Για να βελτιωθείς ως συγγραφέας δεν χρειάζεται να διαβάζεις άλλα βιβλία

[Alexz]

Άνοιξα αυτό το νήμα γιατί αισθάνομαι πως η φράση για να γίνεις συγγραφέας πρέπει να διαβάζεις και άλλα βιβλία, έχει παραφθαρθεί και έχει επικρατήσει ότι για να γίνεις συγγραφέας, είναι απαραίτητο να διαβάζεις πολλά και διαφορετικά βιβλία από άλλους συγγραφείς.

Θα συμφωνήσω. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό.

Παρόλα αυτά όπου κι αν γυρίσω και ρωτήσω πώς μπορείς να βελτιωθείς ως συγγραφέας, το πρώτο πράγμα που γράφει κάποιος είναι να διαβάζεις άλλους. 

Ξεχνάμε όμως πολύ βασικό πράγμα: για να γίνεις καλύτερος συγγραφέας πρέπει πρώτα από όλα να γράφεις και να εξασκήσεις τη γραφή. Αντ αυτού το χρυσό χάπι πλέον είναι ότι ο μόνος τρόπος για να γίνεις καλός συγγραφέας είναι απλά να διαβάζεις περισσότερο.

Δεν ξέρω ποια είναι η άποψη σας αλλά το βάζω πολύ πιο κάτω στη λίστα.

θεωρώ πως για να γίνεις καλύτερος συγγραφέας σε ένα συγκεκριμένο είδος πρέπει πρώτα από όλα να γράφεις και να εξασκείς τη γραφή σου, έπειτα να παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, και πολύ πιο κάτω το να διαβάζεις βιβλία άλλων.

 

Εσάς ποια είναι η άποψή σας;

Edited December 24, 2020 by hidedora

[Nick V.]

Σφυρηλατώντας γίνεται κανείς σιδηρουργός.
Τώρα βέβαια αν πάρω ένα σφυρί κι αρχίσω να βαράω δε νομίζω να έχω από μόνος μου και πολύ μεγάλη επιτυχία ή εξέλιξη (ενδεχομένως να έχω το ταλέντο αλλά η εξέλιξη είναι νομίζω λίγο διαφορετική ιστορία).

Από την άλλη, τι σημαίνει «καλύτερος συγγραφέας»; Καλύτερος από τι;
Αν εγώ, για παράδειγμα, έχω τα μαύρα μου τα χάλια, τότε θα προσπαθήσω να ανέβω τη σκάλα: μαύρα χάλια, πολύ κακός, κακός, μέτριος, υποφερτά καλός, καλός, πολύ καλός, εξαιρετικός κ.λ.π. Σ' αυτήν την περίπτωση, κατά την γνώμη μου, χρειάζεται πολύ περισσότερο διάβασμα και σεμινάριο απ' ό,τι γράψιμο.
Τώρα, αν είμαι εξαιρετικός (πού τέτοια τύχη) λογικά θα έχω φάει το διάβασμα και το σεμινάριο με το κουτάλι.

Πάντως προσωπικά προτιμώ το διάβασμα και μετά το γράψιμο (κι απ' ό,τι έχω καταλάβει, έχω μια μικρή αλλεργία στα σεμινάρια).

[Solonor]

Διαφωνώ.

Προσωπικά θεωρώ πως γίνεσαι καλύτερος 99% μέσα από το διάβασμα.

Γράφοντας, βασικά, δε βελτιώνεσαι καν.

Γράφοντας και δουλεύοντας το κείμενό σου (ξαναδιαβάζοντάς το δηλαδή) και δίνοντάς το και σε άλλους (διαβάζοντάς το υπό το πρίσμα τους), μαθαίνεις να εφαρμόζεις όσα έχεις μάθει διαβάζοντας και όσα έχουν μάθει οι άλλοι διαβάζοντας.

Με τα σεμινάρια γίνεσαι καλύτερος αναγνώστης και παίρνεις περισσότερα διαβάζοντας.

Ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπου πολύ έντονο στη συγγραφή είναι ότι δε βλέπει πέρα απ' τη μύτη του. Αυτό πετυχαίνεις με το διάβασμα, αρχίζεις και βλέπεις.

Τέλος, γνωρίζω πολλές περιπτώσεις εξαιρετικών συγγραφέων που έχουν γράψει ελάχιστα κείμενα. Δε γνωρίζω ούτε έναν που να έχει διαβάσει ελάχιστα. Και γνωρίζω άπειρους που πυροβολούν εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις κάθε χρόνο από αυτοεκδόσεις (και όχι μόνο) δίχως να έχουν βελτιωθεί στο ελάχιστο, και όχι επειδή δε διαβάζουν, αλλά επειδή διαβάζουν σχεδόν αποκλειστικά κείμενα του κύκλου τους.

ΥΓ. Και δεν το λέω επειδή με συμφέρει, προσωπικά γράφω πολύ.

 

 

Edited December 24, 2020 by Solonor

[Nick V.]

4 hours ago, Solonor said:

Ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπου πολύ έντονο στη συγγραφή είναι ότι δε βλέπει πέρα απ' τη μύτη του.

και όχι μόνο στη συγγραφή

4 hours ago, Solonor said:

Αυτό πετυχαίνεις με το διάβασμα, αρχίζεις και βλέπεις.

αυτό το «αρχίζεις και βλέπεις» είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι και κάποιες φορές ακόμα και αποκαρδιωτικό.
Στην εφηβεία μου έγραφα κάτι ποιηματάκια φουλ στην απαισιοδοξία μέχρι που διάβασα τα άπαντα του Καρυωτάκη και έκοψα το γράψιμο μαχαίρι για πάρα πολλά χρόνια (ευτυχώς για μένα για εκείνη την εποχή).

