Jump to content

Θεοί του Ατμού-Steampunk Οράματα-Συλλογικό


Recommended Posts

Θεοί του Ατμού-Steampunk Οράματα
Συλλογή διηγημάτων
Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές
Σελ. 140
ISBN 9786185002596
 
 
post-532-0-62279900-1420906261.jpg
 
 

Από το οπισθόφυλλο (δεν υπάρχει καταχώρηση στη Βιβλιονέτ)

 

Για να δημιουργηθεί αυτή η ανθολογία χρειαστήκαμε:

324.675 μπουλόνια, 42.013 γρανάζια, 83.805 βίδες διαφόρων μεγεθών, 326 πιστόνια μικρά – 132 μεγάλα, 50.014 τόνους σωλήνες ποικίλων διαμέτρων, 5 τόνους μολυσμένες αναθυμιάσεις εμφιαλωμένες σε μπουκάλια του ενός λίτρου, 1 μπουκέτο μαργαρίτες λευκές – 1 βιολετιά, 327 τόνους κόκκινο τσάι, 1 τόμαχοκ (παρακαλώ;) 762,5 μέτρα φιλμ, 3 φωτογραφικές μηχανές, 230 μέτρα τσόχα, 12 μέτρα εγγλέζικο αλπακά και 3 μέτρα κασμίρι, 2 μοδίστρες και 3 καπελούδες, 17 μεγεθυντικοί φακοί, 32 ζευγάρια ματοκιάλια, 13.012 μολύβια, 47 στυλό και 1 πένα, 43 ζέπελιν, 7 μονοθέσια αεροπλανάκια, 2 αερόστατα, 1 βιβλίο του 1870 και 112 τόνοι χαρτί.

Αν αναρωτιέστε τι τα κάναμε όλα αυτά, δεν έχετε παρά να διαβάσετε τα διηγήματα και να γνωριστείτε με τον κόσμο του steampunk.

 

Περιεχόμενα

 

Τιτανομαχία του Βασίλη Γιαννάκη
Jolly steam roger της Φράνσης Παπουτσάκη
Ο γίγαντας και το θηρίο του Ζήση Σακελλαρίου
Ο λύκος που ουρλιάζει στο φεγγάρι της Λένας Κικίδου
Ο κύκλος του νερού των Κιάρα Καλουντζή, Μάριος Σκουλάς 
Κλέφτης Ονείρων της Ντίνας Τσούμα 
Βαρθολομαίος Νιτς του Θεόδωρου Καραδιαμάντη 
Λαθρεπιβάτης του χρόνου του Σαράντη Κρητικού 

Προκαλώντας τον άνεμο του Σαράντη Κρητικού 
Ν2 Ζepherus 128 της Ματίνας Μαντά 
Έτος 1204 Μ.Κ του Γιώργου Γιαννουκαράκη 
Μαργαρίτα του Γιώργου Μπελαούρη

 

 

Σχόλιο αναλυτικό σε επόμενο ποστ

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Α! Τι ωραία, δικό του τόπικ :) Ευχαριστούμε πολύ, Ναρού :D

 

Λοιπόν, εμένα αυτό το βιβλιαράκι με κάνει πολύ χαρούμενη (και είμαι μόλις ο δεύτερος αναγνώστης του, χε). Όχι επειδή θεωρώ πως είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω διαβάσει, θέλουμε πολύ καιρό ακομα εδώ στο χωριό-Ελλάδα για να το πιάσουμε το είδος σωστά, να μπορούμε να τοποθετηθούμε και να το πάμε κι ένα βηματάκι παρακάτω (λέμε τώρα :p αλλά εγώ αυτό θα ήθελα, είναι απλά οι ευσεβείς πόθοι :p) αλλά περισσότερο επειδή αυτό το είδος προσωπικά το λατρεύω και πραγματικά θα ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθούμε μαζί του.

