50 Βιβλία για το 2022

[vaggelis]

1. Ο τελευταίος των Μοϊκανών - Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (509) 9,5/10
2. Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος - Ουίνστον Τσώρτσιλ (1696) 10/10
3. Η καταγωγή των ειδών - Κάρολος Δαρβίνος (557) 10/10
4. Μύθοι - Αίσωπος (621) 10/10
5. Η θεμελίωση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας - Άλμπερτ Αϊνστάιν (129) 10/10

Εντάξει πρέπει να ομολογήσω ότι αυτό δεν το διάβασα ακριβώς, αλλά απλώς το ξεφύλλισα. Δεν θα μπορούσα να κάνω και διαφορετικά μιας και τα μαθηματικά της θεωρίας είναι πολύ πάνω από τις δυνάμεις μου. Ακόμα και το ξεφύλλισμα το έκανα απλώς και μόνο από περιέργεια για να δω τι μπορεί να γράφει μέσα.

[Βακχος]

1. Ντάντε Αλιγκιέρι - Η Θεία Κωμωδία, Κόλαση, Ζαχαραόπουλος (236)
2. Γιώργος Γιώτσας - Το Μακρύ Σοκάκι, Λυκόφως (100) 10/10
3. H.P.Lovecraft - Όνειρα στο Σπίτι της Μάγισσας, Αίολος (170) 8/10
4. H.P.Lovecraft - Η Σκιά Πέρα Από τον Χρόνο, Αίολος (173) 8/10
5. H.P.Lovecraft - Το Ασημένιο Κλειδί, Αίολος (215) 7/10
6. H.P.Lovecraft - Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς, Αίολος (169) 10/10
7. Διονύσης Χαριτόπουλος - Οι Άτακτοι, Τόπος (396) 10/10
8. Thomas Tessier - Ο Νυχτοβάτης, Οξύ (191) 8/10
9. Γιώργος Γιώτσας/Αγνή Σιούλα - Εκείνοι Που Επιστρέφουν, Λυκόφως (430) 10/10
10. Δημήτριος Καμπούρογλου - Το Ριζόκαστρον, Καραβίας (68)
11. Δημήτριος Καμπούρογλου - Αρματωλοί Και Κλέφτες (1453 - 1821), Καραβίας (124)

 

[BladeRunner]

Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (The Octopus: A Story of California, 1901)

Τον Αύγουστο του 2017 διάβασα και πραγματικά απόλαυσα το "ΜακΤίγκ" του ίδιου συγγραφέα, και μπορώ να πω ότι το ίδιο συνέβη και με το "Το Χταπόδι", ίσως μάλιστα το τουβλάκι αυτό μου άρεσε και λίγο παραπάνω! Πραγματικά πρόκειται για ένα κλασικό μυθιστόρημα, για μια κλασική αμερικάνικη ιστορία, για το απόλυτο "Έπος του Σιταριού", με τον συγγραφέα να παρουσιάζει με ζωντανό και αρκετά περιγραφικό τρόπο εικόνες από τη ζωή στην Καλιφόρνια, στα τέλη του 19ου αιώνα, βασίζοντας μάλιστα την ιστορία του σε μια πραγματική και δυστυχώς αιματηρή διαμάχη το 1880, ανάμεσα σε σιτοπαραγωγούς/αγρότες και τη σιδηροδρομική εταιρεία Σάουθερν Πασίφικ, στην κοιλάδα του Σαν Χοακίν (εδώ, για ευνόητους λόγους, η εταιρεία αναφέρεται ως "Πασίφικ & Σάουθγουέστερν"). Είναι ένα ρεαλιστικά, έντονα και σε σημεία μελοδραματικά γραμμένο μυθιστόρημα, θέλει τον χρόνο του, απαιτεί υπομονή, κινείται με αργούς και σταθερούς ρυθμούς, με ελάχιστες εξάρσεις εδώ κι εκεί, μέχρι να έρθει το τέλος, που είναι μάλλον κάπως απαισιόδοξο αλλά σίγουρα πολύ δυνατό και ρεαλιστικό με βάση αυτά που προηγήθηκαν. Η γραφή είναι πολύ ωραία, ζωντανή, γεμάτη από πλούσιες περιγραφές τοπίων, σκηνικών και χαρακτήρων, σίγουρα ο συγγραφέας πολυλογεί γενικά, όμως προσωπικά μου άρεσε αυτή η πολυλογία του, κατάφερε αν μη τι άλλο να με μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, σε ένα άλλο σημείο του πλανήτη, και να μου δείξει έναν άλλο κόσμο, μακριά από αυτόν που ζω. Και επίσης κατάφερε να με κάνει ένα με τους χαρακτήρες και το δράμα τους, πιστεύω ότι πέτυχε (σχεδόν) στον απόλυτο βαθμό όσον αφορά τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων του: Ήταν πολύ ρεαλιστικά δοσμένοι, άνθρωποι απλοί, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, όπως όλοι μας. Γενικά, ένα κατά τη γνώμη μου υπέροχο μυθιστόρημα!

