Jump to content

Έρημος και Ομίχλη - Χριστίνα Μαλαπέτσα


Nienor
 Share

Recommended Posts

Καλοτάξιδο! Με το που σκάσει μύτη στα βιβλιοπωλεία, αγοράζεται άμεσα! 

Link to comment
Share on other sites

Σ' το 'λεγα, Βάσω, δεν σ' το λεγα; Ο πρώτος που θα πεταχτεί ευτυχής θα είναι ο Blade. Ε, ήταν ο δεύτερος γιατί πέσαμε σε Μπάμπη. :-)

 

Καλοτάξιδο και περιμένουμε!

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Πώς γίνεται να μη ξέρετε ότι η πρώτη κραυγή ευτυχίας θα ήταν δικιά μου;

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια και καλές πωλήσεις.

 

 

Να ρωτήσω: αφού είναι 400 σελ τα δύο κομμάτια, πώς και δεν έβγαλαν το καθένα μόνο του; Μόνο τα τούβλα έχουν πιθανότητα έκδοσης πια, δηλαδή;

 

 

Από το κείμενο του πρώτου ποστ μαντεύω μια υπερπληθώρα αποστρόφων στα ονόματα αυτού του κόσμου. Αναμένομεν σχόλιο του Γουρούνη επ' αυτού :atongue2: 

Link to comment
Share on other sites

Ταξίδι καλό κι ασυννέφιαστο, κορίτσι. Είδατε τι κάνει το ΝαοΝοΡιΜο; :p

Link to comment
Share on other sites

Εύχομαι τα καλύτερα Βάσω!

 

Να είναι καλοτάξιδο και το ταξίδι να είναι μακρύ!

 

Και όχι τίποτα, το περιμένω να βγει επίσης για να πάρω και σειρά. Η κοπέλα που σελιδοποίησε το βιβλίο σου στον Momentum, με το που τελείωσε έπιασε και το δικό μου! :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εύχομαι τα καλύτερα Βάσω!

 

 

Εεε... όχι Βάσω. Sonya. Δηλαδή, Χριστίνα. :)

(Η Βάσω μόνο μιλάει)

 

Αλλά, ναι, όλοι ευχόμαστε τα καλύτερα! :good:   (Και καλή επιτυχία και σε σένα)!

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

Εύχομαι τα καλύτερα Βάσω!

 

 

Εεε... όχι Βάσω. Sonya. Δηλαδή, Χριστίνα. :)

(Η Βάσω μόνο μιλάει)

 

Αλλά, ναι, όλοι ευχόμαστε τα καλύτερα! :good:   (Και καλή επιτυχία και σε σένα)!

 

Ό,τι ποστ και να κάνω το τελευταίο μισάωρο είναι λάθος, Μαρία!

Όχι,όχι, λάθος, Βάσω ήθελα να πω! :) 

Και ναι... χμμ... έχεις δίκιο. Εκείνα τα κεφαλαία γράμματα στο εξώφυλλο τώρα που το παρατηρώ, γράφουν... Χριστίνα!

 

(Και η πλάκα είναι ότι τον Οκτώβρη άκουσα αρκετές φορές το αληθινό όνομα της Sonya όταν μιλούσα με τον Momentum για τον φθινοπωρινό κατάλογό τους).

Μετά τα τελευταία ατοπήματά μου βέβαια, μένει να σιγουρευτώ ότι όντως μιλώ με τον Momentum έναν χρόνο τώρα!!! :)

Ευχαριστώ πολύ και για τις ευχές!

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια, Χριστίνααα! 

 

Εμ, δεν ξέρω τι να πω, έχω ένα χαμόγελο από αυτά που κάνουν μαγουλάκια, ξέρεις, που φαίνεται το στραβό δοντάκι, που νιώθεις μετά από λίγο λίγο βλάκας αλλά σ' αρέσει... :D  :blush-anim-cl: 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πότε κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία;

 

To βιβλίο κυκλοφορεί από Δευτέρα 16 Νοεμβρίου.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Που μπορώ να βρω το βιβλίο, πλην των ηλεκτρονικών βιβλιοπωλείων; Σε Πολιτεία/Πρωτοπορία δεν υπάρχει ακόμα...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ολοκληρώθηκε η ανάγνωση της πρώτης ιστορίας "Οι άνεμοι της Αμερέν".

