Η σκουληκότρυπα της οδού Αθηνάς

[Mors Planch]

Όνομα Συγγραφέα:
Είδος:  Επιστημονική φαντασία.
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 3850
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για τον 44ο διαγωνισμό ΕΦ βεβαίως βεβαίως

Η σκουληκότρυπα της οδού Αθηνάς.docx

[Ballerond]

Καλησπέρα φίλε μου (δυστυχώς δεν ξέρω το μικρό σου όνομα). Είναι το πρώτο κείμενο σου που διαβάζω και χαίρομαι που είναι στον διαγωνισμό.

 

Παραθέτω τα σχόλια μου.

 

 

 

Ομολογουμένως, φαίνεται, ότι η ιδέα είναι πολύ καλά δουλεμένη με σκοπό να έχει αληθοφάνεια και πειστικά στοιχεία. Μου άρεσε το concept της σκουληκότρυπας όπως και η αρχή με τον μπατσίνα και το πώς την ανακάλυψε. Περίμενα ότι θα εστιάσει εκεί η ιστορία με τον δημοσιογράφο αλλά τελικά όλο το διήγημα ήταν ένα τηλεοπτικό ντοκυμαντέρ αλλά γραμμένο στο word. Δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά, απλά περίμενα να δω μία ιστορία με πλοκή, εξέλιξη και χαρακτήρες πάνω στην ανακάλυψη αυτή.

 

Παραθέτεις πολλά κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά στοιχεία τα οποία ναι μεν προσδίδουν την απαραίτητη εγγύηση ότι ξέρεις τι γράφεις αλλά από την άλλη δεν είναι τόσο του στυλ μου. Έμεινες περισσότερο στην περιγραφή του γεγονότος και το πώς άλλαξε τον κόσμο μας όλο παρά να διηγηθείς μία ιστορία που εξελίσσεται πάνω σε αυτήν την αλλαγή. Πιο πολύ σαν κοινωνική/επιστημονική μελέτη μου φάνηκε πάρα σαν κάτι άλλο.

 

Αυτό είναι καθαρά προσωπική γνώμη προφανώς, έτσι; Μου άρεσαν αρκετά κομμάτια, γέλασα με κάποια άλλα, προβληματίστηκα με αρκετά. Στο σύνολο μπορώ να πω ότι υπάρχει θετική γνώμη, αλλά και πάλι νιώθω ότι διάβασα κάτι τελείως διαφορετικό από μία ιστορία ΕΦ.

 

 

 

Καλή επιτυχία εύχομαι!

[Solonor]

Ένα ακόμη διήγημα που ουσιαστικά απλώς περιγράφει μια κατάσταση. Και πέφτει λοιπόν η ερώτηση: γίνεται να σταθεί ιστορία χωρίς πρωταγωνιστή, χωρίς πλοκή, χωρίς εξέλιξη; Η εύκολη απάντηση, είναι όχι. Διήγημα χωρίς ιστορία δεν είναι διήγημα.

Και εδώ νομίζω ότι κολλάει αυτό που λέμε ότι λογοτεχνία είναι η (τέχνη της) εξαίρεση(ς). Γιατί εδώ κάνεις ακριβώς αυτό το πράγμα, έχεις ένα διήγημα μιας κατάστασης χωρίς ιστορία. Κι όμως, κρατάς το ενδιαφέρον και με κάποιον τρόπο ήθελα να διαβάσω τι έγινε παρακάτω κι αυτό το πράγμα δεν ξέρω αν είναι πλοκή στο δικό μας σύμπαν, αλλά σ΄ένα παράλληλο, είναι σίγουρα.

 Αν έβαζες το πιστόλι για να βρω έναν προωταγωνιστή, θα σου έλεγα πως στο κείμενό σου πρωταγωνιστής είναι η Ελλάδα, έτσι το αντιλήφθηκα. Δεν ξέρω πόσο βαθιές είναι οι ιστορικές γνώσεις σου, είναι σίγουρα βαθύτερες από τις δικές μου και μ’ έπεισες. Όχι αναγκαστικά ότι αυτό θα λειτουργούσε έτσι, αυτό χωράει πολύ συζήτηση, αλλά περισσότερο σαν σχόλιο στην κατάσταση της χώρας.

