FFL #16 (Ballerond vs Elli Sketo vs elgalla vs GewDrkns vs Morfeas vs Naroualis vs Neraidoni vs Nienor vs Γιώργος77 vs Ιρμάντα)

[GewDrkns]

Να ζητήσω μία συγνώμη που δεν έβαλα τίτλο από την βιασύνη μου

Έπειτα χαίρομαι που αν και τελευταία στιγμή, πρόλαβα να πάρω μέρος ήταν πραγματικά υπέροχη εμπειρία. Καθώς διάβαζα όλες τις ιστορίες έμεινα άφωνη. Πραγματικά που πάω έτσι :Ρ Μου άρεσαν πάρα πολύ όλες, άλλες για την γραφή τους και άλλες για την ιδέα τους. Άλλες πάλι και για τους δύο λόγους. Ειλικρινά ανυπομονώ να ξανά γράψω κάτι και ακόμα περισσότερο να διαβάσω κι άλλες ιστορίες απ' όλους!

[Ballerond]

Ας ξεκινήσω κι εγώ το θαψιμό τα σχόλια μου γι' αυτό το πολύ ενδιαφέρον FFL...

 

Σ' αλάτι και Μεσονυχτιά - Naroualis

Spoiler

Η Ευθυμία στα καλύτερα της. Ποιητική, λυρική, μαγευτική και με λέξεις που σε τραβάνε μέσα στη μαγεία τους. Θα το ήθελα λιγότερο πκυνογραμμένο σε κάποια σημεία αλλά το απόλαυσα πραγματικά. Λες και το είχες όλο στο μυαλό σου έτοιμο κι απλά οι λέξεις κύλησαν νεράκι - σαν στην ιστορία. Οι λέξεις ίσως και να μην έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο αλλά το τέλος το λάτρεψα. Σίγουρα από τα καλύτερα του ffl.

 

Το κρινάκι της άμμου - Neraidoni

Spoiler

Γλυκό κι όμορφο φλασάκι γύρω από τον πόλεμο, την παιδική αθωότητα και τη μαγεία που μπορεί να προκαλέσουν τα παιδικά όνειρα. Έδεσες  ωραία τις λέξεις κι η εικόνα με των δύο χρωμάτων υφάσματα, μου έβγαλε μία όμορφη αντίθεση. Η γραφή ίσως είναι λίγο κοφτή και "ψυχρή" σε κάποια σημεία, αλλά αυτό είναι και καθαρά προσωπικό γούστο. Το τέλος μόνο μου έκατσε αρκετά "παραμυθένιο", θα προτιμούσα μία ομαλότερη κλιμάκωση. Για ffl πάντως ήταν σίγουρα μία πολύ καλή προσπάθεια

 

Λευκή Πόλη - Nienor

Spoiler

Εντάξει, δεύτερο βαρύ πυροβολικό του παιχνιδιού κι εμένα έχει κρεμάει το σαγόνι μου! Πού πας ρε καραμήτρο;;; Κιάρα, με μάγεψες. Στην αρχή με έχασες, μετά με ξαναβρήκες, μετά πήγες να με χάσεις πάλι αλλά στο τέλος ήξερα που ήθελα να πάω. Στη Λευκή πόλη. Στα καλντερίμια, στα ποτάμια, στα βράχια, σε όλα αυτά που περιέγραψες. Θέλω να μου δώσεις τον χάρτη για τη Λευκή Πόλη και τον θέλω τώρα! Μπράβο, Κιάρα μου. Και σου βγήκε και τόσο αβίαστα είδα... ε δεν έχω λόγια.

 

Η μυρωδιά του πατέρα - Morfeas

Spoiler

Λατρεύω τις ιδέες που σου σκάνε τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα και μπορείς και τις απλώνεις τόσο ομοιόμορφα. Η κοσμοπλασία σου είναι πολύ ωραία και σίγουρα με προιδεάζει για κάτι δυνατό. Η πρώτη παράγραφος μου φαίνεται λίγο πηγμένη αλλά μετά η γραφή κυλάει πολύ πιο ομαλά. Μου άρεσε η ιδέα με τους ακαιούς (αν και η προφορά της ιδιότητάς τους με σκάλωνε σε κάποια σημεία) όπως κι η ατμόσφαιρα που είχες χτίσει για την προέλευσή τους. Το τέλος ήταν ταιριαστό αλλά ήρθε λίγο παραπάνω απότομα απ' ότι θα ήθελα. Βέβαια, ffl είναι, δεν κοιτάω τα μούτρα μου;  Πολύ καλό Νικόλα πάντως, μπράβο

 

Ένα γράμμα για τον πατέρα - Elli sketo

Spoiler

Να και κάτι που δεν το περίμενα από εσένα με τίποτα... και με εντυπωσίασες! Πολύ συγκινητικό, αληθινό, ανθρώπινο. Με άγγιξε παραπάνω για προσωπικούς λόγους, με συνεπήρε (ειδικά στο τέλος) κι η κλιμάκωση του ήταν υποδειγματική. Ειδικά όταν έγραφες για τον θάνατό του και πώς το έζησε το μικρό κορίτσι. Μπράβο, Έλλη. Βέβαια δεν έχει καθόλου Φανταστικό μέσα αλλά αυτό επηρρεάζει μόνο τα πλαίσια του FFL. Κατά τα άλλα μου άρεσε πολύ

 

Άτιτλο - GewDrkns

Spoiler

Καλώς την Γεωργία μας. Νομίζω ότι αυτό είναι όντως από τα πιο καλογραμμένα σου κείμενα που έχω δει ως τώρα (και βγήκε και σε τέτοια πίεση; Μπράβο!) Η γραφή ρέει ευκολότερα χωρίς να σκαλώνει ιδιαίτερα (αγνοώ μικρά λαθάκια που όλοι κάνουμε λόγω του περιορισμένου χρόνου). Η ιδέα σου είναι καλή, οι δίμορφοι με έπεισαν, οι διάλογοί σου θέλουν όντως δουλίτσα αλλά αυτό έρχεται σιγά σιγά και μάλιστα είναι από τα δυσκολότερα πράγματα - ειδικά στο Φανταστικό. Μου άρεσε κι η κλιμακούμενη δράση. Μπράβο!

 

H γυναίκα του Ράμνο Μπορ - Γιώργος77

Spoiler

Δεν ξέρω αν είναι φάντασυ... δεν ξέρω αν είναι τρόμος, δεν ξέρω τι είναι, ΣΙΓΟΥΡΑ πάντως είναι Γιώργος. Αυτό που είπε η Αταλάντη, πλέον έχεις κάνει τον τρόπο γραφής ολόδικό σου και το κυριαρχείς πανηγυρικά. Μπορεί το συγκεκριμένο να μην μου άρεσε όσο το υπέροχο "Πρεζόνι" σου πέρσι, αλλά και πάλι το ρούφηξα σαν μιλκσέικ. Το ύφος και το στυλ γραφής σου στα γνωστά επίπεδα, οι χαρακτήρες τόσο σουρεάλ και weird όσο μας τους΄εχεις συνηθίσει, μόνο το τέλος μου κλώτσησε γιατί ήρθε υπερβολικά απότομα. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος όμως, φίλε Γιώργο, να ξέρεις...

 

Kαμάρι του βασιλιά - elgalla

Spoiler

Τώρα τι να σου πω εσένα... είχες να γράψεις ΤΟΟΟΟΟΣΟ καιρό, και μου το έκανες πάλι ΤΣΟΥΠ την εμφάνιση σου μας ισοπέδωσες. Η παλιά, καλή, ΦΑΝΤΑΣΥ Αταλάντη. Ξέρεις πόσο αγαπάω το setting της Υφάντρας οπότε αυτό μου υπερ-άρεσε πολύ περισσότερο. Οι λέξεις, οι παρομοιώσεις, η ατμόσφαιρα, οι κινήσεις των δύο χαρακτήρων ακόμα κι η δράση που ξεκίνησε έτσι απότομα δε με χάλασε. Σε πολλά άλλα διηγήματά σου βρίσκω κάτι να πω, γιατί ξέρω πόσο καλά μπορείς να γράψεις, εδώ όμως δεν έχω. Για μένα, το καλύτερο του παιχνιδιού.

 

Το πιο πολύτιμο δώρο - Ιρμάντα

Spoiler

Εγώ θα σε σχολιάσω κανονικά όσο κι αν θες εσύ να το αποφύγεις με φθηνές δικαιολογίες. Να και το ΕΦ σου λοιπόν, το οποίο δεν είναι καθόλου κακό! Στην αρχή νομίζω βιάστηκες αρκετά μιας και η γραφή σκαλώνει σε αρκετά σημεία (επαναλήψεις, κοφτές προτάσεις κτλ).
Βέβαια, μετά το "παραμύθι" που μπαίνουμε στο πραγματικό περιβάλλον της ιστορίας, εκεί τα πράγματα γίνονται καλύτερα. Πιο ρεαλιστική απόδοση, ωραίοι χαρακτήρες, γενικά δίνεις μία ωραία πρόγευση από κάτι που σίγουρα θα μπορούσε να εξελιχθεί. Μισό διήγημα ίσως, ολόκληρη και καλή προσπάθεια σίγουρα. Μην το αφήσεις!

