασμένα ένστικτα. Πολλοί χίμηξαν προς τα ξακουστά κόκκινα σπίτια της πόλης, εγώ προτίμησα να ακολουθήσω την μυρωδιά του χρυσού. Μετά θα αγόραζα αβίαστα όποια γυναίκα γούσταρα. Έφτασα στη Βελόνα του Αντόρ, τον ψηλότερο πύργο στον ψηλότερο λόφο εντός των τειχών, την κατοικία του κακόφημου μάγου. Όλοι ξέραμε για τα ολόχρυσα σκεύη που χρησιμοποιούσε στις σκοτεινές του μαγγανείες, καλυμμένα όμως όπως έλεγαν από παχιά κρούστα πηγμένου αίματος. Με είχαν προλάβει ήδη τρεις από τους λόχους μας, και δινόταν σκληρή μάχη σε όλες τις κλίμακες του πύργου, με άφοβα τελώνια να υπερασπίζονται την Βελόνα με λυσσαλέο πείσμα. Με το ξίφος και το τσεκούρι μου βούτηξα στην αιματοχυσία, αποφασισμένος να φτάσω στην κορυφή. Κάπου εκεί ψηλά φανταζόμουν τον Αντόρ να γεννοβολάει αυτούς τους πολεμιστές, που δεν νοιάζονταν να σφαχτούν από τις λεπίδες μας. Σου αφαιρούσε την ευχαρίστηση να τα σκοτώνεις. Ήταν περισσότερο σαν άσκηση, ένα στοίχημα με τις αντοχές σου. Όταν επιτέλους πάτησα στο τελευταίο σκαλοπάτι, οι ώμοι μου φλέγονταν και οι λάμες μου είχαν στομώσει. Πίσω μου στις σκάλες αντηχούσαν τα βογκητά των τραυματισμένων μου συντρόφων, και μπροστά μου, γονατιστός σε έναν κύκλο από κιμωλία ήταν ο ίδιος ο Αντόρ. Ιδρωμένος, εξουθενωμένος, προφανώς είχε φτάσει στα όρια του. Κλαψούρισε κάτι και σήκωσε τα χέρια του παρακλητικά προς το μέρος μου. Έκανα ένα αποφασιστικό βήμα εμπρός και χωρίς ενδοιασμό κάρφωσα την αιχμή του ξίφους μου στο λαρύγγι του. Τον παρακολούθησα με ικανοποίηση να σωριάζεται κάτω αφήνοντας πνιγηρούς ήχους και ψεκάζοντας τα σχέδια της κιμωλίας με το μαύρο του αίμα. Αμέσως ξέσπασε μια απόκοσμη κραυγή και από τις σκιές δεξιά μου ξεπήδησε ένας δαίμονας, που εκείνη τη στιγμή έδειχνε σαν μια συνηθισμένη γάτα. Με τις τρίχες του σηκωμένες, τα νύχια του προτεταμένα και τα σαγόνια του γυμνωμένα, το αιλουροειδές πραγματοποιούσε εντυπωσιακό άλμα με στόχο το πρόσωπο μου. Τίναξα το ξίφος μου προς τα πάνω, έτοιμος να κόψω το ζώο στα δύο όταν μια δυνατή λάμψη συγκλόνισε τη λάμα μου, με αποτέλεσμα να χάσω το κράτημα της λαβής της. Η γάτα έσκασε στο πάτωμα, αλλά μόνο γάτα δεν ήταν πλέον. Είχε αλλάξει σε μια μικρόσωμη, σκουρόχρωμη κοπέλα με κορακίσια μαλλιά, μεγάλα μάτια γεμάτα μίσος και δόντια κατάλευκα και κοφτερά που σφύριζαν απειλητικά εναντίον μου. Είχε τατουάζ και χρυσά βραχιόλια στα μπράτσα, ενώ ένας μακρύς και αραχνοΰφαντος μανδύας κάλυπτε το σώμα της. Έφτυσε κάποια κατάρες σε άγνωστη γλώσσα ενώ την κοιτούσα σαστισμένος. Τι είχα εδώ πέρα; Μια σκλάβα του μάγου Αντόρ ή κάτι παραπάνω; Ετοιμάστηκα να τη δέσω χειροπόδαρα όταν το υποψήφιο λάφυρο μου τινάχτηκε όρθιο και άρχισε να τρέχει προς το μπαλκόνι του πύργου. Δεν υπήρχαν κάγκελα και το κορίτσι έτρεχε ολοφάνερα για να πηδήσει στο κενό. Χωρίς να το σκεφτώ καθόλου, γιατί φέρθηκα ηλίθια, έτρεξα στο κατόπι της και άρπαξα την μακριά ουρά του μανδύα της την στιγμή που εκείνη τινασσόταν στον αέρα. Ήμουν σίγουρος ότι την είχα, θα τραβούσα εύκολα πάνω το μικροκαμωμένο της κορμί, όταν ο μανδύας με πήρε μαζί του σα να ήμουν ένα ελαφρύ σκιάχτρο γεμάτο από πούπουλα. Κραύγασα, ή μάλλον τσίριξα, καθώς βρέθηκα στο κενό πίσω από το θήραμα μου. Με την σπάνια οπτική ενός πουλιού, είχα από κάτω τις μικρές κόκκινες οροφές των σπιτιών της πόλης, μέρος των τειχών και ενδιάμεσα τους ανθρώπους σαν μερμήγκια. Αναρωτιόμουν πως ακριβός θα ένιωθα την στιγμή που θα γινόμουν κομμάτια εκεί κάτω, όταν έσκασα στη μαλακή πλαγιά ενός ψηλού αμμόλοφου και κουτρουβάλησα μέχρι να βρεθώ πάνω στην μανιασμένη μου αιχμάλωτη. Τα είχα τελείως χαμένα αλλά η καταραμένη αυτή δαιμόνισσα δεν μου έδινε την ευκαιρία να πάρω μια ανάσα, να καταλάβω τι είχε συμβεί. Μου έσκισε το πρόσωπο με τα νύχια της ενώ δάγκωνε με λύσσα τα χέρια μου σαν να ήθελε να μου ξεκολλήσει σάρκες. Πάλεψα μαζί της, της κατάφερα ένα χτύπημα στο πρόσωπο που της έκοψε για λίγο τη φόρα, και όταν μπόρεσα χούφτωσα τους καρπούς της και την κάρφωσα στην άμμο κάτω από το βάρος μου. Μείναμε για λίγο έτσι, λαχανιασμένοι να κοιταζόμαστε. Στη συνέχεια κοίταξα γύρω για να διαπιστώσω ότι μας κύκλωνε μια έρημος γεμάτη αμμόλοφους, μέχρι εκεί που έβλεπε το μάτι. «Που είμαστε;» φώναξα, «Που είναι η Ατσαμπάχ;!» Της πίεσα το στέρνο με το γόνατο μου. «Μίλα μάγισσα!» «Άσε με να φύγω» είπε εκείνη, «Ελευθέρωσε με τώρα και θα σου χαρίσω τη ζωή. Αλλιώς θα υποφέρεις, θα μετανιώσεις την στιγμή που με συνάντησες!» Άφησα το ένα της χέρι ίσα για να της καταφέρω ένα δυνατό χαστούκι. Την γύρισα μπρούμυτα και με ένα από τα δαλματικά μου μαντίλια της έδεσα τους καρπούς σταυρωτά, πίσω από την πλάτη της. Σηκώθηκα και την τράβηξα κι εκείνη μαζί μου όρθια. Είχα ακόμη το τσεκούρι μου και ένα στιλέτο στη θήκη του γοφού μου. «Προς τα πού είναι η πόλη;» την ξαναρώτησα. «Που θες να ξέρω ηλίθιε» μου απάντησε. «Κάνε ξανά το ξόρκι, πήγαινε μας πίσω!» «Δεν ξέρω πως…» Έβγαλα το στιλέτο και κόλλησα την κόψη του στο λαιμό της. «Θα σε σκοτώσω το ορκίζομαι!» «Ήταν τυχαίο που βρεθήκαμε εδώ. Δεν είμαι μάγισσα!» Δεν ήμουν σίγουρος ότι έλεγε την αλήθεια, αλλά έβλεπα την αποφασιστικότητα στο βλέμμα της. Δεν θα έχανα τίποτα να την άφηνα ζωντανή για λίγο ακόμα, φτάνει να πρόσεχα τα νώτα μου. Υποψιαζόμουν ότι είχα βρει ένα λάφυρο που έκρυβε πλούσιες εκπλήξεις. Διάλεξα μια κατεύθυνση και την έσπρωξα προς τα εκεί. Να δούμε που θα μας έβγαζε. Η επόμενη κίνηση