Jump to content

Αρχαίο Ελληνικό θέατρο


yanni
 Share

Recommended Posts

epidaurosheatro.jpg.6d7417b84cd686299275afa43d8c15f8.jpg

Τα αρχαία θέατρα ήταν υπαίθρια και χτισμένα σε ημικυκλικό σχήμα με σειρές καθισμάτων κλιμακωτά από πέτρα. Το σχήμα των θεάτρων έδινε σε όλους στο ακροατήριο άριστη προβολή και επίσης σήμαινε ότι θα μπορούσαν να ακούσουν τους ηθοποιούς πάρα πολύ καλά σε όποιο σημείο και αν καθόταν. Στο κέντρο του θεάτρου ήταν η ορχήστρα (κυκλικό σχήμα σκηνής), με έναν βωμό για θυσίες αφιερωμένες στο Διόνυσο, Θεό του κρασιού και της γονιμότητας. Το θέατρο έχει τις ρίζες του στη λατρεία του Διονύσου.

Εδώ μπορεί ο καθένας να ανεβάσει κριτικές από την πλούσια θεατρική λογοτεχνία της αρχαιότητας. Δυστυχώς έχουν σωθεί πολύ λίγα έργα, μεταξύ των οποίων οι γνωστές τραγωδίες από τον Αισχύλο (525-436 π. Χ.), το Σοφοκλή (496-406 π. Χ.), και τον Ευριπίδη (485-385 π. Χ.), και τις κωμωδίες που αποδίδονται στον Αριστοφάνη (450-385 π. Χ.) και στο Μένανδρο (342-290 π. Χ.).

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

eyripidhs_iraklis-mainomenos_2.thumb.jpg.77ccc107748b91b3f64cdb22b07793ea.jpg.3957a7928500dcc43175b41924892baa.jpg

Ηρακλής Μαινόμενος 

Το θέμα της ενοχής του ήρωα είναι πολύ συνηθισμένο μοτίβο της τραγωδίας. Πού όμως έγκειται η ενοχή του Ηρακλή; Από την υπόθεση του έργου είναι φανερό πως για τίποτε από όσα φοβερά έπραξε δεν είναι υπεύθυνος ο ίδιος αλλά η τρέλα του, που είχε θεϊκή προέλευση. Ο ίδιος όμως ξέρει πως είναι ένοχος και δεν αποποιείται τις ευθύνες του. Αρχικά δεν βλέπει άλλη λύση από τον θάνατο, όμως ο φίλος του Θησέας του δείχνει άλλο δρόμο. Το ηρωικό ήθος του Ηρακλή δεν θα αμαυρωθεί με την αυτοκτονία αλλά με την αντοχή να συνεχίσει τη ζωή του μέσα στις αδιάκοπες τύψεις που θα τον τυραννούν. Αισθάνεται υποχρεωμένος να εγκαταλείψει την πατρίδα του ακολουθώντας το Θησέα στην Αθήνα, γυρεύοντας τόπο εξαγνισμού.

Edited by yanni
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

eyripidhs_mideia_new_1.thumb.jpg.4f08bea1e65b3ef4cebf6bc366ab36bf.jpg

Μήδεια

Η Μήδεια διδάχτηκε το 431 π. Χ. και έδωσε στον δημιουργό της το τρίτο βραβείο. Είναι η τραγωδία που αποκαλύπτει όλη τη δραματουργική δεινότητα του Ευριπίδη και τον καθιερώνει ως άριστο γνώστη της ανθρώπινης ψυχής και των παθών που τη συγκλονίζουν. Ο ποιητής διασκευάζει το μύθο της Μήδειας, η προδομένη γυναίκα που σκοτώνει τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον άντρα της.

