Naroualis Posted October 12, 2014 Author Share Posted October 12, 2014 On 10/12/2014 at 10:42 AM, wordsmith said: Εγώ βλέπω την παρέα σας και ξερογλείφομαι, αλλά αποκλείεται να γράψω τόσο γρήγορα και έχω ήδη στη μέση-προς το τέλος μια νουβέλα των 20.000 που πάει για 25.000 (και που τη γράφω εδώ και 5 μήνες, για να καταλάβετε για τι ταχύτητα μιλάμε). Κοίτα, όταν έκανα το πρώτο μου ΝαΝο, το μεγαλύτερο κείμενο που είχα γράψει ποτέ ήταν 12,000 λέξεις. Μαξ. Και τώρα.... ουφ, ας μην το κουβεντιάσουμε τώρα και πληγωθούμε όλοι μας. Είναι πρόκληση. Αν έχεις την περιέργεια να δεις τι μπορείς να καταφέρεις (πάει να πει το χρόνο να γράφεις 1667 λέξεις την ημέρα), δε χάνεις απολύτως τίποτε. Αντίθετα, πού ξέρεις; Μπορεί να βρεις κρυμμένο μέσα σου βαθιά έναν Τζόρνταν να σου κελίνει το μάτι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted October 12, 2014 Share Posted October 12, 2014 (edited) On 10/12/2014 at 12:46 PM, Naroualis said: Είναι πρόκληση. Αυτό! Είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό σου. Προσωπικά, παρότι κάθε χρόνο γράφω όλο και μεγαλύτερες κοτσάνες, πάντοτε όταν φτάνω την ρημάδα την 50.000η λέξη, χαίρομαι και αρχίζω να "χοροπηδάω" γιατί τα κατάφερα. Ειδικά την πρώτη φορά που δεν πίστευα κιόλας ότι θα τα καταφέρω ήταν άλλο πράγμα... Γι' αυτό και μόνο αξίζει να παίξετε! :) Βεβαίως έχει και πολύ πλάκα! Edited October 12, 2014 by jjohn Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 12, 2014 Share Posted October 12, 2014 Χμμμ... Μια και αφενός μέχρι τις 16 Νοεμβρίου θα έχω να ασχοληθώ και με το εργαστήριο της ΑΛΕΦ και αφετέρου δεν έχω σκεφτεί καμιά ιδέα κατάλληλη για κάτι μεγάλο, ούτε προετοιμασία έχω κάνει, το μόνο με το οποίο μπορώ να σας κάνω μια κάποια παρέα είναι να βάλω στόχο, μέχρι τέλη Νοεμβρίου, να έχω τελειώσει τη νουβέλα που γράφω τώρα, μαζί με διορθώσεις κλπ. Για τα δικά μου δεδομένα ταχύτητας θα είναι κατόρθωμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 12, 2014 Share Posted October 12, 2014 Κοίτα να δεις όπως είπα και εγώ δεν είμαι τσιτάχ! Ρυθμό χελώνας και μάλιστα γηραιάς έχω, η Πτήση 178 από τις 18/8 έχει σήμερα 18.044 λέξεις οπότε καταλαβαίνεις... Αλλά θα το δοκιμάσω, δεν χάνω τίποτα και όπως λέει και η Naroualis έχει καλή παρέα. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 12, 2014 Share Posted October 12, 2014 Καλάααα, με ψήσατε. Πού υπογράφω; Αλλά να υπολογίζετε κυρίως κατά τα τέλη Νοεμβρίου και με ένα ήδη γραμμένο στο μεγαλύτερο μέρος του (αν και το μισό από όσο έχω γράψει θέλει σχεδόν ξαναγράψιμο από την αρχή). WILLIAM, εγώ είμαι πιο αργή από σένα, το έχω αρχίσει κατά το Μάιο και έχει 20.565 λέξεις ακριβώς αυτή τη στιγμή. Και είμαι ανάμεσα σε 2 τουλάχιστον τίτλους. Και γενικώς, από οργάνωση και ταχύτητα, άσ' τα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 12, 2014 Share Posted October 12, 2014 Στην οργάνωση το' χω, στην ταχύτητα σέρνομαι, στους τίτλους συνεισφέρουν φίλοι και γνωστοί! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 Σόνυα, Νιχίλιιος και Τζονάκης (μου έχει κολλήσει να σε λέω έτσι από την παιδική έκδοση του "Ο Νταρντανιάν και οι τρεις σωματοφύλακες" που διάβαζα μικρή, ο καλόγερος, ο Λιλτ Τζον ήταν ο Τζονάκης, αλλά αν σου τη σπάω πες) μας κουνούν μαντήλια στο λιμάνι φέτος. Γουίλιαμ και Γουόρντσμιθ έρχονται μαζί μας για πρώτη φορά. Άλλος με τη βάρκα μας (τουλάχιστον ένας καινούργιος ή ένας που έχει χρόνια να φανεί, ώστε να ισορροπίσουμε) ; Θα το λατρέψετε, θα δείτε. Μπείτε και θα δείτε! Εμένα μου κάνει εντύπωση η άνεσή μου φέτος. Ούτε άγχος, ούτε τίποτα. Ίσως επειδή ξέρω τόσο καλά αυτό που πρόκειται να γράψω (περίμενε, Κασσάνδρα, μη λες μεγάλα λόγια), ίσως επειδή δεν αγχώνομαι για αυτό με την ταχύτητα (δηλαδή, όσο γράψω, δεν θ' αρρωστήσω κιόλας) ... τι να πω. Λες και πάμε για τάβλι νιώθω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 Ε δεν χρειάζεται, άγχος πιο πολύ μπλοκάρει ένα αγχωμένο μυαλό. Και αμα κολλήσεις πουθενά εδώ είμαστε εμείς να βάλουμε πλάτες και να σπρώξουμε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 On 10/13/2014 at 7:23 AM, Cassandra Gotha said: Σόνυα, Νιχίλιιος και Τζονάκης (μου έχει κολλήσει να σε λέω έτσι από την παιδική έκδοση του "Ο Νταρντανιάν και οι τρεις σωματοφύλακες" που διάβαζα μικρή, ο καλόγερος, ο Λιλτ Τζον ήταν ο Τζονάκης, αλλά αν σου τη σπάω πες) μας κουνούν μαντήλια στο λιμάνι φέτος. Γουίλιαμ και Γουόρντσμιθ έρχονται μαζί μας για πρώτη φορά. Άλλος με τη βάρκα μας (τουλάχιστον ένας καινούργιος ή ένας που έχει χρόνια να φανεί, ώστε να ισορροπίσουμε) ; Θα το λατρέψετε, θα δείτε. Μπείτε και θα δείτε! Εμένα μου κάνει εντύπωση η άνεσή μου φέτος. Ούτε άγχος, ούτε τίποτα. Ίσως επειδή ξέρω τόσο καλά αυτό που πρόκειται να γράψω (περίμενε, Κασσάνδρα, μη λες μεγάλα λόγια), ίσως επειδή δεν αγχώνομαι για αυτό με την ταχύτητα (δηλαδή, όσο γράψω, δεν θ' αρρωστήσω κιόλας) ... τι να πω. Λες και πάμε για τάβλι νιώθω. Οκέυ, τραβάω καλό κουπί, θα μπω στη βάρκα αν και σαν βουνίσιος έχω ένα θέμα με τη θάλασσα. Δεν έχω ετοιμάσει το παραμικρό, αλλά αυτό δεν είναι νέο, ποτέ δεν κάνω την παραμικρή προετοιμασία έτσι κι αλλιώς. Ιδέα όπως προείπα έχω, βέβαια από εκείνο το ποστ μου μέχρι τώρα ήρθαν και κανά δυο τρεις ακόμα, απρόσκλητες κι ενοχλητικά επίμονες όπως πάντα, οπότε θα δείξει. Δεν εγγυώμαι αποτέλεσμα, αλλά ναι, θέλω να απολαύσω την παρέα σας, οπότε αν με θέλετε.. http://www.youtube.com/watch?v=kvZOJeNQWm8 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 Και' μεις θα απολαύσουμε κάποια ιστορία που θα μας φτιάχνει τη διάθεση με το γέλιο. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 On 10/13/2014 at 7:23 AM, Cassandra Gotha said: Τζονάκης (μου έχει κολλήσει να σε λέω έτσι από την παιδική έκδοση του "Ο Νταρντανιάν και οι τρεις σωματοφύλακες" που διάβαζα μικρή, ο καλόγερος, ο Λιλτ Τζον ήταν ο Τζονάκης) Χμμμ, διάβαζες μια κροσόβερ έκδοση των τριών σωματοφυλάκων, όπου συναντούσαν τον Ρομπέν των Δασών και τα χαρούμενα παλικάρια του; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 Μωρέ τι είπα; Τι είπα; Τι αίσχος και ντροπή με διακατέχει τώρα δα. Πώς τό 'χες πει κάποτε; "Πού πας μαρή χωρίς καφέ στα ιντερνέτια"; Αυτό. Όπως βλέπετε, η μαλακία άρχισε ήδη. Μπείτε, σας λέω, ρηχά είναι. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted October 13, 2014 Share Posted October 13, 2014 Μη μασάς Κασσάνδρα, αφού δεν είχες πιει ακόμα καφέ δικαιολογήσαι απόλυτα. Εξάλλου γιατί όχι, πιο μάγκες είναι αυτοί που φτιάχνουν το Once Upon A Time, που τα έχουν κάνει όλα ένα μείγμα, και με ωραίο μάλιστα αποτέλεσμα;.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted October 14, 2014 Author Share Posted October 14, 2014 Λοιπόν, οι κουβεντούλες ξεκινάνε σιγά-σιγά στο κλειστό υποφόρουμ. Όποιος δεν έχει κάνει RSVP δε θα πάρει πρόσβαση εγκαίρως για το αρχικό ξεκατίνιασμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 Εμένα θα με βόλευε αν κάνατε και την άνοιξη ένα τέτοιο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morfeas Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 On 10/14/2014 at 12:18 PM, Naroualis said: Λοιπόν, οι κουβεντούλες ξεκινάνε σιγά-σιγά στο κλειστό υποφόρουμ. Όποιος δεν έχει κάνει RSVP δε θα πάρει πρόσβαση εγκαίρως για το αρχικό ξεκατίνιασμα. Εγώ έχω κάνει, αλλά οσο κι αν του χτυπώ την πόρτα δε με αφήνει να περάσω Πρέπει να κάνω και τίποτα άλλο (pm σε κάναν υπεύθυνο κλπ); Όχι τίποτα άλλο, αλλά δε λέει να χάσω και τα αρχικά ξεκατινιάσματα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 Άσε και' γω πόρτα έφαγα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 Μα δεν αρχίζει από 1/11; Η πόρτα είναι η ποινή των βιαστικών! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 Σκεφτομαι να κανω ενα guerilla wrimo, δηλαδη να γραφφω σκορπια πραγματα κυνηγοντας το 50-χιλιαρο. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 Πρέπει να έχεις όμως αρκετά έργα σε εξέλιξη και αρκετό να γράψεις στο καθένα για να γίνει αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 (edited) On 10/14/2014 at 2:02 PM, WILLIAM said: Πρέπει να έχεις όμως αρκετά έργα σε εξέλιξη και αρκετό να γράψεις στο καθένα για να γίνει αυτό.Θελω να γραψω 4-5 shorr stories και να προχωρησω μια νουβέλα. Περισσοτερο το βρισκω μια ευκαιρια να στρωσω πισινό να γραψω Edited October 14, 2014 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 14, 2014 Share Posted October 14, 2014 Φαντάζομαι ότι είναι για όλους πρώτα από όλα αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted October 15, 2014 Share Posted October 15, 2014 (edited) Ξύπνησα κεφάτος σήμερα, και είπα να αλλάξω ιδέα για το τι θα γράψω για το sff-nowrimo. Και έκανα μια μικρή παρασπονδία, μόλις δύο χιλιάδων λέξεων, έγραψα τον πρόλογο από κάτι που αν τελικά ολοκληρωθεί νομίζω θα είναι η μεγαλύτερη περιπέτεια του Έντι Τζόουνς, και πιστεύω πως θα ξεπερνάει το όριο των 50.000 λέξεων. Θα δείξει. Τώρα θα προσπαθήσω να κρατηθώ και να μην συνεχίσω παρακάτω μέχρι την 1η του Νοέμβρη, αν και το θέλω πολύύύύ..!! Στο σπόιλερ είναι ο εν λόγω πρόλογος, ολόφρεσκος σαν ζεστό κουλούρι, αμέσως μόλις τον έγραψα όπως