Τσάινα Μίεβιλ (China Mieville)

[Naroualis]

Bump σ' έναν πολύ ενδιαφέροντα συγγραφέα.

 

 

[MountainRoot]

Βγήκε και το καινούργιο βιβλίο του εν λόγο κυρίου. Αν και δεν μου κάνει για τρελό βιβλίο απο την άλλη δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ ο China.

 

 

The Kraken

 

 

Deep in the research wing of the Natural History Museum is a prize specimen, something that comes along much less often than once in a lifetime: a perfect, and perfectly preserved, giant squid. But what does it mean when the creature suddenly and impossibly disappears? For curator Billy Harrow it's the start of a headlong pitch into a London of warring cults, surreal magic, apostates and assassins. It might just be that the creature he's been preserving is more than a biological rarity: there are those who are sure it's a god. A god that someone is hoping will end the world.

[manstredin]

Τέλεια! Τρέχω να το παραγγείλω στα τυφλά. Κι εμένα μου φάνηκε κάπως περίεργη επιλογή θέματος για Mieville και για αυτό είμαι και πιο περίεργη να το διαβάσω...

[heiron]

Εγώ περιμενα να δω ποστ για το Η Πολη και η Πολη...

Νομιζω το καλυτερο βιβλιο της περασμενης χρονιας στη φανταστικη λογοτεχνια αν πιστεψουμε τους κριτικους.Φυσικα δεν ειχε και πολυ ανταγωνισμο.

[manstredin]

Χμμ, είχα την ετύπωση (ήμουν σίγουρη δηλαδή) πως είχα κάνει ποστ για το City and the City, αλλά εν τέλει μου έμεινε η εντύπωση...

Λοιπόν, το βιβλίο ακροβατεί ανάμεσα στη φαντασία και στην ωμή πραγματικότητα των μεγαλουπόλεων. Με αφορμή ένα έγκλημα, ο συγγραφέας αρπάζει την ευκαιρία για να ξεδιπλώσει όχι μόνο άρτιους χαρακτήρες, αλλά και νοοτροπίες που έχουμε όλοι ριζωμένες καλά μέσα μας σχετικά με τον ρατσισμό και την επιλογή να αγνοούμε το διαφορετικό, ακόμα κι αν ζούμε στην κυριολεξία δίπλα του.

 

Πρόκειται για μια μάλλον θλιβερή αλλά και καυστική εξιστόρηση που σκιαγραφεί σχεδόν απροκάλυπτα την σημερινή κοινωνία και τους φοβισμένους ανθρώπους της. Η πλοκή του είναι ενδιαφέρουσα, με ανατροπές και χωρίς κοιλιά, αλλά κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αυτή που κρατάει τον αναγνώστη, είναι η αίσθηση των δύο πόλεων που δημιουργεί ο συγγραφέας, πως ο αναγνώστης μπορεί να βγει στον δρόμο και να περπατήσει σ’ αυτές. Όπως και να έχει, είναι ένα βιβλίο που μου χάρισε συγκινήσεις διαβάζοντάς το, και για αυτό το προτείνω ανεπιφύλακτα. Μάλιστα, μετά από αυτό το βιβλίο, είμαι σίγουρη πως θέλω να διαβάσω και τα υπόλοιπα του ίδιου συγγραφέα (είπαμε θα παραγγείλω και το Κράκεν), καθώς, απ’ ότι φαίνεται έχει το ταλέντο να πλάθει ολοζώντανους κόσμους και εικόνες, που προέρχονται, όπως έλεγε και ο κύριος Schofield (καθηγητής δημιουργικής γραφής στο ΑΠΘ το 2007) από το μικρό μυαλό, απευθείας από «μέσα».