Η κεντρική ηρωίδα, η Μήδεια, είναι η γυναίκα πού, εγκατέλειψε την πατρίδα της και την οικογένειά της και έφυγε σε ξένη χώρα, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον άντρα της και στους γαμήλιους όρκους. Η προδοσία του Ιάσονα την αφήνει εκτεθειμένη κοινωνικά και συναισθηματικά. Μέσα από την προδομένο έρωτα και την καταναγκαστική εξορία γεννιέται η επιθυμία της για εκδίκηση. Δεν θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα το δεύτερο γάμο του Ιάσονα, θα αντιδράσει με τον τρόπο που της υπαγορεύουν η ψυχή της και η γεμάτη πάθη ιδιοσυγκρασία της. Η γυναικεία της φύση θα μεταχειριστεί τα όπλα που η ίδια η Μήδεια γνωρίζει καλά, τον δόλο και τη μαγική τέχνη. Με αυτά θα σκοτώσει τη νέα σύζυγό του Ιάσονα και τον πατέρα της και ύστερα θα σφάξει τα παιδιά της. 

Ο ορθολογιστικός τρόπος που καταστρώνει το σχέδιο εκδίκησης και εκτέλεση του ίσως προκαλούν την απέχθεια. Σε μία ψυχή όμως που γεννιέται τέτοιο μίσος, μπορεί να βλαστήσει και η πιο ισχυρή αγάπη, όπως συνέβη με την ηρωίδα που θυσίασε τα πάντα για τον Ιάσονα και τόσο αισχρά προδόθηκε.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

aisxylos_prometheus_2.thumb.jpg.4ae4fa69aff391409870e07f1710a007.jpg

Προμηθέας δεσμώτης - Αισχύλος

Ο Προμηθέας, ο ηρωικός Τιτάνας, που αντιμετωπίζει με αγέρωχη τόλμη και άκαμπτη υψηλοφροσύνη τη συμφορά του, την επιβεβλημένη απ' τον Δία, προβάλει ως το αιώνιο σύμβολο του επαναστάτη που μένει ακλόνητος στη θέση τού, άφοβος μπροστά στη δύναμη και τη βία. Είναι το σύμβολο του πνεύματος που αντιμάχεται τις σκοτεινές δυνάμεις της ύλης.

Σε όλη την τραγωδία η τραγικότητα δεν εντοπίζεται στη δράση των προσώπων αλλά στο δράμα του Προμηθέα, όπως αυτό σκιαγραφείται από τους μονολόγους του ήρωα αλλά και απ' τα περίφημα χορικά, τα γεμάτα ρυθμό και ανθρώπινο πόνο. Πάνω απ'όλα το έργο το διέπει η ιδέα της ελευθερίας, που μετενσαρκωμένη σε πνευματική και ψυχική δύναμη, υπερνικά τα υλικά δεσμά.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

60396810_.png.e4aac0355873998011ccec2e5cab1778.png

Πέρσαι - Αισχύλος 

Η τραγωδία Πέρσαι παραστάθηκε το 472 π. Χ. Δεν είναι απλώς ένα έργο, είναι μιά ιστορική μαρτυρία της απόκρουσης του Ξέρξη στην Ελλάδα. Ο ίδιος ο Αισχύλος ήταν πολεμιστής στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, και πέρα από την αίσθηση της ποίησης, μας περιγράφει τα γεγονότα.

Η δράση τοποθετείται στα Σούσα. Ο θεατής πληροφορείται τον θρίαμβο των Ελλήνων στη Σαλαμίνα, όχι από τους Έλληνες, αλλά από Πέρση αγγελιοφόρο ο οποίος φέρνει την είδηση της ήττας. Η τοποθέτηση της δράσης σε μία βαρβαρική πόλη και η αποκλειστική συμμετοχή περσών ηρώων έκανε το δράμα δημοφιλές.

Κεντρικό θέμα της τραγωδίας, είναι ότι ο πλούτος τρέφει την αλαζονεία, διακρίνονται καθαρά δύο βασικές έννοιες, η Άτη, που στέλνουν οι θεοί στους ανθρώπους για να θολώσει το μυαλό τους, φτάνοντας έτσι στην Ύβριν, την υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

aisxylos_iketides.thumb.jpg.83c4d6644b7822cfd367c84837379fca.jpg

Ικέτηδες - Αισχύλος

Οι Ικέτηδες είναι το αρχαιότερο ελληνικό δράμα που έχει διασωθεί. Βασίζεται σε λαϊκό μύθο: οι πενήντα κόρες του Δαναού πού κατάγονται από την Ιώ, έρχονται μαζί με τον πατέρα τους στο Άργος, κυνηγημένες από τους πενήντα γιους του Αιγύπτου, οι οποίοι θέλουν να συνάψουν ανίερο γάμο μαζί τους. Θα ζητήσουν άσυλο, πέφτοντας Ικέτηδες στο βασιλιά της χώρας Πελασγό.

