Jump to content

Poll:Είναι η φανταστική λογοτεχνία μόνο για νέους?


Esteldor

πιστευετε οτι η φανταστικη λογοτεχνια ειναι μονο για νεους?  

97 members have voted

  1. 1. πιστευετε οτι η φανταστικη λογοτεχνια ειναι μονο για νεους?

    • ναι
      9
    • οχι
      86
    • δεν εχω γνωμη
      3


Recommended Posts

ο αδερφος μου, η μητερα μου και γενικα το σοι οποτε με βλεπει με ενα βιβλιο φαντασιας στο χερι μού λενε: αυτα ειναι για μικρα παιδια. παραμυθια διαβαζεις ακομα?

συζητηστε ελευθερα: για πια ηλικια πιστευετε οτι δημιουργηθηκε η λογοτεχνια φαντασιας?

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 53
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Oberon

    5

  • Παρατηρητής

    4

  • RaspK

    3

  • Esteldor

    3

Δεν δημιουργήθηκε για μια ηλικία, αλλά για ένα μέρος ανθρώπων... αυτών που έχουν φαντασία... και αυτοί που έχουν είναι διαφόρων ηλικιών. Απλώς ρίξε μια ματιά εδώ.. έχουμε από 15 μέχρι 35 χρονών άτομα.... Θες και πιο γέρους; Τόλκιν... ;)

 

(αν και η ιδέα "η λογοτεχνία φαντασίας δημιοθργήθηκε για τους τάδε" δεν μου αρέσει...)

 

Επίσης, υπάρχουν πολλά βιβλία που δεν είναι καθόλου για παιδιά, με τόση βία και γενικά ωριμότητα που έχουν. Άλλα είναι για μικρά παιδιά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι *μόνο* για μικρά παιδιά.

Link to comment
Share on other sites

Όχι σε καμμία περίπτωση δεν ¨δημιουργήθηκε" για κάποια συγκεκριμένη ηλικία. Από στατιστικές που έχω δει, ειδικά στο περιοδικό Locus, αν υπάρχουν κάποιες ηλικές που είναι πιο κοινές ανάμεσα στους φίλους τη φανταστικής λογοτεχνίας (δε λέω μέσο όρο γιατί θα είναι παραπλανητικός) είναι οι ηλικίες ανάμεσα στα 20-50 χρόνια.

Link to comment
Share on other sites

Να κάνω μια ερώτηση από μέρους μου; Τι σόι μαυρίλα έχει πέσει ξαφνικά, βρε Esteldor;

Link to comment
Share on other sites

Ρίξε μια ματιά γύρω σου και θα δεις! :D

Link to comment
Share on other sites

Τη βλέπω, αλλά μπορεί να σ' αφήσει ανέγγιχτο στα σώψυχά σου με λίγη προσπάθεια και αυτοαναζήτηση...

 

Θυμάσαι τι λέγαμε τις προάλλες; «Εγώ άφησα τη γυναίκα στην όχθη του ποταμού· εσύ, γιατί την κουβαλάς ακόμα;»

Link to comment
Share on other sites

Σειμφονω με τους προλαλισαντες και προσθετω: ''ειναι θεμα γουστου καθαρα, σου αρεσει ο Τολκιν;;παρε εναν αρχοντα.....'' ετσι ειναι τα πραματα ακριβως...

 

 

(κατι δεν μου παει καλα στο πως αποτιποσα τις ιδεες μου, αλλα τες πα, πιστευω να βγαζετε νοημα....χεχε :dazzled: )

Edited by The_Knight_who_says_Ni!
Link to comment
Share on other sites

Κάποιος ψήφισε "ναι". Θα μπορούσε να πει την άποψή του, έτσι για να δούμε και την άλλη πλευρά? :)

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πιστεύω πως τα βιβλία φαντασίας ειναι μεν καλά για να περνάς την ώρα σου αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με αυτά τα βιβλία... εάν κάποιος θέλει να διαβάσει για την αγάπη ας πούμε δεν θα διαλέξει ένα μυθηστόρημα αλλά κάποιο βιβλίο που να μιλάει καθαρά γι αυτό το θέμα.

Ηλικία αναγνωστών δεν νομίζω να έχουν αυτά τα βιβλία... οπως και πολλά άλλα(Π.χ. Φιλοσοφια).

Link to comment
Share on other sites

:bag: :sleepy: :dazzled: :dazzled: :dazzled:

 

κι όλοι εμείς δηλαδή που είμαστε μέχρι το κόκκαλο ποτισμένοι με το φαντεσυ τι είμαστε????????????

