Πίσω από κλειστές πόρτες..

[MadnJim]

Όνομα Συγγραφέα: MADnJIM
Είδος: Για μυστηρίου την πήγαινα..
Βία; Γίνεται αναφορά..
Σεξ; Δεν πρόλαβε..
Αριθμός Λέξεων: Περίπου 1650
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Ένας πολύ καλός μου φίλος διάβαζε ένα βιβλίο για ένα έγκλημα που είχε γίνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, όλες οι πόρτες του χώρου όπου βρέθηκε το θύμα ήταν κλειστές και ασφαλισμένες από μέσα!! "Γράψε ρε κάτι τέτοιο, μπορείς;.." με προκάλεσε γελώντας, κάτι που το συνηθίζει και το απολαμβάνω. Το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ..
                                                            

          “Καταλαβαίνω αστυνόμε, και θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω όσο καλύτερα μπορώ όσα γίνανε χθες βράδυ στο ξενοδοχείο, αλλά κάτι μου λέει πως θα με περάσεις για τρελό, ή στην καλύτερη περίπτωση γερά φτιαγμένο από τα παυσίπονα και τα ηρεμιστικά που μου δώσανε οι νοσοκόμες πριν λίγο. Θα πρέπει να έχεις όμως λίγη υπομονή, με το ζόρι καταφέρνω να κρατήσω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, και τα μάτια μου ειλικρινά κλείνουν από τα φάρμακα.

          Ξέρω, ξέρω, δε χρειάζεται να μου το ξαναπείς, είναι σημαντικό να ακούσεις από μένα τα  γεγονότα. Δεν σε αδικώ, είμαι ο μόνος που ζει ακόμα για να σου πει τι έγινε, και δεν είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρω να βγάλω τη μέρα. Άσ'το, μην προσπαθείς να με καλοπιάσεις, μπορώ να καταλάβω και μόνος μου πως είμαι για καλά πετσοκομμένος, κι ας φροντίζουν να με γεμίζουν χάπια για να μη νιώθω πόνο. Θα σου πω τι έγινε, και μετά κάτσε βγάλε άκρη μόνος σου, εγώ ακόμα δεν μπορώ. Μη σμίγεις τα φρύδια αστυνόμε, δεν με ταράζεις, άκου πρώτα και μετά θα καταλάβεις τι εννοώ.

          Την γνώρισα στο λόμπι, κατά τις εννιά που κατέβηκα για ένα ποτό πριν βγω για φαγητό. Όμορφη γυναίκα, μου τράβηξε την προσοχή αμέσως μόλις πλησίασε το μπαρ και παράγγειλε ένα Bailey's με πάγο. Φυσικά προσφέρθηκα να της το κεράσω εγώ, και αφού πρώτα με μέτρησε από πάνω ως κάτω, δέχτηκε χαμογελώντας, μ' ένα χαμόγελο αστυνόμε που θα έβαζε σε πειρασμό και άγιο! Δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό ότι μπορεί να ήταν επαγγελματίας. Μου είπε πως την λένε Τάνια, αλλά τώρα πια μετά απ' όσα έγιναν δεν θα έβαζα και στοίχημα, είμαι βέβαιος πως ήταν ψεύτικο το όνομα. Δεν έχει νόημα να σε ζαλίσω με όσα μου έλεγε όση ώρα καθίσαμε στο μπαρ, έτσι κι αλλιώς όλα θα ήταν παραμύθια που θα τα είχε πει ποιος ξέρει σε πόσους άλλους πριν από μένα. Αυτό που αξίζει να σου πω είναι ότι φύγαμε από κει κατά τις έντεκα, και ανεβήκαμε πάνω στο δωμάτιό μου για.. ξέρεις, για τα περεταίρω..!