[Alexz]

Εγώ δεν γράφω πολλά χρόνια, για την ακρίβεια έγραψα τις πρώτες μου ιστορίες στο λύκειο (κάπου στο 2001-2004) και μετά το στρατό σταμάτησα να γράφω και διάβαζα μόνο μέχρι που το 2018 ξεκίνησα να διαβάζω κάποια tips συγγραφής και αρχές καλοκαιριού 2019 ξεκίνησα να γράφω το πρώτο βιβλίο (που ήταν / είναι πραγματικά χάλια), αλλά το έκανα αυτοέκδοση στο amazon για να μάθω τη διαδικασία.

Η επόμενη σειρά από νουβέλες που έβγαλα είχε αρκετά λάθη συντακτικά / ορθρογραφικά, αλλά απέσπασα καλές κριτικές κυρίως. 

Η ειδοποιός διαφορά του πρώτου βιβλίου και του επόμενου ήταν ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής της Lisa Cron που έχει background στις κοινωνικές επιστήμες. Παρά το περιορισμένο αγγλικό λεξιλόγιο μου, κατάφερα να δώσω πνοή στους χαρακτήρες μου και η σειρά να αποκτήσει κάποιο κοινό.

Από εκεί και πέρα αυτό που με βοήθησε περισσότερο ήταν να συνεργάζομαι με άλλους συγγραφείς (συνήθως πιο έμπειρους από εμένα), και να βλέπω τι αλλαγές έχουν κάνει κ.λπ. μιας και είσαι πιο προσεκτικός και τρίβεσαι περισσότερο με το κείμενο σου.

Βασική προϋπόθεση για να βελτιωθώ στο γράψιμο, ήταν φυσικά να γράφω, αλλά με κάποια σεμινάρια που προανέφερα, κατάλαβα τι έπρεπε να προσέξω όταν διάβαζα βιβλία (δυνάμεις / αδυναμίες). Τα σεμινάρια δεν είχαν να κάνουν με βελτίωση του λόγου κυρίως, αλλά πως να στήσεις την πλοκή, πειστικούς χαρακτήρες, λογοτεχνικό θέμα κ.λπ. Αν δεν τα είχα διαβάσει, μπορεί ο γραπτός λόγος να είχε βελτιωθεί, αλλά θεωρώ πως η βελτίωση θα ήταν μικρή.

Ενδεικτικό παράδειγμα μάλιστα στο craft of a story ήταν το βιβλίο 50 shades of gray που το είχε η lisa cron ως παράδειγμα κακής γραφής, αλλά η συγγραφέας είχε πετύχει όλα τα story points / checks.

[Blood Prince]

Ξεκίνησα και εγώ δειλά δειλά να κάνω τα πρώτα βήματα και αρχίζω να γράφω καθαρά ερασιτεχνικά το πρώτο διήγημα φαντασίας.

Ξέρω πολύ καλά πως είναι αρκετά δύσκολο να καθιερωθεί κάποιος ως συγγραφέας αλλά όλοι από κάπου ξεκινάνε και η προσπάθεια αξίζει.

Αν δεν προσπαθήσεις,δεν ξέρεις κατά πόσο έχεις ικανότητες.

Edited December 24, 2020 by Blood Prince

[Nick V.]

16 hours ago, Blood Prince said:

όλοι από κάπου ξεκινάνε και η προσπάθεια αξίζει.

Αν δεν προσπαθήσεις,δεν ξέρεις κατά πόσο έχεις ικανότητες.

Σωστό. Το ερώτημα όμως σ' αυτό το νήμα, όπως το καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον, αφορά το τι θα έκανα στην παρακάτω περίπτωση:

Ας υποθέσουμε ότι γράφω κι εγώ δειλά-δειλά (έτσι ξεκινάω να γράψω κάτι πάντα) ένα διήγημα σαν κι αυτό που λες και αφού το τελειώσω και το διαβάσω μια φορά συνολικά καταλήγω στο συμπέρασμα (σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια πάντα) ότι θέλει δουλειά. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι αποφασίζω να το πλακώσω στο ξύλο (ε, στις διορθώσεις) μέχρι να ικανοποιήσει τα κριτήριά μου.

Αυτά τα κριτήρια πώς τα απέκτησα; Διάβασα τη δουλειά άλλων και είπα «μα τι ωραία που γράφουν, έτσι θέλω να γράφω κι εγώ»; Μου τα είπαν σε ένα σεμινάριο ή μου τα έμαθαν με κάποιο τρόπο; Μου ήρθε ξαφνικά θεία επιφοίτηση; Τα είδα στον ύπνο μου; Και εν τέλει, ως κριτήρια, χρίζουν βελτίωσης, και αν ναι, πώς μπορώ να τα βελτιώσω; Ας υποθέσουμε, ότι σ' όλα αυτά τα ερωτήματα απαντώ απλά «αυτά τα μούτρα (ε, κριτήρια) έχω κι άμα σας αρέσουν.»