[BladeRunner]

Ελπίζω σε μια μετάφραση του "City and the city" αλλιώς θα πρέπει να το πάρω στα αγγλικά(και αυτό!). Αν είναι τόσο καλό, γιατί να μην μεταφραστεί να το διαβάσω με άνεση και χωρίς να ψάχνω ορισμένες λέξεις στο λεξικό...;

[Count Baltar]

Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει το Perdido Street Station. Η άποψή μου: στα υπέρ περιλαμβάνεται η καταπληκτική του γραφή, ο καταπληκτικός κόσμος που έχει φτιάξει και οι ανεξάντλητες ιδέες του. Αυτό το τελευταίο μας οδηγεί στο βασικότερο κατά: κατά την αποκλειστικά προσωπική μου άποψη ο τύπος πλατειάζει απίστευτα. Προσωπικά θα έκοβα, άνετα, καμιά διακοσαριά σελίδες από το βιβλίο. Τες πα, γούστα είναι αυτά.

 

Σε ό,τι αφορά τη μετάφρασή του στα ελληνικά: κρίνοντας πάλι από το συγκεκριμένο βιβλίο θα πω ότι α) λόγω της εξαιρετικής ιδιαιτερότητας του βιβλίου, β) λόγω του πολύ μεγάλου του μεγέθους προκύπτουν τα εξής προβλήματα: η μετάφραση πρέπει να γίνει από έμπειρο/μερακλή/ικανό μεταφραστή. Αυτό σημαίνει πως όποιος το πάρει, θα ζητήσει αρκετά λεφτά από τον εκδότη, ή πρέπει να ζητήσει αρκετά λεφτά από τον εκδότη. Επειδή, αν δεν ζητήσει λεφτά θα ζητήσει χρόνο. Αν όμως ζητήσει χρόνο με αντάλλαγμα να ρίξει το κασέ του, τότε θα πρέπει να πάρει και άλλες δουλειές ενδιάμεσα για να ζήσει, άρα υπονομεύεται η ποιότητα της δουλειάς πάνω στο βιβλίο. Μόνη λύση: υψηλή (ικανοποιητική τουλάχιστον) αμοιβή με μεγάλη προθεσμία. Σιγά μη βρεθεί εκδότης να πει ναι, ιδίως από όσους εκδίδουν ΕΦ και βγαίνουν δε βγαίνουν.

[Jester]

Πρόκειται για μια μάλλον θλιβερή αλλά και καυστική εξιστόρηση που σκιαγραφεί σχεδόν απροκάλυπτα την σημερινή κοινωνία και τους φοβισμένους ανθρώπους της. Η πλοκή του είναι ενδιαφέρουσα, με ανατροπές και χωρίς κοιλιά, αλλά κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αυτή που κρατάει τον αναγνώστη, είναι η αίσθηση των δύο πόλεων που δημιουργεί ο συγγραφέας, πως ο αναγνώστης μπορεί να βγει στον δρόμο και να περπατήσει σ’ αυτές.

 

Τώρα διαβάζω το πρώτο μου βιβλίο του, το The City and the City, και μπορώ να πω ότι μέχρι στιγμής συμφωνώ. Καταφέρνει να σε πείσει για την ύπαρξη αυτών των δύο τόσο ιδιαίτερων πόλεων που θα ήθελες να βρεις τον τουριστικό τους οδηγό.

 

Η μόνη μου ένσταση μέχρι τώρα είναι ότι ίσως κάποιες φορές το παρακάνει με το να τονίζει την ιδιαιτερότητα τους

χρησιμοποιώντας συνέχεια εκφράσεις όπως το "if you failed to unsee it you would realise that it was only two blocks away"

και δεν σε αφήνει να την δεις όπως την βλέπουν οι κάτοικοι των πόλεων. Όμως, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, δεν κάνει ανάλυση χαρακτήρων αλλά περισσότερο καταστάσεων.

 

Τονίζω πάλι ότι ακόμα δεν έχω τελειώσει το βιβλίο και κινδυνεύω να έχω βγάλει πρώιμα συμπεράσματα αλλά πραγματικά τον έχω, ήδη, εκτιμήσει πολύ. Θα επιστρέψω όταν θα έχω ολοκληρωμένη άποψη.

