Natasha Posted May 7, 2014 Share Posted May 7, 2014 Οι ταινίες τρόμου μπορούν να είναι φτηνές στην παραγωγή, άρα ένας ανεξάρτητος σκηνοθέτης μπορεί να στήσει μία με ψίχουλα - και να την πασάρει ως κανονική ταινία σε φεστιβάλ ή/και DVD. Ο τρόμος ως είδος, προσφέρεται περισσότερο για ταινίες χαμηλού προυπολογισμού. Ρε παιδιά, το έχω ξαναρωτήσει αυτό και πιο παλιά. Αφού η ταινία τρόμου είναι η προφανής λύση για έναν νέο σκηνοθέτη που θέλει να δείξει τις ικανότητές του και δεν έχει φράγκα για εφέ και φίρμες ηθοποιούς, αφού είναι η προφανής λύση και για τον αρχάριο παραγωγό που θέλει να βγάλει χρήμα με μικρή επένδυση και μικρό ρίσκο, αφού το έχουν καταλάβει αυτό και το κάνουν στις Φιλιππίνες, στη Νιγηρία και σε άλλες χώρες ακόμα πιο φτωχές από τη δική μας... γιατί δε συμβαίνει καθόλου εδώ, ρε παιδιά; Να σου πω την αλήθεια ξέρω μόνο δύο αρχάριους σκηνοθέτες. Ο ένας πράγματι είναι μόνο Horroras και είναι και καλός! Είχαμε ταινιάκια του στο Mini festival of horror and grotesque και άρεσαν πολύ στον κόσμο, ο Δημήτρης Βαβάτσης. Αλλά ένας horroras δεν φέρνει την άνοιξη φαντάζομαι. Εγώ δεν έχει τύχει να γνωρίσω άλλον, πάντως δεν κινούμαι ιδιαίτερα σε αυτούς τους χώρορ- αχεμ... χώρους 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 7, 2014 Share Posted May 7, 2014 Οι ταινίες τρόμου μπορούν να είναι φτηνές στην παραγωγή, άρα ένας ανεξάρτητος σκηνοθέτης μπορεί να στήσει μία με ψίχουλα - και να την πασάρει ως κανονική ταινία σε φεστιβάλ ή/και DVD. Ο τρόμος ως είδος, προσφέρεται περισσότερο για ταινίες χαμηλού προυπολογισμού. Ρε παιδιά, το έχω ξαναρωτήσει αυτό και πιο παλιά. Αφού η ταινία τρόμου είναι η προφανής λύση για έναν νέο σκηνοθέτη που θέλει να δείξει τις ικανότητές του και δεν έχει φράγκα για εφέ και φίρμες ηθοποιούς, αφού είναι η προφανής λύση και για τον αρχάριο παραγωγό που θέλει να βγάλει χρήμα με μικρή επένδυση και μικρό ρίσκο, αφού το έχουν καταλάβει αυτό και το κάνουν στις Φιλιππίνες, στη Νιγηρία και σε άλλες χώρες ακόμα πιο φτωχές από τη δική μας... γιατί δε συμβαίνει καθόλου εδώ, ρε παιδιά; Γιατί ακόμα και η φτηνή παραγωγή θέλει λεφτά και σιγά μη τα δώσουν οι παραγωγοί. Όσοι τα δίνουν στοχευουν είτε σε εγχώρια αγορά είτε σε ταινίες για Κάννες, κανείς δε θα έδινε φράγκα για "σκουπίδι" προς διεθνή κατανάλωση. Αν το έχεις προσέξει, ερασιτεχνικές τρόμου συνεχίζουν να βγαίνουν (πχ το Κορίτσι με τα κρυστάλλινα μάτια, οι Τρωγλοδύτες ή το Ψύχος). Διάολε, ακόμα και το Ο Θάνατος που Ονειρεύτηκα έκανε φεστιβαλική πορεία. Αλλά δεφαίνεται να υπάρχει η θέλιση και τα μέσα για ταινίες αρκετά χαμηλού προϋπολογισμού για να βρουν διανομή και εκτός συνόρων Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 7, 2014 Share Posted May 7, 2014 Οι ταινίες τρόμου μπορούν να είναι φτηνές στην παραγωγή, άρα ένας ανεξάρτητος σκηνοθέτης μπορεί να στήσει μία με ψίχουλα - και να την πασάρει ως κανονική ταινία σε φεστιβάλ ή/και DVD. Ο τρόμος ως είδος, προσφέρεται περισσότερο για ταινίες χαμηλού προυπολογισμού. Ρε παιδιά, το έχω ξαναρωτήσει αυτό και πιο παλιά. Αφού η ταινία τρόμου είναι η προφανής λύση για έναν νέο σκηνοθέτη που θέλει