giorgos lagonas Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 Ξεκινώ το τοπίκιον, χωρίς να εκφράσω εμπεριστατωμένη άποψη, για την ώρα. Αυτό το αφήνω σε εσάς, για να κυλήσει η συζήτηση (και ελπίζω, λόγω του τίτλου του topic να μην κακοχαρακτηριστώ ως εθνικιστής κλπ!) υπάρχει, λοιπόν, διαφορά, μεταξύ Ελλήνων και ξένων συγγραφέων του φανταστικού; Εννοώ ως προς το ποιόν, εννοείται ότι ως προς το ποσόν τουλάχιστον μας προσπερνάνε! η δική μου άποψη, στα γρήγορα έχει ως εξής : α) οι Έλληνες είναι πιο πρωτότυποι και ιδιαίτεροι. Θέλω να πω, πιθανότατα δεν θα βρεις στην Ελλάδα κλώνο του Stephen King, ή του Tolkien (και ευτυχώς! τολμώ να προσθέσω!) β) οι Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού δεν έχουν καβάτζα. Γράφουν σαν να είναι κάθε βιβλίο το τελευταίο τους, γιατί πιθανότατα... εμ... θα είναι! Πέραν των αντικειμενικών λόγων (μικρές πωλήσεις, φτωχοί, μικροί εκδοτικοί οίκοι κλπ) ο Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού δεν πληρώνεται, δε βγάζει το ψωμί του από το μεράκι του, και, αν και αυτό φυσικά δεν είναι κάτι καλό, από την άλλη ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Δεν υπάρχουν μισθωτοί συγγραφείς της Χ εταιρίας που θα βγάλουν λογοτεχνία κατά παραγγελία κάθε φορά πχ που θα βγει ένα καινούριο videogame. Ο Έλληνας ένα βιβλίο υπολογίζει να βγάλει (ΑΝ το βγάλει και ΟΠΟΤΕ το βγάλει) και έτσι, πιστεύω, είναι πολύ πιο αρρωστημένος και αποφασισμένος για αυτό. Αυτά τα ολίγα από μένα. Περιμένω τις γνώμες σας και επανέρχομαι με παραδείγματα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 (edited) Εγώ διαβάζω και Έλληνες και ξένους. Νομίζω ότι δεν υπάρχει διαφορά, με την έννοια ότι ξεχωριστό στυλ έχει ο κάθε άνθρωπος χωριστά και όχι οι εθνικότητες μεταξύ τους.... Οι ξένοι συγγραφείς είναι πιο πολυάριθμοι (και πληθυσμιακά άλλωστε), ενώ οι Έλληνες θα συμφωνήσω ότι δείχνουν μεγαλύτερο ζήλο γι' αυτό που κάνουν λόγω συνθηκών. Κατά τ' άλλα, το πώς απολαμβάνω το αποτέλεσμα, δεν εξαρτάται από την εθνικότητα... Edited April 30, 2014 by alien666 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted April 30, 2014 Author Share Posted April 30, 2014 Εγώ διαβάζω και Έλληνες και ξένους. Νομίζω ότι δεν υπάρχει διαφορά, με την έννοια ότι ξεχωριστό στυλ έχει ο κάθε άνθρωπος χωριστά και όχι οι εθνικότητες μεταξύ τους.... Κατά τ' άλλα, το πώς απολαμβάνω το αποτέλεσμα, δεν εξαρτάται από την εθνικότητα... εντάξει, αυτό εξυπακούεται! απλά, ο λόγος που ξεκίνησα το topic είναι για να συζητήσουμε κατά πόσο η Ελληνική σκηνή του φανταστικού έχει κάποια ιδιαιτερότητα, ροπή σε στυλ, επιρροές κλπ που να της δίνει κάποιον ξεχωριστό χαρακτήρα. πώς πχ άλλο μέταλ παίζουν οι Έλληνες, άλλο οι Νορβηγοί; Εξαίσιες ίσως και οι δυο σκηνές (και φυσικά στον άνθρωπο είναι όλα) αλλά σαφέστατα διαφέρουν πολύ μεταξύ τους... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 (edited) Μακάρι να μην γίνει αυτό, λέω εγώ. Διότι μετά υπάρχει o κίνδυνος να εκδίδεται ένα συγκεκριμένο στύλ και ύφος γραφής με τη λογική που λέει ότι "έτσι γράφουμε εμείς οι Έλληνες" και μπορεί αυτό να μην αρέσει σε όλους μας. ΘΑ ήθελα η Ελληνική σκηνη να παραμείνει πολυφωνική (όπως και είναι άλλωστε) ώστε να ανταποκρίνεται σε όλα τα γούστα και να αλλάζουμε και παραστάσεις... Edited April 30, 2014 by alien666 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 Η Ελληνική σκηνή δεν είναι πολυφωνική. Είμαστε απλά πολύ λίγοι, οπότε ο αναγνώστης θα βγει αναγκαστικά και έξω από το comfort zone του. Κατά τα άλλα, η αναλογία καλών-μέτριων-κακών είναι η ίδια. Ο Έλληνας όμως παίζει χωρίς επαγγελματική βοήθεια (έμπειρους editors και εκδότες), προώθηση και διανομή και, ακριβώς επειδή δε ζει από το γράψιμο ποτέ δε θα φτάσει το πλήρες του potential. Γιατί μπορεί να έχουμε 4-5 άτομα που φτάνουν σε διεθνή στάνταρ αλλά... πώς πχ άλλο μέταλ παίζουν οι Έλληνες, άλλο οι Νορβηγοί; Εξαίσιες ίσως και οι δυο σκηνές (και φυσικά στον άνθρωπο είναι όλα) αλλά σαφέστατα διαφέρουν πολύ μεταξύ τους... Ναι, οι Rotting Christ και οι Septic Flesh είχαν εντελώς δικό τους και γαμάτο ήχο, αλλά πολλοί γουστάραμε Naer Mataron γιατί έπαιζαν ακριβώς σαν Νορβηγοί. Όπως, πολλοί αναγνώστες, θα σου πουν σαν κοπλιμέντο "δε θα πίστευα ότι το έχει γράψει αυτό Έλληνας". 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted April 30, 2014 Author Share Posted April 30, 2014 Η Ελληνική σκηνή δεν είναι πολυφωνική. θα συμφωνήσω και εγώ στο ότι δεν είμαστε πολυφωνικοί. Νομίζω ότι βασικά genre απουσιάζουν, ή ακριβέστερα, υπολείπονται τραγικά οπότε ο αναγνώστης θα βγει αναγκαστικά και έξω από το comfort zone του. σωστός!!! Γιατί μπορεί να έχουμε 4-5 άτομα που φτάνουν σε διεθνή στάνταρ αλλά... ωραία πάσα!!! Ποιοι λοιπόν είναι (ή θα μπορούσαν να είναι) οι δικοί μας... διεθνείς; Αν προσπαθήσουμε να βγάλουμε μια dream team, εθνική ομάδα Φανταστικού, ποιοι θα έπαιζαν στανταράκι και ποιοι πάγκο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 Χμμμ, υπολογίζουμε κι αυτούς που γράφουν κυρίως mainstream, αλλά έχουν κάνει και μία προσπάθεια να γράψουν φανταστικό; Γιατί τότε πρέπει να βάλουμε και τη Δημουλίδου και τον Νίκο Παπανδρέου, μη σας πω και τη Σώτη Τριανταφύλλου, άσε τους πολύ παλιούς, του 1800, πχ Βουτυράς και ό,τι κυκλοφορεί σε φαντασματοειδή, μαγικό ρεαλισμό και τέτοια. Ακόμα και του Ξενόπουλου έχω υπόψη μου ένα διήγημα που θα έμπαινε στο φανταστικό. Και τα παιδικά παραμύθια; Καλά, το άλλο θέμα, τη διαφοροποίηση μεταξύ "ελληνικού φανταστικού" και "φανταστικού γραμμένου από Έλληνες", δεν το ανοίγω καν, γιατί πάμε πάααρα πολύ μακριά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 Η Ελληνική σκηνή δεν είναι πολυφωνική. θα συμφωνήσω και εγώ στο ότι δεν είμαστε πολυφωνικοί. Νομίζω ότι βασικά genre απουσιάζουν, ή ακριβέστερα, υπολείπονται τραγικά οπότε ο αναγνώστης θα βγει αναγκαστικά και έξω από το comfort zone του. σωστός!!! Γιατί μπορεί να έχουμε 4-5 άτομα που φτάνουν σε διεθνή στάνταρ αλλά... ωραία πάσα!!! Ποιοι λοιπόν είναι (ή θα μπορούσαν να είναι) οι δικοί μας... διεθνείς; Αν προσπαθήσουμε να βγάλουμε μια dream team, εθνική ομάδα Φανταστικού, ποιοι θα έπαιζαν στανταράκι και ποιοι πάγκο; 5 σε φανταστικό που πιάνουν άνετα διεθνή στάνταρ, στα πολύ γρήγορα: Μιχαλιός, Κέλλης, Μπουραζοπούλου, Κάουα, Κεραμιδάς. Και σου έχω άλλους 5 για πάγκο αν χρειαστείς. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 (edited) Εμένα κάποια ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό από τρόμο είναι: Μποζινάκης, Τσαλπατούρος, Μπαχα, Λαδικος, Στατήρης και Καουα. Ε, σας πληροφορώ ότι εντοπίζω τεράστιες διαφορές στον τρόπο που γράφει ο καθένας τους και στην θεματολογία που επιλέγει..... P.S. Το "ξένοι" είναι μεγάλη γενίκευση. Αλλιώς γράφουν οι Αμερικάνοι και αλλιώς οι Βρετανοί. Οι πιο δημοφιλείς από τους Αμερικανούς ρέπουν περισσότερο σε trends που είναι της μόδας (πιασάρικα) και που διαφέρουν σε κάθε χρονική περίοδο, αλλά λόγω του μεγάλου αριθμού των συγγραφέων που εκδίδονται στις ΗΠΑ, μπορεί να ανακαλύψει κάποιος και πολύ πρωτοποριακές ιδέες, σε λιγότερο γνωστούς Αμερικάνους συγγραφείς. Οι Βρετανοί διαφοροποιούνται περισσότερο, αλλά πολλές φορές διαβάζονται δύσκολα γιατί χρησιμοποιούν πιο δύσκολες και πιο σπάνιες λέξεις από τους Αμερικάνους. Σε αυτούς τους κανόνες που ενέχουν τη γενίκευση, υπάρχουν πάρα πολλές εξαιρέσεις.... Edited April 30, 2014 by alien666 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 1, 2014 Share Posted May 1, 2014 Πριν λίγους μήνες το ρουμανικό ηλεκτρονικό περιοδικό SRSFF παρουσίασε την ελληνική επιστημονική φαντασία και φάνταζυ. Ανάμεσα σε άλλους, απάντησα κι εγώ σε μερικές ερωτήσεις, δύο από τις οποίες είναι σχετικές με το παρόν τόπικ. Τις μεταφέρω εδώ: How do you characterize the greek science fiction ? What’s its unique voice ? Since the modern production is not big enough, it is quite difficult to make out a characteristic greek science fiction voice, but I would say that it focuses more on society and psychology than technology. You will not find greek hard science fiction the way it is meant in the U.S. for example, and politics is another issue that seems to interest greek writers from time to time. Greece was the only orthodox country not invaded by the red army and not communized after World War II and its literature and its science fiction were created in the conditions of freedom of expression and the lack of censorship (minus the Colonels Regime/Military Junta, 