Το Μηδέν του Σκότους

[Γιώργος77]

Όνομα Συγγραφέα: Γιώργος Αλυφαντής
Είδος: Urban fantasy - Dark fantasy
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: ~1900
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Το πρωτο μιας σειράς διηγημάτων μου, με τα οποία αποτίω φόρο τιμής στον μεγαλύτερο σύγχρονο συγγραφέα τρόμου, Thomas Ligotti.
Αρχείο:

Το Μηδέν του Σκότους.pdf

[Roubiliana]

Καλη επιτυχια Γιώργο!

Spoiler

Πολυ εξυπνο παιχνιδι με Καφκα. Μηπως υπηρχαν κ αναφορες στο ολοκαύτωμα; Ειχε κ λιγο κοσμικο τρόμο. Ενιωσα καποια στιγμη την αγωνια οταν καταλαβα πως ο νεαρος ειχε διαβασει το βιβλιο.

 

[EmberRoar]

Γεια σου Γιώργο,

 

Spoiler

Όταν είδα το όνομα “Γκρέγκορ Σάμσα”, κάποιοι σκόρπιοι νευρώνες στο κεφάλι μου πυροβόλησαν, μα δεν μπορούσαν να βρουν τι ακριβώς μου θύμιζε. Σημειώνω πως δεν έχω διαβάσει τη Μεταμόρφωση του Κάφκα, αλλά πάνω κάτω γνωρίζω τα βασικά. Έτσι, μόλις σκόνταψα πάνω στη φράση Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης, αναφωνώ και λέω:

-Ώπα! Αυτή είναι μια εντελώς Καφκική φράση! Όχι, δεν είναι για τον Πύργο, εκεί υπήρχε ο κύριος Κ. Μεταμόρφωση ίσως;

 

Έτσι, μόλις έγινε και η αναφορά στα έντομα, κλείδωσε. Είχα πλέον λύσει τον γρίφο.

 

Ντρόντεκ. Καθώς έχει κάνει την εμφάνισή του σε παλιότερες περιπέτειες, προτού εγώ γίνω μέλος του sff, θα κάνω μια εύλογη υπόθεση - και θέλω να με διορθώσεις. Είναι ο Ντρόντεκ ένας ταξιδιώτης; Που πηδάει από ιστορία σε ιστορία, από κόσμο σε κόσμο; Όπως και να έχει μου αρέσει που βρίσκεται στις παρυφές μιας άλλης ιστορίας, μιας που δεν πρωταγωνιστεί ο ίδιος αλλά της στρώνει το χαλί.

 

Για το ίδιο το κείμενο, είσαι μάστερ της απλότητας και νιώθω ότι έχω πολλά να λάβω διαβάζοντάς σε.

Εύχομαι επιτυχία.

[Nick V.]

Spoiler

Αν υπάρχει κάτι που ξεχωρίζω στην γραφή σου είναι η ποιότητά της (πάντοτε όταν διαβάζω κείμενα σου, έχω και το "συγγραφικό" μου μάτι ανοικτό για να παίρνει ιδέες).

Τώρα, με το που έπεσε το άλλο μου μάτι (αυτό του αναγνώστη) πάνω στο όνομα του μάγου, περίμενα (ή ήθελα) να διαβάσω κάτι περισσότερο "δικό σου" (όχι ότι αυτό δεν είναι δικό σου, αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.) Η συνέχεια, βέβαια, δεν με απογοήτευσε καθόλου.

Κορυφαία στιγμή για μένα ήταν το απόσπασμα από το βιβλίο, με τους αναθεματισμούς (ένα μέρος του εαυτού μου τρόμαξε, ένα άλλο γούσταρε κάργα -γιατί θα ήθελε να το είχε γράψει, αυτολεξεί, ή και να το δει να πραγματώνεται, πάλι αυτολεξεί-, και ένα άλλο -αυτό που υπερισχύει συνήθως σε τέτοια ερωτήματα-, ήθελε να μπει πάραυτα, πρώτο, μέσα σε έναν τέτοιο φούρνο, ολόκληρο όμως, όχι μισές δουλειές, έτσι, για να προλάβουμε τα χειρότερα -αν και τώρα που το σκέφτομαι, τα χειρότερα μπορεί να είναι και καλύτερα αν τα δεις με άλλο μάτι. Παρεμπιπτόντως, πανέμορφος τίτλος.)

