Φ.116/5-15

[Mesmer]

Όνομα: Συγγραφέα: Άγγελος
Είδος: Τρόμος
Βία; Το κατιτίς του
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: Σχεδόν 3.500
Αυτοτελής; Βεβαίως
Σχόλια: Για τον 39^ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας
Αρχείο: Φ.116.5-15.pdf

[elgalla]

 

Καταρχήν, να σου δώσω συγχαρητήρια για την πολύ σωστή επιλογή φόρμας. Έχεις μια πολύ κοινότυπη ιστορία, καθόλου πρωτότυπη και γι’ αυτό ακριβώς η φόρμα αυτή την εξυπηρετεί τέλεια. Δεν μπορώ να πω ότι πέτυχες απόλυτα όλα τα διαφορετικά ύφη γραφής –ειδικά αυτή η ιατρική έκθεση λογοτεχνίζει πολύ, νομίζω- όμως ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα και, γενικά, θα έλεγα ότι το κατάφερες πολύ καλά. Με λίγη δουλειά μπορεί να γίνει άψογο. Ο χαρακτήρας της Βασιλικής μου φάνηκε λίγο περιττός, επίσης, αλλά δεν με ενόχλησε κιόλας η παρουσία της. Ήταν κι αυτή μία από τις αγαπημένες μου ιστορίες του διαγωνισμού και μπράβο για την τόλμη να πειραματιστείς με τέτοια φόρμα.

Καλή επιτυχία!

[Disco_Volante]

 

 

Όταν άνοιξα το αρχείο .pdf αρχικά νόμισα ότι κάποιο λάθος είχε γίνει! Και μόνο γι’ αυτό θα πρέπει να πω μπράβο!

 

Το θέμα της ιστορίας φέρνει πολύ στα μονοπάτια που κινούμαι και εγώ στις δικές μου ιστορίες και συνεπώς απόλαυσα το διάβασμα. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ είναι ότι μέχρι να έρθουν οι εξηγήσεις δεν είχα υποψιαστεί απολύτως τίποτα. Η ιστορία κρατάει σε αγωνία τον αναγνώστη μέχρι το τέλος και αυτό είναι από μόνο του επιτυχία. Κάπου στην ιστορία αναφέρεις καλαμποχώραφα. Είσαι σίγουρος ότι υπάρχουν τέτοια στη Βόρειο Ελλάδα; Πάντως αν είχες τοποθετήσει την ιστορία σε κάποια επαρχιακή πόλη των μεσο-δυτικών ΗΠΑ θα άγγιζε το τέλειο, για εμένα μιλάω πάντα. Όπως και να έχει, μπορώ να πω από τώρα ότι είναι ήδη μέσα στο top 3 μου.

 

 

 

Μπράβο και καλή επιτυχία!

[WILLIAM]

Φοβερή ιστορία!

Την έχω διαβάσει από βωρίτερα αλλά ήταν κλειδωμένη και δεν μπορούσα να σχολιάσω. Με εντυπωσιασες, ήταν ανατριχιαστική και απόκοσμη χωρίς να είναι σπλάτερ κάτι που το εκτιμώ δεόντως! Επίσης βρήκα πολ΄τυ πετυχημένη την εξέλειξη της ιστορίας μέσα από άρθρα και αναφορές. Ήταν πολύ καλή και επίσηςπέτυχες και την ελληνική γραφειοκρατική παρουσίαση. Άντε και σε μια συνέχεια να μας βρεις το δολοφόνο. Πολύ καλή δουλειά και συγχαρητήρια.

 

Προς Disco Volante γιατί να είναι στην Αμερική; Λειτουργεί μια χαρά και καλύτερα μάλιστα σαν ιστορία στα καθ' ημάς, Στη βόρεια Ελλάδα βρίσκεις και σιτηρά και δημητρικά και ό,τι θες, έχει περιοχές πολύ εύφορες.

[Disco_Volante]

Φοβερή ιστορία!

Την έχω διαβάσει από βωρίτερα αλλά ήταν κλειδωμένη και δεν μπορούσα να σχολιάσω. Με εντυπωσιασες, ήταν ανατριχιαστική και απόκοσμη χωρίς να είναι σπλάτερ κάτι που το εκτιμώ δεόντως! Επίσης βρήκα πολ΄τυ πετυχημένη την εξέλειξη της ιστορίας μέσα από άρθρα και αναφορές. Ήταν πολύ καλή και επίσηςπέτυχες και την ελληνική γραφειοκρατική παρουσίαση. Άντε και σε μια συνέχεια να μας βρεις το δολοφόνο. Πολύ καλή δουλειά και συγχαρητήρια.