1967-1974). This particularity created relevant greek science fiction ? Certainly, but as I said it is yet quite difficult to decide how exactly this exclusive political and religious past of Greece affected the greek science fiction, because of the small production. As many things in Greece, I think it’s a blend of modest capitalism, freedom of speech and, at the same time, ill-operating state, small market and immature industrialization. Οι διαφορές μεταξύ ξένων και Ελλήνων συγγραφεών φανταστικού είναι πολλές. Πολλές όμως. Για την ακρίβεια, ένας πλήρης τέτοιος κατάλογος θα είχε τον ατελείωτο. Μόλις βρω χρόνο, ελπίζω να επανέλθω σε σχέση με κάποιες από τις κυριότερες. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted May 1, 2014 Share Posted May 1, 2014 Οι ξένοι συγγραφείς είναι πιο πολυάριθμοι (και πληθυσμιακά άλλωστε), ενώ οι Έλληνες θα συμφωνήσω ότι δείχνουν μεγαλύτερο ζήλο γι' αυτό που κάνουν λόγω συνθηκών. Ώστε ο άγνωστος Αμερικανός που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του και στέλνει γραπτά του δεξιά κι αριστερά μπας και δημοσιευτούν δεν δείχνει εξίσου μεγάλο ζήλο... Ενδιαφέρον. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted May 1, 2014 Share Posted May 1, 2014 Οι ξένοι συγγραφείς είναι πιο πολυάριθμοι (και πληθυσμιακά άλλωστε), ενώ οι Έλληνες θα συμφωνήσω ότι δείχνουν μεγαλύτερο ζήλο γι' αυτό που κάνουν λόγω συνθηκών. Ώστε ο άγνωστος Αμερικανός που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του και στέλνει γραπτά του δεξιά κι αριστερά μπας και δημοσιευτούν δεν δείχνει εξίσου μεγάλο ζήλο... Ενδιαφέρον. Παρατήρησες μήπως ότι δεν ήμουν ο μόνος που το είπα και ειρωνεύεσαι μόνον εμένα;;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted May 1, 2014 Share Posted May 1, 2014 (edited) Δεν είναι προσωπικό. Απλώς η δική σου πρόταση δίνει συμπυκνωμένη την άποψη αυτή - αν θες τους κάνω quote όλους. Και, όχι, δεν ειρωνεύομαι. Ειλικρινά απορώ πώς είναι δυνατόν να λέτε τέτοια πράγματα. Edited May 1, 2014 by Count Baltar 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 1, 2014 Share Posted May 1, 2014 Πάντως, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με το α) της αρχικής τοποθέτησης. Οι κλώνοι υπάρχουν παντού -- και σίγουρα και στην Ελλάδα. Άλλωστε συγγραφείς όπως ο Κινγκ ή ο Τόλκιν κάθε άλλο παρά περιορίζουν την επιρροή τους στα όρια της χώρας καταγωγής τους. Και με την ευκαιρία, μήπως θα έπρεπε να μεταφέρω το τόπικ στη Γενική Λογοτεχνία; Από ποια σκοπιά το συζητάμε εδώ, από του συγγραφέα ή από του αναγνώστη; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted May 1, 2014 Author Share Posted May 1, 2014 Δεν είναι προσωπικό. Απλώς η δική σου πρόταση δίνει συμπυκνωμένη την άποψη αυτή - αν θες τους κάνω quote όλους. Και, όχι, δεν ειρωνεύομαι. Ειλικρινά απορώ πώς είναι δυνατόν να λέτε τέτοια πράγματα. ...δηλαδή ο Αμερικάνος έχει ίσες ή και λιγότερες ευκαιρίες (σε σχέση με τον Έλληνα τουλάχιστον) και βήματα για να δείξει τη δουλειά του, ή κοινό που θα ενδιαφερθεί. Ενδιαφέρον... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted May 1, 2014 Share Posted May 1, 2014 (edited) Αυτό με τον φάντη και το ρετσινόλαδο το ξέρετε, νομίζω, ε; Edit, Παρασκευή πρωί: οφείλω να ζητήσω συγγνώμη από όλους για την όξυνση των τόνων και την ενδεχόμενη ειρωνεία. Είναι, ωστόσο, γεγονός ότι διαφωνώ με την τοποθέτηση στην οποία [κακώς] επιτέθηκα μάλλον άκομψα, και επιφυλάσσομαι-υπόσχομαι να δώσω εμπεριστατωμένη απάντηση μόλις, επιτέλους, βρω λίγο χρόνο. Edited May 2, 2014 by Count Baltar 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Popular Post mman Posted May 2, 2014 Popular Post Share Posted May 2, 2014 (edited) Συνθήκη για το ποστ αυτό: Όταν λέμε «ξένοι», εννοούμε αγγλόφωνοι συγγραφείς του Φανταστικού που ζουν και δημοσιεύουν στις ΗΠΑ και την Αγγλία. Δεν αναφερόμαστε σε μη αγγλόφωνες ευρωπαϊκές αγορές. Όταν λέμε «Έλληνες», εννοούμε συγγραφείς του Φανταστικού που ζουν και δημοσιεύουν στην Έλλάδα. Δηλαδή μπορεί κανείς να τους βρει στα βιβλιοπωλεία. Δεν αναφερόμαστε σε συγγραφείς με μόνο διαδικτυακή παρουσία. Λοιπόν, αυτά τα δύο παραπάνω δεν είναι συγκρίσιμα. Είναι σαν να ρωτάς τι είναι πιο γρήγορο, πιο άνετο, πιο όμορφο, πιο μεγάλο, πιο πρακτικό, πιο μικρό, πιο άσπρο, πιο μπλε: ένα υπερωκεάνιο ή ένα φουσκωτό, ένα παπί ή μια φόρμουλα 1, ένα κεφαλοχώρι ή μια μητρόπολη. Η αγγλόφωνη είναι μια ώριμη αγορά. Αυτό σημαίνει ότι, σε μεγάλο βαθμό, λειτουργεί επαγγελματικά. Αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του. Παράδειγμα πλεονεκτήματος: Ο καλός συγγραφέας θα πληρωθεί, τόσο που θα μπορεί να ζήσει μόνο από το γράψιμο, οπότε θα αφοσιωθεί απόλυτα σ’ αυτό και θα γίνει ακόμα καλύτερος. Παράδειγμα μειονεκτήματος: Ο εμπορικός συγγραφέας πολλές φορές θα ρίξει την ποιότητά του, λόγω της πίεσης της αγοράς για το επόμενο βιβλίο και λόγω της πολύ αδύναμης προεκδοτικής κριτικής που δέχεται πλέον (βλ. βιβλία αγκωνάρια, που θα είχαν πολύ λιγότερες ελπίδες να εκδοθούν και θα πουλούσαν πολύ λιγότερο, αν τα υπέγραφε κάποιος άγνωστος). Η ελληνική είναι μια εντελώς άγουρη, σχεδόν ανύπαρκτη αγορά. Σκηνή υπάρχει. Αγορά όχι. Παλιοί και νέοι συγγραφείς παραμένουν σχεδόν άγνωστοί ακόμα στο ευρύ κοινό που ασχολείται με το Φανταστικό. Τα χρήματα είναι τόσο αστεία που μπορούν να θεωρηθούν και μηδενικά σε σχέση με την προσπάθεια, η προώθηση και η διανομή είναι εξαιρετικά ασθενικές. Για τη σχετική ποιότητά τους, θα πω μόνο δύο πράγματα: 1) Οι καλύτεροι Έλληνες συγγραφείς δεν μπορούν να πλησιάσουν τους κορυφαίους αγγλόφωνους. Γιατί, πολύ απλά, οι κορυφαίοι αγγλόφωνοι έχουν προκύψει από μια τεράστια δεξαμενή μυαλών, που τα στύβει με την καλή έννοια, και επιπλέον τους δίνει όλα τα κίνητρα να ωριμάσουν και να τελειοποιηθούν. Στην Ελλάδα, ένα βιβλίο κάθε πέντε ή δέκα χρόνια (ανάμεσα σε μάχες επιβίωσης) δεν είναι και τόσο άσχημος ρυθμός, αν κρατηθεί. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα και είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει στο μέλλον, Ασίμωφ, Κλαρκ, Όργουελ, Πόε, Λάβκραφτ, Μπάρκερ, Τόλκιν, Μάρτιν. 2) Οι Έλληνες συγγραφείς αδικούνται (κατά μέσο όρο) από τη σύγκριση, επειδή εδώ στην Ελλάδα διαβάζουμε (ακόμα και από το πρωτότυπο) μόνο τους φτασμένους, επιτυχημένους, κορυφαίους ξένους, ή τέλος πάντων, εκείνους που έχουν περάσει τα σύνορά τους, και οι οποίοι, για να το καταφέρουν αυτό, έχουν πρώτα επικρατήσει του ανελέητου ανταγωνισμού εντός των συνόρων. Διαβάζουμε δηλαδή, κυρίως, τους νικητές αυτής της λογοτεχνικής μάχης. Βγαίνουν και στην αγγλόφωνη αγορά πατάτες, και φυσικά περισσότερες απ’ ό,τι εδώ. Αλλά φιλτράρονται και δεν φτάνουν μέχρι εδώ τόσες πολλές αναλογικά. Αντίθετα, ο Έλληνας αναγνώστης θα διαβάσει και το προσεγμένο ελληνικό βιβλίο φανταστικού (που ο συγγραφέας του χρειάστηκε χρόνια συγγραφής, κριτικής και προσοχής στη λεπτομέρεια για να το θεωρήσει ο ίδιος εκδόσιμο, επειδή ακριβώς καμία αγορά δεν τον πιέζει χρονικά) και το πρόχειρο (που ο συγγραφέας του δεν ξέρει τι είναι διόρθωση, ξαναγράψιμο και επιμέλεια) ή το κακογραμμένο (που ο εκδότης του, είτε είναι ο ίδιος ο συγγραφέας, είτε όχι, δεν ξέρει να αναγνωρίσει μαργαριτάρια στην έκφραση ή τρυπάρες στην πλοκή). Περίληψη: Υπάρχουν καλοί και κακοί ξένοι και Έλληνες. Οι ξένοι, σε απόλυτη ποιότητα, είναι καλύτεροι. Οι ξένοι είναι επίσης καλύτεροι κατά μέσο όρο. Αλλά ποιοι ξένοι: Οι ξένοι που φτάνουν μέχρι την Ελλάδα. Edit: Στην Ελλάδα, δηλαδή, λόγω του ότι η όποια αγορά είναι τόσο ανώριμη, δεν υπάρχει φίλτρο. Κι αυτό προκαλεί πολύ κακό όταν ένας αναγνώστης που διαβάζει μόνο ξένους επειδή "τι να μου πουν οι Έλληνες", αποφασίζει να δώσει μια ευκαιρία στην εγχώρια σκηνή και πέφτει πάνω στην πατάτα. Και τότε βέβαια τραβάει ένα μεγαλοπρεπές Χ σε όλους τους Έλληνες και εκεί τελειώνει η σεμνή τελετή. Edited May 2, 2014 by mman 13 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted May 2, 2014 Share Posted May 2, 2014 Θἐλω να τονίσω δύο πράγματα μόνο: Δεν ευσταθεί να θεωρεί κάποιος πως επειδή ένας επίδοξος συγγραφέας ζει π.