[BladeRunner]

Τα αγγλικά που χρησιμοποιεί είναι εύκολα ή πρέπει να έχει πάρει κάποιος το proficiency τουλάχιστον;

[heiron]

Προσωπικα ειναι ο συγγραφεας που με δυσκολευει πιο πολυ απο οσους εχω διαβασει στα Αγγλικα.Νομιζω ομως δεν εχει να κανει τοσο με το επιπεδο των Αγγλικων του αναγνωστη οσο με τις εννοιες και τις λεξεις που εφευρισκει ο συγγραφεας και καπου χανεσαι.Επισης καποιες περιγραφες και μπλα μπλα στην αρχη των βιβλιων του πριν αρχισει για τα καλα η δραση με εκαναν να ψιλοχασω την μπαλα

(βλεπε αποψη Count Baltar

κατά την αποκλειστικά προσωπική μου άποψη ο τύπος πλατειάζει απίστευτα. Προσωπικά θα έκοβα, άνετα, καμιά διακοσαριά σελίδες από το βιβλίο

).Γενικα δεν θα προτεινα σε καποιον που δεν πολυδιαβαζει στα Αγγλικα να παιδευτει.Απο την άλλη αξιζει τον κοπο γιατι προκειται ισως για τον κορυφαιο συγγραφεα της νεας γενιας.

[BladeRunner]

Προσωπικα ειναι ο συγγραφεας που με δυσκολευει πιο πολυ απο οσους εχω διαβασει στα Αγγλικα.Νομιζω ομως δεν εχει να κανει τοσο με το επιπεδο των Αγγλικων του αναγνωστη οσο με τις εννοιες και τις λεξεις που εφευρισκει ο συγγραφεας και καπου χανεσαι.Επισης καποιες περιγραφες και μπλα μπλα στην αρχη των βιβλιων του πριν αρχισει για τα καλα η δραση με εκαναν να ψιλοχασω την μπαλα

(βλεπε αποψη Count Baltar

κατά την αποκλειστικά προσωπική μου άποψη ο τύπος πλατειάζει απίστευτα. Προσωπικά θα έκοβα, άνετα, καμιά διακοσαριά σελίδες από το βιβλίο

).Γενικα δεν θα προτεινα σε καποιον που δεν πολυδιαβαζει στα Αγγλικα να παιδευτει.Απο την άλλη αξιζει τον κοπο γιατι προκειται ισως για τον κορυφαιο συγγραφεα της νεας γενιας.

 

Κατάλαβα. Έχω διαβάσει ελάχιστα μυθιστορήματα στα αγγλικά(άντε να'ναι κάπου στα...3)και αυτά λόγω των φροντιστηρίων κλπ. Θα αρχίσω απο κάτι πιο απλό και μικρότερο σε μέγεθος και όταν με το καλό μάθω καλύτερα τα αγγλικά, θα τον τιμήσω τον china... Αλήθεια, ποιό θεωρείται ως καλύτερο έργο του; Με ποιό να αρχίσω, όταν με το καλό αρχίσω να διαβάζω China;

[Jester]

Σε γενικές γραμμές, δεν έχει δύσκολες λέξεις ούτε άγνωστες εκφράσεις, αλλά είναι γεγονός ότι χρησιμοποιεί με λίγο περίεργο τρόπο την γλώσσα (γκουχ γκουχ!). Για παράδειγμα μία πρόταση την τελειώνει με but. (Με ένα t, όχι δύο) Δε μπορώ να πω αν πλατειάζει γενικά γιατί αν και στο The City and the City δεν έχει δείξει τέτοια σημάδια, είναι αρκετά μικρότερο από τα άλλα βιβλία του.

 

Πιστεύω ότι αν έχει κανείς μια σχετική ευχέρεια στα αγγλικά βιβλία τότε μπορεί να το διαβάσει αν και μπορει να σε κουράσει ακόμα κι αν τα αγγλικά είναι η μητρική σου γλώσσα (οι Αμερικάνοι δεν πιάνονται )

[heiron]

Παρτε και μια (αρκετα θετικη θα ελεγα)κριτικη του The city and the city απο τον τιτανα Μουρκοκ:

 

http://www.guardian.co.uk/books/2009/may/30/china-mieville-fiction

 

Το καλυτερο του θεωρειται το The scar.Βεβαια το Η πολη και η πολη μαζευει διθυραμβικες κριτικες και υποψηφιοτητες για βραβεια.Και το perdido street station ειναι πολυ καλο αλλα σε καποια σημεια(στην αρχη περισσοτερο) ειναι κουραστικο.