Μου άρεσε και νομίζω πως η εκτέλεσή σου ήταν πολύ πετυχημένη. Με εξαίρεση τον νταή όλους τους άλλους τους πέτυχες. Οι μονόλογοι/διάλογοι ήταν πειστικοί και προφορικοί, τα κυπριακά ωραία νότα κι αποκορύφωμα ο τηλεοπτικός σταρ που ξεράθηκα στα γέλια.

Το τέλος, οκ, σχετικά προβλέψιμο, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι άλλο. Ένα πολύ ξεχωριστό διήγημα και πολύ δύσκολο εγχείρημα: να κρατήσεις τον άλλον σε ένα διήγημα χωρίς ιστορία. Χαίρομαι που βλέπω ότι με την κατάλληλη τεχνική, το κατάλληλο πλαίσιο και με το σωστό γράψιμο, γίνεται.

Σου βγάζω το καπέλο λοιπόν. Καλή επιτυχία.

[Old man & SiFi]

Disclaimer #2 : Δεν τα πάω καλά με την εναλλακτική ιστορία, γιατί δεν τα πάω καλά ούτε με την κανονική ιστορία (τουλάχιστον όπως μας την δίδαξαν).

Ουφ!  Το είπα και αυτό για να εξηγήσω ότι δεν μπορώ να κρίνω την ιστορία σου όσον αφορά τον (ιστορικό) ρεαλισμό της.

Την ευχαριστήθηκα πολύ όμως! Η ιδέα είναι πολύ καλή και, πατώντας πάνω της, παίρνεις σβάρνα διάφορα σημερινά θέματα και τα ξεγυμνώνεις (με ξεκαρδιστικό κάποιες φορές τρόπο) από το έντονο μακιγιάζ με το οποίο μας τα πασάρουν. Προσωπικά, ποτέ δεν με ενοχλεί η έλλειψη δράσης σε μιά καλή ιδέα, οπότε μου φάνηκε ωραίο το στήσιμό της σαν ντοκιμαντέρ. Είναι φανερό ότι ξέρεις το θέμα σου, το έχεις ψάξει,  και μπορείς να το γράφεις ελκυστικά και, χωρίς τεχνητές εξάρσεις, καταφέρνεις να μου κεντρίσεις και να μου κρατήσεις το ενδιαφέρον. Κυρίως όμως, με πείθεις ότι (για αυτά που ξέρω), οι προβλέψεις σου είναι απόλυτα ρεαλιστικές. Ακόμα και αυτές που είναι έντονα σατιρικές και έχουν κάποια δόση υπερβολής. Κάποιες δηλώσεις επωνύμων (στην δική μας πραγματικότητα) είναι ακόμα περισσότερο σουρεαλιστικές και αναληθοοφανείς!
Καλή επιτυχία!

[Disco_Volante]

Δημήτρη καλησπέρα,

 

 

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να ομολογήσω πως το όλο concept του να παρουσιάσεις την ιστορία σου μέσα από ένα ντοκιμαντέρ μου άρεσε. Πάρα πολύ! Πέρασα πολύ καλά με την ιστορία σου και έμαθα ιστορικά γεγονότα που δεν γνώριζα.

Αν και γενικά ιστορίες Ε.Φ., που είναι τοποθετημένες στην Ελλάδα τις αποφεύγω συστηματικά στη δική σου περίπτωση μπορώ να πω πως δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα!