Και τώρα το μεγάλο ερώτημα της βραδιάς.
ΠΟΙΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΓΑΜΩΤΕΝ???

[Nienor]

Πάρτε σχολιάκια, γιατί να ψηφίζω δεν το βλέπω για σήμερα Πολύ δυσκολεύομαι. Μήπως να δώσω ποσοστά; Δηλαδή να, ας πούμε, άμα κόψω τους 4 βαθμούς που έχω να δώσω στα δύο γίνονται 8, κι άμα ξανακόψω στα δύο 16, ουουου, εντάξει, τα 16 μου φτάνουνε μάλλον, μην είμαστε και πλεονέκτες. Ε; ε; Όχι ε; Κρίιιμα.

Spoiler

 

1.     Σ' αλάτι και μεσονυχτιά – Naroualis

Αχ, Ναρού, αχ! Το ξέρεις ότι όταν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο αυτό είναι που γίνεται, έτσι; Μας λιώνεις στα πατώματα. Να σκέφτεσαι λιγότερο. Να βρεις από πού το κλείνεις. Γιατί άμα σκέφτεσαι μαζεύεσαι και συγκροτείσαι, και αυτούς τους χείμαρρους κάνουμε καιρό να τους δούμε. Αχ, Ναρού!

2.      Αφεγγάρωτη νύχτα – Ballerond

Εσένα, κύριος, σε έχω δει που τώρα τελευταία κάθε τρεις και λίγο φτύνεις ένα αξιολογότατο κειμενάκι, εκεί σε κάτι μπλουζ. Ε, δεν είχα φανταστεί πως το κάνεις σε μια ωρίτσα μόλις, ε; Μην τρελαθούμε κιόλας, αυτά δεν τα φαντάζεται κανείς από μόνος του, χαχα. Μπράβο! Και καλογραμμένο και περιπετειούλα και δομή και τέλος (νομίζω πως το έπιασα ήδη, δε θέλει και πολύ για να γίνει απόλυτα κατανοητό δηλαδή, ένα χεράκι να το ξεκαθαρίσεις μόνο). Σου έχω πει ότι κάθε που διαβάζω επόμενο κείμενό σου με εκπλήσσεις;

3.     Το κρινάκι της άμμου - Neraidoni

Εσένα, μικρή σουρλουλού, στα είπα ήδη, αλλά πάρε και δημοσίως: Βρε, τι ωραίο που είναι τούτο; Δεν είχα την παραμικρή ιδέα πως είσαι σπρίντερ κι ας σε διαβάζω κάθε βδομάδα. Και αρχή μέση τέλος, και σχεδόν αποκλειστικά show (πολύ δύσκολο για τόση λίγη ώρα) και απέφυγες να είναι αγοράκι το άλλο, όπως με έκανες να περιμένω από τις λουρίδες (μπράβο!) Ναι, συμφωνώ με τα παιδιά για το τέλος, αλλά είναι εξαιρετικά εύκολο να το μαλακώσεις λίγο και είναι το μόνο του σοβαρό που έχει να φτιάξεις, τα άλλα του θέλουνε απλώς λίγο χτένισμα. Δηλαδή, δεν ξέρω αν το πιάνεις, αλλά κανείς δεν τα κάνει όλα αυτά τόσο καλά την πρώτη φορά που προσπαθεί να ολοκληρώσει κάτι μέσα σε μια ώρα (και, μάλιστα, μόλις γύρισε από τη δουλειά και πιασμένος :P – γιατί εγώ έχω τα μέσα και καλύτερη πληροφόρηση, ναι :P) Μπράβο, καρδιά μου, χαίρομαι πολύ που σε έβαλα να παίξεις και με έχεις εκπλήξει πάρα πολύ ευχάριστα

4.     Λευκή πόλη – Nienor

(Αυτό δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Φοβάμαι :P)

5.     Η μυρωδιά του πατέρα – Morfeas

Τι έχουμε εδώ; Ζόμπι τάιμ; Ή τέσπα, Ακαιοί τάιμ; Είναι μάλλον το αγαπημένο μου, κονταροχτυπιέται λίγο με κάτι αλάτια και κάτι κοριτσάκια με μπούκλες. Του λείπει ίσως η πληροφορία του κινήτρου, να ξέρουμε τι πάει να κάνει βασικά. Έστω τι θέλει. Σου έχει χαθεί λίγο αυτή η πληροφορία μέσα στην  κοσμοπλασία (κοινώς κάνεις μια βλακειούλα την οποία έχω κάνει αμέτρητες φορές –γουέλ, ξέρεις αρκετές από αυτές :P – οπότε τη βλέπω με γυμνό μάτι). Κατά τα άλλα, ο χαρακτήρας ωραίος, ο δεύτερος χαρακτήρας καλός, η συνθήκη (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) φανταστρουμφική. Η ιστορία δουλεύει και είναι πραγματικά καλή

6.     Ένα γράμμα για τον πατέρα - Elli Sketo

Έλλη, αυτό είναι πραγματικά πανέμορφο. Παίζει να είναι η πρώτη φορά που χαίρομαι που κάποιος ξέχασε πως αυτά εδώ που παίζουμε ανήκουν στο χώρο του φανταστικού, επειδή διάβασα αυτό σου το κειμενάκι. Λατρεύω τις σαγιονάρες που σέρνονται στην άσφαλτο, λατρεύω την εϊτήλα που αποπνέει όλο το κείμενο, τρελαίνομαι με την τελευταία σου φράση. Είχε σε μένα μια παρόμοια επίδραση με την πρώτη σεκάνς του up (στην οποία πλέον κλαίω προκαταβολικά, με το που αρχίζει).

7.     Άτιτλο – GewDrkns

Καταρχάς, να σου πω ότι όλοι μας –αλλά όλοι όμως, ανεξαιρέτως :P – έχουμε ανεβάσει σε φφλ κείμενο χωρίς τίτλο. Είναι κάτι απόλυτα σύνηθες που δεν πρέπει να σε απασχολεί καθόλου. Όπως και το ότι δεν είναι, ας το πούμε, ολοκληρωμένο. Η ιδέα είναι συνήθως (μην κοιτάς που εδώ οι περισσότερες ιστορίες με διαψεύδουν χαχα) να παίξουμε και τελικά να έχεις την πρώτη ύλη, μαζί και σχόλια, για να ολοκληρώσεις ένα καλό μικρό διήγημα. Οπότε τα έχεις κάνει όλα καλά, μη σε νοιάζει τίποτα. Βασικά, τα έχεις κάνει παραπάνω από καλά, εμένα αυτά τα πλασματάκια σου παίζει να είναι τα αγαπημένα μου πλασματάκια από τις δέκα ιστορίες. Και φαίνεται τόσο στις περιγραφές σου όσο και στις κινήσεις τους, το πόσο διαφορετικά είναι, πόσο όμορφα και, βασικά, πόσο πολύ τα αγαπάς εσύ. Μου τα πέρασες όλα αυτά. Νομίζω μόνο πως χρειάζονται ένα καλύτερο όνομα, κάτι που να δηλώνει όχι δυαδική φύση, αλλά τριαδική (αν τα έχω καταλάβει όλα καλά), γιατί μορφές μάλλον έχουν περισσότερες από δύο, αλλά η φύση τους συνδυάζει τουλάχιστον τρία διαφορετικά πλάσματα. Έχω υπερψηθεί να το διαβάσω αυτό σε κανονική ιστορία, με τα όλα της, και σε παρακαλώ να μας τη γράψεις

(Συμπλήρωσης: φοβερή εισαγωγή χαρακτήρα «κρατούσαν στην αφάνεια το ράμφος και τα κόκκινα χείλη»)

8.     Η γυναίκα του Ράμνο Μπορ - Γιώργος77

Καιρό είχα να σε διαβάσω εσένανε, ένα σοκ το έπαθα όσο να πεις. Σε είχα αφήσει πολλά σκαλιά παρακάτω στο λόγο και στα γραμματολογικά, να πω ένα ουάου; Μπορώ; Ουάου! Αυτό που έχεις πάει κι έχεις μπλέξει φάνταζυ με χριστιανικούς παπάδες με ξετρελαίνει. Μου αρέσει ο ήρωας (ή ο αντιήρωάς σου) μου αρέσει που ο κόσμος είναι χειρότερος από τον ήρωά σου (οπότε προφανώς κι αυτός είναι μέρος αυτού του χειρότερου κόσμου). Κάπως απότομη η σκηνή στο τέλος, λίγο γκροτέσκα κιόλας, αλλά νομίζω πως όντως τη χρειάζεσαι σε αυτή την αφήγηση για να δείξεις πού είναι τα όρια του ήρωά σου.  

