Jump to content

Τι θεωρείτε σημαντικότερο


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Από τα εξής ακόλουθα στοιχεία μιας ιστορίας, τι θεωρείτε σημαντικότερο (και γιατί, φυσικά).

 

Περιγραφή τοπίων

Περιγραφή χαρακτήρων

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος

Διάλογος

Πλοκή

Κοσμοπλασία (worldbuilding)

Προσωπικότητα χαρακτήρων (πώς φέρονται κτλ --τι τους κάνει ζωντανούς)

Ηθικό δίδαγμα (τι μήνυμα θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσω της ιστορίας)

 

 

Βάλτε τα σε προτεραιότητα, από το σημαντικότερο προς το πιο ασήμαντο για εσάς.

 

Α, και πείτε γιατί τα βάλατε όπως τα βάλατε.

Link to comment
Share on other sites

Πλοκή

Προσωπικότητα χαρακτήρων (πώς φέρονται κτλ --τι τους κάνει ζωντανούς)

Κοσμοπλασία (worldbuilding)

Διάλογος

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος

Περιγραφή χαρακτήρων

Περιγραφή τοπίων

 

 

*Ηθικό δίδαγμα (τι μήνυμα θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσω της ιστορίας)

 

 

Γιατί; Επειδή η ιστορία είναι πάνω από όλα. Μια πλοκή στηρίζεται στους χαρακτήρες και το περιβάλλον που εκτυλίσσεται. Ο διάλογος και οι σκέψεις το στηρίζουν αυτό. Οι περιγραφές είναι απλά ένα μέσο και όχι ο σκοπός.

 

*Όσον αφορά το ηθικό δίδαγμα, αυτό είναι μπαλαντέρ. Μπορεί να είναι το παν στην ιστορία (κυρίως όταν γράφω αστική φαντασία) ή και ασήμαντο, αν και συχνά μου βγαίνουν ηθικά διδάγματα σε ότι γράφω εντελώς ασυνείδητα.

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Πλοκή ( γιατί πρέπει να υπάρχει μια ιστορία τουλάχιστον της προκοπής... που θα στηριχθούν οι χαρακτήρες κτλ)

 

Προσωπικότητα χαρακτήρων( γιατί μου αρέσουν οι έντονοι χαρακτήρες με βάθος, μου αρέσει να παρουσιάζονται τα συναισθήματα τους, οι σκέψεις τους κτλ)-μαζί βάζω και τον εσωτερικό μονόλογο δεν νομίζω πως είναι κάτι διαφορετικό μπορούν να εμφανίζονται μαζί αφού δείχνουν τον τρόπο σκέψης των χαρακτήρων και άρα την προσωπικότητας τους.

Και την περιγραφή μαζί την βάζω τώρα που το σκέφτομαι... όλα αυτά μπορούν να παρουσιάζονται μαζί χωρίς να είναι ούτε πολύ βαρετά,ουτέ υπερβολικά...

 

Κοσμοπλασία ( γιατί πρέπει να υπάρχει ένα καλό υπόβαθρο, αλλά δε είναι και

απαραίτητο, αν και εμένα μου αρέσει ιδιαίτερα)

 

Περιγραφή τοπίων ( γιατί δίνει εικόνες στον αναγνώστη και τον βάζει στον πνεύμα της ιστοριάς τον ταξιδευει... εμένα επίσης μου αρέσουν πολύ οι ωραίες περιγραφές)

 

Διάλογος (παίζει σημαντικό κομμάτι στην εξέλιξη, καθώς είναι ο βασικός τρόπος που ενώνονται και επικοινωνούν οι χαρακτήρες μεταξύ τους)

 

Ηθικό δίδαγμα ( μου αρέσει αν μπορεί να υπάρχει μια αρχή που εκφράζεται μέσα στην ιστορία, αλλά δεν είναι απαραίτητη...)

 

 

Γενικά μου αρέσει μιαν ωραία συνοχή σε όλα τα παραπάνω στοιχεία... ένα καλό πάντρεμα μεταξύ τους, να δένουν όμορφα και να δίνουν ένα καλό αποτέλεσμα.