 

Προς Disco Volante γιατί να είναι στην Αμερική; Λειτουργεί μια χαρά και καλύτερα μάλιστα σαν ιστορία στα καθ' ημάς, Στη βόρεια Ελλάδα βρίσκεις και σιτηρά και δημητρικά και ό,τι θες, έχει περιοχές πολύ εύφορες.

 

Εγώ είπα μόνο τι θα μου άρεσε εμένα περισσότερο, όχι τι θα ήταν πιο σωστό. Θέλω να το διευκρινίσω αυτό για να μην παρεξηγηθώ. Όταν διάβασα για το καλαμποχώραφο το μυαλό μου πήγε αμέσως στις μεσο-δυτικές πολιτείες όπου εκεί οδηγώντας από πόλη σε πόλη κουράζεσαι να βλέπεις ατελείωτα χωράφια με καλαμπόκι και μπαμπάκι. Το έχω ζήσει αυτό γι’ αυτό και το αναφέρω. Επίσης όπως έχω εξηγήσει σε άλλα posts σε εμένα ο τρόμος δεν δουλεύει και τόσο καλά σε Ελληνικό setting, πόσο μάλλον ο υπερφυσικός τρόμος. 

[Διγέλαδος]

Η παρουσίαση του κειμένου ήταν εντυπωσιακή. Οι υπογραφές, οι ζωγραφισμένες σελίδες, οι διευθύνσεις πρόσθεταν μπόλικη αληθοφάνεια και ατμόσφαιρα. Αλλά άλλη τόση αληθοφάνεια αφαιρεί η φωνή των πρωταγωνιστών ή ο τρόπος γραφής στις εκθέσεις. 

Θα γράψω από τώρα κάποια σημεία για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Μπορούν να προσπεραστούν όμως μέχρι το επόμενό σχόλιο μου. 

 

 

Συγκεκριμένα:

1. Στην πρώτη σελίδα η Μαρία Βραχάκη, για κάτοικος ενός χωριού, χρησιμοποιεί μια πιο "λογοτεχνική" γλώσσα απ' ότι θα περίμενα χωρίς ιδιωματισμούς. Θα μπορούσα να το προσπεράσω αυτό αν είχε προστεθεί ένα σχόλιο, για παράδειγμα: "η κυρία Μαρία Β. που έχει βοηθήσει με μια μεγάλη οικονομική βοήθεια στην ανάπτυξη της περιοχής", αλλά θα πρέπει να φύγουν λέξεις όπως  "αφουγκράζομαι" και η ψυχραιμία από το λόγο της. Θα ήθελα να καταλάβω περισσότερο το χαρακτήρα της και την ταραχή της.

2. Οι βρισιές στην τρίτη σελίδα και γενικά η συζήτηση των νεαρών. Είναι και οι δυο φαν της επιστημονικής φαντασίας και μιλάνε για μάτια που πετάνε λέιζερ; Επίσης δεν έχω ξανακούσει τη βρισιά πρωκτόφατσα και δεν νομίζω να ταιριάζει με την τοποθεσία.

3. Η ιατροδικαστική έκθεση θα περίμενα να είναι πιο περιεκτική χωρίς ανάλυση γεγονότων κτλ. Απλώς το πόρισμα. Ειδικά όταν μίλησε για μεταφυσική με πέταξε κατευθείαν έξω.

 

 

Το αποτέλεσμα όμως πάλι είναι ο τρόμος και το μυστήριο. Η ιδέα είναι πολύ καλή και μπορείς να την εκμεταλλευτείς με αυτόν τον τρόπο όντως. Σίγουρα ανέβασες τον πήχη ψηλά για τις άλλες συμμετοχές και τους επόμενους διαγωνισμούς. 

Edited May 27, 2015 by Διγέλαδος

[Nihilio]

Κάποιος εμπνεύστηκε από το "Σπίτι από φύλλα" ή είναι ιδέα μου;

 

Όπως και να έχει, η αφήγηση μέσα από τα έγγραφα δίνει φρεσκάδα αλλά και ατμόσφαιρα σε μία ιδέα που έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές. Μου άρεσε πολύ το πώς η ιστορία ξετυλίγεται κομμάτι-κομμάτι, αν και βρήκα παράφωνη τόσο την ιατροδικαστική εξέταση όσο και το τελικό άρθρο με το πόσο πρόθυμα ήταν να αγγαλιάσουν το υπερφυσικό.

Η τελευταία σελίδα ήταν εξαιρετική, παρεπιμπτόντως.