[wordsmith]

Καταραμενε China Mieville !!!!

"Υπάρχει μια πόλη η οποία πλέει στους ωκεανούς της Bas-Las (ο κόσμος του Meville). Η πόλη είναι φτιαγμένη από εκατοντάδες πλοία ενωμένα μεταξύ τους. Κάθε φορά που οι πειρατές της πόλης καταλαμβάνουν ένα καινούργιο πλοίο, το συνδέουν κι αυτό με τα υπόλοιπα, μεγαλώνοντας έτσι την πόλη τους."

Αυτο ειναι κατι που ειχα γραψει σε ενα βιβλιο για πρωτοτυπο.Η θα το σβησω η θα γραψω κατι καπως διαφορετικο.

 

 

Σας πρόλαβε και τους δύο ο Μίχαελ Έντε, που ανέφερε μια πόλη φτιαγμένη από πλοία στο αριστουργηματικό του παραμύθι "Ιστορία χωρίς τέλος", που γράφτηκε το 1979, όταν ο China Mieville ήταν εφτά χρονών...

 

Κατά τα άλλα δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του, αλλά το στιλ του, απ' ό,τι λέτε, μου φαίνεται πολύ περίεργο για να μου αρέσει, μου θυμίζει "Ολική Επαναφορά". Να αναφέρω μόνο ότι το βιβλιαράκι 100 must read fantasy novels αναφέρει το Perdido Street Station μέσα στα 100 και λέει για τον Mieville (καλά, τόσο νέος είναι!; Έπαθα μεγάλη πλάκα μ'αυτό!) ότι είναι "the leading writer of what has been termed The New Weird". Επειδή συζητάτε για το είδος στο οποίο κατατάσσεται, δηλαδή.

[heiron]

Αν σε ενδιαφερει το ειδος μπορεις να ασχοληθεις με το αναλογο τοπικ:

http://community.sff.gr/topic/4361-new-weird/

 

(Μια ακομη εξυπηρετηση του τιτανοτεραστιου κενταυρου...)

[Rikochet]

Ξαναδιαβάζω το Scar μετά από κάμποσα χρόνια που τον είχα πάρει σερί, μέχρι και τη συλλογή Looking for Jake είχα αγοράσει. Και ό,τι μου είχε αρέσει και ψιλοενοχλήσει τότε, ξεπηδάει τώρα ενισχυμένο: πολύ ωραίες ιδέες, ΜΠΟΛΙΚΟ immersion (μυρίζεις τη θάλασσα σχεδόν στο σκαρ), και κάπως ενδιαφέροντες χαρακτήρες. απ'την άλλη, τρελά πομπώδες γράψιμο, ακόμα και όταν περιγράφει σχετικά απλά πράγματα, αντιρρεαλιστικοί διάλογοι, βερμπαλισμός, και αυτές οι πολύ ωραίες ιδέες κάπου μπουκώνουν όταν στις πετάει όλες μαζί στη μάπα. αλλά είναι μαρξιστής οπότε του τα σχωρνάμε όλα <3

[MountainRoot]

Ερχεται και το καινούργιο. Τι να πω. Ο άνθρωπος είναι θεός. Δεν έχω ξαναδιαβάσει τέτοια πράγματα εδώ και χρόνια.

6 Μαϊου

 

Embassytown

 

Embassytown: a city of contradictions on the outskirts of the universe. Avice is an immerser, a traveller on the immer, the sea of space and time below the everyday, now returned to her birth planet. Here on Arieka, humans are not the only intelligent life, and Avice has a rare bond with the natives, the enigmatic Hosts - who cannot lie. Only a tiny cadre of unique human Ambassadors can speak Language, and connect the two communities. But an unimaginable new arrival has come to Embassytown. And when this Ambassador speaks, everything changes. Catastrophe looms. Avice knows the only hope is for her to speak directly to the alien Hosts. And that is impossible.