 

Έχω επίσης να δηλώσω πως (και είμαι σίγουρη πως μιλάω για όλους μας) περάσαμε πάρα πολύ ωραία φτιάχνοντάς το, κι αυτό συνήθως βγάζει ένα αντικείμενο που όταν τελικά το πιάνουμε στα χέρια μας μας κάνει χαρούμενους. Ελπίζω πραγματικά να κάνει κι όσους άλλους το πιάσουνε στα χέρια τους να σκάσουνε έστω δυο τρία χαμογελάκια :)

 

Οι ιστορίες που μου αρέσουν περισσότερο: διασκέδασα πολύ με την Τιτανομαχία του Γιαννάκη (allien666) και γέλασα με το Holly Steam Roger της Φράνσης, και μελαγχόλησα με τη Μαργαρίτα του Γιώργου Μπελαούρη (Αχ, Μαργκερίτ!)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Γενικές εντυπώσεις, για ορεκτικό: μικρό βιβλιαράκι, αλλά εντυπωσιακό, με τις φωτογραφίες του και τα όλα του. Με Irene Astral μπροστά στην κάμερα και Σπύρο Κακούρη στο κλικ-κλικ, δύσκολα θα έβγαινε κάτι μέτριο. Να πω την αμαρτία μου θα προτιμούσα τη φωτογραφία της σελίδας 6 για εξώφυλλο, αλλά χαλάλι.

 

Ξεκινάω λοιπόν το διάβασμα.

 

~Τιτανομαχία, του Βασίλη Γιαννάκη: Ενδιαφέρον κείμενο, με ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία. Ίσως ήθελα να κρατήσει λίγο περισσότερο η ίδια η μάχη και να μειωθούν τα προκαταρκτικά (ήμαρτον, τι λέω η γυναίκα :p ), αλλά και έτσι είναι μια καλή και φιλότιμη προσπάθεια που ανοίγει το βιβλίο όμορφα και ταυτόχρονα μας ανοίγει την όρεξη για τα επόμενα.

 

~Jolly steam roger της Φράνσης Παπουτσάκη: Ένας τρελός επιστήμονας (?) φεύγει για ταξίδι με τον υπηρέτη του (?) και τελικά πεθαίνουν. Κάποιες φορές, ο ατμός είναι απλά το πρόσχημα για να ειπωθεί μια ιστορία, αλλά εδώ ούτε ιστορία υπάρχει, ούτε τίποτε κι ο ατμός εξακολουθεί να είναι απλά πρόσχημα. Δεν είναι αντάξιο του άλλου δικού της διηγήματος στη συλλογή Once Upon A Future, ούτε και του petit βιβλίου της, Hide and Seek.

 

~Ο γίγαντας και το θηρίο του Ζήση Σακελλαρίου: Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα αλλά τελικά πολλά πράγματα αφήνονται στην τύχη τους. Μοιάζει λες κι ο συγγραφέας να ξέμεινε από λέξεις, σαν να έπιασε το όριο που υπήρχε και δε χωρούσαν τα υπόλοιπα.

 

~Ο λύκος που ουρλιάζει στο φεγγάρι της Λένας Κικίδου: Χαριτωμένη εκδοχή της κλασσικής ιδέας "κακός λευκός-καλός ιθαγενής". Το steampunk στοιχείο είναι καθαρά τσόντα εδώ, αντί για το μεταλλικό θηρίο θα μπορούσε να ήταν οποιοδήποτε άγημα φροντιέρων.

 

~Ο κύκλος του νερού των Κιάρας Καλουντζή, Μάριου Σκουλά: Έχω αρχίσει να γίνομαι γραφική (αναπόφευκτο όταν σχολιάζω κάτι της Κιάρας), αλλά δεν έχω κανένα σχόλιο για το διήγημα αυτό. Είναι ίσως το μόνο (μαζί με του Γιαννάκη) που το steampunk δεν είναι ούτε τσόντα, ούτε πρόσχημα, αλλά αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μου αρέσει απλά και μόνο γιατί στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος, αλλά ακόμα κι έτσι, δεν θα είχα κάτι να πω.

