Jump to content

Arrival (2016)


BladeRunner
 Share

Recommended Posts

post-2246-0-26378800-1481128503_thumb.jpg

 

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve
Σενάριο: Eric Heisserer (screenplay), Ted Chiang (διήγημα "Η ιστορία της ζωής σου")

Πρωταγωνιστές: Amy AdamsJeremy RennerForest Whitaker

 

Περίληψη:

 

Quote
12 μυστηριώδη διαστημόπλοια με εξωγήινους επιβάτες προσγειώνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας. Μία ομάδα ειδικών επιστημόνων συνιστάται για να ερευνήσει το συμβάν. Ανάμεσά τους, η Λουίζ Μπανκς, μια γλωσσολόγος που καλείται να βοηθήσει στην επικοινωνία με τους εξωγήινους ενώ ο χρόνος πιέζει και ο κόσμος απειλείται με έναν παγκόσμιο πόλεμο. Η Λουίζ θα πρέπει να πάρει μία απόφαση που θα θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο την ζωή της αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα.

 

 

Η ταινία βασίζεται στο διήγημα Story Of Your Life (aka "Η ιστορία της ζωής σου") του συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Ted Chiang. Την ιστορία μπορεί να την διαβάσει κανείς στα ελληνικά στην πρόσφατα μεταφρασμένη συλλογή με τον τίτλο "Ιστορίες της ζωής σου και άλλες ιστορίες", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

 

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Βενετίας τον Σεπτέμβριο ενώ παρουσιάστηκε και σε διάφορα άλλα Φεστιβάλ κινηματογράφου τόσο μέσα στον Σεπτέμβριο όσο και μέσα στον Οκτώβριο. Για τον πολύ κόσμο, άρχισε να προβάλλεται μέσα στον Νοέμβριο στο εξωτερικό, ενώ στην Ελλάδα κάνει πρεμιέρα στις 8 Δεκεμβρίου.

 

Εγώ είδα την ταινία χθες, Τρίτη, μιας και κέρδισα ένα εισιτήριο σε διαγωνισμό των εκδόσεων Κέδρος, για μια ειδική προβολή στα Village Cinemas. Ήταν μια από τις ταινίες που περίμενα με ανυπομονησία εδώ και πάρα πολύ καιρό, ακόμα και τότε που δεν είχα διαβάσει το διήγημα του Ted Chiang στο οποίο βασίζεται, και με χαροποίησε το γεγονός ότι την είδα δωρεάν. Λοιπόν, το διήγημα μου άρεσε σε πολύ μεγάλο βαθμό για τις ιδέες του περισσότερο, όμως η ταινία πραγματικά με ΞΕΤΡΕΛΑΝΕ από κάθε άποψη. Είναι μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχω δει. 

 

Το θέμα είναι το εξής: Όσοι περιμένουν δράση, πίου-πίου και τρομακτικά εχθρικούς εξωγήινους που ήρθαν να εξολοθρεύσουν την ανθρωπότητα και να απομυζήσουν τους φυσικούς και πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Γης, τότε σίγουρα θα απογοητευτούν. Δεν είναι τέτοιου είδους ταινία. Δεν απευθύνεται σ'αυτούς που θέλουν δράση και απίστευτες CGI σκηνές. Είναι μια ταινία που κινείται με αργούς και σταθερούς ρυθμούς, που χτίζει σιγά-σιγά ατμόσφαιρα, που κάνει τον θεατή να σκεφτεί κάποια πράγματα σχετικά με τον κόσμο γύρω του. 