Ο αισχύλος ανασυνθέτει αυτό το λαϊκό μύθο κατορθώνοντας να τον προσαρμόσει σε τραγωδία. Αγγίζει το θέμα της βίας. Δίνει έμφαση στην κεντρική ηρωίδα, συλλογική σε αυτό το έργο, τον χορό των Δαναΐδων. Ο ομαδικός χορός της γυναίκας που καταδιώκεται από τον βίαιο άντρα, που του αρνήθηκε τον έρωτα, είναι αποφασισμένη να πεθάνει παρά να υποκύψει. Δεν υπάρχουν άτομα πουθενά. Είναι απλά η γυναίκα ενάντια στον άντρα, η γυναίκα που διεκδικεί το δικαίωμα στο σώμα της, διακηρύσσοντας πως η καταπίεση αυτού του δικαιώματος είναι ένα από τα ασυγχώρητα εγκλήματα.

Η κτηνώδης βία, που ενσαρκώνεται στους γιους του Αιγύπτου, έρχεται σε αντίθεση με τη γυναικεία λεπτότητα των Δαναΐδων. Οι όποιες θεωρούσαν την ένωση που τους προτείνονταν αιμομικτική. Από την άλλη, οι γιοι του Αιγύπτου, ήταν αποφασισμένοι να παντρευτούν τις ξαδέλφες τους έστω και με τη βία.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

1235171-264x264-800x800.thumb.jpg.1a59cdff2c95f6012de4fdfc93b589f1.jpg

Βάκχες - Ευριπίδη

Οι Βάκχες γράφτηκαν όταν ο Ευριπίδης ήταν 80 ετών, το έργο ανέβηκε μετά το θάνατο του στα Μεγάλα Διονύσια το 405 π. Χ. Είναι το μόνο έργο που σώθηκε με Διονυσιακό περιεχόμενο. Είναι η πιο μεγάλη σε έκταση τραγωδία του Ευριπίδη (1392 στίχοι). Ο θεός Διόνυσος παρουσιάζεται επί σκηνής ως βασικός πρωταγωνιστής, πράγμα σπάνιο για τραγωδία. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο χορός του Βακχών, γυναικών ακολουθούν του Διονύσου, είναι ενσωματωμένος στην πλοκή.

Στη βάση τραγικού μύθου, υπήρχε ένας αγώνας κυριαρχίας μεταξύ δύο ισχυρών ανδρών. Ο Πενθέας και ο Διόνυσος μάχονται σε ένα σκληρό παιχνίδι εξουσίας. Ο Θεός εμπλέκεται σε αυτό από διπλή τιμωρητική διάθεση. Θέλει να τιμωρήσει τις κόρες του Κάδμου για συκοφαντία και αμφισβήτηση της αυθεντικότητας προς το πρόσωπό του. Δεύτερο, θέλει να τιμωρήσει τον εξάδελφό του Πενθέα που ως  άρχοντας της Θήβας αντιστέκεται σθεναρά στην εισαγωγή της διονυσιακής λατρείας στη Θήβα.

Ο Πενθέας, ενώ αρχικά αντιμετωπίζει με πολιτικούς όρους το πρόβλημα που προέκυψε με τον ερχομό του Διονύσου. Τελικά κάτω από την γοητεία του Θεού, ενδίδει σε δικές του αδυναμίες, τις οποίες εκμεταλλεύεται ο Διόνυσος και μεταθέτει την αντιπαράθεση σε από σύγκρουση πολιτών σε σύγκρουση προσώπων. Εκεί το δημόσιο πρόσωπο εξαγνίστηκε και και τη θέση του κατέλαβε το πρόσωπο που έκρυβε επιμελώς ο Πενθέας. Γίνεται τελικά θύτης και θύμα.

