Σούζαν Χιλ - Η γυναίκα με τα μαύρα (Susan Hill - The Woman in Black)

[BladeRunner]

Τίτλος: Η γυναίκα με τα μαύρα (The Woman in Black, 1983)
Συγγραφέας: Susan Hill
Εκδόσεις: Αίολος
Μεταφραστής: Θωμάς Μαστακούρης
Σελίδες: 192
Έτος κυκλοφορίας: 2023

Δείτε το βιβλίο στο Goodreads.

Ο Άρθουρ Κιπς, ένας ανερχόμενος λονδρέζος δικηγόρος, πηγαίνει στο Κρίθιν Γκίφορντ, μια απομακρυσμένη κωμόπολη στη βορειοανατολική ακτή της Αγγλίας, στα ανεμοδαρμένα υφάλμυρα έλη πιο πέρα από το Μονοπάτι των Εννέα Ζωών. Σκοπός του ταξιδιού του είναι να παραβρεθεί στην κηδεία μιας πελάτισσάς του, της κυρίας Άλις Ντράμπλοου, και να τακτοποιήσει τις εκκρεμείς υποθέσεις της. Το μυστηριώδες σπίτι της κυρίας Ντράμπλοου βρίσκεται στο τέρμα ενός δρόμου, βουτηγμένο στην ομίχλη, μα ο Κιπς αγνοεί τα τραγικά μυστικά που κρύβουν τα σφαλιστά του παράθυρα. Εντέλει, ένα επαγγελματικό ταξίδι ρουτίνας μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν ο Κιπς αρχίζει να βασανίζεται από μυστηριώδεις ήχους και εικόνες - μια κουνιστή καρέκλα σ' ένα εγκαταλειμμένο παιδικό δωμάτιο, τον ανατριχιαστικό ήχο μόνιππου, το ουρλιαχτό ενός παιδιού μέσα στην ομίχλη και, το πιο τρομακτικό απ' όλα, μια γυναίκα-φάντασμα ντυμένη στα μαύρα.

Η Γυναίκα με τα Μαύρα είναι ένα μυθιστόρημα της Σούζαν Χιλλ γραμμένο το 1983, με γοτθικά στοιχεία μυστηρίου και τρόμου. Η επιτυχία του ήταν μεγάλη με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

[BladeRunner]

Πριν οχτώ ή εννιά χρόνια είχα δει την ταινία με τον Ντάνιελ Ράντκλιφ που βασίζεται στο βιβλίο αυτό, μιας και τότε το βιβλίο δεν κυκλοφορούσε στα ελληνικά και δεν υπήρχε περίπτωση να πέσει στα χέρια μου (πάντα προτιμώ να διαβάζω πρώτα το βιβλίο και μετά να βλέπω την ταινία, όταν υπάρχει τέτοια δυνατότητα). Να όμως που φέτος οι εκδόσεις Αίολος έκαναν την ευχάριστη έκπληξη και επιτέλους έφεραν στην Ελλάδα μια σχετικά σύγχρονη αλλά συνάμα κλασική ιστορία φαντασμάτων, που ίσως να μην τρομάζει ακριβώς, αλλά σίγουρα προσφέρει κάποιες ανατριχίλες, ενώ είναι απίστευτα ατμοσφαιρική και καλογραμμένη. Θυμάμαι ότι η ταινία μου είχε αρέσει χωρίς όμως να με ξετρελάνει και τόσα χρόνια μετά χωρίς να θυμάμαι σημαντικά σημεία από την πλοκή, οπότε ευχαριστήθηκα την ιστορία σαν να μην ήξερα τίποτα γι' αυτήν. Ευτυχώς, γιατί έτσι απόλαυσα και μια ή δυο εκπλήξεις, απόλαυσα τις λίγες ανατριχιαστικές σκηνές, απόλαυσα γενικά την ατμόσφαιρα και τα σκηνικά. Πιθανότατα υπάρχουν και πιο τρομακτικά μυθιστορήματα με φαντάσματα και στοιχειωμένα σπίτια εκεί έξω, όμως το συγκεκριμένο είναι αρκετά απολαυστικό χάρη στην εξαιρετική γραφή της Χιλ, τις πολύ ωραίες και ατμοσφαιρικές περιγραφές, γενικά χάρη στην όλη αίσθηση του κλασικού που αφήνει στο τέλος.

8/10