Jump to content

Grand List of Fantasy Cliches


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Ναι! Τώρα, με μερικά πλά βήματα, μπορείς να γίνεις και εσύ ένας επιτυχημένος συγγραφέας! :cool2: Εΰχαριστώ Βάρδε! :book:

Link to comment
Share on other sites

Βλέπεις που σε οδηγώ προς το Δρόμο της Νίκης; :D

 

 

 

Χωρίς πλάκα τώρα, πιστεύετε ότι κάποιος μπορεί να αποφύγει όλα τα κλισέ, ή υποχρεωτικά θα πέσει και σε κάποιο/α κλισέ;

Link to comment
Share on other sites

Το να προσπαθει καποιος να αποφυγει τα κλισε ειναι το ιδιο κακο με το να συμπεριλαμβανει πολλα.

Ενα σχολιο για τη δουλεια.Οι κακοι εχουν δουλους,ενω οι καλοι πιστους υπηρετες-γαι να μην πω οτι πολλες φορες δεν εχουν καν δουλους!Εχει παρεξηγηθει αρκετα η δουλεια στις μερες μας.Στην αρχαια εποχη οι δουλοι ηταν υπηρετες που δεν πληρωνοταν βεβαια αλλα σπανια υπεφεραν.Δεν ηταν φυλακισμενοι καπου.Αν ηθελαν μπορουσαν να φυγουν αλλα να πανε που?Α και κατι για το κλισε που νικα ο αρχαριος ηρωας βετερανους κακους...Ειδατε "Βασιλειο του ουρανου"?Ενας σιδηρουργος νικα αοπλος μια ομαδα βετερανων ιπποτων!!!Ε αυτο κι αν ειναι....Ζηνα και παλι Ζηνα οταν βλεπω κατι τετοια!!

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

Απλά looooooooooooooooool!

 

Ήταν κάτι σαν "never to do" list. Καλός οδηγός για να αποφύγεις διάφορα χαζά. Όχι ότι είναι πάντα κακό να γράφεις για πράγματα συνηθισμένα ή κλισέ. Απλά να μη γράφεις μόνο για να γράφεις. Πιστεύω, αναγκαστικά θα υποπέσεις σε τέτοιου είδους στερεότυπο, εκτός κι αν έχεις συνέχει το νου σου να είσαι εντελώς πρωτότυπος, κάτι φύσην αδύνατο. Ο αναγνώστης πάντως, χαίρεται και με την πρωτοτυπία αλλά και με γνώριμες καταστάσεις με τις οποίες μπορεί να ταυτιστεί. Αν δεν υπάρχει τίποτα που να του θυμίζει τον εαυτό του ή παρόμοια αναγνώσματα, ίσως να βαρεθεί γρήγορα.

 

Γιατί έχω πάλι αυτή την αίσθηση ότι κάπου/κάπως/κάποτε το'χουμε ξαναθίξει το θέμα; :hmm:

Link to comment
Share on other sites

Bardos said:

Χωρίς πλάκα τώρα, πιστεύετε ότι κάποιος μπορεί να αποφύγει όλα τα κλισέ, ή υποχρεωτικά θα πέσει και σε κάποιο/α κλισέ;

 

Αν ταυτίσουμε τα κλισέ με αρχέτυπα και μοτίβα, όπως συχνά ισχύει στο "ανθρώπινο δράμα", τότε ναι είναι αδύνατον να μην πέσει κάποιος σε κάποια στερεότυπα, εξ ανάγκης. Εκτός αν γράφει κάτι πολύ σουρεαλιστικό. Το κακό με τα στερεότυπα είναι πως μερικά είναι τόσο πολύ χρησιμοποιημένα πια που καταντούν βαρετά.

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς πλάκα τώρα, πιστεύετε ότι κάποιος μπορεί να αποφύγει όλα τα κλισέ, ή υποχρεωτικά θα πέσει και σε κάποιο/α κλισέ

 

Θα πέσει όπου τον οδηγήσει η φαντασία και τα βιώματά του. Αν θέλει να πρωτοτυπήσει και "το έχει" μέσα του, τότε τα κλισέ δε θα τον προβηματίσουν! Κατά τη γνώμη μου τα κλισέ δημιουργούνται συνήθως από τις "συγγραφικές παραγγελείες" των εκδοτών και των οίκων τους.

Link to comment
Share on other sites

Αν θα αποφύγεις τα κλισέ; Χμ, χωρίς να θέλω να γίνω κακός, το θέμα των τεράτων δεν μπορείς να το αποφύγεις. Η απώλεια των συντρόφων είναι τραβηγμένο, αλλά εξαρετικό για πλοκή, αν αποδοθεί σωστά. Επίσης, η απόδοση των μαχών θα πρέπει να γίνεται. Ο μόνος συγγραφέας που έχω δει να αποφεύγει μάχες ειναι ο Pratchett και αυτό γιατί το υπόλοιπο έργο παραείναι ωραίο για να τοποθετηθούν παράταιρες εικόνες σφαγής.

