Επ' Απειρόνειρον

[Howard Crease]

Όνομα Συγγραφέα: Χρήστος Λαμπράκος
Είδος: Μάλλον soft Sci-Fi
Βία; Λίγη
Σεξ; Σχεδόν αόρατο
Αριθμός Λέξεων: ~ 7000
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Αυτό είναι το διήγημα που έστειλα στο 24ο Λογοτεχνικό Εργαστήριο της ΑΛΕΦ. Δεν έχουν γίνει διορθώσεις πάνω στην παρούσα έκδοση, και ο μόνος λόγος για τον οποίο ανεβαίνει, έτσι χύμα, είναι επειδή τις έχω αρχίσει, τις εν λόγω διορθώσεις, και φαίνεται πως αυτό που θα προκύψει τελικά θα είναι αρκετά διαφορετικό από τούτο 'δω. Ευχαριστώ προκαταβολικά για το χρόνο όσων το διαβάσουν - και, φυσικά, όσων το έχουν διαβάσει ήδη, λόγω Εργαστηρίου.

Επ' Άπειρόνειρον.pdf

[Airbourne]

Ουάου...!!! Αυτή η ιστορία...έχει βασικές ομοιότητες με μια δική μου...που είχα δημοσιεύσει εδώ στο παρελθόν.... (βλέπε και το Ονειρόριο εν έτη 2007) σε σημεία νομίζω ότι είναι σχεδόν η ίδια ιστορία...σε νοήματα και περιγραφές... κοίτα να δεις ...τι μπορεί να συμβεί καμιά φορά....χεχε..

Edited November 23, 2014 by Airbourne

[Ιρμάντα]

Κατέβασα και αναγιγνώσκω. I'll be back.

[Ιρμάντα]

Μου άρεσε πολύ. Μου θύμισε Inception και μάλιστα ήταν καλύτερα δικαιολογημένο, καθώς στο Inception ποτέ δνε καταλάβαμε ακριβώς γιατί όλοι κατάφερναν να μπουν στο ίδιο όνειρο.

Θα έλεγα ότι είναι μια πολύ γόνιμη ιδέα που πνίγεται στις 7000 λέξεις. Έχεις σκεφτεί να την επεκτείνεις σε νουβέλα;

Edited December 3, 2014 by Ιρμάντα

[Howard Crease]

Αυτό ακριβώς κάνω αυτό τον καιρό. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο.

[Ιρμάντα]

Αυτό ακριβώς κάνω αυτό τον καιρό. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο.

Ευχαρίστηση δική μου. Τη χάρηκα την ιστορία.

[Nirgal]

Ενδιαφέρουσα ιστορία που διαβάζεται άνετα και γρήγορα. Για την ιδέα τα έχω πει, και τα έχω ξαναπεί. Είναι πολύ δύσκολο πλέον να συναντήσουμε ιστορία με ιδέα πρωτότυπη. Ίσως να είναι και αδύνατο. Οπότε σημασία έχουν κυρίως η παρουσίαση, η δομή, η πλοκή.

 

Και σε αυτούς τους τομείς η ιστορίας σου τα πηγαίνει καλά.

 

 

Δεν κατάλαβα τι ακριβώς έχει συμβεί μεταξύ της Πελοποννήσου και της υπόλοιπης Ελλάδας (κάποιος εμφύλιος με αφορμή την επιθυμία των Πελοποννήσιων να απεξαρτηθούν (!)). Μιας και παίζει ρόλο στην ιστορία σου, καλό θα ήταν να μας πρόσφερες λίγα στοιχεία παραπάνω, όχι μονάχα για το ιστορικό της σύρραξης, αλλά και για το πως επηρέασε τις κοινωνίες. Φαίνεται ότι στην βόρεια του ισθμού Ελλάδα υπάρχει μια κοινωνική παρακμή. Γιατί; Ήταν συνέπεια του πολέμου; Τι επικρατεί στην Πελοπόννησο; Γιατί περνάνε κονσέρβες και μπαγιάτικο ψωμί; Η Πελοπόννησος δεν είναι φτωχή περιοχή. Σίγουρα θα είχε τη δυνατότητα να καλύψει κάποιες βασικές ανάγκες της.

