Πόσα επίπεδα έχει ένα έργο;

[Keravnoulhs]

Είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι "λογοτεχνικό". Δεν ξέρω καν αν αυτή είναι η σωστή λέξη. Σαν παιδί φανταζόμουν τους συγγραφείς σαν στριφνούς φιλόλογους που έγραφαν κείμενα κάπου σκοτεινα. Τώρα ερχόμενος σε αυτή τη θέση ελπίζω να είμαι κάτι διαφορετικό από αυτό που σκεφτόμουν. Καθώς γράφω βλέπω ότι κάποια πράγματα πάνε αλλού από ότι τα προόριζα. Κάποιοι που είχα φανταστεί ως γυναίκες, μου φαίνονται καλύτερα ως άντρες και το αντίστροφο. Κάποιες ηλικίες τις αλλάζω. Η πορεία της ιστορίας επίσης αλλάζει. Κάποιοι χαρακτήρες δεν έχουν πια χώρο και σβήνονται. Σκεφτόμουν λοιπόν ότι ένα έργο έχει επίπεδα και κάθε επίπεδο απαντάει κάποιες ερωτήσεις. Για παράδειγμα στο πρώτο επίπεδο ξέρουμε ότι από το σημείο Α πήγαμε στο Β και μετά στο Γ και στο Δ. Ξέρουμε ότι σε αυτή την ιστορία ήρωας ήταν ο Χ και ο Υ, ο εχθρός ήταν ο Ζ. Στο επόμενο επίπδο ο χαρακτήρας χρειάζεται χώρο και χρόνο για να γίνει αυτό που τον προορίζουμε να γίνει, χώρο για να σκεφτεί και διαβάζοντας την σκέψη του να τον μάθουμε. Και μετά από πολλά επίπεδα να φτάσουμε στο να διορθώνουμε κάποια πρόταση, κάποιο συντακτικό. Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι το γράψιμο.

 

ΥΓ σκεφτόμουν τον Richie trashmouth του Κινγκ. Νομίζω έχει κάνει ένα μικρό λάθος. Στα ελληνικά τον έλεγαν βρωμόστομο. Δεν ήταν έτσι. Μάλλον αθυρόστομο θα τον έλεγαν. Το στόμα του δεν είχε θύρα, πόρτα, φραγμό. Έλεγε αυτό που σκεφτόταν, δεν έβριζε. Αυτό φάνηκε σε πολλές στιγμές του βιβλίου.

[WILLIAM]

Τέτοιες αποφάσεις τις παίρνεις συνέχεια ειδικά όσο είσαι στα πρώτα στάδια σχεδιασμού και γραψίματος. Σε μικρότερο βαθμό θα τις κάνεις ακόμα και μετά το τέλος!