Υ.Γ. Όσον αφορά την ελληνική έκδοση (Bibliotheque), έχω κάποιο παράπονο: Είναι σίγουρα πολύ όμορφη και γερή, με ωραιότατη και γλαφυρότατη μετάφραση, όμως υπάρχουν κάμποσα λαθάκια επιμέλειας, όπως παραπανίσιες λέξεις σε κάποιες προτάσεις, λέξεις του στιλ "το", "τα", "και" που έλειπαν εδώ κι εκεί, και πάει λέγοντας. Εγώ το μυθιστόρημα το απόλαυσα χάρη στη γραφή και την πολύ καλή μετάφραση, αλλά αυτά τα λαθάκια ανά πέντε ή δέκα σελίδες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με μια πιο προσεκτική επιμέλεια! Πάντως μπράβο στον εκδότη που έφερε στην Ελλάδα το συγκεκριμένο βιβλίο!

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10

[Panagiotiss]

-Ιανουαριος

01. Σήμα κινδύνου - Lee Child (σελ 441) --->  9,5/10

02. Μοιραία Έλξη - Sandra Brown (σελ 444) --->  8,5/10

03. Το Εξπρές του μεσονυχτίου - Billy Hayes,William Hoffer (σελ 325) --->  9/10

04. Γενεσις 1:26 - Lucas Marmaduke (σελ 124) --->  3/10

05. Η Μονάδα - Don Winslow (σελ 530) --->  9,5/10

06. Λιγότερο από μηδέν - Bret Easton Ellis (σελ 206) --->  8/10

07. Γράμματα σε μία νεαρή φίλη - Jiddu Krishnamurti (σελ 60) --->  5/10

08. Σταθμός Καραντίρου - Drauzio Varella (σελ 386) --->  8,5/10

-Φεβρουάριος

09. Φυγή - Harlan Coben (σελ 428) --->  9/10

10. Ελεύθερη πτώση - Phillip Margolin (σελ 411) --->  8,5/10

11. Η Αλική στη χώρα του LSD - Alice X. (σελ 195) --->  6/10

12. Το ημερολόγιο του χελιδονιού - Amelie Nothomb (σελ 99) --->  7/10

13. Red - Jack Ketchum (σελ 199) --->  8/10

14. Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον - Richard Bach (σελ 141) --->  8/10

-Μάρτιος

15. Το κουαρτέτο του Χάρλεμ - James Baldwin (σελ 757) --->  8,5/10

16. Χαμένος για πάντα - Harlan Coben (σελ 474) --->  10/10

17. Η Ένορκος - George-Dawes Green (σελ 455) --->  7,5/10

18. Φώτα ολόφωτα Πόλη μεγάλη - Jay McInerney (σελ 215) --->  7,5/10

-Απρίλιος

19. Η πόλη των οστών - Michael Connelly (σελ 412) --->  7,5/10

20. Το χαμένο φως - Michael Connelly (σελ 398) --->  9,5/10

[BladeRunner]

Ιστορίες της μέρας και της νύχτας. Σχόλιο εδώ: Γκυ ντε Μωπασσάν (Guy De Maupassant)

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10
45. Γκι ντε Μοπασάν - Ιστορίες της μέρας και της νύχτας (σελ. 342). 8.5/10

Edited August 25, 2023 by BladeRunner

[yanni]

26. Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο - Philip K. Dick, σελ 381 (8/10)

[Δημήτρης]

1) Ωρόρα: Ιστορίες Ελληνικής φαντασίας 2 (σελ 224)

2) Alexandre Dumas: Το σιδηρούν προσωπείο (σελ 717)

3) William King: Ο εξολοθρευτής των τρολ (σελ 310)

4) William King: Ο εξολοθρευτής των σκέιβεν (σελ 333)

5) William King: Ο εξολοθρευτής των δαιμόνων (σελ 316)

6) William King: Ο εξολοθρευτής των δράκων (σελ 310)

7) William King: Ο εξολοθρευτής των τεράτων (σελ 301)

8) Ωρόρα: Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες (σελ 239)

9) Αντωνία Ζεβόλη- Νταουντάκη: Εμείς θα ζήσουμε (σελ 214)

10) Henri Charriere: Ο Πεταλούδας (σελ 685)

11) Herman Koch: Το δείπνο (σελ 307)

12) Quentin Tarantino: Κάποτε στο Χόλιγουντ (σελ 478)

13) Sebastian Junger: Η απόλυτη καταιγίδα (σελ 343)

14) Ωρόρα: Ιστορίες με τρελούς επιστήμονες (σελ 232)

15) Dan Abnett: Πολέμαρχος Ώρος (σελ 404)

[BladeRunner]

Κρασί από πικραλίδα. Σχόλιο εδώ: Ray Bradbury

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10
45. Γκι ντε Μοπασάν - Ιστορίες της μέρας και της νύχτας (σελ. 342). 8.5/10
46. Ρέι Μπράντμπερι - Κρασί από πικραλίδα (σελ. 286). 9/10

[yanni]

27. Μπέν Χουρ - Lew Wallace, σελ 156 (7,5/10)

Ξεκινάει με τη γέννηση και τελειώνει με το θάνατο του Ιησού. Στο ενδιάμεσο μας παρουσιάζει, τη ζωή του εβραίου ο Μπεν Χουρ που από ένα παιχνίδι της μοίρας, χάνει τα πάντα και βρίσκεται δέσμιος των Ρωμαίων. Θα κάνει τα πάντα για να επιβιώσει και να αποκαταστήσει τη ζωή που έχασε. Κλασικό, έγινε γνωστό από την επιτυχημένη ομώνυμη ταινία.