 Παίρνω, λοιπόν, το διήγημα μου υπό μάλης και το πηγαίνω στον κολλητό μου, που κάνουμε μαζί σκέιτ στα σκαλιά κι έχει πάρει κι ένα βραβείο σε έναν διαγωνισμό διηγήματος, να μου πει τη γνώμη του. Αυτός πάλι το διαβάζει και μου λέει «όχι ρε φίλε, δε σε παίρνει, άστο καλύτερα. Αφού είσαι καλός σκεϊτάς, τι τα θες τώρα τα γράμματα (ε, τα διηγήματα);»  Με βλέπει όμως που κατσουφιάζω, και που σέρνομαι στο πάτωμα μαζί με τα μυρμήγκια, κι επειδή με νοιώθει σαν καλός φίλος, προσθέτει «άκου να δεις τι θα κάνεις. Διάβασε αυτά τα βιβλία» μου δίνει μια ατέλειωτη λίστα με βιβλία που είχε πρόχειρα επάνω του και συμπληρώνει «και πήγαινε και σ' αυτά τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Μέχρι να τα τελειώσεις όμως όλα δεν το ξανασυζητάμε το θέμα. Όταν τα τελειώσεις, ξαναδιάβασε το διήγημά σου κι έλα να μου πεις αν άλλαξες γνώμη ή όχι γι αυτά που έγραψες.»

Εδώ τώρα, όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, υπάρχουν τρία πιθανά σενάρια για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα (αφού ολοκληρώσω την όλη διαδικασία).
Το πρώτο σενάριο είναι να πάω και να του πω «μεγάλο χάσιμο χρόνου. Έπρεπε να κάνω όλα αυτά τα κουλά που μου είπες για να σου πω τελικά ότι το διήγημά μου ικανοποιεί πλήρως τα κριτήριά μου; Λάθος, μεγάλο λάθος που έχασα το χρόνο μου έτσι. Τόσον καιρό θα το είχα μεγαλώσει σε τριλογία.»
Το δεύτερο σενάριο είναι να πάω και να του πω «μεγάλε τον ήπια μπάνιο. Για πες μου, στ' αλήθεια όμως, είμαι καλός σκεϊτας;»
Το τρίτο σενάριο είναι να πάω και να του πω «καλά, ε, το ξέσκισα το διήγημα, του άλλαξα τα φώτα. Για πάρε-πάρε εδώ να διαβάσεις τη νέα εκδοχή.»

Σε όλες τις περιπτώσεις, ο κολλητός μου, επειδή όπως είπαμε με νοιώθει, μου απαντάει «κοίτα να δεις, επειδή κι εγώ δεν τα ξέρω όλα κι επειδή μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν, δεν πάμε στον δάσκαλό μου, που παίρνει συνέχεια βραβεία κι έχει διαβάσει αρκετά, κι έχει τραβήξει και πολλά στη ρημάδα τη ζωή του, να σου δώσει και μια δεύτερη γνώμη;» 
Μια πιθανότητα είναι να του απαντήσω «άσε ρε φίλε καλύτερα, μην το διαβάσει και πάθει και κάνα έμφραγμα ή κάνα εγκεφαλικό ο άνθρωπος μ' αυτό το έκτρωμα.» 
Άλλη πιθανότητα είναι να του απαντήσω «μπα, τώρα πια έχω όλα αυτά που μου χρειάζονται για να γράφω για μια ζωή, για να μην σου πω για δύο. Θα βελτιωθώ με το γράψιμο.»
Υπάρχει και η πιθανότητα, βέβαια, να μπω σε μια διαδικασία αναζήτησης του καλύτερου και, επομένως, να προσπαθώ συνεχώς να βελτιωθώ (π.χ. για να βελτιωθώ σε κάτι θα πρέπει πρώτα να μπορώ να δω με τα μάτια μου κάτι καλύτερο. Κακά τα ψέματα, πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο. Μας το θυμίζει κι εκείνο το γνωμικό του Σόλωνα που αποδίδεται και στον Σωκράτη).

Ελπίζω να μην σας κούρασα με το λογύδριο μου. Έχω και μια έμφυτη τάση στην φλυαρία (σαν την πιτυρίδα ένα πράγμα).
 

Edited December 25, 2020 by Nick V.

[dagoncult]

hidedora:

''Ξεχνάμε όμως ένα πολύ βασικό πράγμα: για να γίνεις καλύτερος συγγραφέας πρέπει πρώτα από όλα να γράφεις και να εξασκήσεις τη γραφή.''

-Νομίζω πως το γράψιμο από μόνο του δεν σε πάει πουθενά, αν δεν υπάρχει feedback. Όσο και να γράφεις, αν δεν βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι να σου πουν τη γνώμη τους, να κρίνουν το γραπτό σου, δεν θα αλλάξει τίποτα. Εδώ που τα λέμε, μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να βρεθούν, και πάλι να μην αλλάξει κάτι. Πρέπει να υπάρχει κι από μέρους του συγγραφέα θέληση για αλλαγή.

 

Προσωπικά, αν δεν ήμουν φανατικός αναγνώστης από μικρή ηλικία, δεν νομίζω ότι θα με απασχολούσε ποτέ το γράψιμο. Κατά κάποιον τρόπο, μετά από εμένα τον ίδιο, ήταν η ανάγνωση που με ώθησε να γράψω, ώστε να διαβάσω τις ιστορίες που είχα στο μυαλό μου. Αφού δεν είχα ελπίδα να τις γράψει κάποιος άλλος, έπρεπε να τις γράψω εγώ.

Από εκεί και πέρα, αισθάνομαι ότι εδώ, στο sff, μου προσφέρθηκε η μεγαλύτερη βοήθεια μέσω των σχολίων σε ιστορίες μου. Είχα την ευκαιρία να δω τι λειτουργεί και τι όχι μέσα από σύντομα ή εξαιρετικά αναλυτικά σχόλια, καθώς επίσης και να ακούσω προτάσεις για αλλαγές που μόνος μου δεν θα μπορούσα να αντιληφθώ. Επίσης, εδώ είχα την ευκαιρία να διαβάσω κείμενα άλλων ανθρώπων που έγραφαν, πιο ''πραγματικών'' για εμένα από τον Πόε και τον Κινγκ, ανθρώπων που μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί τους, να τους δω και να τους μιλήσω από κοντά. Είχα την ευκαιρία να δω πώς το κάνουν, να δω πώς χτίζουν τους χαρακτήρες τους, πώς αναπτύσσουν την πλοκή τους, πώς περιγράφουν τις εικόνες τους, τι κρατάνε και τι αλλάζουν στις ιστορίες τους μετά από τα σχόλια.