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικότητα χαρακτήρων (γιατί πολλές φορές δεν παίζει κύριο ρόλο η πλοκή, αλλά οι χαρακτήρες - επίσης, προτιμώ κακή/μέτρια πλοκή και καλούς χαρακτήρες, παρά το αντίθετο - ίσως, μάλλον, γιατί αν, τελικά, δεν είναι καλή η πλοκή, 'φχαριστιέσαι τους χαρακτήρες)

 

Πλοκή (γιατί εκεί στηρίζεται ένα συγγραφικό έργο)

 

Κοσμοπλασία (Γιατί καλή και η πλοκή και οι χαρακτήρες, αλλά πρέπει και να διαδραματίζονται/κινούνται σε έναν ενδιαφέρον κόσμο)

 

Σκέψεις χαρακτήρων (γιατί μέσα απο τις σκέψεις τους, τους γνωρίζεις καλύτερα)

 

Διάλογος (γιατί μπορεί να δώσει έναυσμα για πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις, και, βέβαια, "χρώμα" στην ιστορία)

 

Περιγραφή χαρακτήρων (όση χρειάζεται για να μου δώσει τροφή να τους φανταστώ, όχι υπερβολικά πράγματα)

 

Περιγραφή τοπίων (το ίδιο με παραπάνω - δυστυχώς μερικοί συγγραφείς το παρακάνουν, εδώ, και αυτό λειτουργεί εις βάρος της ιστορίας τους)

 

Ηθικό δίδαγμα (δεν μ'αρέσει μια ιστορία με το που τελειώνει να σου έχει αφήσει με μεγάλα κόκκινα γράμματα το ηθικό δίδαγμα, και να σου λέει, "μετά απο όλα αυτά, νά που καταλήγουμε!"

Προτιμώ να το περνάει μέσα απο όλη την έκταση της ιστορίας, και όσο το δυνατόν διακριτικά)

Edited by Rikochet
Link to comment
Share on other sites

Περιγραφή τοπίων

Περιγραφή χαρακτήρων

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος

Διάλογος

Πλοκή

Κοσμοπλασία (worldbuilding)

Προσωπικότητα χαρακτήρων (πώς φέρονται κτλ --τι τους κάνει ζωντανούς)

Ηθικό δίδαγμα (τι μήνυμα θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσω της ιστορίας)

Ηθικό Δίδαγμα (Παραμυθιακό στοιχείο, ιδιαίτερα σημαντικό για κάθε ιστορία)

Προσωπικότητα Χαρακτήρων (Επειδή είναι σημαντικό ο καθένας να ξεχωρίζει με την παρουσία του στο χώρο πνευματικά)

Περιγραφή Τοπίων (εδώ περιλαμβάνω και μάχες, το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό, ώστε ο άλλος να αντιλαμβάνεται την κίνηση και τη δράση)

Διάλογος (Πώς θα εκφραστούν. Άλλες προσωπικότητες και άλλο λεξιλόγιο σημαίνει διαφορετικές καταβολές και ζωή)

Σκέψεις και μονόλογος (Το κατατάσσω μαζί με την προσωπικότητα, καθώς εμβαθύνει στις προσωπικές τους σκέψεις. Τους γνωρίζεις καλύτερα έτσι)

Περιγραφή Χαρακτήρων (πώς είναι εμφανισιακά κάποιος. Αν και ο αναγνώστης το συμπληρώνει από μόνος του, μπορείς ν ορίσεις πόσο εντυπωσιακός θα είναι ο/η τάδε)

Πλοκή (γράφω συνήθως παραμύθια, αλλά δε με χαλάει να υπάρχει μια εντυπωσιακή πλοκή με ανατροπές στην ιστορία)

Κοσμοπλασία (Μπορείς να έχεις μια γμάτη ιστορία σε μια πόλη ή σε έναν άλλο τόπο, δεν είναι ανάγκη αν εκετείνεται σε ηπείρους)

Link to comment
Share on other sites

Τώρα που το είπε ο ρικο ήθελα να πω πως και εγώ αυτό εννοουσα, όχι να είναι γραμμένο με κόκκινα γράμματα στο τέλος τους βιβλίου αλλά να εννοειταί, γι αυτό και το έβαλα και τελευταίο, γιατί θα έχει ήδη ειπωθεί απ΄ όλα τα παραπάνω: πλοκή, στήσιμο κόσμου, διαλόγους κτλ κτλ κτλ

 

 

Γενικά προτιμώ τα μη προφανή... είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα, άσε που ο καθένας μπορεί να καταλάβει κάτι πολύ διαφορετικό και έτσι γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον!

 

:lolipop:

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος=>αυθόρμητα γίνεται. Απλά έτσι γράφω και μ'αρέσει προς το παρόν.

 

Περιγραφή τοπίων=>για να δέσεουν οι σκέψεις του χαρακτήρα και να τις νοιώσει ο αναγνώστης(αν είναι καλές οι περιγραφές βέβαια)

 

Περιγραφή χαρακτήρων=>για τον ίδιο λόγο με παραπάνω αν και πολλές φορές ξεχνιέμαι και δε τους περιγράφω αρκετά ή και καθόλου.

 

Διάλογος=>για να μη βαριόμαστε

 

Πλοκή=>η πλοκή έρχεται στην πορεία, μετά απ'όλα τα παραπάνω.

 

Προσωπικότητα χαρακτήρων (πώς φέρονται κτλ --τι τους κάνει ζωντανούς)=>μικρές συνήθειες, λεπτομέρειες και κολλήματα είναι που κάνουν την ιστορία πιο πικάντικη. Επειδή όμως ασχολούμαι κυρίως με διηγήματα, δεν προλαβαίνω να τ'αναπτύξω.

 

Κοσμοπλασία (worldbuilding)=>γιατί είναι όμορφο να υπάρχει και μια σταθερότητα, μια βάση που να διακαιολογεί τους χαρακτήρες και τη συμπεριφορά τους. Μόνο σε μια ιστορία το κάνω αυτό και με παιδεύει το άτιμο!

 

Ηθικό δίδαγμα (τι μήνυμα θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσω της ιστορίας)=>δε μ'αρέσουν τα ηθικά διδάγματα. Νοιώθω ότι ο συγγραφέας προσπαθεί να με νουθετήσει. Παρόλα αυτά, μπαίνουν υποσυνείδητα και όταν γράφω παραμύθια, λένε, είναι απαραίτητα. Oh well...

Link to comment
Share on other sites

Εδώ θέλουμε συγκεκριμένη κατάταξη... Μισώ τα συγκεκριμένα πράγματα :doh:

Εξαρτάται το τι θέλει να πετύχει κάθε φορά ο συγγραφέας. Πραγματικά δε ξέρω τι προτιμώ. Μπορεί σε μια ιστορία να με εξιτάρει η περίτεχνη πλοκή ενώ σε μια άλλη η περιγραφή εξωτικών τοπίων. Δεν έχω κάποια στάνταρ. Τέλος πάντων ας προσπαθήσω γενικά.

 

Προσωπικότητα χαρακτήρων (πώς φέρονται κτλ --τι τους κάνει ζωντανούς)

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος

(Αυτά τα δυο τα βάζω μαζί)

Χμμ.. γενικά μου αρέσουν οι καλοδουλεμένοι χαρακτήρες με εμβάθυνση στη ψυχολογία τους. Η ψυχολογία μου αρέσει. Νε.

Διάλογος

Το βρίσκω πολύ σημαντικό και χρήσιμο ως εργαλείο για την παρουσίαση των χαρακτήρων. Το πως μιλάει κάποιος δίχνει σε μεγάλο βαθμό το πως σκέφτεται.

Ηθικό δίδαγμα (τι μήνυμα θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσω της ιστορίας)

Μου αρέσει όταν ακούω μια άποψη μέσα απο μια ιστορία (όχι ακριβώς ηθικό δίδαγμα, αλλά τελος πάντων), όταν με βάζει σε σκέψεις. Και μια καλή ιστορία το κάνει αυτό από μόνη της, χωρίς ο συγγραφέας να το έχει βάλει σκοπό.

Πλοκή

Εκτιμώ βέβαια μια καλή δεμένη πλοκή, αλλά μου αρέσουν κάποιες φορές και οι μινιμαλιστικές πλοκές που αφήνουν άλλα πράγματα να φανούν. Γενικά οι βαριές πλοκές με αποθούν πολύ, τις προτιμώ διακριτικές και κομψές.

Περιγραφή τοπίων

Περιγραφή χαρακτήρων

Όπου και όταν χρειάζεται.

Κοσμοπλασία (worldbuilding)

Καμιά φορά... Αλλά δεν είναι απαραίτητο και σημαντικό σε όλες τις ιστορίες. Πάντως τάσσομαι κατά του "worldbuilding για το worldbuilding". Το αφήνω να φένεται μόνο μέσα από ιστορίες.

----

Link to comment
Share on other sites

Έχοντας διαβάσει όλα αυτά, μου φαίνεται ότι σας έχω γνωρίσει λίγο καλύτερα όλους (ως συγγραφείς, πάντα).

 

Για μένα, τα στοιχεία πηγαίνουν με την εξής σειρά:

 

Κοσμοπλασία -- Εκείνο που με έκανε, και με κάνει ακόμα, να ασχολούμαι με τη Φαντασία είναι ότι θέλω να εξερευνήσω τόπους που δεν υπάρχουν, να γνωρίσω πολιτισμούς που δεν υπάρχουν, να δω πλάσματα που δεν υπάρχουν. Έτσι, η κοσμοπλασία είναι πάντα η βάση: ο χώρος μέσα στον οποίο θα κινηθεί η ιστορία μου.

