Keravnoulhs Posted February 19, 2023 Share Posted February 19, 2023 Γύρω μας τα πράγματα είναι δύσκολα. Η κυβέρνηση δίνει το ένα pass μετά το άλλο (food pass, energy pass, dental pass). Στατιστικές δείχνουν ότι το 1/3 του πληθυσμού δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα και διαχρονικά φαίνεται πως είμαστε ένας λαός που δεν διαβάζει ιδιαίτερα (λογοτεχνία). Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι λογικό να πιστεύει κανείς πως οι εκδοτικοί οίκοι δυσπραγουν; Έτσι, ακόμα και κάποιος να έχει ένα "φοβερό" βιβλίο να μην έχει πια σημασία γιατί υπό τις δεδομένες συνθήκες είναι αδύνατον; Θέλουμε pass για να πάμε σουπερμαρκετ και να αγοράσουμε γάλα για το παιδί μας, είναι εποχή για βιβλία; 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kriton Posted February 19, 2023 Share Posted February 19, 2023 Το ότι ένας λαός δεν διαβάζει λογοτεχνία σχετίζεται μόνο μερικώς και πολύ χαλάρα με το οικονομικό ζήτημα και όλα τα passes που αναφέρεις. Σίγουρα η οικονομική δυσπραγία δεν βοηθάει - αλλά αν ήταν αυτό το πρόβλημα, θα είχαν φερειπείν, ζήτημα έλλειψης συνδρομητών οι πλατφόρμες συνδρομητικής τηλεόρασης στην Ελλάδα (που μάλλον δεν έχουν). Το κόστος αγοράς ή εύρεσης του βιβλίου δεν είναι τόσο υψηλό ώστε να μην διαβάζεις λόγω αυτού (δεν θα αναφερθώ από μεταχειρισμένα, αγορά σε πλατφόρμες, μέχρι δανειστικά). Επίσης έχω να σου πω πως στη Σοβιετική Ένωση που κατά γενική ομολογία μάλλον πείναγε ο περισσότερος πληθυσμός (και τους έλειπαν και πολλές δεδομένες ελευθερίες της δύσης), είχαν τεράστιους αριθμούς βιβλίων και αναγνωστών - κοινώς διάβαζαν πολύ πολλοί. Τέλος δεν νομίζω ότι στην Ελλάδα της ευμάρειας (90ς-00ς: τουλάχιστον ευμάρεια σε σχέση με τα 70ς ή μετά το 2010) ήταν πιο πολλοί οι αναγνώστες και οι τίτλοι. Άρα, αλλιώς πρέπει να τεθεί το πρόβλημα, αλλού είναι η ρίζα του και μάλλον αλλού και η λύση του. Με λίγα λόγια το πρόβλημα ΔΕΝ είναι οικονομικό. Οπότε δεν είμαι σίγουρος τι θα περίμενες ως απάντηση, γιατί μάλλον θα έλεγα ότι όλο το πρόβλημα μου θυμίζει τη λαϊκή χυδαία ρήση "της στραβής ψ@λής της φταίνε οι τρίχες" (προς αποφυγή παρεξήγησης: όπου στραβή #@$@ ο Έλληνας που δεν διαβάζει και τρίχες η οικονομική δυσπραγία). Αν θέλεις μια πιο αναλυτική και φιλοσοφημένη ματιά στο θέμα "Έλληνας και ανάγνωση" σου συστήνω να ακούσεις το Ε96 (επεισόδιο 96) από https://pod.gr/na-ena-vivlio/ 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zithon Posted February 19, 2023 Share Posted February 19, 2023 Σίγουρα το ότι το ποσοστό που διαβάζει είναι πολύ μικρότερο από αυτό που θα έπρεπε να είναι, δημιουργεί όλη αυτή την κατάσταση με τους εκδοτικούς. Δηλαδή, την πληθώρα εκδοτικών που λειτουργούν με τη λογική της συνεκδοσης, και μιλάω για εκείνον τον τυπο συνεκδοσης που όλοι καταλαβαίνουμε, την εκμετάλλευση του συγγραφέα και των πνευματικών δικαιωμάτων, την αποφυγή του ρίσκου έκδοσης ενός βιβλίου κάποιου μη φτασμένου συγγραφέα κ.ο.