Πολλοί υποστηρίζουν πως σε κάθε ιστορία θα πρέπει να υπάρχει και ένας πρωταγωνιστής. Διαφωνώ κάθετα με αυτό. Μια ιστορία μπορεί να ειπωθεί με χίλιους και δυο τρόπους χωρίς τη βοήθεια κανενός πρωταγωνιστή. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο δικός σου τρόπος παρουσίασης δείχνει ξεκάθαρα και με πολύ πειστικό τρόπο έναν από τους πολλούς τρόπους.

Με βάση τα δικά μου κριτήρια, το διήγημά σου είναι σίγουρα το δεύτερο καλύτερο του διαγωνισμού.

Υ.Γ.: Με την αναφορά στον “σηκωθείτε από καρέκλες, ξαπλώστρες και ντιβανομπάουλα...” λύθηκα στο γέλιο

 

 

Καλή επιτυχία!

[jjohn]

Καλησπέρα Δημήτρη,

 

Και εμένα μου φάνηκε  αρκετά πετυχημένο το πείραμα που μας παρουσίασες.  Δεν θέλω να κάτσω να προβληματιστώ για το αν  είναι ή όχι διήγημα ή ιστορία αλλά είναι σίγουρα ένα αρκετά ενδιαφέρον κείμενο τόσο για την τεχνική όσο και για όσα γράφονται  μέσα σε αυτό. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι  αρνητικό στο κείμενο, αλλά εγώ εκτίμησα περισσότερο τα κομμάτια που 'χαν σχέση με  ακαδημαϊκούς παρά π.χ τον  Κουνέλη ή το κομμάτι στον Περισσό.

 

Αυτά τα ολίγα από εμένα. Ευχαριστώ πολύ για αυτή την ιδιαίτερη αναγνωστική εμπειρία!

 

Καλή επιτυχία! 

[Man_from_Earth]

Δημήτρη καλησπέρα,

 

πολύ καλή η ιδέα και πραγματικά έκανες αυτό που απαιτεί το θέμα: Εστίασες στις συνέπειες. Είδα κοινωνικές, πολιτικές, λογοτεχνικές κλπ. Ο τρόπος που το παρουσίασες δηλαδή μέσω ντοκυμαντέρ είναι πρωτότυπος και το απέδωσες εν πολλοίς με επιτυχία (εξαίρεση στο τελευταίο ίσως αποτελεί το ότι οι περιγραφές στις αγκύλες είναι περισσότερο σεναριακές και λιγότερο λογοτεχνικές). Αυτό που με ξένισε κάπως περισότερο είναι ότι οι διαφορετικού τύπου συνέπειες είναι ασύνδετες μεταξύ τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην οδηγούν σε γενικό μοτίβο της διαφορετικότητας του παράλληλου κόσμου - ή τουλάχιστον δεν ήταν για μένα προφανές. Αν κατάφερνες αυτό το τελευταίο, δηλαδή να δικαιολογήσεις μια διαφορετικότητα προς συγκεκριμένη κατεύθυνση θα το έκανε ακόμη πιο ενδιαφέρον και μου έλειψε.

 

μπράβο και καλή επιτυχία!

[SymphonyX13]

Ενώ η αρχή της ιστορίας με κέρδισε, βρήκα την ιδέα πολύ έξυπνη και ενδιαφέρουσα και διαβάζοντας ήλπιζα να συναντήσω και το "Δισκάδικο της Αθηνάς" να ξεμυτίζει από κάπου, η συνέχεια με την παρουσίαση των παράλληλων κόσμων, με βάση το πολιτικό πρίσμα, με κούρασε. Παρά ήταν βαρύ για τα γούστα μου(εδώ φυσικά ίσως να φταίνε και τα γούστα μου) το όλο σκηνικό και ενώ υπάρχουν σημεία όπως με τον Παραμυθόπουλο που έλιωσα στο γέλιο, βρήκα τον εαυτό μου να διαβάζει μηχανικά περιμένοντας το τέλος της ιστορίας. Το στυλ του ντοκιμαντέρ, με τις πολλές οπτικές αλλού λειτούργησε για μένα και αλλού όχι, αλλα και πάλι ίσως να φταίω εγώ που ενώ περίμενα να διαβάσω μια ιστορία επ. φαντασίας βρέθηκα να διαβάζω εναλακτικές πολιτικές πραγματικότητες της Ελλάδας, που αν και αυτό δεν είναι αρνητικό, σίγουρα δεν είναι για μένα.