 

432 σελίδες

Edited February 4, 2011 by MountainRoot

[Nihilio]

Μόλις τελείωσα το Perditto Street Station μετά από κανα μήνα διαβάσματός (το είχα 4 χρόνια να πιάνει σκόνη στη βιβλιοθήκη μου).

 

Ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα από το συγγραφέα και, κάποια στιγμή, θα πιάσω και άλλα δικά του έργα.

 

Στα θετικά η κοσμοπλασία, οι σκηνές γεμάτες νεύρο, το παιχνίδι με τις λέξεις και οι ιδέες του (πχ στο σημείο που κάθεται και εξηγεί πώς δουλεύει η

crisis engine, όταν στήνουν την ενέδρα

με ενθουσίασε).

 

Ταυτόχρονα όμως έχει μια γραφή που σε σημεία γίνεται αφόρητα και αταίριαστα πομπώδης. Φλυαρεί υπερβολικά πολύ, βάζοντας υποπλοκές που, τελικά, δεν παίζουν κανένα ρόλο (πχ

την καταστολή της απεργίας

) ενώ αφήνει και αρκετούς χαρακτήρες αναξιοποίητους (τρανταχτό παράδειγμα

η Lin που από τη μέση και μετά την ξεχνάμε

). Δεν ξέρω αν φταίει το ότι είναι το πρώτο βιβλίο του, αλλά μου χάλασαν την ρντύπωση που μου είχε αφήσει το βιβλίο.

[Count Baltar]

Μόλις τελείωσα το Perditto Street Station μετά από κανα μήνα διαβάσματός (το είχα 4 χρόνια να πιάνει σκόνη στη βιβλιοθήκη μου).

 

Ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα από το συγγραφέα και, κάποια στιγμή, θα πιάσω και άλλα δικά του έργα.

 

Στα θετικά η κοσμοπλασία, οι σκηνές γεμάτες νεύρο, το παιχνίδι με τις λέξεις και οι ιδέες του (πχ στο σημείο που κάθεται και εξηγεί πώς δουλεύει η

crisis engine, όταν στήνουν την ενέδρα

με ενθουσίασε).

 

Ταυτόχρονα όμως έχει μια γραφή που σε σημεία γίνεται αφόρητα και αταίριαστα πομπώδης. Φλυαρεί υπερβολικά πολύ, βάζοντας υποπλοκές που, τελικά, δεν παίζουν κανένα ρόλο (πχ

την καταστολή της απεργίας

) ενώ αφήνει και αρκετούς χαρακτήρες αναξιοποίητους (τρανταχτό παράδειγμα

η Lin που από τη μέση και μετά την ξεχνάμε

). Δεν ξέρω αν φταίει το ότι είναι το πρώτο βιβλίο του, αλλά μου χάλασαν την ρντύπωση που μου είχε αφήσει το βιβλίο.

 

Συμφωνώ λέξη προς λέξη.

[Darkchilde]

Nihilio, το Perdido Street Station δεν είναι το πρώτο βιβλίο του Mieville. To King Rat είναι.

 

Από εκεί και πέρα, προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα με το Scar (καλό ήτανε αλλά περίμενα περισσότερα μετά το Perdido Street Station), αλλά η συλλογή Looking for Jake and Other Stories, είναι πάρα πολύ καλή.

[Darkchilde]

Λοιπόν στο Goodreads, έκανα την εξής ερώτηση στον Mieville και μου απάντησε:

 

Εγώ : I am a reader from Greece. I would like to know if you have ever been to Greece and if you have been inspired by your travels in Greece or by any of your travels?

 

Απάντηση:

 

I have been to Greece' date=' and liked it enormously. However, I have never been so inspired by Greece as I am at the moment, by the heroic refusal of the Greek people to surrender to the monstrous austerity cuts being imposed on them by their rulers, and I salute and draw inspiration from the masses on the streets resisting this brutal class assault.

