Jump to content

Κόρμακ ΜακΚάρθυ (Cormac McCarthy)


Steel Guardian
 Share

Recommended Posts

Ο Cormcac McCarthy είναι ένας από τους συμαντικότερους σύγχρονους Αμερικάνους συγγραφείς και έχει γράψει δέκα μυθιστορήματα. Το πέμπτο του μυθιστόρημα  Blood Meridian θεωρείται από πολλούς ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα του 20ου αιώνα, ενώ το τελευταίο του μυθιστόρημα The Road κέρδισε το Pulitzer λογοτεχνίας το 2007.
Τα All the Pretty Horses, Child of God, The Road, No Country for Old Men έχουν όλα μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Περισσότερα για τον συγγραφέα μπορεί να διαβάσει κανείς στο internet.

Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί:
Blood Meridian - Ματωμένος Μεσημβρινός (Εκδόσεις Καστανιώτης), Mατοβαμμένος Μεσημβρινός (Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος)
The Road - Ο Δρόμος (Εκδόσεις Καστανιώτης)
The Border Trilogy:
   1. All the Pretty Horses - Όλα τα Όμορφα Άλογα (Εκδόσεις Καστανιώτης)
   2. The Crossing - Το Πέρασμα (Εκδόσεις Καστανιώτης)
   3. Cities of the Plain - Πεδινές Πολιτείες (Εκδόσεις Καστανιώτης)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Η γνώμη μου για το The Road, όπως την είχα γράψει στο forum:

 

Quote

Cormac McCarthy - The Road/Ο Δρόμος (Εκδόσεις Καστανιώτης)
Πολύ γνωστό βιβλίο και πολύ γνωστός συγγραφέας. Δικαίως θα έλεγα. Είναι πάρα πολύ καλογραμμένο και όταν "χτυπάει" τον αναγνώστη (κάτι που κάνει συχνά) το κάνει πολύ δυνατά. Είναι ζοφερό, συγκινητικό, μίζερο, καταθλιπτικό και συγκρατημένα αισιόδοξο ταυτόχρονα.
Όμως έχει και τα αρνητικά του. Το κυριότερο πως είναι πολύ αργόσυρτο, οριακά δεν έχει υπόθεση κάτι που το κάνει πολύ κουραστικό. Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι (ας μην πω το κόμπλεξ) ας πω η 
παραξενιά του McCarthy σχετικά με τη μορφή του κειμένου. Ελάχιστη στίξη, ελάχιστη παραγραφοποίηση και καθόλου κεφάλαια στο βιβλίο, μέθοδος που απ' ό,τι έχω καταλάβει ακολουθεί πάντα ο συγγραφέας. Όλα αυτά συντελούν στο να γίνει ακόμα πιο δύσκολη και κουραστική η ανάγνωση του βιβλίου, χωρίς κανένας απολύτως λόγο.
Παρά τα αρνητικά αυτά το βιβλίο αξίζει τον κόπο και είναι πάρα πολύ καλό. Σίγουρα θα διαβάσω πάλι κάτι δικό του.

Βαθμολογία: 8.5/10

Και να κάνω και μία ερώτηση. Σκοπεύω να αγοράσω και να διαβάσω το Blood Meridian μέσα στους επόμενους μήνες. Έχει κανείς άποψη ως προς το ποια από τις δύο ελληνικές μεταφράσεις να προτιμήσω και γιατί;

Link to comment
Share on other sites

Ναι. Του Καστανιώτη. Προσωπικά έψαξα και το βρήκα μεταχειρισμένο. Του Ζαχαρόπουλου δε διαβάζεται με τίποτα.
Επίσης, η δομή η στίξη και το στυλ είναι τα ίδια.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Quote

Ναι. Του Καστανιώτη. Προσωπικά έψαξα και το βρήκα μεταχειρισμένο. Του Ζαχαρόπουλου δε διαβάζεται με τίποτα.
Επίσης, η δομή η στίξη και το στυλ είναι τα ίδια.

Σε ευχαριστώ πολύ Solonor, θα ψάξω να βρω την έκδοση του Καστανιώτη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Καλημέρα

Κάποια βοήθεια για την έκδοση του Καστανιώτη. Δεν υπάρχει πουθενά!

Έστω σε βιβλιοθήκες της Θεσσαλονίκης...;

Link to comment
Share on other sites

6 hours ago, achtar said:

Καλημέρα

Κάποια βοήθεια για την έκδοση του Καστανιώτη. Δεν υπάρχει πουθενά!