Χωρίς καμιά σπουδαία σιγουριά, θα έλεγα πως για κάποιον που δεν έχει διαβάσει πολύ, η βελτίωση εξαρτάται εξίσου από το διάβασμα και το feedback. Ενώ για έναν που τα έχει διαβάσει τα ράφια του και γράφει κάποια χρόνια, περνάει κυρίως μέσα από το feedback. Οπότε το κοινό στοιχείο είναι το feedback.

Δυο πραγματάκια ακόμα και συγνώμη για το σεντόνι:

1)Από τους πολλούς καλούς συγγραφείς που έχω διαβάσει, νομίζω οι περισσότεροι ήταν βιβλιοφάγοι, με εξαίρεση κάτι ελάχιστους μισότρελους που έβαλαν φωτιά στον εαυτό τους ή πέθαναν από καταχρήσεις ή σκοτώθηκαν σε κάποιον κωλοπόλεμο στη Νότια Αμερική που για κάποιον ανεξήγητο λόγο τους φάνηκε καλή ιδέα να πάρουν μέρος. Κάτι λέει αυτό.

2)Kill your darlings. Δύσκολο να βελτιωθείς αν δεν είσαι πρόθυμος να αλλάξεις, να διώξεις από το γραπτά σου πράγματα που λατρεύεις, αλλά δεν λειτουργούν.

Αυτά. Χρόνια πολλά σε όλους παίδες. Καλή λευτεριά!

 

edit: αλλαγή γραμματοσειράς

Edited December 25, 2020 by dagoncult

[Alexz]

Να διευκρινίσω εδώ πως δεν είναι ότι δεν θεωρώ ότι δεν πρέπει να διαβάζει άλλα βιβλία, αλλά για να γίνει συγγραφέας βασική προϋπόθεση είναι να γράφεις. Όπως αναφέρω και πιο πάνω στην ιεραρχία μου πρώτο είναι αυτό, μετά κάποια σεμινάρια που τουλάχιστον εμένα με βοήθησαν πάρα πολύ και έπειτα πιο κάτω από το να διαβάζω βιβλία άλλων.

Προφανώς όλα σε κάνουν καλύτερο συγγραφέα από το να μην έκανες τίποτα.

Απλά αυτό που θέλω να διευκρινίσω είναι ότι συναντάω ολοένα και περισσότερο αυτή την άποψη:

Για να γίνεις καλύτερος συγγραφέας πρέπει να διαβάζεις βιβλία άλλων.

Αν δεν έγραφα και αν δεν είχα διαβάσει / παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια δημιουργικής γραφής από κοινωνιολόγους, αυτό που θα είχα βελτίωσει αυτή τη στιγμή θα ήταν  απλά ο λόγος γραφής σε επίπεδο προτάσεων και περιγραφών. Καλό είναι αυτό αλλά δεν είναι αρκετό.

Edited December 27, 2020 by hidedora

[Mournblade]

Άλεξ, κι εγώ διαφωνώ με την ιεραρχία έτσι όπως τη θέτεις. Για μένα η τριπλέτα ανάγνωση-εξάσκηση-επιμόρφωση είναι μια ενιαία μέθοδος βελτίωσης.

Θεωρώ πως είναι εξίσου σημαντικό να καλλιεργείς τη δεξιότητα και να τη εξασκείς. Το πρώτο διευρύνει τους ορίζοντες (και κατά πάσα πιθανότητα τις δυνατότητες), το δεύτερο κατοχυρώνει τα εδάφη που έχεις ήδη κατακτήσει. Και θα γίνω πιο αυστηρός λέγοντας πως παίζει ρόλο και η ποιότητα της ανάγνωσης αλλά και το μέγεθος της λογοτεχνικής αξίας όσων διαβάζεις. Αν γίνεται βιαστικά, δίχως να αφομοιώνεις όσα πρέπει να αφομοιώσεις, δεν πετυχαίνεις και πολλά πράγματα.

Όπως και να έχει, θέλει μόχθο, θέλει σύστημα, θέλει να αποζητάς τη νέα γνώση, θέλει να κριτικάρεις τον εαυτό σου στον ίδιο βαθμό με τον οποίο η αυτοπεποίθηση σε ωθεί να κυνηγάς τα όνειρά σου. 

[Naroualis]

Άλεξ, αν αντικαταστήσεις τη λέξη "γράφω" με τη φράση "παίζω ποδόσφαιρο", πώς θα σου φανεί;

 

Ο τρόπος για να γίνεις ποδοσφαιριστής είναι να παίζεις ποδόσφαιρο. Παίζε πολύ ποδόσφαιρο, είσαι ποδοσφαιριστής.

Μετά να πας και σε καμιά ακαδημία να σου πουν πέντε πράγματα, να βελτιωθείς.

Αλλά δε χρειάζεται να βλέπεις ποδόσφαιρο συνεχώς για να γίνεις καλός ποδοσφαιριστής.

 

Δε με πείθει.