να δείξει τις ικανότητές του και δεν έχει φράγκα για εφέ και φίρμες ηθοποιούς, αφού είναι η προφανής λύση και για τον αρχάριο παραγωγό που θέλει να βγάλει χρήμα με μικρή επένδυση και μικρό ρίσκο, αφού το έχουν καταλάβει αυτό και το κάνουν στις Φιλιππίνες, στη Νιγηρία και σε άλλες χώρες ακόμα πιο φτωχές από τη δική μας... γιατί δε συμβαίνει καθόλου εδώ, ρε παιδιά; Στην Ελληνική ταινία "Αυστηρώς Ακατάλληλο" δύο νεαροί σκηνοθέτες προσπαθούν να πουλήσουν την ιδέα τους σε παραγωγούς. Πρόκειται για μια ιδέα ντοκυμαντερίστικού/κουλτουρέ στην ουσία χαρακτήρα, που δείχνει δυναμικές γυναίκες σε τέσσερις διαφορετικές εποχές, από την αρχαιότητα έως σήμερα. Μάλιστα έχουν λάβει και επιχορήγηση από την Ε.Ε κάπου 500.000 ευρώ και χρειάζεται να βρούνε αλλά τόσα για να κάνουν την ποιοτική τους ταινία. Ε λοιπόν όσους παραγωγούς συναντάνε και συζητάνε την ιδέα τους εκείνοι τους προτείνουν να διαμορφώσουν το σενάριο να μοιάζει κάπως σαν το "Safe Sex" που έκανε τρομερή επιτυχία. Φυσικά αυτοί αρνούνται. Τέλος βρίσκουν έναν παραγωγό που γύρναγε τσόντες και γυρνάνε την ταινία, η οποία βγαίνει πολύ διαφορετική από ότι ήθελαν στην αρχή, αλλά κάνει επιτυχία ακόμη και σε φεστιβάλ, για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που ήθελαν οι σκηνοθέτες στην αρχή. Με δύο λόγια, κανένας παραγωγός δεν πρόκειται να ρισκάρει δεκάρα τσακιστή για κάτι που δεν θα γεμίσει τα σινεμά στην Ελλάδα, ή έστω θα πάει καλά στα DVD Club. Οπότε οι σκηνοθέτες στρέφονται ή σε γλυκανάλατα δράματα τύπου "Πολίτικη Κουζίνα", "Αν" κλπ ή σε φαρσοκωμωδίες καταστάσεων με ολίγη τσόντα "Safe Sex", "Αυστηρώς Ακατάλληλο". "Νήσος" κλπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted May 7, 2014 Share Posted May 7, 2014 (edited) Οι ταινίες τρόμου μπορούν να είναι φτηνές στην παραγωγή, άρα ένας ανεξάρτητος σκηνοθέτης μπορεί να στήσει μία με ψίχουλα - και να την πασάρει ως κανονική ταινία σε φεστιβάλ ή/και DVD. Ο τρόμος ως είδος, προσφέρεται περισσότερο για ταινίες χαμηλού προυπολογισμού. Ρε παιδιά, το έχω ξαναρωτήσει αυτό και πιο παλιά. Αφού η ταινία τρόμου είναι η προφανής λύση για έναν νέο σκηνοθέτη που θέλει να δείξει τις ικανότητές του και δεν έχει φράγκα για εφέ και φίρμες ηθοποιούς, αφού είναι η προφανής λύση και για τον αρχάριο παραγωγό που θέλει να βγάλει χρήμα με μικρή επένδυση και μικρό ρίσκο, αφού το έχουν καταλάβει αυτό και το κάνουν στις Φιλιππίνες, στη Νιγηρία και σε άλλες χώρες ακόμα πιο φτωχές από τη δική μας... γιατί δε συμβαίνει καθόλου εδώ, ρε παιδιά; Στην Ελληνική ταινία "Αυστηρώς Ακατάλληλο" δύο νεαροί σκηνοθέτες προσπαθούν να πουλήσουν την ιδέα τους σε παραγωγούς. Πρόκειται για μια ιδέα ντοκυμαντερίστικού/κουλτουρέ στην ουσία χαρακτήρα, που δείχνει δυναμικές γυναίκες σε τέσσερις διαφορετικές εποχές, από την αρχαιότητα έως σήμερα. Μάλιστα έχουν λάβει και επιχορήγηση από την Ε.