Γιατί επιλέγεις να εμποδίσεις τη συνάντηση του Στράτου και της Δηιάνειρας μέσω μιας εμφύλιας σύρραξης και όχι εξαιτίας μιας άλλης αιτίας; Αρχικά νόμιζα ότι η Πελοπόννησος έχει απομονωθεί λόγω κάποιας επιδημίας. Θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις κάτι τέτοιο ίσως με πιο ρεαλιστικά αποτελέσματα.

Η αλλαγή στην συμπεριφορά του Πάνου απέναντι στον αδερφό του είναι καλή και κατά τη γνώμη μου μία από τις ανατροπές της ιστορίας σου. Προσωπικά μου άρεσε.

Η απελευθέρωση του Στράτου από την αστυνομία είναι απαραίτητη μεν, αλλά γίνεται με μεγάλη ευκολία. Ίσως και γι' αυτό να πρέπει να ξανασκεφτείς τους λόγους για τους οποίους ο Στράτος δεν μπορεί να δει τη γυναίκα του. Για να συλληφθεί ο Πάνος δεν απαιτείται ο εμφύλιος. Και μόνο το γεγονός ότι μπορείς να φέρεις σε επαφή όποιους θέλεις μέσω των ονείρων, είναι ικανή συνθήκη για να τον κυνηγούν οι μυστικές υπηρεσίες.

Ένα ζήτημα που θα προκύψει αν όλος ο κόσμος μπορεί να επικοινωνήσει στα όνειρά του, είναι το θέμα της γλώσσας. Θα λυθεί αυτομάτως μιας και θα βρισκόμαστε εντός ενός ονειρικού κόσμου ή και πάλι θα αποτελεί εμπόδιο; Τι γλώσσα μιλούσε η γυναίκα στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ; Αν δεν μιλούσε ελληνικά, γιατί ο Στράτος την καταλάβαινε; Αυτή η γυναίκα με έβαλε σε σκέψεις. Προσωπικά μου φάνηκε πολύ ψύχραιμη. Αν πραγματικά είχε επίγνωση του τι συνέβαινε, τότε αποτελεί πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρα, με τον οποίο θα μπορούσες να παίξεις, αν τελικά αποφασίσεις να μεγαλώσεις το πόνημά σου.

Το τέλος σου, επιλέγω να το επεξηγήσω με τη χρήση την εισαγωγικής παραγράφου σου, περί αντιγράφων (πολύ Inception ιδεά). Διαφορετικά δεν βγάζει νόημα. Προσωπικά έπρεπε να ανατρέξω στην αρχή και να ξαναδιαβάσω την εισαγωγή για να μπορέσω να δώσω εξήγηση. Νομίζω ότι με το κάψιμο του γράμματος αφήνεις στον αναγνώστη να αποφασίσει, αν τελικά ο Στράτος και η Δηιάνειρα συναντούνται ή αν ο Στράτος δημιουργεί τη δική του Διηάνειρα. Προσωπικά αυτό το βρίσκω πολύ καλή ιδέα.

Αυτό που δεν δένει καλά, είναι το τι γίνεται με τον Πάνο. Θέτει ξανά σε λειτουργία την ΕΖΟ; Και αν ναι, πώς και γιατί, αφού έχει συλληφθεί με σκοπό την παύση της ΕΖΟ και όχι τη λειτουργία της; Εκεί, προς το τέλος, η λειτουργία της ΕΖΟ παίζει λίγο μέσα σε ομίχλη. Δεν ξεκαθαρίζεις τι ακριβώς γίνεται.

Κάποιες εκφράσεις μου φάνηκαν αταίριαστες. Όπως:

"Η πολυθρόνα έτριξε, καταπίνοντάς με στη λερωμένη της αγκαλιά".

Επίσης, μας πληροφορείς ότι τα λεωφορεία είναι αθόρυβα, αλλά μετά γράφεις ότι:

"Έξω ακουγόταν το μουγκρητό διερχόμενων οχημάτων".

Αν τα δημόσια λεωφορεία είναι αθόρυβα, τότε σίγουρα και τα ιδιωτικά οχήματα θα είναι επίσης.

Προς το τέλος ο Στράτος μας λέει:

'Ανάθεμα αν θυμόμουν περίοδο της ζωής μου στην οποία είχα αυτό που ήθελα".

Κι εγώ, ως αναγνώστης, αναρωτιέμαι: Ακόμα κι όταν ήταν με τη Δηιάνειρα, δεν είχε αυτό που ήθελε; Δεν ήταν μια καλή περίοδος;

 

 

 

Αυτά.

 

Ελπίζω να βοήθησα.

 

Καλή συνέχεια