 

Θα έδινα περισσότερη προσοχή σε αυτό που λέει ο Αντώνης, ότι ακόμα και όταν διορθώνεις το δικό σου γραπτό διαβάζεις, ακόμα κι όταν μελετάς τα σχόλια των φίλων σου διαβάζεις. Αν διαβάζεις μόνο τον εαυτό σου, πόσο καλό μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου; Αν απομονώνεσαι από αυτά που έχουν καταφέρει οι άλλοι πριν από σένα, πώς είναι δυνατόν να μην κάνεις τα ίδια -και χειρότερα- λάθη με αυτούς;

[Alexz]

Χαίρομαι που υπάρχουν τόσο διαφορετικές απόψεις από έμπειρους συγγραφείς.

Προφανώς βασική προϋπόθεση για να είσαι συγγραφέας είναι να γράφεις. Όπως επίσης το θέτει η @Naroualis και δεν θα μπορούσα ο ίδιος να φερω καλύτερο παράδειγμα, να είσαι ποδοσφαιριστής πρέπει να παίζεις. Παρακολουθώντας απλά ποδόσφαιρο, μπορείς να πεις ότι είσαι ποδοσφαιριστής.

βέβαια το ερώτημα μου στην αρχή του νήματος δεν είναι ποια είναι η προϋπόθεση για να γίνεις συγγραφέας, αλλά τι σε κάνει καλύτερο συγγραφεα.

Εδώ να τονίσω ξανά ότι δεν λέω ότι διαβάζεις άλλους δεν σε κάνει καλύτερο. Απλά θεωρώ ότι έχει πλέον καταντήσει σαν Μύθος με αποτέλεσμα οι άλλες πτυχές που θεωρώ ότι είναι οι σημαντικότερες, να παραμερίζονται.

Φυσικά όπως πολύ σωστά έπεσε πάλι η @Naroualis αν δεν διαβάζεις άλλους θα πέσεις στα ίδια λάθη που έκαναν οι προηγούμενοι. Εδώ να πω πως τα αναγνώσματα μου που είναι ως επί το πλείστον webnovels και light novels δεν είναι η καλύτερη Μελέτη. Επειδή μπορεί να έχω διαβάσει 250 με 300 light/web novel δεν θα με κάνουν καλύτερο. Δεν με έκαναν να είμαι ειλικρινής. βελτιώσεις την πλοκή σου ή τους χαρακτήρες σου.

προκειμένου να καταλάβω τι πρέπει να διαβάσω για να βελτιώσω και την γραφη μου και τους χαρακτήρες και την πλοκή, αυτό εκανε τη διαφορά σε μένα ήταν σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Αυτά Με ξεκόλλησαν κατά κάποιο τρόπο.

Εδώ να αναφέρω πως σε σχέση με όλους εσάς τους υπόλοιπους οι οποίοι είστε πολύ πιο έμπειροι και γράφετε πολλά χρόνια, μπορεί να έχετε περάσει από αυτό το στάδιο που αναφέρω τώρα και αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να διαβάζεις άλλους.

Εμένα εμένα πάντως σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο συγγραφικής πορείας το να γράφω και έπειτα τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής/ πλοκής θεωρώ ότι ήταν πολύ πιο σημαντικά από το να διαβάσω άλλους.

[Roubiliana]

Άντε να πω και εγώ την άποψή μου. Εγώ είμαι χρόνια φανατικη αναγνώστρια και ναι χρειάστηκε να παρακολουθήσω κάποια σεμινάρια και να εξασκηθώ αρκετά για να δω κάποια βελτίωση. Ναι λοιπόν δεν αρκεί το διάβασμα. Ωστόσο καταλαβαίνω και αυτούς που τονίζουν την αξία του διαβάσματος. Έχουν δει πολλά τα μάτια τους και τα δικά μας μάτια. Δεν ξέρετε ανθρώπους που έχουν διαβάσει ελάχιστα στη ζωή τους και θέλουν ξαφνικά να γίνουν συγγραφείς; Ναι αν βλέπεις ποδόσφαιρο αυτό δεν σε κάνει ποδοσφαιριστή. Αλλά τουλάχιστον ξέρεις πόσους παίκτες έχει μία ομάδα η τι σημαίνει πέναλτι. Εγώ για παράδειγμα δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο και δεν τα γνωρίζω αυτά. Και αν δε σου αρέσει το ποδόσφαιρο, γιατί να θες να γίνεις ποδοσφαιριστης; Αν δεν σου αρέσει το διάβασμα γιατί να θες να γράψεις ένα βιβλίο; 

[Alexz]

Just now, Roubiliana said:

 Αν δεν σου αρέσει το διάβασμα γιατί να θες να γράψεις ένα βιβλίο; 

Επειδή έχεις μυριστει ότι θα βγάλεις πάρα πολλά χρήματα 💸 και επειδή προφανώς θα γίνεις διάσημη!

[Roubiliana]

Μην ξεχνάμε και μία ιδιαίτερη κατηγορία βιβλίων. Τα βιβλία δημιουργικής γραφής. Τέτοια έχω διαβάσει αρκετά. Βοηθάνε.

[WILLIAM]

On 12/30/2020 at 6:33 PM, hidedora said:

Επειδή έχεις μυριστει ότι θα βγάλεις πάρα πολλά χρήματα 💸 και επειδή προφανώς θα γίνεις διάσημη!

Γι' αυτό και βρίσκεις ανθρώπους που δε λένε θέλω να γράψω ένα μυθιστόρημα αλλά θα ήθελα να έχω γράψει ένα μυθιστόρημα.  Δεν τους ενδιαφέρει η συγγραφή αλλά η φήμη και οι οικονομικές απολαβές ενός πετυχημένου βιβλίου.