χ. στις ΗΠΑ, αυτόματα θα έχει περισσότερες ευκαιρίες. Όχι μόνο οι ΗΠΑ δεν είναι παντού οι ίδιες, αλλά και εκεί η αγορά, οι αγορές μάλλον, δεν λειτουργούν με πολύ διαφορετικό τρόπο από εδώ. Ο επίδοξος Αμερικανός συγγραφέας αν έχει ένα ατού ενάντια σε έναν Έλληνα, αυτό είναι η Αγγλική γλώσσα και μόνο. Από κει και πέρα, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, τα slush piles στα γραφεία των editors ουρανοξύστες, και οι απορρίψεις σωρηδόν. Δεύτερον, και από όσους συγγραφείς εκδίδονται στις ΗΠΑ, ελαχιστότατοι είναι εκείνοι που ζουν από τη συγγραφή. Επειδή η "σκηνή" του φανταστικού είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της Ελλάδας, πολύ πιο οργανωμένη (αυτό είναι επίσης ένα ατού), και λόγω της διεθνούς φύσης της Αγγλικής γλώσσας, ίσως να φαίνεται πως οι ευκαιρίες να γίνει κανείς διάσημος/πλούσιος/αναγνωρισμένος συγγραφέας εκεί είναι πολύ μεγαλύτρες από τις τοπικές δικές μας. Όμως δεν είναι έτσι. Μπροστά σε κάθε διάσημο, ή ¨ημι"διάσημο συγγραφέα που είτε ζει από το γραψιμό του/της, ή μεταφράζονται τα βιβλία του σε άλλες γλώσσες, υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που ακόμα και να εκδόσουν κάποιο βιβλίο, χάνεται σε χιλιάδες άλλα για να μην μαθευτεί ουσιαστικά ποτέ. Τα παραπάνω είναι από συζητήσεις που έχω με φίλους Αμερικανούς που γράφουν, σχεδιάζουν, κλπ κλπ κλπ. Ακόμα κι αν ζουν στο κέντρο της Νέας Υόρκης, αυτό δεν τους προσφέρει όσα φαντάζεται κάποιος που είναι εκτός. Γι'αυτό και αρκετοί αναζητούν εναλλακτικές λύσεις, εναλλακτικούς εκδότες, εναλλακτικά outlets, εναλλακτική διαφήμηση και δικτύωση. Όπως είπε και ένας φίλος τελευταία: "For everyone of us who believes he has the most original idea in the world, there are 100 more on any editor's slush pile who had the same idea". 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted May 2, 2014 Author Share Posted May 2, 2014 ...νομίζω ότι ο Δρ Μανωλιός μας υπερκάλυψε, περισσότερο από όσο θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε ή να φανταστούμε! (αλλιώς, τι Δρ θα ήταν άμα δεν το έκανε!) εξαιρετικός και αναλυτικότατος φυσικά, (προς αποφυγήν ) δεν είναι ζητούμενο να συγκρίνουμε Έλληνες με ξένους, ούτε και να βάλουμε τους ξένους σε ένα σακούλι όλους μαζί στο μυαλό μου, ξεκινώντας το topic ήταν να διερευνήσουμε (αν κάτι τέτοιο βέβαια είναι δυνατό) κατά πόσο υπάρχει (ΑΝ υπάρχει) κάτι το ξεχωριστό ή το ιδιαίτερο που κάνει την Ελληνική σκηνή (σαν σύνολο) αυτό που είναι. Τι (γενικά) την χαρακτηρίζει (σαν ποιότητα - ύφος κλπ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cyrano Posted May 3, 2014 Share Posted May 3, 2014 Δεν ξέρω και πολλά πάνω στο χώρο του φανταστικού, οπότε θα αναφερθώ γενικότερα, ελπίζοντας ότι δε θα πέσω πολύ έξω. Η λογοτεχνία δεν προκύπτει από παρθενογέννεση, αντανακλά το κοινωνικό γίγνεσθαι κι είναι από τις ιδεολογικές κι ιστορικές ρίζες του απ' όπου αντλεί τους χυμούς της. Αν ξεκινήσουμε από εκεί τις συγκρίσεις, νομίζω ότι εύκολα προκύπτουν και τα υπόλοιπα. Οι αριθμοί ασφαλώς και παίζουν μεγάλο ρόλο (στη δεξαμενή μυαλών που αναφέρει ο mman, όπως και στην κρίσιμη μάζα των αναγνωστικών ομάδων που θα ενδιαφερθούν για συγκεκριμένα genres και θα τα κάνουν ν' ανθήσουν ή θα τα συντηρήσουν). Η σύγκριση όμως, στον πυρήνα της, θα φθάσει αργά ή γρήγορα στο: τι έχουν να μου πουν οι μεν και τι οι δε; Οι κοινωνικές ανησυχίες κι ανάγκες είναι που δημιουργούν τα genres και τα υποgenres. Εκεί κατά τη γνώμη μου βρίσκεται το πλεονέκτημα των ξένων συγγραφέων: κάποιοι έχουν την τύχη να προέρχονται από χώρες όπου υπάρχουν στέρεες λογοτεχνικές βάσεις, με ιστορική συνέχεια. Ξέρουν με τι πρέπει να έλθουν σε ρήξη προκειμένου να πρωτοτυπήσουν (ασχέτως του πόσοι το καταφέρνουν). Αν εσύ όμως κυρίως (αναγκαστικά) μιμείσαι ή “πρωτοτυπείς” άγαρμπα, τότε είσαι έξω από το παιχνίδι και θα παραμείνεις απ' έξω, ανεξαρτήτως των αριθμών και των εκδοτικών μηχανισμών. Αν πάλι έχεις την οξυδέρκεια και το ταλέντο να εκφέρεις μια καινούρια φόρμα που να εκφράσει κατά πρώτο λόγο την τοπική σου σκηνή (κι ίσως να τραβήξει την προσοχή της έξω σκηνής – αλλά, προς θεού, όχι με όρους φολκλόρ) τότε μπορείς να μπεις στο παιχνίδι, αν όχι με όρους ποσότητας, τότε με όρους ποιότητας. Βέβαια εδώ υπεισέρχεται και το δυναμικό του κοινωνικού γίγνεσθαι του τόπου σου: τι είναι αυτό που αξίζει να εκφραστεί (αν είναι φαντασιακό, πάλι χάνει ο συγγραφέας) και πως; Δύσκολα πράγματα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 3, 2014 Share Posted May 3, 2014 O.T. Να διευκρινίσουμε βέβαια, για να μη μας πάρουν με τις λεμονόκουπες, ότι ο Μανωλιός μόνο Δρ δεν είναι, εκτός από τις περιπτώσεις που στέλνει συστημένες βόμπες σ' εκείνον που αιώνια στα βάθη της θαλάσσηςκοιμάται. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 3, 2014 Share Posted May 3, 2014 Εγώ έχω την εντύπωση ότι όλα αυτά που λέτε εδώ ισχύουν και για ένα σωρό άλλες χώρες (μη αγγλόφωνες, δηλαδή) και όχι μόνο για την Ελλάδα και ότι αυτό που ρωτάει ο giorgos lagonas είναι αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στην Ελλάδα και στην ελληνική σκηνή του φανταστικού ειδικά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted May 3, 2014 Author Share Posted May 3, 2014 O.T. Να διευκρινίσουμε βέβαια, για να μη μας πάρουν με τις λεμονόκουπες, ότι ο Μανωλιός μόνο Δρ δεν είναι, εκτός από τις περιπτώσεις που στέλνει συστημένες βόμπες σ' εκείνον που αιώνια στα βάθη της θαλάσσηςκοιμάται. Ναι, αλλά θα είσαι πάντα Δρ στην καρδιά μας... θες δε θες! Αλλιώς ρε παιδιά, να προτείνω μια "τιμής ένεκεν" ανακήρυξη του κ. Μανωλιού σε Δρ, εντός του πλαισίου του φόρουμ; Να είναι επίσημο τουλάχιστον! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted May 3, 2014 Share Posted May 3, 2014 Εκτός από κύριος, θα γίνει και δόκτωρ τώρα; O tempora, o mores... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted May 3, 2014 Share Posted May 3, 2014 Άμα σας βάλω τίποτα λάθος κόμματα και πάτε όλοι φούντο, θα σας πω εγώ, που όλο με τον Μανωλιό ασχολείστε... 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.