Έστω σε βιβλιοθήκες της Θεσσαλονίκης...;

Του Καστανιώτη φαίνεται να υπάρχει διαθέσιμο για δανεισμό εδώ. Πάρε όμως τηλ. για επιβεβαίωση πριν τραβηχτείς. 

Link to comment
Share on other sites

Φίλε μου, ευχαριστώ, αλλά απ'ότι βλέπω μόνο "Ο δρόμος" είναι διαθέσιμος. Εκτός αν κάνω κάτι λάθος.

Εγώ ενδιαφέρομαι για το " Ματωμένος Μεσημβρινός" σε μετάφραση Αυγούστου Κορτώ και εκδόσεις Καστανιώτη.

  • Confused 1
Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, achtar said:

Φίλε μου, ευχαριστώ, αλλά απ'ότι βλέπω μόνο "Ο δρόμος" είναι διαθέσιμος. Εκτός αν κάνω κάτι λάθος.

Εγώ ενδιαφέρομαι για το " Ματωμένος Μεσημβρινός" σε μετάφραση Αυγούστου Κορτώ και εκδόσεις Καστανιώτη.

Όχι, εγώ δεν κατάλαβα καλά, συγνώμη. Βρήκα τον Ματωμένο Μεσημβρινό στο metabook αλλά σε εξοργιστική τιμή. Σκέφτηκες να επικοινωνήσεις με εκδόσεις ή τον μεταφραστή μήπως και έχουν κάνα αντίτυπο για πούλημα; Δύσκολο αλλά έχω βρει έτσι ένα- δύο βιβλία ανέλπιστα :)

On topic έχω διαβάσει Δρόμο και Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους. Αμφότερα καλά χωρίς όμως να ΄ήταν κάτι το τρομερό. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που οι ταινίες μου άρεσαν περισσότερο. Το ''Ματωμένος Μεσημβρινός'' -το έχω btw από Καστανιώτη, δεν ήξερα ότι ήταν σπάνιο- μου έχει ξεφύγει. Θα το πιάσω όμως κάποια στιγμή, πρέπει απ' ότι καταλαβαίνω να είναι δυνατό. 

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Όπως έγραψε ο Steel Guardian παραπάνω, τα βιβλία του Μακ Κάρθυ αξίζουν τον κόπο. Το Blood Meridian (or the evening redness of the west) που έχω διαβάσει είναι βίαιο, κακό και τρομακτικό όσο πάει. Και είναι γουέστερν, υποτίθεται.

Είναι πολύ επηρεασμένο από το Moby Dick και από το Paradise Lost, ιδίως τα κομμάτια του τελευταίου που αναφέρονται στον Διάβολο. Θεωρείται από τα αριστουργήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας. Οι περιγραφές των ταξιδιών των ελεεινών πρωταγωνιστών είναι ωραίες και μακρόσυρτες. Μπορεί να είναι αργό σε κάποια σημεία, αλλά επαναλαμβάνω. Αξίζει τον κόπο...

(Στο youtube υπάρχουν βιντεάκια που αναλύουν το βιβλίο. Προσπαθούν δε και να αποκρυπτογραφήσουν τον αινιγματικό επίλογο).

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 9 months later...