 

Λοιπόν τι πιστεύω εγώ; Χρειάζονται όλα. Πρωτίστως να γράφεις, αν δεν γράφεις ότι άλλο και να μάθεις είναι απλα θεωρία. Αλλά τι άλλο μετά;

Διάβαζα μυθιστορήματα από όταν μπορούσα (στην Τρίτη δημοτικού με επέπληξε η δασκάλα γιατί διάβαζα εξωσχολικό βιβλίο την ώρα του μαθήματος!) και σύντομα άρχισα να γράφω κιόλας τις δικές μου ιστορίες. Από τα 13 μου έγραφα συστηματικά και για πολλά (μα πολλά μιλάμε) χρόνια δεν τα έδειχνα σε κανέναν από φυσική συστολή. Δεν βελτιωνόμουν; 31 και χρόνια μετά μπορώ να πω ότι σαφώς βελτιωνόμουν. Μάθαινα να αναπτύσσω προτάσεις και πιο σύνθετα σχήματα, πλούτιζα το λεξιλόγιό μου. Ακόμα και να εμπλουτίζω τις πλοκές μου και να μην κάνω κάθε μια μια ιστορία αλλά να τις υφαίνω μαζί σε κάτι με κύριες πλοκές και υποπλοκές. Άρα διαβάζοντας και γράφοντας βελτιώνεσαι. 

Σιγά σιγά άρχισα να συζητώ με τον πιο στενό μου φίλο τι έγραφα (ειδικά από το σημείο που χρειαζόμουν τη βοήθειά του σε θέματα που εγώ δεν κατείχα) και άρχισε να με διαβάζει και να κάνει κριτικές. Σαν στενός δε φίλος δε φοβάται μη με στενοχωρήσει και μου λέει τη γνώμη του με ωμή ειλικρίνεια. Σε τι με βοήθησε αυτό; Κυρίως στο να δω άλλες απόψεις σε ένα θέμα και σε κάποια σημεία τι μπορεί να ήθελε διασαφήνιση που εμένα μου φαινόταν αυτονόητο. Άρα χρειάζεται και η κριτική των άλλων και η άποψή τους, απλά θέλει διάκριση στο να ρωτάς τον κατάλληλο άνθρωπο για το κατάλληλο θέμα, αν ο άλλος δε διαβάζει φάντασι ακόμα και τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών να γράψεις θα σου πει, τι αηδίες γράφεις ρε μεγάλε;

Χρειάζονται τα βιβλία περί συγγραφής και τα σεμινάρια; Ισχύει αυτό που είπα ότι πρέπει να επιλέξει κανείς με προσοχή, Εγώ πρωτοδιάβασα τέτοια βιβλία πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια συγγραφής οπότε πολλά που διάβαζα τα ήξερα εκ πείρας (άρα σε πιο πρώιμο στάδιο θα ήταν πιο χρήσιμα) αλλά και - αυτό είναι το κυριότερο - πολλά δεν μπορούσα να τα εφαρμόσω γιατί δεν ήταν για τα είδη που γράφω. Πολλοί εγχώριοι συγγραφείς δίνουν συμβουλές λες και όλοι θέλουμε να γίνουμε Δημουλίδου (γι' αυτό παρακαλούνται οι κυρίες και οι κύριοι του φόρουμ με την ανάλογη εμπειρία να κάνουν κάτι για το θέμα!) και δεν είναι χρήσιμες οι συμβουλές 

Σεμινάρια δεν έχω παρακολουθήσει γενικά πάνω στη γραφή, έχω κάνει σε συγκεκριμένα θέματα, σενάριο, πλοκή για παιχνίδι υπολογιστή κ.α., τα βρήκα χρήσιμα και έμαθα πράγματα που δεν θα φανταζόμουν αλλιώς. Που καταλήγουμε μετά από όλα αυτά;

Αναμφισβήτητα το να γράφεις είναι το πρώτο, αν δεν έχεις την πρόθεση να περάσεις ώρες με τις λέξεις δεν έχεις λόγο να κάνεις και τα υπόλοιπα. Αλλά αν θες να γράψεις και να γίνεις καλύτερος χρειάζονται και τα άλλα, να διαβάζεις και να διαβάζεις πολύ, ειδικά τους συγγραφείς που βλέπεις ότι σου ταιριάζουν., να υποβάλλεσαι στην καλοπροαίρετη γνώμη άλλων πιο έμπειρων από σένα και να δοκιμάζεις πάντα, μεθόδους και τεχνικές που ανακαλύπτεις σε βιβλία και μαθήματα.

 

[MadnJim]

Πριν πω την δική μου άποψη να θυμίσω πως δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα ή ποιητή επειδή νομίζω πως καταφέρνω να βάλω στη σειρά πέντε λέξεις.  

Για μένα, λοιπόν, είναι απλή η απάντηση. Θες να γίνεις καλύτερος συγγραφέας;
 

Spoiler

 

-Πρώτα απ' όλα μάθε τη γλώσσα από αρκετά καλά και πάνω. Γραμματική, συντακτικό, κλπ, ώστε αυτά που γράφεις να διαβάζονται. Γιατί όπως και να το κάνουμε το "Πίγα εκδρωμί στο βουνό κε οίδα ακρούδα" όσο κι αν μπορεί ίσως να προδιαθέτει για κάτι ενδιαφέρον, δεν διαβάζεται. Επίσης μάθε τον εαυτό σου να γράφει κατανοητά, όμορφα μεν αλλά όχι υπερβολικά, δεν χρειάζεται να κάνεις επίδειξη ικανοτήτων, δεν γίνεσαι καλύτερος συγγραφέας βαραίνοντας το κείμενό σου, αλλά πιο βαρετός.