συνηθίζω. Δεν ξέρω αν κάνω καλά που τον ανεβάζω εδώ, απλά θα ήθελα πολύ να ακούσω - διαβάσω κάποιες πρώιμες απόψεις πριν το συνεχίσω. Στην βιβλιοθήκη θα πάει αν και αφού ολοκληρωθεί. Αν δεν κάνει που το ποστάρω τώρα, συγχωρείστε με, τουλάχιστον θα το ξέρω για του χρόνου. Reveal hidden contents Ο ΕΝΤΙ ΤΖΟΟΥΝΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ (προσωρινός τίτλος) Πρόλογος Ο Πέμπτος Γαλαξίας είναι ο μεγαλύτερος της Συνομοσπονδίας των Πέντε Γαλαξιών. Και ο πιο απομακρυσμένος από την έδρα της, τον διαστημικό σταθμό Σοχότ που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του ήλιου στο βασικότερο πλανητικό σύστημα του Πρώτου Γαλαξία. Όταν λέμε μεγάλος, εννοούμε πραγματικά μεγάλος! Τόσο μεγάλος που για το απόλυτο μέγεθός του οι τοπογράφοι επιστήμονες της Συνομοσπονδίας διοργανώνουν συνέδρια κάθε χρόνο, και τσακώνονται βίαια χωρίς ενοχές υποστηρίζοντας ο καθένας το δικό του αποτέλεσμα μέχρι τέλους. Βέβαια αυτή η ασυμφωνία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στο γεγονός ότι ανήκουν σε αρκετά από τα διακόσια τριάντα δύο διαφορετικά είδη που απαρτίζουν την Συνομοσπονδία, και ως εκ τούτου έχουν και τις αντίστοιχα διαφορετικές αντιλήψεις για τον χώρο γενικότερα ανάλογα με το είδος τους. Για παράδειγμα, ένας τοπογράφος επιστήμονας από τον πλανήτη Γουεϊτουμπίγκ του Τρίτου Γαλαξία, που σαν άτομο είναι περίπου όσο το ένα τρίτο του πληθυσμού του πλανήτη Ραδερσμώλ στον Δεύτερο, βλέπει εντελώς διαφορετικά τις αποστάσεις από τον αντίστοιχο συνάδελφό του από τον πλανήτη Λαϊκεπίνχεντ του Πέμπτου Γαλαξία, που ολόκληρος ο πληθυσμός τους χωράει άνετα σε δύο νύχια ενός ενήλικα γήινου. Όμως παρότι οι γνώμες για το απόλυτο μέγεθος διίστανται, όλοι συμφωνούν ότι ο Πέμπτος Γαλαξίας είναι στ' αλήθεια τεράστιος. Μια αχανής συμπαντική έκταση, με τεράστια κενά όπου δεν υπάρχει τίποτα, αλλά και άπειρα πλανητικά συστήματα, το καθένα με τον δικό του ήλιο για να περιστρέφονται γύρω του οι πλανήτες. Πάρα πολλά μάλιστα έχουν και δύο, ή και τρεις ήλιους, αν και ειδικά στην τελευταία περίπτωση γίνεται ένα σχετικό χάος μιας και οι πλανήτες μπερδεύονται τόσο από τις βαρυτικές έλξεις που τελικά οι τροχιές τους χαρακτηρίζονται μάλλον αυτοκτονιακές. Υπάρχουν εκεί επίσης μερικά δισεκατομμύρια νεφελώματα. Τα περισσότερα αποτελούνται από σκέτα αέρια και νέφη, και οι χημικές αντιδράσεις που ασταμάτητα λαμβάνουν χώρα εκεί δημιουργούν φαντασμαγορικά καλειδοσκόπια πετώντας στη μαυρίλα του κενού πανέμορφα χρώματα από όλο το γνωστό φάσμα, και κάποια από το άγνωστο, αλλά αυτά έτσι κι αλλιώς δεν τα βλέπει κανείς. Ένα ποσοστό αυτών των νεφελωμάτων περιέχει και στερεά σώματα, το πλείστον περιδιαβαίνοντες αστεροειδείς και κομήτες που εγκλωβίστηκαν στις βαρυτικές δυνάμεις και σταμάτησαν με το ζόρι το ταξίδι τους, αλλά και κομμάτια πλανητών από τα αυτοκτονιακά πλανητικά συστήματα που δεν κατάφεραν τελικά να αποφύγουν κάποια σφοδρή σύγκρουση με άλλον γειτονικό τους πλανήτη και έγιναν σκόνη και θρύψαλα. Αυτά τα νεφελώματα είναι και τα πιο όμορφα, αλλά