 

Προσωπικότητα χαρακτήρων -- Χαρακτήρες που δεν συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που δεν έχουν ένα ύφος, που δεν έχουν συνήθειες, αρεσκείες και αντιπάθειες μού μοιάζουν με μαριονέρες. Άρα, η προσωπικότητα είναι κι αυτή μια βάση για την ιστορία.

 

Διάλογος -- Όπως θα έχετε καταλάβει κι από το φόρουμ, μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να μιλάνε. Μου αρέσει ο διάλογος.

 

Πλοκή -- Χωρίς πλοκή, δεν έχω ιστορία. Κινούμαι συνέχεια γύρω από στατικά πράγματα. Η πλοκή είναι η ιστορία, και κινεί τον κόσμο. Πολλές φορές, οι ίδιοι οι χαρακτήρες δημιουργούν την πλοκή.

 

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος -- Έτσι γνωρίζω κι ο ίδιος καλύτερα τους χαρακτήρες μου. Και θέλω να τους γνωρίσω καλύτερα.

 

Περιγραφή χαρακτήρων -- Καλό είναι να ξέρεις και πώς είναι από έξω, όχι μόνο από μέσα. Να ξέρω πώς θα τον φανταστώ --μελαχρινό, ξανθό, μονόφθαλμο, κοντό, ψηλό...

 

Περιγραφή τοπίων -- Οι περιγραφές τοπίων είναι λιτές, συνήθως, αρκετές όμως για να ξέρω πού κινούνται οι χαρακτήρες. Είναι το δάσος αραιό; Πώς φαίνεται η ερημιά; Ελάχιστα, άφυλα δέντρα, πολλοί βράχοι, πολλή σκόνη;

 

Ηθικό δίδαγμα -- Ποτέ δε με απασχόλησε. Απλά γράφω. Πολλές φορές, το ηθικό δίδαγμα βγαίνει από μόνο του, ή κάποιος μπορεί να βγάλει διάφορα ηθικά διδάγματα. Πάντως, δεν είναι ο σκοπός μου να περάσω κάτι, σφύνα, μέσα από αυτά που γράφω.

Link to comment
Share on other sites

Η σειρά με την οποία ξεκινάω και αντιμετωπίζω τα παραπάνω στοιχεία μιας ιστορίας είναι τα εξής:

 

Κοσμοπλασία (γιατί πρώτα θέτουμε το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα αναπτυχθούν τα πάντα)

 

Περιγραφή και προσωπικότητα χαρακτήρων (μαζί, γιατί η ιστορία αναπτύσσεται με ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό)

 

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος (γιατί ο ψυχισμός έχει τεράστια σημασία και όλες οι πράξεις των ανθρώπων καθορίζονται από αυτόν)

 

Πλοκή (γιατί οι ιστορίες δημιουργούνται όσο οι ανθρώπινες προσωπικότητες συνδέονται)

 

Ηθικό δίδαγμα (είναι ο λόγος ύπαρξης μιας ιστορίας, να αφήνει κάτι στον αναγνώστη, να βγαίνει ένα συμπέρασμα)

 

Περιγραφή τοπίων (αν χρειάζεται)

 

Διάλογος (δεν είναι απαραίτητος πάντοτε, παρά για λόγους συγγραφικής ευκολίας)

 

Τεράστια σημασία και δυσκολία έχουν το ηθικό δίδαγμα και ο σχεδιασμός των χαρακτήρων. Με αυτά ως υπόβαθρο (τεχνικά) μπορείς να εξάγεις όλα τα υπόλοιπα.

Edited by Isis
Link to comment
Share on other sites

  • 18 years later...
On 6/11/2005 at 2:01 AM, Βάρδος said:

Από τα εξής ακόλουθα στοιχεία μιας ιστορίας, τι θεωρείτε σημαντικότερο (και γιατί, φυσικά).

 

Περιγραφή τοπίων

Περιγραφή χαρακτήρων

Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος

Διάλογος

Πλοκή

Κοσμοπλασία (worldbuilding)

Προσωπικότητα χαρακτήρων (πώς φέρονται κτλ --τι τους κάνει ζωντανούς)

Ηθικό δίδαγμα (τι μήνυμα θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσω της ιστορίας)

 

 

Βάλτε τα σε προτεραιότητα, από το σημαντικότερο προς το πιο ασήμαντο για εσάς.