[yanni]

28. Τα παιδιά της σκιάς - Steven Schnur, σελ 106 (7,5/10)

Χρόνια πολλά και Χρίστος Ανέστη!

ΣΤην αρχή φαίνεται να είναι μια αθώα ιστορία ενός εγγονού που επισκέπτεται τον παππού του για τις καλοκαιρινές διακοπές. Στη συνέχεια, βλέποντας κι ακούγοντας ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, η ιστορία θα πάρει μια θλιβερή, ανησυχητική μορφή. Στο παρελθόν οι κάτοικοι της πόλης δεν μπόρεσαν να σώσουν έναν σημαντικό αριθμό παιδιών εβραϊκής καταγωγής, που είχαν βρει καταφύγιο εκεί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Η ενοχή μαστίζει τους ηλικιωμένους της πόλης, μην μπορώντας να ξεχάσουν την τρομερή επιλογή που τους δόθηκε...

Αυτό το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, για παιδιά και νέους. Λόγω της κάπως σκληρής θεματολογίας τού, θα το συνιστούσα σε πιο ώριμους αναγνώστες.

[BladeRunner]

Φισκαντόρο. Τέταρτο βιβλίο του Ντένις Τζόνσον που διαβάζω, μετά το "Άγγελοι" και το "Τ' αστέρια του απομεσήμερου" που διάβασα το 2011 (πρέπει να τα ξαναδιαβάσω σύντομα αυτά τα δυο, και ειδικά το πρώτο), καθώς και τη συλλογή διηγημάτων "Η γενναιοδωρία της γοργόνας" που διάβασα το 2019, ήταν και αυτό πολύ καλό και ιδιαίτερο, αν και ίσως το πιο αδύναμο και παράξενο από τα τέσσερα. Κάπου διάβασα ότι τούτο το βιβλίο μπορεί να το έγραφε ο Χέρμαν Μέλβιλ αν ζούσε σήμερα και μελετούσε ανόμοια βιβλία σαν τη Βίβλο, την Έρημη Χώρα, το Φαρενάιτ 451 και το Dog Soldiers, αν είχε δει κάμποσες φορές τον Πόλεμο των Άστρων και το Αποκάλυψη Τώρα, όντας φτιαγμένος με LSD και ακούγοντας ώρες ατελείωτες Τζίμι Χέντριξ και Ρόλινγκ Στόουνς... ε, δύσκολα θα μπορούσε να περιγράψει κανείς καλύτερα το "Φισκαντόρο" -ένα αρκετά παράξενο και περίεργο μετά-αποκαλυπτικό μυθιστόρημα-, καθώς και την αίσθηση που αφήνει στους αναγνώστες όταν τελειώσει. Το βιβλίο έχει πυρετώδη και υποβλητική ατμόσφαιρα, ενώ η γραφή του Τζόνσον είναι πότε ποιητική και παραισθησιακή και πότε σκληρή, σίγουρα όχι για όλα τα γούστα και όλες τις ώρες, αλλά προσωπικά μου άρεσε πολύ, αν μη τι άλλο ο συγγραφέας κατάφερε να δημιουργήσει κάμποσες εικόνες άγριας ομορφιάς. Γενικά, είναι ένα μυθιστόρημα που χάρη στα σκηνικά, την ατμόσφαιρα και φυσικά τη γραφή με κράτησε δέσμιό του από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς βέβαια να με ενθουσιάσει κιόλας (σίγουρα μπορώ να κατανοήσω όσους το διαβάσουν και δεν ικανοποιηθούν).

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10
45. Γκι ντε Μοπασάν - Ιστορίες της μέρας και της νύχτας (σελ. 342). 8.5/10
46. Ρέι Μπράντμπερι - Κρασί από πικραλίδα (σελ. 286). 9/10
47. Ντένις Τζόνσον - Φισκαντόρο (σελ. 243). 7.5/10

[BladeRunner]

Το λιοντάρι του Γιαχίν-Μποάζ και του Μποάζ-Γιαχίν. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό που μόλις διάβασα, πάντως μπορώ να πω ότι μου άρεσε, ότι με έκανε να ξεχαστώ, ότι με πήγε αλλού. Αλληγορικό παραμύθι για ενήλικες, που μιλάει για τις σχέσεις πατέρα και γιου, γιού και πατέρα; Πολύ πιθανόν! Όπως και να ΄χει, το να περιγράψεις τι γίνεται στο παρόν βιβλίο είναι μάλλον δύσκολο, κι εδώ που τα λέμε αχρείαστο και ίσως εις βάρος του βιβλίου: Το καλύτερο είναι να το ξεκινήσεις όντας τελείως ανυποψίαστος. Εγώ έτσι το ξεκίνησα (άλλωστε η ελληνική έκδοση δεν έχει κάποια περίληψη), και μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα κιόλας, αν και πιθανότατα θα το απολάμβανα περισσότερο αν ήμουν υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών: Μπορεί έτσι να το καταλάβαινα πλήρως! Τέλος πάντων, ήταν ένα παράξενο και ιδιόρρυθμο μυθιστόρημα, που με κράτησε στην τσίτα από την αρχή μέχρι το τέλος. Σίγουρα θα είναι μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της φετινής αναγνωστικής χρονιάς, έστω κι αν δεν του βάζω πέντε αστεράκια (α, και κάποια στιγμή στο μέλλον θα το ξαναδιαβάσω!). Τέλος, είναι πολύ κρίμα που δεν έχουν μεταφραστεί άλλα έργα του συγγραφέα. Δεν μιλάω για τα παιδικά βιβλία που έχει γράψει (με τα οποία ξεκίνησε την καριέρα του), αλλά για όλα αυτά τα περίεργα πράγματα που έχει γράψει για το ενήλικο κοινό: Όχι μόνο το Riddley Walker που είναι το πιο γνωστό του και πλέον ένα από τα κλασικότερα μετά-αποκαλυπτικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας εκεί έξω, αλλά και για βιβλία όπως το Turtle Diary, το Kleinzeit ή το Pilgermann, που φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα και διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Αλλά τι να κάνουμε...