 

~Κλέφτης Ονείρων της Ντίνας Τσούμα: Δεν έβγαλα άκρη με αυτό το διήγημα. Η ιστορία που διηγείται δεν είναι ξεκάθαρη, δεν μπορώ να την παρακολουθήσω, έχει πισωγυρίσματα και πήδους από 'δω κι από 'κει χωρίς εξηγήσεις. Γι' άλλη μια φορά το steampunk είναι πρόσχημα, θα υπήρχε (υποθέτω, γιατί δεν ξέρω και ποια είναι) ιστορία και χωρίς αυτό. Επίσης, δε μου άρεσε η γλώσσα και η τεχνική, μου φάνηκαν εντελώς παιδιάστικα γραμμένα (όχι σαν να τα λέει ένα παιδί, αλλά σαν να τα έγραψε ένα παιδί).

 

~Βαρθολομαίος Νιτς του Θεόδωρου Καραδιαμάντη: Παλαιομοδίτικος τρόμος. Μοιάζει με ολίγον από Φρανκενστάιν συν μαγεία συν ατμός. Κακό ανακάτεμα, ένα από όλα θα ήταν αρκετό (ή ο Φρανκενστάιν ή η μαγεία ή ο ατμός). Επίσης παιδιάστικα γραμμένο.

 

~Λαθρεπιβάτης του χρόνου του Σαράντη Κρητικού: Sorry, your steampunk is in another castle. Σωστή χρήση της ελληνικής, ωστόσο και κατανοητό το τι θέλει να πει ο συγγραφέας. Λίγο παλαιομοδίτικο, με χαμένους κόσμους και Ατλαντίδες, αλλά όχι πάααρα πολύ κακό.

 

~Προκαλώντας τον άνεμο του Σαράντη Κρητικού: Τρυφερό, χαριτωμένο, αλλά όχι steampunk.

 

~Ν2 Ζepherus 128 της Ματίνας Μαντά: Ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά πρόχειρα εκτελεσμένη. Νομίζω ότι την χαντακώνει τόσο η απουσία -μαντέψτε- ουσιαστικού steampunk στοιχείου, όσο και αυτός ο εντελώς ξύλινος τίτλος του

 

~Έτος 1204 Μ.Κ του Γιώργου Γιαννουκαράκη: Μπερδεμένο, βιαστικό, κακογραμμένο, με ελάχιστα πιστευτή ιδέα, όλο τρύπες. Πιθανόν το χειρότερο της συλλογής

 

~Μαργαρίτα του Γιώργου Μπελαούρη: Συμπαθητικό, αλλά δεν ξεπερνάει το μέτριο.

 

 

Εν κατακλείδι, μετράω τέσσερα steampunk διηγήματα και εφτά μη steampunk. Κακός απολογισμός για τα γούστα μου και συγνώμη, αλλά και για τα λεφτά που έδωσα. Άμα ήθελα αχταρμά, έπαιρνα και τους Θρύλους του Σύμπαντος. Αλλά για steampunk ανθολογία και τα δύο τρίτα της να μην είναι steampunk, ε, πάει πολύ. Και δε βοηθάει καθόλου που τα τρία τέταρτα των κειμένων δεν είναι καλογραμμένα.

Edited by Naroualis
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Πωπω, αυτό με τη Φράνση έχει αρχίσει να καταντάει ανέκδοτο :p Ποτέ σχεδόν δε διαφωνούμε τόσο ουσιαστικά εμείς οι δυο. Εμένα το Holly Steam Rogers είναι η αγαπημένη μου δικιά της ιστορία (κι αυτή της λέσχης η λιγότερο καλή), και τη θεωρώ steampunk και μάλιστα βρίσκω πως της πάει πολύ και το είδος (εννοώ το παιχνιδιάρικο και χιουμοριστικό). Την καταευχαριστήθηκα βασικά :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
  • Upcoming Events

    • 0
      14 December 2024 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..