Ε κάπου 500.000 ευρώ και χρειάζεται να βρούνε αλλά τόσα για να κάνουν την ποιοτική τους ταινία. Ε λοιπόν όσους παραγωγούς συναντάνε και συζητάνε την ιδέα τους εκείνοι τους προτείνουν να διαμορφώσουν το σενάριο να μοιάζει κάπως σαν το "Safe Sex" που έκανε τρομερή επιτυχία. Φυσικά αυτοί αρνούνται. Τέλος βρίσκουν έναν παραγωγό που γύρναγε τσόντες και γυρνάνε την ταινία, η οποία βγαίνει πολύ διαφορετική από ότι ήθελαν στην αρχή, αλλά κάνει επιτυχία ακόμη και σε φεστιβάλ, για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που ήθελαν οι σκηνοθέτες στην αρχή. Με δύο λόγια, κανένας παραγωγός δεν πρόκειται να ρισκάρει δεκάρα τσακιστή για κάτι που δεν θα γεμίσει τα σινεμά στην Ελλάδα, ή έστω θα πάει καλά στα DVD Club. Οπότε οι σκηνοθέτες στρέφονται ή σε γλυκανάλατα δράματα τύπου "Πολίτικη Κουζίνα", "Αν" κλπ ή σε φαρσοκωμωδίες καταστάσεων με ολίγη τσόντα "Safe Sex", "Αυστηρώς Ακατάλληλο". "Νήσος" κλπ. Ή στρέφονται σε άχρωμα και άοσμα κουλτουροδράματα, τα οποία παπαγαλίζουν (ή και προπαγανδίζουν) κάποιες ιδέες που έχουν σκουριάσει. Electroscribe σου προτείνω να δεις το Ψύχος που ανέφερε ο Nihilio, όπως επίσης και το subconscious του Πετρόπουλου. Πρόκειται για ταινίες με πενιχρό μπάτζετ, αλλά φτιαγμένες από πραγματικούς φαν του είδους (όχι σαν κάτι άλλες που δεν στις προτείνω). Τις είχα δει πριν λίγα χρόνια back to back στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου προβλήθηκαν με ένα μόνο εισητήριο και πέρασα καλά. Και φυσικά σε κομωδία τρόμου, έχουμε τα Κακό Νο1 και Νο2. Ευελπιστώ τώρα με το horrorant film festival, να κινητοποιηθούν κι άλλοι προς αυτή την κατεύθυνση. P.S. Τώρα θυμήθηκα και την "Μέδουσα", ταινία του 1998, που μου άρεσε πολύ. Το παρακάτω λινκ οδηγεί στο youtube όπου είναι ανεβασμένη η ταινία. http://www.greek-movies.com/movies.php?m=3986 Edited May 7, 2014 by alien666 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted May 7, 2014 Share Posted May 7, 2014 Με δύο λόγια, κανένας παραγωγός δεν πρόκειται να ρισκάρει δεκάρα τσακιστή για κάτι που δεν θα γεμίσει τα σινεμά στην Ελλάδα, Υποπτεύομαι πως αυτή είναι η ουσία από την πλευρά του παραγωγού. Θέλει να έχει έτοιμο αγοραστή κάποιο τηλεοπτικό κανάλι και να τελειώνει ή το πολύ να δώσει το έργο στις συγκεκριμένες αίθουσες με τις οποίες συνεργάζεται πάντα. Τον τρομάζει η ιδέα να κάνει σχετικά λίγα εισιτήρια εδώ κι άλλα τόσα σε πολλές χώρες ακόμα που συνολικά θα τον βγάλουν κερδισμένο, αν είναι όμως να χρειαστεί να ψάξει πώς γίνεται η διεθνής διανομή και να ξεβολευτεί. Η απροθυμία των δημιουργών να κάνουν κάτι σε τρόμο με προβληματίζει κάπως παραπάνω, όπως κι η απροθυμία τους να πάρουν τον εαυτό τους στα σοβαρά (οι περισσότεροι το γυρίζουν σε παρωδία και μου φαίνεται πως το κάνουν από ανασφάλεια, όπως το πρώτο Κακό, ενώ όταν είχα δει το Ψύχος και ρώτησα τους δημιουργούς αν σκέφτονται να το ψάξουν για straight-todvd, μάλλον απροετοίμαστους τους έπιασα) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 19, 2014 Share Posted May 19, 2014 Συνεχίζοντας την ευχάριστη βόλτα μου σε νήματα που έχουν στον τίτλο τους τη λέξη 'πεθαίνει', να πω ότι αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση . Για αρχή να πω ότι, έτσι όπως το νιώθω, οι φόβοι του ανθρώπου είναι η βασικότερη μήτρα όλου του Φανταστικού (μια άλλη είναι ο ανθρώπινος πόνος/δράμα), αν όχι όλης της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Επομένως, πάντα