 

Καλή επιτυχία!

[Morfeas]

Εμένα αυτό το πάντρεμα ντοκιμαντέρ/εναλλακτικής πραγματικότητας/παράλληλων συμπάντων πολύ μου άρεσε. Η κοσμοπλασία σου μου φάνηκε πειστική, ακόμη και τα πιο σατυρικά της σημεία δεν με πέταξαν εκτός, γέλασα. Ήταν πολύπλευρη η "ανάλυσή" σου, κάλυψες πολλούς τομείς (και κάποιες που δεν πολυβλέπουμε, βλ. λογοτεχνία), ενώ γενικά ήταν πρωτότυπη ως ιδέα κι ευχάριστο ως υλοποίηση. Θα προτιμούσα κι εγώ κομμάτια της αφήγησης να ήταν πιο στεγνά γραμμένα, χωρίς ερμηνείες του αφηγητή (πώς είναι ένα χαμόγελο που προσπαθεί να κρύψει παραίτηση, περίγραψέ το χωρίς tell, μόνο show, η αφήγησή σου σαν φακός κάμερας). Το τέλος δεν με ενθουσίασε, αφενός γιατί δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα καλά, αφετέρου γιατί αν κατάλαβα καλά, χρησιμοποιείς το πιο συνηθισμένο κλισέ εναλλακτικής ιστορίας (το οποίο γενικά είναι έξυπνο τρικ, γιατί δεν χρειάζεται να εξηγείς πολλά, αλλά περίμενα κάτι πιο ψαγμένο ως επιλογή, που να ήταν εξίσου αναγνωρίσιμο). Γενικά πάντως πολλά τα καλά σημεία, οπότε μικρό το κακό.

Μπράβο και καλή επιτυχία!

[Mournblade]

Ένα ωραίο κ αρτιο διήγημα που όμως δεν συνάδει με τα δικά μου γούστα οσον αφορά την ΕΦ. Δίνεις την εντύπωση πως κατέχεις βαθιές ιστορικές γνώσεις, μα περα απο τις συνέπειες που τοσο ομορφα κ έξυπνα παράθεσες, δεν κατάφερες να εξαψεις την φαντασία μου ή να μου κρατήσεις το ενδιαφέρον σε υψηλά επίπεδα. Παραδέχομαι όμως πως φταίχτης γι αυτό ειμαι εγώ, οπότε σαν κείμενο που εξερευνεί καταστάσεις εναλλ. Ιστορίας νομίζω πως ειναι αξιόλογο.

Καλή επιτυχία!

[Natasha]

Γεια σου Mors Planch!

 

Πολύ σπάνια μου αρέσει διήγημα που δεν έχει φόκους σε χαρακτήρες. Εσύ όμως περιγράφεις τόσο εύστοχα μια κατάσταση που το πέτυχες και με το παραπάνω. Τρομερή αληθοφάνεια και πετυχημένο κοινωνικό σχόλιο.

 

Νιώθω λίγο αμήχανα γιατί δεν έχω και πολλά να πω. Στην ουσία αυτό που ήθελες να κάνεις εσύ με το διήγημα το πέτυχες απολύτως. Από εκεί και πέρα έχει να κάνει με τις προσωπικές προτιμήσεις των αναγνωστών και τα περι κολοκυθόπιτας αν θα αρέσει ή όχι.

 

Εμένα πάντως μου άρεσε.

 

Καλή επιτυχία!

[Billandros]

Καλησπέρα Δημήτρη.

 

Πραγματικά ενδιαφέρουσα η δουλειά σου.

