Jump to content

Το πέρασμα του χρόνου στην αφήγηση


Βάρδος

Recommended Posts

Παραδοσιακά. Με την πορεία του ήλιου και του φεγγαριού. Ακόμη δεν έχω δοκιμάσει να γράψω για κόσμους όπου αυτά δεν υπάρχουν ή είναι πολύ διαφορετικά.

Link to comment
Share on other sites

Και εγώ κλασσικά. Αν και όταν έχω τα κέφια μου, βάζω και κάνα ουράνιο σώμα παραπάνω, χιχι.... :D :lolipop:

 

Όσο για τις χρονολογίες, τις αρχίζω με βάση συμαντικά γεγονότα, άμα είναι παγκόσμιες, γιατί υπάρχει και περίπτωση κάθε "βασήλειο" να έχει δικιά του χρονολόγιση, όπως π.χ. έτος Τάδε μετά την Βασηλική Επανάσταση, έτος Τάδε μετά το Συμβούλιο των Σοφών κλπ κλπ κλπ

 

Αυτά...

Link to comment
Share on other sites

Αν αναφέρεσαι στη μέτρηση του χρόνου, τότε διατηρώντας το κλασικό 24ωρο, ακολουθώ την ίδια τακτική με το Deodonus - τον μετράω δηλαδή με βάση σημαντικά για τον πληθυσμό γεγονότα.

 

Αν αναφέρεσαι στο πέρας του χρόνου σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα και αναφορικά με ένα κεντρικό πρόσωπο - π.χ. έναν ήρωα που μεγαλώνει και μαζί μ'αυτόν "παλιώνει" και η ιστορία, τότε υπάρχουν αλλαγές και στους χαρακτήρες και τον τρόπο σκέψης τους, αναθεωρούνται απόψεις βιώνοντας εμπειρίες και σε ορισμένες περιπτώσεις πεθαίνουν μεγαλύτεροι σε ηλικία χαρακτήρες.

 

Εκτός από χαρακτήρες και ανάλογα με τον εάν και κατά πόσον μεταβάλλονται και τα τοπία, σε μεγάλα χρονικά διαστήματα επανατοποθετείται η ιστορία και τοπικά.

Link to comment
Share on other sites

Shit. Δεν εξήγησα καλά. :( Δεν αναφέρομαι στο πώς μετράτε το χρόνο σε έναν φανταστικό κόσμο. Αναφέρομαι στο πώς μετράτε το χρόνο μέσα σε μια ιστορία, η οποία μπορεί να διαδραματίζεται ακόμα και στον δικό μας (μπαντάλ :Ρ) κόσμο.

 

Τι κάνετε όταν θέλετε να δείξετε το πέρασμα του χρόνου; Λέτε "Και μετά από πέντε ημέρες..."; Αλλάζετε κεφάλαιο και προσπαθείτε να δείξετε έμμεσα το πέρασμα του χρόνου (όπως "Ο Χ. θυμήθηκε ότι, πριν από τρεις μέρες, παραλίγο να σκοτωθούν"); Γράφετε εν συντομία όλα τα ενδιάμεσα (τι έκανε κ. Χ. τις τρεις αυτές ημέρες, συνοπτικά); Έχετε κάποιο άλλο τρόπο; (Σημειωτέον, υπάρχουν θεωρητικά άπειροι τρόποι.)

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως πηδάω στο τέλος της περιόδου αυτής και μετά κάνω ανασκόπηση στα όσα έγιναν στο ενδιάμεσο.

Link to comment
Share on other sites

Αναφέρομαι συνοπτικά στις σημαντικότερες ενδιάμεσες ημέρες σε ξεχωριστές παραγράφους και όταν ξαναπιάνω την αφήγηση αργότερα με σκοπό να εστιάσω σε μια εποχή και να ρίξω το ρυθμό αφήγησης, αλλάζω κεφάλαιο!

Link to comment
Share on other sites

Οι δυο πιο προσφιλείς μου τρόποι είναι είτε γράφοντας απλά την ημερομηνία σε κάθε κεφάλαιο, είτε βάζοντας τον χαρακτήρα να πάει σε κάποιο σημείο που έχει ξαναπάει παλαιότερα και περιγράφοντας τις αλλαγές είτε στον ίδιο είτε σε αυτό που βλέπει. Άλλωτε πάλι δεν αναφέρομαι καν στο χρόνο, αλλά περιγράφω, στη φαντασία μου έστω, σκηνές που διαδραματίζονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, αφήνοντας τον αναγνώστη, υποθετικά, να καταλάβει από τα γραφόμενα πως ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχει περάσει.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάντα μπερδεύομαι και πάντα κοιτάω που και πού πίσω, να δώ πού και πότε έγινε τι !!!