Link to comment
Share on other sites

Όχι, λέω κι εγώ. Η φαντασία δεν περιορίζεται από ηλικία, αν και τα μικρότερα παιδιά τείνουν να έχουν πολλή, ενώ όσο μεγαλώνουν πάλι τείνουν να τη χάνουν. Έχει να κάνει με το πόσο πεζός αποφασίζεις να αφεθείς να γίνεις, με το πόσο στο λούκι μπαίνεις και τα σχετικά.

 

Επίσης η φαντασία ήταν προσόν πολλών μεγάλων ανθρώπων, είτε στρατηγών, είτε βασιλιάδων, είτε πολιτικών αρχηγών, είτε ποιητών, είτε συγγραφέων, είτε φιλοσόφων.

 

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι όλοι όσοι διαβάζουν φάντασυ είναι μεγάλοι τύποι, ούτε ότι όλοι οι συγγραφείς φάντασυ είναι μεγάλοι και τρανοί. Και αυτό το λέω επειδή η λογοτεχνία του φανταστικού, επειδή συχνά ονομάζεται παραλογοτεχνία από κάτι κολλημένους τύπους, δημιουργεί κόμπλεξ ανωτερότητας σε όσους τη διαβάζουν και αισθάνονται μοναδικοί, διαφορετικοί, πιο έξυπνοι κτλ.

 

Και υπάρχουν και αυτοί που διαβάζουν φάντασυ απλά επειδή γουστάρουν, και αυτοί είναι που ρουλάρουν κατά τη γνώμη μου. :p

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πιστεύω πως τα βιβλία φαντασίας ειναι μεν καλά για να περνάς την ώρα σου αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με αυτά τα βιβλία... εάν κάποιος θέλει να διαβάσει για την αγάπη ας πούμε δεν θα διαλέξει ένα μυθηστόρημα αλλά κάποιο  βιβλίο που να μιλάει καθαρά γι αυτό το θέμα.

 

Παρ' όλ' αυτά, Beleg, αγαπημένοι σου συγγραφείς είναι ο Tolkien και ο Lovecraft (όπως αναφέρεις στο προφίλ σου)...Διαβάζοντας Tokien δεν κατάλαβες τις σαφείς αναφορές στο θέμα της αγάπης (για παράδειγμα) και τις προσεγγίσεις που δίνει ο συγγραφέας; Πρέπει δηλαδή αν επιθυμεί κάποιος να διαβάσει για την αγάπη θα πρέπει να προτιμήσει ένα...φιλοσοφικό σύγγραμμα ή μια διδακτορική διατροιβή πάνω στο θέμα από θεωρητικής άποψης;

 

Προσωπικά πιστεύω πως τα βιβλία φαντασίας δεν έχουν ηλικία και απευθύνονται σε ανθρώπους με ανεπτυγμένο το αίσθημα του μη συμβατού. Αυτό δε σημαίνει πως θεωρώ τη λογοτεχνία του φανταστικού μη σοβαρή, πιστεύω όμως στην ιδιαιτερότητα του κοινού που την επιλέγει. Προτιμώ να διαβάζω ιστορίες φαντασίας πέρα από οτιδήποτε άλλο!

Link to comment
Share on other sites

Σαφώς και η λογοτεχνία φαντασίας δεν είναι μόνο για νέους και παρα πολλοι απο το φορουμ είναι η ζωντανή απόδειξη! Όσο για το θέμα περί μυθιστορήματος vs δοκιμίου, προτιμώ σαφέστατα το μυθιστόρημα, και μάλιστα συνειδητά. Πιστεύω ότι όλα τα "μεγάλα" θέματα, πχ ο θάνατος, η αγάπη, ο θεός κτλ, αναπτύσσονται καλύτερα σε πλαίσια μυθοπλασίας παρά ανάλυσης. Η ανάλυση και η καταγραφη ειναι πολλες φορες "στεγνές" και αδικούν ίσως το θέμα τους. Αλλα και απο πλευράς αναγνώστη, τα μυθιστορήματα πιστεύω περνούν πολύ περισσότερα-και καλύτερα-τα μηνύματά τους.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, αλλα η καρδια πολλες φορες εχει να πει περισσοτερα απο το μυαλο...και παει και παραπερα επισης...ειναι αυτο που λεμε intuition...

Link to comment
Share on other sites

Ο πατερας μου διαβαζε fantasy και τα λοιπα ( παρα πολλα λοιπα) πριν ακομα γινω μια ιδεα, και ακομα διαβαζει απλα φυσικα προτειμαει τους παλιους του ειδους. Asimov, Arhur Clarke με αγαπημενα του βιβλια το Rama Saga. Οταν ειχε βγει το adventure μου το ελυσε ο καταραμενος μεσα σε μια μερα :p

Link to comment
Share on other sites

Egw pali den eixa idea th htan fantasia mexri pou hethe enas papas sto sxoleio kai mas milhse gia to harry potter kai gia to poso kako vivlio einai.