κατά τη γνώμη μου, από τη φύση του το είδος του τρόμου μπορεί να εισχωρεί σε όλα τα υπόλοιπα είδη (μέινστριμ, Φαντασία, Επιστημονική Φαντασία). Θα έλεγα πως κάτι τέτοιο γίνεται προφανές κι από το ίδιο του το όνομα, το οποίο αντιστοιχεί σ' ένα ευρέως βιωμένο συναίσθημα (φόβος, τρόμος), παρά σε μια (προφανέστατα μικρότερης αποδοχής/κατανόησης) μέινστριμ/φανταστική/επιστημονικοφανταστική κατάσταση. Να το θέσω κι αλλιώς: Πάρε μια ιστορία φαντασίας/επιστημονικής φαντασίας, και μπόλιασέ την με τρόμο. Από 'μένα πολλά συγχαρητήρια! Η ιστορία σου μόλις άλλαξε είδος. Από την άλλη, πάρε μια ιστορία τρόμου, και μπόλιασέ την με όση επιστήμη ή φαντασία γουστάρεις. Τζίφος! Δεν πας πουθενά. Πάλι ιστορία τρόμου έχεις. Μ' άλλα λόγια, μια τρομαχτική ιστορία, άσχετα αν οι πρωταγωνιστές της οδηγούν μονόκερους, κανονικά αυτοκίνητα ή διαστημόπλοια, ανήκει θέλει δε θέλει στο είδος το τρόμου. Τα υπόλοιπα είδη προσπαθούν ν' αποφύγουν τον τρόμο για να μην τα χαρακτηρίσει. Ο τρόμος είναι απλά το μεγάλο αόρατο δίχτυ από κάτω. Στο ερώτημα τώρα: όπως κι οι περισσότεροι πάνω-κάτω, ούτε κι εμένα μου φαίνεται πως το είδος αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Για να κάνω τη σύνδεση με τα προηγούμενα, κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον, αφού από φόβους (είχαμε) έχουμε (και, πιθανότατα, θα έχουμε) να φαν' κι οι κότες. Μάλιστα, θα έλεγα ότι το καλύτερο που θα μπορούσε να μας συμβεί, θα ήταν ο τρόμος όντως να αρχίσει να αργοπεθαίνει στην επικράτεια των τεχνών, γιατί τότε αυτό θα σήμαινε πως το δίχτυ σιγά-σιγά σκίζεται, κι εμείς αρχίζουμε να ζούμε σ' έναν καλύτερο κόσμο, με πιο υγιείς (ψυχικά) ανθρώπους. Τώρα, σχετικά με τη νέα κατεύθυνση που δεν θα έπρεπε (ή θα έπρεπε) να πάρει το είδος, θα ομολογήσω ότι δεν έχω ιδέα. Ό,τι αρέσει στον καθένα (δλδ εξώκοσμο Κακό ). Το σίγουρο είναι πως όσο περισσότερη γνώση αποκτάμε, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι βάλτοι του Αγνώστου που απλώνονται μπροστά μας... μουχαχαχαχα!!! 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 Χωρίς να είμαι φαν του τρόμου (έχω αντιπαθήσει το είδος από τα σύγχρονα έργα, όμως αργότερα ανακάλυψα ότι οι στοιχειωμένοι πύργοι και κάτι τέτοια που πάντα μου άρεσαν στον τρόμο ανήκουν, τρόμος δεν είναι μόνο ο Κινγκ), διάβασα με ενδιαφέρον ό,τι έχετε γράψει ως τώρα. Έχω την εντύπωση ότι, απλά, (ή "απλά" ), για να προχωρήσει ο σημερινός τρόμος πρέπει να απομακρυνθεί από δύο πράγματα: (α) τη θρησκεία, και (β) τον καναπέ της ψυχανάλυσης. Πρόταση: Μήπως η στροφή στη νευρολογία, στην κοινωνιολογία, ανθρωπολογία (και άλλες επιστήμες που μελετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά) θα βοηθούσε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 (edited) Τo μέλλον του τρόμου είναι εδώ: http://www.reddit.com/r/nosleep/top/ "share stories and scare the crap out of each other. Εverything is true here, even if it's not. Stories should be believable, but realistic fiction IS permitted." και σε Podcasts: http://www.thenosleeppodcast.com/ Edited May 20, 2014 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