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10
45. Γκι ντε Μοπασάν - Ιστορίες της μέρας και της νύχτας (σελ. 342). 8.5/10
46. Ρέι Μπράντμπερι - Κρασί από πικραλίδα (σελ. 286). 9/10
47. Ντένις Τζόνσον - Φισκαντόρο (σελ. 243). 7.5/10
48. Ράσελ Χόμπαν - Το λιοντάρι του Γιαχίν-Μποάζ και του Μποάζ-Γιαχίν (σελ. 191). 8/10

[vaggelis]

2 hours ago, BladeRunner said:

Το λιοντάρι του Γιαχίν-Μποάζ και του Μποάζ-Γιαχίν. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό που μόλις διάβασα, πάντως μπορώ να πω ότι μου άρεσε, ότι με έκανε να ξεχαστώ, ότι με πήγε αλλού. Αλληγορικό παραμύθι για ενήλικες, που μιλάει για τις σχέσεις πατέρα και γιου, γιού και πατέρα; Πολύ πιθανόν! Όπως και να ΄χει, το να περιγράψεις τι γίνεται στο παρόν βιβλίο είναι μάλλον δύσκολο, κι εδώ που τα λέμε αχρείαστο και ίσως εις βάρος του βιβλίου: Το καλύτερο είναι να το ξεκινήσεις όντας τελείως ανυποψίαστος. Εγώ έτσι το ξεκίνησα (άλλωστε η ελληνική έκδοση δεν έχει κάποια περίληψη), και μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα κιόλας, αν και πιθανότατα θα το απολάμβανα περισσότερο αν ήμουν υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών: Μπορεί έτσι να το καταλάβαινα πλήρως! Τέλος πάντων, ήταν ένα παράξενο και ιδιόρρυθμο μυθιστόρημα, που με κράτησε στην τσίτα από την αρχή μέχρι το τέλος. Σίγουρα θα είναι μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της φετινής αναγνωστικής χρονιάς, έστω κι αν δεν του βάζω πέντε αστεράκια (α, και κάποια στιγμή στο μέλλον θα το ξαναδιαβάσω!). Τέλος, είναι πολύ κρίμα που δεν έχουν μεταφραστεί άλλα έργα του συγγραφέα. Δεν μιλάω για τα παιδικά βιβλία που έχει γράψει (με τα οποία ξεκίνησε την καριέρα του), αλλά για όλα αυτά τα περίεργα πράγματα που έχει γράψει για το ενήλικο κοινό: Όχι μόνο το Riddley Walker που είναι το πιο γνωστό του και πλέον ένα από τα κλασικότερα μετά-αποκαλυπτικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας εκεί έξω, αλλά και για βιβλία όπως το Turtle Diary, το Kleinzeit ή το Pilgermann, που φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα και διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Αλλά τι να κάνουμε...

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10
45. Γκι ντε Μοπασάν - Ιστορίες της μέρας και της νύχτας (σελ. 342). 8.5/10
46. Ρέι Μπράντμπερι - Κρασί από πικραλίδα (σελ. 286). 9/10
47. Ντένις Τζόνσον - Φισκαντόρο (σελ. 243). 7.5/10
48. Ράσελ Χόμπαν - Το λιοντάρι του Γιαχίν-Μποάζ και του Μποάζ-Γιαχίν (σελ. 191). 8/10

Επιτέλους μετά από 25 χρόνια βρήκα και κάποιον άλλον που το έχει διαβάσει. Να βάλουμε αγγελία μήπως βρεθεί και τρίτος.

[WILLIAM]

1. Η Ηρωική Πορεία της Ανεξάρτητης Μεραρχίας στη Μικρά Ασία· Άυγουστος 1922 (103)

2. Το Ιππικό Στον Ελληνικό Στρατό (61)

3. Ο Ελληνικός Στρατός Κατά Τους Βαλκανικούς Πολέμους (434)

4. Ανεξάρτητος Μεραρχία, Η Κάθοδος Των Νεωτέρων Μυρίων 16-31 Αυγούστου 1922 (321)

5. Η Ηχώ Του Κακού (510)

6. Ο Μαύρος Ήλιος (475)

7. Oι Εμφύλιοι Αγώνες Στην Επανάσταση Του 1821 (128)

8. Τα Άγνωστα Του 21 (128)

9. Η Αγία Και Μεγάλη Εβδομάς (556)

10. 150 Ερωτήσεις Και Απαντήσεις Για Το Κρασί (95)

[BladeRunner]

