Η ευχή της λησμονιάς

[Ballerond]

Ευτυχώς που ξέθαψε η Νίκη την ιστορία και κατάφερα να την διαβάσω κι εγώ ;)

 

Άγγελε μου άρεσε πολύ η ιστορία σου. Μου θύμισε λίγο την δικιά μου γιαγιά που έχασα σχετικα πρόσφατα και με συγκίνησε λίγο παραπάνω.

Τα περισσότερα σχόλια των υπολοίπων έχουν καλύψει όσα θα μπορούσε να πει κανείς γενικά για το διήγημα οπότε θα σου παραθέσω μόνο μερικές προσωπικές παρατηρήσεις:

 

1) Η σκηνή που βλέπει την άχνα πρώτη φορά όπως και η σκηνή που μπαίνει ο εγγονός στο ποτάμι ήθελε περισσότερο άπλωμα. Είναι η στιγμή της σύγκρουσης. Της συγνώμης. Αυτό που περίμενε το πλάσμα πάνω από 30 χρόνια.

 

2) Η ντοπιολαλιά μου άρεσε πολύ. Είναι από τα πιο θετικά πράγματα της ιστορίας

 

3) Η περιγραφή της κηδείας της γιαγιάς, μοιάζει πολύ ξερή. Σαν να το διάβασα στην εφημερίδα

 

4) Το τέλος είναι ταιριαστό, σκοτεινό και συμβολικό αλλά εμένα δεν με έψησε πολύ σαν "τιμωρία". Ένας ευσυνείδητος γονιός ανησυχεί ΜΟΝΙΜΑ για το παιδί του. Πίστεψε με, νέος γονέας είμαι και ξέρω. Δεν υπάρχει τιμωρία τέτοια. Εκτός κι αν η άχνα ταλαιπωρούσε το παιδί με αρρώστιες ή άσχημα πράγματα. Το ότι θα έκανε τον πρωταγωνιστή απλά να ανησυχεί δεν πείθει. Ίσως έπρεπε να το κάνεις πιο συγκεκριμένο.

 

Αυτά από εμένα ;) Γενικά μου άρεσε πολύ και τέτοιες ιστορίες αφήνουν πάντα μία γλυκειά εικόνα.

[Mesmer]

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και το σχόλιο, Γιάννη.

 

Έχεις δίκιο για τις σκηνές που χρειάζονται περισσότερο άπλωμα. Προσπάθησα να τις κάνω όσο πιο περιεκτικές γίνεται για να χωρέσουν όλα στην ιστορία, χωρίς να χρειαστεί να κόψω από αλλού. Είναι λογικό να φαίνεται αυτό το ζόρι.

 

Για το τέλος, όπως είπα και στη Νίκη από πάνω, δεν εννοώ την αυτονόητη ανησυχία των γονέων για τα παιδιά τους. Κι εγώ είμαι νέος γονέας και το έχω πολύ φρέσκο αυτό το συναίσθημα. Σκέψου, όμως, πέρα από τις συνηθισμένες ανησυχίες των γονέων, μην πάθει κάτι το παιδί, μη χτυπήσει, μην αρρωστήσει, μην μπλέξει κλπ κλπ, να ξέρει ότι κάποιος θέλει να του κάνει κακό. Κι ότι σαν γονιός δεν μπορεί να κάνει κάτι για να το προστατεύσει από τον συγκεκριμένο κάποιο. Αυτού του είδους την ανησυχία εννοούσα.

 

Καλή συνέχεια και να χαίρεστε το μωράκι σας.

[Nick V.]

Ωραίο και καλογραμμένο. 
Δεν έχω πολλά να πω. Τα σημεία που με προβλημάτισαν τα έθιξαν ήδη οι προλαλήσαντες και έχεις εξηγήσει αναλυτικά το σκεπτικό σου. 
Ίσως να ήθελα λίγο καλύτερο τον τίτλο. Η χρήση ντοπιολαλιάς στα κείμενά σου, σ’ το έχω ξαναπεί, μου αρέσει. Ωραίο και το τέλος.  Συμφωνώ κι εγώ πως κάποια σημεία ήθελαν λίγο περισσότερο άπλωμα. Μήπως τελικά θα έπρεπε να ανοίξει κι άλλο το όριο των λέξεων στους διαγωνισμούς του σφφ; 
 

[Mesmer]

1 hour ago, Nick V. said:

Ωραίο και καλογραμμένο. 
Δεν έχω πολλά να πω. Τα σημεία που με προβλημάτισαν τα έθιξαν ήδη οι προλαλήσαντες και έχεις εξηγήσει αναλυτικά το σκεπτικό σου. 
Ίσως να ήθελα λίγο καλύτερο τον τίτλο. Η χρήση ντοπιολαλιάς στα κείμενά σου, σ’ το έχω ξαναπεί, μου αρέσει. Ωραίο και το τέλος.  Συμφωνώ κι εγώ πως κάποια σημεία ήθελαν λίγο περισσότερο άπλωμα. Μήπως τελικά θα έπρεπε να ανοίξει κι άλλο το όριο των λέξεων στους διαγωνισμούς του σφφ; 
 

Ευχαριστώ για την ανάγνωση και το σχόλιο Nick.

Το όριο των λέξεων των διαγωνισμών έχει αλλάξει, κατά καιρούς. Πριν ήταν 3.500 και ανέβηκε στις 3.850, επειδή είχε ζητηθεί από αρκετά μέλη. Γενικά, πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ συγγραφής και ανάγνωσης, ώστε να μην γίνεται μεγάλος ο όγκος. Προς το παρόν, αυτό που θέλουμε είναι να αυξηθούν οι συμμετοχές στους διαγωνισμούς και μετά βλέπουμε.