Βιβλία Φιλοσοφίας, Θρησκείας, Μεταφυσικής και Ψυχολογίας που έχουμε διαβάσει.

[yanni]

Είπα να φτιάξω ένα τοπικ που θα περιλαμβάνει βιβλία Φιλοσοφίας, Θρησκείας, Μεταφυσικής και Ψυχολογίας που έχουμε διαβάσει. 

Όλοι οι καλοί χωράνε, από τον Αριστοτέλη μέχρι κάποιον συγγραφέα της ορθόδοξης εκκλησίας. Έλληνες και ξένοι.

[yanni]

Οι Έλληνες και το παράλογο - E. R. Dodds

Ο Dodds έγραψε το βιβλίο βασιζόμενες σε μία σειρά ακαδημαϊκών διαλέξεων που έδωσε το 1949. Απευθύνεται κυρίως σε αναγνώστες με ειδικές γνώσεις για την αρχαία Ελλάδα. Με τη σοφία του ειδικού και έμπειρο ερευνητή, προσπαθώντας να αναλύσει το παράλογο των στοιχείων που συνθέτουν τον πολιτισμό και τις πεποιθήσεις της Ελληνικής αρχαιότητας, έγινε ο ίδιος παράλογος. Κατά την άποψη μου αυτό το αξιόλογο έργο, αποτυγχάνει το σκοπό του.

[yanni]

Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων - Θεοφάνης Μανιάς 

Ο Δρ. Θ. Μανιάς προέβη μετά από σκληρή εργασία πολλών ετών, στη μεγαλειώδη για τον ελληνισμό αποκάλυψη, του γεωμετρικού γεωδαιτικού τριγωνισμού στον ευρύτερο ελληνικό χώρο. Βάσει αυτού του σχεδιασμού κατασκευαζόταν οι αρχαίοι ναοί, Ασκληπιεία, Θέατρα, Πόλεις κλπ. Οι αποστάσεις μεταξύ αυτών έχουν υπολογιστεί με μεγάλη ακρίβεια σε αρχαία στάδια(1 στάδιο = 185,45 μέτρα).

Όλο αυτό το θείας εμπνεύσεως έργο, μας δίνει μία νέα οπτική μελέτης του αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Έτσι η αρμονία και το κάλλος αυτής της εποχής, εμφανίζεται με συγκεκριμένη μορφή και το περίφημο "ελληνικό θαύμα", συνδέεται στενά με την υπέρτατη φιλοσοφία, την οποία αποτελούν η γεωμετρία και τα μαθηματικά

[yanni]

Περί αγαλμάτων, Κατά χριστιανών - Πορφύριος 

Το Περί αγαλμάτων, μελετά τις απεικονίσεις των θεών και προσπαθεί να αποδώσει σύντομα τους συμβολισμούς με τους οποίους οι καλλιτέχνες υποδήλωσαν ή υπαινίχθηκαν δυνάμεις, ιδιότητες και χαρακτηριστικά των εικονιζόμενων. Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν βέβαια αισθητά υλικά και επιδίωκαν, μέσα από μία μυστική γλώσσα, να αισθητοποιήσησουν το απροσπέλαστο από την κατ' αίσθηση αντίληψη, να κάνουν ορατό το αόρατο, για όποιον ξέρει να διαβάζει τη γλώσσα των αγαλμάτων σαν να διαβάζει ένα βιβλίο.

Το έργο σώζεται αποσπασματικά από τον Ευσέβιο 260-340 μ. Χ, συγγραφέα και επίσκοπο της Καισάρειας. Παραθέτει τα χωριά από το εν λόγω έργο του Πορφυρίου  232-304 μ.Χ, έχοντας ασκήσει λογοκρισία, που επηρεάζουν τα νοήματα που έχουμε στα χέρια μας.