Ένα λάβαρο για την αυγή. Πέρυσι τον Απρίλιο διάβασα το "Η αίθουσα με τους καθρέφτες" του ίδιου συγγραφέα, ένα παρανοϊκό και τριπαρισμένο μυθιστόρημα για τη σκοτεινή πλευρά της Αμερικής της δεκαετίας του '60, το οποίο πραγματικά με ξετρέλανε, ε, το ίδιο μπορώ να πω ότι συνέβη και με τούτο δω, το "Ένα λάβαρο για την αυγή", ένα εξίσου τριπαρισμένο πολιτικό θρίλερ που διαδραματίζεται σε μια φανταστική χώρα της Λατινικής Αμερικής που βρίσκεται στα πρόθυρα της επανάστασης, με το οποίο ο Στόουν κρίνει και κατακρίνει την αλαζονεία των ΗΠΑ και την τάση τους να επεμβαίνουν με πολιτικό ή και στρατιωτικό τρόπο σε χώρες στις οποίες θεωρούν ότι έχουν συμφέροντα. Επιτέλους έβαλα μια τελεία! Λοιπόν, πρόκειται για ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, με σκληρή γραφή, μπόλικο κυνισμό και σκοτεινή ατμόσφαιρα, με μαύρους χαρακτήρες που είναι στα πρόθυρα ή και πέρα από τα πρόθυρα της τρέλας και της κατάπτωσης: Έχουμε έναν μπερδεμένο και μάλλον αλκοολικό ανθρωπολόγο, μια πανέμορφη νεαρή καλόγρια που έχει χάσει προ πολλού την πίστη της και γέρνει προς τα αριστερά, έναν ηλικιωμένο παπά που βλέπει τον Θεό στο αλκοόλ και σε δολοφόνους, έναν χαπακωμένο νεαρό τυχοδιώκτη που δεν το έχει σε τίποτα να σε καθαρίσει αν καταλάβει ότι έχεις περίεργους σκοπούς απέναντί του, έναν παρανοϊκό στρατιωτικό, κάτι κυνικούς έμπορους όπλων που κάνουν τις πλέον βρώμικες δουλειές, και ένα κάρο άλλους παρόμοιους τύπους και τύπισσες. Α, και έναν σαλεμένο κατά συρροή δολοφόνο παιδιών, που κάνει εδώ κι εκεί την εμφάνισή του. Ναι, όπως καταλάβατε, είναι ένα χαρούμενο μυθιστόρημα για να περάσει ευχάριστα η ώρα. Τέλος πάντων, εγώ μια φορά πραγματικά το ευχαριστήθηκα, κάτι τέτοια σκληρά και μαύρα μυθιστορήματα που δείχνουν με ρεαλιστικό και πολλές φορές ωμό τρόπο τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας μας σίγουρα με ενθουσιάζουν, με κρατάνε στην τσίτα, και τούτο δω, με την πλοκή, τη γραφή και τους χαρακτήρες που έχει, πραγματικά με καθήλωσε. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν είναι για όλα τα γούστα. Κρίμα που δεν έχουν μεταφραστεί άλλα βιβλία του Ρόμπερτ Στόουν, όπως για παράδειγμα το κλασικό του κερατά "Dog Soldiers" (το έχω στα αγγλικά, όπως επίσης και την ταινία που είναι βασισμένη σε αυτό), το "Outerbridge Reach" ή το "Damascus Gate". Αλλά τι να κάνεις...

-Απρίλιος

37. Στίβεν Κινγκ - Μπίλι Σάμερς (σελ. 574). 8.5/10
38. Κρις Γουίτακερ - Αρχίζουμε από το τέλος (σελ. 480). 6.5/10
39. Ίβλιν Γουό - Μια χούφτα σκόνη (σελ. 374). 9.5/10
40. Κόλσον Γουάιτχεντ - Μπέρδεμα στο Χάρλεμ (σελ. 450). 9/10
41. Κλίφορντ Ντ. Σιμάκ - Το περιδέραιο των κόσμων (σελ. 307). 8/10
42. Μιούριελ Σπαρκ - Στη θέση του οδηγού (σελ. 130). 8/10
43. Γκράχαμ Γκριν - Καμένο χαρτί (σελ. 285). 8/10
44. Φρανκ Νόρις - Το Χταπόδι: Μια ιστορία από την Καλιφόρνια (σελ. 557). 9.5/10
45. Γκι ντε Μοπασάν - Ιστορίες της μέρας και της νύχτας (σελ. 342). 8.5/10
46. Ρέι Μπράντμπερι - Κρασί από πικραλίδα (σελ. 286). 9/10
47. Ντένις Τζόνσον - Φισκαντόρο (σελ. 243). 7.5/10
48. Ράσελ Χόμπαν - Το λιοντάρι του Γιαχίν-Μποάζ και του Μποάζ-Γιαχίν (σελ. 191). 8/10
49. Ρόμπερτ Στόουν - Ένα λάβαρο για την αυγή (σελ. 378). 9/10

[gregacm]

1. Στιβεν Κινγκ - Οι Λυκοι της Καλα (768)   4,5 + 4  = 8,5

[yanni]

29. Φανταστικές ιστορίες - Guy De Maupassant, σελ 137 (8,5/10)

Κριτική εδώ: Γκυ ντε Μωπασσάν (Guy De Maupassant)

Edited August 26, 2023 by Ghost
Η κριτική για το βιβλίο: Φανταστικές ιστορίες μεταφέρθηκε στο τόπικ του συγγραφέα.

[Mors Planch]

1. Quantum of nightmares, Charles Stross (357)
2. Ένα σκοτεινό δωμάτιο, Α. Παπαχελάς (630)
3. Escape from Yokailand, Charles Stross (83)
4. The Giants of the Violet Sea, Eugenia Triantafyllou (59)
5. Σταλινισμός, η 4η μονοθεϊστική θρησκεία, Ν. Μπελογιάννης (155)
6. Η Σιδηρά Δεκαετία, Σ. Πλουμίδης (309)

[vaggelis]

1. Ο τελευταίος των Μοϊκανών - Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (509) 9,5/10
2. Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος - Ουίνστον Τσώρτσιλ (1696) 10/10
3. Η καταγωγή των ειδών - Κάρολος Δαρβίνος (557) 10/10
4. Μύθοι - Αίσωπος (621) 10/10
5. Η θεμελίωση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας - Άλμπερτ Αϊνστάιν (129) 10/10
6. Εισαγωγή στην ψυχανάλυση - Σίγκμουντ Φρόιντ (440) 10/10

Το βιβλίο γράφτηκε το 1971 και είναι ότι ακριβώς λέει ο τίτλος του βιβλίου, μια πρώτη γνωριμία με τη επιστήμη της ψυχανάλυσης και απευθύνεται σε όσους δεν έχουν καμία γνώση της και θέλουν να την γνωρίσουν και αυτό τον στόχο νομίζω ότι τον πετυχαίνει. Το πρώτο μισό του βιβλίου είναι και το ποιο εύκολο λόγω των πολλών παραδειγμάτων που περιέχει, επιλεγμένα από διάφορους ασθενείς που ασχολήθηκε ο Φρόιντ, ενώ το δεύτερο μισό με κούρασε κάπως, γιατί άρχισε να έχει πολλά τεχνικά χαρακτηριστικά που απαιτούσαν πολύ προσήλωση για να τα κατανοήσεις. Προσωπικά δεν με πολυενδιαφέρει η ψυχανάλυση αλλά το διάβασα από περιέργεια μιας και το συγκεκριμένο, όπως και κάποια άλλα βιβλία, ήταν προσφορά από την εφημερίδα "Το Βήμα" ως αυτά που άλλαξαν τον κόσμο. Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο βιβλίο άλλαξε πραγματικά τον κόσμο, αλλά σίγουρα προκάλεσε τεράστιο θόρυβο και αντιπαραθέσεις όταν κυκλοφόρησε, που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

[WILLIAM]

1. Η Ηρωική Πορεία της Ανεξάρτητης Μεραρχίας στη Μικρά Ασία· Άυγουστος 1922 (103)

2. Το Ιππικό Στον Ελληνικό Στρατό (61)

3. Ο Ελληνικός Στρατός Κατά Τους Βαλκανικούς Πολέμους (434)

4. Ανεξάρτητος Μεραρχία, Η Κάθοδος Των Νεωτέρων Μυρίων 16-31 Αυγούστου 1922 (321)

5. Η Ηχώ Του Κακού (510)

6. Ο Μαύρος Ήλιος (475)

7. Oι Εμφύλιοι Αγώνες Στην Επανάσταση Του 1821 (128)

8. Τα Άγνωστα Του 21 (128)

9. Η Αγία Και Μεγάλη Εβδομάς (556)

10. 150 Ερωτήσεις Και Απαντήσεις Για Το Κρασί (95)

11. Η Ανάστασή Του Και Η Συν-Ανάστασή Μας (64)

12. Τελική Αναμέτρηση (509) κριτική εδώ: https://community.sff.gr/topic/15640-lee-child/page/2/

[Βακχος]

1. Ντάντε Αλιγκιέρι - Η Θεία Κωμωδία, Κόλαση, Ζαχαραόπουλος (236)
2. Γιώργος Γιώτσας - Το Μακρύ Σοκάκι, Λυκόφως (100) 10/10
3. H.P.Lovecraft - Όνειρα στο Σπίτι της Μάγισσας, Αίολος (170) 8/10
4. H.P.Lovecraft - Η Σκιά Πέρα Από τον Χρόνο, Αίολος (173) 8/10
5. H.P.Lovecraft - Το Ασημένιο Κλειδί, Αίολος (215) 7/10
6. H.P.Lovecraft - Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς, Αίολος (169) 10/10
7. Διονύσης Χαριτόπουλος - Οι Άτακτοι, Τόπος (396) 10/10
8. Thomas Tessier - Ο Νυχτοβάτης, Οξύ (191) 8/10
9. Γιώργος Γιώτσας/Αγνή Σιούλα - Εκείνοι Που Επιστρέφουν, Λυκόφως (430) 10/10
10. Δημήτριος Καμπούρογλου - Το Ριζόκαστρον, Καραβίας (68)
11. Δημήτριος Καμπούρογλου - Αρματωλοί Και Κλέφτες (1453 - 1821), Καραβίας (124)
12. Δημήτριος Καμπούρογλου - Θεόδωρος Γρίβας, Καραβίας (138)
13. Graham Masterton - Δαιμονισμένη Ταξιαρχία, Οξύ (266) 8/10