και απόλυτα επικίνδυνα για τις Υπεργαλαξιακές συγκοινωνίες λόγω της ισχυρότερης έλξης που ασκούν. Ένα από αυτά τα νεφελώματα βρίσκεται ακριβώς στα όρια του Γαλαξία, και χαρακτηρίζεται ως το χειρότερο μέρος να βρεθεί κανείς σε ολόκληρο το Γνωστό Σύμπαν. Πρόκειται για το νεφέλωμα του Νολαϊφχίερ, μια εντελώς ξερή και άγονη έκταση, όπου ισχύουν μερικοί παράξενοι για νεφελώματα φυσικοί κανόνες. Η βαρυτική έλξη για παράδειγμα δεν είναι τέτοια που να το καθιστά επικίνδυνο, παρόλο που βρίθει από πλανητικά σώματα κάθε μεγέθους. Έχει αντίθετα τεράστιες ποσότητες αντιύλης, που το κάνουν εξαιρετικά αφιλόξενο σαν περιβάλλον, και την ίδια στιγμή πολύ δύσκολο στο να οδηγήσει κανείς με κάποια ασφάλεια το διαστημικό του όχημα ανάμεσα από τους τεράστιους ξερόβραχους ουσιαστικά που το γεμίζουν απ' άκρη σ' άκρη. Κι αυτό ακριβώς είναι ένας ακόμη λόγος που τα Κ.Τ.Ε.Υ.Λ. (Κοινά Ταξιδιωτικά Επιβατηγά Υπεργαλαξιακά Λεωφορεία) της Συνομοσπονδίας αρνούνται κατηγορηματικά να διαθέσουν δημόσια συγκοινωνία προς τον Πέμπτο Γαλαξία, και όσοι ταξιδεύουν από και προς αυτόν με ιδιωτικά μέσα το κάνουν με δική τους ευθύνη. Πρόκειται εν ολίγοις για τον πιο υποβαθμισμένο Γαλαξία της Συνομοσπονδίας. Ταυτόχρονα όμως είναι και το προπύργιό της απέναντι στους Φις, τους άσπονδους εχθρούς της, που αν και νικήθηκαν τελικά στον Μεγάλο Πόλεμο που είχε σαν αποτέλεσμα την διάλυση στα εξ ων συνετέθη της Αφροδίτης, και την εξάτμιση της ατμόσφαιρας της Γης, δεν έπαψαν ποτέ να αποτελούν μία πραγματική και απόλυτα υπαρκτή απειλή για τη επικράτεια. Έτσι τα λίγα είδη που κατοικούν στον Πέμπτο Γαλαξία είναι κατά κανόνα σκληροτράχηλοι πολεμιστές, πολεμοχαρή πλάσματα που έχουν γαλουχηθεί στις δύσκολες συνθήκες, και δεν διστάζουν να ριχτούν σε οποιαδήποτε μάχη ακόμα και για ασήμαντες αφορμές. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελούν οι Σορτοφτζέλυ, μια ζελατινώδης μορφή ζωής που βασιζόταν όπως και οι περισσότερες του Γνωστού Σύμπαντος στον άνθρακα, που εξολοθρέυτηκαν εντελώς όταν ήρθαν σε διαφωνία με τη γειτονική μορφή ζωής τους Στήλχεντς, ένα είδος που βασίζεται στον σίδηρο, στην διεκδίκηση του κοινού για τους πλανήτες τους δορυφόρου. Για τους Σορτοφτζέλυ ήταν ζωτικής σημασίας, γιατί εξαιτίας κάποιου φυσικού παράδοξου παρήγαγε ασταμάτητα νερό σε υγρή μορφή, που το κουβαλούσαν στον πλανήτη τους και γέμιζαν τις απέραντες λεκάνες που είχαν σκάψει, έτσι που να κολυμπούν μέσα στους τεχνητούς αυτούς ωκεανούς και να έχουν μ' αυτό τον τρόπο την μοναδική για το είδος τους δυνατότητα κίνησης. Για τους Στήλχεντς ήταν κάτι παραπάνω από άχρηστο, επειδή τα μόριά τους σκούριαζαν αμέσως στην παραμικρή επαφή με το νερό. Διεκδίκησαν όμως τον δορυφόρο για καθαρά λόγους γοήτρου, και το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό τόσο για τους Σορτοφτζέλυ που εξαλείφθηκαν εντελώς μετά τις άγριες μάχες που διεξήχθησαν, όσο και για τους Στήλχεντς, γιατί μετά την εξάλειψη των γειτόνων τους κανείς πια δεν έπαιρνε το νερό από τον δορυφόρο, έτσι αυτός πολύ σύντομα πλημμύρισε κι άρχισε