Kathe Koja

[Nihilio]

Αμερικανίδα συγγραφέας τρόμου.

 

Το πρώτο της βιβλίο, The Cipher (1991) κέρδισε βραβεία Bram Stoker (πρώτου μυθιστορήματος) και Locus

 

Τα έργα της είναι

• The Cipher (1991)
• Bad Brains (1992)
• Skin (1993)
• Strange Angels (1994)
• Kink (1996)
• Extremities (1997) (collection)
• Under the Poppy (2010)
• The Mercury Waltz (2014)

Ενώ έχει γράψει και μία σειρά από Young adult μυθιστορήματα

• straydog (2002)
• Buddha Boy (2003)
• The Blue Mirror (2004)
• Talk (2005)
• Going Under (2006)
• Kissing the Bee (2007)
• Headlong (2008)

Δε νομίζω να έχει μεταφραστεί έργο της στα Ελληνικά.

 

Από όσο έχω καταλάβει, γράφει κυρίως ψυχολογικό τρόμο, όπου απόκληροι πέφτουν σε καταστάσεις που τους μεταμορφώνουν. Η γραφή της είναι ιδιαίτερη, ελαφρώς λυρική και εν μέρει stream of conscious, δίνοντας στο κείμενο μία υπνωτική ποιότητα.

 

Το Bad Brains, που διάβασα, ασχολείται με έναν ζωγράφο που πέφτει, χτυπάει το κεφάλι του, και αρχίζει να βλέπει ένα ασημένιο χρώμα να ξεχύνεται γύρω του. Καθαρά ψυχολογικός/υπαρξιακός τρόμος με 1-2 δυνατές σκηνές.

Πιστεύω κάποιοι από εδώ (dr Λαγκώνας, MacXanthis, dagoncult, addicto) ίσως να το βρουν ενδιαφέρον, προσωπικά όμως με κούρασε η περίεργη γραφή, που περιγράφει πολύ και δείχνει λίγα, ενώ η πλοκή θα γέμιζε 100 σελίδες λιγότερες.

Edited September 7, 2015 by Nihilio

[elgalla]

Έχω στο Kindle μου το Skin αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμη, μου την πρότειναν λόγω της αμετανόητης αγάπης μου για την Caitlin R. Kiernan.

[AlienBill]

The cipher της Kathe Koja:  Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα σωματικού τρόμου. Ο πρωταγωνιστής Nikolas ανακαλύπτει μια τρύπα στην αποθήκη του σπιτιού του και όταν την παρουσιάζει στην φιλενάδα του τη Nakota, διαπιστώνουν ότι έχει μια μεθυστική και εθιστική επίδραση πάνω τους. Ρίχνουν μέσα έντομα, μετά ένα ποντίκι και στο τέλος τοποθετούν μια κάμερα και καταγράφουν το εσωτερικό της τρύπας. Από εκεί και πέρα, όποιος βλέπει το αδιευκρίνιστο βίντεο που καταγράφηκε, γίνεται οπαδός της τρύπας και έτσι το ζεύγος κατορθώνει να προσελκύσει έναν κύκλω "πιστών" που όλοι έχουν εμμονή με το βίντεο και την τρύπα. Κάποια στιγμή ο Nikolas βάζει και το χέρι του μέσα και αποκτά κι αυτός μια τρύπα στην παλάμη, η οποία εκκρίνει ένα ισχυρό οξύ που λιώνει τα μέταλλα. Δεν μπορώ να καταλάβω πού ακριβώς οφείλονται οι αρνητικές κριτικές για το βιβλίο. Ίσως φταίει ότι είχε κυκλοφορήσει σε μία εποχή που όλοι ήταν μαθημένοι να διαβάζουν εύπεπτο και βερνικωμένο μπεστσελερίστικο τρόμο και απέφευγαν να πέσουν στα σκληρά. Μπορώ να αποδομήσω εύκολα τα δύο ισχυρότερα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για το βιβλίο. 1ον: Το πρωταγωνιστικό ζεύγος είναι λέει αντιπαθές. Ε, και; Η αλήθεια είναι ότι η Nakota είναι όντως αχώνευτη (ο Nikolas οχι και τόσο) αλλά εγώ προσωπικά έχω πρόβλημα με τους αντιπαθητικούς ήρωες ΜΟΝΟ όταν ο συγγραφέας τους παρουσιάζει σαν αγίους ενώ οι πράξεις τους λένε το αντίθετο. Εδώ δεν έχουμε μια τέτοια περίπτωση, χώρια που το βιβλίο διαρκεί μόλις 200 σελίδες επομένως δεν προλαβαίνει να κουράσει το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές είναι αντιπαθείς. 2ον: Δεν παίρνουμε -λέει- απαντήσεις στο τέλος. Συγνώμη, αλλά όταν διαβάζεις μια ιστορία με μια μαγική τρύπα στον τοίχο, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να εξηγηθεί αυτό επιστημονικοφανώς. Όπως συμβαίνει και στην πρόσφατη ταινία deep dark που ασχολείται με το ίδιο ακριβώς θέμα (και μάλλον αντλεί την έμπνευσή της από το μυθιστόρημα της Koja) δεν υπάρχει καμία εξήγηση, διότι πολύ απλά η αφήγηση εδράζεται στον σουρεαλισμό. Από την άλλη, ένα σοβαρό πρόβλημα που εντόπισα, είναι ότι ακόμη και στις μόλις 200 σελίδες του, το the cipher κάνει "κοιλιά", κυρίως στό δεύτερο μισό. Από ένα σημείο και μετά άρχισα να βαριέμαι και αν το βιβλίο ήταν μεγαλύτερο, ίσως και να το παρατούσα. Για το μέγεθός του όμως, άξιζε τον χρόνο που του αφιέρωσα.

Edited March 25, 2016 by AlienBill