 

Χορταστικότατη, με μπόλικο μυστήριο, αγωνία και, κυρίως, ξεχωριστούς χαρακτήρες με ιδιαίτερα κίνητρα, επιθυμίες και ιστορικά. Κάποιοι από αυτούς απαιτούν ήδη τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μελλοντικές ιστορίες όπου θα μας ξεδιπλώσουν τον πρότερο, αλλά και μελλοντικό βίο τους.

 

Η κοσμοπλασία εξαιρετική! Αυτό το σύμπαν σηκώνει δεκάδες νουβέλες και σίγουρα μυθιστορήματα. Και διάβασα απλώς την πρώτη ιστορία, η οποία λαμβάνει χώρα σε έναν μόνο τόπο.

 

Τα πρώτα κεφάλαια καταπληκτικά, με έντονα διλήμματα για τους χαρακτήρες. Η ιστορία ξεκινάει πολύ δυνατά και κρατάει τον αναγνώστη. Οι αποκαλύψεις είναι αυτές ακριβώς που πρέπει ώστε να αυξηθεί η αγωνία και να γίνει ακόμα πιο έντονο το κάθε δίλημμα των χαρακτήρων. Περίμενα άλλη εξέλιξη για έναν συγκεκριμένα, αλλά η αλλαγή κατεύθυνσης με εξέπληξε θετικά.

 

Το μόνο παράπονο, η (κατά τη γνώμη μου) σύντομη λήξη της ιστορίας. Όταν λέω "σύντομη λήξη" δεν εννοώ πως μένουν αναπάντητα ερωτήματα, αλλά πως θα μπορούσε να δοθεί επιπλέον χώρος για να αναπτυχθεί η ιστορία πιο άνετα. Σήκωνε άνετα 50-70 σελίδες ανάπτυξη επιπλέον, οπότε και προαγωγή σε μυθιστόρημα και αυτόνομη έκδοση. Για όσους το διαβάσουν, για να με καταλάβουν, θα δώσω ένα παράδειγμα: θα ήθελα πολύ να μάθω λίγες ακόμα λεπτομέρειες για τον Τόκκε, όπως και για τη ζωή του Παρνούκ μετά τη συνάντηση με τον βασιλιά (δεν μπορώ να πω άλλα για να μη χαλάσω τις εκπλήξεις).

 

Θα επανέλθω (ελπίζω την ερχόμενη εβδομάδα) μετά το τέλος της ανάγνωσης και της δεύτερης ιστορίας.

 

Πολύ δυνατή είσοδος στις εκδόσεις. Μπράβο! (και είμαι ακόμα στη μέση)

  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Ολοκληρώθηκε η ανάγνωση της πρώτης ιστορίας "Οι άνεμοι της Αμερέν".

 

[...]

 

1) Περίμενα άλλη εξέλιξη για έναν συγκεκριμένα, αλλά η αλλαγή κατεύθυνσης με εξέπληξε θετικά.

 

[...]

 

2) Πολύ δυνατή είσοδος στις εκδόσεις. Μπράβο! (και είμαι ακόμα στη μέση)

 

1) Βάλε spoiler tag και ρίξ' τα!

 

2) Και πού να δεις τον Μεόμραϊχ!

Link to comment
Share on other sites

Ναι, αλλά ακόμα δεν υπάρχει στα βιβλιοπωλεία πλην του Μπατσιούλα, τουλάχιστον σύμφωνα με τα site Πολιτείας, Πρωτοπορίας και Public. Τιιιι γίνεται εκεί πέρα;

Link to comment
Share on other sites

Απ' όσο μπορώ να γνωρίζω απ' τον εκδοτικό (είμαι και σε κάποια απόσταση, δεν μπορώ να πάρω σβάρνα τα βιβλιοπωλεία), η διανομή έχει γίνει κανονικότατα εδώ και πολύ καιρό. Ζητήστε το απ' τους υπαλλήλους, τι να πω...

Link to comment
Share on other sites

Να τη κι η Sonya! Δύο όμορφες νουβέλες σ’ ένα σύμπαν, κάποιοι ήρωες κοινοί και στις δυο. Δυο δραματικές ιστορίες, με συγκινητικές κορυφώσεις, το οποίο είναι και το μεγάλο ατού της συγγραφέα. Το οποίο το ξέραμε.

Τι μάθαμε;

Τον κόσμο. Έχει ωραία ευρήματα, τα ονόματα είναι ταιριαστά, γενικά η συγγραφέας κατέχει το σύμπαν της. Το αποκαλύπτει και στις δυο νουβέλες με το πάσο της, όπως πρέπει. Και ο συγκεκριμένος κόσμος έχει ψωμί για πολλά βιβλία ακόμη.

Οι χαρακτήρες μου θύμισαν τον Kay. Καλοί-κακοί, έχουν κίνητρα, εσωτερική σύγκρουση, δράμα, είναι ολοκληρωμένοι, κάνουν λάθη, είναι συμπαθητικοί. Αυτό είναι επιτυχία.

Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στο γράψιμο. Σ’ αυτό το θέμα η Sonya έχει να πει δυο λογάκια σε όλους μας. Δεν υπάρχει ούτε ένα τόσο δα σημείο που κάνει επίδειξη, φουσκώνοντας τη μπρατσωμένη πένα της. Το γράψιμο είναι αυτό που πρέπει να είναι.

Από τις δύο ιστορίες μου άρεσε περισσότερο η πρώτη. Ήθελε απλώς λίγες περιγραφές παραπάνω να βοηθήσουν την ατμόσφαιρα.

Επίσης θα ήταν καλό να ξέρω τους κανόνες του κόσμου, τους όρους του παιχνιδιού δηλαδή από νωρίς, ειδικά στη δεύτερη. Α, ναι και οι δυο γκόμενες δεν δικαιολογούσαν τόσο χώρο.

Τέλος θα ήθελα οι αρμοί των περιστατικών για να συμβούν οι κορυφώσεις να είναι ένα κλικ πιο διακριτικοί.

Πάντως το δυνατό χαρτί του βιβλίου είναι το πόσο εύκολα διαβάζεται. Έτυχε και το ξεκίνησα τελευταίο από τα τέσσερα που διάβαζα ταυτόχρονα και το ολοκλήρωσα πρώτο.

Έχω τρία παράπονα μόνο: τίτλος, εξώφυλλο, οπισθόφυλλο. Στο κείμενο άξιζε κάτι καλύτερο. Όπως και να ‘χει, καλοτάξιδο να ‘ναι και περιμένουμε το επόμενο (αφού ή και πριν εκδοθεί!)

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

 

Ολοκληρώθηκε η ανάγνωση της πρώτης ιστορίας "Οι άνεμοι της Αμερέν".

 

[...]

 

1) Περίμενα άλλη εξέλιξη για έναν συγκεκριμένα, αλλά η αλλαγή κατεύθυνσης με εξέπληξε θετικά.

 

 

1) Βάλε spoiler tag και ρίξ' τα!

 

 

1)

Αναφέρομαι στον Παρνούκ. Κατά την είσοδό του στην ιστορία παθιάζομαι μαζί του ενάντια στο καθίκι τον πατέρα του. Τον χαίρομαι που είναι χαλαρός με το θέμα 'εξουσία', ενώ βάζει πάνω απ' όλα τον φίλο του. Στη σκηνή του γάμου περίμενα πως θα τον χάναμε μαζί με τη Ρεδέλια. Ειλικρινά περίμενα πως ένας τόσο καλός χαρακτήρας δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει σε αυτήν την ιστορία. Ειλικρινά περίμενα πως από στιγμή σε στιγμή θα τον έβγαζαν από τη μέση για να μη πάρει στα χέρια του την Αμερέν. Και σιγά-σιγά οι συνθήκες τον αλλάζουν. Υπήρξαν στιγμές που εκνευρίστηκα και θύμωσα μαζί του. Θεωρώ πως και λίγα πέρασε στο τέλος. Την αλλαγή όμως, από υπέρμαχος του δίκαιου σε Μακιαβελικό τύπο, δεν την περίμενα. Και αυτό με ευχαρίστησε. Αλλά θα ήθελα να δω τη ζωή του μετά τον αποκεφαλισμό του φίλου του, όπως θα ήθελα να δω και πως έγινε τόσο σούπερ ο Τόκκε, ώστε να βγάλει από τη μέση τη Σκιά του Παρνούκ, καθώς και όλη τη φρουρά του και να τον πάει βόλτα. Αυτό μου φάνηκε πολύ εύκολο. Γενικά το κλείσιμο της ιστορίας θεωρώ πως ήθελε κι άλλο χώρο. Έγιναν πολλά πράγματα αρκετά γρήγορα.