[gismofbi]

Εντάξει, καταπληκτική δουλεια. Ωραία ιδέα να αφηγηθεις την ιστορία αντισυμβατικα παιζοντας με διάφορες φόρμες. Είχε αγωνία, πολύ καλη γραφή και παρόλο που το στορυ δεν ηταν πρωτότυπο, εσύ το έκανες δικο σου. Η μονη μου ένσταση είναι οι υπερβολικά αναλυτικές και λογοτεχνικές αναφορές της αστυνομίας και του ιατροδικαστή. Εκεί γράφονται λιγα πραγματα και μάλιστα με ιατρικες ή υπηρεσιακές ορολογίες. Αυτό. Κατα τα άλλα μου φάνηκε δυνατή συμμετοχη. Καλη επιτυχία αδερφέ!

[MadnJim]

 

Πολύ εντυπωσιακή! Θυμάμαι πριν από καιρό που είχες ρωτήσει στο φόρουμ για βιβλία τρόμου με αυτή τη μορφή, επιστολογραφικός τρόμος; Το λέω σωστά; Και η ιστορία που περιγράφεται είναι καλή. Το κομμάτι με τους πιτσιρικάδες ήταν διασκεδαστικό, όχι και τόσο ρεαλιστικό -πόσοι νεαροί σήμερα ξέρουν τι είναι οι μαινάδες;- αλλά ήταν ωραίο. Τα δύο κομμάτια της Βάσως είναι η μία μου ένσταση, προφανώς χρειαζόσουν κάποιον να μας "πει" τι έγινε εκεί που ο μικρός διέλυσε τα δάχτυλά του (το μόνο σημείο που ανατσουτσούριασα λίγο). Θα μπορούσες να είχες χρησιμοποιήσει τον φίλο του εκεί, να ήταν παρών και να έλεγε μετά στους αστυνομικούς τι συνέβη. Αυτό που διαβάζαμε μάλλον ήταν το ημερολόγιό της, σωστά; Μου ήταν λίγο σαν χαρακτήρας παράταιρος, αλλά δεν με πείραξε φυσικά καθόλου. Η άλλη μου ένσταση είναι το βάθος που ήταν αρχικά το πτώμα. Οι γραμμές του ΟΤΕ είναι βαλμένες πόσο; Ένα μέτρο, ενάμισι, μέσα στο χώμα. Και άλλα τρία μέτρα πιο βαθιά, πάμε στα τέσσερα-τεσσεράμισι. Δεν είναι πολύ μεγάλο το βάθος για να το έσκαψε ο δολοφόνος για να την θάψει όταν τη σκότωσε; Ψιλά γράμματα όμως, την απόλαυσα πραγματικά, και σαν κείμενο και σαν εικόνα, σ' ευχαριστώ!

 

Καλή επιτυχία!

[Guest /george/]

Όπως ανέφερα και στο πρώτο μου post έψαχνα στο διαδίκτυο για ένα ΦΕΚ και η μηχανή αναζήτησης έβγαλε και την ιστορία σου! Από τον τίτλο και μόνο μου διέγειρες σε απίστευτο βαθμό την περιέργεια και ήθελα να τη διαβάσω.

 

Μου άρεσε πολύ, ή μάλλον πάρα πολύ. Κυρίως γιατί άφησες την ασφαλή οδό της παραδοσιακής τριτοπρόσωπης αφήγησης και έπαιξες με τις διάφορες φόρμες. Το πείραμά σου ήταν πολύ έξυπνο και σίγουρα απ’ όσο μπορώ να κρίνω εγώ πέτυχε.

 

Η πλοκή της ιστορίας είναι ενδιαφέρουσα και μέχρι να δοθούν οι εξηγήσεις ο αναγνώστης δύσκολα μπορεί να προβλέψει κάτι και φυσικά αυτό είναι πολύ καλό.

 

Πριν χρόνια είχα διαβάσει μια μεταφρασμένη ιστορία στην οποία ένα πτώμα ήταν θαμμένο κάτω από ένα χωράφι με λαχανικά (ντομάτες, κολοκύθια κτλ). Οι άνθρωποι που κατανάλωναν αυτά τα προϊόντα μετατρέπονταν σε κάτι σαν ζόμπι και προσπαθούσαν να σκοτώσουν αυτόν που είχε θάψει το πτώμα εκεί αφού πρώτα το είχε δολοφονήσει άγρια. Σου λέει κάτι αυτή η ιστορία; Αν ναι, μήπως θυμάσαι τον τίτλο; 

 

Καλή επιτυχία!

Edited May 30, 2015 by /george/

[Mesmer]

Πριν χρόνια είχα διαβάσει μια μεταφρασμένη ιστορία στην οποία ένα πτώμα ήταν θαμμένο κάτω από ένα χωράφι με λαχανικά (ντομάτες, κολοκύθια κτλ). Οι άνθρωποι που κατανάλωναν αυτά τα προϊόντα μετατρέπονταν σε κάτι σαν ζόμπι και προσπαθούσαν να σκοτώσουν αυτόν που είχε θάψει το πτώμα εκεί αφού πρώτα το είχε δολοφονήσει άγρια. Σου λέει κάτι αυτή η ιστορία; Αν ναι, μήπως θυμάσαι τον τίτλο; 

 

Δυστυχώς, δεν έχω υπόψη μου την ιστορία που αναφέρεις. Αν μάθεις τον τίτλο, ρίξε μια ενημέρωση. Ακούγεται ενδιαφέρουσα.

 

Επίσης, απίστευτο το ότι σε έφερε εδώ η αναζήτηση για ΦΕΚ.

 

Ευχαριστώ για το σχόλιο.

 

 

 

Κι επί τη ευκαιρία, ένα πρόωρο ευχαριστώ για όλα τα υπόλοιπα πολύ εύστοχα σχόλια για το διήγημα. Θα μιλήσουμε γι' αυτά μετά τη λήξη του διαγωνισμού.

Edited May 30, 2015 by Mesmer

[Eugenia Rose]

Λοιπόν και εμένα μου άρεσε πολύ η ιστορία και συμφωνώ με τους προηγούμενος ότι πολλά από τα κείμενα λογοτεχνίζουν αλλα κυρίως δίνουνε περισσότερες πληροφορίες απ' όσες θα ήτανε αναμενόμενο ή φυσικό. Αυτό μπορεί θεωρητικά να λυθεί με άλλα κείμενα που θα μπορούσα να δώσουνε τις πληροφορίες. Όμως αυτό θα ήθελε περισσότερο χώρο ίσως. Πάντως είναι πολύ έξυπνη η επιλογή αυτή γιατί εστιάζει περισσότερο στο ανθρώπινο στοιχείο και έτσι μας κάνει να νιώθουμε περισσότερο το πως επηρέασε τους πρωταγωνιστές σου το συμβάν. Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο θλιβερό μου έκανε παρά τρομακτικό όμως και αυτό είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να σου δημιουργήσει μια ιστορία τρόμου. Ένα άλλο υπέρ είναι ότι μας κρατάς σε εγρήγορση με την εναλλαγή κειμένων και αυτό κάνει την ιστορία αμέσως πιο ενδιαφέρουσα. 

Μια απορία που έχω είναι, εφόσον ο Μάνος είχε γονείς γιατί ήτανε ο τελευταίος εν ζωή συγγενής της γυναίκας; Ήταν υιοθετημένος; Τότε δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να έχει το ίδιο επίθετο με τη νεκρή. Κατά τα άλλα πολλη καλή δουλειά.

 

Καλή επιτυχία!

[Lord Denton]

Πολύ ωραία δοσμένη η ιστορία! Και ακομα καλυτερο το οτι ηταν πετυχημένα γραμμένη! Θα μπορούσαν να πανε πολλα πράγματα λάθος με τον τροπο που διαλεξες να την πεις, αλλα παρολα αυτα η ιστορια δεν ειχε καποιο σημαντικό θεμα. Επίσης η πλοκή ηταν απλη και καλα δομημένη. 

 

Τωρα το θεμα για το οτι ηταν λιγακι πιο λογοτεχνικο απ' οτι ταίριαζε σε καποιες φασεις, στο παν και οι αλλοι και θα συμφωνισω. Αλλα αν και αφαιρεί απο την ιστορια, δεν ειναι και τοοοοσο μεγαλο προβλημα. Αυτο που εμένα με χάλασε περισσότερο ηταν οτι η ιστορία εχασε λιγο απο το ουμφ της στο τελος. Δηλαδη απο τη στιγμη που εμαθα για την γιαγια, τα υπόλοιπα τα διάβασα λιγο περιττα. Εχασα το ενδιαφέρον μου. Ισως και να θελα ενα ακομα twist στο τελος. Κατι να το κανε λιγο πιο τρομακτικό. Έχτιζες την ενταση προς κατι και τελικα την αφησες σε καπως μετριο επίπεδο.

 

Αλλα πραγματικά, εκτός απο αυτα, ηταν καλη δουλειά.

[GeorgeDamtsios]

Άγγελε καλησπέρα!

 

 

 

Πολύ εντυπωσιακή ιστορία! Σίγουρα έχουμε όλοι διαβάσει παρόμοιες πλοκές, αλλά με τον τρόπο που την παρουσιάζεις την κάνεις πραγματικά πρωτότυπη. Ακόμη θυμάμαι όταν πρωτοάνοιξα το pdf, και ευτυχώς που το pc δεν είναι ταυτόχρονα και καθρέφτης γιατί ποιος ξέρει πώς κοιτούσα την οθόνη εκείνη την ώρα! Πρέπει πάντως να είκασα ότι κάτι δεν πάει καλά με το έγγραφο και την ανάλυση του. Μόλις όμως πήρα γραμμή τι συμβαίνει, την απόλαυσα πραγματικά. 