κ. Όσο για το ότι η οικονομική δυσχέρεια συμβάλει σ αυτό το μικρό ποσοστό αναγνωστών, δεν το πιστεύω καθόλου, μιας και αν θα ήθελε κάποιος να διαβάσει θα μπορούσε να το κάνει και με μηδενικά έξοδα. Βιβλία κυκλοφορούν άπειρα, καινούργια και παλιά, υπάρχουν και οι δανειστικές βιβλιοθήκες που έχουν τα πάντα... Το κακό ξεκινάει φυσικά απ' το σπίτι και στο ότι δεν διορθώνεται συμβάλει ο τρόπος λειτουργίας της α' και β' εκπαίδευσης. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted February 19, 2023 Share Posted February 19, 2023 (edited) Ξέρεις το ανέκδοτο με τον πότη έτσι; Μετράει τα λεφτά του ο πότης και λέει, 3 το κρασί, 2 το ψωμί, 2 φαγητό, έχω 5 δε βγαίνω. 3 το κρασί 1 το ψωμί 2 το φαγητό δε βγαίνω. 3 το κρασί, 1το ψωμί, 1 το φαγητό, α μια χαρά είμαι. Τι θέλω να πω; Αυτός που διαβάζει θα βρει τα χρήματα για βιβλία, και αν δεν υπάρχουν μπορεί να βολευτεί με βιβλιοθήκες, προσφορές και το παζάρι βιβλίου κλπ. Η οικονομική δυσπραγία παίζει ρόλο στην αντιμετώπιση από τους οίκους που σαν επιχειρήσεις φυσικά έχουν σαν πρώτο τους μέλημα την οικονομική τους επιβίωση και το κέρδος αλλά όχι στο κοινό. Το κοινό είναι θύμα της Ελληνικής νοοτροπίας. Ξέρεις και ξέρω ανθρώπους που έχουν να πιάσουν βιβλίο από όταν τελείωσαν το σχολείο και δεν το διανοούνται καν. Εκεί είναι η ρίζα του κακού. Πριν από πολλά χρόνια, μια ανιψιά μου μπήκε στο σπίτι μου στο χωριό. Η άποψή της; Το σπίτι δεν μου αρέσει είναι γεμάτο βιβλία! Μετά από αυτό κατανοεί κανείς τι πάει στραβά. Η οικονομία έρχεται να προστεθεί απλά. Πως το λέει η παροιμία; Ήταν στραβό το κλίμα, το δάγκωσε το 'φαγε και ο γάιδαρος. Edited February 19, 2023 by Ghost Προστέθηκε μία μικρή διόρθωση στην παροιμία στο τέλος. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted February 20, 2023 Share Posted February 20, 2023 (edited) Πάντως άκουσα αυτό το pod/na ena vivlio @Kriton. Πολύ καλή η συνέντευξη. Θα το διερευνήσω κι άλλο. Κι όσον αφορά τις ρεαλιστικές ή μη ελπίδες, όπως λέει και ο Σάντερσον, αν κάτι το έχει καταφέρει έστω κι ένας άνθρωπος, όσο αδύνατο και να φαίνεται, είναι εφικτό. Edited February 20, 2023 by Roubiliana 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted February 21, 2023 Share Posted February 21, 2023 Το να μη διαβάζει κάποιος βιβλία είναι μια επιλογή που έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες (και κατ' εμέ, το γιατί, είναι μια πολύ μεγάλη και πολύ αδιέξοδη συζήτηση. Άσε που η αγάπη για τα βιβλία, κατά την γνώμη μου, δεν είναι κάτι που σου μαθαίνουν, αλλά κάτι που σου συμβαίνει κάποια στιγμή στη ζωή σου, αν είσαι τυχερός, και ανεξάρτητα από την παιδεία που έχεις ή δεν έχεις. Και άπαξ τη δαγκώσεις τη λαμαρίνα, τη δάγκωσες). Οι εκδότες, γενικά, είναι μια χαρά (κι αν σκεφτείς ότι αποφάσισαν να ασχοληθούν στη ζωή τους με τις εκδόσεις, μια αγάπη για τα βιβλία θα την έχουν, έστω κι αν κάποιες φορές είναι διαστροφική. Τώρα το ότι κάποιες άλλες φορές συμπεριφέρονται σαν μανάβηδες, είναι νομίζω μέρος του παιχνιδιού και, επομένως, αναμενόμενο). Γενικότερα, νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα να σε απασχολούν τέτοια ερωτήματα (π.