 

 

 

Ιστορία, Πολιτική, μέχρι και Λογοτεχνία δοσμένα μέσα σε ένα διήγημα Επιστημονικής Φαντασίας, και με αρκετή δόση χιούμορ. Αυτό από μόνο του είναι επιτυχία!  Κορυφαίες στιγμές ο Τηλεπωλητής και ο Απόλλωνας (ο original της Σμύρνης προφανώς) που κατέκτησε το Champions League!

 

 

 

Θεωρώ πως θα γινόταν άνετα κινηματογραφική ταινία, προτείνω να το ψάξεις.

 

Κατ’ αρχάς βέβαια καλή επιτυχία στο διαγωνισμό μας εδώ!

Edited February 21, 2017 by Billandros

[Billandros]

Vol.2:

 

Φίλε Δημήτρη,

 

Διάβασα και σχολίασα την ιστορία σου αργά χθες τη νύχτα πριν ξαπλώσω. Μετά όμως τη σκεφτόμουνα για ώρα, μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Κι έτσι προέκυψε μια παρατήρηση.

 

 

 

Δεν ακουμπάς καθόλου μια καυτή πατάτα. Αυτήν της συνάντησης προσώπων με τα «παράλληλα» τους στα άλλα δυο σύμπαντα. Αναφέρονται (εύστοχα) διαφορές στο συγγραφικό έργο διάσημων λογοτεχνών (εκλιπόντων την εποχή που ανακαλύπτονται οι Σκουληκότρυπες), τι θα γίνει όμως όταν π.χ. ο Κώστας από τη Χαλκίδα πάει να βρει τον εαυτό του σε έναν από τους άλλους κόσμους. 700.000 άτομα από το δικό μας κόσμο ζουν στην παράλληλη Ελλάδα, δηλαδή υπάρχουν διπλοί εκεί;!

Με μια καλά δουλεμένη σύλληψη για το συγκεκριμένο θέμα, το διήγημα ενισχύεται (και χωρίς τον περιορισμό λέξεων προφανώς) και φεύγει, όπως σου έγραψα και χθες, για Hollywood!

Πέρα από αυτό, έχει μεγάλο ενδιαφέρον ένα άλλο ζήτημα που αγγίζεις μέσω του διηγήματος, το που θα μπορούσε να είχε φτάσει η Ελλάδα σήμερα αν η Μικρασιατική Εκστρατεία είχε επιτυχή έκβαση. Με όλες τις αλλεπάλληλες διαφοροποιήσεις που θα είχαν ακολουθήσει στη Νεοελληνική Ιστορία… Αλλά αυτό είναι τεράστια συζήτηση, και όχι για αυτό εδώ το forum.

 

 

 

Good luck again!

Edited February 21, 2017 by Billandros

[Ιρμάντα]

Γεια σου φίλε Σκρουτζ Δημήτρη.

 

Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Κάνεις πολύ καλή χρήση του θέματος, κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις της αλλαγής χωρίς περιττά πώς και γιατί.

Η ένστασή μου: όλοι αυτοί, είχαν το σωσία τους σε κάθε παράλληλο; Αυτό πώς το διαχειριζόταν ο σύνδεσμος ελλήνων μεταναστών;

Αυτό θα ήταν και πολύ ενδιαφέρον, και πολύ σημαντικό για να μην το θίγεις διόλου, νομίζω. Ο Λιακόπουλος Παραμυθόπουλος υπάρχει κι αλλού ας πούμε. Και αν συναντηθούν οι δυο τους; Και αν, και αν....όπως κατάλαβες είναι θέμα.

(Πάντως αποκατάσταση του Ζαχαριάδη σε παράλληλο σύμπαν δεν θα πήγαινε το μυαλό μου. Με την καμία).

Με έκανες να θέλω να διαβάσω τον Καραγάτση και τον Βενέζη της άλλης πλευράς. Με έκανες να θέλω να πάω στην άλλη πλευρά.

