Ντέιβιντ Μούντι (David Moody)

[wpleftyboy]

ο david moody ειναι ενας αξιοτιμος βρετανος κυριος που δουλευε σε καποια τραπεζα (και ισως συνεχιζει να το κανει) και απολαμβανει να τρεχει καθε μερα καμμια εικοσαρια χλμ στη βρετανικη εξοχη

 

απ' οσο ξερω δεν εχει μεταφραστει ακομα στα ελληνικα και κατα δηλωση του ιδιου δεν του εχει γινει καποια προταση

 

τα τελευταια χρονια εχει γραψει μια σειρα τεσαρων βιβλιων με θεμα τους ζωντανους νεκρους

 

κατα σειρα ειναι τα

1) autumn

2)the city

3) purification

4) the human condition

και το compαnion "Εchoes" που ειναι μια σειρα διηγηματων με τις προσωπικες ιστοριες καποιων απο τους ηρωες του

 

τα βιβλια του ειναι τοσο καλα που αξιζουν τη διαφημηση που τους κανω και (πραγμα δυσκολο για ζομπι ιστοριες ) σχεδον ξεχνας τα ζομπι καθως τα διαβαζεις

 

οπως ακριβως ο μαστερ G. ROMERO καταφερνει να μιλησει για τους ανθρωπους ενω μας διηγειται τη συντελεια του κοσμου

ετσι ακριβως και ο moody καταφερνει το ιδιο

 

υπαρχει και ενας ακομη λογος που ο moody ειναι αξιομνημονευτος

τα βιβλια του εκδιδονται και πωλουνται απο τον ιδιο , μακρυα απο αιμορουφηχτρες (το πρωτο της σειρας ειναι διαθεσιμο για δωρεαν "κατεβασμα" απο το διαδικτυο)

 

το τελευταιο του βιβλιο (2006) ειναι το HATER του οποιοu τη συνεχεια περιμενω εναγωνιως οπως και τη συνεχεια "disintergration" των ζομπι του .

 

οσοι απο σας απολαμβανουν τις ταινιες του μεγαλου δασκαλου ρομερο και το κομικ walking dead του kirkman που νομιζω οτι εκδιδεται στην ελλαδα απο καποιον συντελεστη του παροντος δικτυακου τοπου (jemma ? μπραβο για την επιλογη και την προσπαθεια, ευχομαι τα καλυτερα...να εισαι οντως εσυ?) με τον τιτλο "ζωντανοι νεκροι"

θα ψυχαγωγηθουν διαβαζοντας τα βιβλια του moody .

 

οσο για σας κυριοι εκδοτες "ιδου πεδιον δοξης λαμπρον" ...

 

με την ευκαιρια χαιρετω ολο το φορουμ και ευχομαι να μπορεσω να συνεισφερω οτι ταπεινο και μικρο μπορω στην προσπαθεια

που βλεπω οτι ολοι κανετε , να ανθισει η λογοτεχνια του φανταστικου που τοσο εχει παρεξηγηθει στην παραξενη και δυσκολη πλην ομως ομορφη πατριδα μας (αν και εχω την εντυπωση οτι ολες οι πατριδες καπως ετσι φαινονται στα ματια των κατοικων τους που ακομα μπορουν να βλεπουν και δεν κοιταζουν αποβλακωμενα απο τα ,πολλων ειδων πια, "χαζοκουτια")

 

και για να μην ξεχνιομαστε

 

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΘΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΤΗ ΓΗ .

[northerain]

Θα πώ οτι ακούγεται ενδιαφέρον, και σίγουρα θα το ελέγξω. Ορίστε και η επίσημη σελίδα του συγγραφέα: David Moody

[northerain]

Τελικά διάβασα το Hater. Αν και δεν ηταν κακό, δεν ήταν πολύ καλό. Πολύ αργό στην αρχή με ενα αρκετά απότομο τέλος. Τα άλλα του βιβλία είναι καλύτερα?

[Nihilio]

Βρετανός συγγραφέας αποκαλυπτικού τρόμου, γνωστός για τις σειρές Autumn και Hater

 

Γεννήθηκε το 1970 στο Νότινγχαμ και το πρώτο του μυθιστόρημα "Straight to you" πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Το επόμενο μυθιστόρημά του, Autumn, ανέβηκε στο ίντερνετ το 2001, κερδίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες, ενώ το 2005 έφτιαξε προσωπικό εκδοτικό που πουλούσε τα βιβλία του.

 

Το Autumn έχει γίνει ταινία το 2009 ενώ τα δικαιώματα για τη σειρά Hater έχουν αγοραστεί από τη Universal με παραγωγό τον Del Toro.

 

H σειρά Autumn μας περιγράφει πώς το 99% του πληθυσμού της Βρετανίας πεθαίνει ένα πρωί και ανασταίνεται ως ζωντανοί νεκροί. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ζομποταινίες οι ναστημένοι δεν κυνηγάνε αμέσως τους επιζώντες για να τους φάνε, κάτι που κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει από το σωρό

Τα βιβλία της σειράς είναι τα:

• Autumn (2001)
• Autumn: The City (2003)
• Autumn: Purification (2004)
• Autumn: The Human Condition (2005)
• Autumn: Disintegration (2011)
• Autumn: Aftermath (2012)

Η τριλογία Hater από την άλλη περιγράφει το τέλος του κόσμου καθώς άνθρωποι ξαφνικά μετατρέπονται σε μανιακούς δολοφόνους πλημυρισμένοι από μίσος για τους γύρω τους.

• Hater (2006)
• Dog Blood (2010)
• Them or Us (2011)

Αυτό που χαρακτηρίζει τα βιβλία του Moody είναι το πώς περιγράφει φυσιολογικούς ανθρώπους να προσπαθούν να επιβιώσουν στο τέλος του κόσμου.

 

Το Autumn που διάβασα φέτος μου έκανε τρομερή εντύπωση με το πόσο μικρή κλίομακα είχε το τέλος του κόσμου που περιγράφει. Όλοι πεθαίνουν. Οι τρεις πρωταγωνιστές μαζεύονται, μαζί με άλλους, σε ένα κεντρικό κτηριο. Σύντομα αποφασίζουν να πάνε στην εξοχή. Γύρω τους πτώματα που σηκώνονται και περιφέρονται στους δρόμους σα χαμένα, ενώ οι επιζώντες έχουν πέσει σε καταθλιπτικό σοκ.

Όσοι θέλουν αλυσοπρίονα, boomsticks και κουβάδες από αίμα ας ψάξουν αλλού, εδώ ο τρόμος είναι σε χαρακτήρες που πίνουν τσάι και δε συζητάνε για το πώς νιώθουν.

Βεβαίως οι ζωναντοί νεκροί γίνονται σταδιακά όλο και πιο απειλητικοί, ενώ η ένταση κορυφώνεται σταδιακά.

 

Στα μείον του βιβλίου θεωρώ τη tell don't show γλώσσα, με τη γραφή να είναι ελαφρώς επίπεδη και να μη τραβάει.

 

Συνολικά πάντως ήταν ενδιαφέρουσα η ιδέα του apocalypse in a teacup και πιστεύω θα διαβάσω κάποια στιγμή και τα επόμενα βιβλία του κυρίου Moody