879747447_.jpg.81bb94636ff20dd87f8ed4070b18cacd.jpg

Ο επιβάτης

Επιτέλους! Μετά από εννιά ολόκληρα χρόνια διάβασα ξανά βιβλίο του Κόρμακ ΜακΚάρθι. Και μάλιστα αυτό, που μόλις κυκλοφόρησε τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, ενώ εδώ και χρόνια με περιμένουν στη βιβλιοθήκη μου αδιάβαστα το δεύτερο και το τρίτο βιβλίο της Τριλογίας των Συνόρων. Λοιπόν, τόσος καιρός που πέρασε από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του ΜακΚάρθι, είναι ουσιαστικά σαν να τον διαβάζω για πρώτη φορά. Βέβαια, μιλάμε για έναν ΜακΚάρθι στα τελευταία του (πλησιάζει τα ενενήντα ο άνθρωπος!), οπότε νιώθω ότι κάτι έχει αλλάξει: Όπως είπα όμως, είναι σαν να τον διαβάζω για πρώτη φορά, οπότε δεν μπορώ να είμαι και σίγουρος. Μου άρεσε πολύ το βιβλίο. Μου άρεσε η γραφή, η ατμόσφαιρα, η όλη (περίεργη) αίσθηση που μου άφησε στο τέλος η ιστορία, οι παραξενιές του, η τρέλα του, και διάφορα άλλα που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Είναι σίγουρα αρκετά ιδιαίτερο και περίεργο μυθιστόρημα, με ιδιόρρυθμη δομή, φοβερούς διαλόγους και διάφορες φιλοσοφικές προεκτάσεις υπαρξιακής φύσεως. Και εννοείται ότι δεν μπορώ να πω ότι "έπιασα" τα πάντα από αυτά που ήθελε ή δεν ήθελε να πει ο ποιητής, και εννοείται πως είναι από τα βιβλία που σε μια δεύτερη ή τρίτη ανάγνωση μπορεί να πιάσει κανείς αυτά που ίσως έχασε στην πρώτη. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, βρήκα τους περισσότερους διαλόγους τόσο απολαυστικούς και φοβερούς (μερικοί ήταν πραγματικά ξεκαρδιστικοί και κάποιοι άλλοι ιδιαίτερα αλλόκοτοι), τις περιγραφές τοπίων και σκηνικών τόσο υπέροχες και με μπόλικες λυρικές πινελιές, την όλη ατμόσφαιρα τόσο ωραία και υποβλητική, που θα ήθελα να ξαναδιαβάσω κάποια στιγμή το βιβλίο μόνο και μόνο για να απολαύσω εκ νέου όλα αυτά, όχι απλά για να "πιάσω" όσα ίσως δεν έπιασα με την πρώτη ανάγνωση. Πάντως, δεν είναι από τα βιβλία που προτείνω σε όλους, επειδή έχει τις παραξενιές του σε πλοκή, χαρακτήρες και γραφή, και η περίληψη του βιβλίου μπορεί να σε προδιαθέτει ίσως για μια ιστορία μυστηρίου, αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς, ο ΜακΚάρθι ξεφεύγει αρκετά, το πάει αλλού... και αυτό μου άρεσε, μπορώ να πω. Με λίγα λόγια, απόλαυσα τη διαδρομή, από την εκκίνηση μέχρι τον τερματισμό. Και πραγματικά ανυπομονώ να διαβάσω το "Stella Marris", που ολοκληρώνει το μυθιστορηματικό δίπτυχο που ξεκίνησε ο ΜακΚάρθι με τούτο το βιβλίο.

9/10

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Κόρμακ ΜακΚάρθυ (Cormac McCarthy)
  • 5 months later...

37564667_.thumb.jpg.cbe40aaeaf6c30dd315e6567cf61e849.jpg

Τέκνο του Θεού

Για χρόνια αναρωτιόμουν γιατί αυτό το βιβλίο, ένα από τα πιο γνωστά και... διαβόητα βιβλία του μεγάλου Κόρμακ ΜακΚάρθι, δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ στα ελληνικά. Φέτος οι εκδόσεις Gutenberg, να τις έχει καλά ο Θεός, έκαναν τη χάρη στους λάτρεις του συγγραφέα αλλά και στους λάτρεις της σκοτεινής και κατάμαυρης λογοτεχνίας και έβγαλαν αυτό το φοβερό και με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο, άκρως τρομακτικό βιβλίο. Δεν είναι βιβλίο τρόμου, αλλά σίγουρα τρομάζει. Ο κάπως κλινικός και ψυχρός τρόπος που ο συγγραφέας παρουσιάζει την όλη ιστορία, που παρουσιάζει την όλη πορεία του πρωταγωνιστή Λέστερ Μπάλαρντ προς την τρέλα και την παράνοια, με έκανε να ανατριχιάσω ακόμα πιο πολύ. Ο Μπάλαρντ είναι ένας περιθωριακός τύπος, ένας παρίας της κοινωνίας, μιας κοινωνίας σε σήψη, που μετά από ένα γεγονός στην αρχή του βιβλίου (μια βίαιη έξωση από το σπίτι του), μετατρέπεται σε τέρας, το οποίο διαπράττει κάθε είδους φρικαλεότητες. Και το σκηνικό δράσης, το επαρχιακό Τενεσί της δεκαετίας του '60, και πιο συγκεκριμένα τα Απαλάχια, είναι προφανώς το ιδανικό για τέτοιου είδους ιστορίες. Η γραφή του ΜακΚάρθι είναι καταπληκτική, σκληρή, ωμή, σε διάφορα σημεία ίσως πιο ποιητική, γενικά ο συγγραφέας δεν χαρίζει κάστανα, περιγράφει όλα τα άσχημα με ρεαλιστικό και κλινικό τρόπο. Φοβερό βιβλίο, τι να λέμε τώρα. Και εξαιρετική μετάφραση, φυσικά!

9/10

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..