 Το σίγουρο είναι ότι την έδωσες μέσα από ένα πολύγωνο που πραγματικά είχε ένα σωρό διαφορετικές πλευρές (ματιές). Στα μάτια μου στο τέλος έμοιαζε μεγαλύτερη από το –ζόρικο– όριο των 3500 λέξεων! Κατά τη γνώμη μου, εντυπωσιακό.

 

Οι εκθέσεις των ειδικών σαφώς και ‘λογοτεχνίζουν’, αλλά προσωπικά δεν ενοχλήθηκα καθόλου.

 

Άψογη, λοιπόν!

 

 

 

Καλή επιτυχία.

[Cassandra Gotha]

Πω πω, Άγγελε, αυτό είναι υλικό για μυθιστόρημα!

Λοιπόν, έχεις δυνατά στοιχεία: τα τηλεφωνήματα προς τους κατοίκους, την περιέργεια των πιτσιρικάδων, την εμμονή της κοπέλας... Όλα αυτά, αν τα ξετυλίξεις αργά και με λεπτομέρεια, θα φτιάξεις μια ιστορία φρίκης με τα όλα της. Έτσι όπως είναι τώρα το κείμενο, τόσο σύντομο, χάνεται και είναι κρίμα. Είναι τακτοποιημένο, αποστειρωμένο, ενώ θα έπρεπε να προκαλεί σύγχυση. Ο δημοσιογραφικός και υπηρεσιακός χαρακτήρας πιάνει πολύ μεγάλο κομμάτι, ενώ θα ταίριαζε καλύτερα να έπιανε μικρότερο. Οι κάτοικοι του χωριού είναι οι πρωταγωνιστές σ' αυτή την ιστορία, και η λύση του μυστηρίου η κορύφωση.

 

Μου άρεσε.

 

( Έλα στο SummerWrimo να το φτιάξεις, πραγματικά του αξίζει! )

 

edit: Απαράδεκτος τίτλος.

Edited June 8, 2015 by Cassandra Gotha

[Natasha]

Καλοστημένη ιστορία με έξυπνη φόρμα!

 

Μου άρεσε ιδιαίτερα το ελληνικό σκηνικό και το ότι η Βασιλική που είχε ψυχολογικά πήρε τις φωνές των φαντασμάτων σαν προσωπικό κάλεσμα.

 

Δε μου άρεσε το αιματοβαμμένο "ανοίχτε" στη σελίδα. Σκεφτόμουν το κείμενο σαν να το έβλεπα σε ανθολογία (γιατί είναι τόσο καλό) και κάτι τέτοιο στη μέση του κειμένου θα με ξένιζε. Όσο για τον τίτλο σίγουρα μπορείς να βρεις κάτι καλύτερο. Ο Εμμανουήλ γιατί αποτελεί τον τελευταίο συγγενή εν ζωή, δεν το κατάλαβα.

 

Λίγες σημειώσεις επιμέλειας:

 

 

 

Εδώ σταματάνε αυτά που ξέρουμε πέραν πάσης αμφιβολίας και αρχίζουν τα παράξενα. Η λέξη παράξενα σε αστυνομική έκθεση μου χτυπάει άσχημα. Αν έλεγες "αρχίζουν οι εικασίες";

 

... η οποία πέθανε 30 χρόνια πριν καν βγει το συγκεκριμένο καλώδιο από το εργοστάσιο παραγωγής. Χαλάει το ύφος της έκθεσης, σαν χιούμορ, απλά πες αν θες η οποία πέθανε πολύ νωρίτερα.

 

Κάποιος που θα έβλεπε την υπόθεση... από τον μοναδικό συγγενή της. Αυτή η παράγραφος δε θα έμπαινε στην έκθεση. Για να εξυπηρετήσεις τη φόρμα σου βάλτο σε ένα φιλικό γράμμα ή στο τελευταίο άρθρο που είδαμε.

. 

 

Γενικά, το ευχαριστήθηκα 

[Ιρμάντα]

Φίλε Mesmer καλησπέρα!

Πολύ ωραία φόρμα διάλεξες να δώσεις στη συμμετοχή σου!

