Mournblade Posted July 1, 2021 Share Posted July 1, 2021 (edited) ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΗΛΥΣΙΑ ΠΕΔΙΑ Δεύτερο βιβλίο του αγαπητού συμφορουμίτη και καλού μου φίλου, Νίκου Φερεντίνου @John Ernst, οπότε δράττω την ευκαιρία να παρουσιάσω το νέο του πόνημα στα μέλη και στους επισκέπτες του sff.gr Τι θα γινόταν αν γινόμασταν μάρτυρες μιας εποχής όπου η πολιτισμική εξέλιξη κατίσχυε της γενετικής εξέλιξης; Αν ο ανθρώπινος νους, υπό το έρεισμα της εκλεπτυσμένης συλλογικής εργασίας, μεταλλασσόταν σε τέτοιο βαθμό που η αντίσταση ενάντια στον θάνατο δεν θα ήταν ευσεβής πόθος μα μια ιδεατή πραγματικότητα; Αν το αναπόφευκτο έμπαινε σε κατάσταση αιώνιας αναμονής; Τα Ηλύσια Πεδία είναι ένα ψηφιακό ιεροφυλάκιο συνειδήσεων. Ένας ουτοπικός παράδεισος όπου οντότητες ετοιμοθάνατων ατόμων, εξαρτώμενες από άυλα στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης, από μνήμες και συγκεκριμένα μοτίβα σκέψεων, συνθέτουν έναν απομονωμένο πολιτισμό, την ύστατη και κορυφαία εκδήλωση του συλλογικού ανθρώπινου πνεύματος. Ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος με ανησυχίες. Ήταν φανερό στο πρώτο του βιβλίο, είναι φανερό και σε τούτο το χορταστικό μυθιστόρημα. Τι ακριβώς είναι ψυχή; Ποια είναι η ποιότητα της ανθρωπότητας, οντολογικά μιλώντας; Πώς θα αντιδρούσε ο οποιοσδήποτε αν ξαφνικά ερχόταν αντιμέτωπος με την προοπτική της αιωνιότητας; Αν η απόλυτη ελευθερία έπαυε να είναι ιδανικό και αξίωση, και γινόταν τετριμμένη καθημερινότητα; Μήπως τότε ο κίνδυνος όπου τα όρια με την ασυδοσία θα γινόντουσαν ανατριχιαστικά ασαφή και δυσδιάκριτα, θα ήταν κάτι παραπάνω από άμεσος, θα ήταν μοιραία αναπόφευκτος; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα συναντήσετε κατά τη διάρκεια της διήγησης, που είναι διαποτισμένη από την καθαρή, στιβαρή γραφή του Νίκου και πάμπολλες καλοδουλεμένες ιδέες, ενώ ξεδιπλώνεται η καθημερινότητα των ηρώων. Αρκετές από τις απαντήσεις τις δίνει το ίδιο το κείμενο, μέσω της εξέλιξης των χαρακτήρων, μα τις περισσότερες μας οχλεί να τις δώσουμε εμείς οι ίδιοι. Κι αυτό για μένα, το να θέτει ο δημιουργός τους τροχούς του νου σε κίνηση, είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα. Edited July 1, 2021 by Mournblade 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mournblade Posted July 2, 2021 Author Share Posted July 2, 2021 (edited) Και μέχρι να γράψω τις δικές μου τελικές εντυπώσεις, μπορείτε να διαβάσετε μια κριτική έτσι όπως αυτή αναρτήθηκε στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών: https://www.thematofylakes.gr/minimata-apo-ta-ilisia-pedia/ Edited July 2, 2021 by Mournblade 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δάνης Posted July 9, 2021 Share Posted July 9, 2021 ενδιαφέρον! Aπό την περιγραφή πιο πάνω, τα Ηλύσια Πεδία μού θύμισαν το San Junipero του Charlie Brooker στο Black Mirror (https://en.wikipedia.org/wiki/San_Junipero) : "[...] San Junipero is revealed to be a simulated reality where the deceased can live and the elderly can visit, all inhabiting their younger selves' bodies in a time of their choice. [...] Time passes, and Kelly decides she is ready to enter San Junipero permanently." 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mournblade Posted July 9, 2021 Author Share Posted July 9, 2021 Ναι, πράγματι, η ιδέα είναι παρόμοια, το είχα πει κι εγώ, απλά τα Ηλύσια Πεδία έρχονται και με ένα twist που ξεδιπλώνεται κατά τη διάρκεια της διήγησης. Το συγκεκριμένο επεισόδιο του Black Mirror δίνει περισσότερο έμφαση στο συναίσθημα, ενώ το βιβλίο εξερευνεί φιλοσοφικές, ηθικές και... άλλες εξίσου ενδιαφέρουσες προεκτάσεις. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kon Posted August 22, 2021 Share Posted August 22, 2021 (edited) Νομίζω καλύτερο από το πρώτο βιβλίο. Πάλι είχα την αίσθηση ότι χάνεται η ροή, ότι στην εξέλιξη της ιστορίας εξετάζονται πολλά θέματα και έχουμε διάσπαρτα σταυροδρόμια που ο συγγραφέας επιλέγει να αλλάξει πορεία, μπερδεύοντας εμένα τουλάχιστον. Παρόλαυτα, πέρα από μια μικρή κοιλιά στο μέσο, μου άρεσε, μου άρεσαν οι χαρακτήρες, μου αρεσε η λογική στην κοσμοπλασια, η πλοκή μου φάνηκε πως είχε κάποια λογικά κενά αλλά οκ. Με τάραξε συναισθηματικα η απουσία κλεισίματος υπό την έννοια της κάθαρσης, πολύ άβολο τέλος. Χαίρομαι που μετά την ομολογουμένως ισοπεδωτικη κριτική μου για το πρώτο βιβλιο υπήρξε αυτή η δεύτερη ευκαιρία να "ξαναγνωριστω" με τον συγγραφέα και να δω και τα δύο βιβλία από άλλη σκοπιά. Νομίζω ότι κάποια πράγματα που με ενοχλούν και στο πρώτο και στο δεύτερο βιβλίο δεν είναι τόσο λάθη όπως τα εξέλαβα εγώ, αλλά ο αφηγηματικός τρόπος του συγγραφέα να προκαλέσει τον αναγνώστη (με την καλή έννοια αυτό). Περιμένω το επόμενο. Edited August 22, 2021 by Kon 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted May 14, 2022 Share Posted May 14, 2022 Σελ. 86 κι ως τωρα μου εχει εξαψει την περιεργεια κ την αγωνια. Αναμενετε τη δικη μου κριτικη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.