 

Α, και πείτε γιατί τα βάλατε όπως τα βάλατε.

1) Πλοκή - νομίζω το πιο ουσιαστικό είναι το τι θα γίνει, η έμπνευση και το κίνητρο δηλαδή του να μιλήσεις για την ιστορία αυτή, άμα δεν έχει πλοκή τι ιστορία θα είναι;

2) Αμέσως μετά η κοσμοπλασία καθώς το περιβάλλον καθορίζει το πόσο πετυχημένη είναι μία πλοκή και πόσο καταφέρνει ο/η συγγραφέας να περιγράψει το όλο σκηνικό μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία αυτή.

 3) Μετά κατευθείαν η περιγραφή τοπίων ως φυσικό επακόλουθο του 2 (δε ξέρω γιατί τα χώρισες, γίνεται να υπάρξει κοσμοπλασία χωρίς περιγραφή τοπίων; τι κόσμος θα είναι χωρίς τοπία; )

4) Μετά περιγραφή χαρακτήρων καθώς έτσι τους ανακαλύπτουμε σιγά σιγά.

5) Προσωπικότητα χαρακτήρων για να ξέρουμε τι σόι άνθρωποι είναι.

6) Διάλογος ώστε να υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ τους.

7) Σκέψεις χαρακτήρων και εσωτερικός μονόλογος ώστε να ξέρουμε τι αντίκτυπο έχει στον καθένα ο διάλογος αυτός 😎

ΥΣ - πήγα να βάλω 8 και ) μαζί και έγινε αυτόματα η φατσούλα με τα γυαλιά, δε μπορώ να την σβήσω, δε ξέρω γιατί.

 8 ) Ηθικό δίδαγμα.

 Όπως κατάλαβες (αν εισαι ακόμα, 18 χρόνια μετά, ενεργό μέλος και τύχει να το διαβάσεις) το πάω από εξωτερικό προς εσωτερικό, καθώς είμαι της άποψης ότι σε μία ιστορία πρώτα χτίζεις το όλο τοπίο και σκηνικό στο οποίο θα διαδραματιστεί, ώστε να μπορεί να έχει ήδη την γενική εικόνα/ατμόσφαιρα ο/η αναγνώστης/ρια μέσα στην οποία θα γίνει η όλη δράση, και μετά εστιάζεις σε μικρότερη κλίμακα, καθώς όσο σημαντική και αν είναι η ατομική ψυχολογία και ο μικρόκοσμος του κάθε χαρακτήρα, πάντα το μικρό "αφομοιώνεται" στο μεγάλο (όπως το ψάρι που αποτελεί μέρος του ωκεανού και όχι ο ωκεανός μέρος του ψαριού) όχι το αντίστροφο, ΕΚΤΟΣ αν γράφω ψυχογραφική ιστορία (τύπου "Το περιστέρι" του Πάτρικ Ζίσκιντ) που δίνω περισσότερη βάση στον πρωταγωνιστή. Σε αυτή τη περίπτωση, το παίρνεις ανάποδα, από 7 μέχρι 1. Το 8 , το ηθικό δίδαγμα, δε το λογαριάζω καθόλου για 2 λόγους: κυρίως γράφω τρόμου-θρίλερ που έτσι και αλλιώς απουσιάζει κάθε ηθική (πρέπει να είναι ωμό, πρέπει να σοκάρει) και επειδή έχουν γραφτεί τόσα υπέροχα βιβλία πέρι ηθικής και τόσες χιλιάδες ιστορίες που όπως και αν διατυπώσω τις δικές μου, δε νομίζω να καταφέρω έστω να προσεγγίσω την βασική ιδέα, τα αφήνω λοιπόν στην άκρη και εστιάζω στην ιστορία καθ'εαυτή και αν μπορέσω να ενσωματώσω και κάποιο ηθικό δίδαγμα, άθελά μου, ας είναι.

 Δεν είμαι στην αληθινή ζωή και πολύ ηθικό άτομο (δεν με λες και σατανά αλλά σε καμία περίπτωση άγιο) και δε θα ήθελα να το παίζω κάποιος όπως τόσοι συγγραφείς (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε :D ) που ενώ είναι βυθισμένοι στις ακολασίες, στα γραπτά τους έχουν περισσότερες ηθικολογίες και από εκκλησιαστικές ιστορίες, spare me the lecture. Γράφω με βάση αυτό που είμαι και το πως νιώθω, δε γράφω τέλεια αλλά γράφω από την ψυχή μου και αληθινά, χωρίς φίλτρα και "πρέπει".

Edited by Aggelos95
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..