Keravnoulhs Posted November 18, 2021 Share Posted November 18, 2021 Είναι κάτι που με έχει απασχολήσει πολύ. Ίσως κάποιες φορές να πρέπει να ταιριάζει με το περιβάλλον. Δηλαδή ο Τρελαντώνης δεν μπορούσε να ναι τζιντζερ. Από την άλλη χρειάζεται και μια ποικιλία. Δεν μπορεί όλοι να ναι μελαχρινοί με καστανά μάτια, ούτε όλοι να έχουν γαλαζοπράσινα ματια. Νιώθω επίσης ότι α και θέλουμε να υπάρχει μια ποικιλία, κάποιοι σωματότυποι δεν είναι τόσο "ελκυστικοί". Γράφω μια ιστορία που χοντρικά αναφέρεται στον πρώιμο μεσαίωνα. Το να έχει παιδάκια υπέρβαρα θεωρώ ότι είναι ανακριβές, πιο εύκολα θα ήταν υπερβολικά αδύνατο από πείνα. Είδα έναν πιτσιρικά σε μια ταινία και με το που τον είδα, ήταν σαν να είδα έναν από τους χαρακτήρες του βιβλίου μου και λέω θα έχω αυτόν ως "φιγούρα" στο μυαλό μου. Κάτι άλλο που αναρωτιέμαι, όχι μόνο για το δικό μου, γενικά. Οι σχέσεις (όχι απαραίτητα οι κοινωνικές) γενικά, περισσότερο τις αντιλαμβανόμαστε χωρίς να τις διαβάσουμε; Δηλαδή το αν δύο φίλοι αγαπιούνται σε ένα βιβλίο, πιστεύετε ότι είναι ένα "vibe" που παίρνει ο αναγνώστης; Θα μπορούσε να πάρει πολλές ερμηνείες; ΝΑ πει κάποιος ότι εγώ τον θεωρώ υστερόβουλο και δεν τον αγαπάει. Η θα πρέπει να είναι λίγο πιο στεγανό; Μια γνωστή μου δημοσιεύει κάτι κειμενάκια της στο φβ (ο χειρότερος φόβος μου είναι το κείμενο μου να είναι τόσο κακό όσο το δικό της) που τα κάνει όλα τόσο "λιανά". Η Νεφέλη ερωτεύτηκε τον Αχιλλέα. Δεν είναι προτιμότερο να το νιώσουμε χωρίς να ειπωθεί; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nakraal Posted November 18, 2021 Share Posted November 18, 2021 Γενικός κανόνας είναι show don't tell, φυσικά, αλλά κατά την γνώμη μου το tell χωράει σε δόσεις. Ναι, θα έπρεπε να είναι ένα vibe, αλλά αν τα αισθήματα είναι έντονα, τότε και το vibe πρέπει να είναι επίσης έντονο, ξεκάθαρο. Κανένας δεν σκέφτεται "αχ πόσο αγαπώ τον τάδε", αλλά περισσότερο "αχ, πόσο θέλω να δω/μιλήσω με τον τάδε" ή "πόσο ανησυχώ για την υπόθεση του" κτλ. Πιστεύω, έτσι κάνεις show συναισθήματα, και όχι με "αχ, αγαπώ τον Τρελαντώνη" κτλ Όσο αφορά τους αντισυμβατικούς εμφανισιακά χαρακτήρες, τους λατρεύω. Στον μεσαίωνα, ναι, δεν θα έβρισκες ευκολα υπέρβαρο παιδί, αλλά μην ξεχνάμε πως η παχυσαρκία δεν είναι μόνο αποτέλεσμα διατροφής, αλλά και ορμονικό / γενετήσιο κτλ, επομένως και χωράει σε μεσαιωνικό σέτ, και μεγαλύτερη εντύπωση θα κάνει (όταν όλοι γύρω είναι αθλητικοί, το χοντρό παιδάκι θα ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο από ότι σήμερα). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted November 18, 2021 Share Posted November 18, 2021 Φυσικά είναι καλύτερα να το δείξεις αλλά όλα έχουν τον τρόπο και τη θέση τους. Δεν υπάρχει επίσης κανένας κανόνας χωρίς εξαίρεση, ναι το Μεσαίωνα δεν ήταν συνήθως χοντροί αλλά δεν σημαίνει ότι δεν συνέβαινε κιόλας. Ο Ζωρζ Ντε Λα Τρεμουάγ, καγκελάριος του Καρόλου του Ζ΄ του Νικητή, βασιλιά της Γαλλίας ήταν τόσο χοντρός που το πάχος του τον προστάτεψε όταν ο δούκας του Αλανσόν τον μαχαίρωσε σε μια αντιδικία. Ο γιος και διάδοχος του Γουλιέλμου του Κατακτητού Γουλιέλμος επίσης, έμεινε στην ιστορία ως ο Πυρόθριξ, κοκκινομάλλης δηλαδή ακριβώς επειδή ήταν ξεχωριστό χαρακτηριστικό. Οπότε ναι δεν είναι όλοι ίδιοι και εξαιρέσεις μπορείς να έχεις. Α και μια παρατήρηση για τον Νakraal, γενετικό και όχι γενετήσιο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Keravnoulhs Posted November 18, 2021 Author Share Posted November 18, 2021 Σίγουρα, απλά φαντάζομαι ότι οι αναλογίες πρέπει να διατηρούνται αλλιώς κάπως θα φαλτσάρει το θέμα. Ανάλογα και το περιεχόμενο του βιβλίου. Ο καλύτερος μου φίλος ήταν κοκκινομάλλης και θα τον βάλω σαν μορφή μέσα στο βιβλίο μου, αλλά ξέρω πως δύσκολα θα υπάρξει χώρος για δεύτερο κοκκινομάλλη (αν ήθελα). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nakraal Posted November 18, 2021 Share Posted November 18, 2021 Μεσαίωνας σε φανταστικό, δικό σου κόσμο, ή τον δικό μας; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Keravnoulhs Posted November 18, 2021 Author Share Posted November 18, 2021 14 minutes ago, Nakraal said: Μεσαίωνας σε φανταστικό, δικό σου κόσμο, ή τον δικό μας; σε δικό μου κόσμο. Αλλά προσπαθώ να έχει μια "συνοχή", δηλαδή σε τεχνολογία κτλ να βασίζεται κάπου. να μην έχει κάτι που δεν θα υπήρχε ακόμη στον Μεσαίωνα. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 (edited) On 11/18/2021 at 11:59 PM, WILLIAM said: Ο γιος και διάδοχος του Γουλιέλμου του Κατακτητού Γουλιέλμος επίσης, έμεινε στην ιστορία ως ο Πυρόθριξ, κοκκινομάλλης δηλαδή ακριβώς επειδή ήταν ξεχωριστό χαρακτηριστικό. ἂν τὸ θυμᾶμαι καλά, στὴν Ἱστορία τῆς Βρετανίας γιὰ Παιδιά, τοῦ Ντίκενς ('ἐντελῶς ἀκατάλληλη γιὰ παιδιά!!!) ὁ συγκεκριμένος Πυρόθριξ εἶχε μία ἀνωμαλία τόσ ἔντονη ποὺ στὸ τέλος ἕνας εὐγενής του σὲ ἕνα κυνήγι 'τὸν πέρασε γιὰ ἐλάφι', τὸν λόγχισε θανάσιμα καὶ στὴ δίκη ... ἀθωώθηκε! Edited July 9, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 Οἱ ἥρωες εἶναι δικοί μας διότι ἐμεῖς γράφουμε γι'αὐτοὺς. Ἄρα, ἂν