-Διάβασε! Το διάβασμα γενικότερα είναι απαραίτητο για να μεγαλώσει (ή και να ανανεώνεται) το database λέξεων και εκφράσεων στο μυαλό σου ώστε να έχεις πολύ μεγαλύτερη ευχέρεια στο να πεις αυτό που βλέπεις με τη φαντασία σου σαν εικόνα. Για μένα αυτός είναι κι ο μοναδικός λόγος που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάζει κάποιος αν θέλει κάποτε να γράψει κι αυτός. Το να διαβάζει για να δει τα λάθη των άλλων, ή τα σωστά των άλλων, μου κάνει λίγο τραβηγμένο, με την έννοια ότι κάθε ένας γράφει με τον δικό του τρόπο, κάτι που δεν δουλεύει σε μένα μπορεί να δουλεύει σε κάποιον άλλον και τούμπαλιν.

-Απαραίτητη επίσης προϋπόθεση είναι να λατρεύεις αυτό το σπορ, όχι απλώς να σου αρέσει ή να το αγαπάς, αλλά να το λατρεύεις. Να θες να ασχοληθείς, να θες να το ψάξεις κι άλλο, να θες να αφιερώνεις σ' αυτό τον χρόνο σου, να θες να δοκιμάσεις διαφορετικά πράγματα μέχρι να βρεις τον δικό σου τρόπο που σε βολεύει και σου βγαίνει καλύτερα.

-Με την προϋπόθεση ότι έχεις λίγο ταλέντο, κάν' το πολύ. Πώς; Με εξάσκηση φυσικά, γράφοντας, αλλά και ακούγοντας κι αυτό με πάει αμέσως στο επόμενο.

-Feedback, η μαγική λέξη. Μάθε να ακούς τις γνώμες των αναγνωστών σου. Δεν έχει σημασία αν συμφωνείς μαζί τους ή όχι, δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να εξηγήσεις το πως σκεφτόσουν όταν έγραφες ή να επιμένεις ότι οι άλλοι δεν βλέπουν αυτό που εσύ βλέπεις τόσο καθαρά στο κείμενό σου. Το κάνω κι εγώ, το κάνουν οι περισσότεροι, είναι λάθος αλλά δύσκολο να γίνει αντιληπτό ώστε να διορθωθεί. Σε κανέναν δεν αρέσει να του λένε ότι αυτό που έγραψε δεν ήταν καλό, αλλά αν σου πουν ότι δεν κατάλαβαν κάτι τότε πρέπει να προβληματιστείς στο τι έκανες εσύ λάθος και δεν ήταν κατανοητό αυτό που είχες στο μυαλό σου. Ή αν σου λένε αντικειμενικά ότι έγραψες μια μπούρδα (πόσο μάλλον αν μπαίνουν στον κόπο να σου εξηγούν κιόλας το γιατί), ε τότε όσο κι αν εσύ είσαι σίγουρος ότι έγραψες αριστούργημα το πιθανότερο είναι να έγραψες όντως μια μπούρδα. Άκου, λοιπόν, προβληματίσου και ψάξ' το πάλι, έτσι γίνεσαι καλύτερος.

-Υποθέτω ότι τα σεμινάρια είναι χρήσιμα, δυστυχώς δεν έχω άποψη γιατί εδώ που ζω απλώς δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες. Αν μη τι άλλο, μαθαίνοντας εκεί τεχνικές γίνεσαι καλύτερος φαντάζομαι.

 

Sorry για το σεντόνι.  

 

Edited January 11, 2021 by MadnJim

[Alexz]

Όσον αφορά το τελευταίο δεν έχεις πρόσβαση σε ενσύρματο internet για να παρακολουθήσεις σεμινάρια;

[MadnJim]

8 minutes ago, hidedora said:

Όσον αφορά το τελευταίο δεν έχεις πρόσβαση σε ενσύρματο internet για να παρακολουθήσεις σεμινάρια;

Χαχαχα, είπαμε, είμαι βουνίσιος, αλλά εντάξει, έφτασε κι εδώ ο πολιτισμός.  

Είμαι λίγο περίεργη περίπτωση, ας πούμε πως δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ περισσότερο απ' όσο ήδη ασχολούμαι. Είπαμε, δεν θεωρώ πως είμαι συγγραφέας κι ούτε με νοιάζει να γίνω ποτέ. Το γιατί είναι μεγάλη κουβέντα και μάλλον offtopic.  

[Alexz]

Just now, MadnJim said:

Χαχαχα, είπαμε, είμαι βουνίσιος, αλλά εντάξει, έφτασε κι εδώ ο πολιτισμός.  

Α Okay. Ρωτάω γιατί σε κάποια χωριά των Γρεβενών που πηγαίνω δεν έχουν ενσύρματο internet και είναι όλοι ή με κινητά ή με στικάκι και έχουν περιορισμό ογκοχρεωσης.

[Mournblade]

On 1/11/2021 at 9:00 PM, MadnJim said:

Πριν πω την δική μου άποψη να θυμίσω πως δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα ή ποιητή επειδή νομίζω πως καταφέρνω να βάλω στη σειρά πέντε λέξεις.  

Για μένα, λοιπόν, είναι απλή η απάντηση. Θες να γίνεις καλύτερος συγγραφέας;
 

  Reveal hidden contents

 

-Πρώτα απ' όλα μάθε τη γλώσσα από αρκετά καλά και πάνω. Γραμματική, συντακτικό, κλπ, ώστε αυτά που γράφεις να διαβάζονται. Γιατί όπως και να το κάνουμε το "Πίγα εκδρωμί στο βουνό κε οίδα ακρούδα" όσο κι αν μπορεί ίσως να προδιαθέτει για κάτι ενδιαφέρον, δεν διαβάζεται. Επίσης μάθε τον εαυτό σου να γράφει κατανοητά, όμορφα μεν αλλά όχι υπερβολικά, δεν χρειάζεται να κάνεις επίδειξη ικανοτήτων, δεν γίνεσαι καλύτερος συγγραφέας βαραίνοντας το κείμενό σου, αλλά πιο βαρετός.