να ξεχειλίζει σαν καταρράκτης πάνω στον δικό τους πλανήτη σκουριάζοντας σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το ενενήντα εννιά κόμμα εννιακόσια ενενήντα εννιά και κάτι ψιλά του πληθυσμού. Ένα πολύτιμο μάθημα από την φύση για τους λόγους που πρέπει όλοι να συνυπάρχουν αρμονικά με τους γείτονές τους, που δυστυχώς όμως δεν έμεινε κανείς εκεί για να το πάρει. Κάπου κοντά στο κέντρο αυτού του παραμεθόριου Γαλαξία υπάρχει και ένα μικρό σχετικά πλανητικό σύστημα, με έναν γερασμένο ήλιο και έξι πλανήτες να περιφέρονται γύρω του. Πρόσφατα, για τα δεδομένα του Σύμπαντος, μόλις πριν από τρεις χιλιάδες εκατομμύρια πρώην γήινα χρόνια, ο ήλιος έγινε αργά από πορτοκαλί κατακόκκινος, κι άρχισε επίσης αργά να φουσκώνει. Το αργά του φουσκώματος για καλή τύχη των πληθυσμών των δύο κατοικημένων πλανητών του συστήματος, ήταν πολύ αργότερο του αργά του κοκκινίσματος, έτσι ενώ τώρα πια φάνταζε εντελώς κατακόκκινος, είχε μεγαλώσει σε μέγεθος ελάχιστα. Είχε όμως μεγαλώσει αναμφισβήτητα, κι αυτό επηρέαζε άμεσα, αν και αργά, και τους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω του. Η βαρυτική έλξη που τους ασκεί αλλάζει, αργά, και μαζί μ' αυτήν αλλάζουν, αργά, και οι τροχιές τους, γεμίζοντας ανησυχία τους επιστήμονες που παρακολουθούν την, αργή, εξέλιξη του φαινομένου. Οι πιο σκληροπυρηνικοί απ' αυτούς έχουν ήδη αρχίσει να μιλάνε για επερχόμενη σουπερνόβα, και θα ανησυχούσαν ακόμα περισσότερο αν ήξεραν ότι ο μεγαλύτερος και με διαφορά πλανήτης του συστήματός τους κρύβει στο υπέδαφός του ένα πέτρωμα ιδιαίτερα σπάνιο και εξαιρετικά εκρηκτικό. Τόσο σπάνιο που δεν υπάρχει πουθενά αλλού σ' ολόκληρο το Γνωστό τουλάχιστον Σύμπαν, γι' αυτό και είναι παντελώς άγνωστο και δεν έχει κάποια ονομασία αφού κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή του. Και τόσο εκρηκτικό, που αν όντως κάποια στιγμή ο ήλιος εκεί γίνει σουπερνόβα και το πυροδοτήσει, η έκρηξη θα είναι τέτοια που πιθανότατα να ξεφύγει από τις τρεις διαστάσεις και να περιπλανηθεί και στις υπόλοιπες τέσσερις. Κάτι τέτοιο μπορεί απλώς να προσφέρει ένα αληθινά εντυπωσιακό υπερθέαμα ορατό σε όλη την επικράτεια της Συνομοσπονδίας, μέχρι ίσως και στην αυτοκρατορία των Φις, αλλά μπορεί όμως και να ταράξει ολόκληρο το Σύμπαν μέσα στο Πολυσύμπαν όπου επιπλέει ανάμεσα σε άπειρα άλλα γειτονικά Σύμπαντα. Το χειρότερο σενάριο σ' αυτή την περίπτωση θα ήταν να ξέφευγε της πορείας του και να ερχόταν σε σύγκρουση με κάποιο διπλανό του σύμπαν. Θεωρητικά τότε θα αναδιπλώνονταν και τα δύο τόσο που θα άλλαζε άρδην η δομή τους, και αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε ίσως απλώς να ανακατατάξει τους Γαλαξίες και τις εδαφικές διεκδικήσεις, ή θα μπορούσε να τα κάνει να κλατάρουν και τα δύο σαν σαπουνόφουσκες και να γεμίσει το Πολυσύμπαν με Γαλαξίες, νεφελώματα, ηλιακά συστήματα, και σκουληκότρυπες, να περιφέρονται αδέσποτα και να παρενοχλούν τα άλλα Σύμπαντα που δεν θα είχαν ούτε κάποια συμμετοχή σ' αυτό το μπέρδεμα, ούτε καμία όρεξη να ανέχονται τις επιπολαιότητές