giorgos lagonas Posted May 20, 2014 Author Share Posted May 20, 2014 Έχω την εντύπωση ότι, απλά, (ή "απλά" ), για να προχωρήσει ο σημερινός τρόμος πρέπει να απομακρυνθεί από δύο πράγματα: (α) τη θρησκεία, και (β) τον καναπέ της ψυχανάλυσης. Θα συμφωνήσω ΠΟΛΥ με αυτό, αν και νομίζω ότι η αποκόλληση του horror από τη θρησκεία έχει -ευτυχώς- παρέλθει εδώ και δεκαετίες. Βασικά, μετά το μωρό της Ρόζμαρι και τον Εξορκιστή, μάλλον έσπασε το καλούπι. Είπαμε, ευτυχώς. Βέβαια, κακέκτυπα εξακολουθούν να βγαίνουν, αλλά δεν τα θεωρώ άξια λόγου, ούτε πλέον κατακλύζουν την αγορά, όπως κάποτε. Απομένει να καεί πανηγυρικά ο καναπές της ψυχανάλυσης που είναι όντως μάστιγα. Ειδικά οι νέο-gothic συγγραφείς, σου δίνουν την εντύπωση πλέον ότι απλά ανοίγουν ένα βιβλίο ψυχιατρικής, παίρνουν τις διαταραχές μια μια και γράφουν για αυτές από ένα μυθιστόρημα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 Τo μέλλον του τρόμου είναι εδώ: http://www.reddit.com/r/nosleep/top/ "share stories and scare the crap out of each other. Εverything is true here, even if it's not. Stories should be believable, but realistic fiction IS permitted." και σε Podcasts: http://www.thenosleeppodcast.com/ Δε θα ελεγα οτι το μελλον ειναι στο creepypasta η στο ρεαλισμο. Θα ελεγα οτι μαλλον ΔΕΝ ειναι το μελλον 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 Πάλι πέθανε ο τρόμος φέτος? Έχουμε κηδεία κάθε χρόνο από το 1985. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 Οι creepypastas δεν είναι το μέλλον του τρόμου. Είναι ένα είδος, στην ουσία η μετεξέλιξη εκείνων των ιστοριών που είχε πει ο φίλος της κολλητής εκείνης της κοπέλας με την οποία είχε περάσει ένα καλοκαίρι ο αφηγητής τους. Ο τρόμος τους έγκειται στην έστω και μικρή πιθανότητα αλήθειας εντός τους, και σ'αυτό, το διαδίκτυο είναι ο παντοτινός αυτοκράτορας του ράδιο αρβύλα, εξού και τέτοιου είδους τρομάρες βρίσκουν πάτημα. Μου θυμίζει εκείνο που μου είχε δείξει ο συγκάτοικός μου στο μεταπτυχιακό, για την αμερικάνικη ιστοσελίδα όπου ποστάρουν αυτόχειρες την εμπειρία τους, γιατί το έκαναν, πώς το έκαναν και πώς είναι εκεί που βρίσκονται, προτού ο λογαριασμός τους σταματήσει τελείως να ποστάρει. Θα θυμηθώ τον σύνδεσμο της ιστοσελίδας και θα επιστρέψω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 Έχω την εντύπωση ότι, απλά, (ή "απλά" ), για να προχωρήσει ο σημερινός τρόμος πρέπει να απομακρυνθεί από δύο πράγματα: (α) τη θρησκεία, και (β) τον καναπέ της ψυχανάλυσης. Θα συμφωνήσω ΠΟΛΥ με αυτό, αν και νομίζω ότι η αποκόλληση του horror από τη θρησκεία έχει -ευτυχώς- παρέλθει εδώ και δεκαετίες. Βασικά, μετά το μωρό της Ρόζμαρι και τον Εξορκιστή, μάλλον έσπασε το καλούπι. Είπαμε, ευτυχώς. Βέβαια, κακέκτυπα εξακολουθούν να βγαίνουν, αλλά δεν τα θεωρώ άξια λόγου, ούτε πλέον κατακλύζουν την αγορά, όπως κάποτε. Απομένει να καεί πανηγυρικά ο καναπές της ψυχανάλυσης που είναι όντως μάστιγα. Ειδικά οι νέο-gothic συγγραφείς, σου δίνουν την εντύπωση πλέον ότι απλά ανοίγουν ένα βιβλίο ψυχιατρικής, παίρνουν τις διαταραχές μια μια και γράφουν για αυτές από ένα μυθιστόρημα... Δεν θα έλεγα οτι υπάρχει πρόβλημα με την θρησκεία στον τρόμο. Ούτε καν ότι υπήρξε ποτέ. Ίσως το δόκιμο θα ήταν να πούμε ότι κορέστηκε η Χριστιανική θρησκεία στον τρόμο. Αλλά υπάρχουν τόσες θρησκείες...