Etsi egw san "kalo" paidaki pou akouei tis symboules twn sofwn papadwn :bag: phra kai ta tessera vivlia kai ta diavasa apo th dhmotikh blibliothiki.

Etsi eixa thn apopsh oti h fantasia einai gia poly mikrous mexri pou epese sth antilhpsh mou h ypar3h tou Arxonta :thmbup: :winner_first_h4h: :worshippy: .

Kai etsi alla3a gnwmh kai eida oti h fantasia einai kati poly pio bathy.

Meta phra na diavasw ta fr kai apofashsa na grapsw kati pou na mhn einai toso monotono oso auto kai toso 3enerwto oso o RAS.

Link to comment
Share on other sites

Φυσικά και δεν είναι μόνο για νεαρούς αναγνώστες. Υπάρχει φαντασία που είναι για παιδιά, και υπάρχει και φαντασία που είναι για μεγάλους. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να το ξεχωρίσουν αυτό, νομίζω ότι εμπίπτουν σε μία από τις ακόλουθες δύο κατηγορίες, ή και στις δύο μαζί:

 

(α) Δεν έχουν διαβάσει και πολλή φαντασία. Έχουν δει μόνο, πχ, τον Χάρι Πότερ (που είναι φανερά για παιδιά) ή τον Κόναν ή τον Έλρικ (που θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι για εφήβους) και έχουν βγάλει από εκεί τα συμπεράσματά τους. Γιατί, αν κάποιος διαβάσει Martin, Erikson, Mieville, Carey, Vandermeer, Hobb, και άλλους σοβαρούς συγγραφείς και πει ότι η φαντασία είναι μόνο για μικρά παιδιά, τότε αυτός χαλαρά πρέπει να μεταφερθεί στον ψυχίατρο για περαιτέρω τεστ και ψυχολογική ανάλυση διαταραγμένου εγκεφάλου. Και μην αρχίσω καν να λέω για Gene Wolfe...

 

(β) Είναι κολλημένοι τυπίσκοι που το μυαλό τους δεν μπορεί να αποδεχτεί τίποτα περισσότερο από τη βαρετή τους δουλειά, τη βαρετή τους οικογένεια, και τη βαρετή τους ζωή. Οπότε, ένα λογοτεχνικό είδος που περιέχει δράκους (που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα!), φυσικά, δεν μπορεί να είναι για ενηλίκους...

Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να προσθέσω ότι όσοι θεωρούν τα βιβλία φάντασυ παραμυθάκια για παιδιά, υποτιμούν όχι μόνο το είδος, αλλά και τα παιδιά.Πιο οχτάχρονο σήμερα πιστεύει πραγματικά ότι υπάρχουν μάγισσες και ξωτικά?Απλώς οι ιστορίες γίνονται πιο ενδιαφέρουσες αν τις πασπαλίσεις με νεραιδόσκονη.Το μήνυμα τους όμως παραμένει.

Ας σκεφτούμε και κάτι άλλο. Αν κάποιος γράψει μια ιστορία για μια ομάδα ανθρώπων που η πατρίδα τους απειλείται από έναν εξωτερικό εχθρό, και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν αυτοί τη φτώχεια, την απώλεια, το φόβο, το θεό κλπ,βάλει καμιά δυο ερωτικές ιστορίες και άλλες τόσες σκηνές μάχης τι θα πουν οι κριτικοί? Ενα διαχρονικό αριστούργημα με πανανθρώπινο μήνυμα, θα πουν. Αν στο ίδιο υπάρχει ένας δράκος, δώστε το στο ανηψάκι σας, θα πουν.

Και κάτι τελευταίο, αν ο Θεός δεν ήθελε να διαβάζουν τα παιδιά τον Χάρι Πότερ, τότε η κυρία Ρόουλινγκ θα έγραφε βίβλία με συνταγές.

Link to comment
Share on other sites

H Pixie έχει πολύ δίκιο.Εγώ δεν διαχωρίζω ότι έχει μέσα δράκους, ξωτικά, μαγεία κτλ ως απλά φανταστική λογοτεχνία.Μπορεί να διαβάσω ένα και καλά "βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας" και να το αγαπήσω σαν μυθιστόρημα, να μιλά μέσα για αγάπη κτλ και να περνά νοήματα πέρα του "σφάζω δράκους σε φανταστικούς κόσμους".Πχ εγώ στο βιβλίο μου προσπαθώ να δείξω τα αποτελέσματα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας(χωρίς να θέλω να νουθετίσω κάποιον) και απλά αυτό γίνεται σε έναν φανταστικό κόσμο επειδή έτσι γουστάρω.Η ιστορία μου θα μπορούσε κάλιστα να εκτυλύσεται σε έναν "κανονικό κόσμο" απλά δεν θα μπορούσα να έχω κάποιες ευχέριες και το αίσθημα της δημιουργίας ενός κόσμου.