Το άγαλμα: απο το ρήμα αγάλλομαι: τέρπομαι, χαίρομαι. Καθετί με το οποίο αγάλλεται, χαίρεται κανείς. Επίσης το ομοίωμα που κατασκευάζεται και στήνεται προς τιμήν κάποιου Θεού. Οι αναφορές της αρχαίας γραμματείας πάνω σε αυτά είναι πάμπολλες, αντιπροσωπευτικά "και απεικόνισαν τους θεούς με μορφή ανθρώπων, επειδή το θείον διέπεται από λογική, και τους έκαναν ωραίους, διότι οι θεοί έχουν ομορφιά αγνή και ανόθευτη".

Το Κατά χριστιανών, έργο ιδιαίτερα δημοφιλές παραδόθηκε το 448 μ.Χ στην πυρά και καταδικάστηκε στη λήθη από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β'. Το 1916 ο Γερμανός καθηγητής της εκκλησιαστικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Adolf von Harnack θεολόγος και ιστορικός, συγκέντρωσε τα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου του Πορφυρίου, όπως αυτά μπορούσαν να βρεθούν μέσα σε αρχαία χριστιανικά κείμενα.

Το Κατά χριστιανών το για τόσο χρόνο απαγορευμένο, ανατρέχει στα πρώιμα στάδια μιας μεγάλης πνευματικής και πολιτικής διαμάχης και είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα μιας μεταιχμιακής για τη διαμάχη αυτή ιστορικής στιγμής, καθώς η αντιδικία εθνικών και χριστιανών δεν άρχισε με τον Πορφύριο ούτε έληξε με αυτόν.

[yanni]

Εθνικοί και Χριστιανοί σε μια εποχή αγωνίας - E. R. Dodds 

Το παρόν βιβλίο, δεν είναι μόνο μία σημαντική μελέτη των κοινών στοιχείων μεταξύ εθνικών και χριστιανών της εποχής, αλλά και μία αυτοπροσωπογραφία του ίδιου του Dodds, ειρωνική, αυστηρή, ανθρώπινη, ενδεικτική της απορίας του απέναντι στη δική του εποχή αγωνίας. Ο αναγνώστης έχει συχνά την αίσθηση ότι η ενότητα του βιβλίου προέρχεται περισσότερο από τη σκέψη του συγγραφέα παρά από τις μαρτυρίες που προσκομίζει. Ωστόσο η ευρύτητα της οπτικής και η αμέριστη συμπάθεια με την οποία ο Dodds προσεγγίζει το θέμα του, συνδυασμένη με την πυκνότητα της γραφής του, τοποθετούν αυτό το έργο σε εξέχουσα θέση ανάμεσα στις διακεκριμένες μελέτες του.

Η μελέτη του συγγραφέα ξεκινάει με τη σταδιακή υποβάθμιση του υλικού κόσμου τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Κλείνοντας μας αναφέρει τις σημαντικότερες αιτίες για την επιτυχία του χριστιανισμού έναντι των εθνικών. Η σημαντικότερη δεν ειναι αλλη, απο την αδυναμία και κοπωση του αντιπάλου.

Edited August 16, 2023 by Ghost
Αλλαγή του πλάτους της εικόνας σε 250px.

[yanni]

Φιλόστρατος - Τα ές τον Τυανέα Άπολλώνιον Α, Β, Γ, Δ, Ε, Ζ, Η, Θ - Απολλωνίου του Τυανέως επιστολαί.

Με παρότρυνση της αυτοκράτειρας Ιουλίας Δόμνας γράφει ο Φιλόστρατος το έργο του, τη βιογραφία του σοφού Απολλώνιου Τυανέα. Η κύρια πηγή στην οποία βασίστηκε ο Φιλόστρατος ήταν το έργο που είχε γράψει ο μαθητής και σύντροφος του Απολλώνιου Δάμις. Εκτός από αυτό, ο Φιλόστρατος χρησιμοποίησε την ιστορία κάποιου θαυμαστή του Απολλώνιου με το όνομα Μάξιμος. Επίσης, ο Φιλόστρατος είχε στη διάθεσή του και πολλές επιστολές του Απολλώνιου, οι οποίες κυκλοφορούσαν την εποχή του, καθώς και αρκετές πραγματείες του και τη διαθήκη του, που δεν έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας.