τους. Κανείς όμως δεν γνώριζε την ύπαρξη του εκρηκτικού αυτού πετρώματος, έτσι οι επιστήμονες των δύο κατοικημένων πλανητών περιορίζονταν να ανησυχούν μόνο για την μελλοντική σουπερνόβα, κάτι που είναι έτσι κι αλλιώς αρκετά ανησυχητικό κι από μόνο του. Ο ένας κατοικημένος πλανήτης λέγεται Τουχόστιλ. Είναι αρκετά μεγάλος, περίπου εννιά φορές το μέγεθος του Δία, και επειδή είναι ο δεύτερος στη σειρά από τον ήλιο είναι και αρκετά ζεστός. Οι κάτοικοί του δεν είναι ντόπιοι, γιατί σαν πλανήτης είναι σχετικά αφιλόξενος. Αρχικά ήταν κάποιοι άποικοι από διάφορα άλλα σημεία του Γαλαξία που ήρθαν και έχτισαν μεγάλους σταθμούς κάτω από ενεργειακές ασπίδες για να προστατεύονται από την θερμότητα του ήλιου, με σκοπό να εκμεταλευτούν την ηλιακή ενέργεια συγκεντρώνοντάς την και πουλώντας την σε κάθε ενδιαφερόμενο. Αλλά οι κοινωνίες που έφτιαξαν ήταν πολύ άναρχες ακριβώς επειδή προέρχονταν από διάφορα μέρη του γαλαξία, και κατά συνέπεια ήταν και διάφορα είδη πλασμάτων με το καθένα να έχει τις δικές του ανάγκες και τη δική του κουλτούρα. Η έλλειψη στοιχειωδών νόμων, ή έστω κανόνων, προσέλκυσε με το χρόνο πάρα πολλούς παράνομους, τυχοδιώκτες, περιθωριακούς, που ενσωματώθηκαν στον ανομοιόμορφο πληθυσμό και έμειναν μόνιμα εκεί να απολαμβάνουν την άναρχη ζωή τους. Έφτασε τελικά να είναι το μεγαλύτερο κέντρο συγκεντρωμένων άνομων ειδών σε όλη την επικράτεια της Συνομοσπονδίας, κάτι που την ανησύχησε όπως είναι φυσικό, αλλά κανείς δεν δέχεται να πάει εκεί για να προσπαθήσει να τους ξεσκαρτάρει. Αντί για ενεργειακό εμπορικό κέντρο έγινε κέντρο του τζόγου και της πορνείας, και τα μπαρ γέμισαν κάθε γωνία και στενοδιάδρομο. Στο νοτιοδυτικό τεταρτημόριο του Τουχόστιλ είναι και η βάση των Κιλφορφάν, των πιο διαβόητων πειρατών του Γνωστού Σύμπαντος, που είναι ταυτόχρονα και οι μεγαλύτερες μαθηματικές διάνοιες, και που όλοι τρέμουν ακόμα και το άκουσμα του ονόματός τους επειδή η δεύτερη μεγαλύτερή τους διασκέδαση είναι να πυροβολούν με τα ακτινοτουφέκια τους και να σκοτώνουν αδιακρίτως όποιον βρίσκουν μπροστά τους. Η πρώτη είναι να συλλαμβάνουν μερικούς από αυτούς τους άτυχους, και να τους εκτελούν βάζοντάς τους απανωτά μαθηματικά προβλήματα μέχρι να σκάσει το κεφάλι τους, κάτι που τους φαίνεται πολύ αστείο και τους κάνει πραγματικά χαρούμενους, και ανυπόμονους να βασανίσουν το επόμενο θύμα τους. Ο δεύτερος κατοικημένος πλανήτης του συστήματος είναι και ο μικρότερος από τους έξι, και ένας από τους μικρότερους αν όχι ο μικρότερος σε όλο το Γνωστό Σύμπαν. Τόσο μικρός που ένας πρώην γήινος θα μπορούσε εύκολα να τον κρατήσει στη χούφτα του, και τα είκοσι έξι δισεκατομμύρια κάτοικοί του χωράνε να σταθούν όρθιοι στην επιφάνεια ενός κέρματος των δέκα σεντ του σκραπ. Ο πλανήτης αυτός είναι ο Λαϊκεπίνχεντ, και καλύπτεται στα τέσσερα πέμπτα του από νερό σε υγρή μορφή, λίγο λιγότερο από μισό λίτρο δηλαδή με πρώην γήινα μεγέθη. Το χερσαίο κομμάτι του, κάπου δύο κουταλιές της σούπας χώμα και μικρούούλες μικρούλες πέτρες, με πρώην γήινα μεγέθη πάντα, είναι καταπράσινο και