Ποιο είδος σιχαίνεστε περισσότερο;

[KELAINO]

Σ' όλες τις κατηγορίες υπάρχουν καλά και χάλια παραδείγματα, εκτός από το σπλάττερ. Αυτό είναι και το μόνο στη λίστα που βρίσκω πλήρως απεχθές γενικά ως είδος.

Ίσως από μια ηλικία και μετά να συνειδητοποιεί κάποιος πόση φρίκη και βία υπάρχει στον κόσμο, και δεν υπάρχει περίπτωση να "ψυχαγωγηθεί" με τη λογοτεχνική/κινηματογραφική ή άλλη αναπαραγωγή της.

 

 

[Blondbrained]

Σ' όλες τις κατηγορίες υπάρχουν καλά και χάλια παραδείγματα, εκτός από το σπλάττερ. Αυτό είναι και το μόνο στη λίστα που βρίσκω πλήρως απεχθές γενικά ως είδος.

Ίσως από μια ηλικία και μετά να συνειδητοποιεί κάποιος πόση φρίκη και βία υπάρχει στον κόσμο, και δεν υπάρχει περίπτωση να "ψυχαγωγηθεί" με τη λογοτεχνική/κινηματογραφική ή άλλη αναπαραγωγή της.

 

Κάτι που ένιωσα την στιγμή που έγινα μάνα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά από εκείνη τη στιγμή, τέρμα για μένα οι σπλατεριές (που έβλεπα πολύ), τα θρίλερ, ακόμα και οι ταινίες που κάποιο παιδί κάτι παθαίνει (έστω και γρατζουνιά)...

 

Το έχω ρίξει στα παιδικά κι έχω βρει την υγειά μου...

Κι εγώ ψηφίζω σπλάτερ, λοιπόν.

[Tiessa]

Το σπλάτερ και δε νομίζω να χρειάζεται ιδιαίτερη αιτιολόγηση.

Δεν το διαβάζω, δεν το βλέπω και θα προτιμούσα να μην είχα συστηθεί και ποτέ μαζί του.

[BladeRunner]

Α,σίγουρα το σπλάτερ.Εννοείται.

[KELAINO]

Κάτι που ένιωσα την στιγμή που έγινα μάνα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά από εκείνη τη στιγμή, τέρμα για μένα οι σπλατεριές (που έβλεπα πολύ), τα θρίλερ, ακόμα και οι ταινίες που κάποιο παιδί κάτι παθαίνει (έστω και γρατζουνιά)...

 

 

Άχου και δεν το συζητώ, βλέπεις εκεί το νεαρό να τον κυνηγάει ο άλλος με το τρυπάνι και το μόνο που σκέφτεσαι είναι οι μανούλες τους που θα τους περιμένουν το βράδυ με αγωνία...

[SpirosK]

Δε μου αρέσει το "horror: splatter". 1) Αηδιάζω 2) Πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ εύκολο να γραφτεί.

[Nihilio]

Give splatter a chance ρε σεις. Και, πιστέψτε με, μόνο εύκολο δεν είναι να γραφεί καλά.

[Waylander]

Ψηφισα τα βαμπιρ. Δεν μου αρεσαν στο παρελθον και μετα τα twillight τα μισισα...!

[Sileon]

Splatter και απο μένα. Δαγκωτό.

 

Και μόνο που η δικαιολογία των περισσότερων, -όταν θέλουν να δικαιολογηθούν και δεν έχουν επιχειρήματα-, είναι πως, "ε, καμιά φορά και βγάζει γέλιο", αρκεί. Βγάζω αφρούς όταν το ακούω. Το ίδιο ισχύει για την καθε καμμένη b μουβιά -ευρύτερη οικογένεια, που θρέφει και τις σλπατεριές- ή βαρετή τσόντα που δεν μπαινει στο ψητό.

Όποτε ακούω αυτό τη δικαιολογία, διαολίζομαι σαν ταύρος. Και επειδή μόνο αυτή κατηγορία, έστω και έμμεσα, μπορει να μου αναψει τα λαμπακια, την απεχθάνομαι.