Η (γνωστή πλέον) λίστα μου με σχόλια ακολουθεί:

 

1. Υπάρχει αληθινά Κεχρόκαμπος; Ή το φαντάστηκες;
2. Η φωνή –το κλάμα- μου ήταν εντελώς άγνωστη. Εδώ δεν ξέρω ποιο γένος πρέπει να ακολουθήσει το επίθετο. Άγνωστο ή άγνωστη;
3. Γιατί θα έπρεπε να την καθησυχάσει το ότι το άκουσε όλο το χωριό; Νομίζω ότι τότε γίνονται τα πράγματα πιο επίφοβα, γιατί ολοφάνερα οι κεχροκαμπίτες έχουν να κάνουν με κάτι υπερφυσικό. Πάντως αυτό με τα ταυτόχρονα τηλέφωνα μου θύμισε wayward pines.
4. Νομίζω δεν έχει απομείνει άλλος να τις ακούει, εγώ και αυτές. Προφανώς το αντικείμενο εδώ είναι οι φωνές. Μόνο που δεν αναφέρεις τη λέξη από τη στιγμή που αρχίζει  δεύτερη σελίδα. Εννοείται μεν, αλλά....
5. Language, language!
6. Να σου κλ@@ έναν κάμπο αρ@@@. Να μια βρισιά που δεν είχα ξανακούσει.
7. Η ίδια τρελή είναι και στο δεύτερο κομμάτι με τις φωνές. Και το μπάσταρδο είναι άραγε ένας από τους δυο προηγουμένως συνομιλούντες, με τη διάλεκτο Αρσακείου;  
8. Το Καλοχάρης για κάποιο λόγο μου φαίνεται εντελώς μπάτσικο επίθετο. Μα εντελώς. Τώρα που το σκέφτομαι, εκείνος ο Θεοχάρης φταίει. Σκουλήκια.....(ο Θεοχάρης το λέει, όχι εγώ!)
9. Λοιπόν έχει κάτι έστω και μακρινό από Κάλεσμα του Κθούλου τούτο δω. Αυτή η συρραφή αναφορών.
10. Γίνεται άραγε αυτό; Να κομματιάσεις έτσι τα χέρια σου; Πω ρε τι σκαρφίζεσαι! Και το ΑΝΟΙΧΤΕ με το αίμα του. Μαμάκα μου!
11. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι ξέρω καλύτερα, δες αν ένας ιατροδικαστής δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν κάποια κατάγματα γίνονται από χρήση βίας πριν το θάνατο ή κατά τη διάρκεια της ταφής, οπότε ο άνθρωπος έχει ήδη αποβιώσει. Σοβαρά νομίζω πως θέλει λίγο ψάξιμο αυτό.
12. Τώρα βέβαια η ιατροδικαστική έκθεση θα ήθελε ίσως λίγο περισσότερη λεπτομέρεια σε επιστημονικό επίπεδο και λίγο λιγότερη εικασία σε υπερφυσικό. Νομίζω.
13. Ίσως με την έρμη Βάσω ήθελα κάτι ακόμη να γίνεται. Αυτή δεν είχε κανένα συγγενή, απλώς είχε γοητευτεί λόγω της ιδιαιτερότητάς της από την όλη κατάσταση, όπως κατάλαβα. Ακοινώνητη, γύρευε να επικοινωνήσει με τους πεθαμένους. Ο.Κ. ταιριάζει. Κάθε χωριό έχει τον τρελό του.
14. Ενώ όλο αυτό γινόταν για να επικοινωνήσει η γιαγιά με τον Μάνο. Χμ. Αυτό θα μπορούσε να διευρυνθεί ως ιδέα...(βλέπε σημείο 15)
15. Μπράβο σου. Τα κατάφερες να μην ξανασηκώσω τηλέφωνο μετά τις δώδεκα το βράδυ. Πέραν από κάποιες αδυναμίες που οφείλονται σε έλλειψη χώρου, δηλαδή η ιδέα σου φωνάζει ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΝΟΥΒΕΛΑ ΤΩΡΑ (βλέπε σημείο 14), έχω να παρατηρήσω πως ήταν άρτια και δομημένη. Μου άρεσε πολύ.

 

 

Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!

[Disco_Volante]

Μερικές φορές άλλα σκέφτεσαι και το μυαλό σου πετάει απίστευτους συνειρμούς. Πήγα σήμερα στο εξοχικό για Σαβ/κο και στο δρόμο μου ήρθε κάτι στο μυαλό σχετικό με την ιστορία σου. Να γίνω πιο σαφής λοιπόν. Στα 100 μέτρα από το εξοχικό υπάρχει ένα μεγάλο χωράφι χωρίς δέντρα που πάμε με φίλους και κάνουμε donuts στο χώμα με τα αυτοκίνητα. Εκεί υπάρχει μόνο μια ξύλινη κολόνα και συνήθως τη χρησιμοποιούμε για κέντρο στην περιστροφή. Η κολόνα αυτή λοιπόν είναι του ΟΤΕ και πάνω της έχει καλώδια. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν εκτός πόλης στα είκοσι χιλιόμετρα τα καλώδια των γραμμών του ΟΤΕ είναι ακόμα υπέργεια πόσο πιθανό είναι να υπάρχει υπόγεια καλωδίωση σε κάποιο μικρό επαρχιακό χωριό και μάλιστα δίπλα σε καλαμποχώραφα; Με άλλα λόγια ξέρεις σίγουρα ότι οι γραμμές του ΟΤΕ είναι πια υπόγειες παντού ή απλά σου ξέφυγε αυτή η λεπτομέρεια; 

[Cassandra Gotha]

Καημένες χελώνες...