          Ναι, όταν μου είπε μόλις μπήκαμε μέσα ότι παίρνει διακόσια ευρώ για δυο ώρες μου ήρθε λίγο κάπως! Βλέπεις μέχρι εκείνη τη στιγμή νόμιζα ο βλάκας ότι την είχα ρίξει, και είδα το κρυφογελάκι σου αστυνόμε αλλά δεν πειράζει! Έτσι κι αλλιώς δίκιο έχεις να γελάς, την έπαθα σαν πρωτάρης! Τελοσπάντων, με είχε ξεσηκώσει αρκετά για να το σκεφτώ πολύ. Έβγαλα και της έδωσα τα χρήματα, ένα κατοστάρικο και δυο πενηντάρικα. Τα έβαλε στην τσάντα της και μου είπε πως ήθελε να κάνει πρώτα ένα ντουζ, να φρεσκαριστεί. Μη με κοιτάς έτσι αστυνόμε, ξέρω πως το ρολόι έτρεχε και απλώς μου έτρωγε χρόνο, αλλά από την άλλη δεν με χάλαγε να ήταν φρεσκοπλυμένη! Μπήκε στο μπάνιο και κλείδωσε την πόρτα  από μέσα.

          Αστυνόμε πρέπει να καταλάβεις πως το μπάνιο δεν είχε παράθυρο ή άλλη πόρτα, μόνο ένα μικρό τετράγωνο ανεμιστηράκι φυτεμένο στον τοίχο, που έπαιρνε μπρος μόλις κάποιος άναβε το φως, και αέριζε το χώρο. Μεταξύ μας δεν έκανε δουλειά. Όταν πήγα το απόγευμα για.. ξέρεις τώρα, δε χρειάζονται λεπτομέρειες, έκανε μια ώρα να φύγει η μυρωδιά!! Α, το είδες το μπάνιο! Λογικό είναι, τι βλάκας που είμαι, αφού όλη τη νύχτα εκεί μέσα ήταν όλη η αστυνομία ψαχουλεύοντας για αποτυπώματα. Αλλά δεν βρήκατε τίποτα, σωστά; Χεχεχε, ωωωχχ, γαμώτο, μάλλον χρειάζομαι κάνα δυο χάπια ακόμα, πονάω όταν γελάω. Έχεις την καλοσύνη να φωνάξεις τη νοσοκόμα αστυνόμε; Την νεαρή, όχι εκείνη τη χοντρή με το μουστάκι! Να' σαι καλά, σ'ευχαριστώ..

          Πού είχα μείνει; Σωστά, μπήκε στο μπάνιο και κλείδωσε την πόρτα. Εγώ γδύθηκα και ξάπλωσα να την περιμένω. Άκουγα το νερό μέσα να τρέχει και φανταζόμουν, ξέρεις, διάφορα! Διακόσια ευρώ ήταν αυτά. Κάνα δεκάλεπτο πρέπει να είχε ανοιχτό το ντουζ. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα κάποια στιγμή και πήρα ένα μπουκαλάκι “Πέρδικα” από το ψυγειάκι, και το κατέβασα μονορούφι για να πάρω τα πάνω μου. Μόλις είχα ξαναξαπλώσει όταν άκουσα μέσα στο μπάνιο κάτι να σπάει. Ήταν ο καθρέφτης, ακριβώς εκεί που της κοπάνισε το κεφάλι, αλλά αυτό το έμαθα σήμερα, όταν μου το 'πες εσύ νωρίτερα. Εκείνη τη στιγμή φαντάστηκα πως θα της έπεσε κάνα άρωμα, και σκέφτηκα μάλιστα πως δε θα ξεβρώμαγε εκεί μέσα ούτε σε μια βδομάδα!

          Φοβήθηκα πως κάτι συμβαίνει επειδή ούρλιαξε! Όχι όπως στις ταινίες, ξέρεις αστυνόμε, εκείνα τα μακρόσυρτα σχεδόν μελωδικά ουρλιαχτά από τις κομπάρσες που έχουν προσληφθεί ακριβώς επειδή μπορούν να ξεφωνίσουν με χάρη. Όχι, όχι! Αυτό εδώ ήταν ένα κοφτό φάλτσο ουρλιαχτό που με ανατρίχιασε! Μετά ένας γδούπος πάνω στην πόρτα, κι έπειτα τίποτα, ησυχία! Σηκώθηκα φυσικά, πήγα κοντά, και κόλλησα το αυτί μου στην πόρτα μήπως και ακούσω κάτι. Τι με κοιτάς έτσι αστυνόμε; Δεν μου τυχαίνει κάθε μέρα κάτι τέτοιο! Δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να κάνω. Να σου πω την αλήθεια δεν μου πέρασε καν από το μυαλό πως κάτι τόσο κακό συνέβαινε, γι' αυτό και δεν σκέφτηκα να καλέσω στη ρεσεψιόν για βοήθεια. Απλά κόλλησα το αυτί μου στην πόρτα και κρατώντας την ανάσα μου προσπάθησα να ακούσω. Και άκουσα, ναι άκουσα! Άκουσα ένα γρύλισμα, σαν κάποιος να έκανε γαργάρα, ή κάτι τέτοιο. Μου πέρασε από το νου ότι έπλενε τα δόντια της, που να 'ξερα ότι έτσι ακούγεται κάποιος που προσπαθεί να φωνάξει με κομμένο το λαιμό!