 

Καθαρά προσωπικό, αλλά είμαι ειλικρινής.

Edited January 12, 2010 by Sileon

[Nihilio]

Διαβάζω από όλα, αλλά ψηφίζω hard sci-fi: δύσκολα θα καθόμουν να διοαβάσω ένα μη-καλό βιβλίο του είδους.

Edited January 12, 2010 by Nihilio

[Elvenstar]

Δεν μπορώ να πω ότι μισώ ένα είδος μάλλον θα έλεγα ότι όλα τα είδη είναι ενδιαφέροντα αρκεί ο συγγραφέας να έχει "πένα" πολλές φορές για παράδειγμα έχω διαβάσει περίληψη βιβλίου που φαινόταν πολύ ενδιαφέρουσα κ διαβάζοντάς το βιβλίο βαρέθηκα από τη 2η σελίδα. Αρα για μένα μάλλον δεν φταίει το είδος αλλά μάλλον οι συγγραφείς (ή τα γούστα μου)

[DinMacXanthi]

Δε μου αρέσει το "horror: splatter". 1) Αηδιάζω 2) Πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ εύκολο να γραφτεί.

 

Τώρα το παρατήρησα αυτό. Οτιδήποτε είναι πολύ εύκολο να γραφτεί συνήθως δεν είναι καλό. Τώρα όταν μιλάμε για splatter, τι ακριβώς εννοούμε; Κάποιο παράδειγμα (σε βιβλίο ή διήγημα πάντα).

 

edit: mental πανηγυρισμός για τους ελάχιστους ψήφους στο psychological horror. Oh yeah, we rule, oh yeah

Edited July 17, 2010 by DinMacXanthi

[Drake Ramore]

Πολύ θετικό όντως!

 

Για το σχόλιο μάλλον εννοεί το γραφικό σπλάτερ με ωμές περιγραφές κλπ, που ποντάρει σε ένα αρρωστημένο θέμα για να κρατήσει τον αναγνώστη.

Οι κατηγορίες είναι αρκετά γενικές ωστε να δημιουργούνται συγχύσεις.

 

 

[Nihilio]

Τώρα το παρατήρησα αυτό. Οτιδήποτε είναι πολύ εύκολο να γραφτεί συνήθως δεν είναι καλό. Τώρα όταν μιλάμε για splatter, τι ακριβώς εννοούμε; Κάποιο παράδειγμα (σε βιβλίο ή διήγημα πάντα).

Σχεδόν τα άπαντα του Μάστερτον. Σων Χάστον επίσης (αν και δεν έχω διαβάσει βιβλίο του ακόμα) ή Ρίτσαρντ Λέυμον. Και τους τρεις θα τους βρεις εύκολα, τον πρώτον Ελλάδα, τους άλλους δύο στο Νησί.

[wordsmith]

Χμμμ... Διχάζομαι ανάμεσα σε σπλάτερ και cyberpunk, ποιο να ψηφίσω. Το cp έχει συνήθως πολλή τεχνική ορολογία και δεν το καταλαβαίνω, αλλά ίσως θα μπορούσε να γραφτεί στο είδος αυτό και κάτι πιο βατό. Στο σπλάτερ δε μου αρέσει όταν ο συγγραφέας εξαντλείται στις σιχαμερές σκηνές για να αποφύγει να κατεβάσει ιδέες και να δουλέψει περισσότερο την υπόθεση/τους χαρακτήρες κλπ. Κανένα σχόλιο;

[DinMacXanthi]

Κέλλυ, μπορείς να δώσεις 2,3 βιβλία σπλάττερ που έχεις διαβάσει και υπάρχει αυτό που λες;

[MountainRoot]

Και για μένα το splatter είναι πάντως. Περίπου για τους λόγους που έχουν αναφέρει και οι απο πάνω.

 

Αλλά γενικά είναι στο συγγραφέα αλλά και στην διάθεση που θα έχω εγώ εκείνη την περίοδο.