Ο Φιλόστρατος όμως δεν αρκέστηκε στην συγκέντρωση του γραπτού υλικού, που αφορούσε τον Τυανέα. Επισκέφθηκε όχι μόνο τα Τυανα αλλά και άλλες περιοχές όπου τιμούσαν τη μνήμη του, ώστε να συγκεντρώσει και τις προφορικές πληροφορίες και παραδόσεις που κυκλοφορούσαν εκεί.

Προφανής σκοπός του Φιλόστρατου είναι να αποκαταστήσει τη φήμη του Απολλώνιου και να τον απαλλάξει από την κατηγορία ότι ήταν απατεώνας και μάγος. Η κατηγορία αυτή συνόδευε τον Απολλώνιο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και οφείλεται κυρίως στον αντίπαλο του σοφιστή Ευκράτη, ενώ λίγο μετά το θάνατο του ενισχύεται και από τον Μοιραγένη. Ο Φιλόστρατος θέτει ως κύριο σκοπό του να καταρρίψει τις κατηγορίες αυτές ως αβάσιμες και προερχόμενες από άτομα αναξιόπιστα και να αποδείξει ότι ο Απολλώνιος ήταν σοφός και προφήτης με θεϊκή έμπνευση, που προσπαθούσε να επαναφέρει τις ηθικές αξίες στον κόσμο της διαφθοράς, βασιζόμενες στις αρχές της Πυθαγόρειας φιλοσοφίας.

Πέθανε σε μεγάλη ηλικία, την εποχή της βασιλείας του Νέρβα ή μετά από αυτή (96-98). Μυστήριο καλύπτει το θάνατο του. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, αναλήφθηκε στους ουρανούς, εμφανιζόμενος ακόμα και μετά το θάνατό του σε διάφορα άτομα, που έτρεφαν δυσπιστία για τη μέλλουσα ζωή.

Προς το τέλος του 3ου αιώνα, όταν η διαμάχη ανάμεσα στο χριστιανισμό και την παρηκμασμένη εθνική θρησκεία, είχε φτάσει στο ζενίθ της, πολλοί πολέμιοι της νέας θρησκείας σκέφτηκαν να αντιπαραθέσουν τον Απολλώνιο στον Ιησού Χριστό. Όπως και να έχει, είναι βέβαιο πως ο Φιλόστρατος δεν έγραψε στο έργο του με αυτή την πρόθεση.

Οι επιστολές του Απολλώνιου δεν προσθέτουν κανένα καινούργιο στοιχείο σε όσα ήδη έγραψε ο φιλόστρατος για τον Απολλώνιο. Στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζουν τον βίο και προσθέτουν αξιοπιστία σε όσα ήδη περιέχονται εκεί. Οι περισσότερες από αυτές πρέπει να είναι γνήσιες στου Τυανέα σοφού, που το περιεχόμενό τους έφτασε στον Φιλόστρατο μέσω κάποιων τρίτων.

Edited August 16, 2023 by Ghost
Προστέθηκε νέο εξώφυλλο (αφαιρέθηκε το προηγούμενο με το φόντο).

[yanni]

Απολλώνιος ο Τυανέας στον Μύθο και στην Ιστορία - Maria Dzielska

Η Μαρία Τζιέλσκα, ερευνώντας το θρύλο και την ιστορία, μας δίνει μία ανάγλυφη εικόνα του Απολλώνιου, του μύστη αυτού του πυθαγορισμού, και διώχνει κάποια από τα σύννεφα που καλύπτουν τη μυστηριώδη, όσο και γοητευτική προσωπικότητα του. Η Ιουλία Δόμνα παρακίνησε το φίλοστρατό τον 3ο αιώνα να γράψει τη βιογραφία του Απολλώνιου Τυανέα, δεν γνωρίζουμε αν ικανοποιήθηκε από το αποτέλεσμα. Πρέπει όμως να ήταν ευχαριστημένη που ένας άνθρωπος των γραμμάτων, ο οποίος ανήκε στον κύκλο της, έκανε τον κόπο να περιγράψει τη ζωή ενός μάγου και φιλοσόφου πολύ δημοφιλούς στη μικρά Ασία και στη Συρία, και που χάρη σε αυτήν εισήχθη η προσωπικότητα του Απολλωνίου, η οποία ήταν ελάχιστα γνωστή, αλλά άξιζε να μείνει στη μνήμη όλων.

Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι η βιογραφία του Απολλωνίου, είναι μία επιστημονική μελετη - έρευνα πού έγινε από την συγγραφέα - ιστορικό για τον Άπολλώνιο. Ξεκινάει από την αρχαιότητα συνεχίζει με την αναγέννηση και καταλήγει μέχρι τον 19ο αιώνα. Οπότε δεν προορίζεται για έναν "απλό" αναγνώστη, παρά μόνο για όσους θέλουν να εμβαθύνουν πάνω στο θέμα, αφού πρώτα έχουν κάνει τη δική τους έρευνα και φυσικά θα καταλήξουν στα δικά του συμπεράσματα.

 

[yanni]

Περί παίδων αγωγής, Παραμυθητικός προς Απιλλώνιον, Παραμυθητικός προς την εαυτού γυναίκα - Πλούταρχος

Διαβάζοντας το "Περί Παίδων Αγωγής", διαπιστώνεις ότι δεν πρόκειται απλά για το πλέον άριστο παιδαγωγικό εγχειρίδιο της αρχαιότητας, αλλά για το πλέον απρόσμενο ηθικοπλαστικό και παιδαγωγικό σύγγραμμα με αποδεκτές τους γονείς και τα παιδιά. Ο Πλούταρχος με απλό κατανοητό λόγο και παραδείγματα του καιρού του, δίνει συμβουλές στους γονείς και στα παιδια. Προβαίνει στο πιο πλούσιο φροντιστηριακό μάθημα για το πιο ευαίσθητο πρόβλημα που ταλανίζει γενιές και γενιές ανθρώπων. Το πρόβλημα της αγωγής των νέων, των ενδοοικογενειακών σχέσεων, των σχέσεων δασκάλων και νέων, της σεξουαλικής αγωγής. 

Στόχος της αγωγής είναι η ευταξία και η σωφροσύνη, εφόδια που αποκτά κάνεις νωρίς και χρησιμοποιεί μέχρι το θάνατο. Κρίμα που το συγκεκριμένο σύγγραμμα δεν αποτελεί διδακτέα ύλη στα σχολεία. Ο Πλούταρχος μέσα από αυτό τα είπε όλα και δεν άφησε σε κανέναν στους αιώνες των αιώνων να πει τίποτε το καινούργιο!

"Παραμυθητικός προς Απολλώνιον", αυτός ο λόγος του Πλούταρχου, που απευθύνεται στο φίλο του Απολλώνιο που έχοντας χάσει τον γιο του σε νεαρή ηλικία, είναι ο συγκλονιστικότερος από παρόμοιους επικήδειος ή και επιτάφιους λόγους που έχουν γραφεί ανά τους αιώνες, από την εποχή του Περικλή έως σήμερα. Η φωνή του Πλούταρχου ακούγεται ήρεμη και γαλήνια, με μία πειθώ, πειστικότητα και μακαριότητα συνάμα.

Αντιμετώπισε και ο ίδιος την ίδια τύχη με τον Απολλώνιο καθώς, έχασε τη δική του κόρη πρόωρα. Στον "Παραμυθητικό προς την εαυτού γυναίκα", κάνει το ίδιο για τη γυναίκα του, επιχειρώντας να την παρηγορήσει για το αναπάντεχο που τους βρήκε.