 

Είμαι άθλιος συγγραφέας το ξέρω !!!

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω το είχαμε ξανασυζητήσει κάποτε. Αν δημιουργούμε κάποιο δικό μας τρόπο μέτρησης του χρόνου, πόσο εφικτό είναι και πόσο κατανοητό. Αν πχ μιλάμε για τον πλανήτη 246sX και λέμε πως πέρασαν 3 μέρες, πως ορίζουμε τις μέρες; Υπάρχει μέρα και νύχτα; Και άλλα τέτοια.

 

Προσωπικά προσπαθώ να δίνω χρονικά σημεία βάσει των πράξεων (πχ πριν το φόνο, μετά το φόνο). Αλλά με συναρπάζει πολύ η συγγραφή με αυστηρή τήρηση του χρόνου και των γεγονότων (πχ Την τρίτη μέρα του Μεγάλου πολέμου ή πέρασαν 3 ώρες από την στιγμή που σταμάτησε να αναπνέει, και ακόμα δεν έχει πεθάνει). Γενικά πιστεύω πως ο χρόνος βοηθά στη σωστή συγκρότηση ενός κειμένου

Link to comment
Share on other sites

Εξαρτάται. Κάποιες φορές χρησιμοποιώ μία γραμμή από αστεράκια στην ιστορία (****************) και μετά λέω κάτι του στυλ : Παρόλο που πέρασαν δύο χρόνια, δύο χρόνια είχαν περάσει από τότε που...

 

Άλλος ένας τρόπος είναι να το κάνω αυτό στην αλλαγή κάποιου κεφαλαίου, οπότε και πάλι χρησιμοποιώ τις ίδιες ατάκες.

Link to comment
Share on other sites

Και πάλι με τον ήλιο και το φεγγάρι. Σπανίως αφήνω τις ιστορίες μου να προχωρούν με τις μέρες, εκτός και αν τα πράγματα χρειάζονται επιτάχυνση.

Link to comment
Share on other sites

Καλώς ή κακώς έχω την συνήθεια να ανακατεύω τον χρόνο στις ιστορίες μου, έτσι ώστε να δημιουργείται μια ασάφεια σχετικά με το θέμα. Πάντως για να ορίσω τον χρόνο συνήθως υπάρχει ένα συγκεκριμένο περιστατικό γύρω από το οποίο περιστρέφεται η ιστορία, π.χ. ένας θάνατος ή μια εξαφάνιση το οποίο χρησιμοποιώ ως έτος 0.

Για πιο μικρές χρονικές περιόδους όπως ώρες, μου αρέσει η κλασική τεχνική του "κάπου κάπως ένα ρολόι σήμανε 2:30" ή κάπως έτσι, καταλαβαίνετε :Ρ ...

Link to comment
Share on other sites

Κατά τη γνώμη μου, το ανακάτεμα των χρονικών περιόδων δεν είναι κακό, αρκεί να γίνεται σωστά. Κάποιες φορές μάλιστα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και όμορφο, καθώς αποδίδοντας τις αναμνήσεις ενός χαρακτήρα από ένα γεγονός όταν συμβαίνει κάτι παρεμφερές, ή κάτι σημαντικό, είναι ανθρώπινο να περνούν μέσα από το μυαλό αναμνήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Εχω την ιδεα οτι πιο "δυσκολα" περιγραφεται ενα μικρο αλμα στο χρονο.Το.."μετα απο λιγο" αν με καταλαβαινετε.Τα μικρα κενα δρασης στην ιστορια-πλοκη.Οταν μιλαμε για μεγαλα μπορουμε καλλιστα να αλλαξουμε κεφαλαιο η υποκεφαλαιο(κατι σαν τα ****** που αναφερθηκαν η την κενη γραμμη στα βιβλια).Βασικα δεν χρειαζεται να γεμιζεις τον τοπο με χρονικα επιρρηματα και τα σχετικα απο οτι εχω καταλαβει(μετα απο αρκετα σφαλματα που εκανα).Η ιστορια εξελισσεται μπροστα στα ματια του αναγνωστη και αν εχει εστω και λιγη αντιληψη δεν χρειαζεται να τον πρηζεις για να τον κατατοπιζεις ποτε υπαρχει αλμα στην χρονικη συνεχεια και ποσο ειναι αυτο-αν κατι τετοιο δεν ειναι απαραιτητο.