 

Το τέλος επίσης. Πολύ απότομο και νομίζω δεν εξηγούσες επαρκώς τι παιζόταν. Η σημαία του Β΄ Ράιχ; Περισσότερα εδώ. Μία φράση αφιερώνεις και το κλείνεις.

 

Γενικά πάντως πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.

 

Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία στο διαγωνισμό!

[elgalla]

Καλησπέρα, Δημήτρη.

 

 

Δεν σε έχω ξαναδιαβάσει και ομολογώ ότι το πρώτο δείγμα με άφησε με θετικές εντυπώσεις. Η γραφή σου μου άρεσε και τη βρήκα στρωτή και προσεγμένη. Και η ιδέα σου μου άρεσε, παρότι κι εγώ θα προτιμούσα να διάβαζα ένα διήγημα αντί για ένα γραπτό ντοκυμαντέρ. Μου έλειψαν οι χαρακτήρες με τους οποίους θα ταυτιζόμουν και στις ζωές των οποίων οι αλλαγές θα είχαν σημασία και ουσία. Τοποθετώ στα συν, όμως, τη συνέπειά σου: επέλεξες να το γράψεις με αυτόν τον τρόπο και παρέμεινες πιστός σε αυτήν την επιλογή από την αρχή μέχρι το τέλος. Το οποίο τέλος ούτε εγώ κατάλαβα ιδιαίτερα. Συγχώρεσέ με αν δεν έχω πολλά να γράψω - πέραν από το ότι με έχουν καλύψει οι παραπάνω, δεν βρίσκω και τίποτα ιδιαίτερο που θα έπρεπε να σου πω να προσέξεις. Κρίνω πως ξέρεις να χειρίζεσαι τον λόγο και έχεις ήδη μια ποιότητα στη γραφή σου, αυτό που δεν δούλεψε, για μένα, ήταν η επιλογή της εκτέλεσης της ιδέας και είναι, ενδεχομένως, θέμα προσωπικού γούστου. Όπως και να 'χει, θα ψάξω κι άλλα σου κείμενα και θα χαρώ να σε διαβάσω ξανά στο μέλλον.

 

 

Καλή επιτυχία!

[Tiessa]

Όπως είπα και στο γενικό post του διαγωνισμού, τα σχόλια των τελευταίων σπάνια πρωτοτυπούν κάπου, οπότε θα είμαι λιτή.

 

Ιδέα: Πολύ ενδιαφέρουσα και πολύ εντός του θέματος. Οι συνέπειες της εμφάνισης μιας σκουληκότρυπας είναι όντως μνημειώδεις.

 

Εκτέλεση: Καλή η γραφή, μου άρεσε και το τέχνασμα του ρεπορτάζ για να καλύψει όλες τις γωνίες. Μόνο και καθαρά από προσωπικό γούστο, δεν το έχω και πολύ με τη σύγχρονη ιστορία. Στα δρώμενα στη Σμύρνη και τη Μικρασιατική Καταστροφή και στη λεωφόρο Στεργιάδη, σε ακολούθησα χωρίς δυσκολία, επειδή κατάγονταν οι παππούδες μου από Σμύρνη και έχω ακούσματα και πληροφορίες από πρώτο χέρι. Στα γραφεία του ΚΚΕ, δυστυχώς, σε έχασα εντελώς. Κατάλαβα περίπου τι συνέβη, αλλά επειδή δεν είχα κάποιες εμπειρικές γνώσεις, αυτό το κομμάτι δεν κατάφερε να μου γίνει ενδιαφέρον.

Ομολογώ ωστόσο, ότι ήταν μια από τις καλύτερα γραμμένες ιστορίες του διαγωνισμού και μπράβο γι’ αυτό. Και θα ήθελα να δω κι άλλα, ενδεχομένως βέβαια από τη γωνία πιο απλών ανθρώπων πλέον και όχι πολιτικών και αρχηγών.