 

And I send my utter and devoted love and solidarity to Loukanikos, the red riot dog of Athens.[/quote']

 

Στο συγκεκριμένο απάντησε σε πολλές ερωτήσεις. Ενώ αρχικά θα απαντούσε μόνο στις 10 πιο δημοφιλής, τελικά έχει απαντήσει σε όλους σχεδόν. Η σελίδα εδώ: Goodreads: Embassytown - Ask China Mieville

[heiron]

Χαχ,ωραιος.ΚΑλη και η ερωτηση.Η απαντηση αναμενομενη για Μιεβιλ αλλα μου κανει εντυπωση που απαντησε σε ολους δεδομενου οτι με το ιντερνετ τον συνδεει μια σχεση αν οχι μισους παντως περιεργη.

[Atrelegis]

Η αλήθεια είναι ότι έχω διαβάσει μόνο το Iron Council και το The City and The City του συγγραφέα και προσωπικά, ενώ είχαν ωραίαες ιδέες (το πρώτο είχε μια γαμάτη διασκευή του plawress sanshiro, το δεύτερο ήταν ευχα΄ριστα καφκικό), είναι κουραστικός και δύσκολος.

 

Επίσης υποφέρει από σύνδρομο King σε αναπτυγμένο στάδιο. Με άλλα λόγια φλυαρεί ηλίθια για άσχετα πράγματα, αποφεύγοντας να δώσει πληροφορίες, προσθέτωντας 100 με 200 σελίδες τη φορά ανά βιβλίο με ουσιαστικά τίποτα.

[MountainRoot]

Διάβασα το Η πόλη και η Πόλη του εν λόγο συγγραφέα....

Το καλό (ή κακό ) είναι πως είχα αγοράσει το Αγγλικό αλλά οταν έφτασα στην 150η σελίδα το δάνεισα σε έναν φίλο μου να το διαβάσει και εμένα μου δώσανε το ελληνικό ως δώρο..... Το ξεκίνησα απο την αρχή για να μπω ξανα στο κλίμα με την ελληνική γραφή.

 

Λοιπόν

Είναι το χειρότερο απο όλα όσα εχει γράψει κατα την γνώμη μου..... Νομίζω πως απλά του ήρθε η ιδέα με τις 2 πόλεις που συνυπάρχουν (πραγματικά καταπληκτική ιδέα, καθώς και ο τρόπος που την παρουσιάζει) αλλά θέλει και άλλα ένα βιβλίο για να δείξει και είπε να μας πει μόνο γι αυτό. Οι χαρακτήρες του βιβλιου δεν αναπτύσονται καθόλου σχεδόν. Δεν μαθαίνουμε τίποτα γι αυτούς πέρα απο 1 - 2 πραγματάκια)

Η υπόθεση είναι μία βασική και τίποτα το συγκονιστικό. Μου άφησε την εντύπωση οτι του ήρθε μία γαμάτη ιδέα (αυτή με τις δύο πόλεις) και το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να μας πει γι αυτό το πράγμα.

Αργό, χωρίς πολύ δράση(σχεδόν καθόλου θα έλεγε κάποιος άλλος πέρα απο κάποιες εξαιρέσεις) αλλά δεν το κατηγορώ γιατί έβγαζε έτσι μία νουαρ νότα και ένα εντελώς "είμαι ο Ντικ Τρεισι και ψάχνω τον δολοφόνο" στυλάκι.

Είμαι φανατικός οπαδός του συγγραφέα αλλά εδώ νομίζω ότι το έκαψε το θέμα.... δεν ξέρω καν πως πήρε και βραβείο αλλά μπορεί απλά να είμαι εγώ ο παράξενος και σε άλλους να αρέσει (εχει να κάνει και με το ότι το συγκρινά με Perdito, Scar, Rat και τα άλλα του).

 

Κάτι τελευταίο

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ απο τον μεταφραστή τον κύριο Γιώργος Καρατζήμας.

Πραγματικά δούλεψε πάνω στο κείμενο και με δικές του σημειώσεις αλλά και προσοχή..... Τουλάχιστον εγώ έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος και με μερικές συγκρίνσεις και με το αγγλικό αν και χάνανε είχε τουλαχιστον κάνει πολύ καλή προσπάθεια....Μακάρι ν βλέπω τέτοιες μεταφράσεις....Μπράβο του.

Edited July 9, 2011 by MountainRoot

[Διγέλαδος]

China Miéville on Science fiction / Fantasy Divide: