Jump to content

Θέλω να μιλήσω για τον Νικ Μάρβελ...


tatiani1990

Recommended Posts

“Είναι φανερό ότι υπάρχει συνασπισμός”; Όχι, δεν είναι καθόλου φανερό. Αυτή είναι συνομωσιολογική σκέψη. Τα πράγματα είναι πιο απλά απ' όσο νομίζεις. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τη στρατευμένη λογοτεχνία (όπου κι αν τη στρατεύουν) αλλά έχω με την κακοποιημένη λογοτεχνία. Η στρατευμένη λογοτεχνία έχει κι αυτή τους κανόνες της αν θέλει να είναι αποτελεσματική. Για παράδειγμα δε μπορείς να έχεις έναν τριτοπρόσωπο παντογνώστη αφηγητή ο οποίος να παίρνει ξεκάθαρα θέση υπέρ του ενός ή του άλλου πράγματος, διότι τότε πρόκειται για ξεκάθαρη προπαγάνδα η οποία είναι αισθητικά απωθητική (για να μην πω κι ότι υποτιμά την νοημοσύνη του αναγνώστη). Αν ο συγγραφέας δε μπορεί να αποστασιοποιηθεί, ας χρησιμοποιήσει πρωτοπρόσωπη αφήγηση κι ας προσπαθήσει να μας κάνει να ταυτιστούμε με τον ήρωα.

Επίσης είναι τουλάχιστον αφελές να προσπαθείς να πάρεις μια πετυχημένη φόρμουλα τύπου Χάρι Πόττερ και να ντύσεις με αυτή κάποιο άλλο περιεχόμενο. Δε λειτουργούν έτσι τα πράγματα, μια και συχνά η φόρμα και το περιεχόμενο είναι αλληλένδετα, τόσο νοηματικά όσο κι ιστορικά. Να το πάμε και λίγο βαθιά; Για να πετύχει ένα βιβλίο θα πρέπει η ιστορία του ν' “αγγίξει” είτε συνειδητά ή ασυνείδητα το κοινό του και σε ένα ή περισσότερα επίπεδα πέραν αυτού της ιστορίας. Θέλει δουλειά στο συλλογικό υποσυνείδητο. Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Γιατί ο “Δράκουλας” του Μπράμ Στόκερ είναι κλασικό βιβλίο κι όλοι οι υπόλοιποι δράκουλες που είναι και πιο φαντεζί και μοντέρνοι κι εντυπωσιακοί, όχι; Διότι η νουβέλα του Στόκερ είναι αλληγορία. Γράφτηκε σε μια εποχή που οι συγγραφείς δε μπορούσαν να μιλήσουν για σεξ κι ο Στόκερ ήθελε να γράψει για τους έκφυλους μεσήλικες που διακόρευαν τις αθώες κορασίδες, καταστρέφοντάς τες, παίρνοντας μεταφορικά τη ζωή τους, δηλαδή τη δυνατότητά τους να παντρευτούν. Ενώ οι περισσότεροι μοντέρνοι Δράκουλες, είναι “επιφανειακά” έως και trash τέρατα μιας κι οι κοινωνικές συνθήκες έχουν άλλάξει.

Γιατί στα γράφω όλα αυτά ενώ υποψιάζομαι ότι διόλου δε σε ενδιαφέρουν; Πρώτον, διότι ίσως δεν έχεις συνειδητοποιήσει ότι εδώ είναι ένα λογοτεχνικό φόρουμ που παίρνουμε τη λογοτεχνία στα σοβαρά και μας αρέσει ν' αναλύουμε τα βιβλία. Και δεύτερον για να μη χάνεις το χρόνο σου περιφερόμενη στο διαδίκτυο, προσπαθώντας μάταια να διαδώσεις ένα βιβλίο χαμηλής λογοτεχνική αξίας, κι εφευρίσκοντας άλλους λόγους κι υπαιτίους για την αποτυχία του.

  • Like 8
Link to comment
Share on other sites

Όποιος θέλει απλά trolling δεν πρόκειται να πάρει απάντηση από μένα. Αν έχει περιέργεια ας βάλλει στο Google "Νικ Μάρβελ" κι ας ικανοποιήσει την περιέργειά του.

Είμαι σίγουρη ότι το trolling θα συνεχιστεί εδώ κι ίσως το κλειδώσουν... έγινε κι αυτό στο παρελθόν εδώ 2 φορές και σε άλλα 3 forums από τα 35 που έχω ανοίξει παρόμοιο thread. Έχω εντοπίσει 2 περιπτώσεις όπου κάποιοι από τους admin ή τους mods έχουν συγκεκριμένες προσωπικές τοποθετήσεις και ενοχλούνται από τα μνμ που εκθέτονται στον Νικ Μάρβελ... δεν το θεωρώ αυτό ηθικό αλλά δεν μπορώ και να κάνω τπτ.

 

Υ.Γ. Τον nickmarvel τον γνωρίζω... τουλάχιστον αυτόν τον συγκεκριμένο nickmarvel, που πέρασε απ' το SFF. Είχα καιρό να επικοινωνήσω μαζί του και χαίρομαι που απάντησε εδώ.

Υ.Γ.2 Γράψατε ήδη πάρα πολλά... για το πρόβλημα που ανάφερα παραπάνω δεν άκουσα καμιά απάντηση... Όταν κάνω quote για να απαντήσω σε κάποιον δε μου βγάζει και το κείμενο του άλλου...

 

Κοίτα, το trolling δεν το ξεκινήσαμε εμείς. Όταν ένα θέμα ανοίγει και κλειδώνει και ξανανοίγει και ξανακλειδώνει και το forum αδιαφορεί και στο μεγαλύτερο μέρος μάλλον είναι αρνητικό με αυτό, το να επιστρέφεις ξανά και ξανά προσπαθώντας να προωθήσεις τα συγκεκριμένα βιβλία σε κάνει...troll, tatiani. Και ο αποτελεσματικότερος τρόπος να απαντήσεις στο troll είναι με -wait for it!-.... trolling!

 

Δεν έχω καμιά, μα καμιά απολύτως περιέργεια να μάθω το οτιδήποτε για τον Νικ Μάρβελ. Όπως και οι περισσότεροι εδώ μέσα. Αλλά αυτό για τα troll δεν παίζει ρόλο. Μα φυσικά γιατί οι mod και οι admin 'έχουν συγκεκριμένες προσωπικές τοποθετήσεις'. Κανένας δεν σε εμποδίζει να πας στα υπόλοιπα 32 forum που ο κόσμος, οι mod και οι admin δεν έχουν αυτές τις προσωπικές τοποθετήσεις και να συζητήσεις το θέμα εκτενώς. Εγώ δεν φέρνω στο forum πολιτικές ή πνευματικές απόψεις, δεν επιμένω σαν troll σε θέματα που το forum δεν ενδιαφέρεται και μάντεψε! Δεν με τρολλάρουν.

 

Δοκίμασέ το! Θα σε ξαφνιάσει πόσο αποτελεσματικό είναι!

 

Τέσπα. Το email notification με την επίκληση στον Μανιτού δούλεψε μόνο για την tatiani. Μάλιστα. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αρχίσω τις θυσίες για το nickmarvel...

 

Για μήπως να δοκιμάσω έναν καλό χορό της βροχής πρώτα, πριν αρχίσω να ψάχνω για κότες;

 

(Καλά, μην φανταστείτε πως θα σφάξω ζωντανό κοτόπουλο, από το σούπερ μάρκετ θα πάρω ένα κοτόπουλο και θα το κάνω κοκκινιστό με μακαρόνια....αλλά μόλις γύρισα από τον Βόλο και η μάνα μου γέμισε το αυτοκίνητο με τρόφιμα και θα μου πάρει κάποιες μέρες για να τα φάω για να μην χαλάσουν, οπότε θα ξεκινήσω με τον χορό της βροχής. Άντε θα γδυθώ και θα πασαλειφτώ με χρώματα και θα χορεύω πάλι στο φως του φεγγαριού. Και είναι Απρίλης, κάνει κρύο....)

 

ΥΓ: Συγνώμη, αφού τον nickmarvel τον γνωρίζεις, γιατί δεν πάτε κάπου αλλού να μιλήσετε για τον Νικ Μάρβελ και έρχεστε εδώ και μας τρολλάρετε;

ΥΓ2: Προσωπικά είμαι πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να καλέσω τον nickmarvel, συν του ότι δεν έχω ιδέα τι πρόβλημα μπορεί να υπάρχει. Ίσως ο Νικ Μάρβελ να προκαλεί αλλεργία στο φόρουμ και να μπλοκάρει... Ποιός ξέρει;

 

Μήπως ο Νικ Μάρβελ;

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Υ.Γ.2 Γράψατε ήδη πάρα πολλά... για το πρόβλημα που ανάφερα παραπάνω δεν άκουσα καμιά απάντηση... Όταν κάνω quote για να απαντήσω σε κάποιον δε μου βγάζει και το κείμενο του άλλου...

Περίεργο, εμένα μου το βγάζει. Από τι browser μπαίνεις; Μήπως έχεις απενεργοποιήσει JavaScript;

 

Και για να σταματήσει το flaming, όπως είπαν και αρκετοί από πάνω, το πρόβλημα είναι ότι κάθεστε και παίζετε ένα παιχνιδάκι με viral marketing του βιβλίου σας σε ένα λογοτεχνικό φόρουμ, στο οποίο θα εκτιμούσαμε να ακούγαμε μία λογοτεχνική ανάλυση των βιβλίων και τους λόγους για τους οποίους θα άξιζε να το διαβάζαμε. Ο ΧΟ Χάρυ Πόττερ δε μας αφορά σαν φόρουμ, μετά βίας θα μας δείτε να συζητάμε και για τον... κανονικό.

Όσο δε γίνεται αυτό, φυσικά και θα αδιαφορούμε, γιατί είναι όχι μόνο ένα άχρηστο τόπικ, αλλά επειδή προσβάλει τη νοημοσύνη μας σαν μέλη.

 

ΥΓ: Τα βιβλία δε θα τα κρίνω, δεν τα έχω διαβάσει ακόμα. Αλλά ρε παιδί μου, νόμιζα ότι μόνο ο Τόλκιν και ο Χέρμπερτ βγάζουν σήκουελ από τον τάφο, ο συγγραφέας του Νικ Μάρβελ με διαψεύδει.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 Διότι η νουβέλα του Στόκερ είναι αλληγορία. Γράφτηκε σε μια εποχή που οι συγγραφείς δε μπορούσαν να μιλήσουν για σεξ κι ο Στόκερ ήθελε να γράψει για τους έκφυλους μεσήλικες που διακόρευαν τις αθώες κορασίδες, καταστρέφοντάς τες, παίρνοντας μεταφορικά τη ζωή τους, δηλαδή τη δυνατότητά τους να παντρευτούν. Ενώ οι περισσότεροι μοντέρνοι Δράκουλες, είναι “επιφανειακά” έως και trash τέρατα μιας κι οι κοινωνικές συνθήκες έχουν άλλάξει.

 

Το μόνο που κράτησα από το τόπικ. Ενδιαφέρουσα πληροφορία που δεν τη γνώριζα.

Link to comment
Share on other sites

Εγω θα έλεγα ξεκολλατε.θελει το κοριτσακι να γράφει ολη μερα για αυτο το παπαδοπαιδι? Ας γραφει. Και τι εγινε?λες και θα παμε να παρουμε κανενα βιβλίο? Αδιαφορη κατασταση. Απλα το να προσπαθήσει καποιος να κανει την κοινοτητα μας κατηχητικο ειναι σιγουρα εκνευριστικο, αλλα νομιζω οτι δεν πρέπει να μπουμε στο πσιχνιδι της τατιανας

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Mπορώ να κάνω πάλι τη μία και μοναδική ερώτηση που είχα κάνει και στα πιο παλιά τόπικς για τον Νικ Μαρβελ αλλά δεν πήρα ποτέ καμμία απάντηση; Ποιος είναι ο συγγραφέας του; Από πού είναι; Έχει βγει το βιβλίο σε άλλη γλώσσα μια που το όνομά του είναι ξενικό; Ή πρόκειται για ψευδώνυμο; 

 

Mια που η Τατιανή είπε πως προτιμά να συζητήσει για αποσπάσματα  του βιβλίου - των βιβλίων μάλλον - θα παραθέσω μερικά που βρήκα online έτσι για να πάρουν μια γεύση και όσοι εδώ δεν γνωρίζουν καθόλου περί τίνος πρόκειται η "απάντηση στον Χάρι Πόττερ". Το καλύτερο είναι το τρίτο και μεγαλύτερο.

 

Tο χέρι της Αλεξάνδρας τον έσφιξε δυνατά.
- Ξύπνα Νικόλαε. Δεν είναι τίποτα. Σίγουρα, ένας κακός εφιάλτης.
[....]
Η Αλεξάνδρα, η μεγάλη αδερφή. Δεν ήταν η μόνη που τον φώναζε Νικόλαο. Και οι γονείς και τα αδέρφια του το ίδιο έκαναν. Στην οικογένεια συνήθιζαν να προσφωνούν τα παιδιά με ολόκληρα τα βαπτιστικά τους ονόματα. Ήταν κάτι στο οποίο ο Πατέρας και η Μητέρα ήταν απόλυτοι, και πολύ προσεκτικοί στην εφαρμογή τους. Σε μια εποχή που το ανθρώπινο πρόσωπο έχανε την πολύτιμη ταυτότητά του, σε μια εποχή που σκόπιμα ο Μεγάλος Φρουρός και οι Δώδεκα Φίλοι, οι πολεμιστές του Ουράνιου Τόξου προσπαθούσαν να ισοπεδώσουν πράγματα και θεσμούς, σε μια εποχή που χάριν της δήθεν συναδέλφωσης των λαών ποδοπατούνταν αξίες και ιδιαιτερότητες, που χάριν της παγκόσμιας ειρήνης θυσιάζονταν λαοί ολόκληροι, σε αυτή την Νέα Εποχή, την εποχή του Υδροχόου, όπως την καθιέρωνε το επίσημο κράτος, ήταν απολύτως αναγκαίο να διατηρήσουμε την μοναδικότητα του προσώπου, την ιδιοπροσωπεία μας, όπως έλεγε και ο Πατέρας, να διατηρηθεί με κάθε τρόπο και με οποιοδήποτε κόστος η πίστη μας στον Ιησού Χριστό και στην Εκκλησία, την μόνη εγγύηση της σωτηρίας του ανθρώπου, περί ου Χριστός απέθανε.

 

 

 

 

Στάθηκε για μια στιγμή στη διασταύρωση των διαδρόμων μπροστά της και μετά αποφασιστικά έστριψε δεξιά. Οι πόρτες των θαλάμων κλειστές, αριθμημένες, οι μονοί αριθμοί στα αριστερά, 201, 203, 205… Ο διάδρομος κενός, μόνο στο βάθος, στο τελείωμα, μια ανθρώπινη φιγούρα ένστολη και με το αυτόματο όπλο ακουμπισμένο δίπλα φαινόταν να φρουρεί χαλαρά την τελευταία πόρτα του διαδρόμου 20, του δευτέρου ορόφου.
Απέναντι ακριβώς, στα δεξιά του φρουρού, το μεγάλο φωτεινό παράθυρο, που όριζε το τελείωμα του διαδρόμου, έλουζε το χώρο με το εσπερινό φως ενός ήλιου, που αμυδρός έχοντας ξεπεράσει τη μεσημβρία, φαινόταν να αγωνίζεται να κρατηθεί πριν κατρακυλήσει στη δύση του. Πάνω από το παράθυρο το μεγάλο ηλεκτρονικό ρολόι έδειχνε πέντε και δεκατρία λεπτά.
Η γυναίκα σταθεροποίησε το βήμα της. Ούτε πιο γρήγορα, που θα μαρτυρούσε βιασύνη και άγχος, ούτε πιο αργά, που πιθανώς θα αποκάλυπτε σκόπιμη καθυστέρηση, δισταγμό, όχι απόλυτα φυσική ανταπόκριση στα πλαίσια της καθημερινής εργασίας.
Η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτήν και στο φρουρό μειωνόταν σταδιακά, αλλά φυσιολογικά, κάτι που φάνηκε κι απ’ την αντίδραση του φρουρού, που δεν άλλαξε τη χαλαρή του στάση.
Η γυναίκα είχε πλέον πλησιάσει αρκετά. Δέκα μέτρα… Ο σκοπός αρκέστηκε να ρίξει μια αδιάφορη ματιά. Πέντε μέτρα… Η πόρτα του φρουρούμενου θαλάμου 212 ήταν πια στα δεξιά της.
-Γεια, είπε η γυναίκα.
-Είσαι η βραδινή βάρδια; ρώτησε ο στρατιώτης χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
-Άλλαξα την Όλγα, αρρώστησε ξαφνικά, είπε η γυναίκα. Κάνεις τον κόπο να μου ανοίξεις την πόρτα; συμπλήρωσε σπρώχνοντας το καρότσι της.
Ο στρατιώτης γύρισε να ανοίξει την πόρτα, ενώ το δεξί χέρι της γυναίκας κινήθηκε αστραπιαία. Σα φίδι τυλίχτηκε γύρω απ’ το λαιμό του άνδρα, ενώ το μεσαίο της δάκτυλο έσφιγγε σταθερά στο ειδικό σημείο, δεξιά της καρωτίδας του. Ο φρουρός φάνηκε να μένει αδρανής, ενώ το στόμα του άνοιγε σε μια κραυγή που δεν βγήκε ποτέ. Με αστραπιαία κίνηση το αριστερό χέρι της γυναίκας άρπαξε από το καροτσάκι με τα φάρμακα τη μεσαία από τις τρεις σύριγγες που ακουμπούσαν έτοιμες στον χαρτοβάμβακα το στρωμένο στην μικρή εμαγιέ λεκάνη στη μέση των υπόλοιπων εξαρτημάτων. Χουφτώνοντας τη σύριγγα σα δολοφονικό μαχαίρι, η γυναίκα βύθισε την άκρη της βελόνας, με ιδιαίτερη μαεστρία στην αριστερή καρωτίδα του θύματος.
-Ένα απλό μυοχαλαρωτικό, μουρμούρισε κοροϊδευτικά. Ένα μυοχαλαρωτικό που θα χαλαρώσει τα πάντα, για πάντα…

 

 

 

Ο «Νικ Μάρβελ» έτρεχε. Αυτή τη φορά, ναι, έτρεχε για τη ζωή του. Η Τζένη του το είχε πει ξεκάθαρα.

- Θα σας συλλάβουν και τα έξι παιδιά σε δύο μέρες, είχε πει η κοπέλα. Το απόγευμα της Τρίτης, όταν θα ήταν στη γιορτή για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Για να μην δώσουν ευκαιρία για σχόλια.

Έπρεπε να φύγουν. Έπρεπε να προλάβουν να φύγουν.

Ούτε κατάλαβε πώς πέρασε το δρόμο, ούτε κατάλαβε πώς έφτασε στο σπίτι. Μια σκέψη μόνο κυριαρχούσε στο μυαλό του: Έπρεπε να προλάβουν να φύγουν.

Από μέσα, βαθιά στην καρδιά του, η Ευχή χάραζε το δικό της δρόμο.

- Κύριε, Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλόν.

Έσπρωξε γρήγορα την εξώπορτα του κήπου, που έκλεισε πίσω του κι όρμησε στον πλακόστρωτο διάδρομο του κήπου, προς το πίσω μέρος της μικρής μονοκατοικίας. Η πίσω πόρτα της κουζίνας, πάντα ξεκλείδωτη -μια πολύχρονη και αυθόρμητη συνήθεια, που η οικογένεια διατηρούσε από την «παλιά, καλή εποχή», όταν οι Έλληνες, ειδικά στην ύπαιθρο, συνήθιζαν να μην κλειδώνουν τα σπίτια τους-, σπρώχτηκε με βιασύνη και ο Νίκος Βερβελίδης στάθηκε λαχανιασμένος στην άδεια κουζίνα.

- Αλεξάνδρα, πού είσαι; Αλεξάνδρα;

Το τρομαγμένο και απορημένο πρόσωπο της μεγάλης αδελφής φάνηκε στο άνοιγμα της πόρτας.

- Τι έπαθες Νικόλαε; Τι τρέχει; Ρώτησε γεμάτη αγωνία.

Με μικρές, κοφτές, λαχανιασμένες φράσεις, ο «Νικ Μάρβελ» περιέγραψε την κατάσταση. Τον διαλογισμό στο Αμφιθέατρο, την κα Βρισθένιου, την εξομολόγηση της Τζένης.

- Είσαι σίγουρος ότι σου είπε την αλήθεια; Αυτά τα «μοντέρνα» κορίτσια συχνά λένε ψέματα για να διασκεδάσουν με την αγωνία του άλλου!

Ο «Νικ Μάρβελ» ήταν σίγουρος.

- Έπρεπε να την δεις, Αλεξάνδρα. Ήταν άλλος άνθρωπος! Δεν έλεγε ψέματα.

- Τότε θα πρέπει να φύγουμε και μάλιστα γρήγορα. Η ανησυχία γέμιζε τώρα τα μάτια και της μεγάλης αδελφής. Όμως ψύχραιμα, με σύνεση, συνέχισε σα να ήθελε να βάλει σε τάξη τον ίδιο της τον εαυτό.

- Ας οργανωθούμε, λοιπόν, πρότεινε ο Νικόλαος. Και πρώτα απ’ όλα. Πού είναι τα παιδιά;

- Οι δίδυμες είναι στο δωμάτιο των κοριτσιών, ο Ιωάννης, στο δικό σας, ο Εμμανουήλ δεν έχει γυρίσει ακόμη.

- Δεν τον συνάντησα ούτε στο Σχολείο, είπε ο Νίκος σκεφτικός. Έτσι που έφυγα… Φοβούμαι ότι ίσως με ψάχνει, ίσως να με περιμένει ακόμη εκεί.

- Ας δούμε, πρώτα, πού θα πάμε, είπε η μεγάλη αδελφή, και τότε μιλάμε στους υπόλοιπους.

Μετά την ανάληψη της «αρχηγίας» της απορφανισμένης πλέον οικογένειας, τα δύο αδέλφια ένοιωθαν απ’ τη μια μεριά την ευθύνη της λήψης αποφάσεων, όπως και οι γονείς τους παλαιότερα σε παρόμοιες περιπτώσεις, κι από την άλλη, την υποχρέωση της ελεύθερης και συλλογικής αποδοχής των οικογενειακών αποφάσεων, όταν καλούνταν να επιλύσουν κάποιο σημαντικό γεγονός. Έπρεπε, λοιπόν, οι δυο μεγαλύτεροι να οργανώσουν το σχέδιο κι έπειτα να το θέσουν υπ’ όψιν των υπολοίπων. Όμως έπρεπε, ό,τι ήταν να γίνει, να γίνει γρήγορα, γιατί ο χρόνος πίεζε τρομερά.

- Θα πρέπει να καταφύγουμε στην Παναγία, στο μοναστήρι, ήταν η πρώτη φράση, που ήλθε αυθόρμητα στα χείλη και των δύο αδελφών.

Και ήταν λογικό. Στην Ιερά Μονή του «Γενεθλίου της Θεοτόκου», στο Μοναστήρι της Δαμάστας, εγκαταβιούσε τώρα ο Πνευματικός τους, ο π. Τιμόθεος, ως Πνευματικός της γυναικείας αδελφότητας της Μονής. Ήταν ο μόνος άνθρωπος τον οποίο εμπιστεύονταν, εκτός από τους γονείς τους κι ήταν εκείνος στον οποίο εξομολογούνταν και τον οποίο συμβουλεύονταν, οπότε υπήρχε διάσταση απόψεων μέσα στην οικογένεια.

- Πώς θα φθάσουμε, μέχρις εκεί; Θα φθάσουν τα χρήματα που έχουμε; Μήπως πρέπει να χωριστούμε για να μην δώσουμε στόχο; Τα ερωτήματα ξεπρόβαλαν αμείλικτα ζητώντας λύσεις.

- Θα πρέπει να χωριστούμε, είπε η Αλεξάνδρα.

- Ναι, είναι ίσως καλύτερα έτσι. Πάρε εσύ τις δίδυμες.

- Σύμφωνοι! Εσείς θα κινηθείτε και οι τρεις μαζί;

- Κάνω τη σκέψη… μουρμούρισε ο Νικόλαος, κοιτάζοντας αφηρημένα τον τοίχο, μπρος από τον οποίο ορθώνονταν το ηλεκτρικό ψυγείο, κάνω τη σκέψη να στείλω τον Ιωάννη με τον Εμμανουήλ κι εγώ να κινηθώ ξεχωριστά. Πιστεύω ότι έτσι δίνουμε λιγότερο στόχο.

- Θα χρειαστούμε να πάρουμε μαζί μας και τρόφιμα, συμπλήρωσε η μεγάλη αδελφή ακολουθώντας το βλέμμα του. Ίσως έχεις δίκιο…, μια παρέα τριών κοριτσιών περνά πιο εύκολα απαρατήρητη από τρία αγόρια, στα μάτια των Φρουρών, που υποψιάζονται και ελέγχουν τα πάντα, έπειτα μάλιστα από τις κινητοποιήσεις των Αντεργκράουντ. [...]

 

 

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, δεν μίλησα ως τώρα, από φόβο μήπως παρεξηγηθούν τα λεγόμενά μου. (Τελευταία υπάρχει μια τάση να παρεξηγούνται και μάλλον φταίω εγώ).

 

Η αλήθεια είναι ότι σε όσα φόρουμ συμμετέχω, έχω δει αυτή την τακτική μάρκετιγκ μεταξύ της τατιάνι και του Νικ Μάρβελ, που έχουμε καταλάβει ότι πρόκειται για μία μέθοδο προώθησης του βιβλίου. Δεν θα σχολιάσω αν είναι σωστή ή όχι, έξυπνη ή όχι κλπ... Είναι μια μέθοδος προώθησης.

 

Θεωρώ ότι εφόσον το παρόν φόρουμ ασχολείται με τη λογοτεχνία, η συγκεκριμένη μέθοδος προώθησης οφείλει να θεωρηθεί ανεκτή, έστω και αν σύμφωνα με πολλούς περιλαμβάνει πολλά στοιχεία τρολαρίσματος.

 

Πάμε στο έργο καθεαυτό. Θα συμφωνήσω 100% με την οπτική γωνία και την κριτική του Cyrano. Ο Cyrano κρίνει το βιβλίο από λογοτεχνική σκοπιά και έτσι νομίζω ότι σε ένα λογοτεχνικό φόρουμ οφείλουν να κάνουν όλοι.

 

Αντίθετα, πολύ φοβάμαι ότι με το να θεωρούμε ότι η Τατιάνι κάνει στρατευμένη προπαγάνδα και χριστιανικό κύρηγμα, της δίνουμε περισσότερη αξία απ' όση της αναλογεί. Ας μην μπερδευόμαστε. Δεν είναι η Τατιάνι που κάνει το κύρηγμα, αλλά το βιβλίο που προωθεί. Αν το βιβλίο θεωρούμε ότι μας εκνευρίζει ή υποτιμά τη νοημοσύνη μας, ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ και δεν ασχολούμαστε μαζί του.

 

Αυτό ακριβώς κάνω κι εγώ. Το να διαβάσω στρατευμένη λογοτεχνία από την εκκλησία, δεν είναι του γούστου μου. Ωστόσο θεωρώ ότι σε μία δημοκρατική κοινωνία, όπου η στρατευμένη λογοτεχνία -δυστυχώς- δεν είναι κάτι το καινούργιο, σε μία δημοκρατική κοινωνία όπου ακόμη και οι τρομοκράτες έχουν το δικαίωμα να συγγράφουν και να εκδίδονται, η στρατευμένη λογοτεχνία της εκκλησίας δεν αποτελεί -κατ' εμέ- πρόβλημα.

 

Απλά δεν με ενδιαφέρει και δεν ασχολούμαι. Από την άλλη όμως, δεν βγάζω και σπυριά κιόλας με την ύπαρξή της.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Καλά όλα αυτά, αλλά υπάρχει ειδικό φορουμ για promotion και δεν είναι τούτο. Έπειτα όπως είπαν και παραπάνω, το να ανοίγεις ένα τοπικ και να μη λες τίποτα και να ζητάς να σου πούνε οι άλλοι είναι κάπως περίεργο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Λολ, και εδώ προμόσιον για τον Νικ;

Πόσα φόρα έχεις πάρει σβάρνα;

Link to comment
Share on other sites

Κατ' αρχάς θέλω να ζητήσω συγνώμη από τον Nova και τους άλλους για το "email notification" που τόσο τους σκανδάλισε.

Απλά, το email που αναφερόμουν προήλθε από το

http://www.e-steki.gr/showthread.php?p=4012595#post4012595

όπου η Τάτη ποστάρισε στο # 32, στις 19:05, 05-04-14.

Σ' αυτό το φόρουμ αναφέρομαι στο

http://community.sff.gr/topic/15592-θέλω-να-μιλήσω-για-τον-νικ-μάρβελ/ #2.

Έχετε προφανώς επισκεφθεί το e-steki.gr, αφού σχολιάσατε και τα ομοιόμορφα ποστς, της Τάτης και το δικό μου.

Ακόμη, θέλω να ζητήσω συγνώμη για την αναταραχή που δημιουργώ κάθε τόσο, εγώ και άλλοι φίλοι και συνεργάτες, ενημερώνοντας μόνο για τον Νικ Μάρβελ, αν κι εγώ προσπάθησα στο παρελθόν να ανταποκριθώ και σε άλλα θέματα, απλώς, η υποδοχή γενικά και με λίγες εξαιρέσεις ήταν αποκαρδιωτική.

Έχω κι εγώ δηλώσει συχνά -η Τάτη το δηλώνει πολύ πιο άμεσα- ότι η προβολή του Νικ Μάρβελ είναι για μένα "έργο ζωής". Ας το σκεφτούν αυτό όσοι από σας "εργάζονται" στο sff.gr δραστήρια, επί χρόνια, πολλές ώρες την ημέρα κι έχουν ανεβάσει δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες ποστς. Κι αυτό ισχύει για όλους τους βασικούς συνεργάτες όλων τον "τόπων" στο ίντερνετ. Θα μπορούσε κανείς να κατηγορήσει όλα τα στελέχη και τους στενούς συνεργάτες του sff.gr ότι πληρώνονται ή ότι έχουν άμεσο, υλικό, προσωπικό κέρδος; Εγώ δε θα επιχειρούσα κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι ό,τι κάνουν, παραμερίζοντας άλλες δραστηριότητες, το κάνουν από μεράκι, το κάνουν γιατί το αγαπούν και το πιστεύουν ή και γιατί όχι έτσι δέχονται την αναγνώρισή τους και επικοινωνούν με τους φίλους τους.

Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι ερωτήσεις ή και τοποθετήσεις περί "viral marketing", "τακτικής μάρκετιγκ" ή "Πόσα αντίτυπα έχει πουλήσει το βιβλίο?" δεν έχουν κάποια ουσία, σε σχέση με την όλη προσπάθεια.

Είναι τουλάχιστον αφελές να μιλούμε για "τακτικής μάρκετιγκ", όταν το 1ο βιβλίο "Ο Νικ Μάρβελ και ο πόλεμος με το θηρίο" έχει ανεβεί ολόκληρο σε αρχεία ήχου στο

http://www.impantokratoros.gr/F118A52F.el.aspx ενώ εκτενή αποσπάσματα και από τα τρία βιβλία έχουν αφεθεί ελεύθερα και δημοσιεύονται σε πολλούς δικτυακούς τόπους.

Έτσι, όπως, εσείς μπορεί να δίνετε την ψυχή σας χτίζοντας το sff.gr -και για μένα είστε απόλυτα συνεπείς σ' αυτό που πιστεύετε-, αφήστε μας λοιπόν κι εμάς να σας επισκεπτόμαστε μία στο τόσο μιλώντας σας γι' αυτό που εκφράζει εμάς. Ας μην προσπαθήσει κανείς να το αμφισβητήσει αυτό, καθώς όλοι αναλωνόμαστε για ό,τι αγαπάμε κι ας προσπαθήσουμε να είμαστε τουλάχιστον πολιτισμένοι. Δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας αυτό που μας αρέσει κι αυτό που δε μας αρέσει, αλλά κι ο τρόπος που το εκφράζουμε. Κανείς λοιπόν δεν εξαναγκάζεται να παρακολουθήσει το νήμα αν δεν τον ενδιαφέρει το θέμα.

Υπάρχει και κάτι τελευταίο που θα ήθελα να θίξω. Το λογοτεχνικό επίπεδο των βιβλίων του Νικ Μάρβελ.

Όταν ο κ. Γιάννης Μηλιώνης -όπως συχνά μας έχει διαβεβαιώσει- ανέλαβε της ευθύνη να ηγηθεί της εκδοτικής ομάδας, που συστήθηκε για την έκδοση του Νικ Μάρβελ, δεν είχε ούτε συγγραφικές φιλοδοξίες ούτε ίσως και συγγραφική ικανότητα.

Για το ιστορικό της δημιουργίας των βιβλίων παραπέμπω μόνον για όσους ενδιαφέρονται στο:

http://nickmarvel.forumup.gr/about60-0-asc-0-nickmarvel.html

Τα βιβλία του Νικ Μάρβελ δε φιλοδοξούν να είναι κάποιο υψηλής στάθμης λογοτεχνικό κείμενο. Μας αρκεί: α) ότι "μιλούν στην καρδιά" όσων έχουν τη δυνατότητα "ν' ακούν την καρδιά τους", κι έχουμε απτές αποδείξεις γι' αυτό, και β) ότι μεταφέρουν κάποια απλά μηνύματα σχετικά με την πίστη μας (Εκκλησία) και την πατρίδα μας (Ρωμιοσύνη). Όποιος στο μήνυμα αυτό βλέπει κάτι σαν το παρακάτω:

Εγω θα έλεγα ξεκολλατε.θελει το κοριτσακι να γράφει ολη μερα για αυτο το παπαδοπαιδι? Ας γραφει. Και τι εγινε?λες και θα παμε να παρουμε κανενα βιβλίο? Αδιαφορη κατασταση. Απλα το να προσπαθήσει καποιος να κανει την κοινοτητα μας κατηχητικο ειναι σιγουρα εκνευριστικο, αλλα νομιζω οτι δεν πρέπει να μπουμε στο πσιχνιδι της τατιανας

νομίζουμε ότι αστοχεί να καταλάβει ποιο είναι το μήνυμά μας.

Θα προτιμούσαμε μια προσέγγιση όπως αυτή του Oberon, όχι γιατί "μας συμφέρει", όπως πιθανώς θα σκεφτούν κάποιοι, αλλά γιατί, νομίζουμε, ότι έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση, σ' ό,τι αφορά την κριτική για το "λογοτεχνικό" επίπεδο -έστω αποσπασματικά- ενός μέρους των βιβλίων, κάτι που θα έπρεπε ίσως να είχαμε κάνει εμείς, η Τάτη κι εγώ από την αρχή αν είχαμε αφεθεί ήσυχοι και δεν είχαμε υποστεί αυτό που για τρίτη φορά συμβαίνει καθώς το φόρουμ εννοεί να επαναλαμβάνει τον εαυτό του με την άστοχη συμπεριφορά κάποιων.

Πιστεύουμε ακόμη ότι θα λυθούν και κάποιες από τις απορίες του Oberon στο http://nickmarvel.forumup.gr/about60-0-asc-0-nickmarvel.html κι ίσως και του Nihilio, σχετικά με την απορία του

Αλλά ρε παιδί μου, νόμιζα ότι μόνο ο Τόλκιν και ο Χέρμπερτ βγάζουν σήκουελ από τον τάφο, ο συγγραφέας του Νικ Μάρβελ με διαψεύδει.

Και τέλος πιστεύουμε ότι μία "κριτική" του είδους:

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τη στρατευμένη λογοτεχνία (όπου κι αν τη στρατεύουν) αλλά έχω με την κακοποιημένη λογοτεχνία. Η στρατευμένη λογοτεχνία έχει κι αυτή τους κανόνες της αν θέλει να είναι αποτελεσματική. Για παράδειγμα δε μπορείς να έχεις έναν τριτοπρόσωπο παντογνώστη αφηγητή ο οποίος να παίρνει ξεκάθαρα θέση υπέρ του ενός ή του άλλου πράγματος, διότι τότε πρόκειται για ξεκάθαρη προπαγάνδα η οποία είναι αισθητικά απωθητική (για να μην πω κι ότι υποτιμά την νοημοσύνη του αναγνώστη). Αν ο συγγραφέας δε μπορεί να αποστασιοποιηθεί, ας χρησιμοποιήσει πρωτοπρόσωπη αφήγηση κι ας προσπαθήσει να μας κάνει να ταυτιστούμε με τον ήρωα.

Επίσης είναι τουλάχιστον αφελές να προσπαθείς να πάρεις μια πετυχημένη φόρμουλα τύπου Χάρι Πόττερ και να ντύσεις με αυτή κάποιο άλλο περιεχόμενο. Δε λειτουργούν έτσι τα πράγματα, μια και συχνά η φόρμα και το περιεχόμενο είναι αλληλένδετα, τόσο νοηματικά όσο κι ιστορικά. Να το πάμε και λίγο βαθιά; Για να πετύχει ένα βιβλίο θα πρέπει η ιστορία του ν' “αγγίξει” είτε συνειδητά ή ασυνείδητα το κοινό του και σε ένα ή περισσότερα επίπεδα πέραν αυτού της ιστορίας. Θέλει δουλειά στο συλλογικό υποσυνείδητο.

Γιατί στα γράφω όλα αυτά ενώ υποψιάζομαι ότι διόλου δε σε ενδιαφέρουν; Πρώτον, διότι ίσως δεν έχεις συνειδητοποιήσει ότι εδώ είναι ένα λογοτεχνικό φόρουμ που παίρνουμε τη λογοτεχνία στα σοβαρά και μας αρέσει ν' αναλύουμε τα βιβλία. Και δεύτερον για να μη χάνεις το χρόνο σου περιφερόμενη στο διαδίκτυο, προσπαθώντας μάταια να διαδώσεις ένα βιβλίο χαμηλής λογοτεχνική αξίας, κι εφευρίσκοντας άλλους λόγους κι υπαιτίους για την αποτυχία του.

μας δίνει κάποιες πληροφορίες για την φιλολογική βελτίωση κειμένων, αν και στη δική μας περίπτωση ο Νικ Μάρβελ έχει κάνει εκπληκτικές πωλήσεις σε Εκκλησιαστικούς κύκλους και σε κάποιες περιπτώσεις και σε πρόσωπα αδιάφορα προς τα Εκκλησιαστικά πράγματα. Παρ' όλα αυτά, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Cyrano για τις πληροφορίες του, καθώς τις μεταφέραμε στον κ. Γιάννη, που τις αξιολόγησε ως ενδιαφέρουσες.

Κλείνοντας το ίσως κουραστικό αυτό σχόλιο θα θέλαμε μια διευκρίνιση:

Γράφει κάπου ο Cyrano

Μπήκα σε ένα από τα link που παρέθεσε η tatiani για να διαβάσω ένα απόσπασμα. Βρήκα την πλοκή υποτυπώδη, το ύφος ασταθές, τους διαλόγους αναληθοφανείς. Οι χαρακτήρες 'φυτεμένες' μαριονέτες στην υπηρεσία του συγγραφέα και ο τρόπος που προβάλλεται το κεντρικό νόημα, άγαρμπα άμεσος. Από τα πιο κακογραμμένες τρεις σελίδες (τόσο άντεξα) που έχω διαβάσει ποτέ. Δεν κρίνω το νοηματικό περιεχόμενο του βιβλίου, αλλά κατά το γούστο μου τουλάχιστον, η αισθητική του είναι να τραβάς τα μαλλιά σου.

και του απαντά ο Nova

Είχα προσπαθήσει και εγώ να διαβάσω, αλλά άντεξα μιάμιση το πολύ δύο σελίδες. Σε συγχαίρω για την ιώβεια (για να είμαστε σύντονοι και με το θέμα) υπομονή σου.

Η απορία μου είναι: Έχουν προμηθευθεί κι οι δύο κάποιο από τα βιβλία και προσπάθησαν να τα διαβάσουν κι "άντεξαν" ο πρώτος 3 κι ο δεύτερος 1,5 -2 σελίδες;

Μα ο πρώτος μας λεει ότι "μπήκε σε ένα από τα link που παρέθεσε η tatiani για να διαβάσει ένα απόσπασμα"...

Έχουν τα link σελίδες;

Ζητώ και πάλι συγνώμη αν σας κούρασα.

Link to comment
Share on other sites

Ο συγγραφέας τη μία είναι ο μυστηριώδης Μαρκελιατζόνες και την άλλη ο Μηλιώνης και το επιτελείο της Εκκλησίας. Αποφασίστε. Είναι απλά καλλιτεχνικό ψευδώνυμο; Γιατί τα ψέμματα λοιπόν; Αμαρτία...
 

 

Είναι τουλάχιστον αφελές να μιλούμε για "τακτικής μάρκετιγκ", όταν το 1ο βιβλίο "Ο Νικ Μάρβελ και ο πόλεμος με το θηρίο" έχει ανεβεί ολόκληρο σε αρχεία ήχου στο
http://www.impantokr...118A52F.el.aspx ενώ εκτενή αποσπάσματα και από τα τρία βιβλία έχουν αφεθεί ελεύθερα και δημοσιεύονται σε πολλούς δικτυακούς τόπους.

 

Audiobooks, ebooks και εκτενή αποσπάσματα βρίσκει κανείς από σχεδόν τα πάντα στο διαδίκτυο (και για να μην πάμε μακριά, εδώ στο sff.gr υπάρχουν πάμπολλες ιστορίες κτλ). Πάντως για να πάρει κανείς αυτό το βιβλίο πρέπει να πληρώσει την πληρη τιμή του ενώ αντίθετα πολλά βιβλία στο εμπόριo δίνονται σε προσφορές ή και δωρεάν. Ρώτησα αν υπάρχει κάπου σε προσφορά/παζάρι αλλά δεν ήρθε απάντηση.

Αν καίγεται κάποιος τόσο πολύ να το πάρουν μερικοί εδώ στο φόρουμ, ας χαρίσει μερικά αντίτυπα να τελειώνει η υπόθεση. Αφού πουλάει καλά, 5-10 δωρεές δεν είναι τίποτα. Ταιριάζει και με το "δωρεάν φυσικά" της δικηγόρου στο βιβλίο.

 

 

Μα ο πρώτος μας λεει ότι "μπήκε σε ένα από τα link που παρέθεσε η tatiani για να διαβάσει ένα απόσπασμα"...
Έχουν τα link σελίδες;

 

Από τον αριθμό λέξεων προκύπτει χοντρικά και αριθμός σελίδων. Τα αποσπάσματα και μόνο που έγιναν quote εδώ είναι λίγο πάνω από 3 σελίδες.

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

Τα μέλη του φορουμ δεν ανοίγουν ένα τοπικ για ένα βιβλίο και μιλάνε γι΄αυτό επ' άπειρο. Γι΄αυτό δεν κατηγορούνται για μάρκετινγκ. Έπειτα δεν απαντάς σε ερωτήσεις για το ίδιο το βιβλίο που τόσο αγαπάς, γιατί τις βρίσκεις όλες ανούσιες.

 

'Εχω μια ερώτηση όμως. Τι είναι η ''Νέα Εποχή;''

Link to comment
Share on other sites

Να προσθέσω οτι ήρθες σε ένα φορουμ του ''Επιστημονικής φαντασίας, φάντασυ και τρόμου'' για να προωθήσεις την πατάτα που έγραψες με βασικό σκοπό να προσφέρεις μια Χριστιανική αντιγραφή του Χάρυ Πότερ (όπως λέει ο Μηλιώνης)

 

 

Επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα, ο προβληματισμός συνεχίστηκε. Τα ενδιαφέροντα των νέων παιδιών και ειδικά των παιδιών εκείνων, που οι γονείς τους χαρακτηρίζονται ως «κατ’ όνομα χριστιανοί» φαίνονταν να κινούνται στα εξής πλαίσια:
Ένα καλογραμμένο, Ορθόδοξο παιδικό βιβλίο δεν ήταν αρκετό, διότι η προκατάληψη της ομάδος αυτής των παιδιών είναι τόσο αναπτυγμένη ώστε αρκούν οι λέξεις: θρησκεία, Εκκλησία, Χριστός και ό,τι άλλο παραπέμπει προς αυτή την κατεύθυνση για να δημιουργήσουν αξεπέραστες αντιδράσεις και στην καλύτερη περίπτωση να εγκαταλειφθεί το ανάγνωσμα. Έπρεπε να βρεθεί ένας άλλος συνδυασμός, ένα άλλο είδος γραφής, το είδος εκείνο, που έχει καθιερωθεί μέσα από την διαφήμιση των παιδικών αναγνωσμάτων, το είδος εκείνο που τα σημερινά παιδιά και οι νέοι μας έχουν αποδεχθεί σαν οικείο, σαν εκείνο που επιλέγουν κι αναγνωρίζουν «δικό τους».

 

 

Συνδυάζοντας όλα τα παραπάνω, εμπλουτισμένα όμως με Ορθόδοξα, Εκκλησιαστικά στοιχεία, πολύ διακριτικά, παρατιθεμένα, ώστε και το μήνυμα να περάσει και ο νεαρός αναγνώστης να μην αντιδράσει και αφήσει το βιβλίο

 

Ταυτόχρονα, ο συγγραφεύς Μηλιώνης (γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε, Elias Jones δεν υπάρχει παρά μόνο στην φαντασία σας) γράφει τα ακόλουθα:

 

 

Θά ἀ­να­φερ­θοῦ­με συ­νο­πτι­κά κι ἐ­πί τρο­χά­δην σέ τρεῖς μό­νον ἀν­τι­προ­σώ­πους τῆς κι­νη­μα­το­γρα­φι­κῆς βι­ο­μη­χα­νί­ας:

α)Τόν George Lucas τῆς Lucasfilm μέ τίς τό­σο γνω­στές πα­ρα­γω­γές του, «Ὁ Πό­λε­μος τῶν ἄ­στρων» (Star Wars), ὅ­που, πλήν τῆς πε­ρι­πέ­τειας, ἐ­πι­κρα­τεῖ τό ἀ­πο­κρυ­φι­στι­κό στοι­χεῖ­ο κι ὅ­που τό Θε­ό ὑ­πο­κα­θι­στᾶ ἡ «Δύ­να­μη» (the Force) κά­τι τό ἀ­πρό­σω­πο σάν τό Τα­ό (τῶν Τα­ο­ϊ­στῶν) ἤ τό Ἔϊν Σόφ (τῶν Καμ­πα­λι­στῶν).

β) Τόν Steven Spielberg μέ τόν πο­λύ γνω­στό «E.T. τόν ἐ­ξω­γή­ι­νο» (E.T. the Extra-Terrestrial), πού λά­τρε­ψαν τά παι­δί­α σ’ ὅ­λο τόν κό­σμο, τίς «Στε­νές ἐ­πα­φές τρί­του τύ­που» (Close Encounters of the Third Kind) κ. ἄ. καί τέ­λος...

γ) Τόν Tim Burton[9], πού με­τέ­φε­ρε τή μα­κρο­χρό­νια κα­τά­θλι­ψή του ἐ­πί τῆς ὀ­θό­νης, πα­ρά­γον­τας ἔρ­γα ὅ­πως τόν δαί­μο­να «Beetlejuice», τόν «Ψα­λι­δο­χέ­ρη» (Edward Scissorhands), τή «νύ­φη - πτῶ­μα» (Corpse Bride) καί τόν «ἐ­φιά­λτη πρίν τά Χρι­στού­γεν­να» (The Nightmare Before Christmas), πού ἔ­κα­νε πρε­μι­έ­ρα στή χώ­ρα μας πρίν λί­γα χρό­νια, πρίν τά Χρι­στού­γεν­να, ὅ­πως πάν­τα συ­νη­θί­ζε­ται ἀ­πό τήν κι­νη­μα­το­γρα­φι­κή πα­ρα­γω­γή -ἀν­τί­στοι­χα μέ ὅ,τι συ­νη­θί­ζε­ται σέ δι­ε­θνές ἐ­πί­πε­δο νά «ἐμ­φα­νί­ζε­ται» -δη­λα­δή ἕ­να με­γά­λο «θρη­σκευ­τι­κό σκάν­δα­λο»- πρίν ἀ­πό τήν ἑ­ορ­τή τοῦ Πά­σχα. Ἡ ται­νί­α προ­τεί­νε­ται ὡς «εὐ­χά­ρι­στη δι­α­σκέ­δα­ση γιά ὅ­λη τήν οἰ­κο­γέ­νεια» καί ἀ­πο­τε­λεῖ μίγ­μα «Χρι­στου­γεν­νι­ά­τι­κης» ἱ­στο­ρί­ας, ὅ­που ἀ­να­μει­γνύ­ε­ται ὁ «Ἅ­γιος Βα­σί­λης» καί ἡ ἀ­πο­κρυ­φι­στι­κή γι­ορ­τή Halloween. Πρω­τα­γω­νι­στοῦν μα­κά­βριοι σκε­λε­τοί, φρι­κι­α­στι­κά τέ­ρα­τα, ζόμ­πι, βρυ­κό­λα­κες, λυ­κάν­θρω­ποι καί δι­ά­φο­ροι «ἀ­πέ­θαν­τοι», σέ ἕ­να gothic style, πού ται­ριά­ζει «γάν­τι» στούς ἀ­πο­κρυ­φι­στές καί σέ ὅ­σους δι­α­σκε­δά­ζουν μέ ἀρ­ρω­στη­μέ­νο τρό­πο. Ὅ­λα τα πα­ρα­πά­νω, πού ἔ­χουν σάν ἀ­πο­δέ­κτες τά παι­διά μας, ἔ­χουν ἕ­να βα­σι­κό στό­χο: νά τά ἐ­ξοι­κει­ώ­σουν μέ δαι­μο­νι­κές μορ­φές καί δαι­μο­νι­κές κα­τα­στά­σεις τίς ὁ­ποῖ­ες σι­γά σι­γά θά ἀ­πο­δέ­χον­ται σάν φυ­σι­ο­λο­γι­κές.

 

Ανάμεσα σε άλλα κουφά.

 

 

Οἱ ση­με­ρι­νοί νέ­οι –καί τά παι­διά- ἀ­ρέ­σκον­ται νά ἀ­κοῦν Metal μου­σι­κή, νά δι­α­βά­ζουν manga comics –ὅ­ταν δέν ἀ­σχο­λοῦν­ται μέ τό Necronomicon , τή «Σα­τα­νι­κή Βί­βλο» τοῦ Lavey ἤ τά γρα­πτά του Aleister Crowley-, νά βλέ­πουν στήν τη­λε­ό­ρα­ση «παι­δι­κά» anime cartoons (Sailor Moon, Dragon Ball, Digimon, Pokemon, Card Captor Sakua, Shaman King, The Teen Titans, Yu-Gi-Oh κ. ἄ.), νά παί­ζουν Video καί Computer Games καί νά βι­ώ­νουν τήν τρο­μο­λα­γνεί­α τῶν με­τα­με­σο­νύ­κτι­ων thriller. Ὅ­λα αὐ­τά, τά γε­μά­τα μέ φρι­κτό, ἀ­να­τρι­χι­α­στι­κό καί ἀ­πο­κρυ­φι­στι­κό - σα­τα­νι­στι­κό πε­ρι­ε­χό­με­νο.

 

Με λίγα λόγια είστε όλοι σας τρελοί.

 

Αλλά γιατί ήρθατε στο αρχηγείο του αποκρυφισμού και του Σατανισμού για να μας πείτε για το βιβλίο σας? Μήπως και προσηλυτίσετε καμία χαμένη ψυχή?

Edited by northerain
  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

Πιστεύουμε ακόμη ότι θα λυθούν και κάποιες από τις απορίες του Oberon στο http://nickmarvel.forumup.gr/about60-0-asc-0-nickmarvel.html κι ίσως και του Nihilio, σχετικά με την απορία του

 

 

Λυπάμαι, αλλά, για εμένα, αν αγαπάς αυτό που κάνεις και σέβεσαι το συνομιλητή σου θα μπεις στον κόπο να απαντήσεις με δικά σου λόγια σε όσα σε ρωτάει, αντί να παραθέτεις λινκ που λένε πολλά και διάφορα και στο ενδιάμεσο να αναλώνεσαι σε στιχομυθίες που το μόνο που κάνουν είναι να αποπροσανατολίζουν την κουβέντα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αφού λέτε και μόνος σας ότι

 

Τα βιβλία του Νικ Μάρβελ δε φιλοδοξούν να είναι κάποιο υψηλής στάθμης λογοτεχνικό κείμενο.

 

άρα τα βιβλία είναι εν γνώσει του συγγραφέα κακογραμμένα, γιατί απορείτε που το φόρουμ τα αντιμετωπίζει σαν κακά κείμενα και τους κάνει κακή κριτική, κοινώς τα θάβει; Περιμένετε να μας συνεπάρει το μήνυμα και η ιερή σας αποστολή και να συγχωρήσουμε το κακό γράψιμο; Για ποιο άλλο βιβλίο που συζητιεται στο φόρουμ έχει γίνει κάτι τέτοιο; Αφήνω το ότι η προπαγάνδα, ο διδακτισμός, το να θέλετε να περάσετε μηνύματα υπέρ κάποιας συγκεκριμένης θεωρίας ή θρησκείας κάνει το κείμενο εξ ορισμού κακό και προσβάλλει τον αναγνώστη.

 

Ως προς την προώθηση του βιβλίου στο φόρουμ, ο τρόπος που συνηθίζεται να προωθείται ένα βιβλίο είναι να ανοίγεται ένα τόπικ όπου δίνονται πληροφορίες για το βιβλίο, όπως αυτό και αυτό, ή έστω αντιγράφεται το οπισθόφυλλο. Στη συνέχεια όσοι το διαβάσουν μπορούν να γράψουν στο ίδιο τόπικ τη γνώμη τους και συνήθως όταν περάσει καιρός το τόπικ ξεχνιέται και ξανάρχεται στην επιφάνεια όταν το διαβάσει κάποιος καινούριος ή αν ο συγγραφέας είναι μέλος του φόρουμ και απαντήσει στα σχόλια κάποιου αναγνώστη. Γιατί δεν κάνετε κι εσείς το ίδιο και να αρκεστείτε σ' αυτό, όπως όλοι όσοι είναι μέλη του φόρουμ και έχουν δημοσιεύσει βιβλίο; Ζητάτε ειδική μεταχείριση; Μην απορείτε, λοιπόν, που στο παρόν τόπικ τα μέλη σας αντιμετωπίζουν αρνητικά.

 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ο κύριος Γιάννης με το δίκιο του αντέδρασε περιφρονητικά στις “πληροφορίες” μου “αξιολογώντας τις ως ενδιαφέρουσες” (βλέπετε πόσο ενοχλητικός είναι ο διδακτισμός όταν δεν τον απευθύνεις αλλά σου απευθύνεται;) αλλά κι εσείς με αδικήσατε... Απ' ό,τι βλέπω, από όλες τις “πληροφορίες” μπήκατε στον κόπο ν' απαλείψετε τον Στόκερ. Μα γιατί; Μήπως βρίσκετε ανάρμοστο ένα τόσο χριστιανικό θέμα να εκφράζεται σε τέτοια φόρμα; Δεν είναι τελικά η ουσία που μετράει (προφανώς αναφέρομαι και σε άλλα κείμενα του φανταστικού), είναι τα σύμβολα του όποιου επίδοξου εκπροσώπου της που προέχουν;


Εντάξει. Να σοβαρευτούμε τώρα, ναι; Από το post σας είναι εμφανές ότι είστε ευφυής άνθρωπος, οπότε ας μιλήσουμε ξεκάθαρα. Όλα αυτά τα περί προβολής των συγκεκριμένων βιβλίων ως δήθεν “έργο ζωής” κι η σύγκριση με το sff είναι αστεία πράγματα. Σας το ξαναλέω: εμείς στο sff παίρνουμε την λογοτεχνία στα σοβαρά (αν και δε μας γίνεται έμμονη ιδέα). Εσείς δεν το κάνετε. Αν το κάνατε δε θ' ανοίγατε εδώ ένα ανεκδιήγητο topic για μια σαχλή τριάδα βιβλίων, αλλά π.χ. για τον Ντοστογιέφσκι. Εντάξει, σας καταλαβαίνω, ίσως όχι για όλο το έργο του Ντοστογιέφσκι, αλλά για τους Αδελφούς Καραμάζοβ και τον “Ηλίθιο” οπωσδήποτε. Διότι η πίστη του Ντοστογιέφσκι ήταν τόσο μεγάλη και βαθιά, και κυρίως ήταν τόσο έντιμος, που είχε το θάρρος να συμπεριλάβει δίπλα στον Αλιόσια και τον στάρετς Ζωσιμά, έναν Ντιμίτρι και κυρίως έναν Ιβάν Καραμάζοβ. Κι απέναντι στον Ηλίθιο, μια ολόκληρη κοινωνία. Για όλους αυτούς, βεβαίως και να μιλήσουμε. Διότι ο Ντοστογιέφσκι απευθύνεται σε σκεπτόμενους ανθρώπους, όχι σε πρόβατα προς καθοδήγηση. Γι αυτό και συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών. Ρωτήστε αν θέλετε και τον κύριο Γιάννη. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα σας το επιβεβαιώσει.


 


Υ.Γ. Απ' ό,τι βλέπετε εξακολουθώ να σας σέβομαι ως συνομιλητή, αν κι εσείς δεν ανταποδίδετε, όπως σωστά επισημαίνει ο Nihilio. Είναι όμως η τελευταία φορά. Θα τα ξαναπούμε, αν θέλετε, στους “Αδελφούς Καραμάζοβ” ή σε κάποιο άλλο παρεμφερές topic, αλλά σίγουρα όχι εδώ.


  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

 

Ως προς την προώθηση του βιβλίου στο φόρουμ, ο τρόπος που συνηθίζεται να προωθείται ένα βιβλίο είναι να ανοίγεται ένα τόπικ όπου δίνονται πληροφορίες για το βιβλίο, όπως αυτό και αυτό,

 

Αυτό αποτελεί και τη δική μου απάντηση στον φίλο που είπε ότι το φόρουμ δεν χρησιμοποιείται για προώθηση.

 

Από πλεύρας μου να πω ότι όπως διαφωνώ με συγκεκριμένες ιδεολογίες που υπεισέρχονται στη λογοτεχνία πολλές φορές (π.χ. τον μιλιταρισμό), ακριβώς με τον ίδιο τρόπο διαφωνώ με τη θρησκόληπτη ιδεολογία, που θέλει τους συγγραφείς και τους σκηνοθέτες του φανταστικού να είναι "του σατανά".

 

Από την άλλη, ανέκαθεν προσπαθούσα να λειτουργώ με την αρχή που λέει "διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά υπερασπίζομαι το δικαίωμά σου να το λες".

 

Προτείνω λοιπόν στους προωθητές του Νικ Μάρβελ να σκεφτούν σοβαρά αυτό που λεει η Wordsmith και γενικότερα να αναθεωρήσουν τον τρόπο με τον οποίο κάνουν αυτό που θέλουν να κάνουν (ή που είναι η δουλειά τους να κάνουν), διότι έτσι όπως είναι τώρα, είναι κάπως κακόγουστο....

Edited by alien666
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

... Έχει βγει το βιβλίο σε άλλη γλώσσα ...

 

Αν και φοβάμαι ότι θα έχουμε πάλι "μία από τα ίδια"...

http://community.sff.gr/topic/5869-o-νικ-μάρβελ-και-ο-πόλεμος-με-το-θηρίο/

http://community.sff.gr/topic/8275-«o-νικ-μάρβελ-και-ο-πόλεμος-με-το-θηρίο»/

και 3 ακόμη που έχουν σβηστεί...

πιάνομαι απ' αυτή την ερώτηση του Oberon για μια ενημέρωση...

 

german_cover_sm_zps71ec1761.jpg

 

...σαν αυτή που έκανα και στις σχολές...

https://venus.cs.aueb.gr/forum/viewtopic.php?f=25&t=11760

https://semfe.gr/forum/viewtopic.php?f=30&t=3126&start=180

...κι ακόμη, για να σας ευχηθώ "καλή κι ευλογημένη χρονιά", γνωρίζοντας ότι θα ακολουθήσουν οι κλασικές αντιδράσεις από τους γνωστούς "φίλους" με στόχο το κλείδωμα κι αυτού του topic.

Edited by tatiani1990
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..