 

Edited May 3, 2022 by Βακχος

[BladeRunner]

Το πλοίο των τρελών (Ship of Fools, 1962)

Δεν μπορείτε να φανταστείτε με πόση μανία έψαχνα το συγκεκριμένο βιβλίο, που είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά μέσα στη δεκαετία του '70 από τις εκδόσεις Δαρεμά (σε μετάφραση Δημήτρη Π. Κωστελένου). Το άτιμο δεν το έβρισκα με τίποτα! Και ξαφνικά, οι εκδόσεις Κλειδάριθμος, το Καλοκαίρι του 2020, το εκδίδουν σε νέα, φρέσκια μετάφραση, με υπέροχο εξώφυλλο. Ε, φυσικά το άρπαξα την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, μονάχα που έπρεπε να περάσουν σχεδόν δυο χρόνια από τότε, μέχρι τελικά να κάτσω να το διαβάσω. Φαίνεται, περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να το απολαύσω όπως του αξίζει. Και τα κατάφερα: Βρήκα την κατάλληλη στιγμή και το απόλαυσα στον απόλυτο βαθμό! Μιλάμε για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, χορταστικό και άψογα γραμμένο, οξυδερκές, αιχμηρό και με πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ, με τη συγγραφέα να κρίνει και να κατακρίνει τα κακώς κείμενα της εποχής του Μεσοπολέμου, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό χαρακτήρων, μέσω των οποίων οι αναγνώστες παίρνουμε μια εικόνα από τις κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, ταξικές και φυλετικές συνθήκες της εποχής (η όλη ιστορία διαδραματίζεται Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 1931). Με απόλυτο έλεγχο του υλικού και των χαρακτήρων της, η συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο, ή μάλλον έναν μικρόκοσμο, όπου οι άνθρωποι είναι γεμάτοι πάθη, νευρώσεις, κρυμμένες επιθυμίες και ανομολόγητους φόβους που βγαίνουν σιγά-σιγά στην επιφάνεια, με το πέρασμα των ημερών και με την καθημερινή και φυσικά αναπόφευκτη αλληλεπίδρασή τους εντός του πλοίου, χωρίς να λείπουν οι ίντριγκες, οι διαφωνίες, οι τσακωμοί, οι έρωτες και τα κουτσομπολιά. Ναι, ναι, σίγουρα είναι ένα μυθιστόρημα με αργούς ρυθμούς, με πολύ μπλα μπλα, με πολλές λεπτομέρειες στις περιγραφές των σκηνικών, των γεγονότων και των χαρακτήρων, απαιτεί χρόνο και συγκέντρωση από τον αναγνώστη, αλλά προσωπικά το κατευχαριστήθηκα, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Και ειλικρινά σας λέω, δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει, ακόμα και όταν μιλάμε για ένα μυθιστόρημα εξακοσίων και πλέον σελίδων. Τι να σας πω, θα μου λείψουν όλοι αυτοί οι τύποι και όλες αυτές οι τύπισσες που γνώρισα στο βιβλίο (έστω κι αν δεν συμπάθησα σχεδόν κανέναν!), θα μου λείψει το σκηνικό του πλοίου και όλη αυτή η απίθανη ατμόσφαιρα, αλλά πάνω απ' όλα θα μου λείψει η (κατά την ταπεινή μου γνώμη) υπέροχη και απολαυστική γραφή της Πόρτερ. Φυσικά, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο στο μέλλον να ξαναδιαβάσω το βιβλίο, ενώ επίσης οι εκδόσεις Κλειδάριθμος έχουν σκοπό φέτος τον Ιούνιο να βγάλουν κι άλλο βιβλίο της, το "Χλωμό άλογο, χλωμός αναβάτης", το οποίο φυσικά περιμένω πώς και πώς. Υ. Γ. Η ομότιτλη ταινία του 1965, σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κράμερ, ευτυχώς ανήκει στη συλλογή μου και σίγουρα θα τη δω μέσα στη χρονιά.

-Μάιος

50. Κάθριν Ανν Πόρτερ - Το πλοίο των τρελών (σελ. 635). 9.5/10

Edited May 3, 2022 by BladeRunner

[Δημήτρης]

1) Ωρόρα: Ιστορίες Ελληνικής φαντασίας 2 (σελ 224)

2) Alexandre Dumas: Το σιδηρούν προσωπείο (σελ 717)

3) William King: Ο εξολοθρευτής των τρολ (σελ 310)

4) William King: Ο εξολοθρευτής των σκέιβεν (σελ 333)

5) William King: Ο εξολοθρευτής των δαιμόνων (σελ 316)

6) William King: Ο εξολοθρευτής των δράκων (σελ 310)

7) William King: Ο εξολοθρευτής των τεράτων (σελ 301)

8) Ωρόρα: Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες (σελ 239)

9) Αντωνία Ζεβόλη- Νταουντάκη: Εμείς θα ζήσουμε (σελ 214)

10) Henri Charriere: Ο Πεταλούδας (σελ 685)

11) Herman Koch: Το δείπνο (σελ 307)

12) Quentin Tarantino: Κάποτε στο Χόλιγουντ (σελ 478)

13) Sebastian Junger: Η απόλυτη καταιγίδα (σελ 343)

14) Ωρόρα: Ιστορίες με τρελούς επιστήμονες (σελ 232)