Βαθύτατος γνωστής της θεολογίας, ο Πλούταρχος προβαίνει στις προκείμενες επιστολές στην ανατομία θανάτου, μελέτη θανάτου κατά Πλάτωνα, αναζητώντας την ουσία της φιλοσοφίας. Πρέπει να πείσει τον Απολλώνιο τον κάθε Απολλώνιο κάθε εποχής, ότι είμαστε περαστικοί από αυτόν τον κόσμο και ότι, αργά ή γρήγορα θα πεθάνουμε. Αν ζήσαμε ορθά και τίμια, θα είμαστε δίπλα στους θεούς ή στα τάρταρα εάν παραβήκαμε τους κανόνες του ηθικού κώδικα που πρέπει να διέπει τη ζωή μας.

Πιο εμπνευσμένος επικήδειος λόγος, που να ρίχνει βάλσαμο στις ψυχές των πονεμένων, που βιώνουν το πένθος τους αβάσταχτο όσο πιο αφιλοσόφητα αντικρίζουν τη ζωή, δεν υπάρχει στην αρχαιοελληνική γραμματεία. Η τέχνη της αλυπίας, όπως με μεγάλη μαεστρία διαμορφώνεται από τον Πλούταρχο, ας αποτελέσει πηγή παρηγοριάς για όλους που τον μελετούν. 

Edited October 30, 2023 by yanni

[yanni]

Επίκουρος - Μουλακάκης Νίκος

Ο Επίκουρος ήταν Αθηναίος πολίτης, γεννήθηκε το 341 π. Χ. Ίδρυσε στην Αθήνα φιλοσοφική σχολή το 305π. Χ. Αφού δίδαξε με μεγάλη επιτυχία και 36 χρόνια στη Σχολή του Κήπου, πέθανε το 270 π. Χ. Η φιλοσοφία του Επίκουρου βασίζεται στις παρακάτω αρχές:

1. Να μην αργεί να φιλοσοφεί κάνεις όταν είναι νέος, ούτε πάλι όταν γεράσει. Γιατί ποτέ δεν είναι ούτε πολύ νωρίς ούτε πολύ αργά για να φροντίσει κάνεις την υγεία της ψυχής.

2. Ο θεός είναι ον αθάνατο και μακάριο.

3. Θάνατος είναι για τον άνθρωπο ένα τίποτε, επειδή κάθε τι καλό και κακό κρίνεται από τον τρόπο που γίνεται αισθητό, ο θάνατος είναι η στέρηση της αίσθησης. Ωστόσο ο σοφός ούτε τη ζωή απαρνιέται ούτε την ανυπαρξία του θανάτου φοβάται, γιατί ούτε θεωρεί κακό το να μη ζει, ουτε τον ενοχλεί το νά ζεί.

4. Οι επιθυμίες να αναλογιστούμε, ότι άλλες είναι φυσικές και άλλες ανούσιες. Από τις φυσικές επιθυμίες άλλες είναι αναγκαίες και άλλες απλώς φυσικές. Άλλες είναι αναγκαίες για την ευτυχία, άλλες για την αποφυγή του πόνου και άλλες για την ίδια τη ζωή. Η σωστή θεώρηση τούς, καταλαγιάζει τη θύελλα της ψυχής και προσφέρει την υγεία του σώματος. Σε αυτά συνίσταται ο σκοπός της ευτυχισμένης ζωής.

5. Η ηδονή είναι η αρχή και το τέλος της ευτυχισμένης ζωής. Επειδή αποτελεί το πρωταρχικό και έμφυτο σε μας αγαθό, δεν επιδιώκουμε οποιαδήποτε ηδονή, αλλά αυτές που έχουν φυσική συγγένεια με εμάς. Όταν λοιπόν λέμε ότι ο τελικός σκοπός είναι η ηδονή, δεν εννοούμε τις ηδονές των αισθησιακών απολαύσεων, άλλα το νηφάλιο στοχασμό, που έρευνα σε βάθος τις αιτίες για τις οποίες μας αρέσει ή δεν μας αρέσει κάτι και που διώχνει ότι ταλαιπωρεί την ψυχή μας.

6. Αφετηρία όλων, αλλά και το πιο σπουδαίο αγαθό, είναι η φρόνηση, αφού από τη φρόνηση πηγάζουν όλες οι άλλες αρετές.

7. Η τύχη και η ανάγκη, δεν εξουσιάζουν τα πάντα. Οι επιλογές μας είναι ελεύθερες και βασίζονται στην ορθή κρίση. Είναι προτιμότερο να ατυχήσει κάνεις σε κάτι, το οποίο όμως σκέφτηκε σωστά, παρά να επιτύχει σε μία πράξη του απερίσκεπτη.

Εάν όλα αυτά στοχάζεται κανείς, δεν θα ταραχθεί αλλά θα ζήσει σαν Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους. Γιατί καμιά ομοιότητα με θνητό όν δεν έχει ένας άνθρωπος που ζει μέσα σε αθάνατα αγαθά.

Το παρόν βιβλίο των εκδόσεων " Επικαιρότητα", επιμελήθηκε ο Νίκος Μουλακάκης. Έχει μικρό σχήμα, με το αρχαίο κείμενο και τη μετάφραση. Περιλαμβάνει τα έργα: Κύριαι Δόξαι. Επικούρου Προσφώνησις. Επιστολή πρός Μενοικέα. Διογένης Λαέρτιος: Βίος Έπικούρου.

[yanni]

Ανάμεσα σε ηλίθιους - Thomas Erikson

Ο συγγραφέας εξηγεί ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί τύποι συμπεριφοράς που προσδιορίζουν τον τρόπο που αλληλεπιδράμε με τους γύρω μας. Σε κάθε τύπο ανθρώπινης προσωπικότητας δίνει και ένα χρώμα, οι Κόκκινοι είναι κυρίαρχοι και καταπιεστικοί, οι Κίτρινοι είναι κοινωνικοί και αισιόδοξοι, οι Πράσινοι είναι χαλαροί και φιλικοί, και τέλος οι Μπλέ είναι αναλυτικοί και ακριβείς. 

Κατά την άποψή μου αυτό το σύστημα είναι για τα σκουπίδια, καθώς ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει ότι κάθε τύπος ανθρώπινης προσωπικότητας μπορεί να είναι συνδυασμός δύο χρωμάτων, γενικεύοντας υπερβολικά την κατάσταση. Βέβαια ας μη τα ισοπεδώσουμε όλα, κάνει ορισμένες ωραίες αναφορές οι οποίες είναι χιλιοειπωμένες από πολύ προγενέστερους συγγραφείς.

Από μία οπτική αυτό το βιβλίο είναι κατά κάποιον τρόπο κράχτης για τους περίεργους, οι οποίοι κλασικά το παίζουν έξυπνοι. Τελικά ποιος είναι ο ηλίθιος; Μάλλον αυτός που το παίζει έξυπνος χωρίς να ξέρει τι του γίνεται.

[yanni]

Προλεγόμενα στη φιλοσοφία - Θεόφιλος Βεϊκος

Τα προλεγόμενα αυτά είναι προκαταρκτικές συζητήσεις για τη φιλοσοφία. Το καίριο ερώτημα που προσπαθεί να απαντήσει ο συγγραφέας είναι, τι πέτυχαν και τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι με τη φιλοσοφία; Αυτό κι άλλα ιδιαίτερα και απαιτητικά ερωτήματα προβάλλονται εδώ. Συζητήσεις που γίνονται στον προθάλαμο, πριν μπούμε μέσα στην μεγάλη αίθουσα ακροάσεων, διαλόγων και έριδων που ονομάζεται φιλοσοφία.

 

[yanni]

Ερωτικός, Ερωτικές Διηγήσεις - Πλούταρχος 

Στον Ερωτικό του Πλούταρχου, κύριο θέμα έχει ο έρωτας. Εξετάζεται η θεία φύση του έρωτα, οι γυναικείες αρετές, ο θεσμός του γάμου και γενικότερα η νίκη του έρωτα στη φιλοσοφία και στη ζωη.