 

Όσοι έχουν διαβάσει την ιστορία (καλή ώρα όπως εγώ), αυτά που θα εκπλήξουν τους θεατές που δεν την έχουν διαβάσει, θα είναι μάλλον αναμενόμενα. Φυσικά υπάρχουν διαφορές, καινούργια πράγματα και μικρές εκπληξούλες στην εξέλιξη της πλοκής. Όμως, παρ'όλα αυτά, ακόμα και αυτός που έχει διαβάσει την ιστορία και ξέρει τι παίζει σε γενικές γραμμές, θα εκπλαγεί πολύ ευχάριστα με τον τρόπο που ο σκηνοθέτης χειρίζεται το όλο θέμα. Ο τύπος είναι μαέστρος, δίνει ρέστα! Ξέρει να φτιάχνει ατμόσφαιρα, υποβλητική και κάπως σκοτεινή, δεν βιάζεται, είναι σίγουρος για τον εαυτό του. Τα διάφορα σκηνικά είναι φοβερά και η φωτογραφία άπαιχτη. Το σενάριο είναι καλογραμμένο, ενώ οι ερμηνείες των βασικών πρωταγωνιστών σίγουρα πολύ ικανοποιητικές (νομίζω ότι η Amy Adams έδωσε τον καλύτερό της εαυτό). 

 

Όσον αφορά τις ιδέες, που έχουν να κάνουν με την γλώσσα, την επαφή με έναν άγνωστο πολιτισμό, την έννοια του χρόνου και την ανθρώπινη μοίρα (μεταξύ άλλων), τι να πει κανείς, είναι εξαιρετικά δοσμένες και μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα για πολύωρες συζητήσεις μεταξύ σκεπτόμενων ανθρώπων. Γιατί καλά τα πίου-πίου, οι μάχες στο διάστημα, τα μαγευτικά διαστημικά σκάφη και πάει λέγοντας. όμως η επιστημονική φαντασία είναι ένα είδος στο οποίο μπορούν να εξεταστούν με διαφορετικό τρόπο ιδέες που έχουν να κάνουν με την επιστήμη, την τεχνολογία, το ανθρώπινο πνεύμα, και ούτω καθεξής. Προσωπικά, αυτή την επιστημονική φαντασία γουστάρω.

 

Όπως είπα, η ταινία δεν είναι για όλα τα γούστα. Οι λάτρεις της δράσης μπορεί να βαρεθούν και να κουραστούν, αλλά ακόμα και αυτοί που θέλουν ιδέες και νοήματα, μπορεί να μην πειστούν. Δεν ξέρω. Πάντως είναι μια ταινία που μπορεί να δει ακόμα και αυτός που δεν ξετρελαίνεται για επιστημονική φαντασία, που απλώς θέλει να δει ένα ανθρώπινο δράμα γεμάτο ιδέες και νοήματα. Όπως είπα, εμένα η ταινία με ξετρέλανε.

 

Υ.Γ. Φυσικά δεν μπορώ να μην πω και δυο λογάκια για την μουσική επένδυση: ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ. Απόλυτα ταιριαστή, δημιουργεί μια φοβερή ατμόσφαιρα. Για παράδειγμα, παίζει να έχω ακούσει δέκα φορές από χθες το "On the Nature of Daylight" του Max Richter. Τι τρομερό κομμάτι είναι αυτό; Και είμαι ροκάς, ε;

Edited by Dreamer
Προστέθηκε το έτος που κυκλοφόρησε η ταινία στον τίτλο του topic καθώς και το τρέιλερ της ταινίας
  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους, σενάριο!

Επιτέλους, μια σοβαρή ταινία Επιστημονικής Φαντασίας, χωρίς 473 τρύπες πλοκής και αληθοφάνειας, που μπορεί να τη δει κανείς χωρίς να παριστάνει τον τυφλό μπας και την ευχαριστηθεί!

Επιτέλους, μια ταινία Επιστημονικής Φαντασίας που δεν στηρίζεται αποκλειστικά στα ειδικά εφέ, και καθόλου στον τιτανοτεράστιο ήρωα ή στις καμπύλες της συμπρωταγωνίστριάς του.

Και επιτέλους, το Χόλλυγουντ ανακάλυψε και άλλους συγγραφείς Ε.Φ. εκτός από τον Ντικ και, ακόμα καλύτερα, έπιασε τον φοβερό και τρομερό Ted Chiang και ένα από τα καλύτερα διήγηματά του.

[Με την ευκαιρία, διαβάστε το βιβλίο του, «Ιστορίες της ζωής σου» (Κέδρος) που μόλις κυκλοφόρησε σε εξαιρετική μετάφραση του Δημήτρη Αρβανίτη. Περιέχει μερικά ακόμα διηγήματα-διαμάντια. Μετά ξαναδείτε την ταινία.]