 

[Αρίστος]

Γιώργο καλή επιτυχία

Spoiler

Τα έχουμε ξαναπεί, ότι μου αρέσει πολύ το στυλ γραφής σου. Απλό (όχι απλοϊκό), μεστό, totally to the point. Επίσης με τις αναφορές σου σε δημιουργούς, σε έργα και σε χαρακτήρες, που είναι πολύ αγαπημένα μου, ισοπέδωσες λίγο την "αμεροληψία" μου, γι' αυτό και η "δαγκωτή" ψήφος μου 😉 

 

[gismofbi]

Φαίνεται ξεκάθαρα η επιρροή σου και ο φόρος τιμής στους (μεγάλους) παλαιούς συγγραφείς. Το στυλ γραψίματος είχε κάτι από χρόνο και σκόνη καθώς νόμιζα ότι διάβαζα κάτι γραμμένο τουλάχιστον από έναν αιώνα πριν, κάτι από Κάφκα, Λιγγότι, Λάβκραφτ και Μπηρς και σε θαυμάζω γι' αυτό. Καλογραμμένη ιστορία με μπόλικη αγωνία και τη συνδέεις έξυπνα με τη ''μεταμόρφωση''. Μπράβο Γιώργο και καλή επιτυχία! 

[Kriton]

Spoiler

Πολύ έξυπνη σύλληψη. Εξαιρετική γραφή, απλή και μεστή. Πολύ ευφυής η σύνδεση με "μεταμόρφωση" Κάφκα.

 

[Φάντασμα]

Γιώργος77, καλή επιτυχία!

Spoiler

Ωραία ιστορία με αληθοφανείς διαλόγους και καλές περιγραφές. Από την αρχή επικρατεί μία "βαριά" καταθλιπτική ατμόσφαιρα.

[Ιρμάντα]

Spoiler

Σοβαρά τώρα; Δεν υπάρχεις.

Ότι δηλαδή ο Γκέγκορ Σάμσα θα γινόταν ήρωας ενός διηγήματος εναλλακτικής φαντασίας (μάλλον😉) με ξεπερνάει. Α πα πα.

Λοιπόν η ιστορία σου είναι πολύ έξυπνη. Μου άρεσε γιατί όλος ο κόσμος είχε κάτι το εναλλακτικό, όπως τον είχες φτιάξει. Πράγα, γειτονιά μαγισσών που είχαν καταντήσει πόρνες, μάγος και μαγικά βιβλία και τσιγγάνος βιβλιοπώλης καταραμένων κειμένων. Έτσι εξηγείται, Φραντς, πώς κατάντησε ο καημένος ο Γκέγκορ στα χάλια που κατάντησε. Αλλά τελικά το βιβλίο ήταν αληθινό. Τι να πω; Επειδή δεν θυμάμαι, όντως υπήρχε Μιλένα και στην Μεταμόρφωση; Ήταν μία αγάπη του Κάφκα η Μιλένα (διάβασα κάποτε τα Γράμματα στη Μιλένα). Δεν θυμάμαι αν απαντάται στην Μεταμόρφωση αυτό το όνομα, νομίζω όχι. Μόνο την αδελφή του θυμάμαι δηλαδή.

Κατά τα λοιπά είσαι άψογος. Ολιγαρκής ο λόγος σου, μεστός, και η ιδέα ευφυής. Μου άρεσε ιδιαίτερα η ανάποδη ροή των νερών και η σκέψη του κατακαημένου να βάλει το κεφάλι του στο φούρνο. Ωραιότατη η περιγραφή και στα δυο αυτά σημεία (και γενικότερα, απλά αυτά ξεχώρισα).

 

Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σου και καλή επιτυχία!