9.     Καμάρι του Βασιλιά – elgalla

Θα προσπεράσω τα «Πώς το κάνεις αυτό;» «Σοβαρά τώρα;» «1300 λέξεις και γραμμένες έτσι, δηλαδή, ρίλι;» και τα σχετικά, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά έχει σταματήσει να με εντυπωσιάζει –λέμε τώρα– γιατί με έχεις καλομάθει, οπότε απλώς περιμένω από σένα μια άρτια και καλογραμμένη ιστορία, με πλοκή και χαρακτήρες και δίλλημα και από όλα –ναι, ρε, μέσα σε μια ωρίτσα, σιγά τώρα μη μασήσει η κουμπάρα από χρόνο– και μου τη δίνεις, σταθερά, επαναλαμβανόμενα και έβρυ σινγκλ φ***νγκ τάιμ. Δηλαδή, εντάξει ρε πουλάκι μου, όλος ο υπόλοιπος κόσμος έχουμε σκαμπανεβάσματα, καλές και κακές στιγμές, κολλάμε, τσακωνόμαστε με τις λέξεις μας, δε βρίσκουμε θέμα, δε βρίσκουμε πλοκή, δε βρίσκουμε τη μπάλα (οέο) ε, εσύ όχι. Τι να κάνουμε τώρα; Οι σοβαροί αθλητές δεν έχουν σκαμπανεβάσματα :P

Μια λεπτομέρεια σου λείπει από τούτο δω: ή να πεις για το δάκρυ της Υφάντρας (σκόρπια στο κείμενο, να ξέρουμε γιατί το έψαχνε και τι το θέλει), ή να το βγάλεις τελείως, να κάνεις δηλαδή τη συνάντηση με τον τύπο τυχαία(?). Δουλεύει και ως έχει. Τέλος, μια κουβέντα θα σου πω μόνο: πλοπ.

10.   Το πιο πολύτιμο δώρο - Ιρμάντα

Εσένα τώρα τι να σου πω; Στα δύσκολα μας τρελαίνεις, στα εύκολα κόλλησες. Και πάλι, ολοκληρωμένο μπορεί να μην είναι, αλλά το νοηματάκι του το βγάζει και το δεύτερο μέρος του είναι καλά γραμμένο ήδη. Να το φτιάξεις, πιστεύω πως τον αξίζει τον κόπο, γιατί η ιδέα του είναι εκεί έτοιμη (και, νομίζω, και το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, αν και σε επίπεδο υποψίας ακόμα).

 

[Morfeas]

Ψήφισα κι εγώ το πρωί (η σειρά εδώ είναι τυχαία):

Τη Ναρουάλις, για την παράφορη γραφή και το ολοκληρωμένο φλασάκι που δεν χρειάζεται καν ξεσκόνισμα (αν και μόνο 2 από τις λέξεις χρησιμοποιήθηκαν όπως έπρεπε κατ’ εμέ, αλλά τι να σε κάνουμε που δεν σε διαβάζουμε όσο συχνά θα θέλαμε).

Το νεραϊδόνι, γιατί ήταν καλογραμμένο, ολοκληρωμένο και απόλυτα μέσα στους κανόνες του παιχνιδιού.

Τον Γιώργο, γιατί πώς να το κάνουμε, είμαι φαν (και σας τρώω όλους εσάς τους σφετεριστές, από το Horror Feminae που όλοι κράζατε ίδρυσα το κλαμπ ).

Την ελγκάλλα, γιατί ήταν ολοκληρωμένη κι είχε το πιο δύσκολο έργο: να γράψει ένα κανονικό διήγημα με πλοκή, χαρακτήρες, κορύφωση μέσα σε μιάμιση ώρα και το έφερε εις πέρας με επιτυχία. Και γιατί ο έρωτας περνάει από το στομάχι και μας αρέσουν τα τρουφάκια, είτε όταν τα τρώμε, είτε όταν τα διαβάζουμε.

 

Κι επειδή όπως είπα θεωρώ όλες τις ιστορίες καλές και πιστεύω ότι στο τέλος όλες θα πάρουν το κατιτίς τους, ορίστε κι οι τιμητικοί έπαινοι:

Έπαινος καλύτερης ανεκμετάλλευτης ιδέας:

Spoiler

Στην Ιρμάντα και στο περίεργο σύστημα που έφτιαξε. Ναι, με ιντριγκάρει πολύ, ναι, γράψτο κανονικά.

Έπαινος καλύτερης χρήσης των λέξεων του Διγέλαδου:

Spoiler

Στον Γιάννη, που μαζί με την Αταλάντη είχε κι αυτός από τα πιο δύσκολα έργα, να γράψει κανονικό διήγημα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και κατά τη γνώμη μου το πείραμα πέτυχε.

Έπαινος καλύτερης γραφής:

Spoiler

Η Μεγάλη Ταξιδεύτρα, που ελπίζω το επόμενό της φλασάκι να μου βγάζει περισσότερο νόημα. Εδώ θα πω απλώς κάτι που θα το θεωρήσεις μάλλον ιεροσυλία, σε διάβασα αμέσως μετά τη Ναρουάλις και μέχρι να χάσω την μπάλα με τον ρόλο των ψεμάτων (ναι, βασικά από προχθές αυτό μου χει μείνει ως η μεγαλύτερη απορία) και της πύλης, σε έβρισκα πιο καλογραμμένη (κι όμως).

Έπαινος καλύτερης κοσμοπλασίας:

Spoiler

Η καινούρια που δεν μπορώ καν να σε προφέρω. Μας κέντρισες το ενδιαφέρον, θα διάβαζα και μυθιστόρημα για κάτι τέτοιο. Τι άλλο θες;

Έπαινος πιο στοιχειωτικής στιγμής:

Spoiler

Στην Έλλη και στις τελευταίες 2 περιόδους της, που δυο μέρες τώρα δεν λένε να ξεκολλήσουν από το κεφάλι μου. Ίσως και να είναι η αγαπημένη μου ιστορία του παιχνιδιού κι ο μόνος λόγος που δεν παίρνει ψήφο είναι επειδή δεν έχει φανταστικό. Μην σε νοιάζει το διαδικαστικό κομμάτι του παιχνιδιού, σημασία έχει που η ιστορία σου μίλησε μέσα μου/μας, κι ελπίζω αυτό το σερί καλών συμμετοχών να συνεχιστεί με μεγαλύτερη συχνότητα στο εξής.

Μπράβο στον Διγέλαδο για την ιδέα του και τις λέξεις, για μένα ήταν πετυχημένο το πείραμά του και μια ευχάριστη εναλλαγή από το συνηθισμένο θέμα.

Edited February 28, 2018 by Morfeas

[Neraidoni]

Κάποια ταξιδεύτρα μου είπε ότι χρειάζεται να σας αφήσω κι εγώ τα σχολιάκια μου κι αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Καταρχάς να πω ότι ήταν απ' τις πιο όμορφες μου εμπειρίες, πέρασα υπέροχα και ανυπομονώ για τον επόμενο διαγωνισμό! Να σας ευχαριστήσω επίσης για το ότι συναγωνίστηκα με  συγγραφικά τέρατα απ' ότι διαπίστωσα αργότερα. Αυτό από μόνο του είναι συναρπαστικό! Δεν γνωρίζω πως να κάνω σχόλια πάνω στην γραφή οπότε θα σας πω την γνώμη μου καθαρά σαν αναγνώστης.

Έχουμε και λέμε:

1.       Σ’ΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ

Ύφος ποιητικό και λυρικό και με αυτή την αίγλη των λογοτεχνημάτων μιας άλλης εποχής. Πραγματικά δεν μπορώ να βρω ένα συγκεκριμένο χαρακτηρισμό για το ύφος της γλώσσας που χρησιμοποιείς κι αυτό είναι που με γοητεύει ακόμα περισσότερο. Θα χρησιμοποιήσω παρομοίωση λοιπόν: αρχή μέση και τέλος που έρρεε σαν πικραμύγδαλο μαζί με μέλι! Συγχαρητήρια!

 

2. ΑΦΕΓΓΑΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ

      Μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα το βαθύ ψυχογράφημα των χαρακτήρων που το κατάφερες μέσα σε μια μόλις ώρα. Υπέροχες περιγραφές των εικόνων ειδικά στο σημείο με τις σταγόνες που έπεφταν σαν λιμνούλες. Ένιωσα ότι βρίσκομαι εκεί. Γρήγορη εναλλαγή και αγωνία και κάπου εκεί στο τελείωμα, έμεινα με μια στυφή γεύση ότι ήθελα κι άλλο.

3.       –

4. ΛΕΥΚΗ ΠΟΛΗ

Αριστουργηματική αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο! Μα τι άλλο θα περίμενα απ’ την Κιάρα. Τα βαθιά φιλοσοφικά νοήματα είναι το προτέρημα αλλά και το μειονέκτημα του. Εννοώντας ότι η γραφή είναι μια μοναδική αλληγορία για λίγους. Μικρές προτάσεις, εξαιρετικά δομημένες που περνάνε υπέροχο μήνυμα. Και αχ! Η λευκή σου πόλη! Γραφή που μοιάζει με εικονογράφηση που αντί για σχήματα έχει λέξεις! Το ψέμα για να πω την αλήθεια, δεν το είδα και δεν το κατάλαβα. Το τέλος όμως είναι γεμάτο καρδιά με θαυμαστό δίδαγμα.