[wordsmith]

Κέλλυ, μπορείς να δώσεις 2,3 βιβλία σπλάττερ που έχεις διαβάσει και υπάρχει αυτό που λες;

 

Εντάξει, μάλλον ταινίες είχα υπόψη μου ως προς αυτό. Πάντως, μάλλον θα ψηφίσω σπλάτερ, διότι δε μου αρέσουν οι σπλάτερ σκηνές. Είτε πρόκειται για ταινία, είτε για βιβλίο, εγώ θα πήδαγα τα πολλά αίματα και θα πήγαινα στο ζουμί. Και μη μου πεις ότι δεν υπάρχουν συγγραφείς/σεναριογράφοι που εξαντλούνται σε σκηνές εντυπωσιασμού, σε κάθε είδος! Στα Άρλεκιν, σε ερωτικές σκηνές. Στα σπλάτερ, σε αίματα. Σε εφ, σε γκατζετάκια παραπροχωρημένης τεχνολογίας. Στα αστυνομικά, σε αμαξοκυνηγητά/εκρήξεις/πυροβολισμούς. You see my point, I hope. Δεν αντιλέγω ότι θα υπάρχουν και καλοί και στο είδος του σπλάτερ που δε θα περιορίζονται στα αίματα/άντερα/χυμένα μυαλά κλπ, αλλά και πάλι εγώ θα προτιμούσα να έλειπαν εντελώς τέτοιες σκηνές.

[Woka]

Ψήφισα horror splatters. Γατί, για εμένα τουλάχιστον, τρόμος δεν είναι οι screamers, τα αίματα, οι σφαγές κτλ. Αν είχα και δεύτερη επιλογή, θα ήταν τα space operas , γιατί προκειται για ρομάντζα στο διάστημα.

 

Υπάρχει poll για το αγαπημένο είδος? Αν όχι, να ανοίξω ένα?

[Drake Ramore]

Και δεν ανοίγεις;

Πάρε όμως αυτούσιες τις παραπάνω κατηγορίες απο το poll, για να κάνουμε μια άμεση σύγκριση.

[DinMacXanthi]

Ε, εκεί το πήγαινα. Πόσοι έχουν διαβάσει splatter horror για να πούνε πως το σιχαίνονται; Προσωπικά, δεν μπορώ να έχω γνώμη μιας και δεν έχω διαβάσει βιβλία του Μάστερτον, Λέυμον και λοιπών.

Όμως, έχοντας διαβάσει διηγήματα του barker όπως τα "the midnight meat train" "in the hills, the cities" "Dread" και δε συμμαζεύεται, τα οποία υπόκεινται σίγουρα στο splatter κομμάτι του horror, σίγουρα ούτε εύκολα γράφονται, ούτε χρησιμοποιούν το αίμα για να καλύψουν άλλες αδυναμίες. Και είναι εκπληκτικά διηγήματα.

 

Είναι λογικό όταν ακούμε splatter να σκεφτόμαστε ταινίες τύπου hostel, saw, (για να μην πάω σε κάτι παλιότερες ιταλικές που γουστάρει ο nihilio). Ούτε εμένα μου αρέσουν, ούτε θα καθόμουν να τις δω.

Όμως άλλο μια ταινία (που είναι εύκολο να πετάξεις βία και δράση στην οθόνη δίχως τίποτα άλλο) άλλο η γραφή. Στη γραφή πετυχαίνεις όταν κάνεις τον αναγνώστη να νοιαστεί για χαρακτήρες και πιστέψει.

 

Οπότε δεν θα ψηφίσω horror: splatter σ'αυτή την κατηγορία, αφού μιλάμε για λογοτεχνία, κι όχι σινεμά (στο σινεμά, ναι, κατα πάσα πιθανότητα θα το ψήφιζα).