σφύζει κυριολεκτικά από ζωή. Επειδή βρίσκεται σε κατάλληλη απόσταση από τον ήλιο, αλλά κι επειδή είναι τόσο μικρός που ελάχιστα επηρεάζεται από τις βαρυτικές, αργές, αλλαγές και την αυξανόμενη, αργά, θερμότητα, η ζωή πάνω του είναι απολύτως ντόπια. Ένα πανέμορφο οικοσύστημα, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα που οι κάτοικοί του έχουν ελέγξει και εκμεταλευτεί στο έπακρο, αλλά με πλήρη συνείδηση των πράξεών τους και χωρίς ποτέ να διαταράξουν την φυσική αρμονία. Είναι ένα είδος βασισμένο στον άνθρακα που μοιάζει αρκετά με τους γήινους, αλλά εκτός του μικροσκοπικού τους μεγέθους που τους κάνει αυτομάτως αρκετά διαφορετικούς, έχουν δύο κεφάλια και ένα ζευγάρι πλοκάμια να φυτρώνουν στις μασχάλες τους κάτω από τα χέρια τους. Αυτό τους βοήθησε όμως πολύ γιατί μπορούσαν πολύ ευκολότερα να προβληματιστούν ολομόναχοι για διάφορα θέματα συζητώντας με τον εαυτό τους, κι έτσι έφτασαν σε επίπεδα γνώσεων που είναι μοναδικά στο Γνωστό τουλάχιστον Σύμπαν, ενώ με τα πλοκάμια τους να συμπληρώνουν τα χέρια τους είχαν τη δυνατότητα να κατασκευάζουν και να χειρίζονται τις πολύπλοκες κατασκευές και μηχανές που οι γνώσεις τους τούς επέτρεπαν να σχεδιάσουν. Η κοινωνία τους βασίζεται σε κανόνες και νόμους που ακολουθούν όλοι ευσυνείδητα, και τελικά ο μικρός πλανήτης Λαϊκεπίνχεντ έγινε ένας πραγματικός μικρός παράδεισος όπου όλοι ζούσαν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι δίπλα σε κατάξανθες παραλίες και καταγάλανες θάλασσες. Η περίπτωσή του όμως μας αφήνει αδιάφορους, γιατί πολύ σύντομα πρόκειται να διαλυθεί και να ενσωματωθεί στην ουρά ενός υποκομήτη κλάσης Ύψιλον που κατάφερε να διασχίσει το νεφέλωμα του Νολαϊφχίερ και εντελώς τυχαία κατευθύνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το συγκεκριμένο ηλιακό σύστημα όπου περιφέρεται ανέμελα και ξέγνοιαστα ο μικρούλης Λαϊκεπίνχεντ. Αντίθετα η περίπτωση του Τουχόστιλ μας ενδιαφέρει, εξαιτίας της αναρχίας που επικρατεί εκεί, και των Κιλφορφάν που είχαν μία τυχαία συνάντηση με έναν πρώην γήινο τυχοδιώκτη εξερευνητή, τον μοναδικά απίθανο Έντι Τζόουνς. Edited October 15, 2014 by MadnJim Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted October 15, 2014 Author Share Posted October 15, 2014 Οκέι, ενημέρωση. Η πρόσβαση στους καινούργιους μας φίλους θα δωθεί στις 20 του μηνός. Τις αιτήσεις θα τις πάρει η διαχείρηση μέσω του RSVP. Αν υπάρξουν last minute calls, τότε θα βάλουμε τα μεγάλα μέσα για να μην μείνει απ' έξω κανείς. Α, και ετοιμαστείτε. Θα κάνω countdown με επιτυχίες των προηγούμενων ετών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted October 15, 2014 Share Posted October 15, 2014 (edited) Μadn Jim Εντάξει κρατήσου τώρα μέχρι την πρώτη Νοεμβρίου και θα περάσουμε καλά. Βλέπω ξεκινάμε από εκεί που αφήσαμε τον Έντι που μόλις είχε γλιτώσει από τους πειρατές. Naroualis Περιμένουμε να δούμε την ένδοξη ιστορία της οποίας καλούμεθα να είμαστε αντάξιοι συνεχιστές. Edited October 15, 2014 by WILLIAM 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.