 Η σκηνή του διαλόγου διαδραματίζεται στον Ελικώνα, στο άλσος των Μουσών, κάθε 5 χρόνια διοργανώνονταν εκεί τα Ερωτίδαια, γιορτή προς τιμή του έρωτα και των Μουσών.

Ο Πλούταρχος επηρεασμένος από τους Σωκρατικούς διαλόγους, "Φαίδρο" και το "Συμπόσιο", θα πάρει θέση στο ζήτημα της θεότητας του έρωτα.

Στις Ερωτικές διηγήσεις, αναφέρονται πέντε περιπτώσεις με ερωτικές ιστορίες, που εξελίχθηκαν σε ερωτικά δράματα. Πρωταγωνιστές είναι ερωτύλοι τύποι, με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες και αδάμαστο ερωτικό πάθος. Σε καμία από τις περιπτώσεις δεν υπάρχει αμοιβαίος έρωτας, αλλά σε όλες κυριαρχεί ή απαγωγή, ή σεξουαλική κακοποίηση, η βία, το αίμα.

[yanni]

Έρωτας ή τίποτα - Δημήτρης Καραγιάννης

Ο Δημήτρης Καραγιάννης είναι παιδοψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής με ακαδημαϊκό και ιατρικό έργο. Στο βιβλίο του "Έρωτας ή τίποτα" μιλάει για τον έρωτα σε καιρούς μεταμοντέρνους. Κατανοώντας το συναίσθημα του έρωτα κανείς, θα μπορέσει εμπειρικά να κατανοήσει το νόημα της ύπαρξης. Η παραίτηση από το να είμαστε ερωτικοί, οδηγεί στην παραίτηση από την ίδια της ζωή.

Η γραφή του συγγραφέα αποτυπώνει στο χαρτί την κλινική εμπειρία του, που επεξεργάζεται το βίωμα χιλιάδων ωρών ψυχοθεραπείας με ανθρώπους που ζήτησαν τη βοήθεια του. Έρωτας ή τίποτα, είναι ένα βιβλίο για όλους εκείνους που δεν αποδέχονται το συμβιβασμό της μετριότητας και ζουν με το θαύμα του έρωτα.

[yanni]

Περί του εν Οδυσσεία των νυμφών άντρου, Προς Μαρκέλλαν, Αφορμαί προς τα νοητά - Πορφύριος

Το έργο του Πορφύριου Περί του έν Οδυσσεία των νυμφών άντρου, δίνει μια αλληγορική ερμηνεία σε ένα μεγάλο φιλοσοφικό πρόβλημα, αυτό της γέννησης και του θανάτου της ψυχής. Η ραψωδία ν της Οδύσσειας περιγράφει την άφιξη του Οδυσσέα στην ιθάκη, ο ποιητής μιλάει για ένα σπήλαιο που βρίσκεται σε μία ανεξακρίβωτη τοποθεσία της ιθάκης. Ο Πορφύριος ο πιο συστηματικός εισηγητής της αλληγορικής ερμηνείας στα αρχαία κείμενα, δίνει μία σειρά εξηγήσεων πάνω στις παραστάσεις του σπηλαίου, με κέντρο το αιώνιο ζήτημα της ύπαρξης.

 

Το Προς Μαρκέλλαν, αποτελεί συμπύκνωση των βασικών αρχών της ηθικής διδασκαλίας του Πορφυρίου. Απευθύνεται στη Μαρκέλλα, χήρα του φίλου του την οποία παντρεύτηκε ο φιλόσοφος σε μεγάλη ηλικία. Καθ' όλη την έκταση του έργου δίνει συμβουλές ηθικού χαρακτήρα, παραδείγματα, κάνοντας παραπομπές στους πνευματικούς προγόνους του. Εν τέλει αποτελεί ένα αξιόλογο σύγγραμα το οποίο συνδυάζει τις προσωπικές ιδέες του φιλοσόφου με τα δόγματα της νεοπλατωνικής σχολής στην οποία ανήκει.