[Old man & SiFi]

Μου άρεσε πολύ, με τράβηξε και με κράτησε.

Δυνατό και πρωτότυπο ξεκίνημα, πολύ καλά δοσμένη και με ιδιαίτερο τρόπο η ιστορία.

Θα ήθελα κι εγώ λίγο περισσότερη μάλλον (παρά λιγότερη) Βάσω (μακρινή συγγενής;).

Η γλώσσα των επίσημων κειμένων δεν με ενόχλησε, αλλά ο χιουμορίστας μέσα μου θα ήθελε κάποιο στόμφο και μερικά (αλλά χοντρά) λαθάκια στην αστυνομική αναφορά. (χωρίς όμως να σπάσει το σασπένς. Γίνεται ή ζητάω πολλά;).

[Tiessa]

Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που δίνεις την ιστορία. Για να είμαι ειλικρινής μού άρεσε τόσο πού το στυλ και η χρήση όλων αυτών των μέσων για την παρουσίασή της που με ενδιέφερε λιγότερο τοτι ακριβώς έγινε και περισσότερο το πώς θα παρουσιαστούν οι πληροφορίες παρακάτω.

 

 

 

Με έχουν ήδη καλύψει οι προηγούμενοι, αν και δεν παρατήρησα στη βιασύνη μου να πάω παρακάτω αυτά που αναφέρονται περί λογοτεχνικής γλώσσας του κειμένου. Το μόνο που μου χτύπησε εμένα στραβά ήταν η αναφορά από το νοσοκομείο. Μια αναφορά δεν μπορεί αν είναι γραμμένη έτσι. Νομίζω ότι αν πρέπει να αλλάξεις μόνο ένα πράγμα για να βελτιώσεις την ιστορία, θα πρέπει να είναι αυτό.

 

 

Μπράβο. Πολλά συγχαρητήρια.

[wordsmith]

Κι εγώ νόμισα στην αρχή ότι άνοιξα λάθος αρχείο ή κάτι τέτοιο...

Εντυπωσιακή προσπάθεια να το κάνεις πιο πειστικό "κόβοντάς" το σε διαφόρων ειδών κείμενα, αν και συμφωνώ ότι δεν πέτυχες απολύτως το ύφος σε όλα.

Δε με ενοχλεί η Βάσω, είναι άλλη μια οπτική γωνία πάνω στο ίδιο συμβάν.

Τις βρισιές που λέει ο καθένας μπορεί να τις έχει επινοήσει ο ίδιος, δεν είναι λάθος αυτό.

Συμφωνώ με την Άννα να αλλάξεις τον τίτλο.

Σίγουρα πολύ πετυχημένο και τρομαχτικό και μπράβο.

[Morfeas]

Πολύ ωραία ιστορία κι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα μορφή – κατά τη γνώμη μου καλή επιλογή! Τα αρτιστικά τρικ εντυπωσιάζουν και συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα.

 

 

Μου άρεσε. Ήταν καλογραμμένη (με την έννοια ότι δεν είχε λάθη ή σημεία που ουσιαστικά να αισθανθώ ως αδύναμα λογοτεχνικά), είχε το ενδιαφέρον της, είχε και τις πιο ανατριχιαστικές στιγμούλες (η συνομιλία των δυο φίλων για παράδειγμα, ή ο νεαρός με το αίμα). Επίσης στα περισσότερα σημεία μού έδινες την αίσθηση ότι ξέρεις για τι μιλάς, π.χ. τι πρωτόκολλα έχουν στην αστυνομία ή στην ιατρική.

 

Πράγματα να δεις: Το βασικό ζήτημα είναι και το μεγάλο σου στοίχημα με τη συγκεκριμένη φόρμα, δηλαδή ο ρεαλισμός, να πείσεις τον αναγνώστη ότι αυτά που του δίνεις είναι τεκμήρια κι όχι λογοτεχνικές επινοήσεις. Σε κάποιο βαθμό το καταφέρνεις με επιτυχία. Αν κάτι μου χτυπά και με βγάζει απ’ έξω είναι το πόρισμα του ιατροδικαστή, που καταλήγει σε μεταφυσικές ερμηνείες ή υπόνοιες, το οποίο δεν μου φαίνεται και τόσο πιστευτό. Θα προτιμούσα να τελείωνε στα ευρήματα, χωρίς ερμηνείες, και τις ερμηνείες να τις έδινε η δημοσιογράφος σε κάποιο επόμενό της άρθρο («Πηγή κοντά στον ιατροδικαστή αναφέρει…»).

