Βιβλία Φιλοσοφίας, Θρησκείας, Μεταφυσικής και Ψυχολογίας που έχουμε διαβάσει.

[yanni]

Είπα να φτιάξω ένα τοπικ που θα περιλαμβάνει βιβλία Φιλοσοφίας, Θρησκείας, Μεταφυσικής και Ψυχολογίας που έχουμε διαβάσει. 

Όλοι οι καλοί χωράνε, από τον Αριστοτέλη μέχρι κάποιον συγγραφέα της ορθόδοξης εκκλησίας. Έλληνες και ξένοι.

[yanni]

Οι Έλληνες και το παράλογο - E. R. Dodds

Ο Dodds έγραψε το βιβλίο βασιζόμενες σε μία σειρά ακαδημαϊκών διαλέξεων που έδωσε το 1949. Απευθύνεται κυρίως σε αναγνώστες με ειδικές γνώσεις για την αρχαία Ελλάδα. Με τη σοφία του ειδικού και έμπειρο ερευνητή, προσπαθώντας να αναλύσει το παράλογο των στοιχείων που συνθέτουν τον πολιτισμό και τις πεποιθήσεις της Ελληνικής αρχαιότητας, έγινε ο ίδιος παράλογος. Κατά την άποψη μου αυτό το αξιόλογο έργο, αποτυγχάνει το σκοπό του.

[yanni]

Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων - Θεοφάνης Μανιάς 

Ο Δρ. Θ. Μανιάς προέβη μετά από σκληρή εργασία πολλών ετών, στη μεγαλειώδη για τον ελληνισμό αποκάλυψη, του γεωμετρικού γεωδαιτικού τριγωνισμού στον ευρύτερο ελληνικό χώρο. Βάσει αυτού του σχεδιασμού κατασκευαζόταν οι αρχαίοι ναοί, Ασκληπιεία, Θέατρα, Πόλεις κλπ. Οι αποστάσεις μεταξύ αυτών έχουν υπολογιστεί με μεγάλη ακρίβεια σε αρχαία στάδια(1 στάδιο = 185,45 μέτρα).

Όλο αυτό το θείας εμπνεύσεως έργο, μας δίνει μία νέα οπτική μελέτης του αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Έτσι η αρμονία και το κάλλος αυτής της εποχής, εμφανίζεται με συγκεκριμένη μορφή και το περίφημο "ελληνικό θαύμα", συνδέεται στενά με την υπέρτατη φιλοσοφία, την οποία αποτελούν η γεωμετρία και τα μαθηματικά

[yanni]

Περί αγαλμάτων, Κατά χριστιανών - Πορφύριος 

Το Περί αγαλμάτων, μελετά τις απεικονίσεις των θεών και προσπαθεί να αποδώσει σύντομα τους συμβολισμούς με τους οποίους οι καλλιτέχνες υποδήλωσαν ή υπαινίχθηκαν δυνάμεις, ιδιότητες και χαρακτηριστικά των εικονιζόμενων. Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν βέβαια αισθητά υλικά και επιδίωκαν, μέσα από μία μυστική γλώσσα, να αισθητοποιήσησουν το απροσπέλαστο από την κατ' αίσθηση αντίληψη, να κάνουν ορατό το αόρατο, για όποιον ξέρει να διαβάζει τη γλώσσα των αγαλμάτων σαν να διαβάζει ένα βιβλίο.

Το έργο σώζεται αποσπασματικά από τον Ευσέβιο 260-340 μ. Χ, συγγραφέα και επίσκοπο της Καισάρειας. Παραθέτει τα χωριά από το εν λόγω έργο του Πορφυρίου  232-304 μ.Χ, έχοντας ασκήσει λογοκρισία, που επηρεάζουν τα νοήματα που έχουμε στα χέρια μας.

Το άγαλμα: απο το ρήμα αγάλλομαι: τέρπομαι, χαίρομαι. Καθετί με το οποίο αγάλλεται, χαίρεται κανείς. Επίσης το ομοίωμα που κατασκευάζεται και στήνεται προς τιμήν κάποιου Θεού. Οι αναφορές της αρχαίας γραμματείας πάνω σε αυτά είναι πάμπολλες, αντιπροσωπευτικά "και απεικόνισαν τους θεούς με μορφή ανθρώπων, επειδή το θείον διέπεται από λογική, και τους έκαναν ωραίους, διότι οι θεοί έχουν ομορφιά αγνή και ανόθευτη".

Το Κατά χριστιανών, έργο ιδιαίτερα δημοφιλές παραδόθηκε το 448 μ.Χ στην πυρά και καταδικάστηκε στη λήθη από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β'. Το 1916 ο Γερμανός καθηγητής της εκκλησιαστικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Adolf von Harnack θεολόγος και ιστορικός, συγκέντρωσε τα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου του Πορφυρίου, όπως αυτά μπορούσαν να βρεθούν μέσα σε αρχαία χριστιανικά κείμενα.

Το Κατά χριστιανών το για τόσο χρόνο απαγορευμένο, ανατρέχει στα πρώιμα στάδια μιας μεγάλης πνευματικής και πολιτικής διαμάχης και είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα μιας μεταιχμιακής για τη διαμάχη αυτή ιστορικής στιγμής, καθώς η αντιδικία εθνικών και χριστιανών δεν άρχισε με τον Πορφύριο ούτε έληξε με αυτόν.

[yanni]

Εθνικοί και Χριστιανοί σε μια εποχή αγωνίας - E. R. Dodds 

Το παρόν βιβλίο, δεν είναι μόνο μία σημαντική μελέτη των κοινών στοιχείων μεταξύ εθνικών και χριστιανών της εποχής, αλλά και μία αυτοπροσωπογραφία του ίδιου του Dodds, ειρωνική, αυστηρή, ανθρώπινη, ενδεικτική της απορίας του απέναντι στη δική του εποχή αγωνίας. Ο αναγνώστης έχει συχνά την αίσθηση ότι η ενότητα του βιβλίου προέρχεται περισσότερο από τη σκέψη του συγγραφέα παρά από τις μαρτυρίες που προσκομίζει. Ωστόσο η ευρύτητα της οπτικής και η αμέριστη συμπάθεια με την οποία ο Dodds προσεγγίζει το θέμα του, συνδυασμένη με την πυκνότητα της γραφής του, τοποθετούν αυτό το έργο σε εξέχουσα θέση ανάμεσα στις διακεκριμένες μελέτες του.

Η μελέτη του συγγραφέα ξεκινάει με τη σταδιακή υποβάθμιση του υλικού κόσμου τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Κλείνοντας μας αναφέρει τις σημαντικότερες αιτίες για την επιτυχία του χριστιανισμού έναντι των εθνικών. Η σημαντικότερη δεν ειναι αλλη, απο την αδυναμία και κοπωση του αντιπάλου.

Edited August 16 by Ghost
Αλλαγή του πλάτους της εικόνας σε 250px.

[yanni]

Φιλόστρατος - Τα ές τον Τυανέα Άπολλώνιον Α, Β, Γ, Δ, Ε, Ζ, Η, Θ - Απολλωνίου του Τυανέως επιστολαί.

Με παρότρυνση της αυτοκράτειρας Ιουλίας Δόμνας γράφει ο Φιλόστρατος το έργο του, τη βιογραφία του σοφού Απολλώνιου Τυανέα. Η κύρια πηγή στην οποία βασίστηκε ο Φιλόστρατος ήταν το έργο που είχε γράψει ο μαθητής και σύντροφος του Απολλώνιου Δάμις. Εκτός από αυτό, ο Φιλόστρατος χρησιμοποίησε την ιστορία κάποιου θαυμαστή του Απολλώνιου με το όνομα Μάξιμος. Επίσης, ο Φιλόστρατος είχε στη διάθεσή του και πολλές επιστολές του Απολλώνιου, οι οποίες κυκλοφορούσαν την εποχή του, καθώς και αρκετές πραγματείες του και τη διαθήκη του, που δεν έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας.

Ο Φιλόστρατος όμως δεν αρκέστηκε στην συγκέντρωση του γραπτού υλικού, που αφορούσε τον Τυανέα. Επισκέφθηκε όχι μόνο τα Τυανα αλλά και άλλες περιοχές όπου τιμούσαν τη μνήμη του, ώστε να συγκεντρώσει και τις προφορικές πληροφορίες και παραδόσεις που κυκλοφορούσαν εκεί.

Προφανής σκοπός του Φιλόστρατου είναι να αποκαταστήσει τη φήμη του Απολλώνιου και να τον απαλλάξει από την κατηγορία ότι ήταν απατεώνας και μάγος. Η κατηγορία αυτή συνόδευε τον Απολλώνιο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και οφείλεται κυρίως στον αντίπαλο του σοφιστή Ευκράτη, ενώ λίγο μετά το θάνατο του ενισχύεται και από τον Μοιραγένη. Ο Φιλόστρατος θέτει ως κύριο σκοπό του να καταρρίψει τις κατηγορίες αυτές ως αβάσιμες και προερχόμενες από άτομα αναξιόπιστα και να αποδείξει ότι ο Απολλώνιος ήταν σοφός και προφήτης με θεϊκή έμπνευση, που προσπαθούσε να επαναφέρει τις ηθικές αξίες στον κόσμο της διαφθοράς, βασιζόμενες στις αρχές της Πυθαγόρειας φιλοσοφίας.

Πέθανε σε μεγάλη ηλικία, την εποχή της βασιλείας του Νέρβα ή μετά από αυτή (96-98). Μυστήριο καλύπτει το θάνατο του. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, αναλήφθηκε στους ουρανούς, εμφανιζόμενος ακόμα και μετά το θάνατό του σε διάφορα άτομα, που έτρεφαν δυσπιστία για τη μέλλουσα ζωή.

Προς το τέλος του 3ου αιώνα, όταν η διαμάχη ανάμεσα στο χριστιανισμό και την παρηκμασμένη εθνική θρησκεία, είχε φτάσει στο ζενίθ της, πολλοί πολέμιοι της νέας θρησκείας σκέφτηκαν να αντιπαραθέσουν τον Απολλώνιο στον Ιησού Χριστό. Όπως και να έχει, είναι βέβαιο πως ο Φιλόστρατος δεν έγραψε στο έργο του με αυτή την πρόθεση.

Οι επιστολές του Απολλώνιου δεν προσθέτουν κανένα καινούργιο στοιχείο σε όσα ήδη έγραψε ο φιλόστρατος για τον Απολλώνιο. Στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζουν τον βίο και προσθέτουν αξιοπιστία σε όσα ήδη περιέχονται εκεί. Οι περισσότερες από αυτές πρέπει να είναι γνήσιες στου Τυανέα σοφού, που το περιεχόμενό τους έφτασε στον Φιλόστρατο μέσω κάποιων τρίτων.

Edited August 16 by Ghost
Προστέθηκε νέο εξώφυλλο (αφαιρέθηκε το προηγούμενο με το φόντο).

[yanni]

Απολλώνιος ο Τυανέας στον Μύθο και στην Ιστορία - Maria Dzielska

Η Μαρία Τζιέλσκα, ερευνώντας το θρύλο και την ιστορία, μας δίνει μία ανάγλυφη εικόνα του Απολλώνιου, του μύστη αυτού του πυθαγορισμού, και διώχνει κάποια από τα σύννεφα που καλύπτουν τη μυστηριώδη, όσο και γοητευτική προσωπικότητα του. Η Ιουλία Δόμνα παρακίνησε το φίλοστρατό τον 3ο αιώνα να γράψει τη βιογραφία του Απολλώνιου Τυανέα, δεν γνωρίζουμε αν ικανοποιήθηκε από το αποτέλεσμα. Πρέπει όμως να ήταν ευχαριστημένη που ένας άνθρωπος των γραμμάτων, ο οποίος ανήκε στον κύκλο της, έκανε τον κόπο να περιγράψει τη ζωή ενός μάγου και φιλοσόφου πολύ δημοφιλούς στη μικρά Ασία και στη Συρία, και που χάρη σε αυτήν εισήχθη η προσωπικότητα του Απολλωνίου, η οποία ήταν ελάχιστα γνωστή, αλλά άξιζε να μείνει στη μνήμη όλων.

Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι η βιογραφία του Απολλωνίου, είναι μία επιστημονική μελετη - έρευνα πού έγινε από την συγγραφέα - ιστορικό για τον Άπολλώνιο. Ξεκινάει από την αρχαιότητα συνεχίζει με την αναγέννηση και καταλήγει μέχρι τον 19ο αιώνα. Οπότε δεν προορίζεται για έναν "απλό" αναγνώστη, παρά μόνο για όσους θέλουν να εμβαθύνουν πάνω στο θέμα, αφού πρώτα έχουν κάνει τη δική τους έρευνα και φυσικά θα καταλήξουν στα δικά του συμπεράσματα.