15) Dan Abnett: Πολέμαρχος Ώρος (σελ 404)

16) Graham McNeill: Ψεύτικοι θεοί (σελ 398)

Edited May 6, 2022 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά (All the King's Men, 1946)

Για χρόνια αναρωτιόμουν γιατί το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν είχε μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά, όντας ένα από τα σπουδαιότερα και κλασικότερα μυθιστορήματα της Αμερικάνικης λογοτεχνίας (βραβευμένο μάλιστα με Πούλιτζερ), και έχοντας μεταφερθεί δυο φορές στους κινηματογράφους. Τελικά, οι υπέροχες εκδόσεις Πόλις το έφεραν στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2020, εγώ φυσικά το αγόρασα την πρώτη κιόλας μέρα κυκλοφορίας του, να όμως που έπρεπε να περάσουν τόσοι μήνες από τότε, ώστε να το διαβάσω τελικά. Μάλλον έψαχνα την κατάλληλη στιγμή, όπως έκανα και με το υπέροχο "Το πλοίο των τρελών" της Κάθριν Ανν Πόρτερ που διάβασα πριν λίγες μέρες, όπως γενικά κάνω πολλές φορές με διάφορα βιβλία που περίμενα πώς και πώς να κυκλοφορήσουν στα ελληνικά και να τα αγοράσω και μετά με περίμεναν αυτά πώς και πώς για να τα διαβάσω. Λοιπόν, σας έπρηξα στο πολύ μπλα μπλα, αλλά να, σκέφτομαι τι μπορώ να γράψω για τούτο δω το αριστούργημα, γι' αυτό το απόλυτο δεκάρι (από τα πιο εύκολα δεκάρια που έχω βάλει σε βιβλίο), ώστε να σας δώσω να καταλάβετε πόσο πολύ με ενθουσίασε. Θα μου πείτε, το απόλυτο δεκάρι που του βάζω μιλάει από μόνο του, αλλά κάτι πρέπει να γράψω για το βιβλίο, έτσι δεν είναι; Ας πούμε: Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, το βιβλίο με κράτησε δέσμιό του, με καθήλωσε, με συγκλόνισε. Είναι τόσο ενδιαφέρουσα και καθηλωτική η ιστορία, τόσο απίστευτη η ατμόσφαιρα, τόσο καταπληκτική η γραφή, που με κάνει να απορώ για το μυαλό, για την οξυδέρκεια, για την ποιότητα, για το χάρισμα που έχουν ορισμένοι συγγραφείς. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτικό και φιλοσοφικό μυθιστόρημα, για έναν στοχασμό στην εξουσία, την πολιτική αλλά και τον άνθρωπο, για το Μεγάλο Αμερικάνικο Μυθιστόρημα του Νότου, με τον συγγραφέα να μοιράζει απλόχερα εικόνες και συναισθήματα, καθώς επίσης να προσφέρει και μπόλικη τροφή για σκέψη και περαιτέρω προβληματισμούς για την πολιτική, την κοινωνία, τις ανθρώπινες σχέσεις, και πάει λέγοντας. Η γραφή είναι εξαιρετική, οξυδερκής, πότε ρεαλιστική και πότε πιο λυρική, με βαθύτερα νοήματα εδώ κι εκεί, με στοχαστική και φιλοσοφική διάθεση σε διάφορα σημεία, με τρομερές περιγραφές και εξαιρετικά φυσικούς διαλόγους. Γενικά, πρόκειται για ένα εξαίσιο λογοτεχνικό έργο, που προσφέρει απλόχερα αναγνωστική απόλαυση, όντας απόλυτα ικανό να κινητοποιήσει τον εγκέφαλο του αναγνώστη, να τον βάλει να σκεφτεί διάφορα πράγματα σχετικά με την πολιτική, την ιστορία και τις ανθρώπινες σχέσεις, αφού προφανώς δεν μιλάμε για ένα απλό βιβλίο που το διαβάζεις για να περάσει η ώρα, μιλάμε για ολόκληρη εμπειρία, για ένα βιβλίο που ο αναγνώστης θα θυμάται για καιρό και που θα στεναχωριέται που τελείωσε και που θα σκέφτεται πότε θα έρθει ο καιρός για να το ξαναδιαβάσει και να το απολαύσει για άλλη μια φορά. Εγώ, για παράδειγμα, μόλις το τελείωσα και ήδη σκέφτομαι πότε θα το ξαναδιαβάσω! Υ.Γ. Η ταινία του 1949 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ρόσεν ευτυχώς ανήκει στη συλλογή μου και σίγουρα μέσα στη χρονιά θα τη δω, έστω κι αν αποκλείεται να νιώσω ό,τι ένιωσα διαβάζοντας το βιβλίο. Πάντως φαίνεται πολύ δυνατή!

-Μάιος

50. Κάθριν Ανν Πόρτερ - Το πλοίο των τρελών (σελ. 635). 9.5/10
51. Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν - Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά (σελ. 552). 10/10

[yanni]

30. Γκέμμα - Δημήτρης Λιαντίνης, σελ 287

Κριτική εδώ: Δημήτριος Λιαντίνης

Edited August 29, 2023 by Ghost
Η κριτική για το βιβλίο: Γκέμμα μεταφέρθηκε στο τόπικ του συγγραφέα.