-Διάβασε! Το διάβασμα γενικότερα είναι απαραίτητο για να μεγαλώσει (ή και να ανανεώνεται) το database λέξεων και εκφράσεων στο μυαλό σου ώστε να έχεις πολύ μεγαλύτερη ευχέρεια στο να πεις αυτό που βλέπεις με τη φαντασία σου σαν εικόνα. Για μένα αυτός είναι κι ο μοναδικός λόγος που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάζει κάποιος αν θέλει κάποτε να γράψει κι αυτός. Το να διαβάζει για να δει τα λάθη των άλλων, ή τα σωστά των άλλων, μου κάνει λίγο τραβηγμένο, με την έννοια ότι κάθε ένας γράφει με τον δικό του τρόπο, κάτι που δεν δουλεύει σε μένα μπορεί να δουλεύει σε κάποιον άλλον και τούμπαλιν.

-Απαραίτητη επίσης προϋπόθεση είναι να λατρεύεις αυτό το σπορ, όχι απλώς να σου αρέσει ή να το αγαπάς, αλλά να το λατρεύεις. Να θες να ασχοληθείς, να θες να το ψάξεις κι άλλο, να θες να αφιερώνεις σ' αυτό τον χρόνο σου, να θες να δοκιμάσεις διαφορετικά πράγματα μέχρι να βρεις τον δικό σου τρόπο που σε βολεύει και σου βγαίνει καλύτερα.

-Με την προϋπόθεση ότι έχεις λίγο ταλέντο, κάν' το πολύ. Πώς; Με εξάσκηση φυσικά, γράφοντας, αλλά και ακούγοντας κι αυτό με πάει αμέσως στο επόμενο.

-Feedback, η μαγική λέξη. Μάθε να ακούς τις γνώμες των αναγνωστών σου. Δεν έχει σημασία αν συμφωνείς μαζί τους ή όχι, δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να εξηγήσεις το πως σκεφτόσουν όταν έγραφες ή να επιμένεις ότι οι άλλοι δεν βλέπουν αυτό που εσύ βλέπεις τόσο καθαρά στο κείμενό σου. Το κάνω κι εγώ, το κάνουν οι περισσότεροι, είναι λάθος αλλά δύσκολο να γίνει αντιληπτό ώστε να διορθωθεί. Σε κανέναν δεν αρέσει να του λένε ότι αυτό που έγραψε δεν ήταν καλό, αλλά αν σου πουν ότι δεν κατάλαβαν κάτι τότε πρέπει να προβληματιστείς στο τι έκανες εσύ λάθος και δεν ήταν κατανοητό αυτό που είχες στο μυαλό σου. Ή αν σου λένε αντικειμενικά ότι έγραψες μια μπούρδα (πόσο μάλλον αν μπαίνουν στον κόπο να σου εξηγούν κιόλας το γιατί), ε τότε όσο κι αν εσύ είσαι σίγουρος ότι έγραψες αριστούργημα το πιθανότερο είναι να έγραψες όντως μια μπούρδα. Άκου, λοιπόν, προβληματίσου και ψάξ' το πάλι, έτσι γίνεσαι καλύτερος.

-Υποθέτω ότι τα σεμινάρια είναι χρήσιμα, δυστυχώς δεν έχω άποψη γιατί εδώ που ζω απλώς δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες. Αν μη τι άλλο, μαθαίνοντας εκεί τεχνικές γίνεσαι καλύτερος φαντάζομαι.

 

Sorry για το σεντόνι.  

 

 

Γεια σου ρε Σπύρο, καιρό έχουμε να τα πούμε!

Συμφωνώ 100% σε όσα λες. Θα προσθέσω επίσης πως υπάρχει και μια επιπλέον παγίδα που θεωρώ πως κάποιος φέρελπις συγγραφέας πρέπει να προσέξει αν θέλει να γίνει καλύτερος στην τέχνη του. Είναι μια παγίδα με δυο όψεις. Η μια όψη είναι όταν κάποιος παρασύρεται από τις ιδέες του και κυριεύεται από κάποιου είδους έπαρση, και χάνει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται με κοφτερή, διεισδυτική ματιά  το περιεχόμενο των κειμένων που γράφει. Η άλλη όψη είναι όταν φορτώνεται με πολλά ''πρέπει'' και κανόνες, που ουσιαστικά βάζει φρένο στις ικανότητές του, με αφανές θύμα -εν τέλει- την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχει. (Διαβάζοντας πρόσφατα τον πρόλογο του Σάλεμς Λοτ από τον Κίνγκ, ανέφερε πως είχε μια γελοία αίσθηση πίστης στις ικανότητές του όταν ήταν νέος. Εγώ θα προσθέσω πως αυτό είναι απαραίτητο αν θες να φτάσεις μακριά, αρκεί να μην γίνεις επηρμένος). Άρα, οφείλεις να διατηρείς την ισορροπία: να έχεις πίστη και όραμα, μα να είσαι και ταπεινός συνάμα. Κι αυτό είναι κάτι που κατά τη γνώμη μου το κατακτά κανείς με το πέρασμα του χρόνου και την τριβή με καλοπροαίρετους και ειλικρινείς αναγνώστες.

Edited January 12, 2021 by Mournblade

[oimoderatorseinaifasistes]

On 12/24/2020 at 3:37 AM, Nick V. said:

Σφυρηλατώντας γίνεται κανείς σιδηρουργός.

Τα είπες όλα με 4 λέξεις, δε χρειάζονται άλλες. Respect.