Κλείνοντας θα αναφέρω λίγα λόγια για το βιβλίο των εκδόσεων "Αρμός" του 2017. Πολύ προσεγμένη έκδοση με αναλυτικά προλεγόμενα πάνω στη μυθολογία και στο τι πρεσβεύει ο θεός Διόνυσος. Επίσης κάνει μία καλή προσέγγιση όσον αφορά την υπόθεση της τραγωδίας. Η μετάφραση είναι σύγχρονη και απλοϊκά δοσμένη αλλά λείπει το αρχαίο κείμενο, μεγάλο μείον κατά την άποψη μου.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

971883398_.thumb.jpg.78156b4c1c2208a0511e49bbe3e2dcd4.jpg

Λυσιστράτη - Αριστοφάνη 

Οι γυναίκες των Αθηνών με επικεφαλή τη Λυσιστράτη και σε συνεννόηση με τη Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ οδηγούν σε σεξουαλική αποχή, για να αναγκάσουν τους άντρες να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Καταλαμβάνουν την Ακρόπολη των Αθηνών και δεν υποχωρούν στις πιέσεις των ανδρών. Με δράση, με λόγους και με επιχειρήματα οι γυναίκες οδηγούν τις αντιπροσωπείες των δύο πόλεων να συμφιλιωθούν. Έτσι ενώ ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη, έχουμε μια θεατρική ειρήνη.

Στο έργο αυτό παρόλο τα κωμικά στοιχεία, προβάλλεται με όλη του τη σοβαρότητα το οδυνηρό θέμα του Πελοποννησιακού πολέμου, που συνεχίζεται εδώ και δύο δεκαετίες (431-404 π.Χ.). Η γυναικεία ευαισθησία και επινοητικότητα, θα δώσει στο χώρο της σκηνικής δράσης ότι δεν μπόρεσε να πετύχει η ανδρική πρωτοβουλία στον πραγματικό χώρο. Ο Αριστοφάνης με το έργο του δεν διστάζει να διατυπώσει κατηγορίες προς τις δύο πλευρές, Αθήνα και Σπάρτη, για τον αδελφοκτόνο σπαραγμό.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

aisxylos_epta.thumb.jpg.eadf96aa4cd42d1d1feef26e7aa3e7f6.jpg

Επτά επί Θήβας - Αισχύλος

Ή τραγωδία εκτυλίσσεται στην πόλη της Θήβας. Οι γιοι του Οιδίποδα, Ετεοκλής και Πολυνείκης, μετά το θάνατο του συμφώνησαν να βασιλεύουν στη Θήβα εναλλάξ από ένα χρόνο ο καθένας. Ο Ετεοκλής που πρώτος πήρε την εξουσία, αρνήθηκε να την παραδώσει στον αδελφό του. Ο Πολυνείκης αδικημένος συγκέντρωσε στρατό και κήρυξε πόλεμο στη Θήβα. Πίσω από το γεγονός του πολέμου, κρύβεται η κατάρα που συνοδεύει τον οίκο του Λαΐου: και οι δύο γιοί του Οιδίποδα πρέπει να πεθάνουν και να μοιράσουν τη βασιλεία με το σίδερο.

Το έργο έχει πολεμικό χαρακτήρα, μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα διαγράφονται οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, των οποίων οι επιλογές και οι πράξεις καθορίζονται από την ιδιοσυγκρασία του καθενός αλλά και από τις αναλλοίωτες αρχές που κυβερνούν τον κόσμο και την ανθρώπινη μοίρα.

Ο Ετεοκλής, ο τραγικός αυτός ήρωας, πρέπει να υποφέρει για την αδικία που διέπραξε απέναντι στον αδελφό του και μαζί του να υποφέρει ολόκληρη η πόλη. Πάσχει σημαδεμένος από την οικογενειακή κατάρα, για την οποία δεν φέρει καμία ευθύνη.

Edited by yanni
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

1922092547_.thumb.jpg.94ee9c927a588ed5a3f0ab09c443fb6e.jpg

Βάτραχοι - Αριστοφάνης 

Σε αυτό το έργο που παίζεται κυρίως στον Άδη, ο επισκέπτης εκεί Διόνυσος οδηγεί στην επεξεργασία σοβαρών θεμάτων της πνευματικής και της κοινωνικής ζωής με τα μέσα της κωμωδίας. Στήνοντας μία δίκη στον Άδη, ανάμεσα στους νεκρούς Αισχύλο και Ευριπίδη. Οι βάτραχοι κοαζουν απέναντι σε κάθε ψυχρό και άτεχνο συγγραφέα. Που μέσα από την αστοχασια του δεν καταλαβαίνει ότι είναι βάρβαρος και που φαντάζεται πως όχι μόνο είναι ίσος, αλλά ότι υπερέχει από εκείνους που τα ξέρουν πολύ καλά. Κουαξ κουαξ, εναντίον του καθενός από εμάς που δεν έχει αυτογνωσία.

 Ο Αριστοφάνης παριστάνει το Διόνυσο να δυσανασχετεί επειδή δεν υπάρχει πλέον κανένας ικανός ποιητής τραγωδιών ή κωμωδιών. Για αυτό το λόγο θα κατέβει στον Άδη για να φέρει στη γη τον Ευριπίδη. Θα φτάσει στη Θήβα ζητώντας πληροφορίες από τον Ηρακλή για τους δρόμους του Άδη. Φορώντας λεοντή και κρατώντας το ρόπαλο, ξεκίνησε το ταξίδι του, παίρνοντας μαζί του τον δούλο του Ξανθία. Φτάνοντας στον προορισμό ο Διόνυσος κρίνει τους ποιητές, Αισχύλου και Ευριπίδη. Τελικός νικητής ο αισχύλος και όχι ο Ευριπίδης.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

eyripidhs_eleni_1.thumb.jpg.4e1143a3e42b5501dc530e71e4bc015b.jpg

Ελένη - Ευριπίδη 

Ο Ευριπίδης εκμεταλλεύεται δραματουργικά μια εκδοχή του μύθου του τρωικού πολέμου. Η Ελένη ποτέ δεν πήγε στην Τροία, εκεί μεταφέρθηκε μόνο το είδωλο της, ενώ εκείνη έμενε δέκα χρόνια στην Αίγυπτο. Η Ελένη που έγινε αιτία για τόσες συμφορές δεν υπάρχει πια. Ο Ευριπίδης την παρουσιάζει ως μία γυναίκα που υποφέρει τόσα χρόνια στην ξενιτιά και αγωνιά για την τύχη του άνδρα της, προσπαθώντας να αποφύγει το γάμο με το βασιλιά της Αιγύπτου. Μοναδική της ελπίδα η επανασύνδεση της με τον Μενέλαο και η αποκατάσταση της φήμης της.

Κεντρικός άξονας της τραγωδίας είναι το άτομο. Οι θεοί δημιουργοί προβλημάτων των θνητών, επιβάλλουν μία δεδομένη κατάσταση αλλά δεν είναι υπεύθυνοι για τη σωτηρία αυτών. Η έξοδος θα έρθει από τη βούληση των ανθρώπων. Η Ελένη επιστρατεύει τη γυναικεία πανουργία και ο Μενέλαος τη δύναμη των όπλων. Κερδίζοντας με αυτό τον τρόπο τη σωτηρία τους.

Ο Ευριπίδης αντλεί πάλι το ερέθισμα του από την πολιτική κατάσταση, και αντιδρά με τον δικό του τρόπο για τα πολιτικά πράγματα της εποχής του. Αφορμή αποτελεί ο πόλεμος στη Σικελία, τονίζει τον παραλογισμό του πολέμου και υπαινίσσεται ότι πρέπει να προτιμώνται άλλοι τρόποι επίλυσης των διαφορών.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

1129855922_.thumb.jpg.39e104ec996087627b0afa655ca89a54.jpg

Σφήκες - Αριστοφάνης

Οι Σφήκες παρουσιάστηκαν το 422 π.Χ, μία πολιτική κωμωδία, επίσης διακωμωδείται η κοινωνική κατάσταση της εποχής του έργου. 

Η συνολική θεώρηση του έργου μας δίνει την εικόνα του αρμονικού συνδυασμού της πολιτικής σάτιρας και των κωμικών στοιχείων. Ο ποιητής έχει στόχο το σατιρισμό της δικομανίας και των παραμέτρων της. Γίνεται έτσι κριτική των λαϊκών δικαστηρίων της εποχής, όχι τόσο ως θεσμού, όσο ως πρακτική λειτουργίας. Οι δικαστές όμοιοι με σφήκες και από αυτούς παίρνει το όνομά του το έργο, δίκαζαν με αυστηρότητα, κεντρίζοντας με τα κεντριά τους. Ο Αριστοφάνης βέβαια χτυπά με την κωμωδία του και τον πολιτικό Κλέωνα, που είχε αυξήσει την αποζημίωση των δικαστών, μεταβάλλοντας τους γέροντες δικαστές σε δικομανή πρόσωπα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

IMG_20240125_014248.thumb.jpg.93299030a536f091436c3535f81643fd.jpg

Ανδρομάχη - Ευριπίδη

Η ηρωίδα του έργου είναι η Ανδρομάχη, γνωστή από την ιλιάδα γυναίκα του Έκτορα. Μετά την άλωση της Τροίας οδηγείται από το Νεοπτόλεμο, γιο του Αχιλλέα, στην Ελλάδα, αποκτώντας μαζί του ένα γιο. Εκείνος έχει παντρευτεί επίσημα την κόρη του Μενέλαου και της ωραίας Ελένης, την Ερμιόνη, που είναι άτεκνη και ζηλεύει την Ανδρομάχη. Μεταξύ τους ξεσπά έχθρα και αντιδικία. Θα επέμβει ο Μενέλαος και ο παππούς του Νεοπτόλεμου Πηλέας. Ο γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας Ορέστης θα πάρει μαζί του την Ερμιόνη, αλλά και θα σκοτώσει το Νεοπτόλεμο στους Δελφούς.

Η τραγωδία παραστάθηκε στις αρχές του πελοποννησιακού πολέμου. Ο Ευριπίδης μέσα στο μυθολογικό πλαίσιο κινήθηκε περίτεχνα και επιδίωξε μια προπαγάνδα κατά των Σπαρτιατών και παρουσίασε τον Μενέλαο με καθόλου καλά στοιχεία ως άνθρωπο και βασιλιά. Ο ποιητής με άλλα λόγια κάνει στρατευμένη, πατριωτική τέχνη, αλλά πρέπει να του αναγνωρίσουμε τη συνθετική ικανότητα του, την ποιότητα των λυρικών στοιχείων του έργου του και την ευρηματικότητα του κατά περιπτώσεις.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

IMG_20240220_191916.thumb.jpg.4f7de4f12e1cb1c8909d2d420e9a65e1.jpg

Εκάβη - Ευριπίδη

Η τραγωδία μελετά την ανθρώπινη φύση, θέμα της είναι οι πράξεις, τα βαθύτερα αίτια και οι συνέπειες αυτών των πράξεων. Η Εκάβη, αυτή η πολύπαθη, γριά βασίλισσα της Τροίας, θα μεταμορφωθεί από αξιολυπητο και αδρανές θύμα, σε θηριώδη και αδυσώπητο θύτη. Δυο είναι τα σημαντικότερα στοιχεία στο έργο, ο αντιπολεμικός του χαρακτήρας και η εξαθλίωση της ανθρωπιάς που επιφέρει ο πόλεμος. 

Όχημα για την εξιστόρηση αυτών των στοιχείων, η Εκάβη. Συνοψίζει την υπέρτατη δυστυχία. Από μεγάλη βασίλισσα γίνεται σκλάβα, αφού έχασε τον άντρα της και πολλά απ' τα παιδιά τής, τώρα σε μία ανήκουστη ανθρωποθυσία χάνει ακόμα ένα παιδί, την Πολυξένη. Όταν θα αντικρύσει και τον μικρό της γιο Πολύδωρο νεκρό, με τρόπο άτιμο από τον Θρακιωτη βασιλιά Πολυμήστορα, η ως τότε παθητική οδύνη της μετατρέπεται σε απελπισμένη πανουργία. Καταστρώνει το σχέδιο εκδίκησης και το εκτελεί με σπάνια αγριότητα, μεταμορφώνεται σε θηριώδες, αποτρόπαιο όν, προκαλώντας μας μόνο φρίκη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

IMG_20240327_004824.thumb.jpg.b0bb1677fe25b10fa1bdff7c313ccfe6.jpg

Νεφέλαι - Αριστοφάνης

Στο έργο αυτό διακωμωδείται ο Σωκράτης, παριστάνεται σαν εκπρόσωπος των σοφιστών και σαν ιδιοκτήτης φροντιστηρίου, διδάσκοντας πως οι μαθητές να διαστρέφουν μια κατάσταση κερδίζοντας στις δίκες. Ο φιλοδικος Στρεψιάδης προσπαθεί αρχικά να διδαχθεί τη στρεψοδικια, αλλά αποτυγχάνει. Στέλνει τότε το γιο του Φειδιππίδη, μαθαίνοντας αυτός καλά την τέχνη της στεψιδικίας εφαρμόζοντας την σε βάρος του πατέρα του. Ο νεαρός έχει παρακολουθήσει στο φροντιστήριο έναν αγώνα λόγων ανάμεσα στο δίκαιο και στον άδικο λόγο, στον οποίον νικά ο άδικος. Ο Στρεψιάδης δυσαρεστημένος από την εξέλιξη των πραγμάτων θα βάλει Φώτιο στο φροντιστήριο του Σωκράτη.

Οι Νεφέλες του Αριστοφάνη είναι, όπως φαίνεται από εξωτερική άποψη, μια σάτιρα του φιλοσόφου Σωκράτη, εμβαθύνοντας μπορούμε να υποπτευθούμε ότι ο Αριστοφάνης χτυπά τη σοφιστική κίνηση της εποχής του, που είχε προκαλέσει έντονη αμφισβήτηση των καθιερωμένων ως τότε πεποιθήσεων και θεσμών. Παράλληλα με το κεντρικό θέμα ο Αριστοφάνης σατιρίζει και τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής του, ιδιαίτερα το θέμα των οικονομικών συναλλαγών.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

1515035060_.thumb.jpg.9020dcec5f042d4dbf3cc38a8851292e.jpg

Τρωάδες - Ευριπίδη 

Το έργο εντάσσεται στο μύθο του Τρωικού πολέμου. Οι Τρωάδες, γυναίκες των Τρώων, μετά την άλωση της Τροίας βρίσκονται στο έλεος των νικητών, οι οποίοι θυσιάζουν την Πολυξένη, γκρεμίζουν από τα τείχη των Αστυάνακτα και καταστρέφουν και πυρπολούν την πόλη η οποία είναι η τελική εικόνα της τραγωδίας.

Ο Ευριπίδης δεν περιορίστηκε να δώσει την άμετρη δυστυχία των αιχμαλωτισμένων Τρωαδιτισσών, παράλληλα θέλησε να επισημάνει ότι, αν σε έναν πόλεμο έχουμε νικητές και νικημένους, οι πρώτοι δεν είναι αμέτοχοι στα δεινά που ο πόλεμος αυτός προκαλεί. Ο Ευριπίδης, ανήσυχος βαθιά από την εξέλιξη του Πελοποννησιακού πολέμου, που κατά την περίοδο της συγγραφής του έργου περνούσε στη δεύτερη φάση του, θέλησε να ζωγραφίσει τη φρίκη του πολέμου. Επίσης έδωσε ένα δείγμα ανεξίτηλο των συμφορών που ο πόλεμος φέρνει.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..