Το Κουτί - Γιώργος Γιώτσας

[Spyrex]

Ξεκινώντας το βιβλίο σκεφτόμουν ότι θα ήθελα επιτέλους αυτό το κάτι παραπάνω από τον Γιώργο Γιώτσα. Να τελειώσω το βιβλίο και να μην σκέφτομαι απλά «πέρασα ωραία διαβάζοντάς το», αλλά να είναι ένα βιβλίο σαν εκείνα που σου μένουν χαραγμένα και που δύσκολα ξεχνάς. Ε, λοιπόν, Το Κουτί did the trick.

Διαβάζοντας το βιβλίο αισθάνθηκα κάποια στιγμή μία απέχθεια και αηδία που μόνο στο girl next door του Ketchum έχω αισθανθεί. Την ιστορία βέβαια την έχουμε ξαναδεί. Προσωπικά, σκέφτηκα ότι ο Γιώργος πρέπει να ήταν επηρεασμένος από το Carrie. Το θέμα όμως εδώ είναι η γλαφυρότητα της αφήγησης και η ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων. Το θέμα είναι το πώς η ιστορία καταλήγει στην κορύφωση των τελευταίων σελίδων και το γεγονός ότι ο Γιώργος με ένα μυθιστόρημα θίγει διάφορα κοινωνικά θέματα: φυλετικός ρατσισμός, ενδοοικογενειακή βία, sextortion (έστω και υπαινικτικά, τη στιγμή που (view spoiler)), κοινωνικός αποκλεισμός, bullying, αλκοολισμός, κατάθλιψη.

ΥΓ: Ίσως να μην είναι αμιγώς τρόμου το βιβλίο, αλλά σίγουρα έχει στοιχεία του.