τόσοι τρόμοι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 (edited) - Με τις θρησκείες δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Χίλιες φορές περισσότερο θα τρομάξει ένας θρησκόληπτος λογοτεχνικός ήρωας από κάτι το μεταφυσικό ή το παράλογο, παρά ένας σκεπτικιστής/αγνωστικιστής. - Με την ψυχανάλυση δεν ξέρω αν υπάρχει προβλημα, αρκεί να μην ξεφεύγει η ιστορία από το genre. - Το creepypasta δεν ξέρω αν είναι το μέλλον του τρόμου, αλλά μπορεί να αποτελέσει μια καλή ένδειξη για το ποια είναι τα ζητούμενα προκειμένου να τρομάξει κάποιος. Δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα κλασικά αριστουργήματα τρόμου, έχουν μια ατμόσφαιρα creepypasta. Αλλά το creepypasta καθεαυτό δεν είναι λογοτεχνία, επομένως ενδεχομένως να αποτελεί μια εναλλακτική έκφραση του genre ως συναίσθημα. Edited May 20, 2014 by alien666 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 To creepypasta ανήκει στο internet και στις ωρες που θες να σκοτώσεις λίγο χρόνο. Είναι απίστευτα κακογραμμένα και γενικά αν τα έγραφες αυτά και τα έστελνες κάπου θα γελάγανε. Απλά για τον χαβαλέ του τύπου που θέλει να ''τρομάξει'' και έχει να ανοίξει βιβλίο από το λύκειο, είναι τέλεια. Τα διαβάζεις μέσα σε πέντε λεπτά και μετά μπορείς να αποκαλείς τον εαυτό σου αναγνώστη και λάτρη της λογοτεχνίας τρόμου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted May 20, 2014 Share Posted May 20, 2014 Ρε παιδιά δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει πέθανε το τάδε είδος. Το ότι μπορεί να μη βγήκε κάτι που να έκανε το μπαμ ή να μη διάβασα εγώ κάτι καλό, δε σημαίνει ότι πέθανε ένα είδος λογοτεχνίας. Είναι κ τι πλασάρεται περισσότερο από τις εταιρίες, ο Λιγκότι θεωρείται από τους σημαντικότερους συγγραφείς του είδους κ εγώ δεν έχω καταφέρει να διαβάσω ούτε ένα βιβλίο. Υπάρχουν άπειροι νέοι συγγραφείς με ταλέντο, τρομερές ιδέες κ τεχνικές, γι αυτό είμαι σίγουρος, τώρα αν ο αρθρογράφος διαβάζει twilight και vampire diaries και γενικά τις σαχλαμάρες που πουλάνε, δε σημαίνει ότι θα κάνει και μνημόσυνo στο Horror. Μου φαίνεται πως ο αρθρογράφος είναι άσχετος και ανενημέρωτος και προσπαθεί να το παίξει ψαγμένος. Με την ίδια λογική διαβάζω κ εγώ 2-3 σαχλαμάρες επιστημονικής φαντασίας κ μετά γράφω άρθρο με τίτλο: Πέθανε η επιστημονική φαντασία; Εξωγήινοι, παράλληλα σύμπαντα και ταξίδια στο χρόνο δε συναρπάζουν κανέναν πλέον... Περιμένω να μου στείλετε βραβείο πούλιτζερ στο σπίτι μου ταχυδρομικα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted May 21, 2014 Share Posted May 21, 2014 Όπως είπα, παραγωγοί και σκηνοθέτες έχουν κατανοήσει πως είναι εύκολο να γυρίσεις Τρόμο. Σε μεγάλο βαθμό, κάτι αντίστοιχο σκέφτονται και πολλοί επίδοξοι συγγραφείς, όπως και άνθρωποι που δε θεωρούν καν συγγραφείς του εαυτούς τους (creepypasta, που αναφέρθηκε). Άρα, ζούμε σε μια εποχή μεγάλης διαθεσιμότητας Τρόμου. Επειδή, όμως, ο καλός Τρόμος είναι το ίδιο δύσκολος να