τοὺς θέλουμε πυρόθριγες (τζίντζερ) ἢ τέρμα φαλακρούς ἢ ὅ,τι ἄλλο (εἶχα καθηγητὴ στὸ Μεταπτυχιακὸ μὲ ἑτερόχρωμα μάτια ...), εἶναι δικαίωμά μας. Νομίζω ὅμως ὅτι ὑπάρχει ἕνας συνειρμὸς στὸ ἀναγνωστικὸ κοινὸ ὅτι ὅσο πιὸ διαφορετικὸς ἐμφανισιακὰ εἶναι ὁ ἥρωας τόσο πιὸ 'ξεχωριστὸς' εἶναι. Καὶ ἴσως πρέπει νὰ τὸ σκεφτόμαστε κι αὐτό. Σε ἕνα περιβάλλον fantasy, ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, ὅ,τι καὶ νὰ γράψουμε, ἡ ὅποια περιγραφή, πρέπει νὰ γίνει δεκτὸ διότι κυριαρχεῖ τὸ στοιχεῖο τῆς δημιουργικῆς φαντασίας καὶ τῆς κάποιας (ἢ πλήρους) ἀπελευθέρωσης ἀπὸ τὶς συμβάσεις τοῦ κόσμου μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 18 minutes ago, Ἀπόστολος Βρανᾶς said: ἂν τὸ θυμᾶμαι καλά, στὴν Ἱστορία τῆς Βρετανίας γιὰ Παιδιά, τοῦ Ντίκενς ('ἐντελῶς ἀκατάλληλη γιὰ παιδιά!!!) ὁ συγκεκριμένος Πυρόθριξ εἶχε μία ἀνωμαλία τόσ ἔντονη ποὺ στὸ τέλος ἕνας εὐγενής του σὲ ἕνα κυνήγι 'τὸν πέρασε γιὰ ἐλάφι', τὸν λόγχισε θανάσιμα καὶ στὴ δίκη ... ἀθωώθηκε! Ήταν βέλος και οι σύγχρονοί του το θεώρησαν ως θεία δίκη γιατί είχε συγκρουστεί με την εκκλησία (συνήθεια των Άγγλων βασιλέων για πολλά χρόνια μετά γι' αυτό και η ιερά εξέταση δεν είχε ποτέ μεγάλη δύναμη στην Αγγλική επικράτεια) και οι ιστορικοί δεν διαβλέπουν συνωμοσία καθώς δεν είχε κάνει εχθρούς και ήταν δημοφιλής. Εντάξει τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά βοηθούν, ειδικά αν έχεις πολλούς χαρακτήρες, για να τους θυμάται ο αναγνώστης. Αλλά θέλει προσοχή, ας πούμε τα ετερόχρωμα μάτια είναι μια γενετική ανωμαλία που είναι εξαιρετικά σπάνια. Ειδικά αν έχεις ένα λαό μελαχρινό όπου τα γαλανά μάτια σπανίζουν ούτως ή άλλως. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 (edited) 48 minutes ago, WILLIAM said: Ήταν βέλος ... Ναί, φίλε μου William, σκοτώθηκε ἀπὸ βέλος - σωστά!, ὄχι λόγχη! Σε ὅλα τὰ ἄλλα συμφωνοῦμε. Προφανῶς, σὲ ἕνα περιβάλλον fantasy, ναί, θὰ μπορούσαμε νὰ φανταστοῦμε μία ὁλόκληρη φυλὴ μὲ ἑτερόχρωμα μάτια ἀλλά, φαντάζομαι ὅτι θὰ ξένιζε τρελλὰ τοὺς ἀναγνῶστες μας. Edited July 9, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 Εκεί θα έπρεπε να δώσουμε και κάποια εξήγηση, αν είναι όλοι μπορεί να είναι αποτέλεσμα κληρονομικό ή από μια κατάρα ή γιατί κάποιος πρόγονός τους απάτησε μια μάγισσα και είπε να του διδάξει ένα μάθημα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 16 minutes ago, WILLIAM said: Εκεί θα έπρεπε να δώσουμε και κάποια εξήγηση, ... Ἄψογος, William! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.