          Ξέρεις πως γίνεται αστυνόμε, το μυαλό προσπαθεί πάντα να αναγνωρίσει τους ήχους, να τους βάλει ταμπελάκια και να ξεμπερδεύει γρήγορα μαζί τους. Έτσι κι εγώ έφτιαξα θεωρία, ότι της έπεσε κάποιο μπουκαλάκι κι έσπασε, και ξεφώνισε όπως κάνουν συνήθως οι γυναίκες όταν ξαφνιάζονται, και κάνοντας πίσω χτύπησε στην πόρτα. Το είδες το μπάνιο αστυνόμε, μια σταλιά είναι, δυο βήματα απ' άκρη σ' άκρη. Κάθεσαι στη λεκάνη και ξυρίζεσαι στο νιπτήρα ταυτόχρονα! Ήταν το αίμα που είδα να περνάει κάτω από την πόρτα και να απλώνεται αργά που με ταρακούνησε! Δεν το περίμενα με τίποτα! Αιφνιδιάστηκα, πετάχτηκα πίσω κι έπεσα στο πάτωμα, όπου σύρθηκα τρομαγμένος μέχρι που η πλάτη μου ακούμπησε στο κρεβάτι. Φυσικά και τρόμαξα αστυνόμε, αίμα ήταν, όχι σαπουνάδα! Μπορεί να έκατσα εκεί ακίνητος και δυο λεπτά μέχρι να πάρει μπρος το μυαλό μου ξανά! Κοίταζα σαν ηλίθιος το λεκέ να μεγαλώνει. Το φαντάζεσαι; Γυμνός και κάτασπρος σίγουρα απ' την τρομάρα μου, να κάθομαι μαρμαρωμένος στο πάτωμα και να κοιτάω με γουρλωμένα μάτια το αίμα να  απλώνεται μέχρι που σταμάτησε κι άρχισε να σκουραίνει.

          Όχι αστυνόμε, σου είπα, δεν σκέφτηκα να καλέσω τη ρεσεψιόν. Απλά σηκώθηκα και πήγα πάλι κοντά στην πόρτα. Δοκίμασα το πόμολο λες και δεν ήξερα ότι είχε κλειδώσει από μέσα. Φυσικά δεν έγινε τίποτα. Έσπρωξα με δύναμη μήπως και ανοίξει όπως στα έργα, αλλά και πάλι τίποτα. Πάτησα όμως στα αίματα και γλύστρησα. Κοπάνησα νομίζω στο κομοδίνο, δεν είμαι όμως σίγουρος, φαντάζομαι πως δεν θα είναι δύσκολο να το βρουν οι συνάδελφοί σου. Σημασία έχει πως είδα αστράκια κι έχασα προς στιγμήν τον κόσμο από μπροστά μου. Τότε μου επιτέθηκε, όταν δεν μπορούσα να δω καθαρά. Δεν έχω ιδέα από που ξεφύτρωσε, απλώς είδα τη σκιά του να σκύβει πάνω μου, κι ένας δυνατός πόνος στην κοιλιά μου μ' έκανε να φωνάξω. Ή τουλάχιστον νομίζω πως φώναξα! Τον χτύπησα και τον έσπρωξα, αλλά όπως ξέρεις ήδη με είχε ανοίξει στα δυο, και τα μέσα μου τρέχανε στο πάτωμα, οπότε όπως καταλαβαίνεις ένα κοριτσάκι πέντε χρονών θα χτυπούσε πιο δυνατά! Το βλέμμα μου ξεθόλωσε λίγο όσο για να τον δω να πηγαίνει πίσω μου, και σφίχτηκα περιμένοντας άλλο ένα κάρφωμα, αλλά δεν έγινε τίποτα απολύτως.