 

5.   Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Συγκλονιστική γραφή! Λάτρεψα το πλέξιμο εικόνων, συναισθημάτων και ψυχής που διαθέτει. Σαν αναγνώστης είναι ακριβώς το κείμενο που θα ζητούσα να διαβάσω όταν δεν θέλω να ξεκινήσω κι άλλο βιβλίο. Επίσης οι Ακαιοί σου μου θύμισαν τα hollows απ’ το anime που λέγεται Bleach. Ατμοσφαιρικότατη η απόδοσή τους  και δεν έχω αποφασίσει αν μου άρεσε περισσότερο αυτό η γλυκόπικρη συνάντηση κόρης-πατέρα.

 

6.       ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Ναι δεν είναι είναι fantasy ,όπως αναφέρθηκε, όμως ήταν ένα γλυκόπικρο ανάγνωσμα που μου άφησε μια αίσθηση κόμπου στο λαιμό. Και δεν είναι κάτι εύκολο να γράφεις από οπτική γωνία μικρού παιδιού οπότε θαυμάζω την σκιαγράφηση του ψυχικού κόσμου που έκανες! Ταυτίστηκα με την μικρή ηρωίδα κι είναι απ’ αυτά που και δεύτερη και τρίτη φορά που το διάβασα, πάλι δάκρυσα.

7.       ΑΤΙΤΛΟ

Τολμηρή η προσπάθεια σου να περιγράψεις shapeshifting  και μάλιστα όχι μιας μορφής αλλά δύο. Μου σχημάτισες ναι μεν εικόνες αλλά κάπου έχασα την μπάλα. Δεν πολυκατάλαβα ποια ήταν ακριβώς η δύναμή της που ήταν πιο ισχυρή απ’ ου εχθρού και πως εμφανίστηκαν στη σκηνή οι φίλες της. Βγήκαν από μέσα της; Τις κάλεσε άθελα της αντί για τον αέρα που θα την εξαντλούσε; Εκτός απ’ αυτό το σημείο, ένιωσα μετέπειτα την ένταση της και το τέλος ήταν εκπληκτική κορύφωση. Ακόμα ακούω το τελικό ουρλιαχτό της και παίζει στο μυαλό μου σαν ταινία. Μπράβο!

 

8. Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΡΑΜΝΟ ΜΠΟΡ

Μου άρεσε η κωμική περιγραφή της αρχής και εκτιμώ τους γραφιάδες που δημιουργούν χαρακτήρες που θέλω να τους σπάσω στο ξύλο, όπως τον Ελίστρατο. Ευτυχώς το έκαναν οι δαίμονες για μένα οπότε έλαβα το αίσθημα της κάθαρσης απλά θα ήθελα λίγο περισσότερο  περιγραφή των δαιμονίων, τι είναι αυτά, γιατί βγαίνουν, τι κάνουν. Νομίζω επειδή όπως ανέφερες είναι το πρώτο σου fantasy, το φοβήθηκες και δεν το ανέπτυξες πολύ. Μάλλον μίσησα μέσα σε λίγες γραμμές τον τραγόπαπα και τους δικούς του που ήθελα περισσότερο αίμα. Και πίστεψε με δεν είμαι του τρόμου οπότε σου δίνω έξτρα ποντάκια γι αυτό που μου προκάλεσες!

 

9.ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

Δεν έχω ξαναδιαβάσει γραπτό σου, μόνο τα άρθρα σου… Εντάξει  πλέον μπορείς να με υπολογίσεις για φανατική σου groupie! Πως το καταφέρνετε αυτό το λεξιλόγιο μέσα σε λίγη ώρα; Τι θαυμαστός πλούτος συναισθημάτων! Θαυμάσιος λυρισμός, επική μάχη και δίδαγμα συνάμα! Υποκλίνομαι!

 

10.   ΤΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ

 Όμορφη εισαγωγή, άργησα λίγο να συλλάβω τα τεκταινόμενα βέβαια, όμως με εξέπληξε το ευφάνταστο στοιχείο που είχες με τον ψηφιακό εκτυπωτή. Μου θύμισε λίγο επεισόδιο Black Mirror. Πολύ έξυπνη η προϋπόθεση που θέτεις στον χαρακτήρα για τον οραματισμό με κρυφό νόημα που θα πρέπει να εντοπίσει ο αναγνώστης. Εσωτερική ψυχολογία με πλούσια δόση επιστημονικής φαντασίας! Εξαιρετικά καλό!

 

 

 

[GewDrkns]

Όπως με πληροφόρησαν και είδα και μόνη μου βέβαια, πρέπει να γράψουμε αναλυτικά για τις ιστορίες και όχι όπως έγραψα στο προηγούμενο (Για όλα φταις εσύ Elgalla το ξέρεις ήδη :Ρ).

Spoiler

 

1.      Σ’ αλάτι και μεσονυχτιά - Ναρουάλις 

Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Για αρχή έχω να πω πώς μου άρεσε πολύ το κλείσιμο. Έπειτα ήταν κάτι περίεργο καθώς δεν έχω συνηθίσει να διαβάζω κάτι γραμμένο με αυτόν τον τρόπο. Στην αρχή ήταν περίεργο όπως είπα και έπειτα μπορώ να πω ότι θέλω να ξανά διαβάσω κι άλλα πράγματα σε αυτό το στυλ. Η ιστορία γενικά μου προκάλεσε έντονα συναισθήματα. Και έμεινα άφωνη όταν συνειδητοποίησα ότι αυτό γράφτηκε σε τόσο λίγη ώρα.

 

2.      Αφεγγάρωτη νύχτα – Ballerond

Αν και σου τα έχω ήδη πει. Πραγματικά ο τρόπος που γράφεις με κεντρίζει και δεν με αφήνει να σταματήσω το διάβασμα πριν τελειώσει αυτό που έχεις γράψει (και πάντα θέλω κι άλλο. Κάνε κάτι γι' αυτό). Μου άρεσε η ιστορία και θέλω να δω και την συνέχεια. Μπορεί να κόπηκε λίγο απότομα όμως αυτό μόνο περισσότερη αγωνία και ενδιαφέρον μου προκάλεσε! Επίσης μία ψήφος μου ήταν δική σου.

 

3.      ΤΟ ΚΡΙΝΑΚΙ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ – Neraidoni

 Θέλω να πω ότι ήταν από τις ιστορίες που συνδυάζουν τόσο ωραία κάτι παραμυθένιο με κάτι αρκετά απάνθρωπο και σκληρό όπως είναι ο πόλεμος. Η γραφή μου άρεσε πάρα πολύ και η ιστορία άλλο τόσο. Με ενόχλησε λίγο το τέλος, μου φάνηκε κάπως απότομο και πολύ παραμυθένιο. Πιστεύω όμως ότι γενικά ήταν πολύ καλό.

 

4.      Λευκή Πόλη – Nienor

 Επιτέλους έφτασα σε σένα! Ήταν η ιστορία που ενώ ήμουν στην μέση σχεδόν είχα αποφασίσει ότι θα ψηφίσω πρώτη. Θέλω να διαβάσω πραγματικά κι άλλα δικά σου κείμενα. Δεν ξέρω τι με ενθουσιάζει πιο πολύ. Το πώς μου περνάς μηνύματα; Τα συναισθήματα που μου προκαλείς; Η ιστορία που πραγματικά μου άρεσε απίστευτα πολύ και θέλω και εγώ να πάω σε αυτήν την πόλη! Ή ο τρόπος που γράφεις; Με κέρδισες σε όλα και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Χίλια Μπράβο!

 

5.      Η μυρωδιά του Πατέρα – Morfeas

Χεχε αν και δεν μπορείς να πεις το όνομά μου ( Γεωργία για να είναι και πιο εύκολο :Ρ και να συστηθώ). Ήσουν ένας από αυτούς που ψήφισα επίσης. Όταν τελείωσα την ανάγνωση από το κείμενο σου ένιωσα πολλά πράγματα και αυτό μου άρεσε. Ο τρόπος που έγραφες με έκανε να αισθανθώ την κοπέλα και η όλη ιδέα μου φάνηκε συναρπαστική. Θέλω να διαβάσω πραγματικά κι άλλα δικά σου κείμενα και να δω αν θα νιώσω με την ίδια ένταση συναισθήματα όπως ένιωσα σε αυτό.

 

6.      Ένα γράμμα για τον πατέρα – Elli

Να σου πω ότι ήθελα τουλάχιστον δέκα λεπτά έπειτα για να συνεχίσω το διάβασμα των υπόλοιπων ιστοριών μετά τη δική σου. Ένιωθα σαν μαχαίρι την κάθε πρόταση και ήταν πραγματικά κάτι που διάβασα και παρά το πόσο πόνεσα, το απόλαυσα. Ο μόνος λόγος που δεν σε ψήφισα ήταν γιατί δεν είχε το στοιχείο του φανταστικού που είχε ζητηθεί, όμως θα το διαβάσω ξανά και ξανά γιατί ειλικρινά μου άρεσε. (Για προσωπικούς λόγους. Με έκανες και έκλαιγα, πραγματικά. Έπρεπε να στο πω).

 

7.      Άτιτλο – Gew

 

8.      Η γυναίκα του Ράμνο Μπορ – Γιώργος

 Αν και δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο δικό σου έμεινα άφωνη με τον τρόπο που βγάζεις τόση ένταση και χαρακτήρα μέσα στο κείμενο από τις πρώτες μόνο λέξεις. Η ιστορία, η αλήθεια είναι ότι με έκανε να νιώθω πως μου λείπει το κίνητρό του. Μου άρεσε πολύ που στο τέλος έγραψες ότι του έβγαλαν τα μάτια. Ειλικρινά, ενώ πριν λίγες σειρές με είχες λίγο χάσει εκεί με κέρδισες.

 

9.      Καμάρι του Βασιλιά – elgalla

 Όπως λέει και ο τίτλος σου. Καμάρι μου! Ξέρεις πολύ καλά πόσο πιστή φαν σου είμαι και πόσο λατρεύω τον τρόπο που γράφεις, σκέφτεσαι και εκφράζεσαι. Μέσα από το κείμενο, όπως σου είπα, μόνο οι πρώτες σειρές με έχασαν έπειτα ήμουν εκεί να απολαμβάνω κάθε λέξη σου. Το όλο νόημα ήταν υπέροχο όπως σε κάθε σου γραπτό. Έχω να πω ένα πράγμα και εσύ ξέρεις. Ότι και να διαβάσω από εσένα απλά ανοίγει κάτι μέσα μου και όταν κλείσει δεν είμαι ποτέ ξανά το ίδιο άτομο! Εννοείται πως η μία από τις ψήφους μου ήταν δικαιωματικά δική σου. Α, ξέχασα να σου το πω αυτό, ήθελα μόνο να καταλάβω τον χώρο γύρω της καλύτερα γιατί μου ήρθε πολύ απότομο που πετάχτηκε έτσι το κοριτσάκι.

 

 10.  Το πιο πολύτιμο δώρο – Ιρμάντα

Θυμήθηκα ακριβώς γιατί όταν έκλεισα το Έξι ιστορίες για μικρούς σάτυρους είχα εντυπωσιαστεί τόσο. Βέβαια ήταν πολύ μικρό και σε ένα σημείο χάθηκα το διάβασα δύο φορές, αλλά συνεχίζει να μου αρέσει. Θα ήθελα να το δω ολοκληρωμένο.

 

 

Τώρα θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους που αν και πρώτη μου φορά ένιωσα πολύ όμορφα και σκοπεύω να συνεχίσω να είμαι στην παρέα σας και να ανεβάζω κείμενα. Ναι, μην αρχίσεις να μου λες ότι το έλεγες Elgalla το ξέρω.

Έπειτα σας άρεσε πολύ η κοσμοπλασία μου και αυτό με κάνει να νιώθω πραγματικά χαρούμενη! Βέβαια υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που ευθύνεται γι' αυτό το αποτέλεσμα. Αν και δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω από κοντά και μόνο παρακολούθησα το σεμινάριο σου, είμαι πραγματικά χαρούμενη και περήφανη που σου άρεσαν τόσο τα πλάσματα μου καθώς οφείλω σε σένα το πόσο πολύ ασχολήθηκα και αγάπησα τον κόσμο και τα πλάσματα αυτά. Ειλικρινά ευχαριστώ πολύ και εύχομαι να συναντηθούμε κάποια στιγμή, Κιάρα! 

Έπειτα επειδή προκάλεσα ένα μπάχαλο με αυτά που δεν πρόσεξα ιδιαίτερα στο κείμενο. Χιχι! Είπα να σας πω μερικά για όσους θέλουν να ξέρουν για τα πλάσματα  Λοιπόν, ο εχθρός είναι απλά κουκουβάγια, ένα μόνο είδος. Η πρωταγωνίστρια μας είναι δύο είδη όπως και έχουμε δει. Μερικές από τις κοπέλες που εμφανίστηκαν όμως είναι τρία διαφορετικά είδη. Αυτό ήταν που δεν γνώριζε ο εχθρός. Επίσης πραγματικά το ξανά διάβασα και χτυπούσα το κεφάλι μου. Δεν ανέφερα πώς βρέθηκαν εκεί, μπήκαν απλά από την είσοδο, δεν τους είδε κανείς γιατί μία από τις κοπέλες έσβησε τις δάδες με χρήση του αέρα.

Κιάρα, υπόσχομαι να το δείτε κάποια στιγμή ολοκληρωμένο! Και θα βρω οπωσδήποτε ονόματα 

Morfea, εννοείται πώς με τιμάει αυτό!

[Nienor]

21 minutes ago, GewDrkns said:

 

Έπειτα σας άρεσε πολύ η κοσμοπλασία μου και αυτό με κάνει να νιώθω πραγματικά χαρούμενη! Βέβαια υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που ευθύνεται γι' αυτό το αποτέλεσμα. Αν και δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω από κοντά και μόνο παρακολούθησα το σεμινάριο σου, είμαι πραγματικά χαρούμενη και περήφανη που σου άρεσαν τόσο τα πλάσματα μου καθώς οφείλω σε σένα το πόσο πολύ ασχολήθηκα και αγάπησα τον κόσμο και τα πλάσματα αυτά. Ειλικρινά ευχαριστώ πολύ και εύχομαι να συναντηθούμε κάποια στιγμή, Κιάρα! 

 

[Elli Sketo]

Τελευταία θα βγω ε;

Σιχτίρ. 

Πάμε για την άποψή μου:

Αφεγγάρωτη νύχτα - Ballerond

Spoiler

Γιάννη μου άρεσαν πάρα πολύ οι χαρακτήρες σου και ειδικά οι διάλογοι μεταξύ τους. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που βλέπω ότι έχεις βρει επιτέλους ένα στιλ και σιγά-σιγά το υπηρετείς και το δουλεύεις ακούραστα ώστε να το τελειοποιήσεις (νομίζω ότι όλα άρχισαν με το "Από τα λαζάνια στα καζάνια" αλλά μπορεί να κάνω και λάθος). Anyway, μου ξέφυγε λίγο στο τέλος, για κάποιο λόγο η δράση σου με έχασε αλλά μου άφησες τις ποίο έντονες εικόνες. ΕΙΔΙΚΑ η εισαγωγή σου, είναι σα να την έχω δει σε ταινία. 

Μπράβο και μακάρι να βελτιωνόμουν και εγώ με τους δικούς σου ρυθμούς. 

Σ' αλάτι και Μεσονυχτιά - Naroualis

Spoiler

Μου είχες λείψει Ευθυμία και χάρηκα πολύ που διάβασα κάτι δικό σου πάλι. Λυπάμαι αλλά δεν έχω κάτι άλλο να πω - γράφεις πολύ καλά, το ξέρεις, το ξέρουμε, να σε διαβάζουμε συχνότερα πρέπει.

Το κρινάκι της άμμου - Neraidoni

Spoiler

Μου άρεσε αρκετά το ότι θύμιζε παραμύθι από αυτά τα κλασσικά που έχουμε συνηθίσει - κάτι πολύ δύσκολο όταν προσπαθήσει κανείς να το κάνει εσκεμμένα και το λέω αυτό γιατί νομίζω ότι εδώ σου βγήκε κατά λάθος. Άσχετα με το αν το ήθελες ή όχι είναι ένα όμορφο και ευχάριστο ανάγνωσμα αν και είχε πολύ χολιγουντιανό τέλος. Φυσικά, θα ήθελα να προσθέσω ότι αν το πειράξεις λίγο ίσως θα μπορούσες να τονίσεις παραπάνω την οπτική γωνία των παιδιών και να το κάνεις τελείως παραμυθένιο (και εκεί κολλάει το τέλος - κάτι σαν το τέλος της Χιονάτης που ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα) ή θα μπορούσες να κάνεις το αγαπημένο μου - άλλα να συμβαίνουν και άλλα να αντιλαμβάνεται ο πρωταγωνιστής σου ότι συμβαίνουν. Καλή τύχη, κάνε ότι καταλαβαίνεις, μη με ακούς και πολύ, τελευταία θα βγω.

Λευκή Πόλη - Nienor

Spoiler

Ούτε σε αυτό έχω να πω κάτι ιδιαίτερα εποικοδομητικό - αλλά θα προσπαθήσω γιατί ξέρεις τι λένε για τις απόψεις… Το ξέρεις ότι γράφεις και εσύ πολύ πολύ καλά αλλά έχω παρατηρήσει ένα trend σε αυτά που διαβάζω (μη με βαρέσεις) μου θυμίζεις πολύ τον @Myyst. Γράφεις πολύπλοκα και λυρικά - τόσο λυρικά που πολλές φορές είναι δύσκολο να σε ακολουθήσει ο αναγνώστης σε όλα τα επίπεδα. Για εμένα η (απόλυτη) επιτυχία θα ήταν να διατηρήσεις τον λυρισμό σου αλλά να κάνεις το μήνυμα πιο προσιτό. Δύσκολα θα βρεις αναγνώστες που θα μπουν στον κόπο να διαβάσουν 2-3 φορές αυτά που έχεις γράψει για να απορροφήσουν απολύτως τα μηνύματα σου.

Από την άλλη μπορεί και εγώ να είμαι λίγο γρόνθος και να τα θέλω όλα έτοιμα. Τι να πω, θα ήθελα να σε ψηφίσω γιατί αυτό είναι το σωστό έτσι που γράφεις πανάθεμα σε αλλά αυτή τη φορά νομίζω ότι σε προσπέρασε για λίγο (στα μάτια μου πάντα) η Αταλάντη. 

Η μυρωδιά του πατέρα - Morfeas

Spoiler

Νικόλα ήσουν πολύ πολύ καλός και ευχάριστος όπως πάντα. Και το δικό σου τέλος μου φάνηκε cheesy - θέλω να πω, βλέπω ότι όπως έχεις γράψει αν είχες χρόνο δεν θα άλλαζες το τέλος αλλά ίσως του έδινες λίγο χώρο για να μας έρθει πιο μαλακά. Δεν ξέρω, νομίζω ότι θα ήθελα να λήξει κάπως αλλιώς. Αυτό το περίμενα. Δυνατές εικόνες, όμορφοι χαρακτήρες και ένα props για την σκηνή του φλεγόμενου δάσους στο τέλος - σχεδόν μύρισα το καμένο ξύλο.

Άτιτλο - GewDrkns

Spoiler

Αυτό δεν μου άρεσε τόσο πολύ. Δεν ήταν κακό per se (είναι και που όλοι οι άλλοι είναι τόσο αναθεματισμένα καλοί) αλλά σίγουρα εντόπισα περισσότερα λάθη από ότι στα υπόλοιπα διηγήματα. Πολλά από όσα ανέφερες στο post σου με κάλυψαν και στην τελική αυτό που είπε η Κιάρα είναι σωστό (ότι δηλαδή παίζουμε ώστε να έχουμε την πρώτη ύλη, μαζί και σχόλια, για να ολοκληρώσουμε ένα καλό μικρό διήγημα). Καλωσόρισες και ελπίζω να σε ξαναδούμε.

Η γυναίκα του Ράμνο Μπορ - Γιώργος77

Spoiler

Γιώργο, καλέ μου, είσαι απίθανος. Το ξέρεις ότι γουστάρω το τρελό σου ύφος, τους διαλόγους, την αμεσότητα και το ωμό ισοπεδωτισμό σου. Οκ το τέλος είναι λες και σου είχαν βάλει πιστόλι στον κρόταφο και σου φωνάζανε “να το κλείσεις το ριμάδι” αλλά αυτά έχει το ffl και τα λοιπά. Ευχαριστώ που έγραψες και σ' αγαπώ με πάθος.

Kαμάρι του βασιλιά - elgalla

Spoiler

Κλασσική, αξιοπρεπέστατη και ολόσωστη Αταλάντη. Με εκνευρίζετε που βγάζετε τόσο καλά κείμενα τόσο εύκολα. +1 στο σχόλιο της Κιάρας για το Δάκρυ και +1 για το πλοπ.

Το πιο πολύτιμο δώρο - Ιρμάντα

Spoiler

Καλό, το ξέρουμε όλοι ότι μπορείς να γράψεις και πολύ καλύτερα. Δε με χάλασε όμως, ούτε με κούρασε ιδιαίτερα και το διάβασα ευχάριστα. Πιστεύω ότι έχει ζουμί και αξίζει να το δουλέψεις κι άλλο και να μη το βάλεις στο “Συρτάρι”.

Και κάπου εδώ ήθελα λίγο να αποσπάσω την προσοχή όλου το φόρουμ και να ανοίξω μια συζήτηση φιλοσοφικού περιεχομένου η οποία θα σας σπάσει τα νεύρα, θα σας κάνει να με μισήσετε, θα καταλήξετε στο να θέλετε να με λιθοβολήσετε και (φυσικά) δε θα βγάλετε άκρη ποτέ.

Βλέπω μία γενικευμένη διάθεση ενάντια στην ιστορία μου γιατί μερικοί-μερικοί λένε ότι “δεν έχει στοιχεία φανταστικού”. Ήθελα να ρωτήσω: Τι εστί φανταστικό; Όταν λέτε ότι η ιστορία μου ήταν πολύ καλή, φανταστική θα έλεγε κανείς, δεν την κάνει “φανταστική”;

Ας δούμε για παράδειγμα αυτά τα δύο οχήματα:

 

Το ένα είναι ποδήλατο άρα έχω δίκαιο.

Έχω σπουδάσει Πρακτικός Πυροτεχνουργός με PHD στην Εφαρμοσμένη Βιβλιοδεσία με Φύκια. Τέλος μη ξεχνάτε ότι βλέπω φανταστικές ρεαλιστικές ταινίες άρα κάτι θα ξέρω παραπάνω από εσάς.

Κατέληξα στο ότι το δικό μου φλασάκι ήταν τόσο καλύτερο από τα δικά σας που απλά θα χρειαστεί να το ψηφίσω τέσσερις φορές.

Νταξ. Βγήκα εκτός θέματος.

ΣΤΑΥΡΩΣΤΕ ΜΕ! 

Edited February 28, 2018 by Elli Sketo

[Ballerond]

@Elli Sketo: Εμένα ήταν τόσο χάλια που ούτε μερικά σχόλια αξίζω;;

[Elli Sketo]

4 minutes ago, Ballerond said:

@Elli Sketo: Εμένα ήταν τόσο χάλια που ούτε μερικά σχόλια αξίζω;;

Ναι.

Καλά όχι. Τα σκ@τωσα με τα εντιτ και τα κουόουτ που τα δικά σου τα έσβησα καταλάθος... Κάτσε να τα γράψω πάλι 

περίμενε τρώω πίτσα

Edited February 28, 2018 by Elli Sketo

[alinana]

να ψηφίσω τέσσερις ιστορίες και να στενοχωριέμαι μετά που δεν ψήφισα τουλάχιστον άλλες δύο; τρεις;;

Πριτς.

έτσι που τα κάνατε να ψηφιστείτε μόνοι σας  

[Morfeas]

Προφανώς και δεν γινόταν να χάσω την ευκαιρία να σου απαντήσω, ούτε πρώτη φορά θα είναι ούτε η τελευταία, @Elli Sketo.

Στο έχουμε εξηγήσει ξανά και ξανά, αλλά μάλλον δεν λες να καταλάβεις: φα-ντα-στι-κό, η λογοτεχνία της υπέρβασης. Στο είπαμε στον διαγωνισμό (άμα έχει σεξ δεν είναι σάι-φάι και γενικά Μπέρβερλι Χιλς, τελεία και παύλα, γι' αυτό και πήρες και τη θέση που πήρες στον σάι-φάι διαγωνισμό, πλιζ ιτ μάι νταστ), θα στο ξαναπούμε κι εδώ. Επίσης, δεν μας ενδιαφέρουν τα πτυχία σου, μπορεί να είσαι μια εξαιρετική πυροτεχνουργός (ακόμη δεν μας έχεις στείλει τη διπλωματική σου btw), μπορεί να πλέκεις φύκια σαν μια νέα Κοκό Σανέλ (την έκθεση ακόμη την αναμένω, πάλι btw), αυτό δεν έχει καμία σημασία, όμως. Ναι, το ξέρουμε ότι είσαι φοβερή ποδηλάτισσα, αλλά γκες γουάτ, πάλι δεν έχει καμία σχέση. Μετά από κάθε ffl η ίδια ιστορία, κάπου έχει αρχίζει και κουράζει. Δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω τίποτα, Μορφέας over and out.

Υ.Γ. Κι επειδή έχουμε και καινούριους που δεν θα πιάσουν τις αναφορές, don't worry, be happy!

Edited February 28, 2018 by Morfeas

[Ballerond]

Σας αγαπάω. Τέλος.

[Elli Sketo]

Φίλε @Morfeas,

Σε παραπέμπω σε αυτό το λινκ της βικιπεδίας: https://en.wikipedia.org/wiki/Fantastico_(supermarket_chain)

Όπως βλέπεις το “Φα-ντα-στι-κο” είναι αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ και επειδή τα Σούπερ Μάρκετ πουλάνε φύκια αλλά όχι βόμβες δε μπορείς να καταλάβεις το επίπεδο της διαλεκτικής μου.

Με λυπεί αυτό καθώς αισθανόμουν ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε σε απλοϊκό έστω επίπεδο.

Edited February 28, 2018 by Elli Sketo

[elgalla]

Είστε βλαμμένα, αλλά σας αγαπώ.

[jjohn]

Ε.. μέχρι πότε ψηφίζουμε;  

Αν δεν έχει έρθει το βιβλίο μου σήμερα, παίζει να κάτσω να σας διαβάσω. Αν έχει έρθει, έτσι όπως πάει το πρόγραμμα μου,  καλό Πάσχα

[elgalla]

Μεχρι δευτέρα νομίζω, μια βδομάδα πρέπει να είναι.

[jjohn]

Κάντε βουντού να μην έρθει το βιβλίο μου τότε!

ΟΚ... Θα   προσπαθήσω να διαβάσω ό,τι μπορέσω σήμερα και το Σάββατο 

[Nienor]

Ε, άντε, τα κατάφερα, τα έριξα κι εγώ. Αλλά δε μου άρεσε να ξέρετε, μου πέσανε λίγες οι 4.  Την άλλη φορά θα αιτηθώ για 9

Έδωσα από μία σε Ναρού (αχ, Ναρού), Ελγκάλα (για το πλοπ φυσικά, δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος) και Νικόλα (έτσι για να μην κλαις, καθόλου δε μου αρέσει να σε στεναχωρώ :P) (αυτά ήταν τα εύκολα) και την άλλη στην Έλλη, γιατί έχει δίκιο, το ένα είναι ποδήλατο, γιατί διαγωνισμός χωρίς μια συζήτηση για τη φύση του φανταστικού είναι λίγο άγευστος, γιατί είμαι θετικά προκατειλλημένη (ναι, ρε γίνεται) απέναντι στα φύκια, (οκ, θα σοβαρευτώ) για να σου δώσω κάτι πίσω για αυτό που διάβασα, ρε φοβερό πλάσμα, γιατί εκτός κόνσεπτ δεν έχω ξαναψηφίσει ποτέ (κι ούτε και σκόπευα, με κατέστρεψες :P ). Εξάλλου όλους θα σας αδικούσα, οι ιστορίες αξιζουνε πολύ παραπάνω από ένα κλικ στο πινακάκι. Τι να λέμε τώρα, μπράβο μας, ρέι

[Naroualis]

Οκέι, λίγα σχόλια. Ελπίζω να μην στεναχωρήσω κανέναν, αλλά αν, λέω ΑΝ, να μου την πέσετε κανονικά και με το νόμο, ναι;

 

Spoiler

Σ' αλάτι και μεσονυχτιά – Naroualis

Ήθελα μόνο να πω πως κάθε λέξη βγήκε από μέσα μου, όπως λέει κι η Κιάρα, χωρίς να σκεφτώ. Δεν είχα δει κανόνα περί ακριβούς χρήσης των λέξεων, οπότε δεν το κούρασα όσο θα έπρεπε. Επίσης, χάρηκα τόσο πολύ που κατάφερα κάτι μετά από τόσον καιρό! Μου είχατε λείψει πολύ!

Αφεγγάρωτη νύχτα – Ballerond

Μωρέ, παιδί μου, αφεγγάρωτη; Όχι αφέγγαρη; :P Γενικά δυσκολεύτηκα να το διαβάσω. Με μπέρδεψαν κάποια πράγματα, με πεδίκλωσαν κάποια άλλα. Ας πούμε, στην πρώτη –βιαστική– ανάγνωση, μου είχε φανεί πως η Έλενορ ήταν εκεί μαζί τους. Στη δεύτερη ανάγνωση, πως ο Ράντικ είχε βγει από τη σπηλιά κι είχε ξαναγυρίσει μετά από χρόνια. Λογικά υπάρχει κάτι που ενώνει τις κουβέντες του πλάσματος στην πύλη με την Ελενορ αλλά δεν το βλέπω.

Το κρινάκι της άμμου – Neraidoni

Καλωσόρισες, κορίτσι, στην παρέα. Και με όμορφη προσπάθεια. Παραμυθιακό μοτίβο μέχρι τέλους, αυτό το έχεις. Σου λείπει εξάσκηση στη γραφή σου, να την κάνεις πιο στεγνή, να βρεις μία λέξη για κάθε τρεις (πχ, η μικρή δεκαεξάχρονη κοπέλα να γίνει απλά δεκαεξάχρονη –ξέρεις ότι είναι μικρή και ξέρεις ότι είναι κορίτσι, άρα οι άλλες δύο λέξεις είναι περιττές, βαραίνουν το κείμενο και το κάνουν να πλατειάζει επεξηγηματικά χωρίς λόγο) και να δυναμώσεις έτσι το γραπτό σου.

Λευκή πόλη – Nienor

Κορίτσι, ό,τι και να πω, γουέλ, το έχεις πει εσύ καλύτερα. Οπότε, τι μου μένει να πω; Μόνο ευχαριστώ για ετούτο το ταξίδι, που σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να το πούμε. <3

Η μυρωδιά του πατέρα – Morfeas

Μπορώ να ξεκινήσω αυτές τις δυο κουβέντες με την φράση: «Δείτε το πριν το κατεβάσουν! Τι μας κρύβει ο Μορφέας; Γιατί η πρωταγωνίστρια του έχει εβραϊκό όνομα; Γιατί οι κακοί του είναι οι ακαιοί; Δηλαδή οι Αχαιοί είναι οι κακοί και οι Εβραίοι είναι οι καλοί; Τι λένε για όλα αυτά τα πρωτόκολλα της Σιών;»

Αλλά δε θα το κάνω. :P

Γενικά δεν είμαι σίγουρη για το κείμενο. Το διάβασα δύο φορές, μια βιαστικά, να φτάσω στο τέλος και μια πιο αργά, να καταλάβω. Έπρεπε να τα πάρω με την πρώτη, όμως, δεν τα κατάφερα. Κάτι λείπει. Όχι ακριβώς το συναίσθημα, σίγουρα όχι το συναίσθημα. Ούτε και το χρώμα. Δεν ξέρω τι, κάτι. Σωθήκαμε, θα μου πεις, αλλά… ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να πω.

Ένα γράμμα για τον πατέρα - Elli Sketo

Πανάθεμά σε. Αυτό, τίποτε άλλο.

Άτιτλο – GewDrkns

Δεύτερο καλωσόρισμα, κι αν έχω καταλάβει καλά, είναι ΓεώΝτάρκνες; Με το δεξί!  Λοιπόν, στην ιστορία σου βλέπω κάτι που το έχεις σκεφτεί από πολύ καιρό, έτσι δεν είναι; Είναι γνωστή σου η μυθοπλασία –κι είναι και όμορφη, για μια στιγμή (ψέματα, για πολλές στιγμές) ζήλεψα τους πολλαπλούς ανθρώπους σου που φέρουν και σημάδια της πολυπλοκότητάς τους. Με μπέρδεψαν όμως δύο πράγματα: πρώτον το μέρος (όσο κι αν το πάλεψα δεν κατάφερα να καταλάβω τίποτε από το σημείο στο οποίο γίνονται όλα αυτά) κι δεύτερον το ότι για όλο αυτό τον χαμό δεν κατάφερα να βρω μια αιτία. Δεν κατάφερα να βρω τι είναι αυτό το οποίο έφερε την Αρμάντα εκεί και όλους τους υπόλοιπους να της την πέσουν. Μοιάζει, και είναι, μια απομονωμένη σκηνή από κάτι μεγαλύτερο κι αυτό νομίζω της κόβει πολύ περισσότερο απ όσο θα της άξιζε (της ιστορίας).

Η γυναίκα του Ράμνο Μπορ - Γιώργος77

Εμ, ναι, αυτό… μου άρεσε; Μου άρεσε πολύ; Ειλικρινά, αν είχες λίγο περισσότερο χρόνο να το ψωμώσεις εκεί προς το τέλος, παίζει να μου άρεσε πάααρα πολύ. Είναι λίγο άνισο όπως είναι (και προς Θεού, αυτά τα λέω για να τα δεις στο δεύτερο πέρασμα, όχι για να μειώσω το πόσο μου άρεσε), γιατί η εισαγωγή είναι πολύ μεγαλύτερη από την ίδια τη δράση ή το κλείσιμο. Άλλη μια φορά. Μου άρεσε. Χωρίς ερωτηματικά. Πολύ.

Καμάρι του Βασιλιά – elgalla

Ω! Καλά το πήγες ως ένα σημείο και μετά… με άφησες στον αέρα! Ούτε μου είπες τι ήταν το πλάσμα, ούτε τι θα κάνει η Σαχνάζ. Όχι ότι είναι κακό αυτό, αλλά… Κάποιες φορές με τσακίζει η ασάφεια.

Το πιο πολύτιμο δώρο – Ιρμάντα

Εντάξει, ξεκίνησες μια χαρά. Μου λείπει η συνέχεια και το τέλος, πάει να πει «τα επιθυμώ». Θα το προσπαθήσεις;

Όπως θα είδατε, πολλά πράγματα δεν κατάλαβα και κάθε κείμενο το διάβασα δύο φορές, κάποια και τρίτη. Είτε ξεκούτιανα πλέον και μη με ξεσυνερίζεστε, είτε κάποιος πειράζει τα κείμενα όταν τα αποθηκεύω στον υπολογιστή μου, κρυφά από μένα για να με μουρλάνει.

[Nienor]

47 minutes ago, Naroualis said:

Όπως θα είδατε, πολλά πράγματα δεν κατάλαβα και κάθε κείμενο το διάβασα δύο φορές, κάποια και τρίτη. Είτε ξεκούτιανα πλέον και μη με ξεσυνερίζεστε, είτε κάποιος πειράζει τα κείμενα όταν τα αποθηκεύω στον υπολογιστή μου, κρυφά από μένα για να με μουρλάνει.

Φυσικά και δεν ξεκούτιανες, απλώς προφανώς έχεις καιρό να παίξεις φφλ και το μυαλό σου έχει λίγο ξεχάσει να συμπληρώνει τα κενά κατά βούληση χαχαχαχα

[alinana]

Καλημέρα και από μένα! Ψήφισα, οπότε θα πω και δυο λόγια...

είναι η δεύτερη φορά που ψηφίζω στο φόρουμ και έτσι δεν ξέρω ακριβώς πώς πρέπει να το κάνω

και αυτή τη φορά δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Λίγο πολύ, όλες οι ιστορίες σας μου άρεσαν

και πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί που γράφτηκαν τόσο όμορφα κείμενα σε τόση λίγη ώρα, κυρίως ζήλεψα την ετοιμότητα,

πότε στο καλό πρόλαβε να σχηματιστεί η ιδέα, να γίνει λέξεις με δομή και να πληκτρολογηθεί, χωρίς δεύτερες ματιές, χωρίς διορθώσεις...

σας αξίζουν πολλά πολλά συγχαρητήρια!!!

όπως και στον διαγωνισμό εφ πριν λίγες μέρες προσπάθησα να συνθέσω το πόσο μου άρεσε κάθε κείμενο με το κατά πόσο ανταποκρινόταν στο είδος και το θέμα πριν αποφασίσω, έτσι κι εδώ προσπάθησα να δω μέσα στο πλαίσιο του ffl την γενικότερη εικόνα.

θα ομολογήσω επίσης ότι βοηθήθηκα από το γεγονός πως τρεις πολύ καλές ιστορίες ισοψηφούσαν στην πρώτη θέση, θα μου πείτε είναι δίκαιο που τις άφησες απ έξω; θα σας πω πως δεν είναι αλλά από την άλλη, είχα ιστορίες που ήθελα πολύ να τις ψηφίσω και δεν μου άρεσαν λιγότερο.

έτσι, έδωσα τις ψήφους μου: στο φλασάκι της Ιρμάντα επειδή ήθελα να το κάνω από την πρώτη στιγμή που το διάβασα το ίδιο βράδυ. μου άρεσε πολύ και δεν το βρήκα προσωπικά τόσο ατελές, σίγουρα μπορεί να απλωθεί, αλλά στη συγκεκριμένη περίσταση δεν ψάχνω για διήγημα και για φλασάκι μου κάνει, ήταν πρωτότυπο, με ιντριγκάρισε, ήταν μια πολύ καλή ιδέα και συνάμα πολύ καλογραμμένο.

στην ιστορία του Ballerond επειδή ένιωσα την αγωνία να ολοκληρωθεί μέσα στον περιορισμένο χρόνο και τα κατάφερε αρκετά καλά, επειδή δηλαδή μου άφησε το άρωμα εκείνης της βραδιάς... (αλήθεια, γιατί δεν οργανώνονται συχνότερα τα ffl; είναι υπέροχα και όταν μάλιστα δίνουν τόσο όμορφα αποτελέσματα...) και κυρίως επειδή ήταν η ιστορία που χρησιμοποίησε καλύτερα τις λέξεις, όλες οι λέξεις που δόθηκαν ήταν τα βασικά στοιχεία, ο ίδιος ο κορμός της ιστορίας!

στη Γυναίκα του Ράμνο Μπορ του Γιώργου γιατί λάτρεψα την αφήγηση από την αρχή και με ταξίδεψε στο γνώριμο ύφος του (ναι πρόλαβα να μου γίνει γνώριμο και μένα!) δύσκολα αντιστέκομαι σε τέτοια κείμενα.

και στην Λευκή πόλη που είναι κατά την γνώμη μου μία από τις πιο όμορφες ιστορίες, με υπέροχους συμβολισμούς και αυτή... και ήταν επίσης ένα από τα πιο αυθόρμητα αποτελέσματα όπως έφτασε σε μένα... φαντάστηκα την Κιάρα να παίρνει το μολυβάκι της (αν και ξέρω πως έβαλε τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο εγώ βλέπω την άλλη εικόνα) και να αρχίζει να αραδιάζει σκέψεις και λέξεις σαν να ανέβρυζαν από κάποια μυστική πηγή και να μην σταματάει μέχρι που στην άνυδρη λευκή σελίδα της να σχηματιστεί ποταμός σε χνάρια που από πριν ήταν πολύ βαθιά χαραγμένα...

έτσι ψήφισα  και οι υπόλοιπες ιστορίες μου άρεσαν όμως πολύ.

με συγκίνησε κι εμένα το κείμενο της Έλλης και αγάπησα την επιλογή της λιτής γραφής.

Ναρουάλις η δική σου ιστορία ήταν μοναδική! ναι δεν έκανε καλή χρήση στις λέξεις αλλά γενικότερα τι σημασία έχει; ήταν μια ολοκληρωμένη σε όλα της διήγηση. ένιωσα σαν να είμαι στο χωριό, πιτσιρίκι, όλοι μαζεμένοι στη ρούγα, ο ουρανός από πάνω μου γεμάτος αστέρια και εγώ να λογοκοιμάμαι ενώ οι γηραιότεροι διηγούνται θρύλους μιας αλλης εποχής, μιας άλλης εποχής και οι ίδιοι... ιδιαίτερη και πανέμορφη η γλώσσα που χρησιμοποιείς.

Το κρινάκι της άμμου ήταν και αυτό ένα γλυκύτατο και ολοκληρωμένο παραμύθι. Καλώς όρισες!

Η μυρωδιά του πατέρα ήταν απίστευτα καλογραμμένη ιστορία, ήταν η πρώτη που διάβασα και μου έκανε τόση εντύπωση για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Θερμά συγχαρητήρια! θα προτιμούσα άλλο τέλος για να πω την αλήθεια αλλά αυτό δεν είναι θέμα, αυτό που ουσιαστικά δεν με βοήθησε ήταν ότι μου έλειπαν κάποια στοιχεία, σαν να ήταν, δεν ξέρω, ίσως να κάνω λάθος, κομμάτι από κάτι μεγαλύτερο, μια ήδη εξελιγμένη κοσμοπλασία... (έπαιξε τον ρόλο του ότι δεν ψήφισα και τρικομματικά για να σου είμαι και απολύτως ειλικρινής)

Το ίδιο και στο Καμάρι του Βασιλιά, ακόμα περισσότερες απορίες προς το τέλος που θα ήθελα να μάθω, ή μπορεί εγώ να μην τα έπιασα όλα, ή μπορεί και να μην έχει σημασία... πάντως ήταν και αυτό εξαιρετικά καλογραμμένο! και επίσης πολύ ενδιαφέρον. θέλω Πολύ δηλαδή να μάθω περισσότερα.

Ομοίως το Άτιτλο της GewDrkns, θέμα με μεγάλο ενδιαφέρον για να το διαβάσουμε σε κάτι μεγαλύτερο που θα δίνει περισσότερες λεπτομέρειες, από ό,τι καταλαβαίνω και αυτό μέρος μιας ήδη σχηματισμένης κοσμοπλασίας. Χάρηκα την συμμετοχή και την γνωριμία με τους ήρωές της πάντως.

Αυτά... οι χειρότερη ιστορία από τις δέκα στέκεται κι αυτή περίφημα! είναι καταπληκτικό γιατί δεν διαφέρει σε τίποτα από διαγωνισμό με μεγαλύτερα χρονικά περιθώρια!

Και θα το ξαναπώ.... ας το κάνουμε συχνότερα...

 

 

[elgalla]

@alinana

Κανονικά το κάνουμε μια φορά το εξάμηνο, αλλά τώρα αργήσαμε λιγάκι. ?

[wordsmith]

2 hours ago, elgalla said:

@alinana

Κανονικά το κάνουμε μια φορά το εξάμηνο, αλλά τώρα αργήσαμε λιγάκι. ?

Εγώ νόμιζα ότι γίνεται κάθε φορά που έχει ο μήνας Τρίτη και 13 (ή Παρασκευή) ή σε κάθε Halloween.

 

[jjohn]

Σόρρυ δε νομίζω να προλάβω να ψηφισω τελικά ( ακόμα και ο Halter αδιαβάστος έμεινε και μιλάμε για βιβλίο οπου κάνει ζογκλερικά και εμφανίζει/εξαφανίζει ολόκληρες οδούς και σπίτια!)  αλλά θα διαβάσω σίγουρα την Πέμπτη! 

Καλή επιτυχία σ'ολους!

Edited March 3, 2018 by jjohn
Πήγα να σας εξαπατήσω!