Deodonus Posted August 3, 2005 Share Posted August 3, 2005 Αυτό το ποίημά μου ακούγεται σε ένα θεατρικό που γράφω αυτόν τον καιρό. Από την πρώτη πράξη, 6η Σκηνή, το απαγγέλει ο Τζιοβάννι-γέρος φιλόσοφος-αφού κλήσουν τα φώτα της σκηνής. Μόνο η λογική έχει επιχειρήματα Και αυτά πάλι όχι αρκετά Το συναίσθημα τίποτα Δεν σ'αφήνει να τ'αγγίξεις Να το σκεφτείς Να το γράψεις Το συγκεκρημένο σημείο το έγραψα χθες βράδυ. Τί λέτε; Να ελπίζω για Επίδαυρο; Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted August 3, 2005 Share Posted August 3, 2005 (edited) Είναι σίγουρα όμορφο, και πιο σίγουρα φέρει κάποιο νόημα. Η τελευταία στροφούλα [edit(arg!): στιχάκι] είναι εκεί που οι περισσότεροι θα φωνάξουν "μα", κι αυτό δεν είναι πολύ καλό γενικά (αν και έχει μια λειτουργία κι αυτό ) Δεν το ποστάρεις απ'την αρχή, σιγά-σιγά; Ε; Edited August 3, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 3, 2005 Author Share Posted August 3, 2005 Λέω να το ποστάρω όλο μαζί, άμα είναι, γιατί θα γυρίσω ξανά από την αρχή για διορθώσεις. Όντως είναι κάπως περίεργο το τελείωμα. Αλλά είναι και αυτό μια ιδέα, καθώς το συναίσθιμα όντως δεν μπορείς να το γράψεις, παρά μόνο να το περι-γράψεις. ;) Αυτό Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted August 3, 2005 Share Posted August 3, 2005 H αρχή είναι καλή (και ταιριάζει με διάφορα τόπικς του φόρουμ τελευταία). Αλλά θα σχολιάσω περισσότερα όταν το γράψεις και το δημοσιεύσεις ολόκληρο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 7, 2005 Share Posted August 7, 2005 Όλο μαζί, όλο μαζί, όλο μαζί!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.