Ο Βάρδος είχε αναφέρει κάποτε ότι οι ιστορίες φαντασίας δεν πρέπει να είναι μόνο για κάτι κοσμοιστορικό.Κάποτε θα επιχειρήσω να γράψω ένα αστυνομικό μυθιστόριμα σε κόσμο φαντασίας...

Και Beleq δεν νομίζω να κυκλοφορούν ειδικά βιβλία για την αγάπη, εκτός και αν εννοείς τα Aρλέκιν... :D

Edited by Asgaroth
Link to comment
Share on other sites

Η Φανταστική Λογοτεχνία πιστεύω δεν έχει ηλικιακό εύρος, ούτε στερεοτυπικό περιεχόμενο. Ναι μεν έχουμε υνηθίσει την έννοια της μαγείας, των κτηνών και των εναλλακτικών κόσμων, αλλά αυτό δεν φτάνει για να την ορίσουμε. Κάθε συγγραφέας έχει τον τρόπο του να εκφράσει μάι υπόθεση γύρω από την οποία θα οικοδομήσει τις αφηγήσεις του, ξεκινώντας από εναλλακτικές ιστορίες και φτάνοντας ως και τις απόμακρες περιοχές του Διαστήματος.

Το περιεχόμενο που θα δώεις στην ιστορία σου αφορά μόνο εσένα. Αν θες να περ΄σεις μυνήματα, αλλά και ο τρόπος που θα τα δώσεις θα σημανει πολλά , το πιο σημαντικό από τα οποία θα είναι το ύφος σου. Ο Pratchett δεν έχει ιδιαίτερα σοβαρό ύφος, αλλά περνά μυνήματα ΄που σου δημιουργούν εμφανείς απορίες, ο Erikson σου δίνει μία αρκετά προσγειωμένη και βίαιη αντιμετώπιση στη μαγεία, σαν δύναμη που ορίζει έναν κόσμο.

Δεν μας ενδιαφέρει τι λένε οι κριτικοί. Αν θέλαμε η γνώμη μας να βασίζεται αποκλειστικά σε άλλους, θα ζούσμε μέσα σε άχρωμα κουβούκλια με μόνη μας επαφή μία γιγάντια οθόνη με διαφημίσεις!

Link to comment
Share on other sites

Bεβαίως Αtrelegis αν και η φανταστική λογοτεχνία συμπεριλαμβάνει όλη τη γκάμα από τη hard science fiction έως το sword and sorcery, από το Χάρυ Πότερ έως και το Gormenghast, όπως και ένα μέρος της λογοτεχνίας τρόμου.

 

Πάντως θα ήθελα πάρα πολύ να έλεγαν τη γνώμη τους τα δύο άτομα που ψήφησαν "ναι" στο poll, μόνο και μόνο για να ακούστει και η άλλη άποψη μια που οι περισσότεροι ΔΕΝ θεωρούν τη φανταστική λογοτεχνία σαν κάτι μόνο για "νέους".

Link to comment
Share on other sites

Και εγώ θα ήθελα να μάθω τους λογους που ψηφισε κάποιος "ναι".

Μέχρι και εγώ που έκανα αυτό το topic δεν το πιστεύω αυτό.

Αλλά αυτή η συζήτηση έγινε για να πει ο καθένας τη γνώμη του χωρίς να φοβάται. Στην τελική φιλική συζήτηση κάνουμε.

Link to comment
Share on other sites

Ακριβώς αυτό, Esteldor. Δεν το λέω σαν "πρόκληση" να πουν το γιατί ψήφησαν πως είναι για παιδιά/νέους, αλλά γιατί θα μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον να ακούγαμε τη γνώμη τους. :)

Link to comment
Share on other sites

Μόνο για νέους δεν είναι. Αλλά όπως και πολλά άλλα πράγματα, έχει και αυτό την ηλικία του. Πολύ δύσκολα ένας εξηντάρης η πιο πάνω θα κάτσει να διαβάσει φανταστικό, είτε λόγω προκατάληψης είτε λόγω αυτής καθαυτής της αδιαφορίας του προς το είδος.

 

Πάντως η φανταστική λογοτεχνεία τα τελευταία χρόνια μόνο εμπορικοποιήθηκε και λογίζεται σαν ''κανονική'' λογοτεχνεία, και φυσικό είναι να μην της δίνουν τόσο σημασία οι μεγάλοι. Αλλά σε σαράντα χρόνια από τώρα, δε νομίζω οτί όποιος διαβάζει φανταστικό τώρα, εγώ ή εσείς, να σταματήσουμε επειδη και καλά ''μεγαλώσαμε''.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..