παραχθεί με το καλό Δράμα, το καλό γουέστερν κτλ., έχουμε και τεράστιο ποσοστό σαβούρας χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας ή ικανότητας. Όταν και οι κριτικές/γνώμες που υποτίθεται πως θα σε βοηθήσουν να εντοπίσεις το ένα διαμάντι μέσα στο σωρό με τα κάρβουνα είναι επίσης σαβουροκρατούμενες, σε κάποιους δίνεται η εντύπωση πως μόνο τα κακά δείγματα υπάρχουν 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted June 4, 2014 Share Posted June 4, 2014 Μιλώντας για creepypasta, διαβάσατε αυτό; "Τα δύο κορίτσια επισκέπτονταν συχνά τον ιστότοπο Creepypasta, οι επισκέπτες του οποίου διηγούνται φανταστικές ιστορίες τρόμου. Υποστήριξαν ότι θέλοντας να αποδείξουν την «αφοσίωσή» τους στον Slenderman, προσπάθησαν να σκοτώσουν μία συνομήλική τους." πηγή: Δύο δωδεκάχρονες στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ κατηγορούνται ότι μαχαίρωσαν συνομήλικη φίλη τους 19 φορές ώστε να «αποδείξουν» την ύπαρξη μίας φανταστικής φιγούρας ιστοριών τρόμου. Τα δύο κορίτσια κρατούνται και θα δικαστούν ως ενήλικες, και οι δικηγόροι τους προσπαθούν να μεταφέρουν την υπόθεσή τους σε δικαστήριο ανηλίκων. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikospapadimitriou Posted June 21, 2014 Share Posted June 21, 2014 Καλημέρα σε όλους Είμαι καινούργιος στο φορουμ και είναι η πρώτη φορά που ανταλλάσω απόψεις με κάποια από τα μέλη. Σίγουρα σήμερα είμαστε πολύ πιο εξοικιωμένοι με την βία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τρομάζουμε λιγότερο. Για να γίνω πιο σαφής δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί που τρομάζουν με τα ζόμπι και τα άλλα συμπαθή τέρατα του παρελθόντος. Πιο τρομαχτική είναι η ιδέα του τι μπορεί να συμβεί σε ένα ταξίδι σε μια ξένη χώρα, βλ hostel προτού το τραβήξουν από τα μαλιά και το ξεχειλώσουν σαν θέμα, παρά κάποια ταινία με βρικόλακες η οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχει ίχνος πρωτοτυπίας και θα βασίζεται στα εφε. Κατά τη γνώμη μου ποιό τρομακτικό είναι να δεις κάτι που μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα πάρα κάτι το υπερφυσικό. Τώρα όσο αφορά στο συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας, βγαίνουν ακόμη διαμαντάκια αλλά έχει γίνει μεγάλη ζημιά από τις σειρές Λυκόφως και τα συναφή, τα οποία εκτός από την σπατάλη χαρτιού, μελανιού και φυσικών πόρων, είναι υπεύθυνες για την κακή εμπορευματοποίηση του είδους. Δεν είναι τυχαία η άνοδος της λογοτεχνίας που σχετίζεται με βρυκόλακες τα τελευταία χρόνια με πενιχρά αποτελέσματα, καθώς ελάχιστα βιβλία ξεφεύγουν της μετριότητας και αυτά που το καταφέρνουν χάνονται μέσα στην υπερπροσφορά. Αντίστοιχο φανόμενο με τον Dan Brown, μέτα τον κώδικα DaVinci, έβλεπες παντού βιβλία για δισκοπότηρα, συνομωσίες, Ναΐτες κτλ και το όνομα του Ρόδου και το εκρεμές του Φουκώ που ήταν κλάσεις ανώτερα στα μάτια κάποιων ανθρώπων ταυτίστηκαν με αύτα και πολοί τα προσπέρασαν σαν μια από τα ίδια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted June 21, 2014 Share Posted June 21, 2014 Όπως έχει πει εδώ και πάρα πολύ καιρό ο Κλάιβ Μπάρκερ, "Όλες οι ιστορίες τρόμου έχουν ήδη