Η ταινία, όπως και το διήγημα, εξερευνά τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο με αφορμή την πρώτη επαφή με εξωγήινους οι οποίοι δεν τον αντιλαμβάνονται γραμμικά. Επενδύει από την πρώτη στιγμή στις ανθρώπινες σχέσεις, παρουσιάζει απόλυτα αληθοφανώς το θέμα της, και κάνει τις απαραίτητες παρεκβάσεις από το διήγημα για να υπηρετήσει ιδανικά το κινηματογραφικό μέσον (χαρακτηριστικό παράδειγμα ό,τι έχει σχέση με την Κίνα, το οποίο δεν υπάρχει στο διήγημα, αλλά κουμπώνει τόσο καλά στο τέλος).

Έχει αναμενόμενες και δικαιολογημένες διαφορές από το βραβευμένο έργο του Chiang (όπου οι πρωταγωνιστές δεν μπαίνουν ποτέ σε εξωγήινο σκάφος, δεν έχουμε εκρήξεις, δεν έχουμε κίνδυνο πολέμου κλπ.) αλλά παραμένει πιστή στο πνεύμα και την ιδέα του (με μία εξαίρεση: στο διήγημα δεν υπάρχει μεταφορά πληροφοριών μέσω του χρόνου από το μέλλον στο παρόν).

Όπως ειπώθηκε και από τον Blade πιο πάνω, η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική και χτίζει μια ιδιαίτερα υποβλητική και κάπως σκοτεινή ατμόσφαιρα από τα πρώτα κιόλας λεπτά, ενώ η μουσική αποτελεί ιδανική ακουστική επένδυση.

Η ταινία σέβεται τον θεατή. Είναι σαν να σου λέει: κοίτα, δεν είσαι εδώ για να δεις διαστημόπλοια να κάνουν ηχηρά μπαμ-μπουμ στο κενό του διαστήματος, δεν είσαι εδώ για να μετρήσεις πόσες κωλοτούμπες μπορεί να κάνει το παληκαράκι πριν σκοτώσει πέντε κακούς με μια βολή laser, ούτε για να ελέγξεις την έλλειψη κυτταρίτιδας της πρωταγωνίστριας. Είσαι εδώ για να σκεφτείς, να προβληματιστείς και να θαυμάσεις. Δεν βιάζομαι, επειδή ξέρω ότι έχω μια πολύ καλή ιστορία να σου πω και ξέρω ότι θα σε ικανοποιήσω. Απόλαυσε.

Από τις ταινίες που θα μείνουν στην ιστορία του Ε.Φ. κινηματογράφου, κερδίζει αμέσως επάξια μια θέση δίπλα (ή και πάνω από) το Contact, το 2001, το The Man from Earth και το Children of Men.

Τρέξτε σήμερα. 

  • Like 9
Link to comment
Share on other sites

Το είδα κι εγώ προχτές και μπορώ να πω πως ήταν όπως το περίμενα.

 

Τα θετικά είναι αυτά που αναφέρθηκαν και παραπάνω:

α)δεν έχει καθόλου χολιγουντιανές ευκολίες, μπούκωμα του θεατή με εφέ για εντυπωσιασμό, κλισέ σεξιστικά κλπ κλπ.  Ανακουφίζεσαι και ξεκουράζεσαι να βλέπεις τέτοιες ταινίες (και μάλιστα αμερικάνικες), αν και δεν είναι πλέον τόσο σπάνιες για να χοροπηδάμε από τη χαρά μας κάθε φορά που γυρίζονται (ούτε το Interstellar, πχ, απέχει πάρα πολύ από κάτι τέτοιο).

β)έχει μια πάρα πολύ εντυπωσιακή, πρωτότυπη και επιστημονικά ψαγμένη ιδέα (όσο την κατάλαβα, δηλαδή, γιατί μπορεί την ταινία να την κατάλαβα καλύτερα από το διήγημα, αλλά και πάλι όχι απολύτως).