[Γιώργος77]

Το εύρημα δεν είναι πρωτότυπο. Η εκτέλεση είναι, όμως, πολύ επιτυχημένη. Είναι ένα διήγημα Πολιτικής Φαντασίας και μόνο επιδερμικά ΕΦ.  Οι τύποι που παρουσιάζονται και πειστικοί είναι κι έχουν κάτι να πουν. Το σχόλιο πάνω στην ελληνική πραγματικότητα είναι και έγκυρο και εύστοχο. Το κομμάτι με το ΚΚΕ, το καλύτερο για μένα.

 

Καλή επιτυχία!

[Mors Planch]

Γεια σου φίλε Σκρουτζ Δημήτρη.

 

Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Κάνεις πολύ καλή χρήση του θέματος, κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις της αλλαγής χωρίς περιττά πώς και γιατί.

Η ένστασή μου: όλοι αυτοί, είχαν το σωσία τους σε κάθε παράλληλο; Αυτό πώς το διαχειριζόταν ο σύνδεσμος ελλήνων μεταναστών;

Αυτό θα ήταν και πολύ ενδιαφέρον, και πολύ σημαντικό για να μην το θίγεις διόλου, νομίζω. Ο Λιακόπουλος Παραμυθόπουλος υπάρχει κι αλλού ας πούμε. Και αν συναντηθούν οι δυο τους; Και αν, και αν....όπως κατάλαβες είναι θέμα.

(Πάντως αποκατάσταση του Ζαχαριάδη σε παράλληλο σύμπαν δεν θα πήγαινε το μυαλό μου. Με την καμία).

Με έκανες να θέλω να διαβάσω τον Καραγάτση και τον Βενέζη της άλλης πλευράς. Με έκανες να θέλω να πάω στην άλλη πλευρά.

 

Το τέλος επίσης. Πολύ απότομο και νομίζω δεν εξηγούσες επαρκώς τι παιζόταν. Η σημαία του Β΄ Ράιχ; Περισσότερα εδώ. Μία φράση αφιερώνεις και το κλείνεις.

 

Γενικά πάντως πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.

 

Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία στο διαγωνισμό!

Έχουν όλοι το σωσία τους στον παράλληλο; Ναι,όχι...ίσως. Ο ένας παράλληλος χωρίστηκε το 1920. Οπότε προφανώς, όποιος γεννήθηκε πριν... κάποια στιγμή το 1921 υπάρχει και στους δύο κόσμους. Όσοι γεννήθηκαν μετά το 1921 όμως; Με κάθε χρονιά που περνάει ολο και περισσότερο τα πράγματα αλλάζουν. Είναι σίγουρο ότι συναντήθηκαν ο παππούς και η γιαγιά σου στην άλλη ιστορία; Αν συναντήθηκαν είναι βέβαιο ότι ο πατέρας σου δε γεννήθηκε κορίτσι; Οπότε ναι σωσίες θα υπάρχουν ειδικά σε παράλληλους πρόσφατα χωρισμένους (σε αυτόν της Σμύρνης τελείως... τυχαία και βολικά για μένα είναι 100 χρονών οι περισσότεροι), όπως υπάρχουν και πολύ όμοιοι αλλά όχι ίδιοι, όπως υπάρχει και η δίδυμη αδερφη/αδερφός σου.

 

Το τέλος... να παρατηρήσω μόνο ότι έγραφε και για Καλλίπολη και Έλλη στον Άγνωστο στρατιώτη. Τα οποια δεν υπαρχουν φυσικα. Δεν υπάρχουν γιατί, στη δική μας ιστορία, ο Εθνικός Διχασμός άρχισε ακριβώς για να μην ενωθεί η Ελλάδα με τους Συμμάχους στην εκστρατεία της Καλλίπολης. Οπότε απλά έπαιξα με το πιο γνωστό WI του Α ΠΠ που οι Σύμμαχοι κερδίζουν νωρίτερα και ανακατωνει την Ελλάδα. Βέβαια γιατί θα έπρεπε κάποιος να βγάλει όλα αυτά τα συμπεράσματα από λιγότερες από 10 λέξεις.