θα ήταν δική της. «Προχώρα» της είπα. Κάτι είπε που έμοιαζε με βρισιά. «Τι είπες;» Δεν μου απάντησε. Αρχίσαμε να βαδίζουμε στην άμμο. Ήρθε ξανά ο καιρός. Να ακουστούν τα φτερουγίσματα των Ερινύων του φόρουμ για άλλη μια φορά. Και εδώ χρειάζονται κάποιες διευκρινίσεις γιατί το ευλογημένο μας sff έχει μαζέψει πολλά νέα μέλη που δεν ξέρουν σε τι αναφέρομαι. Ο θεσμός των Ερινύων είναι παλιός εδώ. Πως ξεκίνησε: Από την ευαίσθητη αφεντιά μου, που όποτε διάβαζα fantasy διήγημα που μου ξέσχιζε τα σωθικά με το κάθε άλλο παρά ευτυχισμένο φινάλε του, αποκαλούσα τη συγγραφέα του «άτιμη Ερινύα». Μια μέρα, σε μια συνάντηση του sff στην Αθήνα, με στρίμωξαν τρεις ερινύες, και με προκάλεσαν να τους γράψω εισαγωγή για write-off, για fantasy διήγημα βεβαίως, με στόχο το πιο πετυχημένο, δραματικό και σπαρακτικό φινάλε. Εκείνη η μονομαχία είχε τέτοια επιτυχία που καθιέρωσε τον θεσμό, τον διαγωνισμό Ερινύων, όπου τον τίτλο κέρδιζαν οι τρεις πρώτες στην ψηφοφορία που ακολουθούσε. Είπα λοιπόν να ανοίξω το εν λόγω «φεστιβάλ» και για φέτος. Όσοι παίζεται σε άλλους διαγωνισμούς που τρέχουν τώρα, μην ανησυχείτε. Με τον καιρό, κάθε διαγωνισμός «Ερινύες» εξελίσσεται για να μην κακοκαρδίσει κανέναν. Λοιπόν, δώστε προσοχή στους κανόνες για τις «Ερινύες 2014»: Θα γράψετε ένα διήγημα fantasy, που στόχος του είναι να μην έχει ακριβώς ευτυχισμένο τέλος. Θα είναι δραματικό, ή έστω διφορούμενο το φινάλε του. Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ είναι μεν το λάκτισμα της δικής σας ιστορίας, αλλά δεν θα τη κοτσάρετε στο δικό σας διήγημα. Το διήγημα το δικό σας, ξεκινά αμέσως μετά όσα έγραψα εγώ (δεχόμαστε και σημεία prequel της εισαγωγής), και ενώ δεν σας επιτρέπεται να ξεφύγετε από όσα στήνει η εισαγωγή, αφήνεται στη δική σας κρίση ποια από αυτά θα αποκαλύψετε, και εάν, στον αναγνώστη. (Το ότι οι αναγνώστες του φόρουμ θα γνωρίζουν την εισαγωγή δεν έχει σημασία. Εσείς υποκριθείτε ότι δεν το γνωρίζουν. Θα είναι μια εμφανής επίδειξη της μαεστρίας σας.) Το διήγημα σας το ποστάρετε στη Βιβλιοθήκη Fantasy, και στο εδώ τόπικ βάζετε το λινκ. Τα διηγήματα δεν θα κλειδώνονται. Για όσο διαρκεί ο διαγωνισμός επιτρέπονται σχόλια και κριτικές. Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΛΗΓΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014. Θα ψηφίσουμε ποιες ή ποιοι είναι οι τρεις Ερινύες του 2014… του χρόνου. Ευπρόσδεκτες λοιπόν και οι αρσενικές πένες του φόρουμ. Όριο λέξεων 4.000 – αδιαπραγμάτευτα. Edited April 4, 2014 by DinoHajiyorgi 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted April 4, 2014 Author Share Posted April 4, 2014 Sonya, Naroualis και Nienor ήταν οι πρώτες, original Ερινύες μας. Στο write-off #38. Δεν διεκδικούσαν τον τίτλο τότε. Ως ήδη καταξιωμένες Ερινύες μάχονταν με τις πένες τους για την κορυφαία θέση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 5, 2014 Share Posted April 5, 2014 Welcome back, Dinos! (Θα πάρω μέρος). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted April 5, 2014 Share Posted April 5, 2014 Καθώς οι 'Ερινύες 2014' δεν αποτελούν write-off, μεταφέρονται στο γενικό forum των παιχνιδιών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 17, 2014 Author Share Posted September 17, 2014 Bump βρε. Βαδίζουμε για το τέλος της χρονιάς. Ούτε μία ιστορία; (O tempora, o mores, o esefef!) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted September 18, 2014 Share Posted September 18, 2014 (edited) Εγώ είχα γράψει μια ιστορία όταν είχα δει το θέμα (με είχε πιάσει μια μανία να γράφω εκεί, τέλη απρίλη- αρχές μάη) αλλά δεν έχω ξανασχοληθεί. Παρ' όλα αυτά είναι ολοκληρωμένο κι εντός λέξεων, οπότε θα το ανεβάσω λογικά κάποια στιγμή (τέλη Δεκέμβρη;), αφού το ξαναδώ άλλη μια φορά. edit: Τα διηγήματα δεν θα κλειδώνονται. Για όσο διαρκεί ο διαγωνισμός επιτρέπονται σχόλια και κριτικές. Αυτό δεν το θυμόμουν. Είχα την εντύπωση ότι κλειδωνόταν και δε θα ήθελα να περιμένω πόσο καιρό για να ακούσω σχόλιο. Οπότε μπορεί αν προλάβω να την κοιτάξω Οκτώβρη, μπορεί να την ανεβάσω και νωρίτερα. Edited September 18, 2014 by Morfeas Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted December 30, 2014 Share Posted December 30, 2014 (edited) Αυτό εδώ παραλίγο να το ξεχάσω... Βλέπω στα αρχεία μου "Το Λάφυρο που Σκέφτεται" και τότε με χτύπησε (που λεν κι οι αγγλοσάξονες) Υποθέτω ότι το παιχνίδι δεν ισχύει πια, αλλά σε κάθε περίπτωση μια χαρά δουλειά έκανε σ' εμένα - άλλωστε δεν αποσκοπούσα στον τίτλο όταν έγραφα. Επειδή το κείμενο γράφτηκε για το συγκεκριμένο παιχνίδι θα το ανεβάσω, λοιπόν, για να υπάρχει, αφού το παστρέψω λιγάκι. edit: Ορίστε και το διήγημα: Το Λάφυρο που Σκέφτεται Δεν ξέρω αν ταιριάζει στον ορισμό του Ερινυοδιηγήματος, βέβαια. Edited December 30, 2014 by Morfeas 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted April 15, 2016 Author Share Posted April 15, 2016 Bump βρε. Βαδίζουμε για το τέλος της χρονιάς. Ούτε μία ιστορία; (O tempora, o mores, o esefef!) Bump άλλη μία. Περιμένει δύο χρόνια. Ας το βαφτίσουμε 2016 και αν υπάρχει ενδιαφέρον στήνουμε αρένα για ερινύες αυτό το καλοκαίρι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 19, 2016 Share Posted April 19, 2016 Αν είναι κάτι που μου είχε πει η Eugenia Rose νομίζω θα με ενδιέφερε. Πολεμίστριες; Μυθολογία; Πόθοι /πάθη /κρίματα /αίματα /σπαθιά; Μετά το παιχνίδι με τον Σπύρο εδώ είμαστε. Θα τον έχω μόλις κατασφάξει και θα είμαι σε φόρμα! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Το ξέρω ότι είχα πει ότι θα πάρω μέρος, αλλά δεν είμαι πια καθόλου σε φάση να κάνω ανθρώπους να στεναχωριούνται γράφοντας δυσάρεστα πράγματα. (Επειδή δεν είναι σωστό που σε άφησα χωρίς απάντηση, Ντίνο). 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Εγώ νομίζω ότι ερινύεψα αρκετά, οπότε παρ' εκτός κι αν μου κάνει το απόλυτο υπερούμπερ κλικ η εισαγωγή, θα παραχωρήσω το σκήπτρο μου στις επόμενες Ερινύες. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Πόσοι παίζουν εδώ; Από τρεις μέχρι τριάντα τρεις; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 25, 2016 Share Posted April 25, 2016 Πόσοι παίζουν εδώ; Από τρεις μέχρι τριάντα τρεις; Ναι. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LoL4NevEr Posted May 6, 2016 Share Posted May 6, 2016 Δεν θα είχα θέμα να πάρω μέρος. Μπορεί να είμαι καινούργιος, αλλά θα το έβρισκα αρκετά ενδιαφέρον να προσπαθήσω! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted May 7, 2016 Share Posted May 7, 2016 Δεν θα είχα θέμα να πάρω μέρος. Μπορεί να είμαι καινούργιος, αλλά θα το έβρισκα αρκετά ενδιαφέρον να προσπαθήσω! Φίλε μου γεια! Τώρα και για τρεις περίπου εβδομάδες θα τρέξει ο τρομοδιαγωνισμός, και μετά είπαμε με τον MadnJim να παίξουμε ένα προσωπικό παιχνίδι με ανταλλαγή προλόγων. Μέσα στο καλοκαίρι σκεφτόμουν να ασχοληθώ με τις ΕΡΙΝΥΕΣ, οπότε μακάρι να έχω παρέα! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LoL4NevEr Posted May 11, 2016 Share Posted May 11, 2016 Ωραία! Η ιδέα μου αρέσει! Ποτέ δεν έγραφα ιστορίες με ευχάριστα endings, οπότε η ιδέα μου κολλάει γάντι. Άσε που έχει πλάκα να συνεχίζεις από ένα σημείο και μετά, σαν αφηγηματικό challenge το θεωρώ ενδιαφέρον :3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 22, 2019 Author Share Posted February 22, 2019 ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ... Δεν ζουν πια Ερινύες στο sff; (στο δεύτερο ποστ οι εξηγήσεις για τους νέους) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted February 22, 2019 Share Posted February 22, 2019 Δραματικό, σπαρακτικό, έστω διφορούμενο φινάλε, ε; Δηλαδή σφαλιάρα στο τέλος να κατεβάσει ο αναγνώστης ότι γαλλικό γνωρίζει και δεν το 'ξερε ως τότε. Ψήνομαι, θα το παλέψω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted March 2, 2019 Share Posted March 2, 2019 Από το WriteOff #91, λίγες παραπάνω λέξεις από το αρχικό όριο του 2014, αλλά εξελίχθηκε ο κόσμος έκτοτε. Η Ντουναχάσα φλέγεται, λοιπόν, καλή σας όρεξη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.