 

Το Αφορμαί προς τα νοητά, ειναι από τα πυκνότερα και δυσκολότερα έργα της αρχαίας φιλοσοφικής γραμματείας. Είναι θεωρητικό και φιλοσοφικό, συνοψίζει σε γενικές γραμμές τις διδασκαλίες της νεοπλατωνικής μεταφυσικής και θέτει, με τρόπο συνοπτικό και συμπυκνωμένο, τα πιο πολλά από τα κύρια μεταφυσικά ζητήματα. Επίσης μπορεί να διαβαστεί και ως ένα θεωρητικό έργο που καθοδηγεί προς τον φιλοσοφικό τρόπο ζωής.

[yanni]

Επιστολαί εταίρων - Αλκίφρων

Κύριο θέμα των εταιρικών επιστολών του Αλκίφρων είναι η ανάδειξη της καθημερινότητας μιας ιδιαίτερης κατηγορίας γυναικών της αρχαιότητας. Γυναικών που κινήθηκαν με απίστευτη ελευθερία ανάμεσα στον κόσμο των ανδρών. Έτσι παρατηρούμε καλύτερα τις ευρύτερες κοινωνικές συμπεριφορές που καθορίζονταν από τα ήθη της εποχής. Μέσα από τις δραστηριότητες των εταίρων της αρχαιότητας μαθαίνουμε για τον τρόπο ζωής τους, τα προβλήματα και την ψυχολογία τους.

Σε αυτές τις επιστολές εμφανίζονται και γνωστά ονόματα της αρχαιότητας, όπως ο Επίκουρος, ο Μένανδρος, ο Πραξιτέλης, να σημειώσουμε ότι όλες οι επιστολές είναι προϊόν φαντασίας του συγγραφέα, αφορούν παλαιότερες περιόδους από την εποχή που έζησε ο ίδιος. Παρόλα αυτά θεωρούνται υποδειγματικές.

[yanni]

Το Ευαγγέλιο της Μαρίας Μαγδαληνής - Συλλογικό 

Το αρχικό κείμενο ήταν ελληνικό, από παπύρους που βρέθηκαν στην Οξύρυγχο, αν και σώζονται σε αναγνώσιμη μορφή μόνο δύο σύντομα απόσπασματα. Ανάγεται στα τέλη του Β' αιώνα, ενώ η κοπτική του μετάφραση είναι του Ε' αιώνα. Για κάποιους ερευνητές η Μαρία του εν λόγω ευαγγελίου μπορεί να είναι η Θεοτόκος, καθώς μιλάει για τον Ιησού Χριστό με οικειότητα, που μόνο η μητέρα μπορεί να έχει για το γιο τής.

Ο πάπυρος που περιέχει το απόκρυφο κείμενο, αγοράστηκε το 1896 στο Κάιρο από τον Γερμανό ερευνητή Καρλ Ράινχαρντ, εκδόθηκε το 1955.

Το βασικό ερώτημα σε σχέση με το λεγόμενο Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιο, είναι τι συνιστά; Μια πρώτη απάντηση θα ήταν, έναν γνωστικό διάλογο, έναν αποκαλυπτικό λόγο, καθώς και οράματα, μια σύντομη κοσμογονία, περιγραφές της ανατάσεως που γνωρίζει η ψυχή ταξιδεύοντας σε άλλα ιδεατά μέρη, τελικές οδηγίες και συμπεράσματα.

Δυστυχώς από το ευαγγέλιο πολλά έχουν χαθεί, περίπου 6 σελίδες από την αρχή και 4 από τη μέση. Αυτό που έχουμε αφηγείται μία συνομιλία της Μαρίας Μαγδαληνής με ορισμένους από τους μαθητές του Ιησού. Της ζητούν να τους αποκαλύψει μερικά πράγματα που της είπε ο Ιησούς, καθώς η ίδια ήτανε ευνοούμενή του.