Για λογοτεχνία από όλα τα παραπάνω, κι επειδή το "σιχαίνομαι" το βρίσκω δυνατό, δυσκολεύομαι να επιλέξω ένα. Τα λιγότερο αγαπητά θα ήταν τα εξής:

-Hard SciFi

-Horror: Vampires

 

Και καταλήγω να επιλέξω το horror: vampires ως λογοτεχνία που δεν γουστάρω γιατί έχει διαστρεβλωθεί σε σημείο να είναι αγνώριστο. ΑΥΤΟ Σπύρο, ναι, είναι πανεύκολο να γραφτεί. Και δεν είναι τυχαίο που τόσοι πολλοί αρχάριοι (μιλάω και για τον εαυτό μου: PRELUDE, ιστορία που υπάρχει στο σφφ, η πρώτη-πρώτη ιστορία που συνειδητά έγραψα) ξεκινάνε να γράφουν για vampires. Και συνήθως αποτυγχάνουν οικτρά. Ή ακόμα χειρότερα, πετυχαίνουν.

We live in a world of defanged vampires. *facepalm

Γιατί όπως θα έλεγε κι ο Pratchett, "από που κι ως που τα ποντίκια έφτασαν να θεωρούν τις γάτες cool;;;"

[Woka]

Και δεν ανοίγεις;

Πάρε όμως αυτούσιες τις παραπάνω κατηγορίες απο το poll, για να κάνουμε μια άμεση σύγκριση.

 

Προφανώς και θα πάρω τα ίδια είδη. Θα το ανοίξω σε λίγο.

 

Edit: Click!

Edited July 18, 2010 by Woka

[Nihilio]

Ντίνο, ο Barker είναι ίσως ο πιο γνωστός Splatterpunk (αυτός είναι ο σωστός όρος) συγγραφέας του χώρου. Πολύ αγαπητός στο φόρουμ είναι και ο Jack Ketchum ενώ πόντους κερδίζει και ο Edward Lee. To υποείδος έφερε την επανάσταση τόσο στα βιβλία τρόμου, όσο και στη πιο "mainstream" λογοτεχνία, με το είδος αυτό που ονομάζεται transgressive (πχ Chuck Pallaniuk).

Οι τρεις που ανέφερα όμως είναι αρχετυπικό splatter, όπως το αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι στο τόπικ: πορνογραφική βία. Στην περίπτωση του Laymon μάλιστα και καλογραμμένη.

 

Από ταινίες τώρα, ναι, το Saw ήταν γενικά αδύναμο και το hostel απλά κακή μίμηση.

Αλλά το Hellraiser είναι κλασική ταινία τρόμου. Η 9η Πύλη της Κολάσεως ακροβατεί στα όρια του σινεφίλ (με ζόμπι), από πιο πρόσφατες ταινίες τα REC, Σε υπερένταση, L'Interieur και Martyrs είναι εξαιρετικά δείγματα σπλαττεριάς. Και δε θα αναφέρω καν το είδος που λέγεται splat-stick.

Οπότε, η υπερβολική βία μπορεί να μην είναι για όλους, αλλά υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο κάκιστο σπλάττερ αρχέτυπο και στα καλά δείγματα του είδους.

[Cassandra Gotha]

Ψήφισα horror: psychological, γιατί είναι το μόνο είδος τρόμου που έχω διαβάσει (για splatter δεν έκανα τον κόπο, ξέρω ότι δεν θα μου αρέσει).

Αυτό το είδος με κάνει να νιώθω άσχημα. Αλλά πολύ άσχημα. Βρώμικη μέσα μου, βαθιά. Σαν να μην πρόκειται να με ξεπλύνει ούτε ο Νιαγάρας. Γι' αυτό, αφού το δοκίμασα το απέριψα.

(Από την άλλη, κάτι ταινιούλες - αλλά κανένα βιβλίο μέχρι στιγμής - παραφυσικού/μεταφυσικού τρόμου, τις καταγουστάρω. )

 

[Zaratoth]

Σε ποιο είδος κατατάσονται τα βιβλία σε φάση "Η σιωπή των Αμνών", "Ο Δράκος" κλπ;