 

Τα αρνητικά, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι:

α)αργεί πάρα πάρα πολύ να μπει στο ψητό. Μετά τη μέση της ταινίας αρχίζει να διαφαίνεται κάποια πιθανότητα να απαντηθούν κάποια από τα ερωτήματα που έχουν τεθεί σχεδόν από την αρχή.

β)το θέμα είναι πάρα πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Δεν άπτεται κανενός κοινωνικού θέματος-προβλήματος που να απασχολεί σήμερα τον μέσο άνθρωπο - ή πρέπει να το αναλύσεις πάρα πολύ για να φτάσεις σε κάτι τέτοιο. Υπερβολικά θεωρητικό-φιλοσοφικό για να τραβήξει το ενδιαφέρον και όχι μόνο το δικό μου: η αίθουσα (Παρασκευή, 2η μέρα, προβολή των 8.30 μμ) ήταν σχεδόν άδεια από κόσμο. Κάτι τέτοια όπως αυτό (και το Contact) μπορεί να πείσουν κάποιους ότι η εφ μπορεί να ασχοληθεί και με έννοιες "βαριές" και δεν είναι μόνο πίου-πίου, αλλά θα τους κάνει να βάλουν κάτι τέτοιες ταινίες στην ίδια κατηγορία με αυτές του Αγγελόπουλου (του "Γεια σου, Θόδωρε" :p ).

 

Πρόσημο αρνητικό. Όχι επειδή δεν αντέχω τους εξωγήινους - αυτό εξισορροπείται από το ότι μου άρεσαν τα περί γλωσσολογίας. Αλλά μου έπεσε πολύ βαρύ και δε μου αρέσουν ούτε τα πολύ βαριά, ούτε τα πολύ ελαφρά. Δείτε το, αλλά με απόθεμα υπομονής μεγάλο όσο το ταλέντο του Ted Chiang.

 

(Να επαναλάβω ότι αυτή είναι η δική μου γνώμη - αυτός επάνω στο μπράτσο του οποίου κόντεψα να κοιμηθώ στο 2ο μέρος της ταινίας τη βρήκε "επική" και θα πάει να την ξαναδεί :lol: ).

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 Υπερβολικά θεωρητικό-φιλοσοφικό για να τραβήξει το ενδιαφέρον και όχι μόνο το δικό μου: η αίθουσα (Παρασκευή, 2η μέρα, προβολή των 8.30 μμ) ήταν σχεδόν άδεια από κόσμο. Κάτι τέτοια όπως αυτό (και το Contact) μπορεί να πείσουν κάποιους ότι η εφ μπορεί να ασχοληθεί και με έννοιες "βαριές" και δεν είναι μόνο πίου-πίου, αλλά θα τους κάνει να βάλουν κάτι τέτοιες ταινίες στην ίδια κατηγορία με αυτές του Αγγελόπουλου (του "Γεια σου, Θόδωρε" :p ).

 

 

 

Στις περισσότερες καλές ταινίες οι αίθουσες είναι σχεδόν άδειες από κόσμο. Ειδικά στην Ελλάδα. Και οι λόγοι, βέβαια, δεν είναι μόνο οικονομικοί... Προσωπικά αυτό δεν μου λέει τίποτα πλέον. Επίσης, μόνο εγώ την βρήκα αρκετά συναρπαστική την ταινία, παρά την έλλειψη πίου-πίου και δράσης; Και δεν είμαι και κάνας γέρος να πεις ότι βλέπω μόνο "βαριές" ταινίες. Νέος άνθρωπος είμαι και μου αρέσει το πίου-πίου, αλλά θέλω και περισσότερα πράγματα από μια ταινία. Και εγώ βρήκα την ταινία επική, ειδικά μ'αυτή την μουσική επένδυση...

Link to comment
Share on other sites

 

 

 δεν είμαι και κάνας γέρος να πεις ότι βλέπω μόνο "βαριές" ταινίες. Νέος άνθρωπος είμαι και μου αρέσει το πίου-πίου.

