Marion Zimmer Bradley

[Myyst]

Η Marion Zimmer Bradley (1930-1999) ήταν σημαντική συγγραφέας του φανταστικού, γνωστή για τη φεμινιστική χροιά της γραφής της.

 

 

Οι Ομίχλες της Άβαλον

 

'Στις Ομίχλες της Άβαλον' που πρωτοεκδόθηκαν το 1982, η συγγραφέας μας αναδιηγείται την ιστορία του Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης. Ή μάλλον όχι. Σε αυτή την εκδοχή της ιστορίας ο Αρθούρος είναι σχεδόν κομπάρσος. Ηρωίδα (και αφηγήτρια σε μεγάλο μέρος της ιστορίας) είναι η Μοργκέιν -η γνωστή μας από τον αρθουριανό κύκλο ιστοριών Μοργκάν Λε Φέϋ- μεγάλης αδελφής του Αρθούρου. Και η Μοργκέιν δεν μας αφηγείται μία ιστορία πολέμων, ηρωισμού και αναζήτησης του Ιερού Δισκοπότηρου, αλλά μία κατασκότεινη ιστορία υψηλής πολιτικής, αλλαγής των βαθύτερων αντιλήψεων των ανθρώπων από τους ανέμους του χρόνου και της θρησκείας, αλλαγής των σχέσεων μεταξύ αντρών και γυναικών, εξαφάνιση μίας παλιάς κοσμοθεωρίας από μία, έναν ανελέητο αγώνα όπου ο χαμένος κινδυνεύει να χάσει εκτός από τη ζωή του, την κοσμοθεωρία του.

 

Το μυθιστόρημα έχει πολεμηθεί πολύ για διάφορους λόγους. Χαρακτηριστικό που ξενίζει είναι ο ρόλος των αντρών που κυριαρχούν βίαια σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είχαν την πρωτοκαθεδρία και ο ακραίος, κατά μία άποψη, φεμινισμός που διαπνέει το μυθιστόρημα. Μία άλλη κριτική -που έρχεται από την αντίθετη πλευρά, τη φεμινιστική- κατακρίνει τους γυναικείους χαρακτήρες ως δολοπλόκους, μικροπρεπείς, ανήθικους ακόμη και υποταγμένους λόγω ανοχής πολυγαμικών πρακτικών.

 

Η κριτική της ιστορίας προς τη χριστιανική θρησκεία είναι φανερή. Η σχέση του βιβλίου με τον παγανισμό από την άλλη, είναι αρκετά πολυπλοκότερη. Χωρίς να παρουσιάζεται ως μία τέλεια θρησκεία, η παγανιστική αντίληψη του κόσμου παρουσίαζεται ως μία σειρά πρακτικών και θεωριών που βρίσκεται σε εναρμόνιση με το περιβάλλον και τις ανάγκες των ανθρώπων. Η παγανιστική σκέψη διαχέει το έργο και προϋποθέτει (ίσως) μία σχετική ανοχή από τον άθρησκο αναγνώστη. Σχετική γιατί ο παγανισμός και η μαγεία 'των Ομιχλών της Άβαλον' δεν θεωρώ ότι βρίσκεται στο βιβλίο ως κατήχηση, αλλά μάλλον ως φανταστικό στοιχείο, παρά τις προσωπικές αντιλήψεις της συγγραφέως τότε και νομίζω ότι ως τέτοιο στοιχείο έχει στην ιστορία τον ρόλο να καταδείξει τα πράματα που χάνονται μαζί με την Άβαλον περνώντας στην ομιχλώδη περιοχή των θρύλων και των μύθων.

 

 

Η Προφητεία

 

'Η Προφητεία' είναι ένα μυθιστόρημα που πρωτοεκδόθηκε το 1987. Διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα και ως θέμα του έχει μία αφήγηση της ιστορίας της Κασσάνδρας, της ιέρειας της Τροίας. Η συγγραφέας, γνωστή για τις φεμινιστικές αντιλήψεις και για την αγάπη της για την σκιώδη εκείνη εποχή της ιστορίας όταν οι αντιλήψεις των ανθρώπων αλλάζουν και από μία μητριαρχία περνάμε σε μία πατριαρχία, μαζί με την κατάλληλη αλλαγή στους μύθους και στα σύμβολα που κυριαρχούν στις κοινωνίες, μας προσφέρει ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα μυθιστορήματα φαντασίας για την αρχαία Ελλάδα.

 

Στον ρόλο του χριστιανισμού που αντικαθιστά τον παγανισμό στην μαγική Βρετανία του Αρθούρου, στο βιβλίο αυτό οι αντρικές θεότητες του δωδεκάθεου, παίρνουν την πρωτοκαθεδρία από τις γυναικείες. Η Κασσάνδρα είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες-και πιο αγαπημένους μου- χαρακτήρες της ελληνικής μυθολογίας και η συγγραφέας μας προσφέρει μία πολύ δυνατή ηρωίδα και μία ιστορία που βυθίζεται βαθιά στο σκοτάδι της προκλασικής αρχαίας Ελλάδας για να μας σκιαγραφήσει τα πράγματα που χάθηκαν σε αυτήν την πορεία και επέζησαν μέσω νύξεων για μία προϊστορική μητέρα θεά, μία Γαία, μία Δήμητρα με ελάχιστο ρόλο στους θρύλους του δωδεκάθεου, μία Ήρα που νικιέται και υποτάσσεται από τον Δία και αμέτρητες σκοτεινές γυναικείες θεότητες, λάμιες, σφίγγες, κλπ.

[Oberon]

Ωραίο θέμα. Μ'αρέσει πολύ η Μπράντλευ και για τις Ομίχλες της Άβαλον και για τη γιγαντιαία σειρά Darkover και για όλο το έργο της. Νομίζω πως και η προφητεία ανήκει στον "κύκλο" του Άβαλον. Δεν το έχω διαβάσει ακόμα αλλά δεν είναι κάτι σαν "prequel"?

[Myyst]

Ωραίο θέμα. Μ'αρέσει πολύ η Μπράντλευ και για τις Ομίχλες της Άβαλον και για τη γιγαντιαία σειρά Darkover και για όλο το έργο της. Νομίζω πως και η προφητεία ανήκει στον "κύκλο" του Άβαλον. Δεν το έχω διαβάσει ακόμα αλλά δεν είναι κάτι σαν "prequel"?

 

Τη σειρά Darkover την έχω υπ' όψη μου, αλλά δεν την έχω διαβάσει -ακόμη.- Η Προφητεία δεν ανήκει στον κύκλο της Άβαλον, αλλά θα μπορούσε να ανήκει αυτούσιο αν η Μπράντλευ ήθελε να το εντάξει, καθώς η αισθητική, βασικές ιδέες και τα στοιχεία της μυθολογίας που αναπτύσσονται είναι σχεδόν κοινά.