Εγώ προσωπικά έχω πέσει σε κλισέ! Όσο και να προσπαθήσεις, έστω σε ένα θα σκοντάψεις. Βέβαια, θα ήθελα να γράψω μία αντιηρωική ίστορία μία μέρα...

Link to comment
Share on other sites

Μπορείς να αποφύγεις τα τέρατα στην επική φαντασία. Σκεφτείτε μόνο την Ιλιάδα του Ομήρου. Οι ήρωες είναι αποκλειστικά άνθρωποι(ή θεοί) και κανείς δεν παρουσιάζεται σα villain ή knight in shining armor...

Link to comment
Share on other sites

Αν μπορέσεις τη σήμερον ημέρα να αποδόσεις κάτι τέτοιο τόσο καλά, θα σε προσκυνάω!

Link to comment
Share on other sites

Κι όμως, Atrelegis δεν είναι τόσο δύσκολο. Εγώ κατά κανόνα σε τέτοιο στυλ γράφω.

 

Κατά τη γνώμη μου, το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δύσκολο είναι να κάνεις όλα αυτά τα τέρατα, τις δεκάδες μαγείες, και τους υπερήρωες να φαίνονται λογικά και ρεαλιστικά. Μέχρι στιγμής, μόνο έναν άνθρωπο έχω δει να το κάνει καλά αυτό: Steven Erikson.

Link to comment
Share on other sites

Ω, ναι! Σε αυτό θα συμφωνήσω! Αλλά είναι και άλλοι συγγραφείς που το έχουν πετύχει αυτό! Το πρόβλημα είναι πώς θα το αποδώσεις. Εντάξει, το Constantine μας δίνει μια προσγειωμένη αντιμετώπιση της μαγείας, αλλά τι συμβαίνει με τη λογοτεχνία; Θα πεις ότι απλά έκανε ένα ξόρκι, ή θα περιγράψεις τα συναισθήματα και τον σκοπό του;

Πώς θα αντιληφθεί ο μάγος και πώς ο θεατής το ξόρκι; Πώς θα αποδώσεις τις επιπτώσιες του;

Link to comment
Share on other sites

Θέλεις απάντηση σε αυτό;

 

Εξαρτάται από την περίπτωση, θα έλεγα. Αν το απαιτεί η περίπτωση, μπορεί να γράψεις αναλυτικά όλη την συναισθηματική φόρτιση για να γίνει ένα ξόρκι. Μπορείς να γράψεις 500 λέξεις για αυτό. Ή, αν η περίπτωση το απαιτεί αλλιώς, μπορεί να γράψεις 10 λέξεις.

 

Όλα είναι θέμα τού τι αποτέλεσμα αποσκοπείς να πετύχεις. Ο Έρικσον, πχ, δεν κάνει αναλυτικές περιγραφές στα ξόρκια, ούτε εξωτερικές ούτε συναισθηματικές. Τις περισσότερες φορές, δεν καταλαβαίνεις καν τι συνέβη, απλά σου λέει ότι οι εχθροί έγιναν ένας σωρός από λιωμένη σάρκα που φλόγες χορεύουν επάνω της.

 

Εγώ χρησιμοποιώ και τις δύο μεθόδους, εναλλάξ. Άλλοτε είμαι αναλυτικός, άλλοτε απλός και κοφτός (προσπαθώ, όμως, να μην είμαι ποτέ απλοϊκός). Έχω ανακαλύψει ότι αυτό δίνει ένα ρυθμό στο κείμενο. Δεν μπορείς πάντα να τρέχεις, ούτε μπορείς πάντα να πηγαίνεις αργά.

 

Αλλά ξέφυγα απ'το θέμα τελείως, ε; Δεν πειράζει, έχει ενδιαφέρον.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Π΄νατως νομίζω ότι η μαγεία πρέπει πάντα να αποδίδεται σαν κάτι διαφορετικό. Ακόμη και το πιο συχνά χρησιμοποήμένο ξόρκι ενός μάγου, μπορεί να έχει άλλα "υφή" όποτε το κάνει, κυρίως γιατί έχει ένα μέρος της διάθεσης και της προσωπικότητάς του μέσα του.

Θεωρώ γενικά ότι η μαγεία πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν τη Φυσική. Ποτέ δύο ίδια φαινόμενα δεν μπορούν αν επαναλαμβάνονται. Δες το σαν μία τεράστια νόηση, τμήματα της οποίας υλοποιούνται από τη βούληση μέσω (βλ. μάγοι, ιερείς, προφήτες), χρησιμοποιώντας το δομικό υλικό του Κόσμου, την Πεμπτουσία. Το ξόρκι, κατά τη γνώμη μου, είναι καθρή έμπνευση και θα πρέπει η μαγεία να τοποθετείται σε ξεχωριστή μνεία τόσο στις περιγραφές όσο και στο έργο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..