Στο πρώτο άρθρο, από την άλλη, μου φάνηκε (κι εμένα) προς στιγμής κάπως λογοτεχνική η διήγηση της κατοίκου, αλλά μετά σκέφτηκα ότι σε κίτρινες (κι όχι μόνο) φυλλάδες  βάζουν αντίστοιχες σάλτσες, οπότε δικαιολογείται (αν κι ίσως θα το ήθελα να φαίνεται πιο “δημοσιογραφικό/φυλλάδας”, δηλαδή με “«[…]»,προσθέτει η κυρία φανερά σοκαρισμένη”).

Ο διάλογος των φίλων μού άρεσε πολύ, το ημερολόγιο της κοπελιάς από την άλλη μου άφησε περισσότερο την αίσθηση του filler (περνάει πληροφορίες ή βοηθά στη διήγηση του καθοριστικού συμβάντος, αλλά δεν παίζει κάποιον ρόλο στην έκβαση της ιστορίας, ακόμη και στο κλείσιμο φαίνεται ως μια παράπλευρη πλοκή που κλείνει κι αυτή κάπως βιαστικά). Αν βρεις κάποιον άλλον τρόπο είτε να δώσεις περισσότερη σημασία στην κοπέλα είτε να τα διηγηθείς μέσα από άλλο χαρακτήρα ή τρόπο, νομίζω καλό θα του κάνεις.

 

Επιπλέον, ίσως θα προτιμούσα το τελευταίο άρθρο να μην είχε τόσο την αίσθηση του «και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα», αλλά να ήταν πιο σκοτεινό. Δεν ξέρω τι θα χρειαζόταν για να απογειωθεί, αλλά νομίζω πως κάτι ακόμη θα έπρεπε να είχε γίνει στο τέλος.

 

Για τον τίτλο, μάλλον συμφωνώ ότι πρέπει να αλλάξει: σκέψου να το δημοσιεύσεις και να μιλάνε μεταξύ τους οι φαν "ρε συ, το "Φι εκατόν δεκάξι κάθετος πέντε παύλα δεκαπέντε" φοβερό, κατουρήθηκα πάνω μου εκεί που..."

 

Τέλος, το Ανοίχτε νομίζω ότι θα μου άρεσε να ήταν μετά τη σκηνή με τον νεαρό κι όχι πριν. Θα ήταν πιο ανατριχιαστικό, καθώς έτσι όπως ήταν έμεινα στο εφέ κι όχι στο περιεχόμενο της εικόνας.

 

 

 

Μπορεί να φαίνεται από τα παραπάνω ότι δεν μου άρεσε (σου λέω ότι τα μισά σχεδόν τα θεώρησα αχρείαστα ή αδύναμα), αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Την απόλαυσα και τη θεώρησα σίγουρα καλογραμμένη. Μπράβο για τη δοκιμή, για τις επιλογές σου γενικώς και για την εκτέλεση. Αλλά θεωρώ ότι μπορεί να γίνει και πολύ καλύτερη (και θα το ήθελα πολύ να τη δω, κιόλας).

 

Καλή επιτυχία!

Φ.116.5-15 - Mesmer - Morfeas.pdf

[Oceanborn]

Από τις καλύτερες ιστορίες του διαγωνισμού κατά την ταπεινή μου άποψη. Ζωηρή αφήγηση, εφιαλτικό σκηνικό, προσεγμένη παρουσίαση. Μου άρεσε πολύ η ιδέα και η σκιαγράφηση του δράματος των κατοίκων μέσω άρθρων από εφημερίδες και αστυνομικών αναφορών. Ωστόσο, οφείλω να πω ότι το ίδιο αυτό στοιχείο εν τέλει αισθάνθηκα ότι στέρησε ένα κομμάτι της σκοτεινής ατμόσφαιρας που θα έκανε το διήγημα ακόμα πιο ιδιαίτερο. Δυστυχώς, το τέλος δεν με ικανοποίησε σε καμία των περιπτώσεων... Καλή επιτυχία! 

[Γιώργος77]

 

 

 

Πολύ ωραία η φόρμα, με κέρδισε αμέσως. Μου θύμισε λίγο το House of Leaves με τα πολλά και διαφορετικά είδη εγγράφων που διηγούνται την ιστορία. Μια ιστορία φαντασμάτων που θα μπορούσε να είναι τετριμμένη, αν δεν παρουσιαζόταν με τόσο όμορφο τρόπο. Αναπτύσσεται πλήρως και σωστά μέσα στα όρια του διαγωνισμού. Ψάχνω για κάποιο ελάττωμα, αλλά δεν βρίσκω .

Κρίμα που σιώπησαν οι κραυγές, θα είχαν πολλά ακόμα να μας πουν…

 

 

Καλή επιτυχία !!!