          Όπως τη βρήκατε την πόρτα αστυνόμε, έτσι την είδα κι εγώ, κλειστή. Εσύ μου είπες ότι η Τάνια ή όπως αλλιώς την έλεγαν τελοσπάντων, ήταν στο πάτωμα του μπάνιου με το λαιμό κομμένο, και η πόρτα κλειστή και κλειδωμένη από μέσα! Εγώ θυμάμαι που κοίταξα γύρω μου για να δω από που θα μου 'ρθει η επόμενη, αλλά δεν υπήρχε κανείς στο δωμάτιο. Ούτε η μπαλκονόπορτα ήταν ανοιχτή, ούτε η πόρτα του δωματίου, ούτε του μπάνιου. Μετά απλώς έσβησα! Το επόμενο που θυμάμαι είναι να μου χώνουν κάτι σωληνάκια στη μύτη μέσα σε ένα ασθενοφόρο, και τον νοσηλευτή να λέει στον συνάδελφό του να δέσει την αναθεματισμένη την κοιλιά μου μπας και μείνει τίποτα μέσα! Εκεί τους άκουσα να λένε μεταξύ τους ότι στο συγκεκριμένο δωμάτιο είχε συμβεί άλλες δύο φορές να βρεθούν σφαγμένοι οι ένοικοι ενώ οι πόρτες ήταν κλειδωμένες, μετά από τότε που εκείνος ο λογιστής είχε αυτοκτονήσει κόβοντας το λαιμό του αφού πρώτα είχε καθαρίσει με το μαχαίρι του τη γυναίκα του και τον εραστή της. Θα το ξέρεις υποθέτω. Πιστεύεις στα φαντάσματα αστυνόμε; Στα πνεύματα που δεν ησυχάζουν; Χαχαχα, ξέρω, σου έδωσα δουλειά για το σπίτι! Εγώ δεν πιστεύω σ' αυτά, αλλά από την άλλη δεν βγάζω και νόημα μ' όσα έγιναν.

          Λυπάμαι που δεν μπορώ να σου πω περισσότερες λεπτομέρειες, να 'σαι σίγουρος πως κι εγώ θέλω να το πιάσετε το καθίκι, αλλά αυτά είναι όλα όσα γνωρίζω. Το πώς και το ποιος βρείτε το εσείς τώρα, εμένα μου φτάνει που δε θα τη βγάλω καθαρή, δε χρειάζεται να σκεφτώ κιόλας πως έγινε με κλειδωμένες πόρτες να μας σφάξει κάποιος και τους δυο. Τι σας πληρώνουμε στο κάτω κάτω αστυνόμε; Για να λύνετε μυστήρια δε σας πληρώνουμε; Ε; Τι εννοείς γιατί δεν μ' αποτελείωσε; Σου φαίνομαι να τη γλύτωσα;

          Ανάθεμα, μ' αυτά και μ' αυτά πάλι άρχισα να πονάω. Δε λες στην νοσοκόμα όπως θα φεύγεις να ξαναφέρει κάνα φάρμακο αστυνόμε; Ξέρω, τζάμπα το έξοδο, ξεγραμμένος είμαι, αλλά εκείνη η νεαρή θα 'ναι ωραία τελευταία εικόνα, δε νομίζεις; Χαχαχα.. ααχχχ, γαμώτο, πονάω όταν γελάω. Τελικά με φτιάξανε περισσότερο απ' όσο νόμιζα όλα αυτά τα παυσίπονα!

          Που 'σαι, αστυνόμε! Κάνε μου μια χάρη, αν ποτέ βρεις τι έγινε χθες βράδυ, αν πιάσεις εννοώ το καθίκι που μας την έκανε, χώσ'του κάνα δυο σφαλιάρες κι από μένα! Έτσι, για να ησυχάσει η ψυχή μου. Ξέρω αστυνόμε, ξέρω ότι θα κάνεις ότι μπορείς, έτσι δε λέτε πάντα; Και μετά γράφετε μια αναφορά και η υπόθεση γίνεται άλλο ένα χαρτοκούτι στο υπόγειο στο τμήμα..

          Χαχαχαχα.. αααχχ, αχ πονάω όταν γελάω..! Ναι, ναι, γεια σου αστυνόμε, και συγχώρα με αλλά όπως καταλαβαίνεις δε μπορώ να πω ότι χάρηκα για τη γνωριμία..-

                                            By MADnJIM

[MadnJim]