ειπωθεί", οπότε αυτό που έχει απομείνει στους συγγραφείς δεν είναι παρά το ταλέντο και η σκληρή δουλειά, ώστε να αναδείξουν τα χιλιοειπωμένα θέματα. Απόδειξη της ορθότητας της φράσης του Μπάρκερ είναι ότι πλέον τα βιβλία ή οι ταινίες τρόμου, συνδυάζουν και στοιχεία από άλλα κινηματογραφικά ή λογοτεχνικά είδη σε μια προσπάθεια τους να είναι πρωτότυπες και να δείξουν κάτι καινούργιο. Αυτό όμως, νομίζω ότι συμβαίνει σε όλα τα είδη της λογοτεχνίας ή του κινηματογράφου. Σπάνια πια θα δεις ατόφια ταινία επιστημονικής φαντασίας ή τρόμου ή Φάντασυ. Διάφορα άλλα στοιχεία θα έχουν υιοθετηθεί από συγγραφείς και σεναριογράφους. Έρωτας, καθημερινότητα, ρουτίνα, χιούμορ, κωμικές ή δραματικές καταστάσεις. Βέβαια, όλες οι παραπάνω παρατηρήσεις κατά την γνώμη μου δείχνουν και την εξέλιξη τόσο του κινηματογράφου όσο και της λογοτεχνίας προς μια πολυσυλλεκτικότερη και πολυπλοκότερη κατεύθυνση. Ίσως οι λάτρεις του τρόμου ή της επιστημονικής φαντασίας να θεωρούν "μπαστάρδεμα" αυτή την κατάσταση, αλλά είναι, νομίζω σημείο των καιρών μας. Κάποια στιγμή στο μέλλον που ο κόσμος ενδεχομένως να έχει βαρεθεί όλα αυτά να επιστρέψουμε ξανά στις απαρχές των...ειδών! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alucardos Posted August 13, 2014 Share Posted August 13, 2014 (edited) Εγω πιστευω πως το horror δεν πεθανε, απλα μπαγιατεψε. Και μπαγιατεψε γιατι η φυση των "τερατων" μπαγιατεψε.Διαβαζεις πχ ενα βιβλιο με βρυκολακες. Τι κανουν οι Βρυκολακες; Δαγκανε, πινουν αιμα, και πετανε μποεμικες ατακες για το χαμενο δειλινο, το φως του ηλιου και τις απεραντες νυχτες. Και ερχεται ξαφνικα ο Guillermo del toro και σου βγαζει ενα the strain, παντρευοντας τα κλασσικα βαμπιρ με μια αρρωστια και ενα παναρχαιο κακο, και ξαφνικα βρισκεσαι σε ενα αεροπλανο βυθισμενο στο σκοταδι και δεν ξερεις τι γινεται μεσα. Οταν τα πραγματα περιπλεκονται, παλι δεν ξερεις την φυση του κακου. Και εκει ακριβως πρεπει καποιος να εστιασει. Στην φυση του κακου. Τα βαμπιρ καποτε τρομαζαν τους ανθρωπους. Σημερα πρεπει να κοιταξουμε στις ψυχες των ανθρωπων και τις δικες μας, και να βρουμε τα δικα μας τερατα. Τους δικους μας φοβους. Και να τους κρατησουμε κρυφους. Να μην αφησουμε τους αναγνωστες να δουν την αληθινη τους μορφη, μεχρι που να ειναι πολυ αργα. Με ολο το σεβασμο που εχω προς τον Clive Barker και το συγγραφικο του μεγαλειο, αλλα νομιζω πως οι ιστοριες τρομου δεν εχουν ειπωθει ολες. Η φαντασια του ανθρωπου ειναι απειρη, το ιδιο και οι ιστοριες. Απλα το πολυ το κυριε ελεησον το βαριεται και ο παπας.Δεν ειναι αναγκη να ειναι κατι χιλιοβασισμενο. Με φαντασια εχουμε να κανουμε. Θυμηθητε τα φαντασματα του Dean Koonz, θυμηθητε τον Παρια του Masterton. Edited August 13, 2014 by alucardos 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted November 22, 2014 Share Posted November 22, 2014 Λοιπόν, βρήκα αυτό το πολύ ωραίο video που λέει τι πρόβλημα υπάρχει πια στις ταινίες τρόμου. Εγώ συμφώνησα με τις απόψεις του τύπου κι επίσης με έψησε να δω το Oculus, που όλο λέω θα το τσεκάρω κι όλο το ξεχνάω, και το Babadook. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.