 

 

Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το γούστο είναι θέμα (και) ηλικίας. Θυμάμαι όμως ότι κάποτε δεν μου άρεσαν οι πικρές γεύσεις (μπύρα π.χ.) αλλά τώρα άλλαξα άποψη, άρα ισχύει. Έκανα την αυτοκριτική μου και αποφάσισα ότι (τώρα που μεγάλωσα λιγάκι) μου αρέσει πάρα-πάρα πολύ το πίου-πίου. (Μην με λένε και κωλόγερο δηλαδή…) :mf_surrender: :p

Υ.Γ. Χθες είδα την ταινία, θα επανέλθω με σχόλια.

Edited by Old man & SiFi
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

 

 

 δεν είμαι και κάνας γέρος να πεις ότι βλέπω μόνο "βαριές" ταινίες. Νέος άνθρωπος είμαι και μου αρέσει το πίου-πίου.

 

 

Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το γούστο είναι θέμα (και) ηλικίας. Θυμάμαι όμως ότι κάποτε δεν μου άρεσαν οι πικρές γεύσεις (μπύρα π.χ.) αλλά τώρα άλλαξα άποψη, άρα ισχύει. Έκανα την αυτοκριτική μου και αποφάσισα ότι (τώρα που μεγάλωσα λιγάκι) μου αρέσει πάρα-πάρα πολύ το πίου-πίου. (Μην με λένε και κωλόγερο δηλαδή…) :mf_surrender: :p

Υ.Γ. Χθες είδα την ταινία, θα επανέλθω με σχόλια.

 

 

Χαχα, όχι δα. Απλά ήθελα να τονίσω ότι το Arrival (και γενικά τέτοιες "ψαγμένες" ταινίες) δεν είναι μόνο για τίποτα διανοούμενους/κουλτουριάρηδες τύπους. Εγώ είδα την ταινία, την απόλαυσα πραγματικά, και σίγουρα δεν την βάζω στην ίδια κατηγορία με Αγγελόπουλο ή άλλους "βαριούς" και "ασήκωτους" σκηνοθέτες.

Link to comment
Share on other sites

Κατ’ αρχάς, δεν μπορώ να ξέρω πώς φάνηκε η ταινία σε αυτούς που δεν έχουν διαβάσει το διήγημα. Πιθανόν εντυπωσιακή και λίγο ακαταλαβίστικη;
Έχοντας (ξανα)διαβάσει το διήγημα πριν την δω μου φάνταζε πολύ δύσκολο να μεταφερθεί οπτικά. Τελικά έγιναν κάποιες αλλαγές. Προσωπική γνώμη: Μερικές προσθέτουν δέος και όμορφες εικόνες, άλλες είναι εντελώς αδιάφορες, αλλά κάποιες άλλες το μπίπ…
Γενικά μου φάνηκε μια καλή ταινία που έπεσε στην παγίδα του Χόλυγουντ (όπως το Blade Runner).

Link to comment
Share on other sites

Καλή ταινία, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τους διθυράμβους.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με τον Κόμη στην άποψη μιας πρότασης και θα επεκταθώ λιγάκι.

 

Μου άρεσαν:

 

- Πιο αργή από τα συνηθισμένα sci-fi

- Έλλειψη πολύ χαμού/πανικού

- Όχι (εξαρχής τουλάχιστον) love story

- Το όλο συναίσθημα που άφηνε

- Οι εξωγήινοι που, παρόλο το φιλειρηνισμό της ταινίας, μου φάνηκαν πιο creepy από όλους όσους έχω δει σε "τρομακτικές" ταινίες μαζί. Τα Alien μπροστά τους γατάκια.

- Το σημείο με την "παρεξήγηση" της μετάφρασης, σε συνδυασμό με τα "οράματα" της πρωταγωνίστριας ήταν πάρα πολύ δυνατό

- Το τουίστ με το χρόνο

 

Δεν μου άρεσαν:

 

- Πιθανώς πολύ αργή, δεν έχω αποφασίσει ακόμα

- Όχι ακριβώς δεν μου άρεσε, αλλά μου φάνηκε αστείο των καιρών που από "κακούς ρώσους" πήγαμε σε "κακούς κινέζους"