χ. με την ίδια λογική, θα μπορούσε να αναρωτιέται κι ένας ζωγράφος αν αξίζει να εκθέτει το έργο του σε γκαλερί -ή και στο δρόμο, για τους πιο τολμηρούς- το 2023.) Η γνώμη μου είναι ότι όσο καλά και να γράφεις, ο,τι και να γράφεις, δεν είναι παρά μια σταγόνα στον ωκεανό. Αν ο στόχος σου είναι να βγάλεις λεφτά από τη συγγραφή, τότε είναι πολύ εύκολο. Απλά κοίταξε γύρω σου να δεις τι πουλάει και, αν γράφεις όντως καλά, γράψε κάτι αντίστοιχο (είτε με το όνομά σου, είτε στο όνομα κάποιου άλλου.) Αν ο στόχος σου είναι να γράφεις για αυτό που γουστάρεις (ανεξάρτητα από τα φράγκα), τότε το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να σε απασχολεί είναι το πότε και το αν θα εκδοθεί (αν το πιστέψεις πολύ και το κυνηγήσεις, κι αν είναι αντικειμενικά καλό, τότε αργά η γρήγορα θα βρει το δρόμο του, είτε το πρώτο, είτε το δέκατο, είτε το εικοστό σου έργο. Αρκεί να μην τα παρατήσεις στην πορεία. Κι αν εκδοθεί, μετά θα πρέπει να εργαστείς για να το παρουσιάσεις και να το προωθήσεις. Από κει και πέρα, ακόμα και έναν αναγνώστη να έχεις, καλά είναι.) Κάπως έτσι το βλέπω εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό (που όσο πάει, όλο και φτωχαίνει περισσότερο). 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted February 22, 2023 Share Posted February 22, 2023 Για να απαντήσω στο ερώτημα του τίτλου: όχι. Είναι τρομερά δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο (γελειωδώς ουτοπικό, τολμώ να πω με κίνδυνο να γίνω αντιπαθητική). Όπως και όλα τα καλλιτεχνικά/δημιουργικά επαγγέλματα. Πουλάει μόνο ο αέρας πλέον (και καλά υπηρεσίες ). 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted February 22, 2023 Share Posted February 22, 2023 Το θέμα είναι διαχρονικό και πολυσύνθετο. Οι "τάσεις", διαμορφώνονται από την τεχνητή νοημοσύνη και την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί. Αν κάποιος αποφασίσει να πάει κόντρα σε αυτή τη μέγγενη των "τάσεων", δεν έχει καμία ελπίδα για οτιδήποτε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted February 22, 2023 Share Posted February 22, 2023 Πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν οι "τάσεις", σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Κι όταν είσαι πνιγμένος στα σκατά μέχρι τα μαλλιά, είτε θα το δεις ψυχρά και ρεαλιστικά και θα γίνεις κι εσύ το ίδιο, είτε θα ψοφήσεις στην προσπάθειά σου να επιπλεύσεις μήπως και πάρεις μια καθαρή ανάσα. Στην τελική, αυτό που λέμε τέχνη είναι, νομίζω, μια πολύ προσωπική και συνεπώς μια πολύ μοναχική υπόθεση. Αν σου κάτσει να βρεις συνοδοιπόρους, έχει καλώς. Αν δεν σου κάτσει, πάλι καλώς έχει. Κατά βάση, υπάρχει για πεθάνει στην ψάθα, τουλάχιστον η δική μου (για να μην γενικεύω). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted February 22, 2023 Share Posted February 22, 2023 Γι' αυτό θεωρώ ότι εδώ είμαι σε καλή παρέα. Δεν μπορούμε να πλουτίσουμε με αυτό που μας αρέσει να γράφουμε, δεν είναι αποδεκτό ακόμα και από τους περισσότερους που διαβάζουν (που ούτως ή άλλως δεν είναι και πολλοί) αλλά εμείς συνεχίζουμε. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Keravnoulhs Posted February 25, 2023 Author Share Posted February 25, 2023 Ενδιαφέρουσες οι απόψεις. Σκέφοτομαι ότι εφόσον κάποιος γράψει κάτι (σκεπτόμενος ότι μιλάμε για μυθοπλασία) θα θέλει ο ήρωας του να αγαπηθεί και η ιστορία του να ακουστεί. Γιατί ο ήρωας του να μείνει άγνωστος, κλεισμένος σε ένα word; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted February 25, 2023 Share Posted February 25, 2023 Τώρα ανοίγεις ακόμα μεγαλύτερη συζήτηση. Η πιο απλή απάντηση είναι: γιατί όχι; Καλό είναι και το word (άσε που υπάρχουν και χειρότερα π.χ. το delete). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Keravnoulhs Posted February 26, 2023 Author Share Posted February 26, 2023 On 2/25/2023 at 10:49 PM, Nick V. said: Τώρα ανοίγεις ακόμα μεγαλύτερη συζήτηση. Η πιο απλή απάντηση είναι: γιατί όχι; Καλό είναι και το word (άσε που υπάρχουν και χειρότερα π.χ. το delete). Για μενα ο σκοπός κάθε ιστορίας είναι να ακουστεί. Σαν ένας ηθοποιός που λαχταρά να περάσει μια ακρόαση. Είναι άλλο πράγμα να τον δουν και να μην τους κάνει και άλλο να μην μπορέσει να πάει ποτέ στην ακρόαση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted February 27, 2023 Share Posted February 27, 2023 Ναι αλλά αν απλά θες να βγει έξω η ιστορία σου έχεις την επιλογή ιστολογίων και φόρα ή ακόμα και από πλατφόρμες για να εκδόσεις και δεν έχει κανένα κόστος. Φυσικά δεν έχεις το ίδιο κοινό με μια κλασσική έκδοση αλλά αν αυτό που θες πρωτίστως είναι να σε διαβάσουν, τότε έχεις λύσεις. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Yiannis Posted March 2, 2023 Share Posted March 2, 2023 Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Προσωπικά θα πω ότι στον δικό μου χώρο ήταν αρκετά εύκολο να με πλησιάσουν για έκδοση, όμως... Τα πρώτα μου βιβλία τα έκανα αυτοέκδοση, ήταν business books, τα προώθησα και τα πούλησα μέσα από αμέτρητα σεμινάρια. Κάποια στιγμή ήρθε σε επαφή εκδοτικός οίκος μαζί μου και μου ζήτησε να μου εκδώσει το επόμενο και έτσι ξεκίνησα. Είμαι 1000% σίγουρος ότι η λογοτεχνία είναι δυσκολότερο να εκδοθεί, το βλέπω από συναδέλφους συγγραφείς στις συναντήσεις των εκδοτικών που κάνουμε. Αναφορικά με το κέρδος, είναι σχετικά μικρό και δεν είναι εύκολο να μιλάμε για επάγγελμα από το οποίο μπορείς να βιοποριστείς (με τις γνωστές μικρές εξαιρέσεις). Πάντως, σαν κάποιος που δεν ξεκίνησε την προσπάθεια για να εκδοδεί αλλά για να διαφημίσει την δουλειά του, δεν με δυσκόλεψε καθόλου η επαφή με εκδοτικούς. Ένα μυστικό, που δεν είμαι σίγουρος ότι λειτουργεί στην λογοτεχνία, είναι να περιβάλλεις το βιβλίο με άλλες δράσεις. Π.χ. μόνο από τις εκπαιδεύσεις μου πουλάω εκατοντάδες βιβλία κάθε χρόνο. Για τον κόσμο της λογοτεχνίας θα σας πω του χρόνου μιας και τότε σκέφτομαι να κάνω τα πρώτα βήματα! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.