Link to comment
Share on other sites

χμμμ ... κάτι που μάλλον κάνω συχνά είναι μικρά πηδηματάκια προς το μέλλον, και παρακάτω εξηγώ τί έγεινε σε αυτό το διάστημα κάπου αλλού... (μόλις τώρα κατάλαβα πως το κάνω "ασυνηδειτα - εσκεμένα"...ίσως το έχω βρεί βολικό)...

Link to comment
Share on other sites

8a apavtnsw edw wc avagvwstnc.

 

Oi safeic xrovikoi prosdiorismoi se mia istoria suvn8wc me kourazouv, mou apospav tnv prosoxn kai etsi dev touc divw snmasia. Av eva gegovoc lambavei xwra treic wrec meta apo eva gegovoc avaforac, protimw va diabasw tnv ais8nsn twv xaraktnrwv h tou afngntn giauto to xroviko diastnma, para va ka8omai va upologizw ti wra egive to gegovoc avaforac kai ti wra 8avai twra. Fusika, mia frasn opwc "treic wrec meta", dev eivai avagkn kaveic va tnv lambavei kuriolektika pavta.

 

E3artatai loipov apo tnv texvotropia pou epilegei o suggrafeac. Av gia paradeigma to keimevo eivai grammevo se stul nmerologiou (opwc snmeiwvei parapavw o Dain), tote n rntn avafora sto xrovo dev upovomeuei tn munsn, alla kai tnv evisxuei. Mour8e sto mualo twra n kataplnktikn istoria tou S. King "Survivor Type" (Skeleton Crew), pou eivai eva paradeigma gia to oti n rntn avafora sto xrovo mporei va prosdidei stn mu8oplasia --- sigoura omwc 8a uparxouv polu kalutera (pio akraia) paradeigmata gia auto.

Link to comment
Share on other sites

Δε το είχα σκεφτεί ποτέ! Ίσως γιατί ο χρόνος πάντα με άγχωνε...

Λοιπόν, είτε μιλάω για πρωινό, δειλινό κλπ., είτε αναφέρω τα χρόνια που πέρασαν(κάνω κι εγώ μεγάλα άλματα στο μέλλον), είτε απλά αφήνω το χαρακτήρα να βιώσει το χρόνο με τον τρόπο του χωρίς να χρειαστεί να αναφέρει κάτι συγκεκριμένο. Νομίζω για το παρελθόν, είναι πιο εύκολο γιατί ο αναγνώστης "βλέπει" αμέσως τις αλλαγές και την ωρίμανση του σύγχρονου ήρωα.

Και φυσικά, συνεχές ανακάτεμα. Μ'αρέσει πολύ :cool2:

Link to comment
Share on other sites

Για όσους προβληματίζονται με τη μέτρηση του χρόνου σε φανταστικούς κόσμους - οπότε και δεν ισχύει το κλασσικό 24ωρο - προτείνω να διαβάσουν τον πρόλογο από την ιστορία Nightfall του Isaac Asimov. Θα το δείτε με άλλο μάτι το θέμα!

Link to comment
Share on other sites

Βασικά το αντιμετωπίζω με ένα κάμποσες μέρες αργότερα, ή με κάμποσες εβδομάδες αργότερα. Αν δεν έχω να πω κάτι, τότε δεν το γράφω. Τι δηλαδή, θα κάθομαι να γράφω όλα τα στάδια της προπώνησης του Songoku, ακόμα και αν δεν έχει σημασία για τον χαρακτήρα, μόνο και μόνο για να τρώω ώρα απο τον αναγνώστη, και να κάνω ποζεριές και γκοριές;

Link to comment
Share on other sites

Με ανάκληση των γεγονότων, in medias res (το αγαπηένο μου μέσο αφήγησης), με αφηγήσεις τρίτων στον χαρακτήρα που ίσως έχει χάσει επαφή, ή απλά με το κλασικό σύστημα με τα αστεράκια, αν και σπάνια μια ιστορία μου διανύει χρόνο πέρα από ημέρες ανάμεσα στις πράξεις των χαρακτήρων.

Και το μια φορά και έναν καιρό, στα χρόνια τα παλιά, είναι βεβαίως το αγαπημένο μου!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..