- Το τουίστ με το χρόνο. Αν και γενικά θα έλεγα ότι μου άρεσε αρκετά όσο το σκέφτομαι, κάτι που δεν μπορώ να προσδιορίσω δεν μου κάθεται καλά. Παραδέχομαι ότι ίσως φταίει γι'αυτό η τελευταία σκηνή που το πήγε σε πιο obvious ρομάντζο και με "χάλασε" λίγο πάνω στην κορύφωση/τέλος του σεναρίου

- Το αίσθημα αφότου βγήκα από την αίθουσα ότι ίσως δεν ήταν ταινία που άξιζε να τη δω στο σινεμά

 

Σε τελική ανάλυση, ένα ωραίο οκταράκι από μεριά μου, το οποίο με ξενέρωσε αρκετά πρέπει να πω γιατί με τους διθυράμβους και τα σχόλια που είχα διαβάσει για γαμάτο σενάριο χωρίς τρύπες κλπ περίμενα να πάθω το κοκοφλίκο γαματωσύνης που έζησα στο Interstellar χωρίς τα όποια μειονεκτήματα, αλλά δεν ήταν ούτε κατά διάνοια, δυστυχώς.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Εγώ πάντως το είδα σήμερα σε κατάμεστη αίθουσα.

 

Κι εγώ πολύ ουδέτερη γνώμη.

Ήταν ωραίο που η πρωταγωνίστρια θύμιζε επιστήμονα.

Είχε ωραία ευρήματα (το μη γραμμικό τρόπο που βλέπουν το χρόνο οι εξωγηίνοι και το πώς η γλώσσα τους επιρεάζει την πρωταγωνίστρια)

Παρά την έλλειψη πιου πίου είχε σασπένς, θέαμα και σε κρατούσε.

Εντυπωσιακό οπτικά

 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ αν αυτό το dumped down χολυγουντιανό oscarbait το θεωρούμε έξυπνη ταινία τότε μας αξίζουν όλα τα σκουπίδια που βλέπουμε: καμία ουσιαστική επιστήμη, deus ex machina τελος, συμπρωταγωνιστής που ήταν το love interest, ανύπαρκτοι δευτερεύοντες χαρακτήρες, ρηχή πρωταγωνίστρια (αλλά καλή ερμηνεια), σενάριο γραμμένο στον αυτόματο.

Συμπαθητική ταινία, δε νομίζω ότι θα είναι κάτι που θα θυμόμαστε σε 3 χρόνια από τώρα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Την είδα πριν λίγο και πρέπει να πω ότι, παρ' όλο που έχει αρκετά καλές ιδέες, πιστεύω ότι χρειαζόταν περισσότερη ένταση για να δώσει το κάτι παραπάνω. Γενικά είναι καλούτσικη ταινία αλλά στο τέλος με άφησε κάπως ουδέτερο και θεωρώ ότι θα μπορούσαν να είχαν βγάλει κάτι καλύτερο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μια τελευταία παρατήρηση επί της ταινίας,σε αντιδιαστολή με το Interstellar:

 

Το Arrival το είδα, πέρασα σχετικά καλά, δεν κατουρήθηκα σε καμία περίπτωση επάνω μου και όταν μετά τη θέαση έλεγα τη γνώμη μου σε διάφορους, άρχιζαν να μου λένε "μα δεν πρόσεξες εκείνο το φανταστικό σημείο, δεν είδες πόσο μαστόρικα χειρίστηκαν το άλλο", κι εγώ αναπόφευκτα συμφωνούσα, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η γνώμη και η εμπειρία μου.

 

Το Interstellar το είδα, το απόλαυσα, γούσταρα τρελά (οκ,στο τέλος μας τα χοντρομπέρδεψε) και όταν μετά τη θέαση έλεγα τη γνώμη μου σε διάφορους, άρχιζαν να μου λένε "μα δεν πρόσεξες εκείνο το σεναριακό κενό, δεν είδες πόσο λάθος χειρίστηκαν το άλλο", κι εγώ αναπόφευκτα συμφωνούσα, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η γνώμη και η εμπειρία μου.