 

 

 

Ναι, αλλά ακόμα δεν υπάρχει στα βιβλιοπωλεία πλην του Μπατσιούλα, τουλάχιστον σύμφωνα με τα site Πολιτείας, Πρωτοπορίας και Public. Τιιιι γίνεται εκεί πέρα;

 

Στις γιορτές το είδα στη βιτρίνα του Solaris.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

Αναφέρομαι στον Παρνούκ. Κατά την είσοδό του στην ιστορία παθιάζομαι μαζί του ενάντια στο καθίκι τον πατέρα του. Τον χαίρομαι που είναι χαλαρός με το θέμα 'εξουσία', ενώ βάζει πάνω απ' όλα τον φίλο του. Στη σκηνή του γάμου περίμενα πως θα τον χάναμε μαζί με τη Ρεδέλια. Ειλικρινά περίμενα πως ένας τόσο καλός χαρακτήρας δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει σε αυτήν την ιστορία. Ειλικρινά περίμενα πως από στιγμή σε στιγμή θα τον έβγαζαν από τη μέση για να μη πάρει στα χέρια του την Αμερέν. Και σιγά-σιγά οι συνθήκες τον αλλάζουν. Υπήρξαν στιγμές που εκνευρίστηκα και θύμωσα μαζί του. Θεωρώ πως και λίγα πέρασε στο τέλος. Την αλλαγή όμως, από υπέρμαχος του δίκαιου σε Μακιαβελικό τύπο, δεν την περίμενα. Και αυτό με ευχαρίστησε. Αλλά θα ήθελα να δω τη ζωή του μετά τον αποκεφαλισμό του φίλου του, όπως θα ήθελα να δω και πως έγινε τόσο σούπερ ο Τόκκε, ώστε να βγάλει από τη μέση τη Σκιά του Παρνούκ, καθώς και όλη τη φρουρά του και να τον πάει βόλτα. Αυτό μου φάνηκε πολύ εύκολο. Γενικά το κλείσιμο της ιστορίας θεωρώ πως ήθελε κι άλλο χώρο. Έγιναν πολλά πράγματα αρκετά γρήγορα.

 

 

 

 

Ευτυχώς που και τα δύο τα έκανα επίτηδες. :p

 

Βασικά, ούτε καν Μακιαβελικός δεν είναι. Είναι ο κλασικός τύπος που νομίζει ότι ο ίδιος είναι καλός, αλλά η ρουφιάνα η ζωή τον αναγκάζει να τα κάνει. Υπάρχει συγκεκριμένο λεξιλόγιο που χαρακτηρίζει αυτούς τους ανθρώπους, αλλά δυστυχώς αντιτίθεται ολόκληρο στον CoC του φόρουμ.

 

Δεν ήθελα να δώσω λεπτομέρειες για εκείνα τα χρόνια. Ήθελα να κρατήσω τον Τόκκε ως κλειστό χαρτί, για να μην είναι γνωστός ούτε ο χαρακτήρας του, ούτε τα κίνητρά του. Να μπορεί να είναι απρόβλεπτος. Κυρίως γιατί στο αρχικό στήσιμο της ιστορίας, ουσιαστικά εκμεταλλευόταν τη Σαλίνα και γίνονταν αρκετά διαφορετικά και πιο σκληρά πράγματα που δεν ήθελα να τα περιμένει κανείς. Γι' αυτό και διάλεξα να τον παρουσιάσω μέσα από τα δικά της μάτια, κι όχι μέσα απ' τη δική του Ο.Γ

 

Ο Παρνούκ δεν είχε σημασία. Σου είπα, κατάφερνε να δικαιολογήσει τον εαυτό του στα πάντα, και θεωρούσε πως είναι τραγικός ήρωας. Δεν υπήρχε λόγος να κάτσω ν' ασχοληθώ μέχρι να έρθει η ώρα να το ξανακάνει και μάλιστα στη νιοστή με την εκτέλεση της Επονί.

 

εδίτιον το συμπληρωματικόν: δεν έβγαλε νοκ άουτ τη φρουρά του Παρνούκ ο Τόκκε. Μόνο τη Σκιά του.

 

Edited by Sonya
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

  • Upcoming Events

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..