Edited by Count Baltar
  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Μια τελευταία παρατήρηση επί της ταινίας,σε αντιδιαστολή με το Interstellar:

 

Το Arrival το είδα, πέρασα σχετικά καλά, δεν κατουρήθηκα σε καμία περίπτωση επάνω μου και όταν μετά τη θέαση έλεγα τη γνώμη μου σε διάφορους, άρχιζαν να μου λένε "μα δεν πρόσεξες εκείνο το φανταστικό σημείο, δεν είδες πόσο μαστόρικα χειρίστηκαν το άλλο", κι εγώ αναπόφευκτα συμφωνούσα, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η γνώμη και η εμπειρία μου.

 

Το Interstellar το είδα, το απόλαυσα, γούσταρα τρελά (οκ,στο τέλος μας τα χοντρο) και όταν μετά τη θέαση έλεγα τη γνώμη μου σε διάφορους, άρχιζαν να μου λένε "μα δεν πρόσεξες εκείνο το σεναριακό κενό, δεν είδες πόσο λάθος χειρίστηκαν το άλλο", κι εγώ αναπόφευκτα συμφωνούσα, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η γνώμη και η εμπειρία μου.

 

Είναι φυσικό μιας και το Arrival δεν απλώθηκε πολύ και πήγε σε πιο "mainstream" επίπεδο, ενώ από την άλλη στο Interstellar ο Nolan προσπάθησε να το πάει σε ένα ανώτερο, και πιο ιδιαίτερο, επίπεδο (και το κατάφερε εν μέρει παρ' όλα τα κενά). Προσωπικά το Arrival το θεωρώ τόσο καλό όσο και το Gravity. Δηλαδή καλό για μια πρώτη γνωριμία, αλλά όχι για δεύτερη.

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε πολύ η ιδέα, αλλά από την υλοποίηση δεν έμεινα ικανοποιημένη. Επίσης, κατά τη γνώμη μου, οι σκηνές ήταν ανούσια αργές.

Για το σχόλιο με τους κακούς Κινέζους: είχε "πλάκα" το ότι δείχνουν την -παντοτινή- γνώμη τους για τους Ρώσους, (μην το ξεχνάμε, είναι όλοι κακοί ή/και περίεργοι, Ευρωπαίοι, Ρώσοι, Κινέζοι, και μόνο το Αμέρικα είναι ένα σωστό, κουλ και δημοκρατικό έθνος). Σε κάποια φάση λέει ότι οι Ρώσοι εκτέλεσαν έναν δικό τους, ούτε που θυμάμαι γιατί. Τα περνάνε γρήγορα, να μην έχουμε χρόνο για μάσηση.

Α, ναι. Μου άρεσαν οι εξωγήινοι.

Edited by Cassandra Gotha
Link to comment
Share on other sites

Μια τελευταία παρατήρηση επί της ταινίας,σε αντιδιαστολή με το Interstellar:

 

Το Arrival το είδα, πέρασα σχετικά καλά, δεν κατουρήθηκα σε καμία περίπτωση επάνω μου και όταν μετά τη θέαση έλεγα τη γνώμη μου σε διάφορους, άρχιζαν να μου λένε "μα δεν πρόσεξες εκείνο το φανταστικό σημείο, δεν είδες πόσο μαστόρικα χειρίστηκαν το άλλο", κι εγώ αναπόφευκτα συμφωνούσα, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η γνώμη και η εμπειρία μου.

 

Το Interstellar το είδα, το απόλαυσα, γούσταρα τρελά (οκ,στο τέλος μας τα χοντρομπέρδεψε) και όταν μετά τη θέαση έλεγα τη γνώμη μου σε διάφορους, άρχιζαν να μου λένε "μα δεν πρόσεξες εκείνο το σεναριακό κενό, δεν είδες πόσο λάθος χειρίστηκαν το άλλο", κι εγώ αναπόφευκτα συμφωνούσα, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η γνώμη και η εμπειρία μου.

O.T.

Άπαιχτο ποστ :rofl2: ! Να γιατί θέλουμε να ξανάρθεις στο εργαστήριο της ΑΛΕΦ.
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Με μια λεξη: Εξαιρετικο. Αυτο ειναι επιστημονικη φαντασια.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..